Μια γιατρός στο πλευρό των μεταναστών

Μια γιατρός στο πλευρό των μεταναστών
Η Πολυξένη Ανδρεάδου είναι γιατρός στο κέντρο υγείας Ηγουμενίτσας, όπου και τη συναντήσαμε. Παράλληλα είναι από τα ιδρυτικά μέλη της Αντιρατσιστικής Πρωτοβουλίας Θεσπρωτίας, η οποία δημιουργήθηκε πριν από 10 μήνες.
Η κ. Ανδρεάδου ίσως ήταν από τους πρώτους ανθρώπους στην Ηγουμενίτσα που αντιλήφθηκαν λόγω της δουλειάς της το εκτεταμένο πρόβλημα με τους παράτυπους μετανάστες. «Τον Μάρτιο του 2002 όταν ήρθα στην πόλη, υπήρχαν κάποιοι άνθρωποι χωρίς χαρτιά. Ήταν όμως μεμονωμένες περιπτώσεις. Τους έβλεπα κατά διαστήματα εδώ στο κέντρο υγείας γιατί τους προέκυπταν διάφορα προβλήματα υγείας. Το μεγάλο πρόβλημα υπήρχε στα κρατητήρια όπου συνωστιζόταν πολύς κόσμος, όπως εξακολουθεί να γίνεται και σήμερα. Όλοι θεωρούσαν όμως ότι δεν ήταν ένα σοβαρό πρόβλημα» μας λέει. Η όλη κατάσταση άρχισε να θεωρείται σοβαρή ακόμα και από τον πιο αδιάφορο πολίτη πριν από δύο χρόνια, λίγο καιρό μετά τον ξυλοδαρμό του Κούρδου Αριβάν Οσμάν Αμπντουλάχ. Με την υπόθεση αυτή άρχισε να γίνεται ευρέως γνωστό το τι πραγματικά γίνεται στην Ηγουμενίτσα.
Λόγω της ευαισθησίας της και του ανθρωπισμού της, η κ. Ανδρεάδου ουκ ολίγες φορές έχει δεχτεί έντονη κριτική από συναδέλφους αλλά και από πολίτες. «Θεωρώ τον εαυτό μου πολιτικοποιημένο άτομο. Ως άνθρωπος και ως γιατρός δεν μπορώ να αρνηθώ τις υπηρεσίες μου σε οποιονδήποτε ασθενή κι ας με κατηγορούν ότι φέρνω γέμισα το κέντρο υγείας με βρομιάρηδες μαύρους, όπως τους αποκαλούν διάφοροι» μας λέει. Η κ. Ανδρεάδου εξετάζει τους παράτυπους μετανάστες όχι μόνο στο κέντρο υγείας αλλά και στον καταυλισμό. «Μία φορά τον μήνα πηγαίνουμε ως Αντιρατσιστική Πρωτοβουλία και τους κάνουμε κάποιες εξετάσεις». Οι περισσότεροι μετανάστες τη γνωρίζουν, και όταν πηγαίνουν στο κέντρο υγείας για κάποιο έκτακτο περιστατικό, ζητούν μόνο αυτήν. Το ίδιο συνέβη την ώρα της συζήτησής μας. Ένας 26χρονος Αλγερινός ήρθε επειδή τον πονούσε πολύ το δόντι του. Η κ. Ανδρεάδου του δίνει ένα παυσίπονο, αφού μας εξηγεί ότι όλα αυτά τα φάρμακα του ντουλαπιού στο ιατρείο της είναι δωρεές από διάφορους συλλόγους. Ο Φαρμακευτικός Σύλλογος Ιωαννίνων είναι ένας από αυτούς. Ο Μωχάμεντ με τον πόνο να τον ταλαιπωρεί, εξηγεί στη γιατρό ότι προσπάθησε να στείλει ένα δέμα μέσω των ΕΛΤΑ στους γονείς του, αλλά η υπάλληλος δεν δέχτηκε να τον εξυπηρετήσει. «Είχα χρήματα» λέει με έμφαση. Η κ. Ανδρεάδου προθυμοποιείται να τον βοηθήσει και να στείλει αυτή το δέμα. Ο Μωχάμεντ φεύγοντας, καλεί τη γιατρό αν μπορεί να τον ακολουθήσει έξω από το ιατρείο. Εκεί διακριτικά προσπαθεί να της δώσει λεφτά για το δέμα.
Η κ. Ανδρεάδου επιστρέφει για να μας πει ότι οι πονόδοντοι είναι το μικρότερο πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζουν οι παράτυποι μετανάστες. Οι περισσότεροι πάσχουν από γαστρεντερίτιδα και δερματοπάθειες, ενώ συχνά είναι και τα αναπνευστικά προβλήματα από βρογχίτιδα μέχρι άσθμα. «Λογικό αν σκεφθεί κανείς όλα τα καυσαέρια που λαμβάνουν καθημερινά από τις νταλίκες» εξηγεί. Υπάρχει όμως και ένα ποσοστό 10% με χρόνια προβλήματα υγείας (υπέρταση, επιληψία κ.λπ.), όπως υπάρχουν και υποσιτισμένοι.
«Μου φαίνεται απίστευτο ότι δεν μπορούμε να φτιάξουμε στην περιοχή ένα ιατρείο κοινωνικής αλληλεγγύης επειδή δεν βρίσκεται χώρος. Προσπαθούμε καιρό αλλά τίποτα. Είναι δυνατόν να μην υπάρχει χώρος; Πού είναι οι υπόλοιποι φορείς; Πού είναι ο Ερυθρός Σταυρός;» διερωτάται η κ. Ανδρεάδου. Τη στιγμή εκείνη στο ιατρείο μπαίνει ο παπα-Θεόδωρος, ένας παπάς που δεν ξεχωρίζει Έλληνες και ξένους, για να πει την καλημέρα του. Ο παπα-Θόδωρος, όποτε μπορεί, εδώ και επτά χρόνια φτιάχνει συσσίτια για τους λαθρομετανάστες και τους τα πηγαίνει. «Κάποτε κάποιος μου είπε: ‘Καλά, παπά, θα τους πας σήμερα φαγητό. Αύριο όμως;’. ‘Αύριο θα τους πας εσύ’ του είπα. Για μένα όλοι είναι άνθρωποι». Δυστυχώς δεν συμφωνούν όλοι μαζί του.
www.agon.gr
http://perdika-thesprotias.blogspot.com/2010/12/blog-post_542.html