ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΣΤΟ ΚΑΖΑΚΣΤΑΝ : ΠΟΙΟΣ ΑΛΛΟΣ ΕΧΕΙ ΒΑΛΕΙ ΤΟ ΧΕΡΑΚΙ ΤΟΥ;

ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΣΤΟ ΚΑΖΑΚΣΤΑΝ : ΠΟΙΟΣ ΑΛΛΟΣ ΕΧΕΙ ΒΑΛΕΙ ΤΟ ΧΕΡΑΚΙ ΤΟΥ;

Αφορμή για την πρόσφατη λαϊκή εξέγερση στο Καζακστάν, σύμφωνα με τις ειδήσεις στα κύρια μέσα ενημέρωσης, ήταν οι αυξήσεις στο φυσικό αέριο το τελευταίο διάστημα. Ωστόσο, αν ψάξουμε λίγο πιο βαθιά, οι απαντήσεις θα μπορούσαν να είναι διαφορετικές και οι σχέσεις με τις οργανώσεις που ασχολούνται με την εξαγωγή της δημοκρατίας στις χώρες που, κατά τη γνώμη τους δεν εφαρμόζουν δημοκρατικές πρακτικές, θα μπορούσαν να γίνουν πολύ πιο εμφανείς.

Στον ιστότοπο της National Endowment for Democracy (NED), μιας μη κυβερνητικής οργάνωσης στις Ηνωμένες Πολιτείες που ασχολείται με τη χρηματοδότηση , το «στήσιμο» και την εκπαίδευση διαφόρων οργανώσεων σε όλο τον κόσμο προκειμένου να εξάγει τη δημοκρατία στις χώρες που, κατά τη γνώμη της, δεν έχουν, βλέπουμε ότι με διάφορα προγράμματα, από το 2020, χρηματοδοτεί οργανώσεις του Καζακστάν με στόχο την ανατροπή της κυβέρνησης. Η πολύ γνωστή δηλαδή πρακτική της NED σε χώρες όπως π.χ. η Κούβα και η Βενεζουέλα όπου πολλές αντεπαναστατικές οργανώσεις χρηματοδοτούνται πλουσιοπάροχα από τη NED προκειμένου να ευαισθητοποιήσουν την κοινή γνώμη σχετικά με την ανάγκη ανατροπής των κυβερνήσεων από νεοφιλελεύθερη σκοπιά αλλά και γεωστρατηγικούς λόγους.

Στο έγγραφο που δημοσιεύεται στον ιστότοπο της NED με ημερομηνία 18 Φεβρουαρίου 2021 με τίτλο «Καζακστάν 2020» παρατίθενται όλες οι οργανώσεις που έχουν πάρει χρήματα από αυτό το ίδρυμα, και συγκεκριμένα βρίσκουμε:

Διεθνές Γραφείο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Κράτους Δικαίου του Καζακστάν - Προάσπιση της ελευθερίας των ειρηνικών συναθροίσεων - 50.000 δολάρια :

Προώθηση της ελευθερίας των ειρηνικών συναθροίσεων στο Καζακστάν. Η οργάνωση θα ακολουθήσει στρατηγικές νομικής υποστήριξης για την υποστήριξη ακτιβιστών που αντιμετωπίζουν την καταστολή, θα αναλύσει την υπάρχουσα και προτεινόμενη νομοθεσία για τη συμμόρφωσή της σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα, θα σχεδιάσει προτάσεις πολιτικής παρέμβασης και θα αναπτύξει μια μεθοδολογία για την παρακολούθηση των παραβιάσεων της ελευθερίας των ειρηνικών συναθροίσεων. Θα πραγματοποιήσει ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα για την ελευθερία των ειρηνικών συναθροίσεων, στα Καζακικά και στα Ρώσικα, τόσο για πολίτες ακτιβιστές όσο και για εκπροσώπους της περιφερειακής κυβέρνησης.

CA Analysis & Research Center Limited – Υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων - 29.200 δολάρια :

Ενημέρωση των πολιτών του Καζακστάν για τα δικαιώματά τους και την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη χώρα. Η οργάνωση θα στηρίξει έναν ενημερωτικό ιστότοπο που θα επικεντρώνεται στην εκπαίδευση των πολιτών σχετικά με τα δικαιώματά τους, στην ευαισθητοποίησή τους σχετικά με τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ο ιστότοπος θα δημοσιεύεται στα ρωσικά και τα καζακικά και θα περιλαμβάνει άρθρα και πολυμεσικά θέματα που θα δημοσιεύονται καθημερινά.

Δημοκρατικές ιδέες και αξίες – Για μια δραστήρια και αφοσιωμένη νεολαία - 65.000 δολάρια :

Προώθηση της συμμετοχής των νέων του Καζακστάν στα κοινά. Η οργάνωση θα στηρίξει έναν ιστότοπο πολυμέσων που θα καλύπτει τα τρέχοντα γεγονότα και τις πολιτικές εξελίξεις στο Καζακστάν. Για να ενθαρρύνει τους νέους να συμμετάσχουν στα κοινά, ο ιστότοπος θα συζητά τα τρέχοντα γεγονότα και το πολιτικό σύστημα του Καζακστάν σε μια μορφή που θα μπορεί εύκολα να γίνεται κατανοητός και να κοινοποιείται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ο ιστότοπος, με άρθρα, ενημερωτικά γραφήματα, εικονογραφήσεις, βίντεο και podcast, θα κάνει καθημερινά δημοσιεύσεις στα ρωσικά και τα καζακικά.

Ίδρυμα "Ar Rukh Khak" -Οργάνωση προάσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων - 37.250 δολάρια :

Προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Καζακστάν. Η οργάνωση θα συντάξει, θα επαληθεύσει και θα διαφημίσει μια πλήρη λίστα με άτομα που έχουν διωχθεί ή φυλακιστεί για πολιτικούς ή θρησκευτικούς λόγους στο Καζακστάν. Η οργάνωση θα παρακολουθεί επίσης τις συνθήκες κράτησης αυτών των κρατουμένων και θα τους βοηθά στην προετοιμασία καταγγελιών και προσφυγών, εάν χρειαστεί. Επιπλέον, η οργάνωση θα διεξάγει συγκριτική νομοθετική έρευνα και θα κάνει προτάσεις για νομικές βελτιώσεις. Η οργάνωση θα πραγματοποιεί εθνικές και διεθνείς δραστηριότητες υπεράσπισης σε όλη τη διάρκεια του έργου.

Ελευθερία Πληροφόρησης - Ανεξάρτητες Ειδήσεις και Σχόλια - 56.000 δολάρια : 

Παροχή μιας ανεξάρτητης πηγής ειδήσεων και αναλύσεων στα εθνικά μέσα κοινωνικής δικτύωσης σε ρωσόφωνο και καζακόφωνο κοινό. Η οργάνωση θα παρέχει εθνική κάλυψη ειδήσεων και ανεξάρτητη ανάλυση και σχολιασμό για το κοινό της ρωσικής και της καζακικής γλώσσας, με την παραγωγή βίντεο ειδησεογραφικών προγραμμάτων και πολυμέσων άλλου περιεχόμενου. Το περιεχόμενό τους θα κάνει μια ανάλυση των τρεχόντων γεγονότων και των σημαντικών πολιτικών και κοινωνικών ζητημάτων στο Καζακστάν με σχολιασμό τους από προσωπικότητες υπέρ της δημοκρατίας. Θα δημοσιεύει τις εκπομπές βίντεο, τα γραφήματα και τα άρθρα του απευθείας στο YouTube, το Instagram, το Telegram και σε άλλα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Ανεξάρτητο πρακτορείο ειδήσεων Politon - βίντεο συζητήσεις και σχολιασμός ειδήσεων - 60.000 δολάρια :

Παροχή μιας ανεξάρτητης πηγής ειδήσεων τοπικού χαρακτήρα και σχολίων υπό μορφή βίντεο. Η οργάνωση θα παράγει βιντεοσκοπήσεις και συζητήσεις για τα τρέχοντα γεγονότα. Τα βίντεο θα κάνουν ανάλυση της επικαιρότητας και των σημαντικών πολιτικών και κοινωνικών ζητημάτων στο Καζακστάν με σχόλια από έγκυρους αναλυτές και προσωπικότητες.

Διεθνής Νομική Πρωτοβουλία -Προώθηση και υπεράσπιση της κοινωνίας των πολιτών - 69.920 δολάρια : 

Προώθηση των θεμελιωδών ελευθεριών στο Καζακστάν και παροχή νομικής βοήθειας σε εκπροσώπους της κοινωνίας των πολιτών. Η οργάνωση θα παρακολουθεί πιθανές απειλές και περιορισμούς στην ανεξάρτητη δραστηριότητα της κοινωνίας των πολιτών στη χώρα, θα συντάσσει αναλυτικές εκθέσεις και θα παρέχει νομική βοήθεια. Θα προετοιμάζει επίσης εκθέσεις και θα μεταφέρει πληροφορίες για απειλές και παραβιάσεις κατά της κοινωνίας των πολιτών σε διεθνείς οργανισμούς. Τέλος, η οργάνωση θα παράγει βίντεο για τα εθνικά και διεθνή ανθρώπινα δικαιώματα και θα συγκαλεί μια σειρά συναντήσεων με ακτιβιστές της κοινωνίας των πολιτών στις περιοχές του Καζακστάν.

Δημοκρατικές ιδέες και αξίες - Προώθηση της συμμετοχής των πολιτών - 60.000 δολάρια :

Προώθηση της ευαισθητοποίησης του κοινού για τον πολιτικό ακτιβισμό και τον εθελοντισμό στο Καζακστάν. Η οργάνωση θα αναδεικνύει το έργο των ακτιβιστών σε διάφορους τομείς στον ιστότοπό της. Ο ιστότοπος θα παρουσιάζει ακτιβιστές που αντιμετωπίζουν μεγάλες κοινωνικές, πολιτικές και πολιτικές προκλήσεις στο Καζακστάν και την Ευρασία. Η οργάνωση θα αναπτύξει μια νέα ενότητα του ιστότοπου που θα καλύπτει τα διακρατικά προβλήματα ύδρευσης της Κεντρικής Ασίας, τις περιβαλλοντικές και κοινωνικές επιπτώσεις τους, την κακή διακυβέρνηση που τα προκαλεί και τους ακτιβιστές που εργάζονται για την αντιμετώπισή τους.

Πολιτικές Διαδικασίες - Προώθηση Ελεύθερων και Δίκαιων Εκλογών - 33.700 δολάρια :

Προώθηση ελεύθερων και δίκαιων εκλογών στο Καζακστάν. Η οργάνωση θα αναπτύσσει την ικανότητα και τον επαγγελματισμό των ακτιβιστών προκειμένου να διεξάγουν εκστρατείες νομικής υπεράσπισης, ιδιαίτερα σε σχέση με ζητήματα εκλογών. Η οργάνωση θα σχηματίσει μια βασική ομάδα εκπαιδευτών παρατηρητών της εκλογικής διαδικασίας, θα τους βοηθήσει να ιδρύσουν έναν νέο οργανισμό παρακολούθησης της ψηφοφορίας και θα προετοιμάσει μια προσπάθεια παρακολούθησης της εκλογικής διαδικασίας ενόψει των κοινοβουλευτικών εκλογών του 2020.

Δημόσιο Ταμείο «Wings of Liberty - Προώθηση ελεύθερων και δίκαιων εκλογών - 49.600 δολάρια :

Για μια έγκυρη και διάφανη εκλογική διαδικασία στο Καζακστάν.Η οργάνωση θα εκπαιδεύσει παρατηρητές που θα παρακολουθούν τις εκλογές για το Κοινοβούλιο του Καζακστάν του 2020, θα παρέχει νομική υποστήριξη σε παρατηρητές την ημέρα των εκλογών, θα συντονίζει τον έλεγχο της εκλογικής διαδικασίας και θα κοινοποιεί τα αποτελέσματα του ελέγχου στο κοινό, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και σε άλλους ακτιβιστές που ηγούνται εκλογικών δραστηριοτήτων. Επιπλέον, η οργάνωση θα δημιουργήσει έναν χώρο συνάντησης για ακτιβιστές και εκλογικούς παρατηρητές για να συγκαλέσουν και να συντονίσουν τις προσπάθειές τους.

Υπηρεσία Πληροφόρησης των Νέων του Καζακστάν - Προώθηση ελεύθερων και δίκαιων εκλογών - 39.200 δολάρια : 

Για έγκυρη, υπεύθυνη και διάφανη εκλογική διαδικασία στο Καζακστάν. Η οργάνωση θα εκπαιδεύσει τους πολίτες προκειμένου να παρακολουθούν τις εκλογές, να αναπτύξουν ένα εθνικό δίκτυο εκλογικών παρατηρητών και να παρακολουθήσουν τις επερχόμενες κοινοβουλευτικές εκλογές. Η οργάνωση θα χρησιμοποιήσει το τεράστιο εθνικό δίκτυό της για να εκπαιδεύσει παρατηρητές, να δικτυώσει τις πολυάριθμες γεωγραφικά διασκορπισμένες ομάδες που ασχολούνται ήδη με τον έλεγχο της εκλογικής διαδικασίας, να ενθαρρύνει τη χρήση μιας κοινής μεθοδολογίας μεταξύ αυτών των ομάδων.

Κράτος δικαίου - Προώθηση της ελευθερίας του συνεταιρίζεσθε - 114.066 δολάρια : 

Ενίσχυση της ανεξαρτησίας της νομικής υπεράσπισης στο Καζακστάν. Η οργάνωση θα υποστηρίξει την δημιουργία και ανάπτυξη ενός ενεργού δικτύου δικηγόρων υπεράσπισης ικανών να σχεδιάσουν και να δώσουν αποτελεσματικές και στρατηγικές απαντήσεις στις παραβιάσεις της επαγγελματικής τους δραστηριότητας. Η οργάνωση θα συγκαλέσει μια σειρά συναντήσεις για να προωθήσει τη δικτύωση των δικηγόρων υπεράσπισης και την ανταλλαγή απόψεων σχετικά με τις κοινές προκλήσεις. Θα πραγματοποιήσει εκπαιδευτικές επισκέψεις στο Καζακστάν ξένων δικηγόρων υπεράσπισης. Με αυτά τα ταξίδια, θα προωθηθούν οι διεθνείς σχέσεις και οι προσπάθειες υπεράσπισης.

Λέσχη Δημοσιογράφων Καζακστάν - Προώθηση Ιστορικής Μνήμης - 33.000 δολάρια :

Προώθηση της δημόσιας κατανόησης και του διαλόγου για τη σοβιετική εποχή στο Καζακστάν και την πρόσφατη ιστορία της χώρας. Η οργάνωση θα παράγει τρία ντοκιμαντέρ που διερευνούν τις περιόδους πολιτικής καταστολής σε όλη την ιστορία του Καζακστάν στον εικοστό αιώνα. Τις ταινίες αυτές θα τις προβάλουν σε τοπικές αίθουσες και θα φροντίσουν να κυκλοφορήσουν ευρέως στο διαδίκτυο. Μετά την παραγωγή των ταινιών, η οργάνωση θα οργανώσει διαδικτυακές και εκτός σύνδεσης εκδηλώσεις και συζητήσεις προκειμένου να συμμετάσχει το κοινό σε ζητήματα καταστολής κατά το παρελθόν και ιστορικής μνήμης.

Uralskaya Nedelya - Προώθηση ανεξάρτητων μέσων ενημέρωσης - 91.283 δολάρια :

Προώθηση της πρόσβασης σε αντικειμενικές, ακριβείς και έγκαιρες πληροφορίες σε ζητήματα επικαιρότητας και πολιτικής και ενίσχυση των ανεξάρτητων μέσων ενημέρωσης στο Καζακστάν. Η οργάνωση θα παρέχει κάλυψη των τελευταίων ειδήσεων, θα κάνει σε βάθος ανάλυση των καθημερινών πολιτικά ευαίσθητων γεγονότων και θα συντάσσει πρωτότυπες εκθέσεις έρευνας. Θα παράγει επίσης πολυμέσα, στα καζακικά και στα ρωσικά, για τον ιστότοπό της

Ίδρυμα "North Kazakhstan Legal Media Center" - Προώθηση της Ελευθερίας στο Διαδίκτυο - 58.900 δολάρια :

Παρακολούθηση της ελευθερίας στο διαδίκτυο και υποστήριξη ενός ελεύθερου και ασφαλούς διαδικτύου. Η οργάνωση θα εκπαιδεύσει ακτιβιστές, δημοσιογράφους και μπλόγκερ στην ψηφιακή ασφάλεια και στην τεχνική των διαδικτυακών εκστρατειών. Θα παρακολουθεί το διαδίκτυο για τυχόν αποκλεισμένους ιστότοπους στο Καζακστάν και θα παρέχει νομική βοήθεια σε αυτούς. Τέλος, θα παρέχει πληροφορίες στους πολίτες του Καζακστάν σχετικά με την ελευθερία του διαδικτύου, τα ψηφιακά δικαιώματα και την ψηφιακή ασφάλεια.

Δημοκρατικές ιδέες και αξίες - Προώθηση του δημόσιου πολιτικού λόγου - 41.000 δολάρια :

Ανάπτυξη της ικανότητας των ακτιβιστών του Καζακστάν να διαμορφώνουν δημόσιες πολιτικές και να ενθαρρύνουν τη δημόσια συζήτηση. Η οργάνωση θα παράγει έγγραφα πολιτικής παρέμβασης για βασικά ζητήματα που συζητούνται σήμερα από την κοινωνία των πολιτών και θα μοιράζεται τις απόψεις της με το ευρύ κοινό. Θα καλέσει διεθνώς αναγνωρισμένους εμπειρογνώμονες για τον εκδημοκρατισμό, το κράτος δικαίου ή τα ανθρώπινα δικαιώματα στο Καζακστάν για να συζητήσουν βασικά ζητήματα με ντόπιους ακτιβιστές.

Υπηρεσία Πληροφόρησης Νέων του Καζακστάν - Σχολή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων - 64.750 δολάρια : 

Προώθηση της επαγγελματικής εξέλιξης νέων ακτιβιστών για τα ανθρώπινα δικαιώματα στο Καζακστάν. Η οργάνωση θα πραγματοποιήσει εισαγωγικά σεμινάρια για νέους ακτιβιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε έξι περιοχές του Καζακστάν με θέμα τα ανθρώπινα δικαιώματα, τον ακτιβισμό των πολιτών και την εθνική και διεθνή νομοθεσία για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Στη συνέχεια, η οργάνωση θα πραγματοποιήσει ένα προηγμένο εκπαιδευτικό σεμινάριο και θα ιδρύσει ένα σχολείο πολιτικού ακτιβισμού. Οι συμμετέχοντες θα υλοποιούν πρωτοβουλίες και εκστρατείες για τα ανθρώπινα δικαιώματα στις αντίστοιχες περιοχές τους.

Vlast - Ενίσχυση των Ανεξάρτητων Μέσων ενημέρωσης- 48.267 δολάρια : 

Ενίσχυση της διαθεσιμότητας καινοτόμου και υψηλής ποιότητας περιεχομένου πολυμέσων εστιασμένων στις εξελίξεις σε περιοχές του Καζακστάν. Η οργάνωση θα συνεργαστεί με ανεξάρτητους δημοσιογράφους και μέσα ενημέρωσης στις περιφέρειες, για την παραγωγή μιας σειράς κοινών δημοσιεύσεων και προϊόντων μέσων ενημέρωσης χρησιμοποιώντας σύγχρονες τεχνικές αφήγησης. Αυτά τα προϊόντα πολυμέσων θα δημοσιεύονται σε τοπικούς ιστότοπους μέσων ενημέρωσης, καθώς και στον ιστότοπο της οργάνωσης και σε σχετικούς λογαριασμούς μέσων κοινωνικής δικτύωσης.

CA Analysis & Research Center Limited – Ενίσχυση ανεξάρτητων μέσων ενημέρωσης - 45.000 δολάρια :

Προώθηση της πρόσβασης σε αντικειμενικές, ακριβείς και έγκαιρες πληροφορίες για τα τρέχοντα ζητήματα και την πολιτική στο Καζακστάν. Η οργάνωση θα δημοσιεύσει πρωτότυπες ειδήσεις και αναλύσεις για την πολιτική, κοινωνική και οικονομική κατάσταση στο Καζακστάν. Ο ιστότοπος του οργανισμού, στα ρωσικά, θα περιλαμβάνει ενημερώσεις για τα τελευταία νέα, ρεπορτάζ, πολυμέσα και άρθρα σε συνέχειες. Το κοινό απεύθυνσης θα αποτελείται από πολίτες του Καζακστάν και ενδιαφερόμενα άτομα στο εξωτερικό.

Ίδρυμα "Κοινωνικό-Οικολογικό Ταμείο -" Υποστήριξη για έρευνες βίντεο - 36.855 δολάρια : 

Ευαισθητοποίηση του κοινού για τη σχέση διαφθοράς και υποβάθμισης του περιβάλλοντος στο Καζακστάν. Η οργάνωση θα αναθέσει την παραγωγή σειράς ερευνητικών βίντεο για το πώς η διαφθορά συμβάλλει στην υποβάθμιση του περιβάλλοντος. Τα θέματα της έρευνας θα περιλαμβάνουν την ποιότητα του αέρα, την οικονομική ανάπτυξη σε εθνικά προστατευόμενες περιοχές και την ατομική ενέργεια. Οι έρευνες αυτές θα υπογραμμίζουν τις αρνητικές επιπτώσεις της διαφθοράς στη διακυβέρνηση και το περιβάλλον στο Καζακστάν. Τα ερευνητικά βίντεο θα διαδοθούν ευρέως μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.

Αυτές είναι οι οργανώσεις που χρηματοδοτήθηκαν από τη NED. Δεν γνωρίζουμε ποιος πραγματικά βρίσκεται πίσω από τις λαϊκές εξεγέρσεις, αλλά σίγουρα το έγγραφο αυτό δημιουργεί σοβαρές αμφιβολίες για τον αυθορμητισμό των διαδηλώσεων.

 

Δυστυχώς, εξακολουθούν να υπάρχουν αρκετοί (αριστεροί και μη) που δεν αντιλαμβάνονται, παρά τις τόσες επεμβάσεις των λεγόμενων «δημοκρατικών» καθεστώτων για την υπεράσπιση, δήθεν της δημοκρατίας, με τα γνωστά αποτελέσματα (Ιράκ, Συρία, Λιβύη, Λατινική Αμερική και αλλού), ότι οι Προστάτες μόνο τα δικά τους συμφέροντα θα προστατέψουν και με ΑΝΤΑΛΛΑΓΜΑΤΑ, διότι το τσάμπα πέθανε ! Με κάθε τρόπο. Και αν κάποιος πιστεύει ότι βασιζόμενος επάνω τους, θα μπορεί να «κυκλοφορεί» ελεύθερα, νωπά τα παραδείγματα

 

https://litlepost.blogspot.com/2022/01/8-2022.html

 

 

 

2 Ιανουαρίου 2022 και σε μια ακόμα συνορεύουσα χώρα με την Ρωσική Ομοσπονδία ξεσπούν βίαιες ταραχές. Το Καζακστάν, με αφορμή την αύξηση του αερίου κίνησης (όχι θέρμανσης), συνταράσσεται από ένοπλες συγκρούσεις μεταξύ διαδηλωτών και δυνάμεων επιβολής της τάξης. Οκτώ ημέρες πριν τη σύνοδο κορυφής μεταξύ ΗΠΑ Ρωσίας, και δέκα ημέρες πριν τη σύνοδο ΝΑΤΟ Ρωσίας. Σαφώς τίποτα δεν είναι τυχαίο. Η κρίση αυτή δεν πρόλαβε να κορυφωθεί, τελείωσε πριν ξεκινήσει σχεδόν, με την συμβολή των δυνάμεων του Οργανισμού Συνθήκης Συλλογικής Ασφάλειας (Collective Security Treaty Organization), ύστερα από αίτημα του Καζάκου Πρόεδρου προς τον Οργανισμό. 

Το Καζακστάν είναι μια πολύ μεγάλη χώρα της Κεντρικής Ασίας. Η ένατη σε έκταση στον κόσμο, περίκλειστη χωρίς έξοδο στην θάλασσα και πολύ πλούσια σε πρώτες ύλες, αραιοκατοικημένη όμως (μόλις 19 εκατ. κάτοικοι). Πρώην Σοσιαλιστική Δημοκρατία η οποία κήρυξε τελευταία από όλες τις υπόλοιπες την ανεξαρτησία της κατά την περίοδο διάλυσης της πρώην ΕΣΣΔ. Οι πολίτες της είναι κατά 70% μουσουλμάνοι σουνίτες και 26% χριστιανοί, καθώς και 4% περίπου άλλου θρησκεύματος.  Γενικός Γραμματέας τις τελευταίες μέρες της ΕΣΣΔ στο Καζακστάν ήταν ο  Νουρσουλτάν Ναζαρμπάγιεφ, ο οποίος παρέμεινε και πρόεδρος της νέας χώρας το 1991 μέχρι το 2019. Το έτος αυτό  αποχώρησε από την προεδρία και παρέμεινε πρόεδρος του Συμβουλίου Ασφαλείας (η θέση δημιουργήθηκε τότε, δεν υπήρχε πριν). Λειτουργούσε ως Γκρίζος Καρδινάλιος πλέον κινώντας τα νήματα στα παρασκήνια της πολιτικής εξουσίας. Ένα από τα συνθήματα των διαδηλωτών ήταν «…να φύγει ο γέρος…» όπως τον αποκαλούσαν χαρακτηριστικά.    

Το Καζακστάν δεν υπήρχε ως χώρα πριν την ύπαρξη της ΕΣΣΔ το 1917, δημιουργήθηκε λοιπόν το 1917 στα όρια που είχε ως Λαϊκή Δημοκρατία εντός της ΕΣΣΔ. Από τα γεωγραφικά όρια αυτά όμως είχε απωλέσει την περίοδο της σοβιετικής διακυβέρνησης την επαρχία Σιντζιάνγκ, που δεν την είχε ποτέ μιας και ανήκε στην Κίνα, που είναι σήμερα η Αυτόνομη περιοχή των Ουιγούρων στην Κίνα και που ιδρύθηκε το 1950 όταν έγινε σοσιαλιστική η Κίνα, και το Καρακαλπακστάν το οποίο παραχωρήθηκε σε μια άλλη Σοβιετική Δημοκρατία το Ουζμπεκιστάν. Κατά τον ίδιο τρόπο με τον οποίο παραχωρήθηκε από τη Σοβιετική Εξουσία το 1954 και η Κριμαία από την Ρωσία στην Ουκρανία. Οι 131 φυλές που απέμειναν στα εδάφη του και συγκρότησαν το νέο κράτος ήταν λογικό να αναζητούν μια εθνική ενοποιητική ιστορική και πολιτιστική βάση να οικοδομήσουν το εγχείρημα της συγκρότησης του νέου αυτού κράτους. Μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991 υπήρξε  η ραγδαία άνοδος ενός εθνικισμού.  Αποτυπώνεται καθαρά στο γεγονός ότι ίσως να μην υπάρχει πόλη σήμερα στη χώρα που δεν έχει αλλάξει το όνομα της από την περίοδο της ΕΣΣΔ.  Το Καζακστάν αναζητούσε το παρελθόν του μετά το 1991 στην τουρανική καταγωγή της πλειοψηφίας σήμερα των μουσουλμάνων κατοίκων του. Τα νέα κοιτάσματα πρώτων υλών που ανακαλύφθηκαν μετά το 1993 κυρίως (πετρέλαιο, φυσικό αέριο, ουράνιο, και διάφορα άλλα μέταλλα) τροφοδοτούσαν με χρήματα τα κρατικά ταμεία. Ταυτόχρονα όμως και την διαφθορά των υπαλλήλων του, καθώς και την φλόγα του ρεβανσισμού και της μεγαλομανίας του έθνους. Χαρακτηριστικό είναι οτι η πρωτεύουσα του Καζακστάν, αφού πρώτα μετακινήθηκε από την πόλη Άλμα Άτα, η οποία μετονομάστηκε σε Αλμάτι, στην Αστάνα, η τελευταία  μετονομάστηκε το 2019 σε Νουρ Σουλτάν προς τιμή του προέδρου Ναζαρμπάγιεφ.

Το 1970 το Καζακστάν κατοικείται στην πλειοψηφία του από Ρώσους, αποτέλεσμα της εσωτερικής εποίκησης από την τσαρική εποχή, και συμβάδιζε με τον σχεδιασμό της ΕΣΣΔ για την μετατροπή του στον σιτοβολώνα της. Μετά το 1991 η  απώλεια των εδαφών του όπως είδαμε παραπάνω καθώς και η δημιουργία ενός κέντρου δοκιμών πυρηνικών όπλων στην πόλη Σεμέι, είχαν δημιουργήσει ένα έντονο αντιρωσικό αίσθημα. Η δυσαρέσκεια εκφράστηκε έντονα το 1986 με τη αγνωστή σε όλο τον κόσμο «διαμαρτυρία Ζελτοκσταν». Η ταύτιση του ρωσικού λαού με την σοβιετική εξουσία είχε ως αποτέλεσμα, την συρρίκνωση του ρωσικού πληθυσμού στο 24% σήμερα. Η συρρίκνωση αυτή έγινε πιο έντονη μετά το 1991, πήρε πολλές φορές την μορφή διώξεων και έντονου κοινωνικού αποκλεισμού για τους Ρώσους πολίτες. Δεν είναι λίγες οι φορές που το Καζακστάν έχει καταγγελθεί στο παρελθόν μετά το 1991 για την καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων.     

Απόρροια των πολύ μεγάλων ενεργειακών του κοιτασμάτων (πετρέλαιο, φυσικό αέριο) καθώς και το απόθεμα στρατηγικών μετάλλων που διαθέτει (ουράνιο) ήταν η οικονομική του ευρωστία. Δεν είναι τυχαίο ότι αποτελεί ίσως την μοναδική πρώην Δημοκρατία της πάλαι ποτέ ΕΣΣΔ που έχει αυξηθεί ο πληθυσμός της. Συνέπεια αυτής της μεγάλης οικονομικής ανάπτυξης καθώς και η άριστη αξιοποίηση της κομβικής του γεωγραφική θέσης, ήταν να αποκτήσει την πολυτέλεια να διατηρεί άριστες σχέσης με όλους τους μεγάλους δρώντες του πλανήτη.  Μπορούσε να είναι μέλος της Κοινοπολιτείας Ανεξαρτήτων Κρατών (ΚΑΚ), της Ευρασιατικής Οικονομικής Ένωσης (EAEU), του Οργανισμού Συνεργασίας της Σανγκάης (ΟΣΣ), του Οργανισμού Συνθήκης Συλλογικής Ασφάλειας (CSTO). Ακολουθώντας όλες της πολιτικές και γεωπολιτικές πρωτοβουλίες της Μόσχας. Ταυτόχρονα πρωτοστατούσε στην ίδρυση της Οργάνωσης Τουρκικών Κρατών (η Τουρκία ακολουθούσε και τότε διαπίστωνε το «Στρατηγικό Βάθος»). Γίνεται μέλος του Οργανισμού Ισλαμικής Συνεργασίας καθώς και του ΟΠΕΚ+. Και την ίδια στιγμή διευκολύνει τις αμερικανικές δυνάμεις στην επέμβασή τους στο Αφγανιστάν. Δέχεται να «φιλοξενήσει» σε «ανοιχτές δομές» τα συλληφθέντα μέλη του ISIS τα οποία δεν θέλουν οι Αμερικάνοι να μεταφέρουν στο Γκουαντάναμο. Ταυτόχρονα έχει την δυνατότητα να προσλαμβάνει πρώην ηγέτες του δυτικού κόσμου οι οποίοι είναι κόκκινο πανί για τους Μουσουλμάνους, όπως ο Τονι Μπλέρ. Συμμετέχει στην πρωτοβουλία «του Νέου Δρόμου του Μεταξιού» (BRI) της Κίνας, που ανακοινώθηκε από τον κινέζο ηγέτη σε Πανεπιστήμιο της χώρας για πρώτη φορά παγκοσμίως, με πρωταγωνιστικό ρόλο μιας και αντιπροσωπεύει σχεδόν το 60% του συνολικού ΑΕΠ των χωρών της Κεντρικής Ασίας. Δεν έχει ιδιαίτερο πρόβλημα όμως να παραχωρήσει τον φυσικό του πλούτο στις Δυτικές υπερδυνάμεις. Το μεγαλύτερο ενεργειακό του κοίτασμα, στα δυτικά της χώρας στην Κασπία θάλασσα (Tengiz oil field), εκμεταλλεύονται για παράδειγμα αμερικανικές εταιρείες σε ποσοστό 75%. Και σε αυτό το σημείο αξίζει να σταθούμε για λίγο να δούμε κάποια πράγματα. 

Η Κασπία που κάποτε μοιράζονταν η ΕΣΣΔ και το Ιράν σήμερα είναι μια λίμνη σε μέγεθος σχεδόν σαν την μισή Μεσόγειο και την μοιράζονται πλέον τέσσερις πρώην Δημοκρατίες της ΕΣΣΔ (Ρωσία, Αζερμπαϊτζάν, Καζακστάν, Τουρκμενιστάν) και το Ιράν. Κάτω από τον βυθό της υπάρχουν από τα μεγαλύτερα ενεργειακά αποθέματα της Γης. Κάποιοι την αποκαλούν ως το σιφόνι του πλανήτη στο οποίο κατέληξε όλο το πετρέλαιο. Πλην Ρωσίας και Ιράν, οι υπόλοιπες χώρες, εκεί συγκεντρώνουν τα ενεργειακά τους αποθέματα. Είναι από τις στρατηγικότερες περιοχές του πλανήτη. Πρόσφατα, το 2021,  στα νερά της το Ιράν ανακάλυψε ένα από τα μεγαλύτερα παγκοσμίως κοιτάσματα φυσικού αερίου στο πεδίο Χαλούς. Το Tengiz oil field του Καζακστάν μόνο του για παράδειγμα, έχει παραγωγική δυνατότητα όσοι είναι σήμερα όλη η δυνατότητα της Βενεζουέλας, 1,000,000 βαρέλια ημερησίως. Καταλαβαίνουμε λοιπόν τους λόγους που οι διαπραγματεύσεις για το νομικό καθεστώς που θα ρύθμιζε τις σχέσεις των κρατών της Κασπίας, αρα και τα δικαιώματα τους στο φυσικό της πλούτο, διήρκησαν από το 1996 εως το 2018. Ύστερα από 51 συνεδριάσεις των ειδικών διαπραγματευτικών ομάδων, υπογράφτηκε μια Συνθήκη στο Ακτάου (εκεί που ξεκίνησαν οι πρόσφατες εξεγέρσεις) του Καζακστάν στις 12 Αυγούστου το 2018. Από το 2011 κιόλας που φαινόταν να μορφοποιείται ένα είδος συμφωνίας, και να θεσμοθετούνται οι προϋποθέσεις και οι προδιαγραφές για το καθεστώς των εξορύξεων, και όχι μόνο, οι εταιρείες άρχισαν να «απειλούν» το Καζακστάν, με μαζικές απολύσεις δεκάδων χιλιάδων εργαζομένων. Τότε για παράδειγμα, το 2011, είναι που προσλαμβάνεται ως οικονομικός και πολιτικός σύμβουλος της κυβέρνησης του Καζακστάν ο Τόνι Μπλέρ. Από το 2018 και την υπογραφή της Σύμβασης το μοτίβο των απολύσεων, κυρίως στην πετρελαϊκή βιομηχανία, και των απαντητικών απεργιών των εργαζομένων ήταν πυκνότερο. Να πούμε εδώ ότι οι εργαζόμενοι στον πετρελαϊκό κλάδο, που γίνεται προσπάθεια να παρουσιαστούν ως η εξεγερτική πρωτοπορία, αμείβονται 50% παραπάνω από τις τιμές του κατά κεφαλή ονομαστικού ΑΕΠ της χώρας. Η πρόσληψή τους υπόκειται σε αυστηρές φυλετικές και καθεστωτικές νόρμες ως προς την ένταξη, τη θέση και την υποστήριξή τους. Αποτέλεσμα όλου αυτού, είναι η ετήσια μείωση της παραγωγής άρα και η μείωση των εσόδων του κράτους. Οι θεσμοί του κράτους αυστηροποιούνται, η κοινωνία ισλαμοφασιστικοποιείται στρεφόμενη στον ισλαμικό φονταμενταλισμό, από τους χιλιάδες «ιεραπόστολούς» των «ανοιχτών δομών κράτησης». Παρόλ΄ αυτά το Καζακστάν μπορούσε να χαρακτηριστεί ως η πιο σταθερή από όλες τις πρώην σοβιετικές Δημοκρατίες, εξαιρουμένης της Ρωσικής Ομοσπονδίας, αλλά και ο πιο πιστός ίσως σύμμαχος της τελευταίας. Πιστότερος ίσως και από την Λευκορωσία.

 Τα μεγάλα πολιτικά, οικονομικά και πολιτισμικά ανοίγματα του Καζακστάν προς όλες τις κατευθύνσεις είχε ως αποτέλεσμα την δραστηριοποίησης στη χώρα πάνω από 38000 ΜΚΟ (εκτίμηση του Διεθνούς Κέντρου για το Μη Κερδοσκοπικό Δίκαιο, International Center for No Profit Law) δυτικών συμφερόντων με προεξέχων τα γνωστά  U.S. Agency for International Development (USAID), the National Endowment for Democracy, Freedom House και φυσικά το παντού παρών Ίδρυμα Σόρος. Και αρκετών εκατοντάδων τουρκικών και αραβικών βεβαίως, που προωθούσαν τα αντίστοιχα συμφέροντα, οι μεν πρώτες με αιχμή του δόρατος την γλώσσα και τον πολιτισμό οι δεύτερες αξιοποιώντας τη θρησκεία. Κοινώς αντίπαλος και των τριών παραπάνω η έντονη ρωσική παρουσία, κυρίως μέσω των ρωσικών πληθυσμών που κατοικούν τη χώρα. Οι Ρώσοι αντιμετωπίζονται εχθρικά λόγω της αλλότριας γλώσσας τους, της ορθόδοξης χριστιανικής θρησκείας τους και γενικά της εθνοτικής τους καταγωγής. Η παραπάνω κατάσταση οδήγησε στην δημιουργία κοινοτήτων σχεδόν αποκλειστικά από ρωσικούς πληθυσμούς, κυρίως στα βόρεια της χώρας. Ένα άλλο παράδειγμα είναι η πόλη του Μπαϊκονούρ στις όχθες του ποταμού Συρ Ντάρια, στα νότια της χώρας, στην οποία υπάρχει η βάση εκτόξευσης διαστημικών πυραύλων, το γνωστό Κοσμοδρόμιο, και την οποία νοικιάζει η Ρωσική Ομοσπονδία. Η πόλη του Μπαϊκονούρ διοικείται από την Ρωσική Ομοσπονδία.      

Στον αντίποδα των παραπάνω, τις έντονες προσπάθειες των δυτικών εταίρων του, κυρίως των ΗΠΑ και Ην.Βασιλείου, της Τουρκίας και των Αράβων, και την περιπλάνηση στην ιδεολογική έρημο της Κοζάκικης στέπας. Το Καζακστάν προσπαθούσε να παραμείνει προσανατολισμένο προς τη Ρωσία, τουλάχιστον σε επίπεδο κορυφής και εξουσίας. Η μεταφορά της πρωτεύουσας από τον Νότο (Αλμάτι) που απουσιάζει το ρωσικό στοιχείο, στο Βορά (Νουρ Σουλτάν) που τείνει να είναι κυρίαρχο, ήταν ένα δείγμα. Την εποχή που έγινε, υποτιμήθηκε ίσως η αξία της κίνησης αυτής. Η κρίση των τελευταίων ημερών αλλά κυρίως ο τρόπος που αντιμετωπίστηκε και κυρίως έληξε, δεν αφήνουν περιθώρια παρερμηνείας.

Ο Μουχτάρ Αμπλιάζοφ, από το Παρίσι αυτοαποκαλείται ηγέτης της «εξέγερσης» των ημερών. Ο Αμπλιάζοφ, είναι τραπεζίτης και κατηγορήθηκε για υπεξαίρεση χρημάτων, το Καζακστάν ύστερα από πιέσεις των δυτικών εταίρων του, τον άφησε σχεδόν να διαφύγει στο εξωτερικό. Έχει αξία να δούμε ότι αυτές τις μέρες της κρίσης, από την αρχή της, ο Αμπλιάζοφ έδωσε αρκετές συνεντεύξεις σε δυτικά ΜΜΕ, και καλούσε τον κόσμο να εναντιωθεί στην ρωσική επέμβαση !!!  Επίσης προφανώς αντιλαμβανόμενος ότι ο πολιτικός μηχανισμός που είχε φτιάξει δεν έχει μέλλον ύστερα από το σκάνδαλο διαφθοράς που τον οδήγησε στη «μετανάστευση», καλούσε τους πολίτες του Καζακστάν το περασμένο Νοέμβριο να στηρίξουν στις προσεχείς εκλογές το Εθνικό Σοσιαλιστικό Κόμμα του Καζακστάν. Το  οποίο εννοώντας κάθε λέξη του ονόματός έχει ως αρχικά NSDP και ηγέτη τον Zharmakhan Tuyakbay. 

Οι διαδηλώσεις ξεκίνησαν στις 2 Ιανουαρίου με αφορμή την αύξηση της τιμής στο αέριο κίνησης (όχι θέρμανσης), μέσω διακοπής της επιδότησης της. Ενδεικτικά ακόμα και μετά την αύξηση, αυτή η τιμή παρέμενε σχεδόν τρεις φορές χαμηλότερα από την αντίστοιχη π.χ της Ουκρανίας. Σε αναλογία σε ευρώ περίπου 0,08 σεντς. Το μεγάλο βέβαια ερώτημα εδώ είναι γιατί μια παραγωγός χώρα όπως το Καζακστάν, άρει την επιδότηση σε ένα παραγόμενο προϊόν στην εσωτερική του καταναλωτική αγορά; Προφανώς τα φτωχά στρώματα του Καζακστάν έχουν πολλούς λόγους να εξεγείρονται. Οι πλειοψηφία όμως των εργαζομένων στην πετρελαϊκή βιομηχανία της χώρας, με 1500$ μηνιαίο μισθό, μάλλον δεν ανήκουν σε αυτά, σε μια χώρα με τις ιδιαιτερότητες του Καζακστάν. Ακόμα και μετά την παραίτηση της κυβέρνησης, του ίδιου του Ναζαρμπάγιεφ, και την ακύρωση όλων των ανατιμήσεων, οι διαδηλώσεις δεν σταμάτησαν. Αμέσως έγιναν ένοπλες. Πλέον είναι επιβεβαιωμένοι οι αποκεφαλισμοί, καθώς και η δράση πυρήνων της Αλ Κάιντα,  του ISIS, ακόμα και Τούρκων υπερεθνικιστών. Όχι όμως των Ταλιμπάν.

 Ο πρόεδρος της χώρας Τοκάγιεφ καθώς και οι πανίσχυρες υπηρεσίες ασφαλείας αντιλήφθηκαν γρήγορα την κατάσταση την οποία αντιμετώπιζαν, και κατανόησαν τους λόγους και τις αιτίες για τις οποίες συνέβαιναν τα τραγικά γεγονότα. Ο πρόεδρος Τοκάγιεφ αντιλήφθηκε αμέσως ότι οι μυστικές υπηρεσίες του Καζακστάν ήταν πλήρως διαβρωμένες από τις δυτικές μυστικές υπηρεσίες και τις δυτικές ΜΚΟ. Και γιαυτό κατηγορήθηκαν και συυνελήφθησαν αμέσως τα ηγετικά τους πρόσωπα. Η οικονομική ζωή της χώρας δεν ήταν σε κατάσταση διάλυσης όσο κι αν δοκιμάστηκε και αυτή από το φαινόμενο της πανδημίας. Ο πληθωρισμός έβαινε μειούμενος τα τελευταία πέντε χρόνια σε επίπεδα της τάξης του 5%. Με ρυθμούς ανάπτυξης της οικονομίας στο 6,5%. Με ποσοστά ανεργίας στο 4,8%, και με αντίστοιχα ποσοστά φτώχειας στο 4,3%. Με ένα δημόσιο χρέος στο 20% του ΑΕΠ περίπου. Και με δείκτη Gini Index στο 27,5. Συγκρίνεται τα αντίστοιχα στοιχεία από τη χώρα μας. Σε μια χώρα με λιγότερα αυτοκίνητα ανα 1000 κατοίκους από πολλές αναπτυσσόμενες χώρες (π.χ 20% λιγότερα από την Αλβανία) και με ομολογουμένως φθηνή χρήση καυσίμου κίνησης. Δεν δικαιολογούνταν τέτοια αντίδραση, ιδίως από προνομιακά στρώματα. Το μοτίβο της «εξέγερσης» επ΄ ουδενί δεν ομοίαζε με εργατική διεκδίκηση. Πήρε γρήγορα ένοπλη μορφή και με ιδιαιτέρως απεχθείς συμβολισμούς όπως οι αποκεφαλισμοί. Νομίζω μπορούμε να συμφωνήσουμε ότι το Αλλαχ αλ Άκμπαρ δε αποτελεί πολεμική ιαχή της παγκόσμιας εργατικής τάξης… ούτε ποτέ θα αποτελέσει. Οι υπηρεσίες ασφαλείας του Καζακστάν ήταν συνεννοημένες όπως φαίνεται ότι οποιαδήποτε διαμαρτυρία θα την εκμεταλλεύονταν «παράγοντες» του εξωτερικού. Παρατηρούσαν εδώ και καιρό τις ίδιες διαδικασίες με όλες όσες έχουν εξελιχθεί τα τελευταία χρόνια στα γειτονικά με την Ρωσία κράτη. Διαδικασίες οι οποίες φαίνεται ότι δεν παρουσιάζουν καμία εξειδίκευση ανα χώρα, αλλά στερούνται κ φαντασίας τελικά, λες και βγήκαν από εγχειρίδιο παντός καιρού και νόσου. Από το 2017 ηδη πολλοί αναλυτές προειδοποιούσαν για μια προσπάθεια βαλκανοποίησης της Κεντρικής Ασίας, ενταγμένη σε ένα σχέδιο αποσταθεροποίησης της ρωσικής περιφέρειας. Οι δυνάμεις ασφαλείας του Καζακστάν έβλεπαν κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων διάσημοι τραγουδιστές να δολοφονούνται με πρόσχημα την κλοπή του αυτοκινήτου τους, οι οποίοι όμως είχαν προειδοποιηθεί το προηγούμενο διάστημα για την φιλορωσική τους στάση. Παρατηρούσαν τις στρατιωτικές ενέργειες του «πλήθους» οι οποίες φανέρωναν εμπειρία, και σχέδιο, κάτι που δεν ταίριαζε σε μια αυθόρμητη διαμαρτυρία. Η εναπομένων θεσμικοί εξουσία της χώρας και οι κρατικές υπηρεσίες ασφαλείας που είχαν απομείνει καθαρές αντέδρασαν γρήγορα. Με παθητικά μέσα, παραιτήθηκε η κυβέρνηση και αποκαθιστώντας τις τιμές, αλλά και με ενεργητικά μέσα κόβοντας τις επικοινωνίες και κυρίως το διαδίκτυο. Οι διαδηλωτές δεν υποχωρούσαν, αντιθέτως κλιμάκωναν και κυρίως είχαν την ικανότητα συντονισμού και επικοινωνίας…!!! Μόλις κατάφεραν να καταλάβουν πλήρως μια μικρή, κομβικής όμως σημασίας πόλη στα ανατολικά σύνορα, μέσω της οποίας θα μπορούσαν να εφοδιαστούν από το εξωτερικό, και προχώρησαν και στην κατάληψη του αεροδρομίου στην πρώην πρωτεύουσα Αλμάτι….. ο κύβος είχε πλέον ριχθεί….   

Ο πρόεδρος Τοκάγιεφ γνωρίζοντας ότι θα υπήρχαν κέντρα εξουσίας στο εξωτερικό τα οποία θα ήθελαν μια αποσταθεροποίηση στη χώρα του παραμονές της συνόδου κορυφής στις 10 Ιανουαρίου μεταξύ ΗΠΑ – Ρωσίας. Είτε ως μέσω πίεσης στην τελευταία, είτε θεωρώντας ότι η ίδια η Ρωσία θα ήταν πολύ απορροφημένη με την διπλή Σύνοδο κορυφής (10/1 ΗΠΑ -Ρωσία, 12/1 ΝΑΤΟ -Ρωσία) ώστε να αντιδράσει σε μια ενδεχόμενη κρίση αποσταθεροποίησης στο Καζακστάν. Έκανε μια κίνηση που εξέπληξε τους πάντες, και ήταν αρκετή τελικά για να λήξει την κρίση πριν καν προλάβουν τα «κέντρα του εξωτερικού» να αντιδράσουν. Χαρακτήρισε την κρίση ως προσπάθεια αποσταθεροποίηση της χώρας προερχόμενη από το εξωτερικό. Οι μαχητές με τα μαύρα SUV, δικαιολογούσαν τα λεγόμενα του, πλήρως και στα μάτια των συμπολιτών του. Κάλεσε σε βοήθεια να τον συνδράμει ο Οργανισμός Συνθήκης Συλλογικής Ασφάλειας, (CSTO), στον οποίο είναι μέλος, μαζί με την Αρμενία, το Κιργιστάν, το Τατζικιστάν, τη Λευκορωσία και τη Ρωσία. Θα μπορούσε να αποστείλει αίτημα μόνο στη Ρωσία, δεν το έπραξε. Με την τελευταία μοιράζονται σχεδόν 7000 χιλ. κοινής συνοριογραμμής, και γνωρίζει ότι έχει ζωτικά συμφέροντα στη χώρα του Το γεγονός ότι απέστειλε αίτημα συνδρομής στο CSTO και όχι για παράδειγμα στην Οργάνωση Τουρκικών Κρατών ή στον Οργανισμό Ισλαμικής Συνεργασίας, έχει κάνει πολλούς να οδύρονται και κυρίως την Τουρκία. Το άρθρο του ακαδημαϊκού τούρκου υπερεθνικιστή και καθηγητή σε αγγλικό πανεπιστήμιο Yusuf Kaplan στην εφημερίδα Yeni Safak είναι πλέον κατατοπιστικό και διαφωτιστικό για το τί διακυβευόταν… Οι πληροφορίες που θέλουν τις περιουσίες στην χώρα, πολλών ξένων εταιριών κυρίως, να δεσμεύονται είναι κάτι που δεν θα αρέσει σε πολλούς στη Δύση, τους οποίους θα αφορά προφανώς. Η Ρωσία λέγεται ότι διαπραγματεύτηκε σκληρά για την αποστολή στρατευμάτων. Δεν μιλάμε για μια υποτιθέμενη αναγνώριση του καθεστώτος της Κριμαίας, ή την επαναφορά της ρωσικής γλώσσας ως ισότιμη με την καζακική διάλεκτο ως προς τις υπηρεσίες του κράτους. Κάποιοι κάνουν λόγω για πλήρη αυτονομία των περιοχών που κατοικούνται από Ρώσους στην επικράτεια του Καζακστάν.      

Ακόμα και η εμπόλεμη Αρμενία έστειλε δυνάμεις, η δοκιμαζόμενη προ μηνών Λευκορωσία επίσης, το ίδιο έπραξαν Τατζικιστάν και Κιργιστάν και φυσικά η Ρωσία. Σε δυο μέρες σχεδόν από την έλευση της διεθνούς αυτής δύναμης η προσπάθεια αποσταθεροποίησης έληξε. Το Καζακστάν δεν θα είναι πλέον ίδιο. Σίγουρα. Η δυνατότητα του να συμμαχεί με όλους τελειώνει. Έχει διαλέξει πλέον. Η διαδικασία μετάβασης εξουσίας στην χώρα που ξεκίνησε με την παραίτηση του Ναζαρμπάγιεφ από τη θέση του προέδρου, δεν θα καταλήξει όπως φαίνεται να σχεδίαζαν κάποιοι δυτικής προέλευσης διεθνής δρώντες. Η Ισλαμική πίστη θα ακολουθήσει έναν άλλο τρόπο εξάσκησης του θρησκευτικού καθήκοντος, πιο κοντά στο πρότυπο που υπάρχει στη Ρωσία, και είναι πιο συμβιωτικός με τις υπόλοιπες θρησκείες, χωρίς επιβολή στην κεντρική πολιτική σκηνή. Ο πολιτικός χάρτης θα αλλάξει ξανά. Το μοντέλο που οι δυτικές χώρες υποστηρίζουν οποιονδήποτε εναντιώνεται. στην κεντρική εξουσία και απαιτούν τη ασυλία του από τον τοπικό νόμο, όπως γίνεται κατ΄ εξακολούθηση στη Ρωσία, έχει φτάσει στα όρια του. Αναγνωρίζοντας ότι τα γεγονότα είχαν μια τρομακτική ομοιότητα με τις επιχειρήσεις αλλαγής καθεστώτος που υποστηρίχτηκαν από τις ΗΠΑ κα τους συμμάχους τους σε διάφορες χώρες, τις λεγόμενες πολύχρωμες επαναστάσεις, το Καζακστάν είναι βέβαιο ότι θα αλλάξει τη συμπεριφορά του έναντι των υπευθύνων. Ο χαρακτηρισμός του προέδρου Τοκάγιεφ είναι σαφής και δεν επιδέχεται παρερμηνειών «…τρομοκρατικές συμμορίες που έχουν εκπαιδευτεί στο εξωτερικό…». Αυτό το εξωτερικό δεν μπορεί πλέον να νοείται ως σύμμαχος.     

 Η Τουρκία είναι εκτεθειμένη ανεπανόρθωτα σε αυτό που ήταν το σώμα, η καρδία και η ψυχή του τουρκικού κόσμου. Η προ καιρού διένεξη της με τη Ρωσία επ΄ αυτού δικαιώνει τελικά την τελευταία. Χωρίς την προνομιακή σχέση με το Καζακστάν η Τουρκία δεν θα μπορεί να επηρεάζει τους Ουιγούρους της Κίνας. Η αποδεδειγμένη πλέον εμπλοκή της στα επεισόδια σίγουρα θα παγώσει σε επίπεδο πολικού ψύχους τις σχέσεις της με το μεγάλο κράτος της στέπας. Αυτό με τη σειρά του θα επηρεάσει δυσμενώς και τις σχέσεις της με τα υπόλοιπα κράτη της περιοχής, κυρίως το Τουρκμενιστάν και το Ουζμπεκιστάν. Το «Στρατηγικό Βάθος» εισέρχεται σε τροχιά αποδρομής. Σε ένα ακόμα θέατρο πολεμικών συγκρούσεων η Τουρκία ήταν ευθυγραμμισμένη όπως φαίνεται με αυτό που λογίζεται ως δυτικά συλλογικά συμφέροντα, και σε αντιδιαστολή και σύγκρουση με τα Ρωσικά. Στην Ελλάδα υπάρχουν ακόμα κάποιοι που πιστεύουν ότι στο μόνο μέρος του πλανήτη που δεν θα ισχύσει το παραπάνω σχήμα είναι το Αρχιπέλαγος του Αιγαίου. 

Η Ρωσία κατάφερε να αποδείξει, ξανά, ότι στηρίζει τους συμμάχους της. Θα πάει στη Σύνοδο Κορυφής έχοντας λήξει την κρίση «αντιπερισπασμού» στο Καζακστάν, αποδεικνύοντας την πολεμική της ετοιμότητα και αποτελεσματικότητα. Ο βαθμός ετοιμότητας της δείχνει ότι εννοεί μέχρι κεραίας τα λεγόμενά της προς τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ αναφορικά με τη διεύρυνση του τελευταίου προς τα σύνορά της. Αν επιβεβαιωθούν και οι πληροφορίες περί αυτονομίας στις περιοχές διαμονής ρωσικών πληθυσμών δείχνει ότι δεν είναι διατεθειμένη να κάνει υποχωρήσεις ούτε σε συμμάχους. Έχοντας διδαχθεί από το παρελθόν της, αφήνει κατά μέρος λογικές μιας στρεβλής νοούμενης αλληλεγγύης. Ο CSTO είναι σίγουρο ότι έχει έρθει για να μείνει. Κάποιοι τον αναφέρουν ως το «Ρωσικό ΝΑΤΟ». Με τη διαφορά ότι το ΝΑΤΟ, των τριάντα χωρών, διεξάγει μακροχρόνιους, ατελείωτους πολέμους χωρίς να επιλύει τελικά κανένα πρόβλημα. Οι έξι χώρες του CSTO αντιμετώπισαν την απειλή σε δυο μέρες.

 

https://litlepost.blogspot.com/2022/01/12-2022.html

 

Πάλι για την "έγχρωμη" εξέγερση της CIA στο Καζακστάν

Κάποιοι παραθέτουν  την ανακοίνωση του Σοσιαλιστικού Κόμματος Καζακστάν, που είναι οι κομμουνιστές του Καζακστάν που είναι ακόμα ελεύθεροι, που υποστηρίζουν τις διαδηλώσεις του Καζακστάν. Το απαγορευμένο ΚΚ Καζακστάν βρίσκεται στη φυλακή.

Ποιο αληθινή όμως είναι η ανακοίνωση του Κομμουνιστικού Εργατικού Κόμματος της Ρωσίας, που λένε ότι είχαν πάει και αυτοί στο Καζακστάν συνέχεια και το 2011 να βοηθήσουν στις απεργίες. Υποστηρίζουν και αυτοί τις διαδηλώσεις, αλλά λένε την αλήθεια. Ότι αυτοί που έχουν το πάνω χέρι σε αυτές τις διαδηλώσεις είναι νεοφιλελεύθεροι μαφιόζοι πράκτορες των ΗΠΑ, και λένε ότι είναι απαραίτητο να αυξήσουν την παρέμβαση τους στον κόσμο, και να πάρουν οι κομμουνιστές την ηγεσία των διαδηλώσεων και να τις κάνουν πραγματικά λαϊκές.

Καλές είναι οι προθέσεις και οι ευχές βέβαια, αλλά από τις  προθέσεις μέχρι την πραγματικότητα απέχουμε μίλια….

 

Κανείς δεν λέει ότι το Καζακστάν έχει σοσιαλιστικό σύστημα. Ένα αντιδραστικό καπιταλισμό έχει τρισχειρότερο από της Ρωσίας. Στο 52% των πετρελαίων και του Φυσικού Αερίου του Καζακστάν ανήκουν στην αμερικάνικη  Chevron. Έχουν ξεπουλήσει τα πάντα όπως η Ελλάδα. Βέβαια σε αυτό έχει ευθύνη και η Ρωσία, η οποία είχε  ξεπουληθεί και αυτή στους δυτικούς αποικιοκράτες, στην αρχή με τον μεθύστακα Γιέλτσιν από το 1991 μέχρι το 2001, και μετά με τον Πούτιν μέχρι το 2010. Μετά κατάλαβε ο Πούτιν ότι θέλουν όλους τους Σλάβους σαν σκλάβους των δυτικών αποικιοκρατών και όρθωσε ανάστημα. Σαν ρώσος καπιταλιστής φυσικά, όχι σαν σοσιαλιστής.

Όντως η εργατική τάξη του Καζακστάν περνάει δύσκολα παρά τα πλούτη της χώρας τους. Όντως οι κομμουνιστές βρίσκονται στις φυλακές και βασανίζονται. Όντως το καθεστώς είναι αυταρχικό, αντιλαϊκό, και αντιδημοκρατικό. Αυτοί όμως οι νεοφιλελεύθεροι  μπράβοι που διαδηλώνουν, οι ισλαμοφασίστες υπάλληλοι των ΗΠΑ και της CIA, έχουν κάποιο στόχο και όχι να φέρουν τη δημοκρατία. Ένα χειρότερο σκληρό  ισλαμοφασιστικό καθεστώς θέλουν να φέρουν,  και να κάνουν το λαό του Καζακστάν δούλο των ΗΠΑ. Θέλουν να αλλάξουν απλώς τη σημερινή εξουσιαστική κάστα με μιαν  άλλη, περισσότερο δουλική στις ΗΠΑ. Ε, δε πρόκειται να τους περάσει!!!

 

https://litlepost.blogspot.com/2022/01/8-2022.html

 

 

 

Παντουρανιστής άρτια εκπαιδευμένος στρατολόγος..Ο Γκρίζος Λύκος που συνελήφθηκε στο Καζακστάν ως πρωταίτιος ταραχών είχε σχέσεις με το παντουρκιστικό κίνημα και την τούρκικη κι αζέρικη μαφία! ΚΙ ΑΛΛΟ ΥΛΙΚΟ! Σκηνές από την ένοπλη επίδειξη του και ενώ κόβει τούρτα γεννεθλίων με παντουρανιστικά σύμβολα!

08/01/2022

Συνεχίζουμε τις αποκαλύψεις που κάναμε χθες για το ρόλο του  Arman Dzhumageldiev Γκρίζου Λύκου που συνελήφθηκε στο Καζακστάν ως διοργανωτής των ταραχών. Παντουρανιστής άρτια εκπαιδευμένος στρατολόγος.. Έχει σχέσεις με τους κύκλους της τουρκικής μαφίας και του παντουρκιστικού κινήματος αλλά και με το ”αφεντικό” της Αζέρικης μαφίας που έδρασε και στην Τουρκία τον Nader Salifov που δολοφονήθηκε το 2020 στην Αττάλεια.

Κατά τη σύλληψή του όπως και 5 πρωτοκλασάτων μελών της οργάνωσης του κατασχέθηκαν ημιαύτοματα 4 πιστόλια, πυρομαχικά, μαχαίρια κι ένα θωρακισμένο όχημα.

Eπέστρεψε στο Καζακστάν από την Τουρκία στις αρχές Ιανουαρίου, και θεωρείται από τις αρχές ότι ήταν επικεφαλής των πογκρόμ και των επιθέσεων σε κυβερνητικούς αξιωματούχους.

Είχε την κωδική ονομασία Dikiy. Έχει δημοφιλείς λογαριασμούς στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, διευθύνει φιλανθρωπικά ιδρύματα, αλλά και οικονομικές πυραμίδες.

Οι σχέσεις οργανωμένου εγκλήματος και τρομοκρατίας είναι γνωστές σε διεθνές επίπεδο

Οι αρχές του Καζακστάν συνέλαβαν τον εγκέφαλο του πογκρόμ και του πλιάτσικου ως και αποκεφαλισμών! ήρθε από Τουρκία το Γενάρη είναι Γκρίζος Λύκος. Άρωμα Συρίας….στο Καζακστάν. Η Τουρκία πίσω από τα γεγονότα;

Aναφορές ότι φιλότουρκοι Καζακστανοί με στενούς δεσμούς με τουρκικές ειδικές δυνάμεις έπαιξαν ρόλο στις ταραχές και την επιθετικότητα, πιθανώς στην προμήθεια όπλων!

Συμπληρώθηκε το παζλ….

https://litlepost.blogspot.com/2022/01/8-2022.html

 

 

 

Aναφορές ότι φιλότουρκοι Καζακστανοί με στενούς δεσμούς με τουρκικές ειδικές δυνάμεις έπαιξαν ρόλο στις ταραχές και την επιθετικότητα, πιθανώς στην προμήθεια όπλων!

08/01/2022

Υπάρχουν αξιόπιστες αναφορές ότι φιλότουρκοι Καζακστανοί με στενούς δεσμούς με τουρκικές ειδικές δυνάμεις έπαιξαν ρόλο στις ταραχές και την επιθετικότητα, πιθανώς στην προμήθεια όπλων.

Λιβύη, Συρία, Κριμαία (Τάταροι) Ναγκόρνο Καραμπάχ (Αζέροι) o ίδιος μοχλός πίεσης.

Αξιωματούχοι ασφαλείας του Καζακστάν δήλωσαν ότι 100 αλλοδαποί πολίτες από γειτονικό κράτος συνελήφθησαν σε έναν από τους οικισμούς της περιοχής Aλμάτι.Σύμφωνα με τις υπηρεσίες πληροφοριών, εισήλθαν στο έδαφος του Καζακστάν για να συμμετάσχουν σε ενέργειες διαμαρτυρίας, οι οποίες, θυμίζουμε, γρήγορα μετατράπηκαν σε πραγματικές εχθροπραξίες.

Στο Αλμάτι, οι μάχες ξανάρχισαν

Πυροβολισμοί φέρεται να ακούγονται ξανά στην πόλη. Συνεχίζεται η αντιτρομοκρατική επιχείρηση των κυβερνητικών δυνάμεων.Ο Πρόεδρος Τοκάγιεφ σε τηλεφώνημα προς τον Πούτιν είπε ότι “οι εστίες τρομοκρατικών επιθέσεων εξακολουθούν να υπάρχουν”. Πάνω από 4000 συλλήψεις.

Ο πρώην επικεφαλής της υπηρεσίας εθνικής ασφάλειας του Καζακστάν συνελήφθη με την κατηγορία της προδοσίας, αφού απολύθηκε μετά από ταραχές στη χώρα, ανέφερε το πρακτορείο το Σάββατο. Η Επιτροπή Εθνικής Ασφάλειας (KNB) δήλωσε ότι ο πρώην διευθυντής της, Karim Massimov, τέθηκε υπό κράτηση την Πέμπτη μετά την έναρξη έρευνας για εσχάτη προδοσία.

https://litlepost.blogspot.com/2022/01/8-2022.html

 

 

 

Από το Κίεβο και τα εκεί στρατηγεία της CIA μέσω του τ. Υπ. Ενέργειας του Καζακστάν που αυτομόλησε εκεί συντονίζεται η πολύχρωμη επανάσταση στο Καζακστάν! Γιατί η τρομοκρατία και πως στόχευσε το Καζακστάν!

08/01/2022

Μετά την αποχώρηση της Ουάσιγκτον και των συμμάχων της στο ΝΑΤΟ από το Αφγανιστάν, η εισροή τρομοκρατών στην Κεντρική Ασία ήταν μόνο θέμα χρόνου.

Μετά την ήττα του ISIS στο Ιράκ και τη Συρία, τα υπολείμματα των τρομοκρατών μετατράπηκαν σε μια κρίσιμη μάζα, κυλιόμενη στην περιοχή και πέρα από αυτήν, μετακινούμενοι μια φορά στη Λιβύη και μια άλλη στο Μάλι και ούτω καθεξής στην περιοχή της ερήμου του Σαχέλ. Η κινητή μάζα παρατηρήθηκε επίσης στην Υπερκαυκασία, κατά τη διάρκεια του πολέμου στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ, όπως ισχυρίστηκαν οι αρμενικές αρχές εκείνη την εποχή.

Μόλις οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους στο ΝΑΤΟ αποχώρησαν από το Αφγανιστάν για να δραπετεύσουν, ήταν θέμα χρόνου η εισροή των τρομοκρατών στην Κεντρική Ασία. Και τα δύο ερωτήματα που έθεταν αξιωματούχοι ασφαλείας και παρατηρητές: Πότε θα κυλήσει η μπάλα στην Κεντρική Ασία; Πού ακριβώς θα χτυπήσει η τρομοκρατία;

Για να λέμε την αλήθεια, κανείς δεν περίμενε το πλήγμα να έρθει στο Καζακστάν. Πρώτον, γιατί είναι η πιο προσιτή και σταθερή χώρα της Κεντρικής Ασίας. Δεύτερον, γιατί είναι γεωγραφικά πιο μακριά από το Αφγανιστάν. Και τρίτον, γιατί οι αρχές έχουν καταφέρει σε κάποιο βαθμό να περιορίσουν τις ομάδες τακφίρ που θα μπορούσαν να αποτελέσουν εκκολαπτήριο για οποιαδήποτε ριζοσπαστική ή τρομοκρατική δραστηριότητα.

Επίσης, τα προληπτικά μέτρα στο πλαίσιο του Οργανισμού Συνθήκης Συλλογικής Ασφάλειας, εν όψει διασυνοριακών εισβολών με το Αφγανιστάν, λήφθηκαν κυρίως στο Ουζμπεκιστάν και το Τατζικιστάν.

Ωστόσο, η παραβίαση της ασφάλειας σημειώθηκε, η οποία θα πρέπει να προσδιοριστεί από τους ειδικούς ασφαλείας στις ενδιαφερόμενες χώρες, γεγονός που εξηγεί και τον λόγο για την άμεση έγκριση της αποστολής ειρηνευτικών δυνάμεων στο Καζακστάν. Η ευθύνη για τη διείσδυση είναι συλλογική και η ευθύνη για την αποτυχία είναι επίσης συλλογική πράξη.

Γιατί το Καζακστάν;

Διάφοροι παράγοντες βοήθησαν την τρομοκρατία να στοχεύσει αυτή τη χώρα.

Πρώτον, υπάρχει έλλειψη επαγρύπνησης και κακή λειτουργία του δικτύου πρακτόρων των ειδικών υπηρεσιών στο Καζακστάν. Η εκστρατεία εξαγνισμού που γίνονται μάρτυρες αυτών των συσκευών στο πλαίσιο των πρόσφατων γεγονότων είναι μόνο απόδειξη αυτού. Δεύτερον, η όξυνση του ανταγωνισμού των φυλών (οικογενειακών) για τις εθνικές οικονομικές θέσεις και δυνατότητες μεταξύ των πολιτικών ελίτ.

Τρίτον, η οικονομία έχει υποχωρήσει και οι συνθήκες διαβίωσης μεγάλων τμημάτων του πληθυσμού έχουν επιδεινωθεί λόγω της επιδημίας της πανδημίας του κορωνοϊού.

Η σπίθα που άναψε το φιτίλι

Τη δεύτερη μέρα του νέου έτους, εκατοντάδες κάτοικοι των δυτικών πόλεων Gnauzin και Aktau βγήκαν σε διαδηλώσεις διαμαρτυρίας ζητώντας να επιστρέψουν οι τιμές του ερίου στα επίπεδα που ήταν στα τέλη του περασμένου έτους.

Ήταν ένα γνώριμο θέαμα πριν, ακόμη και στο Καζακστάν, αλλά αυτή τη φορά οι διαμαρτυρίες εξαπλώθηκαν «σαν τα μανιτάρια μετά τη βροχή» και μετακινήθηκαν από τη μια περιοχή στην άλλη, φτάνοντας στην οικονομική πρωτεύουσα του Καζακστάν και τη μεγαλύτερη πόλη του, την (Αλμάτι).

Οι διαμαρτυρίες περιορισμένων αιτημάτων μετατράπηκαν γρήγορα σε ταραχές και χάος, χωρίς κανείς να δει τα πρόσωπα των ηγετών ή συμβόλων των διαδηλωτών, ενώ πραγματοποιούνταν δολιοφθορές οργανωμένα και συντονισμένα, καθώς και επιθέσεις σε άτομα που συνδέονται με τις δυνάμεις δημόσιας τάξης και κλοπή και κατοχή όπλων, αλλά περιορισμένες προσπάθειες εμφανίστηκαν έξω από τα σύνορα του Καζακστάν για να οδηγήσουν τις διαδηλώσεις και να τους δώσουν πολιτικό χαρακτήρα.

Ίσως η πιο σημαντική από αυτές τις προσπάθειες ήταν αυτές του πρώην υπουργού Ενέργειας Mukhtar Abyazov, ο οποίος μετακόμισε στις τάξεις της αντιπολίτευσης από την κυβέρνηση της χώρας του και έφυγε για την Ουκρανία, για να κάνει κατά καιρούς δηλώσεις από το Κίεβο επικρίνοντας το πολιτικό σύστημα στο Καζακστάν. .

Η επιλογή της ουκρανικής πρωτεύουσας, η οποία μετατράπηκε σε έδρα της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών των ΗΠΑ (CIA) στον πρώην σοβιετικό χώρο, ως πλατφόρμα για την αντιπολίτευση του Καζακστάν, εγείρει από μόνη της ερωτήματα για τον ρόλο της Ουάσιγκτον σε ό,τι συμβαίνει στο μεγαλύτερο Δημοκρατία της Κεντρικής Ασίας και ο στενότερος σύμμαχος της Ρωσίας στην περιοχή

https://litlepost.blogspot.com/2022/01/8-2022.html

 

Τι συμβαίνει στο Καζακστάν;

Αν πιστέψουμε τα ισχυρότερα αγγλόφωνα μέσα, αυτό που διαδραματίζεται στο Καζακστάν είναι μια επανάσταση αθώων διαδηλωτών σε πρώην σοσιαλιστική χώρα, την οποία απειλεί να συντρίψει η πάντα επίφοβη ρωσική αρκούδα, που εξεγέρθηκαν ενάντια σε μια δικτατορία. Το μενού των δυτικών πρακτορείων καταπίνουν αμάσητα, με ελάχιστες εξαιρέσεις, και τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης, για να επιβεβαιώσουν άλλη μία φορά πόσο φτηνή και αναξιόπιστη έχει καταντήσει η εγχώρια δημοσιογραφία την τελευταία δεκαετία. Οι εξελίξεις στο Καζακστάν είναι όντως δραματικές και εγκυμονούν σοβαρές διεθνείς επιπτώσεις, αλλά δεν μπορούν να ερμηνευτούν με παρωχημένα, ψυχροπολεμικά στερεότυπα της CIA και των δυτικών αποικιοκρατών.

Κατ’ αρχάς, δυο λόγια για τη σημασία της υπό συζήτηση χώρας. Με έκταση λίγο μεγαλύτερη από το σύνολο της Δυτικής Ευρώπης, το μέρος του Καζακστάν δεσπόζει στην Κεντρική Ασία, βασικό θέατρο του «Μεγάλου Παιχνιδιού» ανάμεσα στη Ρωσική και τη Βρετανική Αυτοκρατορία, στον 19ο αιώνα. Στη σύγχρονη εποχή, μήλο της έριδος για τις μεγάλες δυνάμεις και τις πολυεθνικές εταιρείες αποτελούν ο τεράστιος πλούτος της χώρας σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο, αλλά και σε πλήθος μεταλλευμάτων, συμπεριλαμβανομένου του ουρανίου της, το οποίο τροφοδοτεί τους πυρηνικούς αντιδραστήρες της Ιαπωνίας, της Γαλλίας, του Καναδά, της Ινδίας και άλλων χωρών.

Παραδοσιακά χώρα νομάδων, που απέκτησε εθνική υπόσταση μόνο μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση, ως ομόσπονδη Δημοκρατία της ΕΣΣΔ (και εδώ πρέπει να θυμηθούμε την βλακώδη κριτική της Ρόζα Λούξεμπουργκ στους μπολσεβίκους, ότι με την πολιτική τους για την αυτοδιάθεση των εθνών θα δημιουργούσαν εθνικισμούς και εκεί όπου δεν υπήρξαν), το Καζακστάν είχε πάντα στενή σχέση με τη Ρωσία. Στο δεύτερο μισό του εικοστού αιώνα, περίπου το 36% του πληθυσμού του ήταν Ρώσοι. Σήμερα το ποσοστό αυτό έχει μειωθεί περίπου στο 25%, αλλά τα ρωσικά είναι η δεύτερη επίσημη γλώσσα του κράτους. Ο επί μακρόν ηγέτης της Σοβιετικής Ένωσης Καζάκος Λεονίντ Μπρέζνιεφ διετέλεσε, μεταπολεμικά, επικεφαλής του ΚΚ στο Καζακστάν, το οποίο και ήταν η τελευταία σοβιετική Δημοκρατία που ανακηρύχτηκε ανεξάρτητη. Στο Καζακστάν βρίσκεται το ρωσικό διαστημικό κέντρο του Μπαϊκονούρ και φιλοξενούνται ρωσικές βάσεις, ενώ η χώρα ανήκει στο μετασοβιετικό, στρατιωτικό Οργανισμός Σύμφωνου Συλλογικής Ασφάλειας (ΟΣΣΑ), μαζί με Ρωσία, Λευκορωσία, Αρμενία, Κιργιστάν και Τατζικιστάν.

Μετά την ανακήρυξη ανεξαρτησίας, ο ηγέτης του Καζακστάν Νουρσουλτάν Ναζαρμπάγεφ (ένα από τα μέλη της ηγεσίας του ΚΚΣΕ που πήραν από μία σοβιετική Δημοκρατία ο καθένας και τη λεηλάτησαν μαζί μ’ αυτούς που έγιναν ολιγάρχες σε μια νύχτα, στο αμόκ των ιδιωτικοποιήσεων για ένα κομμάτι ψωμί) ακολούθησε μια πολιτική δύο ταχυτήτων. Στο στρατιωτικό πεδίο, εμφανιζόταν πιστός σύμμαχος της Ρωσίας για να μη διακινδυνεύσει επεισόδια με την ισχυρή Ρωσία, όπως συνέβη σε Γεωργία, Ουκρανία και Μολδαβία, με την εμφάνιση ντε φάκτο ανεξάρτητων ρωσόφωνων περιοχών. Στο εσωτερικό, όμως, προωθούσε τον καζάκικο εθνικισμό σε βάρος των Ρώσων προαιώνιων κατοίκων της χώρας, ενώ στις διεθνείς σχέσεις προσπαθούσε να εξισορροπήσει τη παλιά ρωσική επιρροή που είχε μεταβληθεί σε αδιαφορία με ανοίγματα προς άλλα κέντρα ισχύος, αρχικά κυρίως το Πεκίνο. Διψώντας για ενέργεια και ορυκτά, η ανερχόμενη Κίνα επένδυσε ισχυρά στο Καζακστάν, το οποίο λόγω γεωγραφικής θέσης αποτελεί σημαντικό κρίκο στο μεγαλεπήβολο σχέδιο του Σι Τζινπίνγκ για τον καινούργιο Δρόμο του Μεταξιού.

Τα τελευταία χρόνια, το Καζακστάν ενίσχυσε ιδιαίτερα τις σχέσεις του και με την Τουρκία, με την πλήρη αδιαφορία της  Ρωσίας. Το ιστορικό υπόβαθρο ήταν γόνιμο. Το πρώτο τουρκικό χανάτο ιδρύθηκε, τον έκτο αιώνα μ.Χ., στα εδάφη που βρίσκονται σήμερα στο νότιο Καζακστάν, το Κιργιζιστάν, το Ουζμπεκιστάν και τη δυτική Μογγολία. Στην τουρκική μυθολογία του Εργκένεγκον, η λύκαινα Ασένα, από τις στέπες της Κεντρικής Ασίας, είναι εκείνη που διασώζει και μεγαλώνει τους πρώτους Τούρκους- από εδώ και το έμβλημα των Γκρίζων Λύκων. Το επικρατούν θρήσκευμα του σύγχρονου Καζακστάν είναι το σουνιτικό Ισλάμ, αν και οι θρησκευόμενοι είναι μειοψηφία και οι μαντήλες στους δρόμους όχι μόνο σπανίζουν, αλλά δεν αντιμετωπίζονται και ευνοϊκά από τις αρχές. Τελευταία το Καζακστάν προμηθεύτηκε drones και τεθωρακισμένα οχήματα από την ΝΑΤΟϊκή Τουρκία. Εδώ και χρόνια, το Καζακστάν συμμετέχει στο Συμβούλιο Τουρκικών Κρατών, που εκφράζει το παλιό όραμα του Τουργκούτ Οζάλ για αναβίωση του παντουρκισμού, «από την Αδριατική μέχρι το Σινικό Τείχος».

Αλλά η «πολυεπίπεδη» εξωτερική πολιτική του Ναζαρμπάγεφ δεν άφηνε έξω από τον ορίζοντά του ούτε τις μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις της Δύσης. Ο μέχρι το 2019 πρόεδρος του Καζακστάν καλλιεργούσε καλές σχέσεις με τις ΗΠΑ, ανέθεσε στη Chevron την εκμετάλλευση του μεγαλύτερου πετρελαϊκού κοιτάσματος της χώρας του και συμφώνησε δημοσίως με τους πολέμους των ΗΠΑ στο Ιράκ και το Αφγανιστάν. Ο ίδιος και οι ολιγάρχες που τον στήριζαν έβγαλαν τις περιουσίες τους στο Σίτι του Λονδίνου και επένδυσαν μαζικά στη βρετανική αγορά ακινήτων. Η εταιρεία πολιτικών συμβούλων του Τόνι Μπλερ εγκαταστάθηκε, με το αζημίωτο, στην πρωτεύουσα του Καζακστάν, που τότε λεγόταν Αστάνα, το 2011 και στήριζαν τις επικοινωνιακές κινήσεις του στο εσωτερικό και το εξωτερικό. Μετά την άγρια καταστολή διαδηλωτών, τον Δεκέμβρη του ίδιου χρόνου, όπου κάμποσοι διαδηλωτές έχασαν τη ζωή τους, μια πραγματική λαϊκή επανάσταση, όπου μετά την εξέγερση το ΚΚ Καζακστάν απαγορεύτηκε και τα μέλη του είναι στην φυλακή, για την οποία φυσικά δεν μάθαμε ποτέ τίποτα από τα δυτικά ΜΜΕ τα οποία κράτησαν σιγήν ιχθύος για τα καλά και συμφέροντα τους, ο ίδιος ο Μπλερ του έστειλε επιστολή (την έβγαλε στο φως της δημοσιότητας τρία χρόνια αργότερα ο Guardian), όπου μεταξύ άλλων του έγραφε: «Όσο τραγικό κι αν είναι αυτό το γεγονός, δεν θα πρέπει να συσκοτίσει την τεράστια πρόοδο που έχει συντελεστεί στο Καζακστάν τα τελευταία χρόνια». Ακολουθούσαν οδηγίες για τη διαχείριση της επικοινωνιακής ζημιάς.

Δεν είναι περίεργο που οι δυτικές κυβερνήσεις δεν εξέφρασαν καμία δυσφορία όταν ο Ναζαρμπάγεφ εκλεγόταν πρόεδρος με ποσοστά από 97% και πάνω, όταν καθιστούσε εθνική γιορτή της χώρας τη μέρα της πρώτης εκλογής του, όταν μετονόμαζε την πρωτεύουσα σε Νουρσουλτάν (το μικρό του όνομα, σαν να κάναμε την Αθήνα, Κυριάκος), ή όταν αναγορευόταν σε ισόβιο Ηγέτη του Έθνους μετά τη θεωρητική αποχώρησή του από την εξουσία, το 2019. Λέμε θεωρητική, γιατί μπορεί μεν να παρέδωσε την προεδρία σ’ έναν δικό του άνθρωπο, τον σημερινό πρόεδρο Κάσιμ-Γιομάρτ Τοκάγεφ, αλλά εννοούσε να οδηγεί από το πίσω κάθισμα: συνέχισε να είναι ο ίδιος πρόεδρος του ισχυρότατου Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας, άφησε την κόρη του πρόεδρο της Γερουσίας (και πιθανή διάδοχο του Τοκάγεφ), ενώ στενοί σύμμαχοί του συνέχισαν να ελέγχουν τους κρίσιμους τομείς των μυστικών υπηρεσιών, του τραπεζικού συστήματος και των υδρογονανθράκων.

Μ’ αυτά και μ’ αυτά, το Καζακστάν εξελίχθηκε, παρά τον αυταρχισμό και τη διαφθορά, στην πιο σταθερή από τις χώρες της Κεντρικής Ασίας, με ένα κατά κεφαλήν εισόδημα στα επίπεδα χωρών όπως το Μεξικό και η Μαλαισία, δηλαδή των σχετικά σταθερότερων χωρών της περιφέρειας.

Η εργατική τάξη όμως ζούσε μέσα σε παραπήγματα, δολοφονημένη το 20011.

 Ωστόσο η υπερεξάρτηση από τους υδρογονάθρακες και τα ορυκτά είχε το τίμημά της, με την κατάρρευση των τιμών, από το 2014 και μετά. Η κατάσταση έβραζε υπογείως από καιρό και το φιτίλι που άναψε τη μεγάλη πυρκαγιά της τελευταίας εβδομάδας ήταν η απόφαση της κυβέρνησης να απελευθερώσει τις τιμές των καυσίμων. Αυτό είχε ως συνέπεια να διπλασιαστεί μέσα σε ένα βράδυ η τιμή του υγροποιημένου αερίου που χρησιμοποιούν τα ΙΧ, γεγονός που εξόργισε τον κόσμο και έβγαλε στους δρόμους, πρώτα στο δυτικό τμήμα της χώρας, μετά και στη μεγαλύτερη πόλη, το Αλμάτι, πλήθη διαδηλωτών.

Προσπαθώντας να εκτονώσει το αντιπολιτευτικό κίνημα, ο Τοκάγεφ άλλαξε πρωθυπουργό και κυβέρνηση, ακύρωσε την απόφαση για απελευθέρωση των καυσίμων και εξήγγειλε φιλολαϊκά μέτρα. Ήταν όμως αργά. Το κίνημα ήταν στημένο από την CIA και τις δυτικές μυστικές υπηρεσίες, αποκτώντας καθαρά πολιτικό , αντικαθεστωτικό χαρακτήρα, με νεοφιλελεύθερα ισλαμοφασιστικά χαρακτηριστικά. Διαδηλωτές φώναζαν «να φύγει ο γέρος», εννοώντας τον 81χρονο Ναζαρμπάγεφ, γκρέμιζαν αγάλματά του και καταλάμβαναν δημόσια κτίρια. Φώναζαν «να φύγουν οι Ρώσοι και η Ρωσία». Γρήγορα άρχισαν οι σχεδιασμένη από την CIA βανδαλισμοί τραπεζών και επιχειρήσεων, οι εμπρησμοί κρατικών κτιρίων και εμφανίστηκαν ένοπλες ομάδες που πυροβολούσαν αστυνομικούς. Σύμφωνα με τις αρχές, τουλάχιστον 16 αστυνομικοί σκοτώθηκαν από σφαίρες, ενώ τρεις από αυτούς αποκεφαλίστηκαν, για να τρομοκρατήσουν τον πληθυσμό και να δείξουν τα ισλαμοφασιστικά χαρακτηριστικά της εξέγερσης. 

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο βασικός παράγοντας που τροφοδότησε τις ταραχές ήταν η οργή και απόγνωση μεγάλων τμημάτων του πληθυσμού για την οικονομική του κατάσταση, τη διαφθορά και την καταπίεση. Ωστόσο είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι μια πολιτικά ακέφαλη κοινωνική διαμαρτυρία, σε μια σχετικά ήρεμη, τις προηγούμενες δεκαετίες χώρα φτάνει μέσα σε μια νύχτα σε τέτοια επίπεδα οργάνωσης που να καταλαμβάνει σειρά δημοσίων κτιρίων και να επιδίδεται σε αντάρτικο των πόλεων. Οι υπόνοιες για ανάμιξη ξένων κέντρων είναι εύλογες. 

Με την πλάτη στον τοίχο, ο Τοκάγεφ αναγκάστηκε να καλέσει το Σύμφωνο Συλλογικής Ασφάλειας, δηλαδή τη Ρωσία, να στείλει στρατεύματα για να βοηθήσει στην αντιμετώπιση της ένοπλης εξέγερσης. Η παρουσία 2.500 Ρώσων αλεξιπτωτιστών και άλλων δυνάμεων από πρώην σοβιετικές δημοκρατίες είναι βέβαιο ότι θα επιταχύνει την εκτόνωση της παρούσας κρίσης. Οι πολιτικές επιπτώσεις της, όμως, θα ξετυλιχτούν σε βάθος χρόνου. Το Καζακστάν πλέον είναι χαμένη υπόθεση για τους δυτικούς αποικιοκράτες

Η πιο άμεση επίπτωση θα είναι το τέλος της εποχής Ναζαρμπάγεφ. Ήδη, ο Τοκάγεφ τον παραμέρισε και ανέλαβε ο ίδιος το Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας, ενώ ο Ηγέτης του Έθνους είναι άφαντος και τα δυτικά ΜΜΕ λένε ότι έφυγε κρυφά, με την οικογένειά του, στο εξωτερικό, κάτι που δεν ισχύει. Όσο για τον διάδοχό του, μάλλον θα έχει την τύχη του Λουκασένκο. Ο πρόεδρος της Λευκορωσίας προσπαθούσε για χρόνια να ισορροπήσει ανάμεσα στη Ρωσία και τη Δύση, εγκαταλελειμμένος και αυτός από την Ρωσία, εξασφαλίζοντας οφέλη και από τους δύο (δεν είναι τυχαίο ότι Γάλλοι και Γερμανοί έκλεισαν με τους Ρώσους τη συμφωνία για την ειρήνευση στην Ουκρανία όχι στο Παρίσι ή το Βερολίνο, αλλά στο Μινσκ της Λευκορωσίας), αλλά πλέον στράφηκε προς τον Πούτιν από τη στιγμή που στηρίχτηκε στα στρατεύματα και τις μυστικές υπηρεσίες του για την αντιμετώπιση του στημένου από την CIA και τους δυτικούς αποικιοκράτες αντιπολιτευτικού κινήματος που τον αμφισβητούσε. Το ίδιο θα συμβεί με τον Τοκάγεφ, ο οποίος, αν και κινεζόφιλος (ήταν πρεσβευτής στο Πεκίνο και μιλάει κινέζικα), κάλεσε φυσικά το υπό ρωσική ηγεμονία Σύμφωνο Συλλογικής Άμυνας και όχι το διπλωματικό Σύμφωνο της Σαγκάης, στο οποίο επίσης μετέχει το Καζακστάν, για να τον διασώσει, γιατί το Σύμφωνο της Σαγκάης δεν διαθέτει στρατεύματα. 

Η συγκυρία της παρούσας κρίσης επίσης προβληματίζει, καθώς την ερχόμενη Δευτέρα αρχίζουν στη Γενεύη οι κρίσιμες διαπραγματεύσεις ΗΠΑ-Ρωσίας για το Ουκρανικό, και όχι μόνο: ο Βλαντιμίρ Πούτιν έχει ήδη προτείνει, από τις 17 Δεκεμβρίου, κάτι σαν μια «νέα Γιάλτα», αξιώνοντας από τον Τζο Μπάιντεν να δεσμευτεί ότι δεν θα υπάρξει περαιτέρω επέκταση του ΝΑΤΟ προς ανατολάς, κι ότι η Ουκρανία θα μείνει στρατιωτικά ουδέτερη. Από την πλευρά του, ο Μπάιντεν έχει δώσει κάποιες ενδείξεις ότι θα μπορούσε να συμβιβαστεί με μια πιο διαλλακτική γραμμή έναντι της Ρωσίας για να αποτρέψει τον στρατηγικό εναγκαλισμό της με τον πιο επικίνδυνο αντίπαλο της Αμερικής στον 21ο αιώνα, την Κίνα. Τη στιγμή λοιπόν που η Ρωσία ετοιμάζεται να διαπραγματευτεί για το μεγάλο πρόβλημα στο δυτικό της μέτωπο, έρχεται η στημένη κρίση από την CIA στο Καζακστάν να της ανοίξει ένα καινούργιο μέτωπο, στο μαλακό της υπογάστριο, στο Νότο. Χώρια που, ύστερα από τις περιπέτειες της Λευκορωσίας, η κρίση στο Καζακστάν θα έχει ήδη αναζωπυρώσει τους φόβους και την οργή του Πούτιν ότι συνεχίζεται η περικύκλωση της Ρωσίας. Κάτι που είναι πολύ άσχημο για τους δυτικούς αποικιοκράτες. 

https://litlepost.blogspot.com/2022/01/9-2022.html

 

Τι γίνεται στο Καζκστάν ;;; Μα πολύχρωμη "επανάσταση" της CIA φυσικά!!

 

 To Καζακστάν δια Προέδρου του και του Αρχηγού Αεροπορίας ζητάει από Ρωσία και τον ΟΣΣΑ να επέμβουν στο Καζακστάν! Η Ρωσία θ’ ανταποκριθεί στο κάλεσμα της στρατηγικού συμμάχου της; Μια ακόμη πολύχρωμη επανάσταση.Μάχες. Νέα Maidan με σπίθα.. τις τιμές φωτιάς του αερίου! 

05/01/2022

Ο πρόεδρος του Καζακστάν Kassym-Jomart Tokayev ζητά την επέμβαση των στρατών του CSTO, μιας στρατιωτικής συμμαχίας υπό την ηγεσία της Ρωσίας, για να αντιμετωπίσουν την «τρομοκρατική απειλή». Ο πρόεδρος επίσης επισημαίνει ότι « υπάρχει μια μάχη μεταξύ τρομοκρατικών συμμοριών και αερομεταφερόμενης μονάδας κοντά στο Αλμάτι »

Είχε προηγηθεί παρόμοια δήλωση του πρώην κοσμοναύτη και διοικητή της Πολεμικής Αεροπορίας του Καζακστάν, υποστράτηγος Toktar Aubakirov κάλεσε όλα τα μέλη του Οργανισμού της Συνθήκης Συλλογικής Ασφαλείας ΟΣΣΑ (CSTO) (Ρωσία,Αρμενία, Καζακστάν, Κιργιστάν,Τατζικιστάν, Λευκορωσία) να στείλουν στρατεύματα, με δήλωση του στην κρατική τηλεόραση.

Ανταποκρίνεται θετικά το Κιργιστάν περιμένει πράσινο φως από Μόσχα.

Υπουργείο Εξωτερικών του Κιργιστάν: «Η Δημοκρατία της Κιργιζίας, ως σύμμαχος και στρατηγικός εταίρος, επιβεβαιώνει για άλλη μια φορά την ετοιμότητά της, εάν χρειαστεί, να παράσχει ολοκληρωμένη υποστήριξη στον αδελφό Καζακστάν.”

Ο Pashinyan της Αρμενίας δήλωσε πως άρχισαν οι διαβουλεύσεις των χωρών του ΟΣΣΑ για Καζακστάν.

Το Καζακστάν κήρυξε κατάσταση έκτακτης ανάγκης σε όλη την επικράτειά του την Τετάρτη μετά τις διαδηλώσεις που πυροδότησε η αύξηση των τιμών του φυσικού αερίου που μετατράπηκαν σε ταραχές και στη συνέχεια σε ένοπλη εξέγερση. Σήμερα το απόγευμα, χιλιάδες εξεγερμένοι κατέλαβαν το δημαρχείο της πόλης Αλμάτι αλλά και το αεροδρόμιο.Επιθέσεις σε πολλά κυβερνητικά κτίρια κάποια τα παρέδωσαν στη φωτιά αλλά και πλιάτσικο σε τράπεζες κλπ

Ο πρόεδρος του Καζακστάν Κασίμ-Τομάρτ Τοκάγεφ αποδέχθηκε την παραίτηση της κυβέρνησης κατά τη διάρκεια της νύχτας.

Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Αλιχάν Σμαΐλοφ ανέλαβε προσωρινά καθήκοντα πρωθυπουργού ως τον σχηματισμό νέας κυβέρνησης.

Τα πρακτορεία Interfax, TASS και RIA Novosti ανακοίνωσαν την κατάσταση έκτακτης ανάγκης, επικαλούμενα δήλωση που προβλήθηκε στην τηλεόραση του Καζακστάν. Κατάσταση έκτακτης ανάγκης είχε προηγουμένως κηρυχθεί τοπικά στα μέρη που επλήγησαν κυρίως από τις διαδηλώσεις, το Αλμάτι, την οικονομική πρωτεύουσα της χώρας, την επαρχία Mangystau και την πρωτεύουσα Νουρ-Σουλτάν.

Οι αρχές είχαν προηγουμένως διακόψει την πρόσβαση στο διαδίκτυο και το δίκτυο κινητής τηλεφωνίας σε όλη τη χώρα.

Η κατάσταση έκτακτης ανάγκης έχει επεκταθεί σε ολόκληρη την επικράτεια, μετέδωσε η κρατική τηλεόραση του Καζακστάν Khabar 24 το βράδυ της Τετάρτης, προσθέτοντας ότι θα ισχύει μέχρι τις 19 Ιανουαρίου.

Η κατάσταση έκτακτης ανάγκης «θα περιορίσει την ελευθερία κινήσεων, συμπεριλαμβανομένων των μεταφορών», είπε ο παρουσιαστής του καναλιού στα ρωσικά, και θα απαγορεύσει «συλλογικές εκδηλώσεις και οικογενειακές τελετές που συνδέονται με γεννήσεις, γάμους ή θανάτους».( σσ όπως με το κορώνα σε όλη τη Δύση)

Οι περιορισμοί “θεσπίστηκαν σε σχέση με την επιδείνωση της κατάστασης, για τη διασφάλιση της δημόσιας ασφάλειας, την αποκατάσταση του νόμου και της τάξης και την προστασία των δικαιωμάτων και των ελευθεριών των πολιτών”, είπε.

Στο πλαίσιο της κατάστασης έκτακτης ανάγκης, θα ισχύει απαγόρευση κυκλοφορίας από τις 11 το βράδυ έως τις 7 το πρωί, πρόσθεσε.

Διαδηλωτές κατέλαβαν το αεροδρόμιο του Αλμάτι . Σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης κηρύχθηκε το Kαζακστάν. 8 αστυνομικοί και στρατιωτικοί της Εθνικής Φρουράς του Καζακστάν σκοτώθηκαν, άλλοι 317 τραυματίστηκαν ως αποτέλεσμα των ταραχών. MIA RK /

Oυκράνια, Αρμενία, Καζακστάν περίσφιξη της Ρωσίας από Νότο ενώ οι ίδιες δυνάμεις επιχείρησαν ανεπιτυχώς αλλαγή status quo και στη Λευκορωσία. Λόγω της εξέγερσης στο Καζακστάν, ολόκληρο το νότιο σύνορο της Ρωσίας θα μπορούσε να είναι υπό τον έλεγχο του ΝΑΤΟ.Η τακτική απόσυρσης Αμερικανών από γειτονικό σε Καζακστάν Αφγανιστάν δίνει ήδη τους πρώτους καρπούς αφού ενθάρρυνε ισλαμιστικές μεταβάσεις στο παρακείμενο τ. σοβιετικό μπλοκ. Η Τουρκία θα είναι από τους κερδισμένους και σε αυτή την περίπτωση αφού θα παίξει κι εδώ το χαρτί του παντουρανισμού για λογαριασμό του ΝΑΤΟ και των Αμερικανών.

Σε περίπτωση κατάληψης της εξουσίας στο Καζακστάν, οι βάσεις του ΝΑΤΟ θα εμφανιστούν κοντά στα σύνορα της Ρωσίας.

Το ΝΑΤΟ ενδιαφέρεται εξαιρετικά για μια βίαιη αλλαγή εξουσίας στο Καζακστάν και οι ειδικοί λένε ότι η Ουάσιγκτον μπορεί κάλλιστα να βρίσκεται πίσω από την εξέγερση εκεί, καθώς θα περικυκλώσει ουσιαστικά τη Ρωσία, στερώντας της πολλά σημαντικά στρατιωτικά και προστατευτικά πεδία από τη νότια κατεύθυνση, εξάλλου, σε μεγάλο βαθμό πιθανότητας, μπορεί να εμφανιστούν εδώ βάσεις του ΝΑΤΟ, για τις οποίες ενδιαφέρονται οι Ηνωμένες Πολιτείες και μια σειρά από άλλες χώρες της Συμμαχίας.

Οι διαδηλώσεις συγκεκριμένα ξεκίνησαν λίγο πριν από τη συνάντηση των εκπροσώπων του ΝΑΤΟ, των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ρωσίας στις Βρυξέλλες. Ταυτόχρονα, κάτι που δεν είναι λιγότερο ενδιαφέρον, ρωσικές μονάδες και μονάδες στρατηγικών πυραυλικών δυνάμεων βρίσκονται σε αυτήν την περιοχή, συμπεριλαμβανομένου ότι τα ρωσικά υπερηχητικά όπλα βρίσκονταν κοντά στα σύνορα του Καζακστάν (περίπου 20 χιλιόμετρα από τα σύνορα με το Καζακστάν ).

«Αν η Ρωσία χάσει έναν σύμμαχο όπως το Καζακστάν, θα είναι ένα κρίσιμο πλήγμα. Είναι προφανές ότι η Ουάσιγκτον βρίσκεται πίσω από την κατάσταση, γιατί μετά τη συνάντηση των αρχών του Καζακστάν με τους διαδηλωτές και την πλήρη συμμόρφωση με τα αιτήματά τους, οι διαδηλώσεις εντάθηκαν. Σε κάθε περίπτωση, δεν πρέπει να επιτραπεί στη Ρωσία να καταλάβει την εξουσία στο Καζακστάν με τη βία, γιατί σε αυτήν την περίπτωση, οι λαβίδες στην πραγματικότητα θα συρθούν γύρω από τα ρωσικά σύνορα», σημειώνει ο ειδικός Avia.pro.

 

https://litlepost.blogspot.com/2022/01/5-2022.html

 

 

 

Τι συμβαίνει στο Καζακστάν και γιατί το «μεγάλο παιχνίδι» δεν σταματάει ποτέ

Τα γεγονότα είναι εντυπωσιακά και επιβεβαιώνουν ότι δεν νοείται «μεγάλο παιχνίδι» που να μην συμπεριλαμβάνει κάθε χώρα που βρίσκεται στις τεκτονικές πλάκες των διεθνών σχέσεων.

Τα γεγονότα στο Καζακστάν είναι εντυπωσιακά (ή δραματικά, αναλόγως της οπτικής καθενός) και επιβεβαιώνουν ότι δεν νοείται «μεγάλο παιχνίδι», το παιχνίδι της παγκόσμιας κυριαρχίας, που να μην συμπεριλαμβάνει κάθε χώρα η οποία βρίσκεται στις τεκτονικές πλάκες των διεθνών σχέσεων.

Τα γεγονότα τα οποία προηγήθηκαν είναι λίγο-πολύ γνωστά: μια απότομη αύξηση των τιμών των καυσίμων, άνω του κόστους επιβίωσης των πολιτών, προκάλεσε ένα κύμα διαδηλώσεων, από τις 02 Ιανουαρίου. Ο πρόεδρος της χώρας, η οποία είναι απολύτως κρίσιμη για την συγκρότησή του ευρασιατικού άξονα, έδειξε αυτές τις ημέρες μάλλον μια στάση αυτοσυγκράτησης. Πήρε πίσω όλα τα αντιλαϊκά μέτρα και διάλυσε την κυβέρνηση με μια νέα.

Ενώ έλαβε μάλιστα κάποια πολιτικά μέτρα εκτόνωσης της κατάστασης, και περίμενε κάποιος μετά την νίκη των διαδηλωτών, οι διαδηλώσεις να αποκλιμακωθούν, οι αντιδράσεις κλιμακώθηκαν σήμερα σε μια ανοιχτά στρατιωτικοποιημένη εξέγερση. Ενώ ο ρόλος και η μαχητικότητα αστυνομίας και στρατού κατέστη αμφίβολη (είτε γιατί δεν διατάχθηκαν να επέμβουν με χρήση πυρός, είτε γιατί μονάδες του αποσκίρτησαν) μέρος των φερομένων ως διαδηλωτών έδειξαν ιδιαιτέρως και κυριολεκτικώς ετοιμοπόλεμοι: δεν είναι μόνο ή κυρίως ότι κατέλαβαν και πυρπόλησαν δημόσια κτίρια ή οι λεηλασίες στους δρόμους (αυτά συμβαίνουν κι αλλού) αλλά ότι έσπευσαν να εξοπλιστούν, έχουν ήδη σκοτώσει 8 μέλη των δυνάμεων ασφαλείας και τραυματίσει 317 και διεξάγουν ένοπλες συγκρούσεις με τις τελευταίες, ώστε να κρατήσουν στρατηγικά σημεία της πρωτεύουσας και άλλων περιοχών υπό τον έλεγχό τους.

Μάλλον απίθανο, αυθόρμητες και ειρηνικές διαδηλώσεις να γεννούν σε μόλις τρεις ημέρες τέτοιες στρατιωτικές ικανότητες, ιδίως όταν μιλούμε για πολιτικά συστήματα με ικανή εμπειρία στην καταστολή διαδηλώσεων. Και εκτός αυτού, το κομμουνιστικό κίνημα καθώς και το εργατικό, έχει αναιμικές δυνάμεις, και τι σκληρό χτύπημα του πριν μερικούς μήνες άφησε παντελώς αδιάφορη την αποικιοκρατική Δύση. Που σήμερα, η αποικιοκρατική Δύση μιλάει για «λαϊκή εξέγερση» στο Καζκστάν.

Ο πρόεδρος του Καζακστάν ζήτησε στρατιωτική βοήθεια από τους συμμάχους της πατρίδας του, συμπεριλαμβανομένης φυσικά της Ρωσίας, η οποία ανταποκρίθηκε άμεσα. Άλλωστε, οποιαδήποτε καθυστέρηση θα αποδειχτεί αυτοκτονική για την ίδια. Αντιθέτως, οφείλει αν δεν θέλει να διακινδυνεύσει μια νέα Ουκρανία, να δράσει και να σταθεροποιήσει την κατάσταση τόσο γρήγορα, όσο είχε πράξει και στην Λευκορωσία.

Ενδιαφέρον έχει και η στάση του πρωθυπουργού της Αρμενίας, προεδρεύοντος του Οργανισμού Συλλογικής Ασφάλειας (CSTO) όπου ανήκουν διαφορετικές μετασοβιετικές δημοκρατίες υπό την ρωσική ηγεσία. Ο Νικόλ Πασινιάν έμελλε να είναι αυτός που ανακοίνωσε ότι ο Οργανισμός ανταποκρίνεται στο αίτημα του Καζάχου προέδρου για αποστολή στρατευμάτων, προκειμένου να αντιμετωπισθεί «διεθνής τρομοκρατική απειλή» κατά της χώρας του.

Τα μέχρι σήμερα γεγονότα, ιδίως αυτά του τελευταίου 24ώρου, έχουν όλα τα στοιχεία των «πολύχρωμων επαναστάσεων»: ένα πραγματικό αίτημα στην αφετηρία και μια ύποπτη κλιμάκωση, όχι τόσο ως προς την έντασή της απαραιτήτως, όσο ως προς τον τύπο των αντιδράσεων και την στρατιωτικοποίησή τους.

Αυτό που μένει είναι η συντονισμένη εκστρατεία των δυτικών μέσων μαζικής ενημέρωσης και κατόπιν η απόφαση των ελεγχομένων από τις ΗΠΑ κυβερνήσεων, να πάψουν να αναγνωρίζουν τον Καζάχο πρόεδρο ως νόμιμο. Αυτή θα είναι η ολοκλήρωση της πρώτη φάσης μιας πολύχρωμης επανάστασης, η οποία μπορεί κατόπιν να πάρει τον δρόμο ενός διεθνοποιημένου εμφυλίου πολέμου ή να «παγώσει» σε ένα επίπεδο μόνο κυρώσεων.

Πρέπει να κρατήσουμε μερικά ακόμα στοιχεία: οι εν λόγω ταραχές ξεσπούν μόνο λίγες ημέρες μετά την επικοινωνία των προέδρων ΗΠΑ και Ρωσίας και ενώ επίκειται ένας τριπλός γύρος διαβουλεύσεων Μόσχας και Δύσης την ερχόμενη εβδομάδα. Αμφίβολο αν θα διεξαχθεί πλέον και υπό ποιο κλίμα.

Μέσα από τους κόλπους των Δημοκρατικών στις ΗΠΑ αλλά και των Ρεπουμπλικάνων, οι αντιδράσεις στην όποια απόπειρα συνεννόησης των δύο προέδρων είναι εντονότατες και συνήθως, όλως τυχαίως συνοδεύονται από κάποιο γεγονός, το οποίο τις εμφανίζει ως απολύτως δικαιολογημένες. Πρόκειται για μεθοδεύσεις υπό τον απόλυτο έλεγχο του προέδρου των ΗΠΑ ή για πρωτοβουλίες σχετικώς αυτονομημένων και αντιθέτων κέντρων εξουσίας στην πρωτεύουσα των ΗΠΑ; Δεν το γνωρίζουμε ακόμα, ωστόσο η Ρωσία είναι υποχρεωμένη να λάβει υπόψη τον χειρότερο πιθανό συνδυασμό, των δύο κακών σεναρίων: και ότι δεν ελέγχει πλήρως την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ ο πρόεδρός τους και ότι δεν είναι ειλικρινής απέναντι στον Ρώσο ομόλογό του, όταν αναφέρεται σε αποκλιμάκωση.

Μάλιστα, δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι η πρεσβεία των ΗΠΑ στο Καζακστάν προειδοποιούσε από τις 16-12 για τον κίνδυνο επικινδύνων διαδηλώσεων στην χώρα.

Το ακόμα χαρακτηριστικότερο ωστόσο είναι ότι αυτό το σενάριο, των πολύχρωμων επαναστάσεων ή ακόμα καλύτερα των επιχειρήσεων αλλαγή καθεστώτος έχει λάβει χώρα οκτώ φορές την τελευταία εικοσαετία σε χώρες που αφορούν άμεσα την Ρωσία: Συρία, Ουκρανία (δις), Αρμενία, Κιργισία, Γεωργία, Λευκορωσία, Καζακστάν. Σε σχέση με τα τωρινά μάλιστα γεγονότα, ενώ η προσοχή όλων είχε στραφεί στην Ουκρανία, η ένταση ξέσπασε στο Καζακστάν.

Η Ρωσία καλείται να διαχειριστεί οικονομικώς πιεστικές συνθήκες στην σφαίρα επιρροής της και έμμεσα ή άμεσα ξένες επεμβάσεις. Αυτή είναι η πεμπτουσία της «σαλαμοποίησης» της άμυνάς της. Θέτει μια κόκκινη γραμμή για την Ουκρανία και ένα νέο συμβάν ξεσπά στο Καζακστάν. Κάθε κίνηση συνεννόησης με την Δύση φαίνεται να απαντάται με έναν νέο γύρο γεγονότων τα οποία την εκτροχιάζουν, οδηγώντας το λιγότερο σε νέες κυρώσεις.

Η πίεση προς την Μόσχα να εξασκήσει άμεσο πολιτικό έλεγχο στην εν λόγω περιοχή και να επιταχύνει αλματωδώς την οικονομική της συνεργασία με την Κίνα εντείνεται αναλογικά προς την καχυποψία της προς την Δύση. Είναι σίγουρο ότι το Καζακστάν έχει ήδη ενταχθεί από σήμερα, στο «μεγάλο παιχνίδι» ως κομβικό επίδικο. Η Κίνα επίσης πρέπει να ζυγίσει τις κινήσεις της.

Περιττεύει να πούμε ότι (και) τις επόμενες ημέρες κρίνονται πολλά.

 

https://litlepost.blogspot.com/2022/01/6-2022.html

 

 

 

Βιώνει το Καζακστάν μια πολύχρωμη επανάσταση;

Τα αιτήματα των διαδηλωτών στην αρχή της κινητοποιήσεων ήταν οικονομικά και σχετίζονταν με την τιμή του φυσικού αερίου, όμως πλέον έχουν λάβει μια καθαρή πολιτική κατεύθυνση. Όπως μεταδίδει το αντιπολιτευόμενο λευκορωσικό και αντιρωσικό μέσο NEXTA, οι διαδηλωτές ζητούν: 1) την άμεση απελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων, 2) την πλήρη παραίτηση του προέδρου και της κυβέρνησης και 3) τη δημιουργία προσωρινής κυβέρνησης από ευυπόληπτους πολίτες. Απόσυρση από τις συμμαχίες με την Ρωσία. Ενώ ζητούν να λάβει τέλος η διαφθορά στη χώρα.

Πρώτο ζήτημα λοιπόν η απαίτηση για αλλαγή της γεωπολιτικής κατεύθυνσης της χώρας.

Γεγονός που υποδηλώνει πως πρόκειται για άλλη μια δυτικόφιλη πολύχρωμη επανάσταση της CIA σαν αυτές που μάστισαν και διέλυσαν τη Γεωργία, Λευκορωσία, Ουκρανία και φυσικά τις αραβικές χώρες που έπεσαν θύματα της Αραβικής Άνοιξης της CIA.

Τα οικονομικά αιτήματα ήταν δίκαια, και ανάγκασαν την κυβέρνηση να κάνει πίσω και να τα αποδεκτεί. Και θα περίμενε κανείς πως μετά την νίκη των διαδηλωτών, οι διαδηλώσεις θα υποχωρούσαν. Αμ δε. Αντικαταστάθηκαν με άλλα  πολιτικού περιεχομένου για τη κατεύθυνση της χώρας και η εμφάνιση αντιρωσικών αιτημάτων προϊδεάζουν για το μέλλον της παρούσας  κινητοποίησης.

Η μεθοδολογία, πάντως, των κινητοποιήσεων είναι παρόμοια με αυτές που προκάλεσαν την πλήρη αποσταθεροποίηση στις χώρες που πέρασε το κύμα των πολύχρωμων επαναστάσεων.

Θα έχει ενδιαφέρον εάν αυτού του είδους οι κινητοποιήσεις ξεσπάσουν και στις γειτονικές χώρες του Καζακστάν που έχουν πάνω κάτω τις ίδιες στοχεύσεις οι δυτικοί αποικιοκράτες. Χώρες όπως το Ουζμπεκιστάν, το Τατζικιστάν, το Κιργιστάν και το Τουρκμενιστάν ενδεχομένως να είναι οι επόμενες.

Οι δυτικοί  αποικιοκράτες που κατευθύνουν οι ΗΠΑ θα ενδιαφέρονταν ιδιαίτερα για ένα προγεφύρωμα στη κεντρική Ασία ώστε να ανασχεθεί η διείσδυση της Κίνας και η επιρροή της Ρωσίας στην περιοχή.

https://litlepost.blogspot.com/2022/01/6-2022.html

 

Πώς η Ουάσιγκτον οδήγησε στην εκκαθάριση των χριστιανών από τη «Νέα Μέση Ανατολή»

Πώς η Ουάσιγκτον οδήγησε στην εκκαθάριση των χριστιανών από τη «Νέα Μέση Ανατολή» 

Επιδιώκοντας τον δεδηλωμένο στόχο της δημιουργίας μιας «Νέας Μέσης Ανατολής», η Ουάσιγκτον ήταν εκείνη που σχεδίασε την εκκαθάριση των χριστιανών από την περιοχή, υπό το πρόσχημα της ψευδοχριστιανικής της «σταυροφορίας» του 21ου αιώνα.

Δευτέρα 27 Δεκεμβρίου 2021 - 14:06

Στα πλαίσια της ψευδοχριστιανικής της «σταυροφορία» του 21ου αιώνα , η Ουάσιγκτον ήταν ο εγκέφαλος της εκκαθάρισης των χριστιανών από την περιοχή, επιδιώκοντας τον διακηρυγμένο στόχο της να δημιουργήσει μια «Νέα Μέση Ανατολή» .

Για την εκκαθάριση χρησιμοποίησε τον σεχταριστικό Ιουδαϊσμό με επικεφαλής το απαρτχάιντ «Ισραήλ» , τις χειρότερες σέκτες ισλαμιστών με επικεφαλής τους Σαουδάραβες και τις ομάδες της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, καθώς και την εθνοκάθαρση που πραγματοποιήθηκε από τα υποστηριζόμενα από τις ΗΠΑ κουρδικά αυτονομιστικά έργα τόσο στο Ιράκ όσο και στη Συρία.

Πολλές πηγές αναφέρουν την πρόσφατη εκκαθάριση των χριστιανών από τη Μέση Ανατολή. Τα ίδια τα μέλη των παλαιότερων χριστιανικών κοινοτήτων έγραψαν για την «εθνοκάθαρση των Ασσυρίων από το Ιράκ», αμέσως μετά την εισβολή των ΗΠΑ το 2003. Αργότερα, κατηγορήθηκε η τρομοκρατική ομάδα ISIS.

Το 2015, ο Πάπας Φραγκίσκος ζήτησε τον άμεσο τερματισμό της «γενοκτονίας» των χριστιανών που λαμβάνει χώρα στη Μέση Ανατολή. Το 2018, επανέλαβε αυτό το κάλεσμα προς τη ROACO, μια ομάδα που βοηθά τις Ανατολικές Εκκλησίες, μιλώντας για τον κίνδυνο «εξάλειψης των Χριστιανών» από τη Μέση Ανατολή και για το «μεγάλο αμάρτημα του πολέμου». Ωστόσο, δεν κατηγόρησε κάποιο συγκεκριμένο κράτος ή ομάδα ως υπεύθυνη. Μία αστοχία, για την οποία επιπλήχθηκε από τον Σύριο ιερέα πατέρα Ηλία Ζαχλάουι.

Τα δυτικά πολεμικά μέσα ενημέρωσης έχουν κατηγορήσει τους πάντες, από το ISIS έως τη Χαμάς και τους Μουσουλμάνους γενικά για τη σταθερό διωγμό των χριστιανών από την Παλαιστίνη, το Ιράκ και τη Συρία. Αλλά όλοι αυτοί οι ισχυρισμοί χάνουν το σημάδι. Οι ΗΠΑ και οι συνεργάτες τους, συμπεριλαμβανομένης της Αυστραλίας, είναι οι πρωταρχικοί κινητήρες αυτού του μεγάλου εγκλήματος.

Η δυτική νεοφιλελεύθερη δημοσιογραφία του δυτικών καθεστώτων έχει επίσης διαδραματίσει τον ρόλο της, περηφανευόμενη κιόλας ότι δίνει καταφύγιο σε «διωκόμενες μειονότητες», ενώ ξέρει πολύ καλά ότι οι χριστιανοί της μέσης Ανατολής σφάζονται από τα γουρούνια ισλαμοφασίστες δούλους των δυτικών γιατί αρνούνται να εγκαταλείψουν τα προαιώνια εδάφη τους, και τους καίνε τις εκκλησίες, ενώ η νεοφιλελευθερη δικαιωματική τσογλαναρία επιμένει να αγνοεί αγνοεί την ευθύνη για τους πολέμους των δυτικών ιμπεριαλιστών που δίνουν το πρόσχημα στους ισλαμοφασίστες να παριστάνουν τους  «πρόσφυγες», και όταν έρχονται στην Ευρώπη, αντί η ηγετική εξουσιαστική κλίκα να τοιυς σφάξει όπως τους αρμόζει, τους χτίζει και τζαμιά.

Οι στόχοι της «σταυροφορίας» της Ουάσιγκτον, που αρχικά έλεγε ότι ήταν κατά της «τρομοκρατίας», έγιναν σαφείς τα επόμενα χρόνια. Το αυξανόμενο σύμπλεγμα των πολέμων ήταν μέρος ενός ευρύτερου σχεδίου το οποίο η πρώην υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Κοντολίζα Ράις, το 2005 και το 2006, ονόμασε «δημιουργικό χάος» που σχετίζεται με τα «κοιλοπονήματα» του οράματος της Ουάσιγκτον για μια «Νέα Μέση Ανατολή». Αυτό σήμαινε να «απομακρυνθούν» πολλά ανεξάρτητα κράτη, τα οποία ο στρατηγός Ουέσλι Κλαρκ κατονόμασε μετά το Αφγανιστάν ότι είναι «το Ιράκ, μετά η Συρία και ο Λίβανος, μετά η Λιβύη, μετά η Σομαλία και το Σουδάν και στο βάθος το Ιράν».

Όσοι εστιάζουν μόνο στις εκκαθαρίσεις του ISIS ή κάνουν λόγο για κάποια «φυσική» μουσουλμανική αντίδραση στις διάφορες εισβολές και τους πολέμους με αντιπροσώπους των ΗΠΑ, κλείνουν τα μάτια στις επιπτώσεις της παρέμβασης της Ουάσιγκτον. Αυτός ήταν ο βασικός μοχλός πίσω από την καταστροφή που έπληξε ολόκληρη την περιοχή και ιδιαίτερα τις παλαιότερες χριστιανικές κοινότητες του κόσμου σε πολλές χώρες της Δυτικής Ασίας.

Καθώς ο «πόλεμος κατά του ISIS» έγινε το κύριο ψευδές πρόσχημα για την κατοχή τόσο του Ιράκ όσο και της Συρίας, ας ρίξουμε μια ματιά πρώτα στα στοιχεία που αφορούν την ευθύνη των ΗΠΑ για τη δημιουργία του ISIS, πριν προχωρήσει στην εκκαθάριση των Χριστιανών στην Παλαιστίνη, το Ιράκ και τη Συρία.

Η ευθύνη της Ουάσιγκτον για το ISIS

Στις αρχές του 2007, ο Αμερικανός ερευνητής δημοσιογράφος Σέιμουρ Χερς έγραψε για την «αλλαγή κατεύθυνσης» στην πολιτική των ΗΠΑ, η οποία θα επικεντρωνόταν στη χρήση «μετριοπαθών σουνιτικών» μουσουλμανικών κρατών, όπως η Σαουδική Αραβία, για να αντιμετωπίσουν την επιρροή του σιιτικού μουσουλμανικού Ιράν. Η θρησκευτική σύγκρουση ήταν ο πυρήνας της ιδέας του «δημιουργικού χάους».

Το ISIS δημιουργήθηκε το 2004-05 στο Ιράκ ως AQI ή ISI, από τους Σαουδάραβες υπό την καθοδήγηση της Ουάσιγκτον, για να πυροδοτήσει τη θρησκευτική βία και ειδικότερα για να διαχωρίσει τις (μετά τον Σαντάμ Χουσεΐν) σιιτικές κυβερνήσεις του Ιράκ και το Ιράν. Αυτή η τρομοκρατική ομάδα διέπραξε συγκλονιστικές θρηκευτικές φρικαλεότητες εναντίον Ιρακινών αμάχων, ιδιαίτερα Σιιτών Μουσουλμάνων. Μέχρι το 2007, τα έγγραφα του αμερικανικού στρατού έδειχναν ότι η μεγαλύτερη ομάδα ξένων μαχητών ISI/AQI στο Ιράκ είχε προέλθει από τη Σαουδική Αραβία.

Τον Αύγουστο του 2012, η αμερικανική υπηρεσία πληροφοριών DIA προέβλεψε ότι ήταν δυνατό ένα «πριγκιπάτο σαλαφιστών στην ανατολική Συρία», καθώς οι εξτρεμιστικές δυνάμεις κυριαρχούσαν στην εξέγερση, και αυτό ήταν  αυτό που ήθελαν οι ΗΠΑ, ώστε να «απομονώσουν το συριακό καθεστώς» στη Δαμασκό.

Η αναζωπύρωση του ISIS τόσο στο Ιράκ όσο και στη Συρία, το 2012-2017, ακολούθησε την αποτυχία των άλλων αντιπροσώπων της Ουάσιγκτον να ανατρέψουν την κυβέρνηση της Δαμασκού και τον φόβο της για τους αυξανόμενους δεσμούς μεταξύ Δαμασκού, Βαγδάτης και Τεχεράνης, οι οποίες αντιμετωπίστηκαν ως απειλές για την ασφάλεια.

Εφαρμόζοντας το παλιό «διαίρει και βασίλευε», η Ουάσιγκτον ήταν αποφασισμένη να διατηρήσει τα εμπόδια μεταξύ του Ιράν, του Ιράκ και της Συρίας. Ωστόσο, ήταν οι συνδυασμένες δυνάμεις αυτών των τριών γειτόνων που τελικά έδιωξαν το ISIS από τις μεγάλες πόλεις και κωμοπόλεις. Ο πρώην υπουργός Εξωτερικών Τζον Κέρι παραδέχτηκε εν μέρει ότι η Ουάσιγκτον επέβλεψε την ανάπτυξη της τρομοκρατικής ομάδας, ελπίζοντας ότι θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί, ενώ το ISIS, που είχε ιδρύσει η ίδια η CIA,  καταλάμβανε τις πόλεις Μοσούλη στο Ιράκ και Ράκα και Παλμύρα στη Συρία.

Μέχρι τα τέλη του 2014, ανώτεροι αξιωματούχοι των ΗΠΑ, συμπεριλαμβανομένου του αντιπροέδρου Μπάιντεν και του στρατηγού των ΗΠΑ, Μάρτιν Ντέμπσεϊ, έχουν παραδεχτεί ότι οι «μεγάλοι σύμμαχοί» τους στην περιοχή εξόπλιζαν και χρηματοδοτούσαν όλες τις εξτρεμιστικές ομάδες στη Συρία, συμπεριλαμβανομένων των απαγορευμένων ομάδων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, Jabhat al Nusra και ISIS, σε μια προσπάθεια ανατροπής της συριακής κυβέρνησης. Ο Ντέμπσεϊ αναγνώρισε ότι οι «μεγάλοι Άραβες σύμμαχοι» χρηματοδοτούν το ISIS, ενώ ο Μπάιντεν κατονόμασε την Τουρκία, τους Σαουδάραβες και τα Εμιράτα πως έριξαν «εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια και χιλιάδες τόνους όπλων» σε «οποιονδήποτε θα πολεμούσε εναντίον του Άσαντ». Είναι ανειλικρινές για τον Μπάιντεν και τον Ντέμπσεϊ να ισχυρίζονται ότι οι «μεγάλοι σύμμαχοί» τους θα ακολουθούσαν μια τέτοια κατεύθυνση ανεξάρτητα.

Παρά αυτές τις παραδοχές, και παρά την επιτυχή εκκαθάριση του ISIS από το Ιράν-Ιράκ-Συρία που ανακοινώθηκε από τον Ιρανό στρατηγό Κασέμ Σουλεϊμανί τον Νοέμβριο του 2017, η άμεση στρατιωτική επέμβαση των ΗΠΑ τόσο στο Ιράκ όσο και στη Συρία διατηρήθηκε, με το πρόσχημα της «πολέμησης του ISIS».

Κανένας από τους χριστιανούς της Παλαιστίνης δεν είναι Ισραηλινός

Οι μόνοι χριστιανοί «κάτοικοι» (το «Ισραήλ» δεν θα τους αναγνωρίσει ως «πολίτες») στην ισραηλινοναζιστική αποικία είναι Παλαιστίνιοι και υπόκεινται στην ίδια εθνοκάθαρση με τους μουσουλμάνους αδελφούς τους στην πλειοψηφία τους. Η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της στο ΝΑΤΟ παραπονιούνται κατά καιρούς για τους επεκτεινόμενους ισραηλινοναζιστικούς «οικισμούς» στην Παλαιστίνη, αλλά στην πράξη, η Ουάσιγκτον είναι ο κύριος ξένος χρηματοδότης της αποικίας, ενώ οι ΗΠΑ, η Γερμανία και ορισμένοι άλλοι Ευρωπαίοι είναι οι κύριοι προμηθευτές όπλων του «Ισραήλ» .

Οι Χριστιανοί είναι τώρα μια πολύ μικρή μειονότητα στην κατεχόμενη Παλαιστίνη, αλλά κάποτε ήταν πολύ περισσότεροι, τουλάχιστον σε ορισμένες περιοχές. Μια εκκλησιαστική πηγή ανέφερε πως οι Χριστιανοί ήταν το 11% της Παλαιστίνης, στο τέλος της Οθωμανικής εποχής το 1922. Ωστόσο, ο Ραμζί Μπαρούντ λέει ότι «οι πιο αισιόδοξες εκτιμήσεις» σήμερα κατατάσσουν τους Παλαιστίνιους Χριστιανούς σε λιγότερο από το 2% της κατεχόμενης Παλαιστίνης.

Ορισμένες μειώσεις πληθυσμού ήταν αρκετά πρόσφατες. Ο χριστιανικός πληθυσμός της «Βηθλεέμ» το 2020 ήταν μόνο 22%, αλλά λέγεται ότι ήταν πολύ περισσότερος μόλις δέκα χρόνια νωρίτερα. Άλλα χωριά έχουν δει μεγάλες απώλειες. Στο Beit Jala, η χριστιανική πλειοψηφία μειώθηκε από 99% σε 61%. στο Beit Sahour, από 81% σε 65%. Μια μελέτη από το Πανεπιστήμιο Dar Al-Kalima διαπίστωσε ότι η απότομη πτώση των Χριστιανών στην Beit Jala οφειλόταν στην «πίεση της ισραηλινής κατοχής … πολιτικές διακρίσεων, αυθαίρετες συλλήψεις, δήμευση εδαφών που πρόσθεσαν στη γενική αίσθηση απελπισίας μεταξύ των Παλαιστινίων Χριστιανών».

Τα ισραηλινά μέσα ενημέρωσης κατηγόρησαν το ισλαμοφασιστικό  κόμμα «Χαμάς» που ίδρυσαν οι σιωναζί για την μείωση των χριστιανών στη Γάζα. Αλλά οι Παλαιστίνιοι Χριστιανοί κατηγορούν το «Ισραήλ». Ο Σύρος ιερέας πατέρας Σαλαουί έθεσε αυτή την ερώτηση στον Πάπα Φραγκίσκο: «Αν θέλετε να υποδείξετε ότι οι Μουσουλμάνοι είναι αυτοί που αναγκάζουν τους Χριστιανούς να εγκαταλείψουν “τη γη που αγαπούν”… πώς μπορείτε να εξηγήσετε τη μετανάστευση τους με ανησυχητικό ρυθμό από την ίδρυση του Ισραήλ ενώ αυτοί οι  Χριστιανοί για εκατοντάδες χρόνια, ζούσαν.. πλάι-πλάι με τους Μουσουλμάνους;»

Αναμφίβολα οι φρικαλεότητες που διαπράχθηκαν κατά της παλαιστινιακής νεολαίας στη «Βηθλεέμ» συνέβαλαν στην εκκαθάριση σε αυτήν την πόλη. Στον «καταυλισμό» Dheisheh, πλέον ένα εξωτερικό προάστιο της «Βηθλεέμ», ένας νεαρός πρόσφυγας τρίτης γενιάς είπε στον γράφοντα στις αρχές του 2018 ότι η ισραηλινή νότια διοίκηση είχε μια δεδηλωμένη πρακτική να πυροβολεί συστηματικά Παλαιστίνιους νέους στα πόδια και στα γόνατα, για να τους σακατέψει. Πολλές δημοσιεύσεις υποστηρίζουν την ιστορία του. Ήταν και είναι μια συστηματική εκστρατεία κατά των μουσουλμάνων και των χριστιανών Παλαιστινίων.

Εκκαθαρίσεις στο Ιράκ μετά την εισβολή του 2003

Παρότι δήθεν οι Ιρακινοί φοβούνταν τον Σαντάμ Χουσεΐν, σύμφωνα με τα δυτικά αποικιοκρατικά ΜΜΕ, ανάμεσα στα πολλά ψέματα που έλαγαν για να δικαιολογήσουν την εισβολή, πολλοί Χριστιανοί φοβούνταν την απομάκρυνσή του, καθώς η κυβέρνησή του ήταν «σε μεγάλο βαθμό ανεκτική με την πίστη τους και περιλάμβανε υψηλόβαθμους χριστιανούς». Μέχρι τα τέλη του 2004,  ο γενικευμένος φόβος των χριστιανών για τις χωρίς καμιά τιμωρία σφαγές τους από τους δούλους των δυτικών αποικιοκρατών ισλαμοφασίστες, με τους Χριστιανούς να θεωρούν ότι ήταν «υψηλοί στη λίστα στόχων». Αποτελούσαν μόνο το 3% του ιρακινού πληθυσμού, αλλά η κοινότητά τους ήταν «μια από τις παλαιότερες στη Μέση Ανατολή… [και είχε] από παλιά σημαντικό ρόλο στην πολιτική, την κοινωνία και την οικονομία του Ιράκ».

Μόλις ένα χρόνο μετά την παράνομη εισβολή των ΗΠΑ τον Μάρτιο του 2003, ισλαμιστές εξτρεμιστές ανέφεραν ότι βομβάρδισαν πολλές ιρακινές εκκλησίες , ενώ βομβαρδίστηκαν 59 ασσυριακές εκκλησίες. «40 στη Βαγδάτη, 13 στη Μοσούλη, 5 στο Κιρκούκ και 1 στο Ραμάντι». Αυτό ήταν περίπου την εποχή που άρχισε τις επιχειρήσεις της η Αλ Κάιντα του Ιράκ (AQI, αργότερα ISI και αργότερα ακόμα ISIS).

Μια έκθεση του 2007 (που αναθεωρήθηκε το 2017) έκανε λόγο για την «εναρκτήρια γενοκτονία» των Ιρακινών Ασσυρίων, οι περισσότεροι από τους οποίους ήταν Χριστιανοί. Μέχρι τότε, 118 εκκλησίες λέγεται ότι είχαν δεχθεί επίθεση ή βομβαρδιστεί. Η έκθεση ανέφερε ότι «Οι Ασσύριοι αποτελούσαν το 8% (1,5 εκατομμύριο) του πληθυσμού του Ιράκ τον Απρίλιο του 2003. Από τότε, το 50% έχει εγκαταλείψει τη χώρα». Μέχρι το 2007, υπήρχαν περισσότεροι από 1,2 εκατομμύρια Ιρακινοί πρόσφυγες στη γειτονική Συρία .

Η ασσυριακή έκθεση κατηγόρησε τους εξτρεμιστές μουσουλμάνους αλλά και τις πρόσφατα δυναμωμένες από τις ΗΠΑ κουρδικές διοικήσεις . «Οι κουρδικές αρχές αρνήθηκαν την ξένη βοήθεια για την ανασυγκρότηση των ασσυριακών κοινοτήτων και ανέλαβαν δημόσια έργα για να εκτρέψουν το νερό και άλλους ζωτικούς πόρους από τις ασσυριακές στις κουρδικές κοινότητες. Οι κουρδικές δυνάμεις απέκλεισαν ασσυριακά χωριά. Παιδιά απήχθησαν και μεταφέρθηκαν βίαια σε κουρδικές οικογένειες».

Ήδη από τη δεκαετία του 1970, η Ουάσιγκτον είχε ζητήσει την υποστήριξη των Κούρδων ηγετών στο βόρειο Ιράκ , αρχικά ως αντίβαρο στον Σαντάμ Χουσεΐν (ο οποίος ήταν επίσης συνεργάτης των ΗΠΑ κατά τις δεκαετίες του 1970 και του 1980) και αργότερα ως εργαλείο για να διχάσει και να αποδυναμώσει οποιαδήποτε κυβέρνηση στη Βαγδάτη. Το «Ισραήλ» είχε επίσης μια μακροχρόνια παρουσία στο Ιρακινό Κουρδιστάν, «πιο εμφανή» τα τελευταία χρόνια.

Η ισχυρή αναζωπύρωση του ISIS στο Ιράκ το 2014, μετά την επαναδραστηριοποίησή του και την ανασυγκρότησή του για να βοηθήσει στη διαίρεση τόσο του Ιράκ όσο και της Συρίας, ανανέωσε αυτές τις πιέσεις. Μια έκθεση του 2015 έγραφε ότι, ενώ το ISIS είχε «σκοτώσει  Σιίτες Μουσουλμάνους Ζωροάστρες και άλλες μειονότητες, εμπλέκεται σαφώς σε μια συστηματική εκστρατεία για να απαλλάξουν το Ιράκ από τους μη μουσουλμάνους και εθνοτικές μειονότητες, συμπεριλαμβανομένων των Ασσύριων Χριστιανών». Η τρομοκρατική ομάδα, ουσιαστικά ένα όργανο της Ουάσιγκτον μέσω των Σαουδάραβων, έδωσε στους Χριστιανούς στη Μοσούλη τις «επιλογές» να ασπαστούν το Ισλάμ, να πληρώσουν θρησκευτικό φόρο ή να πεθάνουν. Πολλοί τράπηκαν σε φυγή.

Όταν το δεύτερο κύμα επιθέσεων του ISIS έπληξε το Ιράκ το 2014, η τρομοκρατική ομάδα κατέλαβε τη Μοσούλη και έδιωξε χιλιάδες Χριστιανούς από αυτή τη μεγάλη πόλη και από την κοντινή μικρότερη πόλη Qaraqosh, κοντά στα ερείπια της αρχαίας Nimrod και Nineveh. Οι περισσότεροι από αυτούς τους Ασσύριους κατέφυγαν βόρεια στην περιοχή του Κουρδιστάν, κυνηγημένοι από ISIS και Κούρδους, αλλά πολλοί άλλοι εγκατέλειψαν τη χώρα για τη διπλανή Συρία. Οι αλήτικες ΗΠΑ, που τα οργάνωσαν αυτά,  είχαν προειδοποιήσει για μια «ανθρωπιστική καταστροφή» από τις επιθέσεις του ISIS, αλλά ενδιαφέρονταν περισσότερο για τον διαμελισμό των κρατών του Ιράκ και της Συρίας.

Πριν από το ISIS, η Μοσούλη είχε περισσότερους από 15.000 Χριστιανούς. μέχρι τα μέσα του 2019 είχαν επιστρέψει μόνο 40. Μια χριστιανική έκθεση του 2019 έκανε λόγο για «γενοκτονία» Χριστιανών και Γιαζίντι, και για ένα 15ετές κλίμα βίας και αναταραχής, μετά την εισβολή των ΗΠΑ. Το βιβλίο του Σαργκόν Ντόναμπεντ «Ανασχηματίζοντας μια ξεχασμένη ιστορία», καταλήγει στο συμπέρασμα ότι τα 1,4 εκατομμύρια Ιρακινοί Χριστιανοί το 2005 είχαν σχεδόν μειωθεί στο μισό σε 750.000, μέχρι το 2014.

Οι Κούρδοι αυτονομιστές στο Ιράκ και τη Συρία, με την υποστήριξη του πολεμικού αποικιοκρατικού συνασπισμού των ΗΠΑ, συνέβαλαν στις πιέσεις στις ασσυριακές και άλλες χριστιανικές κοινότητες. Μετά τους θρησκευτικούς ισλαμιστές, που στρατολογήθηκαν κυρίως από τις μοναρχίες του Περσικού Κόλπου, οι Κούρδοι αυτονομιστές έγιναν το δεύτερο εργαλείο της Ουάσιγκτον για να διχάσει και να αποδυναμώσει αυτά τα ανεξάρτητα κράτη. Πράγματι στο βόρειο Ιράκ, η έννοια του «δεύτερου [κουρδικού] Ισραήλ» διαφημίστηκε ευρέως.

Τον Σεπτέμβριο του 2017, όταν ένα κουρδικό δημοψήφισμα στο βόρειο Ιράκ προσπάθησε να μετατρέψει το ομοσπονδιακό καθεστώς σε ξεχωριστό κράτος, αυτή η προσπάθεια απόσχισης απορρίφθηκε από το ιρακινό κοινοβούλιο και την κυβέρνηση . Το «Ισραήλ» ήταν « το μόνο κράτος που υποστήριξε [ανοιχτά] την απόσχιση των Κούρδων από το Ιράκ». Οι ιρακινές σιϊτικές δυνάμεις εισέβαλαν και πήραν τον έλεγχο του Κιρκούκ μέσα σε λίγες ώρες, συντρίβοντας το σχέδιο απόσχισης.

Παρόλα αυτά, η περιοχή του βόρειου Ιράκ είχε αναπτύξει στρατηγικές σχέσεις τόσο με τις ΗΠΑ όσο και με το «Ισραήλ» και έγινε βάση για μυστικές επιχειρήσεις με στόχο τη διαίρεση του Ιράκ και την αποσταθεροποίηση τόσο του Ιράν όσο και της Συρίας. Αλλά αυτά τα σχέδια συνάντησαν αντίσταση. Τουλάχιστον από το 2007, το Ιράν άρχισε να βομβαρδίζει ομάδες κουρδικών αντι-ιρανικών ανταρτών στα σύνορά του, οι οποίες εύρισκαν καταφύγιο στο Ιρακινό Κουρδιστάν. Ο ιρανικός βομβαρδισμός αυτών των αντιπροσώπων των ΗΠΑ εντός των βόρειων συνόρων του Ιράκ συνεχιζόταν μέχρί τα τέλη του 2021 .

Η Ουάσιγκτον ήταν επομένως ο κύριος κινητήριος μοχλός και ο εγκέφαλος του θανάτου των Χριστιανών του Ιράκ, καθώς με την εισβολή του στη χώρα, ανέτρεψαν τη σχετική προστασία που είχε προσφερθεί στους Χριστιανούς. Στη συνέχεια, αποσταθεροποιώντας τις νέες κυβερνήσεις της Βαγδάτης με την τρομοκρατία των ισλαμιστικών δημιουργημάτων της Σαουδικής Αραβίας (AQI/ISI και αργότερα ISIS), που εκκαθάρισαν χριστιανούς και άλλες μειονότητες. Και τέλος με την υποστήριξη μιας ελεγχόμενης από τους Κούρδους βόρειας ζώνης, η οποία εκκαθάρισε περαιτέρω τους αυτόχθονες χριστιανούς και ιδιαίτερα τους Ασσύριους. Αυτή η επιχείρηση μεταφέρθηκε αργότερα στη ΒΑ Συρία, όπου Ασσύριοι και Αρμένιοι είχαν καταφύγει έναν αιώνα πριν, αναζητώντας καταφύγιο από τις σφαγές της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

 

https://litlepost.blogspot.com/2021/12/27-2021.html