Συνολικές προβολές σελίδας

Κυριακή 30 Οκτωβρίου 2016

Φιλιάτες 1940: Σαν σήμερα σκοτώθηκε ο Colonnello Roberto Giovani



Φιλιάτες 1940: Σαν σήμερα σκοτώθηκε ο Colonnello Roberto Giovani


Φιλιάτες 30η Οκτωβρίου 1940, σκοτώθηκε ο συνταγματάρχης της «SIENA» ROBERTO GIOVANI 

(να τι γράφει στο ημερολόγιο του ο Ιταλός υπαξιωματικός Φερντινάντο Καμπιόνε) 

… «Έξαφνα το βράδυ, σαν κεραυνός σε καθαρό ουρανό, έρχεται η ανακοίνωση ότι σκοτώθηκε στους Φιλιάτες ο διοικητής του 32ου συντάγματος. Αποτελεί σημαντικότατη απώλεια ο θάνατός του κατά την αρχική φάση των επιχειρήσεων, γιατί στερεί το σύνταγμα του γέρου διοικητού εκτιμώμενου και αγαπώμενου από τους υφισταμένους του, ιδίως από τους στρατιώτες. Ο συνταγματάρχης είχε πάει στο παρατηρητήριο του πυροβολικού για να εξετάσει ο ίδιος από πού προήρχετο η βολή μίας εχθρικής πυροβολαρχίας, η οποία παρενοχλούσε τα στρατεύματα τα συγκεντρωθέντα στους Φιλιάτες. Εκεί στο παρατηρητήριο τον πέτυχε μια εχθρική οβίδα και τον κομμάτιασε. Ήταν ο μόνος αξιωματικός που έπεσε κατά την πρώτη φάση των επιχειρήσεων. Ο θάνατός του προκάλεσε γενική και ειλικρινή θλίψη, που ήταν ακόμη μεγαλύτερη, γιατί το τραγικό γεγονός επήλθε ενώ τόσο λαμπρά εξελισσόταν οι επιχειρήσεις.» 

Σ.Ιστοσελίδας: Οι Ιταλοί είχαν θάψει τους νεκρούς τους στου «ΤΑΚΑ» και είχαν φτιάξει εκεί νεκροταφείο και μαρμάρινο μνημείο για τον συνταγματάρχη. Αργότερα πήραν τα οστά τους στον Ιταλία. Όπως μας έλεγε ο αείμνηστος δάσκαλος Βασίλης Τσώνης- που μας πήγαινε συχνά στο Ιταλικό κενοτάφιο στου ΤΑΚΑ- η βόμβα έπεσε μέσα στο καζάνι που βράζανε μακαρόνια, την ώρα που δοκίμαζε ο συνταγματάρχης. Η βόμβα είχε ριχτεί απο το Ελληνικό πυροβολικό απο την περιοχή της Ντούλκας κι απο τότε οι Ιταλοί έλεγαν no faca Dulka, δηλαδή να μην έχετε φάτσα τη Ντούλκα- το τραπεζοειδές βουνό του Παραποτάμου. Το μαρμάρινο μνημείο υπάρχει ακόμη- μήπως θα έπρεπε να πάρει μια θέση σε εμφανές σημείο της πόλης να θυμίζει την ιστορία; 


Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2016

Ταγματάρχης Δημήτριος Κωστάκης : Ο θρυλικός πυροβολητής του 40




Ταγματάρχης Δημήτριος  Κωστάκης : Ο θρυλικός πυροβολητής  του 40


Ένας από εκείνους που μεγαλούργησαν στον ανυπέρβλητο εκείνο αγώνα του 1940 και πρόταξαν τα στήθη τους για την Ελλάδα, ήταν και ο θρυλικός ταγματάρχης του πυροβολικού Δημήτριος Κωστάκης.
Μαζί με τον Διοικητή της VIII Μεραρχίας, Υποστράτηγο Χαρ. Κατσιμήτρο και τον Συνταγματάρχη Παναγ. Μαυρογιάννη αποτελούσαν το Επιτελείο της Μεραρχίας που έπαιρνε τις οριστικές αποφάσεις για τον αγώνα και τις υλοποιούσε με άφθαστο ηρωισμό και πείσμα ο ελληνικός στρατός. 
Μάλιστα, αντιλαμβανόμενοι έγκαιρα τις προθέσεις των Ιταλών, είχαν καταγράψει τα πιθανά περάσματα της ελληνοαλβανικής μεθορίου και γνώριζαν που θα αντιπαραταχθούν οι ελληνικές δυνάμεις. 

Ο Δημήτριος Κωστάκης γεννήθηκε στα Μπεστιά-Λάκκας Σουλίου Ιωαννίνων. Φοίτησε στο Σχολαρχείο Άνω Πεδινών-Ζαγορίου και υπηρέτησε ως δάσκαλος σε χωριά του Νομού Ιωαννίνων.


Στη συνέχεια νεαρός ακόμη, πήγε για αναζήτηση καλύτερης τύχης στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, όπου ανθούσε και δραστηριοποιούνταν με πολυάριθμη ελληνική παροικία.


Έρχεται στην Ελλάδα και τον Ιανουάριο του 1913 κατατάσσεται εθελοντής του Ελληνικού στρατού στην Πρέβεζα και μαζί με άλλους αγωνίζεται για την απελευθέρωση της Ηπείρου.


Πολέμησε το 1914-16 στη Βόρειο Ήπειρο και πήρε μέρος σε πολλές μάχες, δείχνοντας πνεύμα ηρωισμού και τόλμης. Γι' αυτό μάλιστα του απονεμήθηκαν και πολλά παράσημα ανδρείας και προήχθη στο βαθμό του Επιλοχία.


Ο Δημήτριος Κωστάκης πήρε μέρος στην εκστρατεία της Μικράς Ασίας και το 1923 ονομάζεται ανθυπολοχαγός.


Ο πόλεμος του '40 τον βρίσκει απόστρατο ταγματάρχη και τον Αύγουστο του ίδιου χρόνου ανακαλείται στις τάξεις του στρατού ως έφεδρος εκ μονίμων.


Στο σημείο αυτό ας πάρουμε τα γεγονότα από την αρχή.

Στη μεθόριο με την Αλβανία είχαν συγκεντρωθεί Ιταλικές μεραρχίες, θωρακισμένα και βαρύ πυροβολικό. Το Γενικό Επιτελείο Στρατού είχε τις παραμεθόριες δυνάμεις της Ηπείρου.

Οι Ιταλοί άρχιζαν τη Δευτέρα 28 Οκτωβρίου, στις 5.30 την επίθεσή τους σε όλο το πλάτος του αλβανικού μετώπου.


Άρχιζε ο μεγάλος αγώνας. «Δύναται να είπει κανείς χωρίς δισταγμό, ότι ίσως εκεί επάνω, εις τα βουνά της Ηπείρου, κρίνεται η τύχη ολοκλήρου του πολέμου», έγραφε η Αμερικανική Εφημερίδα, Κρίστιαν Σάιεν Μόνιτορ.


Τα Ελληνικά τμήματα προκαλύψεως υποχωρούν στη βασική γραμμή άμυνας όπου βρίσκεται η VIIIΜεραρχία στα υψώματα Γκραμπάλα - Ασόνισσα - Βελλά - Άγιος Αθανάσιος Βροντισμένης - Σιάτση - Μονή Σωσίνου Παρακαλάμου.


Οι Ιταλικές δυνάμεις προωθούνται σε θέσεις μάχης στα Δολιανά και τον Παρακάλαμο.


Το ελληνικό πυροβολικό, με τα παρατηρητήριά του σε θέσεις πλεονεκτικές, βάλλει συνέχεια κατεπάνω τους.


Εδώ τα ηρωικά κατορθώματα του θρυλικού και σεμνού ταγματάρχη Δημητρίου Κωστάκη, του φοβερού πολέμαρχου, που δεν άφησε να πάει χαμένη καμιά κανονιά, είναι ανυπέρβλητα.


Ο Δημήτριος Κωστάκης με όλες του τις δυνάμεις, εμψυχώνοντας τους στρατιώτες και ο ίδιος στην πρώτη γραμμή, έγινε σύμβολο κάθε απλού αγωνιζόμενου Έλληνα, φίλος, αδελφός και πατέρας κάθε στρατιώτη, που πολεμούσε με ενθουσιασμό και απαράμιλλο ηρωισμό.


Γι' αυτό και ύστερα από τον πόλεμο του '40 κάθε μαχητής με περηφάνια και χαρά στην ερώτηση:


Πού πολέμησες εσύ; απαντούσε: – Ήμουν με τον Κωστάκη!

Είδα τον Κωστάκη!
Είναι αμέτρητα τα περιστατικά και τα επεισόδια της πολεμικής δράσης του Κωστάκη, που έλαβαν χώρα στα βουνά και τα λαγκάδια της Ηπειρωτικής γης.

Το κύριο βάρος της επίθεσης στο Καλπάκι ανέλαβε η Μεραρχία Κενταύρων με τη βοήθεια της Μεραρχίας Φερράρα. Τη νύχτα της 4 προς 5 Νοεμβρίου τα ελληνικά τμήματα βόρεια του Καλαμά, συμπτύσσονται για να αποφύγουν τα εχθρικά άρματα.


Την άλλη μέρα 80 Ιταλικά άρματα της Μεραρχίας Κενταύρων επιτίθενται στα υψώματα Καλπακίου. Τα άρματα αυτά βάλλονται από το Ελληνικό πυροβολικό με επικεφαλής τον Δημήτριο Κωστάκη, κάτω από τις ιαχές των φαντάρων μας.


Δώσ' του Κωστάκη! Δώσ' του Κωστάκη!


Μερικά άρματα του εχθρού καταστρέφονται και τα υπόλοιπα οπισθοχωρούν σε αταξία.


Απόπειρα διάβασης του Καλαμά, κοντά στον Παρακάλαμο από 60 εχθρικά άρματα αποτυγχάνει, ενώ 15 άρματα βούλιαξαν στους βάλτους του Καλαμά.


Η συντριβή των αρμάτων μάχης των Ιταλών είναι έργο του Κωστάκη και του Ελληνικού πυροβολικού και ο ίδιος αποθεώνεται.


Στα Δολιανά, δίπλα στο άγαλμα του Γεωργίου Γενναδίου, ένας Ιταλός υποστράτηγος και δύο συνταγματάρχες παρατηρούν με κυάλια το Καλπάκι, όπου οι Έλληνες αμύνονται.


Ένα βλήμα του Κωστάκη τους θέρισε, χωρίς το άγαλμα του Γεννάδιου να πάθει μεγάλες ζημιές.


Οι τρεις Ιταλοί αξιωματικοί ενταφιάστηκαν στο νεκροταφείο Δολιανών.


Είναι γεγονός ότι ο Κωστάκης δεν χρησιμοποιούσε ποτέ όργανα μέτρησης του πυροβόλου.


Για όργανα μέτρησης χρησιμοποιούσε τις δύο γροθιές του και έδειχνε στους πυροβολητές: τόσες μοίρες δεξιά, τόσες αριστερά.

Και αυτοί έριχναν τα βλήματα με απόλυτη ακρίβεια, όπως την είχε προσδιορίσει ο Κωστάκης. 

Μια μέρα οι Ιταλοί έπαιρναν συσσίτιο στα νερά της Σιταριάς. 

Μια ομοβροντία που σημάδεψε τα πυροβόλα του Κωστάκη και το καζάνι των Ιταλών, όπου έβραζε το φαγητό, τινάχτηκε στον αέρα! 
Ο ταγματάρχης Κωστάκης πέταξε το δίκωχο στον αέρα και έβγαλε κραυγή ενθουσιασμού.

Χαρακτηριστικό είναι και το ακόλουθο επεισόδιο. Στις 30 Οκτωβρίου στο χωριό Κουκλιοί, ένα ολόκληρο Σύνταγμα με 1.200 αιχμαλώτους Ιταλούς έπεσε στα χέρια του Κωστάκη. Ο Ιταλός Συνταγματάρχης είπε:

– Ήθελα να δω τον περιβόητο Ταγματάρχη Κωστάκη, και ο Κωστάκης του είπε:

– Εγώ είμαι. Ο Ιταλός πήδηξε από το άλογο και γονάτισε μπροστά του. 

Ο Κωστάκης τον σήκωσε και κουβέντιαζε για ώρα μαζί του, φιλικά.
Όταν ο Ελληνικός στρατός μπήκε στην Αλβανία, με τη μεγάλη αντεπίθεση, ο Κωστάκης έδειξε το μεγάλο του ανθρωπισμό. 

Μια μέρα έδωσε φαγητό σ' ένα πεινασμένο Αλβανό, αν και γνώριζε ότι τα δύο του παιδιά υπηρετούσαν στον Ιταλικό στρατό και συμβούλεψε τους στρατιώτες του.


«Όταν παίρνετε κάτι απ' τους φτωχούς Αλβανούς, να το πληρώνετε.


Ή σε χρήμα ή σε είδος. Και αν κάποιος πεινάει, δώστε του να φάει. 

Δεν φταίνε σε τίποτε οι φτωχοί άνθρωποι, που δεν θέλανε τον πόλεμο».

Να πώς περιγράφει τον Κωστάκη ο Άγγελος Τερζάκης:

«Θεός εφέσιος στεκότανε για μας, εκεί στην Αλβανία, ο Κωστάκης.

Τον ακούγαμε, μα δεν τον είχαμε ιδεί. 

Τον καιρό που βρισκόμουνα στο στρατηγείο, ο Κωστάκης πολεμούσε αδιάκοπα με τις πυροβολαρχίες του στη Χειμάρα και σ' άλλες περιοχές της Βορείου Ηπείρου.

Ξάφνου ο Αρχηγός Πυροβολικού, που ήταν συντοπίτης και φίλος, αποφάσισε να τον ξεκουράσει. 

Τον μετακάλεσε στο στρατηγείο για ένα διάστημα.
Η είδηση κυκλοφόρησε αστραπιαία:
Έρχεται ο Κωστάκης!

Περιέργεια ανυπόμονη, συγκίνηση γέμισε όλους εμάς, που τον καρτερούσαμε να φτάσει.


Και μια μέρα, το βήμα του βαρύ, βροντερό, αντρίκιο, ακούστηκε ν' ανεβαίνει τη σκάλα της Διοίκησης Πυροβολικού.


Ήταν ένας μάλλον ψηλός στ' ανάστημα γέροντας, πρόσωπο χαρακωμένο από τα χρόνια και τις κακουχίες.


Βροντούσε περπατώντας με την αχώριστη μαγκούρα του με νταϊλίκι πεισματερό.


– Γεια σας παιδιά!

Σταθήκαμε προσοχή να περάσει. 
Όμως στα χείλη μας σχεδιάστηκε κιόλας ένα χαμόγελο φιλικό.

Ο γέροντας αυτός με την κολοκοτρωνέικη μορφή, την κόψη του οπλαρχηγού, ήταν ανώτερός μας, όμως όχι και διαφορετικός. 


Ο ταγματάρχης Κωστάκης ερχόταν ολόισια από τα σπλάχνα του λαού».


Ο Δημήτρης Κωστάκης αποστρατεύτηκε τον Φεβρουάριο του 1940, όμως λόγω των σοβαρών εξελίξεων εκείνης της εποχής, με αίτησή του, τον Αύγουστο της ίδιας χρονιάς επιστρέφει στο στράτευμα ως έφεδρος εκ μονίμων.

Μετά τη συνθηκολόγηση, συνελήφθη και επί 3,5 χρόνια έζησε σε κατάσταση ομηρίας σε στρατόπεδα της Ιταλίας, της Γερμανίας, της Πολωνίας, μέχρι τον Αύγουστο του 1945, οπότε και απελευθερώνεται από τα ρωσικά στρατεύματα.

Η αργοπορημένη αναγνώριση από την πολιτεία

Μετά τον πόλεμο ασχολήθηκε με κοινωνικό έργο, ενώ ήταν και επίτροπος στην εκκλησία της γειτονιάς του στα Ιωάννινα στην Αγία Μαρίνα. Πέθανε 3 Νοεμβρίου το 1961. Στην κηδεία τον τίμησαν όλοι οι συναγωνιστές του, οι φαντάροι που επέζησαν και συμπολίτες του. "Δεν υπήρχε εκπρόσωπος της ελληνικής κυβέρνησης. Ούτε ένα στεφάνι. Ούτε ένας τιμητικός πυροβολισμός πάνω από τον τάφο του, ούτε κιλλίβαντας, γιατί ήταν δημοκράτης", αναφέρει η κόρη του.
Η ελληνική πολιτεία, 53 χρόνια μετά τον θάνατο του, τίμησε τον θρυλικό ταγματάρχη, με τα αποκαλυπτήρια της προτομής του, στο Μεγάλο Πεύκο.
Ωστόσο, το επίσημο κεντρικό κράτος πρόλαβαν οι συντοπίτες του από τα χωριά Λάκκας Σουλίου, οι οποίοι, τον Νοέμβριο του 2000, έστησαν προτομή του ήρωα κανονιέρη, στη γενέτειρα του Μπεστιά, ενώ στο προάστιο Ελεούσα και τη συνοικία των Ιωαννίνων Καλούτσανη, δύο δρόμοι έχουν την ονομασία "Ταγματάρχη Κωστάκη", με παλαιότερη απόφαση των τοπικών αρχών.



Με αυτούς τους επώνυμους αλλά και όλους τους ανώνυμους ήρωες στρατιώτες γράφτηκε στην Πίνδο και τα Βορειοηπειρωτικά βουνά το μεγάλο εκείνο έπος του '40, που άφησε εμβρόντητο όλο τον πολιτισμένο κόσμο.


Γι' αυτό και πρώτα απ' όλα η 28η Οκτωβρίου ήταν πρόσκληση για θυσία, που όλος ο λαός διατράνωνε από την πρώτη στιγμή και διακήρυξε την απόφασή του να διαφυλάξει την ελευθερία και την ακεραιότητα του τόπου.


Αυτό το μήνυμα και αυτό το χρέος, ιδιαίτερα σήμερα, οφείλουμε να το μεταλαμπαδεύσουμε στους νέους μας, ενθυμούμενοι μνήμες και κατορθώματα από τον τιτάνειο εκείνο αγώνα.


Μνήμες που δεν πρέπει να χαθούνε, αλλά να βιώνονται καθημερινά.


Χωρίς τέτοια βιώματα, το 1940 μένει μακρυά μας, απόκοσμο και αναξιοποίητο και γίνεται ευκαιρία μόνο για πανηγυρισμούς και ομιλίες.

Γι' αυτό και είναι ανάγκη να είναι διαρκής παρουσία. 





Ταγματάρχης Δ. Κασλάς. Ο Αξιωματικός που αποτελείωσε τον Μουσολίνι στο ύψωμα 731


Ταγματάρχης Δ. Κασλάς. Ο Αξιωματικός που αποτελείωσε τον Μουσολίνι στο ύψωμα 731

Ο Ταγματάρχης Δημήτριος Κασλάς, από το Πουρί Ζαγοράς Πηλίου, κατά την εαρινή επίθεση των Ιταλών στις 9 Μαρτίου του 1941 ήταν ο Διοικητής του ΙΙ Τάγματος του 5ου Συντάγματος Τρικάλων.
Ο Κασλάς είναι μια τιτάνια και ταυτόχρονα τραγική μορφή, που συμβολίζει την περιπέτεια μιας ολόκληρης γενιάς.
Γεννημένος το 1901, γιος του Γεωργίου και της Μαρίας Καζήλα, το άλλαξε σε Κασλάς όταν κατατάχτηκε στο Στρατό το 1920. Υπηρέτησε ως Δεκανέας στην Σμύρνη και τον Ιανουάριο του 1922 κατόπιν επιτυχών εξετάσεων πήγε για εκπαίδευση στον Ουλαμό Εφέδρων Αξιωματικών του Αφιόν Καραχισάρ και με την αποφοίτηση του ονομάστηκε Έφεδρος Ανθυπασπιστής. Έζησε όλες τις τραγικές στιγμές της Καταστροφής και το 1925 κατατάχθηκε πλέον ως μόνιμος στον Στρατό και προήχθη σε Ανθυπολοχαγό.
Κατά την ιταλική εισβολή υπηρετούσε στο ΙΙ Τάγμα με τον βαθμό του Λοχαγού. Προήχθη στο βαθμό του Ταγματάρχη επ’ ανδραγαθία κατά την διάρκεια των μαχών και μετά τον τραυματισμό του Διοικητή του, ανέλαβε την διοίκηση όλου του Τάγματος.
Η εαρινή επίθεση των Ιταλών, με την παρουσία στο μέτωπο του ίδιου του Μουσολίνι, ξεκίνησε στις 9 Μαρτίου 1941. Ο  Ιταλός ηγέτης  έπαιζε τα ρέστα του για να αναστρέψει την ορμή του Στρατού μας, που απελευθέρωνε τις βορειοηπειρωτικές πόλεις και χωριά μία - μία, ένα – ένα, και είχε ήδη καρφώσει την Ελληνική Σημαία 50 χιλιόμετρα εντός της Βορείου Ηπείρου, απειλώντας να πετάξει στην θάλασσα τους τσαλακωμένους Ιταλούς, που από κυνηγοί είχαν γίνει θήραμα. Ανάμεσα στις μεραρχίες που είχε συγκεντρώσει ο Ιταλός δικτάτορας, η μία λεγόταν …Πουστερία κι όχι δεν είναι πλάκα του γράφοντος.
Ο Κασλάς με το Τάγμα του είχαν τοποθετηθεί στο ύψωμα 731, που έμελε να αποτελέσει το κέντρο της κύριας προσπάθειας των Ιταλών και ο τάφος της τελευταίας απέλπιδας προσπάθειας τους να ξεπλύνουν την ντροπή από τις συνεχόμενε ήττες. Ο Κασλάς και οι άνδρες του είχαν κάνει αμυντική εγκατάσταση με χαρακώματα, ορύγματα και συρματοπλέγματα. Από τις 9 έως τις 19 Μαρτίου το ύψωμα βομβαρδιζόταν ανελέητα από πυροβολικό, όλμους και την ιταλική αεροπορία. Ανάμεσα στους βομβαρδισμούς το ιταλικό πεζικό 18 φορές αποπειράθηκε να καταλάβει το ύψωμα, το οποίο από την ισοπεδωτική σφοδρότητα του ιταλικού μπαράζ πυροβολικού και τις βόμβες των ιταλικών βομβαρδιστικών, από δασωμένο με καστανιές έγινε ένα ερημώδες τοπίο γεμάτο κρατήρες και κόντυνε 5 μέτρα, ώστε πλέον ονομάζεται ύψωμα 726!
Οι άνδρες του Κασλά, όσοι απέμεναν μετά από κάθε βομβαρδισμό, υπακούοντας στις αυστηρές διαταγές του άφηναν του Ιταλούς να πλησιάζουν κι ύστερα τους περιλάμβαναν με χειροβομβίδες, τα θρυλικά κι ευθύβολα Μάνλιχερ, τα πολυβόλα κι ύστερα με «αέρα» δια της λόγχης, ενώ το προοδευτικό πυρ ακριβείας των ελληνικών πυροβόλων διέλυε κι αυτό τους επιτιθέμενους και το ηθικό τους. Ο πολυήμερος αγώνας όμως, τον οποίο παρακολουθούσε από παρατηρητήριο στην Λέχοβα ο ίδιος ο προγναθικός Ιταλός ηγέτης, κρίθηκε κυρίως από τα λιοντάρια του Κασλά, τον ανθό των Τρικάλων, που πάλεψαν σώμα με σώμα με τους Ιταλούς και μονάχα όταν πλέον είχαν αποδεκατιστεί, αντικαταστάθηκαν από το 19ο Σύνταγμα Πεζικού.
Επί μερόνυχτα ο γενναίος Ταγματάρχης και οι άντρες του ήταν ένας ακλόνητος βράχος στον οποίο συντρίβονταν τα αλλεπάλληλα ιταλικά κύματα. Όμως το 731 δεν έπεσε σε εχθρικά χέρια. Ο Κασλάς νίκησε. Η εαρινή επίθεση του Μουσολίνι συνετρίβη. 12.000 νεκρούς και 3.000 τραυματίες είχαν οι Ιταλοί κι εμείς 1.200 νεκρούς και 4.000 τραυματίες. Από αυτούς οι 440 νεκροί μας ήταν Τρικαλινοί, που έπεσαν στο 731. Ο Μουσολίνι εξευτελίστηκε οριστικά και σε λίγες ημέρες, στις 6 Απριλίου οι Γερμανοί έσπευσαν να σώσουν το γόητρο του Άξονα.
Ένας Ιταλός Έφεδρος Ανθυπολοχαγός που συμμετείχε στις αποτυχημένες εφόδους κατά του 731 έγραψε:
«Μετά την τρίτη μέρα των επιθέσεων μας έπαψα πια να ελπίζω ότι δεν θα συναντούσαμε ζωντανούς τους υπερασπιστές του 731. Και οι στρατιώτες μας έπαψαν κι αυτοί να ελπίζουν πως η αεροπορία και το πυροβολικό μας θα έκαναν την δουλειά μας αντί για μας. Αυτό είχε πολύ άσχημο αντίκτυπο στο ηθικό τους, το έβλεπα. Συχνά οι Έλληνες μας περίμεναν όρθιοι μπροστά στα κατεστραμμένα χαρακώματα τους με τις λόγχες περασμένες στα όπλα τους! Συχνά γελούσαν δυνατά και φώναζαν. Είχαν υπερβεί τον άνθρωπο. Δεν ήταν άνθρωποι πλέον, το πιστεύω αυτό, ήταν θηρία».
Διοικητής, δια του παραδείγματος, αυτών των θηρίων ήταν ο Κασλάς, ο οποίος μετά την εισβολή των Γερμανών υποχώρησε με την μονάδα του συντεταγμένα, δίνοντας και σε αυτές τις συνθήκες νικηφόρες μάχες με τους Ιταλούς.
Η περαιτέρω πορεία του είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ελληνικής τραγωδίας που ακολούθησε.
Ο νικητής του 731, δεν ανεχόταν την ταπείνωση της τριπλής κατοχής. Τον Αύγουστο του 1943 πήγε στην Καρδίτσα και κατατάχτηκε στις τάξεις του ΕΔΕΣ, υπό τον Συνταγματάρχη Χατζηαναγνώστου, έχοντας αποστολή μαζί με άλλους συναδέλφους του να οργανώσει αντάρτικο σώμα στην περιοχή των Φαρσάλων. Είχαν δε ήδη στρατολογηθεί σχεδόν 500 άνδρες, που ανέμεναν οπλισμό. Ο ΕΛΑΣ, που δεν ανεχόταν την δημιουργία άλλων ανταρτικών σωμάτων, τους συνέλαβε και τους έθεσε το δίλημμα: ή μαζί μας ή θάνατος. Ο Κασλάς, όπως και τόσοι άλλοι Αξιωματικοί - ακόμη κι ο ίδιος ο Σαράφης χρίστηκε ηγήτορας του ΕΛΑΣ αφού συνελήφθη,  θέλοντας με πάθος να πολεμήσει τον κατακτητή, εντάχθηκε στον ΕΛΑΣ, αναλαμβάνοντας Διοικητής του 52ου Συντάγματος και συμμετείχε σε μάχες και σαμποτάζ στην Θεσσαλία, στην Σπερχειάδα και στον Δομοκό. Στην αντίσταση του ελληνικού λαού ενάντια στους ΄Αγγλους εισβολείς  του Δεκεμβρίου 1944 έφτασε ως την Χασιά αντιμετωπίζοντας καλά εξοπλισμένες αγγλικές δυνάμεις.
Η εμπλοκή του στον ΕΛΑΣ τιμωρήθηκε με εξορία από το 1945 ως το 1948 κι ύστερα αποστρατεύθηκε ενώ είχε φτάσει στον ΕΛΑΣ το βαθμό του Αντισυνταγματάρχη. Πέθανε το 1966 από καρδιά αφού έκανε διάφορες δουλειές για να επιβιώσει.
Η ιστορία του νικητή του 731 αποτελεί την επιτομή του έπους αλλά και της τραγωδίας μιας ρωμαλέας γενιάς. Ο αγώνας ενάντια στον γερμανό κατακτητή τιμωρήθηκε σε  χιλιάδες πατριωτών, οι οποίοι συχνά έχασαν ακόμα και τη ζωή τους από τους παλιούς προδότες γερμανοτσολιάδες που τώρα υπηρετούσαν τον καινούριο κατακτητή, τους αμερικάνους.  Οι μετέπειτα διώξεις και κακουχίες σφυρηλάτησαν δεσμούς με τους  πατριώτες, χαρίζοντας έτσι στην αριστερά πατριώτες, που υπό άλλες συνθήκες δεν θα είχαν καμμία σχέση μαζί της.

Έπρεπε να περάσουν πολλά χρόνια ώστε ο Κασλάς να αποκατασταθεί και να λάβει την θέση που του άξιζε. Κι εσφαλμένα πολλοί χαρακτηρίζουν το 731 Θερμοπύλες και τον Κασλά ως Λεωνίδα. Στο 731 ο Ξέρξης δεν κατάφερε να περάσει. Ο Κασλάς έζησε και τον νίκησε. 

Τετάρτη 19 Οκτωβρίου 2016

Το ΕΠΑΜ θα συνεχίσει τον αγώνα στα Ειρηνοδικεία




Το ΕΠΑΜ θα συνεχίσει τον αγώνα στα Ειρηνοδικεία. Μια απάντηση στην Συντονιστική Επιτροπή των Συμβολαιογραφικών Συλλόγων Ελλάδος

Παρά την απόφαση της Συντονιστικής Επιτροπής Συμβολαιογραφικών Συλλόγων Ελλάδος για αποχή των συμβολαιογράφων από τη διενέργεια πλειστηριασμών αύριο ημέρα Τετάρτη 12 Οκτωβρίου 2016, το ΕΠΑΜ, ως ο βασικός μοχλός του κινήματος κατά των πλειστηριασμών, καλεί τον ελληνικό λαό να συμμετάσχει στα συλλαλητήρια που έχουν προγραμματιστεί πανελλαδικά έξω από τα Ειρηνοδικεία της χώρας. Η αρπαγή της ιδιωτικής περιουσίας του λαού, κάτω από συνθήκες άγριας περικοπής των εισοδημάτων, δημευτικής φορολογίας και υπό καθεστώς μνημονιακής κατοχής, συνιστά παραβίαση θεμελιωδών διατάξεων του συντάγματος, και συγκεκριμένα των άρθρων 17, 21 παρ. 4 και 25. Είναι αδιανόητο να δημεύεται για λογαριασμό των "αγορών" η ιδιωτική περιουσία, καθώς η πλειονότητα του λαού οδηγείται σκόπιμα σε βιοτικό στραγγαλισμό. Από το 2010 και μετά, κανένας πλειστηριασμός δεν πρέπει να γίνεται ανεκτός.

Επομένως, η επιλεκτική αναφορά του συντονιστικού του συνδικαλιστικού οργάνου των συμβολαιογράφων αποκλειστικά και μόνο στην πρώτη κατοικία, φαίνεται να στοχεύει στην διάσπαση του κινήματος κατά των πλειστηριασμών. Η προσπάθειά τους, α) να διασφαλίσουν «την νομιμότητα και την ομαλότητα της διαδικασίας» της αντισυνταγματικής εκπλειστηριάσεως της λαϊκής περιουσίας, και β) η αναγόρευση, της σε κάθε περίπτωση απαραίτητης συμμετοχής του συμβολαιογράφου ως μοναδική εγγύηση «της νομιμότητας και της προστασίας των δικαιωμάτων των πολιτών» είναι υποκριτική. Ουσιαστικά το συντονιστικό, καλεί τους συμβολαιογράφους ν’ αποτελέσουν άλλοθι για την παράνομη διαδικασία δήμευσης της περιουσίας του Έλληνα πολίτη.

Καλούμε τους συμβολαιογράφους να υπερασπίσουν την ιδιότητά τους ως δημόσιου λειτουργού, δεδομένου ότι το καθεστώς προετοιμάζει την επιτάχυνση των διαδικασιών εκποίησης και την ανάθεση του συμβολαιογραφικού λειτουργήματος σε περισσότερο αγοραία και πειθήνια χέρια. Το ΕΠΑΜ, με το ειδικό βάρος του στο κίνημα κατά των πλειστηριασμών, θα συνεχίσει να αγωνίζεται, όχι μόνο για την διαφύλαξη της πρώτης κατοικίας, αλλά για την περιουσία του ελληνικού λαού, όπως επιτάσσει η υπεράσπιση της συνταγματικής Νομιμότητας. Θα συνεχίσουμε τον αγώνα, για να προασπίσουμε την περιουσία των Ελλήνων, δημόσια και ιδιωτική και για να επιστραφεί στα χέρια τους ότι δημεύτηκε μετά την ανατροπή του καθεστώτος κατοχής.

Ανακοίνωση

Αθήνα 12 Οκτωβρίου 2016

Η Πολιτική Γραμματεία του ΕΠΑΜ


ΕΠΑΜ Γενική κινητοποίηση την Τετάρτη, 19 Οκτωβρίου


ΕΠΑΜ

Γενική κινητοποίηση την Τετάρτη, 19 Οκτωβρίου

Το ΕΠΑΜ θα δώσει το παρόν ΣΤΑ ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΑ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΤΡΕΨΟΥΜΕΤΟΥΣ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΥΣ

Τώρα που κυβέρνηση και τράπεζες βρίσκονται σε πανικό και άμυνα, το κίνημα κατά των πλειστηριασμών οφείλει να δυναμώσει – και θα δυναμώσει- απέναντι στην αρπαγή της περιουσίας μας


Δεν πρέπει να χαλαρώσουμε, ειδικά τώρα, ανεξάρτητα με το αν θα κάνουν αποχή οι συμβολαιογράφοι ή όχι Ολοι για να σώσουμε την περιουσία μας από την άρπαγα των τραπεζών!

Αθήνα 16 Οκτωβρίου 2016

Τομέας Κινητοποιήσεων του ΕΠΑΜ


Τετάρτη 12 Οκτωβρίου 2016

Αρρωστημενο είναι να ψηφιζεις 40 χρονια ΝΔ, που μαζι με το ΠΑΣΟΚ μας εφεραν σε αυτό το χαλι,



To να μετανιωνεις που ψηφισες ΣΥΡΙΖΑ που τελικα δεν μας εβγαλε από τα μνημονια, είναι λογικο.

Αρρωστημενο είναι να ψηφιζεις 40 χρονια ΝΔ, που μαζι με το ΠΑΣΟΚ μας εφ εραν σε αυτό το χαλι, και να ανυπομονεις να το ξανακανεις για να βγαλεις τον Κουλη πρωθυπουργο!

Και ακομα πιο αρρωστημενο είναι να θελεις να ψηφισεις τους ναζιστες προδοτες της Ελλαδας της Χρυσης Αυγης, που την προδωσαν την Ελλαδα το 40, και θα το ξανακανουν και σημερα!



Τρίτη 11 Οκτωβρίου 2016

Ντροπή σας, ξεφτίλες!



Ντροπή σας, ξεφτίλες!

Από τον Γιώργο Ιεροδιάκονο.

Μόλις διάβασα μια ιταμή ανάρτηση της ΛΑΕ στο iskra.gr για το κίνημα κατά των πλειστηριασμών με τίτλο «ΜΑΞΙΜΟΥ: ΜΕ ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΕΣ, ΨΕΥΔΗ ΚΑΙ ΤΡΟΜΟ ΑΠΑΝΤΑ ΣΤΟ KINHMA ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΩΝ» και μου σηκώθηκε το αίμα στο κεφάλι. Η ανακοίνωση αρχίζει με τον πρόλογο: «Το μεγάλο κίνημα που με πυρήνα δυνάμεις της ΛΑ.Ε, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, οργανώσεων της Αριστεράς, συλλογικοτήτων και πολύμορφων κινημάτων όπως το «ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ» και βεβαίως ευαίσθητων πολιτών και νεολαίας που...αναπτύσσεται και κλιμακώνεται σε όλη την Ελλάδα κατά των πλειστηριασμών σπιτιών και ακινήτων έχει θορυβήσει την κυβέρνηση και ειδικότερα το Μαξίμου, αν δεν τους έχει προκαλέσει και πανικό».

Ώστε έτσι ε; Το Κίνημα κατά των πλειστηριασμών έχει σαν πυρήνα του δυνάμεις της ΛΑ.Ε, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και οργανώσεων της Αριστεράς.

Τι λέτε, ωρέ παλληκάρια; Πού ήσασταν τρία χρόνια τώρα που το ΕΠΑΜ μαζί με το «ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ» κρατάνε το κίνημα ζωντανό, κάθε Τετάρτη, αδιαλείπτως, με απτά αποτελέσματα; Πού ήσασταν όταν σας καλούσαμε να συνδράμετε στον αγώνα μας; Να σώσουμε τα σπίτια του κοσμάκη από τις άρπαγες των τραπεζών; Κωφεύατε! Είχατε άλλα πράγματα να ασχοληθείτε. Άλλες προτεραιότητες! Όπως, για παράδειγμα, η στέγαση των λαθρομεταναστών. Για το ξεσπίτωμα των Ελλήνων, όμως, κανένα δάκρυ! Και τώρα που το κίνημα φουντώνει, έρχεστε σαν παλαιοκομματικοί λακέδες, σαν Μαυρογιαλλούροι, να το καπηλευτείτε; Παλιά μου τέχνη κόσκινο, ε; Για την ΛΑΕ, το καταλαβαίνω. Φρέσκο «φρούτο». Ένα χρόνο μόνο στο κουρμπέτι. Ήθελε τον χρόνο της για να οργανωθεί. Να ωριμάσει. Να απογαλακτιστεί από τον μητρικό ΣΥΡΙΖΑ. Όμως ούτε και τότε που ήταν ακόμα στον ΣΥΡΙΖΑ συμμετείχαν. Γιατί; Γιατί απαξίωναν το κίνημα; Μήπως επειδή δεν μπορούσαν να το «καπελώσουν»; Ή επειδή, όπως μας έλεγαν μερικοί, ιδεολογικά είναι κατά της ατομικής ιδιοκτησίας; Οπότε, τι μας νοιάζουν οι πλειστηριασμοί;

Εντάξει. Το καταλαβαίνω. Έτσι λειτουργούσατε πάντα. Απόντες από τους λαϊκούς αγώνες, ή αγώνας για τα προσχήματα. Και την τελευταία στιγμή να εμφανίζεστε ως καπηλευτές. Αυτό κάνατε πάντα, αυτό κάνετε και τώρα. Μόλις μυριστείτε κάμερα, τσουφ, πρώτη μούρη! Αυτή τη φορά όμως, ξεπεράσατε κάθε όριο. Δεν έρχεστε απλά, την τελευταία στιγμή, να πείτε –ψευδόμενοι βεβαίως- ότι ήσασταν κι εσείς εκεί. Όχι! Έρχεστε να αμαυρώσετε το κίνημα. Να το χρησιμοποιήσετε για κομματικά οφέλη. Κι επειδή το κίνημα φέρει την «αιγίδα» ΕΠΑΜ, αποφασίσατε να κρύψετε την πατρότητά του. Όχι, λοιπόν! Δεν υπάρχει ΕΠΑΜ. Αφού εσείς το αποσιωπάτε, εκείνο δεν υπάρχει. Αφού έτσι νομίζετε, έτσι είναι. Τι να πω; Εσείς ήσασταν που τόσα χρόνια αντιστέκεστε στους πλειστηριασμούς. Εσείς πλακωνόσασταν με τους αστυφύλακες. Εσείς φράσσατε με τα σώματά σας τις πύλες των ειρηνοδικείων. Να μην περάσει κανένα «κοράκι». Κανένας συμβολαιογράφος. Να σώσουμε τα σπίτια του λαού! Εσάς έσερναν συνέχεια στο κρατητήριο, με τα κανάλια να κρατάνε σιγήν ιχθύος.

Ο κόσμος όμως ξέρει. Όλους μας ξέρει! Κι εμάς κι εσάς και την απούσα αριστερά σας. Ξέρει επίσης, ότι το ΕΠΑΜ θα συνεχίσει τον αγώνα, που μόνο του ξεκίνησε, μόνο του το σήκωσε στους ώμους και το κράτησε ψηλά. Χωρίς να ζητάει τα εύσχημα από κανέναν. Με τη συνδρομή και του κινήματος «ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ» οφείλω να πω. Το ΕΠΑΜ θα συνεχίσει τον αγώνα. Και δεν θα επιτρέψει σε κανέναν αχρείο πολιτικάντη της δεκάρας να «καπελώσει» το κίνημα. Κανέναν «επαναστάτη» του γλυκού νερού. Καλωσορίζουμε λοιπον τα πλήθη που άρχισαν πλέον να το αγκαλιάζουν. Καλωσορίζουμε και τους συναγωνιστές της ΛΑΕ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ (εννοώ τον απλό κόσμο τους). Χαιρόμαστε, επίσης, που ολόκληρη η ανακοίνωση στοiskra.gr, αποτελεί copy-paste των θέσεων του ΕΠΑΜ. Όσον αφορά δε την ηγεσία τους (αναφέρομαι σ’ εκείνην της ΛΑΕ), έχω να πω μόνο τούτο: Ντροπή σας, ξεφτίλες!



Κυριακή 9 Οκτωβρίου 2016

Ερνεστο Τσε Γκουεβαρα



Ερνεστο Τσε Γκουεβαρα

Στο τέλος της μάχης, ο στρατιώτης νεκρός, τον πλησίασε ένας, και τον ικέτευσε «Αχ, μην πεθάνεις σ’ αγαπώ τόσο!» Αλλά, το πτώμα παρέμεινε νεκρό. Άλλοι δυο τον πλησίασαν και πάλι τον ικέτευσαν: Μη μας εγκαταλείπεις! Θάρρος . Γύρισε στην ζωή! Αλλά,, το πτώμα παρέμεινε νεκρό. Τότε τον πλησίασαν είκοσι, εκατό, χίλιοι, πεντακόσιες χιλιάδες, όλοι μαζί να φωνάζουν: «Τόση αγάπη, και να μην έχεις εξουσία πάνω στον θάνατο!» Αλλά, το πτώμα παρέμεινε νεκρό. Μετά εκατομμύρια μαζεύτηκαν γύρω του, όλοι μαζί να φωνάζουν: «Αδελφέ, σε παρακαλούμε, μείνε!» Αλλά, το πτώμα παρέμεινε νεκρό. Τότε όλοι οι άνθρωποι στη γη, τον πλησίασαν και τ’ ανοιχτά του μάτια γέμισαν δάκρυα: σηκώθηκε αργά-αργά, φίλησε τον πρώτο, και περπάτησε… César Vallejo




Ψόφησε ο αρχιπραξικοπηματίας, Στ. Παττακός


Ψόφησε ο αρχιπραξικοπηματίας, Στ. Παττακός

8/10/2016

Τηρουμένων των αναλογιών, θα μπορούσε να είναι κάπως σαν τη μέρα που πέθανε η Θάτσερ στην Αγγλία, με παρόμοιες αντιδράσεις από τη μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία και κάποιες θλιβερές εξαιρέσεις που επιβεβαίωναν τον κανόνα. Σήμερα το απόγευμα, απεβίωσε ο εκ των πρωτεργατών της χούντας, Στυλιανός Παττακός, στην… τρυφερή ηλικία των 104 ετών -μια είδηση που άργησε να επιβεβαιωθεί από τους δημοσιογράφους, που είχαν πιθανότατα στο μυαλό τους μια γνωστή παροιμία του θυμόσοφου ελληνικού λαού: κακό σκυλί ψόφο δεν έχει. Και ναι, δεν είναι θέμα χαιρεκακίας, αλλά μόνο αυτό το ρήμα ταιριάζει σε ένα δικτάτορα, σαν του λόγου του.

Ο Παττακός γεννήθηκε στην Κρήτη το Νοέμβρη του 1912, την περίοδο των Βαλκανικών Πολέμων, λίγο πριν από την επίσημη απελευθέρωση της μεγαλονήσου. Πολέμησε στα Δεκεμβριανά και τον εμφύλιο πόλεμο, για να “γλιτώσει τη χώρα από τον κομμουνιστικό κίνδυνο” και τιμήθηκε από το ελληνικό κράτος για τις πολύτιμες υπηρεσίες του. Έγινε μέλος του ΙΔΕΑ και ήταν από τους πρωτεργάτες του Απριλιανού πραξικοπήματος των Συνταγματαρχών. Θεωρήθηκε από τα ιδεολογικά στελέχη της Χούντας. Μεταξύ άλλων, έβαλε στο στόχαστρο τις μίνι φούστες, καθώς χαλούσαν τα χρηστά ήθη και τη συγκέντρωση των ανδρών. Ηταν γνωστο μελος της μασονικης στοας.

Σε δηλώσεις του στα ΜΜΕ του εξωτερικού, αρνήθηκε τα φρικτά βασανιστήρια που γίνονταν εις βάρος των πολιτικών κρατουμένων του καθεστώτος. Εκ των υστέρων μάλιστα εμφανιζόταν αμετανόητος να τα υπερασπίζεται, γιατί “η δύναμη επιβάλλεται δια παντός τρόπου” και “ό,τι δε λύνεται, κόβεται”. Σε άλλες δηλώσεις του, έκρινε απόλυτα δίκαιη την εκτέλεση του Μπελογιάννη και των συντρόφων του με την άθλια κατηγορία της κατασκοπίας, χαρακτηρίζοντάς τον “ο άνθρωπος με τον ασύρματο” (και όχι με το γαρίφαλο, όπως τον απαθανάτισε δηλαδή το σκίτσο του Πικάσο κι η ομώνυμη ταινία).

Μετά από την πτώση της χούντας, συνελήφθη, δικάστηκε και έμεινε στη φυλακή μέχρι το 1990, όταν αποφυλακίστηκε από την κυβέρνηση Μητσοτάκη για… λόγους υγείας, για να πεθάνει μόλις 26 χρόνια αργότερα. Σε όλες τις τηλεοπτικές του εμφανίσεις ήταν προκλητικός και χυδαίος αντικομμουνιστής. Ενώ σε ένα βιβλίο είχε γράψει και μια ιδιόχειρη αφιέρωση στον Άδωνι Γεωργιάδη, άξιο πολιτικό απόγονό του (αφιέρωση που βγήκε στη φόρα από τη Χρυσή Αυγή, σε μια ιδιότυπη, “ενδοφασιστική κόντρα”). Η κηδεία του θα γίνει την ερχόμενη βδομάδα στον τόπο καταγωγής του, στο νομό Ρεθύμνης. Μένει να δούμε πόσα πολιτικά βλαστάρια του, από το λεγόμενο “συνταγματικό τόξο”, θα παραστούν για να αποτίσουν φόρο τιμής στον ιδεολογικό τους πατέρα και αν θα έχουμε τιμητικές ομοβροντίες όπλων, όπως στην κηδεία του Ντερτιλή, πριν από μερικά χρόνια.

σχολιο.- Ένας-ένας ψοφάνε, πριν από λίγες μέρες,ψόφησε ο Θεοφιλογιαννάκος!



Αδύνατον να μη γνωρίζετε ποιοί είναι οι Ναζί!



Αδύνατον να μη γνωρίζετε ποιοί είναι οι Ναζί! Αδύνατον να μη γνωρίζετε το Τ4 και την εξόντωση 275.000 αναπήρων! Αδύνατον να μη γνωρίζετε οτι το ναζιστικό μόρφωμα της Χρυσής Αυγής μέσα από την Πράσινη Πτέρυγα επιθυμεί να στειρώνει και να δολοφονεί τους ανάπηρους! Αδύνατον να μη γνωρίζετε οτι περισσότεροι από 50 άνθρωποι με αναπηρία ή/και εργαζόμενοι σε δομές αναπήρων στη χώρα μας έχουν δεχθεί επίθεση από τη Χρυσή Αυγή! Αδύνατον να "ξεπλένετε" την εγκληματική οργάνωση την ώρα που εξελίσσεται η δίκη για το σύνολο των εγκλημάτων [βλ. και δολοφονία Παύλου Φύσσα, επίθεση σε Αιγύπτιους ψαράδες κλπ κλπ] των Ναζί-με-"προβιά"-πολιτικού-κόμματος! ΝΤΡΟΠΗ!

Η Χρυσή Αυγή τίμησε τους Παραολυμπιονίκες μας Κλιμάκιο βουλευτών του Λαϊκού Συνδέσμου παρευρέθη στην ειδική τελετή της βουλής για τους Παραολυμπιονίκες μας που τίμησαν το εθνόσημο στο Ρίο. Σε ιδιαίτερα θερμό κλίμα οι βουλευτές μας συνεχάρησαν τους Παραολυμπιονίκες μας και φωτογραφήθηκαν μαζί τους, ενώ παράλληλα αφουγκράστηκαν τα προβλήματα τους και δεσμεύτηκαν να τα αναδείξουν στον κοινοβουλευτικό έλεγχο.



Χωρίς πατρίδα δεν υπάρχει λαός



Χωρίς πατρίδα δεν υπάρχει λαός

Το πρόβλημα ειναι ότι ο τόπος μας ειναι και πλούσιος και όμορφος και κοντά τους. Αν ήταν μόνο πλούσιος οι αποικιοκρατες θα λήστευαν τον πλούτο μας και όπως έχουν μάθει θα μας χρησιμοποιουσαν σαν δούλους εργασίας, για να τους τον φέρουμε στα σεντούκια τους.

Κι όταν τελείωνε, θα μας παρατούσαν σα στυμμένες λεμονόκουπες, αλλά ο τόπος θα έμενε πάλι σε εμάς. Αν ήταν μόνο όμορφος θα περνούσαν τις καλοκαιρινές διακοπές τους στα ξενοδοχεία και τις παραλίες (ιδιοκτησίες τους) και θα γύριζαν στις χώρες τους. Ο συνδυασμός και των δυο σε μια τόσο κοντινή απόσταση γι αυτούς, οδηγεί στην πρόθεση για ολοκληρωτική, διαρκή και πλήρη απαλλοτρίωση του.

Υπό αυτές τις συνθήκες ο ιθαγενής πρέπει να πάψει να υπάρχει, στην λογική ότι "αυτή ειναι η πατρίδα του και έχει δικαιώματα σε αυτήν". Άντε να μείνουν κάνα δυο χωριά για φολκλόρ ατραξιόν. Οι υπόλοιποι θα απομείνουν, ή εξοντωμένοι ηθικά και σωματικά η περιφερόμενοι σκλάβοι σε αναζήτηση ενός πιάτου συσσιτίου με μεταλλαγμένα.

Οι πιο ευνοημένοι θα βρισκονται σε κάποια χώρα της πολιτισμένης δύσης πλένοντας πιάτα, ενώ οι επιστήμονες θα ξεζουμίζονται σε κάποια πολυεθνική, βαυκαλιζόμενοι ότι είναι οι τάχα μου ικανοί και ξεχωριστοί. Κι εγώ θα είμαι άστεγος κάτω από μια γέφυρα, Ένας γραφικός καραγκιοζάκος που θα περιμένω την επόμενη συμμορία για να με λιντσάρει γελοιοποιώντας με, διότι επιμένω ότι χωρίς πατρίδα δεν υπάρχει λαός.



Η απλή διαμαρτυρία δεν βγάζει πουθενά...



Η απλή διαμαρτυρία δεν βγάζει πουθενά...

Του Δημήτρη Καζάκη

Χρειάζεται επειγόντως ένα πανελλαδικό συντονιστικό κλάδων και επαγγελμάτων με μοναδικό σκοπό και αίτημα την ανατροπή των μνημονιακών δεσμεύσεων με κάθε δυνατό τρόπο. Ένα πανελλαδικό συντονιστικό που θα αναλάβει να συντονίσει συνελεύσεις εργαζομένων, σωματεία και πρωτοβουλίες με στόχο την κινητοποίηση όλων των κλάδων και επαγγελμάτων πανελλαδικά. Και μάλιστα με όρους γενικής πολιτικής απεργίας !!!



Σάββατο 1 Οκτωβρίου 2016

Επικίνδυνη πρόκληση αποτελούν οι δηλώσεις Ερντογάν


Επικίνδυνη πρόκληση αποτελούν οι δηλώσεις Ερντογάν

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ E.ΠA.M

Με ευθεία απειλή αμφισβήτησης των συνόρων και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας ειδικά στην περιοχή του Ανατολικού Αιγαίου, αντιστοιχούν οι προκλητικές δηλώσεις του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν αναφορικά με την Συνθήκη της Λωζάννης. Επί της ουσίας, ο Τούρκος πρόεδρος υπερβαίνει τα εσκαμμένα εκμεταλλευόμενος τις πολιτικές κατευνασμού και των κάθε λογής μέτρων οικοδόμησης εμπιστοσύνης, που διαχρονικά έχουν υιοθετήσει οι ελληνικές κυβερνήσεις απέναντι στην Τουρκία.

Ο Ερντογάν εκμεταλλεύεται την προδοτική στάση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, η οποία, με την αποδοχή της παράνομης και επιζήμιας για ολόκληρη την χώρα, συμφωνίας ΕΕ-Τουρκίας για το προσφυγικό, έχει θέσει ήδη τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου σε καθεστώς γκρίζων ζωνών. Εκμεταλλεύεται επίσης, την αηδιαστικά κατευναστική και προδοτική στάση της ελληνικής κυβέρνησης που πρώτη έτρεξε να υποστηρίξει τη «δημοκρατικά εκλεγμένη» κυβέρνηση του Ερντογάν στο «πραξικόπημα» του Ιουλίου παρέχοντας νομιμοποίηση στο πογκρόμ που εξαπέλυσε το καθεστώς του και τις φρικαλεότητες που επακολούθησαν. Τα επίχειρα αυτής της πολιτικής εισπράττει, δυστυχώς, ο ελληνικός λαός που άναυδος παρακολουθεί το σχέδιο εδαφικού ακρωτηριασμού της πατρίδας μας, που εξυφαίνεται και σταδιακά υλοποιείται.

Η δήλωση αυτή του κ. Ερντογάν -ανεξάρτητα αν απευθύνονταν σε εσωτερικό ακροατήριο στην Τουρκία και στη μάχη που δίνει εναντίον των «Κεμαλιστών»,- δεν μπορεί παρά να αποτελεί επικίνδυνη πρόκληση για την Ελλάδα -έμμεση απειλή πολέμου-, αφού θέτει με σαφή τρόπο ζήτημα αμφισβήτησης της ελληνικής εδαφικής επικράτειας, ενώ εμμέσως εγείρει θέμα επανακαθορισμού των συνόρων. Και μάλιστα προέρχεται από ένα κράτος που έχει παραβιάσει κατά κόρον την Συνθήκη της Λωζάννης. Η ελληνική κυβέρνηση, ήδη θα έπρεπε να είχε ζητήσει τη σαφή τοποθέτηση και την καταδίκη των δηλώσεων αυτών του Ερντογάν, από το Η. Βασίλειο, τη Γαλλία, Ιταλία, Ιαπωνία και Ρουμανία, κράτη που συνυπέγραψαν την Συνθήκη αυτή.

Το ΕΠΑΜ είχε από καιρού επισημάνει στον ελληνικό λαό, ότι η εξαγωγή της πολυδιάστατης κρίσης στην Τουρκία δεν θ’ αργήσει να στραφεί προς την χώρα μας. Η δωσιλογική κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ, η οποία έχει παραδώσει τα κλειδιά της χώρας στις αλλότριες δυνάμεις των δανειστών και των τοκογλύφων, καθίσταται -εκ των πραγμάτων- άκρως επικίνδυνη και εθνικά καταστροφική. Πόσο μάλλον ανίκανη και ξένη ως προς την άσκηση εξωτερικής πατριωτικής πολιτικής προς όφελος της χώρας. Το ΕΠΑΜ υπογραμμίζει την επιτακτική ανάγκη για πλήρη επαγρύπνηση του ελληνικού λαού, διαμηνύοντας παράλληλα προς κάθε κατεύθυνση, ότι το δημοκρατικό και πατριωτικό φρόνημα του ίδιου του λαού είναι αυτό που θα ενώσει και θα οδηγήσει ολόκληρη την χώρα στον απεγκλωβισμό από τα δεσμά που της έχουν επιβάλλει.

Η Πολιτική Γραμματεία του Ε.ΠΑ.Μ.

Αθήνα 30 Σεπτεμβρίου 2016