Συνολικές προβολές σελίδας

Τετάρτη 29 Μαρτίου 2017

Η ζούγκλα είναι εδώ

Η ζούγκλα είναι εδώ

Τα στοιχεία του ΙΚΑ δείχνουν ότι 1 στις 6 νέες προσλήψεις αφορούν μερική ή εκ περιτροπής απασχόληση.
Οι μισθοί των εργαζομένων έχουν μειωθεί κατά 30%.
Οι εργαζόμενοι στα σούπερ μάρκετ πληρώνονται τα 2/3 του μισθού τους, και τα υπόλοιπα τους τα δίνουν σε κάρτες για να ψωνίσουν από το σούπερ μάρκετ που δουλεύουν. Την ίδια στιγμή, στο Νομό Θεσπρωτίας, όλος ο μισθός δίνεται σε κάρτες.

Tελετή μνήμης του Νίκου Μπελογιάννη


Tελετή μνήμης του Νίκου Μπελογιάννη

 Δευτέρα, 27 Μαρτίου 2017

Αφορμή για μια νέα κόντρα εντός της Αριστεράς αποτέλεσε η τελετή που έγινε στην Αμαλιάδα για την παρουσίαση της μόνιμης έκθεσης Νίκος Μπελογιάννης. Η παρουσία του κεντροαριστερου προδοτη αληταρα πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα στην τελετή, στην οποια ειχε το θρασσος να παει, ξεσήκωσε κύμα αντιδράσεων, τόσο την ώρα που ήταν σε εξέλιξη η τελετή κατάθεσης στεφάνων στο μνημείο του ήρωα της Αντίστασης, όσο και κατά την διάρκεια της ομιλίας του στην πλατεία Νίκου Μπελογιάννη.

Όπως δηλωσε ο αληταρας Τζιφρας στην ομιλια του στην τελετη «Ο Μπελογιάννης και οι εκατοντάδες Μπελογιάννηδες που οδηγήθηκαν στα αποσπάσματα από το μετεμφυλιακό κράτος, δεν εκτελέστηκαν επειδή αποτελούσαν κάποιου είδους κίνδυνο για το κράτος και για την χώρα. Εκτελέστηκαν μόνο και μόνο για να τορπιλιστεί τότε κάθε προοπτική πολιτικής και Εθνικής συνεννόησης που θα εδραιώνει τη δημοκρατία στη χώρα μας μετά από τα σκληρά και βάρβαρα χρόνια του εμφυλίου», δήλωσε ο Τζιφρας, κατά τον χαιρετισμό του. Παράλληλα, ο πρωθυπουργός Τζιφρας υπογράμμισε ότι «είναι ένας ήρωας που παρέμεινε πιστός στις αρχές και τις ιδέες του μέχρι τελευταία στιγμή» και πρόσθεσε: «Από αυτόν τον τόπο, από την πλατεία Μπελογιάννη, από το μουσείο που σήμερα εγκαινιάζεται, παραδίδουμε στην ιστορία αυτού του τόπου, στην εθνική μας ιστορία. Υπάρχει ευθεία και μαχητική υπεράσπιση των δημοκρατικών αξιών, μία παρακαταθήκη που σήμερα έρχεται να αναγνωρίσει σχεδόν το σύνολο του δημοκρατικού κόσμου. Στο δημοκρατικό πλαίσιο χωράνε συγκρούσεις και αντιπαραθέσεις, τις οποίες διεξάγουμε τιμώντας την ιστορία μας, αλλά το κυριότερο τις διεξάγουμε κοιτάζοντας και προχωρώντας προς τα μπροστά, όχι γυρίζοντας πίσω».

Δ.Κουτσούμπας: Μηνύματα για τον «ήρωα» Μπελογιάννη και την κυβέρνηση

Για τον «ήρωα» Νίκο Μπελογιάννη μίλησε ο γγ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας στα πλαίσια της εκδήλωσης και παράλληλα έστειλε μηνύματα κατά της κυβέρνησης. «Δεν θεωρούμε ότι ο Νίκος Μπελογιάννης είναι ήρωας μόνο για το ΚΚΕ. Ο ηρωισμός του, το παράδειγμά του, σε περίοδο ήττας του εργατικού λαϊκού κινήματος, δείχνει πως ανοίγει ο δρόμος, πως κρατιέται η φλόγα αναμμένη και στις πιο σκοταδιστικές περιόδους», ανέφερε ο κ. Κουτσούμπας. Στην συνέχεια τόνισε ότι «ο Μπελογιάννης ζει γιατί το κίνημα που τον έθρεψε και τον διαπαιδαγώγησε, ζει και αναπτύσσεται», προσθέτοντας ότι «μέσα σ' αυτό το κίνημα, σ' αυτό το κόμμα, το ΚΚΕ, έμαθαν όλοι οι "Μπελογιάννηδες" να παλεύουν χωρίς ύπνο και ξεκούραση, για να φτιάξουν έναν κόσμο στο μπόι των ονείρων και των ανθρώπων». «Το ΚΚΕ στέκεται μπροστά στο μνημείο, στο μουσείο, στα κείμενα του Νίκου Μπελογιάννη, στις εκδηλώσεις που τιμούν τη μνήμη του, με την πεποίθηση ότι συνεχίζει στις σημερινές συνθήκες τον αγώνα για τον οποίο εκείνος θυσιάστηκε», σημείωσε. «Σήμερα βρίσκονται μαζί μας, ανάμεσά μας, στο μυαλό και την καρδιά μας όλοι όσοι βασανίστηκαν, φυλακίστηκαν, εξορίστηκαν, εκτελέστηκαν, έφυγαν από τη ζωή. Παράλληλα, βρίσκονται μαζί μας και όσοι αγωνίζονται να τα βγάλουν πέρα σε δύσκολες συνθήκες της κρίσης, συνταξιούχοι που τους κόβουν τη σύνταξη, επαγγελματίες που βάζουν λουκέτο, εργάτες που περιπλανώνται άνεργοι, φοιτητές και σπουδαστές που παλεύουν να πάρουν το πτυχίο, με ανασφάλεια, χωρίς δουλειά ή μεταναστεύοντας στο εξωτερικό, αγροτόπαιδα που ξεκληρίστηκαν από τα χωράφια τους ελέω ΚΑΠ και EE, υπάλληλοι με διαθεσιμότητες που απολύθηκαν», συμπλήρωσε. «Όσοι έριξαν το ανάθεμα στη σοσιαλιστική οικοδόμηση του 20ου αιώνα, απαρνήθηκαν τη σοσιαλιστική προοπτική, συνθηκολογούν με τον καπιταλισμό και σπέρνουν την ηττοπάθεια και τη μοιρολατρία στο λαό, στο όνομα του ρεαλισμού της υποταγής και του αρνητικού συσχετισμού, δικαιολογώντας με αυτόν τον τρόπο της διάψευση των υποσχέσεων, τον ευτελισμό των προσδοκιών.», ήταν η τοποθέτηση του ΓΓ του ΚΚΕ. Όσον αφορά στο μουσείο, ο κ. Κουτσούμπας ανέφερε: «Ας αποτελέσει αυτή η έκθεση της ζωής και της πορείας του Νίκου Μπελογιάννη, εδώ στην Αμαλιάδα, τόπο προσκυνήματος, ζωντανής και δημιουργικής μνήμης, για τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας, τις μελλοντικές γενιές που παίρνουν τη σκυτάλη». «Γιατί η ιστορική γνώση είναι μνήμη είναι δύναμη», κατέληξε.

Αποχώρησαν την ώρα της ομιλίας του Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα στην Αμαλιάδα οι φίλοι του ΚΚΕ κατά την τελετή εγκαινίων του Μουσείου Μπελογιάννη. Εμφανίστηκε στη θέση τους μικρότερος πυρήνας φίλων του ΣΥΡΙΖΑ, όπως γράφει το ilialive.gr. Το όπλο που είχε ο Νίκος Μπελογιάννης όταν ήταν πολιτικός επίτροπος στο Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας, παρέδωσε μαζί με τη θήκη του και τα γάντια του Νίκου Μπελογιάννη, στο Μουσείο ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας, στο πλαίσιο της εκδήλωσης των εγκαινίων. Στο χώρο έγινε ξενάγηση των παρευρισκομένων. Νωρίτερα, στην εκδήλωση που διοργανώθηκε από το δήμο Ήλιδας, υπό την αιγίδα της Βουλής, χαιρέτισαν ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, ο δήμαρχος Ήλιδας, Χρήστος Χριστοδουλόπουλος, και ο πρόεδρος της Βουλής, Νίκος Βούτσης. Ο δήμαρχος Ήλιδας ανέγνωσε μήνυμα του γιου του Νίκου Μπελογιάννη, Νίκου. Η εκδήλωση ξεκίνησε με κατάθεση στεφάνων στο μνημείο του Ν. Μπελογιάννη.

Δριμεία επίθεση Π.Λαφαζάνη στην κυβέρνηση: «Μαγαρίζουν σύμβολα»

Δριμεία επίθεση προς όλες τις πλευρές εξαπέλυσε ο Παναγιώτης Λαφαζάνης από την Αμαλιάδα. «Οι μνημονιακές δυνάμεις, οι χειρότερες δυνάμεις ενός ξεπλυμένου κέντρου και μιας λεγόμενης, βαθιά εθελόδουλης και αντικοινωνικής, Αριστεράς και Κεντροαριστεράς, αφού πρωτοστάτησαν, μαζί με την δεξιά, στην καταστροφή αυτής της χώρας, προσπαθούν τώρα να “μαγαρίσουν” όσα ανθρώπινα σύμβολα και μαρτυρικές διαδρομές έχουν μείνει όρθιες στην νεότερη ιστορία. Αυτό δυστυχώς γίνεται σήμερα στην τελετή εγκαινίων της μόνιμης Έκθεσης Νίκος Μπελογιάννης στο παλιό σπίτι του στην Αμαλιάδα από τον Αλ. Τσίπρα και τους άλλους μνημονιακούς αρχηγούς», ανέφερε ο κ. Λαφαζάνης και επεσήμανε: «Είναι ντροπή και προσβολή στη μνήμη του Νίκου Μπελογιάννη ότι ο Αλ. Τσίπρας έχει το θράσος και πάει να μετατρέψει σε επικοινωνιακή φιέστα για τον εαυτό του και την αθλιέστατη κυβέρνηση του, της νεομνημονιακής υποτέλειας, τα εγκαίνια της Έκθεσης». Ο επικεφαλής της Λαϊκής Ενότητας αναφέρθηκε στην θυσία του Νίκου Μπελογιάννη, και τόνισε πως σήμερα κάποιοι υπογράφουν όσα εκείνος αρνήθηκε μόνο και μόνο για να «μην θυσιάσουν την καρέκλα της αχυρένιας εξουσίας τους». «Απορίας άξιον πως ο Δ. Κουτσούμπας επέλεξε να “νομιμοποιήσει” με την παρουσία του την επικοινωνιακή μεταχείριση που επιφυλάσσει ο Αλ. Τσίπρας στα εγκαίνια της Έκθεσης και τη μνήμη του Ν. Μπελογιάννη. Ότι και να κάνουν, όσοι και να το πράξουν ο Νίκος Μπελογιάννης θα στέκεται όρθιος, πραγματικός φάρος για το νέο όραμα που έχει ανάγκη ο τόπος και ο λαός μας».

ΑΝΤΑΡΣΥΑ: Ο Α.Τσίπρας καπηλεύεται την μνήμη του Νίκου Μπελογιάννη

Έντονη ήταν και η αντίδραση από πλευράς του ΑΝΤΑΡΣΥΑ για την παρουσία του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα στην Αμαλιάδα κατηγορώντας τον για καπηλεία της μνήμης του ήρωα της Αντίστασης. «Το Μουσείο Νίκος Μπελογιάννης είναι το μέσο και η δικαιολογία για άλλη μια φτηνή πολιτική εξαπάτηση όλων μας. Γιατί οι αγώνες και οι θυσίες του Νίκου Μπελογιάννη και των συντρόφων του ήταν πολιτικοί αγώνες, δεν ήταν γιορτούλα, παράτες και δεξιώσεις», αναφέρεται σε ανακοίνωση του ΑΝΤΑΡΣΥΑ. «Έρχεται λοιπόν ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας ο επικεφαλής της κυβέρνησης της ευρωμνημονιακής καπιταλιστικής βαρβαρότητας, ενάμισι χρόνο μετά την πραξικοπηματική ακύρωση του λαϊκού ΟΧΙ και την υπογραφή του 3ου μνημονίου από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ (με τις ψήφους και των ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - Ποτάμι), να «τιμήσει» τα εξήντα πέντε χρόνια από την εκτέλεση ενός κομουνιστή ήρωα. Θα τρίζουν τα κόκκαλα του Μπελογιάννη και των συντρόφων του αν μπορούσε να δει το τι θα γίνει την Δευτέρα 27/3». «Αφήστε ήσυχους αυτούς που πάλεψαν και έδωσαν την ζωή τους για την ελευθερία, το διώξιμο των κατακτητών, την εθνική κυριαρχία, την λαϊκή εξουσία», ζητά ο ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Σχολιο.- δεν βοηθάει σε τίποτα η δήλωση του συνομόματου γιου του (και παλιού μου συντρόφου στην ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος) που εμφανίζει τον πατέρα του ως διαφωνούντα. Από πουθενά δεν προκύπτει κάτι τέτοιο. Την πολιτική του ΚΚΕ ήρθε να υλοποιήσει ο Μπελογιάννης και στην ανασύσταση του παράνομου μηχανισμού του απέβλεπε η αποστολή του στην Ελλάδα. Άθλια, βέβαια, η λογοκρισία του μηνύματός του από το βίντεο που δημοσίευσε διαδικτυακά η "Αυγή", απ' όπου αφαιρέθηκε η αναφορά του στη σημερινή υποδούλωση της χώρας. Όπως άσχημη είναι και η αποσιώπηση από οπαδούς του ΚΚΕ αυτού που είπε ο Δημήτρης Κουτσούμπας. Ότι, δηλαδή, ο Μπελογιάννης δεν είναι ήρωας μόνο για το ΚΚΕ.

Σχολιο.- Ολοι έχουν το δικαίωμα να αναφέρονται σε αυτόν, υπό την προυποθεση να μην ξεχνουν τεχνηέντως,ότι υπήρξε στέλεχος του ΚΚΕ και όχι γενικά κι αόριστα αριστερός ή δημοκράτης.

Σχολιο.- Ο Νίκος, ο γιος του, δεν εμφανίζει τον πατέρα του ως διαφωνούντα. Πού το είδες; Τις δικές του απόψεις παρουσιάζει. Του γιου δηλαδή

Σχολιο.- Ο γιος του Νίκου Μπελογιάννη, Νικόλαος Ν. Μπελογιάννη δεν έδωσε το παρών στην εκδήλωση, ωστόσο στο μήνυμά του το οποίο ανάγνωσε ο δήμαρχος Ηλιδας Χρήστος Χριστοδουλόπουλος ανέφερε μεταξύ άλλων: «Στο πρόσωπο ενός αγωνιστή τιμούμε όλους εκείνους που όρθωσαν το ανάστημά τους απέναντι στις γερμανικές ερπύστριες και απέναντι στην αμερικάνικη πολεμική μηχανή. Ευτυχώς που δεν ζουν πια να δουν την υποδούλωση να έρχεται από το παράθυρο μέσω των τραπεζών και των δανείων. Ακριβώς έτσι περιγράφεται αυτή η υποδούλωση από καταβολής ελληνικού κράτους στο βιβλίο του Νίκου Μπελογιάννη «Το ξένο κεφάλαιο στην Ελλάδα», όπου προτεινόταν κι ένα άλλο μοντέλο ανάπτυξης στην κατεύθυνση της εθνικής ανεξαρτησίας. Αυτό δεν μπορουσε να το ανεχτει η από τη φυση της ξενοδουλη δεξια. Από την άλλη η κοντοφθαλμη αριστερα της εποχης ηταν εξ ορισμου καχυποπτη απεναντι σε οποιον τολμουσε να σκεπτεται. Η τυχη ενός αγωνιστη με αυτά τα χαρακτηριστικα ηταν προδιαγεγραμενη».



Τετάρτη 22 Μαρτίου 2017

Οι σιωναζί ονειρεύονται το Μεγάλο Ισραήλ



Ονειρεύονται το Μεγάλο Ισραήλ



Ολοένα και κλιμακώνεται η ένταση στη Μέση Ανατολή, καθώς το Ισραήλ διαμηνύει προς πάσα κατεύθυνση ότι δεν πρόκειται να επιτρέψει οποιαδήποτε αλλαγή του status quo, που θα επηρεάσει τα συμφέροντά του σε μια από τις πιο «ευαίσθητες» περιοχές του πλανήτη. Το όραμα για επέκταση των συνόρων προς Δυσμάς έως τον Ευφράτη και μέχρι τον Νείλο στην Ανατολή αποτελεί το τελευταίο επεισόδιο στη χρόνια διαμάχη. Το οραμα των σιωναζι περιλαμβανει ολοκληρη την Συρια την Ιορδανια και το Λιβανο, το μισο Ιρακ μεχρι τον Ευφρατη, την βορεια Σαουδικη Αραβια, και την μιση Αιγυπτο μεχρι το Νειλο. Ειδικότερα, ο Σύλλογος Αραβο-Αμερικάνων αποφοίτων αμερικάνικων Πανεπιστημίων εξέδωσε ανακοίνωση, με την οποία εξέφρασε τον αποτροπιασμό του για την επανέκδοση και επαναδημοσίευση στο Kivunim (Οδηγίες), του Τμήματος Πληροφοριών, της Παγκόσμιας Σιωνιστικής Οργάνωσης (παραρτήματος του ισραηλινού Υπουργείου Εξωτερικών) του συγκεκριμένου οράματος, που συνεχίζει να έχει το Τελ Αβίβ. Βεβαια αυτοι οι χαρτες του Μεγαλου ισραηλ ειναι αναρτημενοι παντου μεσα στη χωρα των σιωναζι.

Βάσει αυτού, που ακολουθούσαν οι κυβερνήσεις Μπέγκιν, Σαρόν, Εϊτάν και το οποίο το κυβερνητικό σχήμα του Νετανιάχου δεν κρύβει ότι ενστερνίζεται, θα πρέπει: • Το Ισραήλ να καταστεί αυτοκρατορική περιφερειακή δύναμη και • οι γειτονικές αραβικές χώρες να χάσουν εδάφη και να μετατραπούν σε μικρά ανίσχυρα κρατίδια. Το πανίσχυρο παγκοσμίως εβραϊκό λόμπι, που έχει απλώσει το μακρύ του χέρι στα λεγόμενα διεθνή ΜΜΕ, κατορθώνει και περιορίζει τη σημασία των «υπόγειων» κινήσεων, οι οποίες αποδεικνύουν τον άσβεστο πόθο για απόλυτη κυριαρχία του Ισραήλ στη Μέση Ανατολή. Αυτήν την περίοδο τρεις είναι οι αντίπαλοι που βρίσκονται στο στόχαστρο του Τελ Αβίβ: Η Συρία, το Ιράν και η οργάνωση Χεζμπολάχ στον Λίβανο.

Πόλεμος με τον Λίβανο

Δεν είναι τυχαίο ότι -όπως αναφέρουν δημοσιογραφικές πληροφορίες- σημαντικό μέρος των συνομιλιών του (ακροδεξιού) Ισραηλινού υπουργού Άμυνας Αβίγκντορ Λίμπερμαν στην Ουάσινγκτον, στις 7 Μαρτίου, ήταν αφιερωμένες στην προοπτική ενός νέου πολέμου στον Λίβανο, ο οποίος δεν αποκλείεται να ξεσπάσει οσονούπω. Το al-Monitor.com μετέδωσε, επικαλούμενο ανώτερους αξιωματούχους άμυνας του Ισραήλ, ότι μια τέτοια ένοπλη σύρραξη θα πρέπει να είναι διαφορετική σε σχέση με αντίστοιχες του παρελθόντος. Όπως ανέφεραν οι πηγές αυτές, θα πρέπει να διαρκέσει μικρότερο χρονικό διάστημα και να έχει μεγαλύτερη καταστροφική δυνατότητα.

Στην αντεπίθεση η Συρία

Και ενώ ο πόλεμος με τον Λίβανο θα μπορούσε να συμβεί το επόμενο χρονικό διάστημα, η πολεμική αντιπαράθεση με τη Συρία είναι γεγονός. Σε πρόσφατη ανακοίνωσή του ο Λίμπερμαν απείλησε «να καταστρέψει τα συριακά αμυντικά συστήματα αν βάλουν εκ νέου κατά ισραηλινών μαχητικών». Παρέλειψε, όμως, να αναφέρει ότι αφορμή για τη δήλωσή του αυτή υπήρξε η εκτόξευση συριακών αντιαεροπορικών πυραύλων κατά μαχητικών της Πολεμικής Αεροπορίας του Ισραήλ, έπειτα από αεροπορική επιδρομή την Παρασκευή κατά στόχων σε συριακό έδαφος. Στον απόηχο αυτού του γεγονότος, το Υπουργείο Εξωτερικών της Ρωσίας κάλεσε τον Ισραηλινό πρεσβευτή στη Μόσχα, προκειμένου να εκφράσει τη διαμαρτυρία του για την επιδρομή, που στόχο είχε -σύμφωνα με τη Δαμασκό (πιστός σύμμαχος του Κρεμλίνου)- κυβερνητικά στρατεύματα του προέδρου Μπασάρ αλ-Άσαντ κοντά στην Παλμύρα.

Παράλληλα, σε ανακοίνωσή της, την Παρασκευή, η διοίκηση του Συριακού Στρατού ισχυρίζεται ότι κατέρριψε ένα από τέσσερα ισραηλινά μαχητικά, το οποίο φέρεται να παραβίασε τον εναέριο χώρο της και να έπληξε στρατιωτικούς στόχους κοντά στην Παλμύρα. Στο κείμενο που δόθηκε στη δημοσιότητα γίνεται λόγος για «επιθετική ενέργεια» που στόχευε στην ενίσχυση του Ισλαμικού Χαλιφάτου. Από τη μεριά τους οι «Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις» (IDF) δήλωσαν τα συνηθη ψεματα των στρατιωτικων οπου γης στο πρακτορείο ειδήσεων Sputnik ότι δεν κατερρίφθη κάποιο μαχητικό τους. Κατά τη διάρκεια της συριακής κρίσης, που εισέρχεται πλέον στον έβδομο χρόνο (Μάρτιος 2011 η έναρξη), το Ισραήλ έχει κατά καιρούς εξαπολύσει επιθέσεις κατά στρατιωτικών εγκαταστάσεων στη Συρία, με το πρόσχημα ότι εμποδίζει τη μεταφορά όπλων από το Ιράν στον Λίβανο (με τελικό αποδέκτη τους εξτρεμιστές της Χεζμπολάχ).

Νο 1 «εχθρός» το Ιράν

Η απόφαση της Ρωσίας να εμπλακεί στον συριακό εμφύλιο ενίσχυσε τις πιθανότητες του Άσαντ να παραμείνει στην εξουσία προς απογοήτευση των ΗΠΑ που επιθυμούν διακαώς την ανατροπή του και την αποσταθεροποίηση της Συρίας. Ο πρόεδρος της πολύπαθους χώρας έχει και τη σταθερή υποστήριξη μαχητών της Χεζμπολάχ και του Ιράν (μέσω της πολιτοφυλακής που πολεμά στο πεδίο της μάχης ενάντια στους εξτρεμιστές του Χαλιφάτου και τους αντικαθεστωτικούς). Η ενεργή συμμετοχή του Ιράν στον αποκαλούμενο «εμφύλιο» της Συρίας (με τη συμμετοχή μισθοφόρων αντικαθεστωτικών ανταρτών, τζιχαντιστών και άλλων χρηματοδοτούμενων από τη Σαουδική Αραβία και άλλων εμιράτων του Κόλπου), αποτελεί την πρώτη παρέμβαση στο εξωτερικό της Τεχεράνης εδώ και πολλές δεκαετίες. Κάτι που ορισμένοι Ιρανοί ιδεολόγοι ονόμασαν «πόλεμο ύπαρξης», αλλά και αποτροπή μιας εκτεταμένης πολεμικής σύρραξης στα σύνορα της χώρας. Ιρανός αμυντικός αξιωματούχος -που ζήτησε να διατηρηθεί η ανωνυμία του- δήλωσε στο Al-Monitor πως «η διαμάχη στη Συρία δεν είχε σχέση με τους παραδοσιακούς πολέμους». «Καθημερινά τα δεδομένα αλλάζουν. Όταν η Τεχεράνη έσπευσε να λάβει μέρος στον εμφύλιο, ενισχύοντας το καθεστώς Άσαντ, κατά 70% είχε θεωρηθεί ότι η Δαμασκός θα ηττηθεί. Πλέον, ο Άσαντ έχει το επάνω χέρι» πρόσθεσε.

Το μαντρόσκυλο που ακούει στο όνομα... Ισραήλ

Η εμπλοκή του Ιράν συνεχίζει να προκαλεί την οργή της Ουάσινγκτον, η οποία βλέπει τα σχέδιά της για τη «νέα τάξη πραγμάτων» στη Συρία να ματαιώνονται. Ερώτημα, ωστόσο, παραμένει η στάση της κυβέρνησης Τραμπ. Μετά τις πρώτες εβδομάδες δριμύτατων επιθέσεων κατά της Τεχεράνης («Το Ιράν αποτελεί Νο1 τρομοκρατικό κράτος»), η διακυβέρνηση Τραμπ έχει αμβλύνει τη ρητορική της. Με βάση τα μέχρι στιγμής δεδομένα, όλες οι προοπτικές της νέας αδιευκρίνιστης αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής παραμένουν στο τραπέζι, ωστόσο το… μαντρόσκυλο της περιοχής εξακολουθεί να ακούει στο όνομα… Ισραήλ. Και αυτό, παρόλο που το 2012 η Ουάσινγκτον είχε εμποδίσει το Τελ Αβίβ να προχωρήσει σε βομβαρδισμό πυρηνικών εγκαταστάσεων στο ιρανικό έδαφος, όταν ο… πόλεμος σε διπλωματικό επίπεδο είχε κορυφωθεί, η Ευρώπη προχωρούσε σε εμπάργκο πετρελαίου και ο τότε πρόεδρος Αχμαντινετζάντ εμφανιζόταν ως ένας επικίνδυνος ηγέτης που απειλεί με πυρηνικό ολοκαύτωμα το Ισραήλ. Τον Ιούλιο του 2015, η ισραηλινή «Haaretz» έγραφε -επικαλούμενη “ενοχλημένη” ισραηλινή πηγή αντικατασκοπίας- πόσο δυσαρεστημένη είναι η κυβέρνηση του Τελ Αβίβ, μετά τη συμφωνία που είχε επιτευχθεί για τα πυρηνικά του Ιράν.

Ο αμερικάνικος παράγων

Η νέα ένταση που επικρατεί στη Μέση Ανατολή δεν είναι άσχετη με την απόφαση της Ουάσινγκτον να σταλούν εκ νέου 5.000 αμερικανικές μπότες στο Ιράκ, για να στηρίξουν το παραπαίον καθεστώς. Ένα καθεστώς που επέβαλε η ίδια μετά την αμερικανική εισβολή στο πλαίσιο του «πολέμου κατά της τρομοκρατίας», τον οποίο είχε κηρύξει ο τότε πρόεδρος Μπους μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου. Εδώ επίσης εντάσσεται η αυθαίρετη ενίσχυση της αμερικανικής στρατιωτικής παρουσίας σε συριακό έδαφος, χωρίς η αμερικανική κυβέρνηση να έχει ζητήσει τη σχετική άδεια και χωρίς, φυσικά, η Δαμασκός να έχει συναινέσει σε κάτι τέτοιο. Προ ημερών η συριακή κυβέρνηση προσέφυγε για πολλοστή φορά στον ΟΗΕ για να καταγγείλει την παράνομη παρουσία των Αμερικανών στο έδαφός της. Στις 17 Μαρτίου προσέφυγε εκ νέου στον διεθνή οργανισμό, ζητώντας του να παρέμβει για να σταματήσει η αμερικανική επεκτατική πολιτική με το πρόσχημα της μάχης κατά των τζιχαντιστών του Χαλιφάτου.

Στην πραγματικότητα η παρουσία των αμερικανικών στρατευμάτων συνδέεται με τα φράγματα του Ευφράτη και του Τισρίν και την καταστροφή βασικών υποδομών στην ευρύτερη περιοχή. Βομβαρδίζοντας τα φράγματα και τις γέφυρες, οι Αμερικανοί δεν στοχεύουν τους τζιχαντιστές αλλά τη Συρία, εξυπηρετώντας τα σχέδια του Ισραήλ για αποδυνάμωση της Δαμασκού, με απώτερο στόχο τον κατακερματισμό της ασιατικής χώρας. Έχουμε δηλαδή περάσει στο Νέο Κεφάλαιο της «Λεβαντίνικης τρέλας» στην περιοχή που επί μισό και πλέον αιώνα βρίσκεται σε συνεχή αναταραχή. Με κερδισμένο πάντοτε, το Ισραήλ.



Τρίτη 21 Μαρτίου 2017

Οι ολλανδικές εκλογές καταρρίπτουν στερεότυπα


Οι ολλανδικές εκλογές καταρρίπτουν στερεότυπα

Συντριβή σοσιαλδημοκρατών, πτώση Κεντροδεξιάς, ισχνή άνοδος Βίλντερς

«Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους; Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μια κάποια λύσις»: το γνωστό καβαφικό δίστιχο μάλλον ταιριάζει γάντι με τις αντιδράσεις που ακολούθησαν το αποτέλεσμα των ολλανδικών εκλογών. Αφού οι ευρωπαϊστές είχαν φτιάξει κλίμα πανικού λόγω της «επερχόμενης πρωτιάς του ακροδεξιού Βίλντερς», απέμειναν να αλληλοσυγχαίρονται μάλλον χλιαρά και αμήχανα για τη… νίκη του δημοκρατικού τόξου. Λογική η αμηχανία, διότι καταρχήν οι σοβαροί αναλυτές πρέπει να εξηγήσουν πώς ξεφούσκωσε τόσο εύκολα το φόβητρο που επέσειαν. Η μέχρι παροξυσμού ένταση μεταξύ της απερχόμενης κυβέρνησης συνασπισμού υπό τον Ρούτε και της ερντογανικής Τουρκίας μπορεί να ξεγελάσει ως επαρκής αιτιολόγηση μόνο τους αδαείς: ήδη πολλές μέρες πριν ξεσπάσει αυτή η αντιπαράθεση, το PVV του Βίλντερς είχε χάσει την πρωτιά σε όλες σχεδόν τις δημοσκοπήσεις. Αλλά, το βασικότερο, οι αναλυτές και οι πανηγυρίζοντες δαγκώνονται, επειδή είναι υποχρεωμένοι να συγκαλύψουν την πανωλεθρία των κυβερνητικών κομμάτων, περιλαμβανομένης της Κεντροδεξιάς του Ρούτε – που ναι μεν πρώτευσε, αλλά με πετσοκομμένα τα φτερά της. Για δε τους σοσιαλδημοκράτες του άτεγκτου Ντάισελμπλουμ, ας μην γίνεται καν λόγος, είναι σαν να κλέβεις παγκάρι εκκλησίας. Πάντως ο εν λόγω κύριος δεν δίστασε να χαρακτηρίσει το αποτέλεσμα «άδικο» και επιπλέον να δηλώσει με θράσος ότι «θα παραμείνει ούτως ή άλλως του Eurogroup πρόεδρος ως το 2018»! Οπότε ίσως το ζήσουμε κι αυτό: να ολοκληρωθεί το ξεμασκάρεμα του θεσμού (που αν και «άτυπος» έχει δικαίωμα ζωής και θανάτου πάνω μας) αφού, κερασάκι στην τούρτα, επικεφαλής του θα παραμείνει κάποιος που κανονικά θα έπρεπε τώρα να ψάχνει για δουλειά – εάν βέβαια ίσχυαν ακόμη στην Ευρώπη οι κανόνες της αστικής δημοκρατίας… Επιπλέον, τα φερέφωνα των ελίτ πρέπει να συγκαλύψουν κι άλλα πράγματα: π.χ. ότι ο «επάρατος» Βίλντερς ήταν κυβερνητικός εταίρος του Ρούτε ως το 2012. Και, ίσως, ότι είναι μάλλον ιδιόμορφος για να θεωρείται νεοναζί, αφού υπερασπίζεται (και μάλιστα με φανατισμό) τα δικαιώματα της LGTB κοινότητας, ενώ είναι και επιδεικτικά φιλοσημίτης. Ψιλά γράμματα βέβαια όλα αυτά, ιδίως αφού χαλούν την κακοστημένη παράσταση των πανηγυρισμών της ευρωκρατίας για την «ιστορική ήττα της Ακροδεξιάς» από το «δημοκρατικό τόξο». Είναι αυτό ακριβώς το δήθεν δημοκρατικό τόξο που τόσο στην Ολλανδία όσο και σε ολόκληρη την Ευρώπη εφαρμόζει ήδη πολλές από τις ρατσιστικές πολιτικές που επαγγέλλεται ο Βίλντερς. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η ασφυξία που ένιωσαν εντός του σοσιαλδημοκρατικού PvdA, το οποίο συναίνεσε στην αντιλαϊκή και ρατσιστική ατζέντα του Ρούτε, μια σειρά στελέχη και βουλευτές του – που τελικά αποχώρησαν και κατέβηκαν αυτόνομα στις εκλογές με το νέο κόμμα DENK.

Παραμορφώσεις της πραγματικότητας

Μια ακόμη παράπλευρη επίπτωση που πρέπει να συγκαλυφθεί, μετά το ισχνό 13% της Ακροδεξιάς, είναι η ακύρωση της τάχα αφελούς απορίας διαφόρων οπαδών του κοσμοπολιτισμού (περιλαμβανομένης της «επαναστατικής» εκδοχής του) για το πώς είναι δυνατόν η παραδοσιακά ανεκτική ολλανδική κοινωνία να στρέφεται στον Βίλντερς. Μια πραγματική απορία θα ήταν γιατί αυτοί που με ευκολία σπιλώνουν ολόκληρους λαούς εκστασιάζονται, φανερά ή όχι, με το σκανδιναβικό μοντέλο; Μοντέλο μάλλον ανύπαρκτο, αν αναλογιστεί κανείς ότι σε όλες τις σκανδιναβικές χώρες, αν και συγκριτικά πλουσιότερες στην Ευρώπη, τα ακροδεξιά κόμματα βρίσκονται γύρω στο 20%, ενώ η κυβέρνηση της Δανίας «πρωτοπορεί» σε πανευρωπαϊκό επίπεδο ληστεύοντας και με το νόμο όσους πρόσφυγες καταφέρνουν να συρθούν ως εκεί. Υπάρχει βέβαια και το «επιχείρημα» ότι αν έρθει ο… Κούλης (σε κάθε χώρα υπάρχει τουλάχιστον ένας τέτοιος χρήσιμος, ιδίως για την Κεντροαριστερά, μπαμπούλας) θα τους βγάζει και τα δόντια. Μια τελευταία απορία: όλοι αυτοί οι σοβαροί αναλυτές και απολογητές του συστήματος, με τόσα μέσα στη διάθεσή τους, πώς και δεν εντόπισαν μια σειρά ποιοτικές έρευνες οι οποίες αναδεικνύουν τα θέματα που θεωρούν ως σημαντικότερα οι Ολλανδοί (και όχι μόνο) ψηφοφόροι; Ίσως προκαλεί εντύπωση στον βομβαρδισμένο από τα συστημικά ΜΜΕ παρατηρητή, όμως οι Ολλανδοί για παράδειγμα δεν αξιολογούν ως μεγαλύτερο πρόβλημα το μεταναστευτικό-προσφυγικό, αλλά τη διαφύλαξη της κοινωνικής πρόνοιας – την οποία συστηματικά αποψιλώνει το «δημοκρατικό τόξο». Θέλουν αξιοπρεπή δουλειά, θέλουν πραγματικές συντάξεις, θέλουν φροντίδα για τους ανήμπορους: όλα αυτά δηλαδή που ο νεοφιλελευθερισμός θεωρεί κόκκινο πανί. Καλά κάνουν και συγκαλύπτουν λοιπόν κι αυτήν την πλευρά οι απολογητές του. Διότι, αν συνειδητοποιηθεί, θα ξεσκεπαστεί ο πραγματικός μπαμπούλας που διαλύει τις ζωές της μεγάλης πλειοψηφίας και μας αποπροσανατολίζει με σκιάχτρα ώστε να συνεχίσουμε να τον ανεχόμαστε ως «μικρότερο κακό».

Δεν είναι εικονική η κόντρα με τον Ερντογάν

Η πολεμικού τύπου αντιπαράθεση μεταξύ της απερχόμενης κυβέρνησης Ρούτε και του καθεστώτος Ερντογάν (που στο μεταξύ επεκτείνεται και σε άλλα κράτη μέλη της Ε.Ε.) είναι θέμα τεραστίων διαστάσεων. Αυτό υποβαθμίζεται αν αντιμετωπιστεί ως μια απλή πολιτικάντικη αντιπαράθεση η οποία προσωρινά «βόλευε» και τις δύο πλευρές. Είναι κάτι που θα φανεί και στο μέλλον, καθώς θα ολοκληρώνονται οι αναμετρήσεις στις κάλπες αλλά η κόντρα «Σταυροφόρων» και «Ισλάμ» θα παραμένει ισχυρή καθώς ο Ερντογάν φιλοδοξεί να αναβαθμίσει με κάθε τρόπο το διεθνή ρόλο του. Γι’ αυτό, μεταξύ άλλων, δεν διστάζει να παρεμβαίνει επιθετικά στην εσωτερική πολιτική ζωή ευρωπαϊκών κρατών, χρησιμοποιώντας ως όπλο τις μεγάλες κοινότητες μεταναστών τουρκικής καταγωγής και απειλώντας την Ε.Ε. με αντίποινα (π.χ. νέα κύματα προσφύγων). Από την άλλη, η απερχόμενη ολλανδική κυβέρνηση τσαλαπατά τη «δημοκρατία» που υποτίθεται ότι υπερασπίζεται, με άγρια καταστολή ενάντια σε τουρκικής καταγωγής πολίτες, όπως συνέβη αυτή τη Δευτέρα στο Ρότερνταμ (φωτό): η αστυνομία επιτέθηκε στους συγκεντρωμένους με έφιππες μονάδες, γκλομπ και σκυλιά – τέτοιες σκηνές είχε να βιώσει η Ολλανδία από τον προηγούμενο αιώνα. Φυσικά η κατάσταση αυτή εξυπηρετεί άμεσα και εκλογικές ανάγκες, τόσο της ολλανδικής κυβέρνησης όσο και του καθεστώτος της Άγκυρας. Η σκληρή στάση του απερχόμενου κεντροδεξιού πρωθυπουργού Ρούτε απέτρεψε μια εκλογική συντριβή του και ανέκοψε το ήδη ισχνό ρεύμα ενίσχυσης της Ακροδεξιάς. Ταυτόχρονα, την ένταση είχε ανάγκη και ο Ερντογάν, καθώς φαινόταν ότι, παρ’ όλη την ακραία τρομοκρατία που έχει εξαπολύσει εναντίον πάσης φύσεως αντιφρονούντων, παρέμενε αμφίβολο το αποτέλεσμα του επερχόμενου δημοψηφίσματος.

Τα αποτελέσματα με μια πρώτη ματιά

► Το εκλογικό σύστημα είναι απλή αναλογική, και όλη η χώρα αποτελεί μία ενιαία εκλογική περιφέρεια. Άρα οι 150 συνολικά έδρες της Βουλής μοιράζονται δίκαια, σε πλήρη σχεδόν αντιστοιχία με το ποσοστό κάθε κόμματος. ► Τα δύο κόμματα της απερχόμενης συγκυβέρνησης είχαν 79 βουλευτές. Τώρα τους απομένουν μόνο 42, κυρίως λόγω της εξευτελιστικής πανωλεθρίας των σοσιαλδημοκρατών του PvdA (έχασαν 29 από τις 38 έδρες τους!). Σημαντική μείωση υπέστη και το κεντροδεξιό VVD. ► Υπερτιμημένη αποδείχθηκε, όπως είχαμε προβλέψει στο Δρόμο και πριν τις εκλογές, η απειλή της Ακροδεξιάς του Βίλντερς (αφού και με τις ευνοϊκότερες δημοσκοπήσεις των προηγούμενων μηνών δεν ξεπερνούσε ποτέ τις 26-32 έδρες σε σύνολο 150). ► Σημαντική άνοδο σημείωσαν δύο «κεντρώα» κόμματα, οι χριστιανοδημοκράτες του CDA και οι φιλελεύθεροι του D66. Ιδίως το CDA, στην αντιπολίτευση από το 2012, ανέκτησε μεγάλο τμήμα παλιότερων απωλειών λόγω της διαρκούς συμμετοχής του σε προγενέστερες κυβερνήσεις. ► Στο αριστερό φάσμα της ολλανδικής πολιτικής σκηνής εκτινάχθηκε, όπως αναμενόταν, η Πράσινη Αριστερά (GL), που σχεδόν τετραπλασίασε το ποσοστό και τις έδρες της. Το κάποτε πολλά υποσχόμενο Σοσιαλιστικό Κόμμα (SP) παρέμεινε απογοητευτικά καθηλωμένο, καταγράφοντας μάλιστα μικρή μείωση και απώλεια μίας έδρας. ► Δύο μικρότερα κόμματα που καταγράφονται στον προοδευτικό χώρο (φιλόζωοι και συνταξιούχοι), καθώς και τα δύο νέα κόμματα που σχηματίστηκαν από μετανάστες και ευρωσκεπτικιστές, σημείωσαν σημαντική επιτυχία εκμεταλλευόμενα το κλίμα απαξίωσης των δύο πάλαι ποτέ μεγάλων κομμάτων.





Νικητής ο Ρούτε στην Ολλανδία


Πεμπτη, 16 Μαρτίου 2017

Με ανακούφιση υποδέχονται στις Βρυξέλλες το αποτέλεσμα της κάλπης στην Ολλανδία, καθώς το κόμμα του πρωθυπουργού Μαρκ Ρούτε έρχεται πρώτο στις προτιμήσεις του εκλογικού σώματος, την ώρα που ο ακροδεξιός αντιλαθρομεταναστευτικος και υποστηριχτης της εξοδου της Ολλανδιας από την Γερμανοκρατουμενη ΕΕ, υποστηριχτης της Θατσερ και του Ρηγκαν, υποψήφιος Γκέερτ Βίλντερς έρχεται δεύτερος. Η συμμετοχή των ψηφοφόρων άγγιξε το ποσοστό-ρεκόρ του 81% στην πρώτη από μια σειρά κρίσιμων εκλογικών αναμετρήσεων στην Ευρώπη, οι οποίες και αποτελούν σφυγμομέτρηση για τη δυναμική του λαϊκισμού και της ακροδεξιάς που ενισχύθηκαν τα τελευταία χρόνια σε διάφορα ευρωπαϊκά κράτη ελέω οικονομικής κρίσης και μεταναστευτικού.

Σύμφωνα με την εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung (FAZ), το νεοφιλελεύθερο κόμμα του Ρούτε (VDD) συγκεντρώνει ποσοστό 21,3% (καταμετρημένο το 93% των ψήφων). Ακολουθεί με 13,1% το «Κόμμα για την Ελευθερία» (PVV), η παράταξη της άκρας δεξιάς (που οι πλαστες κατευθυνομενες δημοσκοπησεις των δημοκοπων-γκαλοπατζηδων του εδιναν 24%!). Ο επικεφαλής της, Γκέερτ Βίλντερς, είχε υποσχεθεί προεκλογικά πως θα κλείσει όλους τους χώρους λατρείας των μουσουλμάνων, θα καταργήσει το Κοράνι και θα ξεκινήσει τις διαδικασίες για έξοδο της Ολλανδίας από την Ε.Ε. Στην τρίτη θέση με 12,4 % βρίσκεται το κόμμα των Χριστιανοδημοκρατών (CDA) και ακολουθούν οι νεοφιλελεύθεροι Δημοκράτες 66 με 12,1% (D66).

Από τις 150 κοινοβουλευτικές έδρες, τα κόμματα λαμβάνουν: • 31 το VDD (Ρούτε) • 19 το PVV (Βίλντερς). Παράλληλα, οι Χριστιανοδημοκράτες και οι Δημοκρατικοί 66% (D66) λαμβάνουν από 19 έδρες. Το τελικό αποτέλεσμα αναμένεται να δοθεί στη δημοσιότητα την Παρασκευή.

Ειδικότερα, το Λαικο Κομμα για την Ελευθερια και τη Δημοκρατια κέρδιζε 21,3% και 31 έδρες (σε σύνολο 150). Το «Κόμμα για την Ελευθερία» (PVV) του Γκέερτ Βίλντερς, εξασφάλιζε 13,1% και 19 έδρες. Τον ίδιο αριθμό εδρών (19), συγκέντρωναν η Χριστιανοδημοκρατική Έκκληση (CDA) 12,4% και 19 εδρες, και οι Δημοκράτες 66 (D66) 12,1% και 19 εδρες. Επίσης, οι Πράσινοι Αριστεροί (GL) κέρδιζαν 9% και 16 έδρες, το Σοσιαλιστικό Κόμμα (SP) 9,1% και 14 και το καταβαραθρωμενο Κόμμα Εργασίας (PvdA) 5,7% και 9 έδρες (εχασε 19%, πληρωνοντας τη συμμετοχη του στην δεξια κυβερνηση, την εγκαταλειψη από μεριας του των κοινωνικων προγραμματων, και τη νεοφιλελε πολιτικη του Ντανιελ Νταισεμπλουμ που είναι στελεχος του). Τα προτεσταντικα καλβινιστικα κομματα Χριστιανικη Ενωση 3,4% και 6 εδρες και Μεταρρυθμιστικο Πολιτικο Κομμα 2,1% και 3 εδρες. Το Κομμα για τα ζωα 3,2% και 5 εδρες, η διασπαση του Εργατικου Κομματος που ονομαζεται 50+ πηρε 3,1% και 4 εδρες. Δυπ πρωτοεμφανιζομενα κομματα εξασφαλισαν την εκλογη τους. Το DENK (Ολλανδοι για την σκεψη Τουρκοι για την ισοτητα) διασπαση τουρκων του Εργατικου Κομματος πηρε 2,1% και 3 εδρες, και το αντιευρωπαικο, διασπαση του κομματος του Μαρκ Ρουτε που λεγεται Φορουμ για τη Δημοκρατια πηρε 1,8% και 2 εδρες.

Το αξιοπερίεργο

Είναι όντως αξιοσημείωτο αλλά και πρωτοφανές το γεγονός πως τα ψηφοδέλτια θα καταμετρηθούν και με τον παραδοσιακό τρόπο, δηλαδή με χαρτί και μολύβι. Ύστερα από τον κώδωνα του κινδύνου που έκρουσαν αρκετές ευρωπαϊκές μυστικές υπηρεσίες για αυξημένη πιθανότητα κυβερνο-επιθέσεων, ο Ολλανδός υπουργός Εσωτερικών της χώρας Ρόναλντ Πλάστερκ προέβη στην εξής δήλωση: «Τώρα που υπάρχουν ενδείξεις πως οι Ρώσοι μπορεί να ενδιαφέρονται, πρέπει να επιστρέψουμε στο παλιό καλό σύστημα: χαρτί και μολύβι».

Τι πρέπει να γνωρίζετε

• Το ολλανδικό εκλογικό σύστημα είναι η απλή αναλογική. • Όποιο κόμμα λάβει 0,63% (60.000 ψήφοι) επί των ψήφων εκλέγει αντιπρόσωπό στο Κοινοβούλιο. • 28 κόμματα κατεβαίνουν στις εκλογές και τα 13 θα εκπροσωπηθούν στη νέα Βουλή. • Ο ρυθμός ανάπτυξης της εθνικής οικονομίας ανέρχεται στο 2,3%.



Πέμπτη 16 Μαρτίου 2017

ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ! ΝΑ ΜΗΝ ΖΗΣΟΥΜΕ ΣΑ ΣΚΛΑΒΟΙ!

ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ! ΝΑ ΜΗΝ ΖΗΣΟΥΜΕ ΣΑ ΣΚΛΑΒΟΙ!             Συγκέντρωση την Πέμπτη 16 Μάρτη 2017, 6:30μ.μ.,Πεζόδρομος

Kυβέρνηση - Ε.Ε. - ΔΝΤ – κεφάλαιο μας παίρνουν τις ζωές... 
     Ο ΛΑΟΣ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΣ ΝΑ ΒΓΕΙ ΣΤΟ ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ!
Οι περίφημες «διαπραγματεύσεις» για την 2η αξιολόγηση  της κυβέρνησης  με την ΕΕ και το ΔΝΤ, επιφυλάσσουν νέα σκληρά μέτρα. Κάθε «έντιμος συμβιβασμός» είναι και ένας νέος εφιάλτης για το λαό. Προετοιμάζουν νέο Μνημόνιο διαρκείας, συζητούν και σχεδιάζουν μέτρα που στοχεύουν στην απρόσκοπτη κερδοφορία του κεφαλαίου:
·                     Δημοσιονομικός κόφτης παντού, συρρίκνωση του αφορολόγητου, μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις. 
·                     Επέκταση της ελαστικής εργασίας. Απελευθέρωση των απολύσεων, υποκατώτατος μισθός. 
·                     Υποχρεωτικό πέρασμα όλων … από την ανεργία, με  εναλλαγή και μοίρασμα μιας θέσης εργασίας σε πολλούς. 
·                     Αρπαγή της λαϊκής κατοικίας και περιουσίας με την ένταση των πλειστηριασμών. 
·                     Ξεκλήρισμα της αγροτιάς, αυτοαπασχολούμενων, επιστημόνων, εργαζόμενων με μπλοκάκι. 
·                     Αφανισμός των κοινωνικών αγαθών με τις ιδιωτικοποιήσεις σε ενέργεια, συγκοινωνίες, νερό κλπ. Επίθεση στα δικαιώματα σε Παιδεία και Υγεία με την προώθηση των μεταρρυθμίσεων Ε.Ε. και ΟΟΣΑ.
ΚΛΕΒΟΥΝ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΑΣ. Η αντιλαϊκή πολιτική ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΕΛΟΣ. Η φάκα των Μνημονίων δεν έχει έξοδο. Η “ανάπτυξη” και η “ανταγωνιστικότητα” προϋποθέτουν την ακόμα μεγαλύτερη εξαθλίωση  του λαού.
ΝΑ ΞΕΠΕΡΑΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΔΡΑΝΕΙΑ. Σήμερα είναι αναγκαίο να διαμορφώσουμε ένα αγωνιστικό συντονισμό που θα προβάλει ξανά τις διεκδικήσεις και τους στόχους που εκφράζουν τις ανάγκες και τα δικαιώματά μας: 
·                     Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους με πλήρη δικαιώματα.
·                     Μαζικοί μόνιμοι διορισμοί στο δημόσιο για την κάλυψη όλων των αναγκών, κυρίως σε δημόσια υγεία και παιδεία. Λειτουργία του δημοσίου σε όφελος των λαϊκών αναγκών και όχι των επιχειρήσεων.
·                     Αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις με άμεση επαναφορά όσων μας έκλεψαν. Αξιοπρεπείς συλλογικές συμβάσεις εργασίας παντού.
·                     Κανένας «υποκατώτατος» μισθός. Ίση αμοιβή για ίση εργασία. Κατάργηση της ελαστικής εργασίας. 
·                      Αποκλειστικά δημόσιο, καθολικό σύστημα κοινωνικής ασφάλισης.
·                     Μείωση του εργάσιμου χρόνου και των ορίων συνταξιοδότησης για να αντιμετωπιστεί η ανεργία.
·                     Κάτω τα χέρια από τη λαϊκή κατοικία και περιουσία. Μπλόκο στους πλειστηριασμούς και στις κατασχέσεις. Διαγραφή των χρεών των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Αφορολόγητο όριο στις 12.000 ευρώ.
·                     Όχι στις ιδιωτικοποιήσεις του νερού, της ενέργειας, της συγκοινωνίας, του περιβάλλοντος κλπ. Τα δημόσια κοινωνικά αγαθά είναι δικαίωμα και όχι εμπορεύμα.                                                                                         

Να ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕΙ η 2η αξιολόγηση και τα νέα μέτρα-λαιμητόμος για το λαό. Δεν πληρώνουμε το Χρέος. Σύγκρουση και έξοδο από τη φυλακή των δημοσιονομικών πλεονασμάτων, των Μνημονίων, της ΕΕ και του ευρώ. Ανατροπή της βάρβαρης αντιλαϊκής πολιτικής της ΕΕ και του ΔΝΤ, της κυβέρνησης και της εργοδοσίας.

                                                      ΑΝΤΑΡΣΥΑ  Τ.Ε  Θεσπρωτίας
                                                                                    

                                                           

Βλάχοι εκτοπισμένοι στον πόλεμο του ‘40


Βλάχοι εκτοπισμένοι στον πόλεμο του ‘40

Του Γιώργου Μ. Βραζιτούλη, Βερολίνο
[Αναδημοσίευση από την εφημερίδα «Ηπειρωτικός Αγών» - 17.01.2017]
    Τον Νοέμβριο του 1940, λίγες μόνο μέρες μετά την έναρξη του ελληνοϊταλικού πολέμου, οι ελληνικές αρχές ασφαλείας ξεκίνησαν μια σειρά συστηματικών συλλήψεων συγκεκριμένων προσώπων από διάφορα βλαχοχώρια της Πίνδου, για να τους μεταφέρουν σε νοτιότερες περιοχές της χώρας. Οι συλλήψεις αυτές αποσκοπούσαν στην απομάκρυνση από τις περιοχές κοντά στο μέτωπο όλων εκείνων, για τους οποίους πιθανολογούνταν η συνεργασία τους με τον εχθρό. Τα άτομα αυτά ήταν ήδη καταγεγραμμένα στις ελληνικές αρχές ασφαλείας, ως «ρουμανίζοντες» Βλάχοι, δηλαδή ως μέλη τοπικών μειονοτικών ρουμανικών κοινοτήτων, τα οποία εκδηλώνονταν αναλόγως δημόσια ή συμμετείχαν στα ρουμανικά σχολεία, που λειτουργούσαν σε ορισμένα χωριά και πόλεις της βόρειας Ελλάδας πριν τον πόλεμο.
  
Ο εσωτερικός κίνδυνος
Η επιχείρηση αυτή των ελληνικών αρχών ασφαλείας δεν ήταν μια ασυνάρτητη αντίδραση υπό την πίεση των πολεμικών γεγονότων των ημερών εκείνων, ούτε αφορούσε αποκλειστικά το βλάχικο στοιχείο. Όπως αναφέρεται σε σχετικό άρθρο του «Ιού» της «Ελευθεροτυπίας», ήδη το 1939 ο Κωνσταντίνος Μανιαδάκης, υφυπουργός Ασφαλείας της κυβέρνησης Μεταξά, μέσα από απόρρητες «κανονιστικές οδηγίες» προς τα Σώματα Ασφαλείας, καθόριζε τις ενέργειές τους σε περίπτωση γενικής επιστράτευσης. Εκτός από την κατάπνιξη και εξαφάνιση κάθε «αντιδραστικής ιδέας φιλειρηνικής και κατά του πολέμου και της υπάρξεως προπαγάνδας», τη δίωξη του «κομμουνισμού και της πολιτικής αντιδράσεως», τα Σώματα Ασφαλείας επιφορτίζονταν με την υποχρέωση της αυστηρής παρακολούθησης«των εν τη ημετέρα χώρα εγκατεστημένων αλλοδαπών και μειονοτήτων». Στον τελευταίο αυτό τομέα ενέπιπτε στη συγκεκριμένη συγκυρία και η πληθυσμιακή ομάδα των ρουμανιζόντων Βλάχων της Πίνδου, της Θεσσαλίας και της Μακεδονίας, ο αριθμός των οποίων εκείνη την εποχή εκτιμούνταν από τις ελληνικές αρχές σε 6 έως 6,5 χιλιάδες άτομα, σε έναν συνολικό πληθυσμό περίπου 100 χιλιάδων βλαχόφωνων στην Ελλάδα.
Το καθεστώς Μεταξά άρχισε να παίρνει δραστικά μέτρα για τον ενδεχόμενο κίνδυνο από τους ρουμανίζοντες, αφού είχε ήδη ξεκινήσει ο πόλεμος, και μάλιστα ενώ βρισκόταν σε μια αποφασιστική του καμπή. Τι ακριβώς όμως είχε προηγηθεί;
Ο Ευάγγελος Αβέρωφ, ο οποίος είχε ζήσει τα δραματικά γεγονότα από κοντά εκείνη την εποχή και τα αποτύπωσε στο γνωστό έργο του «Η πολιτική πλευρά του Κουτσοβλαχικού Ζητήματος», αναφέρει ότι τις τελευταίες βδομάδες πριν τον πόλεμο, μερικοί ρουμανίζοντες έκαναν διάφορες περίεργες κινήσεις γι’ αυτό και θεωρήθηκαν ύποπτοι κατασκοπείας. «Σε κουτσοβλαχικές περιοχές, βομβαρδισμοί ιταλικών αεροπλάνων τις δυο τρεις πρώτες ημέρες του πολέμου έδειξαν ότι ο εχθρός είχε ακριβείς πληροφορίες. Τις είχε από τους λίγους ρουμανίζοντες; Πιθανότατα.»υποστηρίζει ο μετσοβίτης πολιτικός και συγγραφέας και σημειώνει παρακάτω, ότι κατά την εισβολή των ιταλικών στρατευμάτων, τις πρώτες ημέρες του Νοεμβρίου του 1940, «οι πυρήνες των ρουμανιζόντων, μόνο αυτοί υποδέχτηκαν στα χωριά τους τον εχθρό ʺεν χορδαίς και τυμπάνοιςʺ»,  ενώ υπήρξαν περιπτώσεις κατά τις οποίες χρησιμοποιήθηκαν ως οδηγοί των εισβολέων στα περάσματα των ηπειρωτικών βουνών.
Οι παραπάνω δραστηριότητες ήταν συνδεδεμένες με την ταυτόχρονη παρουσία στα ιταλικά στρατεύματα του γνωστού Αλκιβιάδη Διαμάντη από τη Σαμαρίνα, ο οποίος είχε ήδη στο βιογραφικό του μια αποτυχημένη προσπάθεια ίδρυσης αυτόνομου βλάχικου «πριγκηπάτου» το 1917, όταν τα ιταλικά στρατεύματα είχαν καταλάβει για σύντομο χρονικό διάστημα ένα μεγάλο μέρος της Ηπείρου. Για τον Διαμάντη ο Αβέρωφ αναφέρει ότι, μέσα στο 1940 και πριν την κήρυξη του πολέμου, είχε ταξιδέψει όσο καμία άλλη προηγούμενη φορά στη Μακεδονία, τη Θεσσαλία και την Ήπειρο, στήνοντας πιθανόν ένα δίκτυο πυρήνων από  ομοϊδεάτες του και συλλέγοντας διάφορες πληροφορίες. Αργότερα, κατά τις πρώτες ημέρες της ιταλικής εισβολής, εμφανίστηκε με τα ιταλικά στρατεύματα, όταν μπήκαν στην Κόνιτσα και θεωρήθηκε ως σημαντικός βοηθός τους, κατά την πορεία τους μέσα από την κοιλάδα του Αώου προς το Μέτσοβο.
Οι συλλήψεις
Ενώ λοιπόν οι Ιταλοί στις 4 Νοεμβρίου είχαν φτάσει μετά το Δίστρατο λίγο έξω από τη Βοβούσα, όπου η έξυπνη και ηρωική άμυνα ενός μόνον λόχου του Αποσπάσματος Πίνδου υπό τον λοχαγό Α. Παππά τους ανάγκασε σε οπισθοχώρηση, συμβάλλοντας έτσι αποφασιστικά στην ανατροπή των δεδομένων του πολέμου, αφού σήμαινε την αρχή της ελληνικής αντεπίθεσης και της άτακτης φυγής των ιταλικών δυνάμεων, τέθηκε στα μετόπισθεν σε εφαρμογή το σχέδιο αντιμετώπισης του πιθανού «εσωτερικού εχθρού». Σε όλη την διάρκεια του Νοεμβρίου, αλλά και αργότερα, άρχισαν να συλλαμβάνονται από την ελληνική χωροφυλακή «χαρακτηρισμένοι» ρουμανίζοντες και να οδηγούνται συγκεντρωτικά σε ένα στρατόπεδο στην Κόρινθο.
Κατά τη διάρκεια των συλλήψεων και μέσα στην αναμπουμπούλα του πολέμου φονεύθηκαν -άδικα εκ των υστέρων - δυο ρουμανίζοντες (από το Δίστρατο και τη Βοβούσα). Μεταξύ των εγκλείστων στην Κόρινθο συμπεριλαμβάνονταν δάσκαλοι και δασκάλες των διάφορων ρουμανικών σχολείων, πρόεδροι και άλλα στελέχη των ρουμανικών κοινοτήτων στα διάφορα βλαχοχώρια, ιερείς των ρουμάνικων εκκλησιών, έμποροι, κτηνοτρόφοι, υλοτόμοι κ.ά., όπως και μαθητές των ρουμανικών γυμνασίων, που λειτουργούσαν τότε στα Γρεβενά και τα Γιάννενα, και της Εμπορικής Σχολής της Θεσσαλονίκης. 
Τα παραπάνω γεγονότα δεν άφησαν αδιάφορη τη ρουμάνικη κυβέρνηση η οποία ανησύχησε για την τύχη των «ομοεθνών» της και έστειλε τον πρέσβη της στην Αθήνα να επισκεφτεί διαμαρτυρόμενος το στρατόπεδο στην Κόρινθο. Αλλά και στη Ρουμανία, όταν έφτασαν τα νέα των συλλήψεων και εκτοπισμών, υπήρξαν αντιδράσεις. Ήδη από την πρώτη βδομάδα του Νοεμβρίου στις ρουμάνικες εφημερίδες γίνονταν έντονες αναφορές για τα γεγονότα στην Ελλάδα. Την πρώτη Κυριακή του Δεκεμβρίου έγινε στο Βουκουρέστι μεγάλη συγκέντρωση Βλάχων ή «Μακεδο-Ρουμάνων», ενάντια στους διωγμούς των «ομοαίματων αδελφών» στην Ελλάδα, στην οποία πρωτοστάτησε ο γενικός γραμματέας του υπουργείου οικονομικών της ρουμάνικης κυβέρνησης, Κωνσταντίν Παπανάτσε, Βλάχος από το Σέλι Βέροιας και σημαίνον στέλεχος του ρουμάνικου φασιστικού κόμματος της «Σιδηράς Φρουράς».
Στις αρχές Ιανουαρίου του 1941 σε ρουμάνικες εφημερίδες δημοσιεύθηκαν τα ονόματα 190 συλληφθέντων και εκτοπισθέντων Βλάχων της Ελλάδας, συνοδευόμενα από τις σχετικές διαμαρτυρίες για τους «διωγμούς των Μακεδο-Ρουμάνων» από τις ελληνικές αρχές. Μέσα σε κλίμα έντασης η ρουμανική κυβέρνηση απείλησε με την αντίστοιχη σύλληψη και τον εκτοπισμό των Ελλήνων της Ρουμανίας σε ειδικά στρατόπεδα. Παρά την τεταμένη ατμόσφαιρα μεταξύ των δυο χωρών εκείνο το διάστημα, δεν υπήρξε τελικά διακοπή των διπλωματικών σχέσεών τους.

Η συνέχεια του άρθρου στο



Πρέπει να προσθέσουμε, ότι το τάγμα που είχαν συγκροτήσει οι ρουμανίζοντες Βλάχοι τον καιρό της κατοχής, εξοπλισμένο με όπλα και στολές από τους Ιταλούς φασίστες κατακτητές, με επικεφαλής τον προδότη Διαμαντή, οι οποίοι είχαν και τον ανεφοδιασμό του, βρήκε ο Άρης Βελουχιώτης  με τα παλικάρια του, τους έσφαξε, και με τις στολές, τα μαύρα καλπάκια τους, τα όπλα τους, και τα άλογα τους, έφτιαξε τους περιβόητους μαυροσκούφηδες, που αποτελούσαν το πιο επίλεκτο σώμα του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ.

Δευτέρα 13 Μαρτίου 2017

ΚΠΕ Φιλιατών: Με επιτυχία η 1η διακρατική συνάντηση εταίρων του προγράμματος Erasmus+.


ΚΠΕ Φιλιατών: Με επιτυχία η 1η διακρατική συνάντηση εταίρων του προγράμματος Erasmus+.

Πραγματοποιήθηκε στις 6-8 Μαρτίου 2017, η 1η διακρατική συνάντηση μεταξύ εταίρων στα πλαίσια του ευρωπαϊκού προγράμματος Erasmus+ ΚΑ2 που συντονίζει το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Φιλιατών. Το πρόγραμμα έχει τίτλο «Παραδοσιακοί οικισμοί, πολιτιστική κληρονομιά και βιώσιμη ανάπτυξη» και υλοποιείται με τη συνεργασία εταίρων από Ελλάδα, Ιταλία, Βουλγαρία, Ουγγαρία, Αλβανία, Πολωνία, Σλοβενία. Σκοπός του έργου είναι η προβολή του τόπου μας και η ανάδειξη της πολιτιστικής μας ταυτότητας. 

Κατά τη διάρκεια των εργασιών πραγματοποιήθηκαν επισκέψεις στον παραδοσιακό οικισμό του Φοινικίου, σε παραδοσιακά κτίσματα της Παραμυθιάς και των Ιωαννίνων καθώς και στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ηγουμενίτσας και το Μουσείο Αργυροτεχνίας Ιωαννίνων. 

Η σύσκεψη μεταξύ των εταίρων πραγματοποιήθηκε στο Επιμελητήριο Θεσπρωτίας. 

Απευθύνουμε θερμές ευχαριστίες: 

·                     Στον Δήμαρχο Φιλιατών κ. Σπύρο Παππά
·                     Στον Αντιδήμαρχο Σουλίου κ. Καλόγηρο
·                     Στον Πρόεδρο του ΤΕΙ Ηπείρου-Παράρτημα Ηγ/τσας και επιστημονικό μας συνεργάτη, αν. καθ. κ. Γκόγκα Θεμιστοκλή για τη συνεργασία του και την ξενάγησή μας στα παραδοσιακά κτίσματα των Ιωαννίνων
·                     Στο Επιμελητήριο Θεσπρωτίας για την ευγενική παραχώρηση της αίθουσας συνεδριάσεων
·                     Στον Πρόεδρο της Τ.Κ. Φοινικίου κ. Καραμπίνα Βασίλειο
·                     Στην εκπρόσωπο του Πολιτιστικού Συλλόγου Φιλιατών
·                     Στον Πρόεδρο του Λαογραφικού Μουσείου Φοινικίου κ. Μάνο Μιχαήλ