Συνολικές προβολές σελίδας

Τετάρτη 28 Οκτωβρίου 2009

Φιλιάτι. Ημέρα Μνήμης 28/10/1940

Ο ελληνοϊταλικός πόλεμος του 1940 ήταν η πολεμική σύγκρουση μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας, η οποία διήρκεσε από τις 28 Οκτωβρίου 1940 μέχρι τις 23 Απριλίου 1941. Επίσημη έναρξη του Πολέμου θεωρείται η «επίδοση του τελεσιγράφου», ενώ μετά τις 6 Απριλίου 1941, με την επέμβαση των Γερμανών, συνεχίστηκε ως ελληνοιταλικογερμανικός πόλεμος.
Κατάθεση στεφάνων έγινε στις 27/10/2009 ώρα 10,30π.μ. , από φορείς της τοπικής κοινωνίας της πόλης των Φιλιατών στο μνημείο Ηρώων απέναντι του ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ-ΛΥΚΕΙΟΥ ΦΙΛΙΑΤΩΝ.
Σύμφωνα με μαρτυρίες των κατοίκων των Φιλιατών, όταν έφτασε ο ελληνικός στρατός, για να απελευθερώσει το Φιλιάτι από τους Ιταλούς, το ελληνικό πυροβολικό άρχισε να βομβαρδίζει τα ιταλικά στρατεύματα στο Φιλιάτι, από το βουνό της Ντούλκας, απέναντι από το χωριό της Σίδερης. Οι Ιταλοί στο Φιλιάτι είχαν κατασκηνώσει στο μέρος πίσω από τον παλιό σινεμά του Δάλλα. Είχαν ανάψει φωτιά, και έβραζαν χελώνες, οι οποίες αποτελούσαν για τους Ιταλούς καταπληκτικό έδεσμα. Η πρώτη βολή του πυροβολικού έσκασε δίπλα στο καζάνι που έβραζαν τις χελώνες, σκοτώνοντας όσους Ιταλούς ήταν εκεί γύρω.

Γιορτάστηκε η πρώτη ελληνική νίκη στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο

Γιορτάστηκε η πρώτη ελληνική νίκη στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο
Η πρώτη νίκη των ελληνικών στρατευμάτων στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, τιμήθηκε την Κυριακή για πρώτη φορά, στο ύψωμα του Σώσινου στον Παρακάλαμο του Δήμου Άνω Καλαμά, του Νομού Ιωαννίνων, όπου βρίσκεται και η ομώνυμη Μονή.
Στο ύψωμα αυτό είχε εγκατασταθεί προκεχωρημένο παρατηρητήριο, επικεφαλής του οποίου ήταν ο υπολοχαγός Ευρυσθένης Στεφ. Τζιάλλας. Από το παρατηρητήριο αυτό δόθηκαν οι συντεταγμένες στον αείμνηστο ταγματάρχη Κωστάκη, ο οποίος από διπλανό πολυβολείο σημάδεψε και έστειλε βολή πυροβολικού μέσα στο καζάνι από το οποίο εκείνη τη στιγμή έπαιρναν το φαγητό τους οι Ιταλοί στρατιώτες στη θέση «Καλά νερά» Σιταριάς.
Οι εκδηλώσεις που οργανώθηκαν από την κόρη του Ευρυσθένη Τζιάλλα, Ελευθερία Τζιάλλα – Μάντζιου, με τη συνδρομή του Δήμου Άνω Καλαμά και της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης, περιλάμβαναν Θεία Λειτουργία, Επιμνημόσυνη Δέηση, αποκαλυπτήρια και απόδοση τιμών.

Το παρών τους έδωσαν συγγενείς και απόγονοι των στρατιωτών που μεγαλούργησαν στην περιοχή, ο νομάρχης κ. Αλέκος Καχριμάνης, ο βουλευτής κ. Μ. Παντούλας, οι δήμαρχοι Άνω Καλαμά, Κεντρικού Ζαγορίου και Ζίτσας, ο Αστυνομικός Διευθυντής Ιωαννίνων, εκπρόσωποι της 8ης Μεραρχίας, του Πυροσβεστικού Σώματος, αντιστασιακών οργανώσεων και πολλοί προσκυνητές από τη γύρω περιοχή. Συγκινητική ήταν η απόδοση τιμής από την κ. Ελευθερία Τζιάλλα – Μάντζιου, ενώ η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με την προβολή σλάιτς από τα ορύγματα και τα πολυβολεία της περιοχής και δεξίωση στους χώρους της ανακαινισμένης Μονής.
filiati.blogspot

Τρίτη 27 Οκτωβρίου 2009

Θα σφυρίξει ή όχι το τρένο στην Ήπειρο;

Η «Κομισιόν» το ενέταξε στα Ευρωπαϊκά δίκτυα
Θα σφυρίξει ή όχι το τρένο στην Ήπειρο;
Θα εξασφαλισθεί πρόσβαση σε μεγάλα λιμάνια
Η νέα κυβέρνηση μέχρι στιγμής δεν έχει κάνει καμία αναφορά στο θέμα του δυτικού σιδηροδρομικού άξονα, που θα συνδέσει την Ήπειρο με την υπόλοιπη Ελλάδα. Έτσι κανείς δεν γνωρίζει πως θα εξελιχθεί το έργο αυτό, που η υλοποίησή του είναι σημαντική, αφού θα ενώσει το Ελληνικό σιδηροδρομικό δίκτυο με το Ιταλικό και μέσω αυτού με το υπόλοιπο σιδηροδρομικό δίκτυο της Ευρώπης. Ωστόσο το θέμα επαναφέρει ο Όμιλος Φίλων Σιδηροδρόμου «Χ. Τρικούπης», ο οποίος θεωρεί τον δυτικό σιδηροδρομικό άξονα «ένα έργο πνοής, που θα βγάλει την Δυτική Ελλάδα από την απομόνωση, χαρίζοντάς της ανέσεις ανάλογες με αυτές που απολαμβάνουν οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι». Επιμέρους θέματα που χρήζουν απαντήσεως είναι η σύνδεση του δυτικού σιδηροδρομικού άξονα με το λιμάνι της Ηγουμενίτσας και η συνέχισή του προς Αλβανία.
Όταν μιλάμε για την κατασκευή του Δυτικού σιδηροδρομικού άξονα ή Ιόνιου σιδηροδρόμου, εννοούμε την γραμμή Κοζάνη-Καλαμπάκα-Ιωάννινα-Καλαμάτα με σύνδεση της Ηγουμενίτσας. Η συγκεκριμένη γραμμή υπολογίζεται πως θα εξυπηρετεί 2 εκατομμύρια κατοίκους και θα διασυνδέει τρία μεγάλα λιμάνια, αυτά της Ηγουμενίτσας, των Πατρών και της Καλαμάτας, συνεισφέροντας σημαντικά στην ανάπτυξη της Δυτικής Ελλάδας. Μάλιστα η Κομισιόν έχει αποφασίσει να εντάξει το έργο αυτό στα Δυτικοευρωπαϊκά δίκτυα της επόμενης δεκαετίας. Η γραμμή αυτή θα ενώνει την Κεντρική Μακεδονία, την Ήπειρο, την Δυτική Ελλάδα και την Δυτική Πελοπόννησο, από την Κοζάνη μέχρι την Καλαμάτα, δίνοντας ζωή σε φτωχές περιοχές, όπως η Ήπειρος.
Το προβλεπόμενο κόστος του έργου είναι 2,71 δισεκατομμύρια ευρώ. Το ύψος του ποσού είναι αστρονομικό και ήταν ένας από τους λόγους που καθυστέρησε η ένταξή του στα 29 μεγάλα έργα, που θα χρηματοδοτηθούν από τα Κοινοτικά Ταμεία. Εκτός από τις πολλές σήραγγες, που θεωρούνται αυτονόητο πως θα κατασκευαστούν, στο έργο δεν προβλέπεται κατασκευή σιδηροδρομικής γέφυρας στο Ρίο-Αντίρριο. Έτσι η διέλευση των τρένων θα επιτυγχάνεται με την χρήση ειδικά διαμορφωμένων πλοίων!
Πρωϊνός Λόγος 27/10/2009

Σάββατο 24 Οκτωβρίου 2009

Αναλυτικά οι νέοι Δήμοι για την Ήπειρο

ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΟΙ ΝΕΟΙ ΔΗΜΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΠΕΙΡΟ
Σε δραστική μείωση του αριθμού των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης, από 1.034 που είναι σήμερα σε 350 έως 360, θα προχωρήσει η κυβέρνηση, μετά από δημόσια διαβούλευση με την ΚΕΔΚΕ, τις ΤΕΔΚ και την κοινωνία των πολιτών. H «A» παρουσιάζει σήμερα το σχέδιο του νέου χωροταξικού σχεδιασμού που έχει στα χέρια του ο υπουργός Εσωτερικών Γιάννης Ραγκούσης. Πρόκειται για την πρόταση του ΙΤΑ, με βάση την οποία θα γίνουν συνενώσεις.Στο νέο αυτοδιοικητικό τοπίο καταργούνται οριστικά οι 120 υφιστάμενες κοινότητες, ενώ τα ονόματα των νέων δήμων θα προκύψουν μετά από διάλογο μεταξύ υπουργείου-ΚΕΔΚΕ-Τοπικών Ενώσεων Δήμων και Κοινοτήτων και των συνενούμενων δήμων.H διοικητική αναδιάρθρωση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης που εξαγγέλθηκε από την κυβέρνηση εντάσσεται σε ένα συνολικό πρόγραμμα ανάταξης του πολιτικού και διοικητικού συστήματος της χώρας
ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΟΙ ΔΗΜΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΠΕΙΡΟ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗΣ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗΣ: Ν. ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ
Δήμος 1: Κόνιτσας, μαστροχωρίων, κοιν. Αετομηλίτσας, Διστράτου και Φούρκας
Δήμος 2: Άνω Καλαμά, Άνω Πωγωνίου, Δελβινακίου, Καλπακίου, Λαβδανης και Πωγωνιανής
Δήμος 3: Αν. Ζαγορίου, Κεντρικού Ζαγορίου, Τύμφης, κοιν Βοβούσης και Πάπιγκου
Δήμος 4: Εγνατίας, Μετσόβου και Κοιν. Μηλέας
Δήμος 5: Εκάλης, Ευρυμενών, Ζίτσας, Μολοσσών και Πασσαρώνος
Δήμος 6: Ιωαννιτών, Περάματος και κοιν. νήσου Ιωαννίνων
Δήμος 7: Ανατολής, Μπιζανίου και Παμβώτιδος
Δήμος 8: Αγ. Δημητρίου, Δερβίζιανας, Δωδώνης και Σελλών
Δήμος 9: Κατσανοχωρίων, Πραμάντων, Τζουμέρκων και κοιν. Βαθύπεδου, Καλαρυτών, Ματσουκίου και Συρράκου
Ν. ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ
Δήμος 1: Ηγουμενίτσης, Συβότων, Μαργαριτίου και κοιν. Πέρδικας
Δήμος 2 : Παραποτάμου, Σαγιάδας και Φιλιατών
Δήμος 3: Αχέροντα, Παραμυθιάς και κοιν. Σουλίου
Ν. AΡΤΑΣ
Δήμος 1: Ξηροβουνίου, Βλαχέρνας, Πέτα, Φιλοθέης, Αρταίων, Αμβρακικού, Αράχθου, Κομμένου και Κομποτίου.
Δήμος 2: Γεωργίου Καραισκάκη, Ηρακλείας και Τετραφυλλίας
Δήμος 3: Μελισσουργών, Αγνάντων, Θεοδωριάνων και Αθαμανίας.
Ν. ΠΡΕΒΕΖΑΣ
Δήμος 1: Πάργας και Φαναρίου
Δήμος 2: Ζαλόγγου και Πρέβεζας
Δήμος 3: Ανωγείου, Θεσπρωτικού, Λούρου, Φιλιππιάδος και κοιν. Κρανέας

Kατάρα τέλος το χειμώνα

Kατάρα τέλος το χειμώνα
Κλειστή θα παραμείνει για πρώτη φόρα μετά από δεκαετίες, η Εθνική οδός Ιωαννίνων - Τρικάλων στο ύψος της Κατάρας, από τη διασταύρωση της Μηλιάς μέχρι τα όρια του Νομού τις ημέρες που θα υπάρχει χιονόπτωση στην περιοχή.
Η ύπαρξη πλέον της Εγνατίας που εξυπηρετεί τους οδηγούς παρέχοντας τους ασφαλέστερη μετακίνηση στους προορισμούς τους, σε συνδυασμό με την αδυναμία της Νομαρχίας να απασχολεί ανθρώπινο δυναμικό αλλά και μηχανήματα για το συνεχή αποχιονισμό της περιοχής, αναγκάζουν τη Ν.Α. να προχωρήσει στο κλείσιμο του δρόμου. Στην συνεδρίαση του Συντονιστικό Νομαρχιακού Οργάνου το πρωί της Παρασκευής εξετάστηκαν τα μέτρα που θα ληφθούν την περίοδο του χειμώνα ώστε να υπάρξουν όσο το δυνατόν λιγότερα προβλήματα από τη χιονόπτωση στο οδικό δίκτυο του νομού...
 

Πέμπτη 22 Οκτωβρίου 2009

Eκδήλωση μνήμης για το 1940 στη Β. Ηπειρο από τον Π.Ο.Παραμυθιάς

Εκδήλωση μνήμης για το 1940 στη Β. Ηπειρο
Προς τιμή της νίκης του Ελληνικού λαού επί του φασιστικού εισβολέα στα μέρη της Ηπείρου και του ιστορικού «ΟΧΙ», το Ελληνικό Σχολείο της πόλης των Αγίων Σαράντα και ο «Πολιτιστικός Όμιλος Παραμυθιάς», υπό την αιγίδα του Παραρτήματος Αγίων Σαράντα της "Ομόνοιας", στο Κινηματοθέατρο της πόλης μας, την Τρίτη, 27 Οκτωβρίου και ώρα 6.00 μ.μ. διοργανώνουμε:
ΕΠΕΤΙΑΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΜΝΗΜΗΣ!
"OMONOIA" Παράρτημα Αγίων Σαράντα

Τετάρτη 21 Οκτωβρίου 2009

Νέος εκλογικός νόμος

Εκλογικος Νομος
Ο Γιωργος Παπανδρεου και το ΠΑΣΟΚ επαναφερουν απο την πισω πορτα το πλειοψηφικο συστημα του Παπαγου και των Βρετανων! Σφιγγουν κι αλλο τη λαικη βουληση!
Νεο, πολυ πιο αντιδημοκρατικο εκλογικο νομο προανηγγειλε η κυβερνηση, κατα τα αγγλικα προτυπα!
Και εχουν βαλει ολoυς τους δημοσιογραφους να λενε για γερμανικο συστημα, τη στιγμη που στη Γερμανια αλλα και σε ολη τη Δυτικη Ευρωπη, εκτος φυσικα των Αγγλων, επικρατει η απλη αναλογικη. Το ιδιο και στη Γερμανια, που ομως εχει εφευρει το αντιδημοκρατικο οριο του 5%!
Νεο, εξαιρετικα αντιδραστικο και επικινδυνο εκλογικο νομο φερνει αμεσα στη Βουλη η νεα κυβερνηση, οπως προανηγγειλε ο Γ. Παπανδρεου στην πρωτη συνεδριαση της κοινοβουλευτικης ομαδας του ΠΑΣΟΚ. Δηθεν μιλανε για "διαφανεια στη πολιτικη ζωη" και "ριζικες αλλαγες στη διοικηση", ενω στην ουσια σκαβουν το λακο στον ελληνικο λαο και τη βουληση του! Στην ουσια βεβαια βρισκεται η αναγκη των δυο μεγαλων κομματων για οσο το δυνατον ευκολοτερη και αυτοδυναμη παραμονη στην εξουσια, η σταθεροποιηση των κλυδωνισμων του αστικου πολιτικου συστηματος και η μεγαλυτερη καταπιεση της λαικης βουλησης.
Η ΝΔ συναινει να καταργηθει ο αντιδημοκρατικος ανεφαρμοστος ακομη νομος Παυλοπουλου, για εναν ακομη πιο χειροτερο. Το αγγλικο μοντελο βρισκεται στο επικεντρο, (και οχι φυσικα το γερμανικο, οπως προσπαθουν να πεισουν και διαδιδουν οι δημοσιογραφοι), στην ελληνικη εκδοχη του βεβαια, και οχι ακριβως οπως στη Βρετανια.
Πιο συγκεκριμενα, μειωνονται οι εθνικες εκλογικες περιφερειες σε εννεα, και σε αυτες θα αντιστοιχουν κομματικες λιστες εκλογης βουλευτων χωρις σταυρο απ οπου θα προερχονται 100 μελη του κοινοβουλιου. Οι εκλογικες περιφερειες σε νομους σπανε σε πολλες μικρες μονοεδρικες, με μαλλον δυο υποψηφιους ανα κομμα, ενω οι σημερινες μονοεδρικες παραμενουν. Απο εκει θα εκλεγονται περιπου 150 βουλευτες, ενω 50 βουλευτες θα πανε πεσκεσι στο πρωτο κομμα για να φτιαχνει τεχνιτες πλειοψηφιες στη βουλη, παρολο που μπορει να εχει παρει 40%! Οι βουλευτες Επικρατειας καταργουνται, το μονο σωστο μετρο, και αντικαθιστανται ομως απο βουλευτες που θα εκλεγουν ο αποδημος ελληνισμος (!), δηλαδη καποιοι, που μπορει οι παπουδες τους να εχουν φυγει απο την Ελλαδα πριν 150 χρονια, που μπορει να μην ξερουν λεξη ελληνικα, που οι νομοι που ψηφιζονται δεν εχουν καμοια επιπτωση πανω τους γιατι μενουν σε αλλο τοπο, θα μας πουν εμας πως θα διοικουμαστε! Με το πλειοψηφικο συστημα της εκλογης των 150 βουλευτων, η Β Αθηνων -για παραδειγμα- θα βγαζει περιπου ενα βουλευτη σε καθε δημο, εκτος απο τους μεγαλους που θα εκλεγουν δυο η και τρεις. Το αντιδημοκρατικο οριο του 3% παραμενει ως οριο εισοδου των κομματων στη Βουλη, ενω φυσικα τα μικρα κοινοβουλευτικα κομματα δεν υπαρχει περιπτωση να εκλεξουν βουλευτη με σταυρο.
Με αυτο τον τροπο, ο βουλευτη πλεον δεν θα ερχεται σε επαφη με τον κοσμο, δεν θα εκφραζει τις αναγκες του, δεν θα του κανει τις χαρες-ρουσφετια που εξυπηρετουν λαικες αναγκες οταν το ελληνικο κρατος αδιαφορει παγια για τις αναγκες του πολιτη, και ο βουλευτης θα ειναι και με το νομο στο στρατο του αρχηγου του καθε κομματος. Ολα αυτα βεβαια πρεπει να συνδιαστουν με την αυτοκρατορικη εκλογη, του Γιωργου Παπανδρεου, στην ηγεσια του ενος κομματος, ψηφιζομενος απο πειθαρχιμενους, σε ενα σοου-παρασταση ξεπατικωμενο απο το Αμερικα, ενω το ιδιο σοου-παρασταση ετοιμαζεται να δωθει και στο αλλο κομμα του συστηματος τωρα που εχασε τις εκλογες.
Η χειροτερη ομως πτυχη του νομοσχεδιου, ειναι πως επιχειρειται να κατοχυρωθει ιδεολογικα το διπολο ισχυρες μονοκομματικες κυβερνησεις η χαος, (σε πληρη αντιθεσι φυσικα με την Ευρωπη, στην οποια ανηκουμε, και στην οποια λενε οτι ανηκουν ολοι αυτοι που εφαρμοζουν αυτα τα μετρα), το αστικο επιχειρημα περι χαμενης ψηφου ενισχυεται, και η οποια ψευδαισθηση αναλογικοτητας υπαρχει σημερα, τελειωνει.
Παραλληλα βεβαια, η νεα κατανομη των εκλογικων περιφερειων συμβαδιζει με τα σχεδια διοικητικης αναδιαρθρωσης και ιδιαιτερα τον ιδιαιτερως αντιδημοκρατικο Καποδιστρια 2 που θα δημιουργησει τεραστιους υδροκεφαλους δημους, οι οποιοι θα ελεγχονται πλεον πολυ πιο ευκολα απο την κεντρικη εξουσια, ενω οι Νομοι που υπαρχουν σημερα καταργουνται, και θα ονομαζονται πλεον Νομαρχιες οι σημερινες Περιφερειες, δηλαδη η Ηπειρος ενας Νομος, η Κρητη ενας Νομος, η Θεσσαλια ενας Νομος, κ.τ.λ., οπου θα εκλεγεται απο τον λαο ο Νομαρχης-Περιφερειαρχης, το μονο Δημοκρατικο μετρο σε αυτο το εκτρωμα. Φυσικα ο Νομαρχης-Περιφερειαρχης δεν θα εχει καμια αρμοδιοτητα, ουτε λεφτα για να πραγματοποιηση καποιο εργο, απλως θα εισπρωτει φορους για λογαριασμο της κυβερνησης. Και φυσικα στοχος θα ειναι η περαιτερω προσδεση της ιδιας της περιφερειας με τους κεντρικους πολιτικους σχεδιασμους της ΕΕ.
Ειναι ζητημα λοιπον, ενος συνολικου πολιτικου και κοινωνικου κινηματος που πρεπει να δημιουργηθει στις γειτονιες και τους χωρους δουλειας, να καταγγειλει αυτες τις καλπονοθευτικες και αντιδραστικες μεθοδευσεις της νεας κυβερνησης. Να συνδεσει το αιτημα της απλης αναλογικης με ευρυτερα ζητηματα δημοκρατικων και πολιτικων δικαιωματων των εργαζομενων και της νεολαιας. Και κυριως να γινει σαφες, πως ο ζητημα δεν ειναι το ποια κυβερνηση και ποιοι ανθρωποι θα νεμονται την εξουσια, αλλα ποιοι θα βρεθουν απεναντι τους.

από http://www.politikokafeneio.com/Forum/viewtopic.php?p=158832#158832

Τρίτη 20 Οκτωβρίου 2009

Έγινε και φέτος το Λάμποβο στην Παραμυθιά

Κάθε χρόνο την Κυριακή του Οκτωβρίου και για μια εβδομάδα, όλη η πόλη ζει και κινείται στο ρυθμό του Λαμπόβου! Το μεγάλο bazaar συγκεντρώνει εκθέτες από όλη την Ελλάδα, είχε πρωτοξεκινήσει σαν ζωοπανήγυρη και το όνομα του, προέρχεται απο την περιοχή Λάμποβο της Βορείου Ηπείρου. Ο Λαμποβος αποτελεί γεγονός για όλο τον Νομό, αφού οι επισκέπτες του, που είναι από κάθε περιοχή της Θεσπρωτίας και όχι μόνο, υπολογίζονται πάνω απο 10.000 ενω σε 600 ανερχοντε οι εμποροι και οι εργαζομενοι σε αυτούς!!


Έγινε και φέτος, το 2009, το Λάμποβο στην Παραμυθιά, έξω από την πόλη ως συνήθως για να μην υπάρχει αναστάτωση, την προηγούμενη εβδομάδα. Η μεγάλη ζωοπανήγυρις, το μεγάλο πανηγύρη της Θεσπρωτίας, ξεκίνησε από τη μία Τετάρτη και έληξε την άλλη Τετάρτη. Πολύς κόσμος φέτος, περισσότερος από άλλες χρονιές.

Σάββατο 17 Οκτωβρίου 2009

Το Θέατρο της (Τ)Γιτάνης

Το Θέατρο της (Τ)Γιτάνης
Με 100.000 € η πρώτη οικονομική ενίσχυση από την Ν.A. ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ για την αναστήλωση του αρχαίου θεάτρου της Γιτάνης είχε ανακοινωθεί σε ομιλία από τον Νομάρχη Θεσπρωτίας κ. Βασίλη Γιόγιακα. Υπό την προστασία του « Διαζώματος » βρίσκεται πλέον το αρχαίο θέατρο της Γιτάνης.
Ταυτόχρονα το σύνολο των εργασιών που απαιτούνται για να καταστεί το θέατρο πλήρως λειτουργικό και να μπορεί να φιλοξενήσει παραστάσεις ανέρχεται στο ποσό των 2.000.000€.ποσό που το «Διάζωμα » προσπαθεί να συγκεντρώσει με μικρές χορηγίες αλλά και με την δημιουργία « κουμπαρά » για το σκοπό αυτό.Ο Νομάρχης Θεσπρωτίας κ. Β.Γιόγιακας είχε τονίσει σε ομιλία του πως αποτελεί προτεραιότητα για τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση η ενίσχυση τέτοιων δράσεων ούτως ώστε να αναδειχθεί τόσο πολιτιστικά όσο και τουριστικά ο Νομός.
Το «ΔΙΑΖΩΜΑ» : Είναι ένα μη κερδοσκοπικό Σωματείο στο οποίο συμμετέχουν ως ιδρυτικά μέλη 275 προσωπικότητες του επιστημονικού και πνευματικού κόσμου της πατρίδας μας, στελέχη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης (όπως ο Σταύρος Μπένος πρώην δήμαρχος Καλαμάτας) και ευαισθητοποιημένοι ενεργοί πολίτες.
Κύριος σκοπός του «ΔΙΑΖΩΜΑΤΟΣ»,σύμφωνα με το καταστατικό του,είναι η συμβολή στην προστασία και την ανάδειξη των αρχαίων χώρων θέασης και ακρόασης (θεάτρων, ωδείων, σταδίων, αμφιθεάτρων), καθώς και η διάδοση των αξιών της πολιτιστικής κληρονομιάς σε συνδυασμό με την ανάπτυξη και την προβολή της σύγχρονης πολιτιστικής δημιουργίας.
Κατά τη διάρκεια της πρώτης του Γενικής Συνέλευσης στις 11 Οκτωβρίου 2008 στο Εκκλησιαστήριο της Αρχαίας Μεσσήνης,το Σωματείο «ΔΙΑΖΩΜΑ» μίλησε για τους στόχους του και πέρασε αμέσως από τη θεωρία στην πράξη με ένα πρόγραμμα πολύ συγκεκριμένο:να βρει τους πόρους για να ζωντανέψουν τα αρχαία θέατρα της Ελλάδας. Όχι κρατικούς πόρους.
Χρήματα που θα θελήσουν να προσφέρουν τόσο οι μεγάλες οικονομικές δυνάμεις αλλά και αυτή η πανίσχυρη δύναμη, οι απλοί ενεργοί πολίτες.να οργανώσει μια πλήρη βάση δεδομένων με πληροφορίες, διάσπαρτες σήμερα, γύρω από τα αρχαία θέατρα.
Δύο τα βασικά χαρακτηριστικά της:η απόλυτη επιστημονική εγκυρότητα,και η πολύ απλή προσέγγιση
 

Τετάρτη 14 Οκτωβρίου 2009

Αρχαιολογικό Μουσείο Ηγουμενίτσας. Η αισθητική και η στενότητα του κτηρίου

 
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑΣ : Η ¨αισθητική¨ η στενότητα και λειτουργικότητα του κτηρίου

Του Θωμά Σόρογκα, Φιλόλογου- Αρχαιολόγου
Όνειρο παλιό των Θεσπρωτών ήταν η ίδρυση αυτοτελούς Εφορείας Κλασικών Αρχαιοτήτων και η ανέγερση και λειτουργία Αρχαιολογικού Μουσείο, παύοντας έτσι την εξάρτηση από όμορους Νομούς. Τα παλαιότερα, ως γνωστόν, αρχαιολογικά μας ευρήματα ¨ξενιτεύονταν¨ στα Γιάννενα και την Κέρκυρα, όπου ακόμα εμπλουτίζουν και κοσμούν τα Μουσεία τους.Το όνειρο έγινε πραγματικότητα με την ίδρυση αφενός της ΛΒ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων Θεσπρωτίας και αφετέρου την ανέγερση Αρχαιολογικού Μουσείου στην Ηγουμενίτσα. Στην αισθητική, την έκταση και τη λειτουργικότητα αυτού του Μουσείου θέλω εν ολίγοις ν’ αναφερθώ, καθώς άνοιξε για πρώτη φορά στο κοινό τις πύλες του αρχές Απριλίου με την διοργάνωση μιας ημερίδας αφιερωμένης στην ¨ανάδειξη του Αρχαιολογικού χώρου της Γ(τ)ιτάνης¨, της δεύτερης πρωτεύουσας των αρχαίων Θεσπρωτών
Aγναντεύεις, λοιπόν, προσερχόμενος ένα στενόμακρο τραπεζοειδές οικοδόμημα, εφαπτόμενο κάθετα προς τον τσιμεντένιο όγκο του κτηρίου της Πυροσβεστικής, δομημένο σε ένα μικρό οικόπεδο, που προοριζόταν νομίζω για πλατεία που θα ανέπνεαν και οι γύρωθεν οικοδομές. Το όλο οικοδόμημα δε έχει κανέναν ρυθμό. Ένα τυποποιημένο τσιμεντοκούτι, όπως τα άλλα της νεόδμητης και πυκνοδομημένης Ηγουμενίτσας
Χώρος για στάθμευση και πράσινο ελάχιστος ως ανύπαρκτος. Ο περισσότερος κατελήφθη ήδη για parcing παρακείμενου μαγαζιού.Το πρώτο σκαλί της κεντρικής εισόδου εφάπτεται σχεδόν στο πεζοδρόμιο της κεντρικής πολύβουης και μεγάλης κυκλοφορίας λεωφόρου και επικίνδυνης διασταύρωσης. Και ερωτώ κάτι απλό: πως θα περάσει ο δάσκαλος του επισκέπτες μαθητές του σ’ αυτή την καρμανιόλα και που θα παρκάρει ο τουρίστας το αυτοκίνητο του; Εισερχόμενος, στη συνέχεια, στο εσωτερικό του Μουσείου αναμένεις να δεις τους επαρκείς χώρους που προβλέφθηκαν να φιλοξενήσουν τα τόσα Θεσπρωτικά ευρήματα που θα ¨παλινοστήσουν¨ επιτέλους στο γενέθλιο τόπο από τα Γιάννενα και Κέρκυρα, αυτά που είναι στοιβαγμένα στις αποθήκες και όσα προκύπτουν πλουσιοπάροχα από τις συνεχιζόμενες ανασκαφές ή τις εκσκαφές της μπουλντόζας. Και όμως! Μια περιορισμένη ισόγεια αίθουσα κι ένας μικρότερος ημιώροφος τα περιμένουν όλα αυτά! Μια εγκάρσια ανάερη γέφυρα δεν κατάλαβα ποια αρχιτεκτονική και πρακτική λειτουργία έχει.Εύχομαι να βγω ψεύτης, αλλά οι εσωτερικοί αυτοί χώροι δεν θα χωρούν ούτε το 1/5 των υπαρχόντων θεσπρωτικών αρχαιοτήτων. Εκτός αν δεν επιστραφούν όλες οι περικαλλείς λάρνακες του Λαδοχωρίου και της Φωτικής ή μήπως εκτεθούν στις μικρές του αυλές στο ύπαιθρο. Πάντως ως Θεσπρωτός αρχαιολόγος και ιστοριοδίφης θα απαιτούσα να επιστραφούν στο Μουσείο μας και το πιο ασήμαντο θεσπρωτικό εύρημα που φιλοξενείται αλλού. ¨Κάθε λουλούδι μοσχοβολάει στον τόπο του¨. Εδώ είναι η γενέθλια γη και ο οικείος τους χώρος.Αυτό απαιτεί η φωνή των προγόνων. Και οι πρόγονοι μένουν ακόμη με το παράπονο ότι φιλοξενούνται από τους επιγόνους τους νέο- Θεσπρωτούς σ’ ένα λειψό, άκομψο και ανεπαρκές τσιμεντένιο οικοδόμημα. Περίμεναν καλύτερη τιμή. Χάθηκαν άλλοι χώροι, άνετοι, λειτουργικοί, πανοραμικοί, 5-10 στρεμμάτων, εκεί στους λόφους προς το Δρέπανο ή μέσα στην αρχαία πρωτεύουσα Γ(τ)ιτάνη ή ακόμα αποκεντρωμένα στο Φιλιάτι, όπου η αρχαία πόλη χωροταξικά ανήκει; Εκεί να σχεδιαστεί με μεράκι ένα περικαλλές οικοδόμημα, με αντιπροσωπευτικά ντόπια αρχιτεκτονικά στοιχεία, με άνεση και λειτουργικότητα, με εργαστήρια για μαθητές και εκπόνηση προγραμμάτων, με εκτεταμένο πράσινο και δένδρα, χώρους parcing, με αναψυκτήρια, αποθηκευτικούς χώρους, με χίλια δυο.Τα είπα τότε- μέσα το ’90- στους αρμόδιους, όταν προγραμματιζόταν η ίδρυση, αλλά βιάζονταν. Ήθελαν να γίνει επί των ημερών τους. Αλλά οι λανθασμένες επιλογές ωστόσο μένουν εσαεί. Ισχύει τελικά και η ρήση του επιφανούς αρχιτέκτονα: ¨χτίζομε ότι είμαστε και είμαστε ότι χτίζομε¨.

Θωμάς Γ. Σόρογκας

από e-igoumenitsa.gr
Αναρτήθηκε από epirusgate
Έχει πρωτοδημοσιευθεί στην εφημερίδα Τα Νέα της Επαρχίας Φιλιατών
 
 

Ενώστε τη Μουργκάνα με την Εγναντία - Παύλος Μελάς

ΕΝΩΣΤΕ ΤΗ ΜΟΥΡΓΚΑΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΓΝΑΝΤΙΑ
Με αφορμή το σχόλιο για τις συνδέσεις της Εγνατίας του κ. Μιχάλη Παντούλα υπάρχει το παρακάτω σχόλιο δημοσιευμένο στην εφημερίδα "¨Τα ΝΕΑ της Επαρχίας Φιλιατών¨ φ. 104 Γενάρης 2007: Μπορεί να δείχνει ουτοπία. Ίσως πείτε πως υπάρχει πολύ φαντασία. Αλλά μία είναι η ουσία, κάτι πρέπει να γίνει και σύντομα- υπάρχει ακόμη η ευκαιρία. Είναι ένα έργο που μπορεί να δώσει ζωή σε όλη την επαρχία και σίγουρα θα μείνει στην ιστορία. Με την λογική πως η περιοχή της ευρύτερης Μουργκάνας είναι ξεκομμένη από τα μεγάλα και μικρά αστικά κέντρα μια αρτηρία που να την συνδέει άμεσα και καλά με τον οδικό αυτό άξονα θα έδινε άλλες διαστάσεις και προοπτικές στον ξεχασμένο τόπο μας και θα συμπαρέσυρε στην ανάπτυξη όλη την Επαρχία Φιλιατών αλλά και τον Δήμο Μολοσσών.Η πρόταση έχει αφορμή την αγάπη για το τόπο μας και την αγωνία από την ραγδαία εξάλειψη των κατοίκων των χωριών μας. Άλλωστε γιαυτό το λόγω συνενώθηκε το Σούλι με την Εγνατία, με πόρους από το πρόγραμμα Πίνδος. Από τους ίδιους πόρους θα πρέπει να ενωθεί και η Μουργκάνα παρά να σπαταλήσουν τα χρήματα σε…γεύματα εργασίας. Εμείς, πάνω στο λεπτομερέστατο Χάρτη του φίλου Μιχάλη Πασιάκου τραβήξαμε μια γραμμή(συγνώμη κ. Πασιάκο) από την Κερασιά ως την Λεπτοκαρυά, μακάρι το έργο να φτάσει μακρύτερα. Στην πορεία της εξυπηρετούνται κι αρκετά χωριά του Δήμου Μολοσσών. Ξεκινήστε.
από epirusgate.blogspot



Παύλος Μελάς
Είναι γνωστός ο Παύλος Μελάς, και ο Μακεδονικός αγώνας το 1904. Είναι γνωστό ότι έμενε στην Αθήνα, στην Κηφισιά στην οδό Τατοϊου 50.
Αυτό που δεν είναι γνωστό, είναι ότι η καταγωγή της οικογενειάς του ήταν από την Ήπειρο. Από τα Ιωάννινα.
Συγκεκριμένα, ο Παύλος Μελάς, ήταν αξιωματικός του ελληνικού στρατού, από τους οργανωτές του Μακεδονικού Αγώνα, που έπεσε σε σύγκρουση με ισχυρό τουρκικό απόσπασμα, το 1904.
Γεννήθηκε στη Μασσαλία της Γαλλίας τον Μάρτιο του 1870, απο τον Μιχάλη Μελά, ηπειρώτη έμπορο, και την Ελένη Βουτσινά, κόρη κεφαλλονίτη μεγαλεμπόρου από την Οδησσό. Το Σεπτέμβριο του 1886 μπήκε στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων και αποφοίτησε το 1891 με το βαθμό ανθυπολοχαγού του πυροβολικού. Έγινε στέλεχος της μυστικής Εθνικής Εταιρείας, που ιδρύθηκε το Νοέμβριο του 1894, που είχε σκοπό να ενώσει σε μια ενιαία μυστική οργάνωση ολόκληρο τον Ελληνισμό και να προωθήσει την εθνική προπαγάνδα και την οργάνωση του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα στις σκλαβωμένες ελληνικές περιοχές. Από το 1892, έχει παντρευθεί τη Ναταλία, κόρη του μακεδονικής καταγωγής πολιτευόμενου Στέφανου Δραγούμη, και αδελφή του Ίωνα Δραγούμη, υποπρόξενου στο ελληνικό προξενείο του Μοναστηρίου, λόγιου, ελληνολάτρη και πολιτικού, που ίδρυσε στη Μακεδονία τη μυστική οργάνωση των αλύτρωτων "Άμυνα".
Ο πατέρας του, Μιχάλης Μελάς, γεννήθηκε στη Σύρο το 1833 και πέθανε στην Αθήνα το 1897. Ήταν γιός του Γεωργίου Μελά. Ασχολήθηκε με το εμπόριο, και το 1984 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου αργότερα εξελέγη βουλευτής (1890) και δήμαρχος (1891).
Ο Γεώργιος Μελάς (Ιωάννινα 1785 - Κωνσταντινούπολη 1855) ήταν έμπορος και Φιλικός. Ακολούθησε τον πατέρα του Λέοντα στην Κωνσταντινούπολη, όπου μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία από τον στενό του φίλο Εμμανουήλ Ξάνθο. Στη συνέχεια μύησε όλους τους υπαλλήλους των εκεί καταστημάτων του πατέρα του καθώς και τον ίδιο τον πατέρα του. Μετά τον απαγχονισμό του Πατριάρχη Γρηγορίου Ε΄ και τον διωγμό των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης, εγκατέλειψε την πόλη με τη συζυγό του και τα τέσσερα παιδιά του, ενώ ολόκληρη η περιουσία του δημεύτηκε από τους Τούρκους. Το 1826 μετέβη στην Ελλάδα, όπου αργότερα ο Καποδίστριας τον διόρισε πρόεδρο του Εμποροδικείου Σύρου. Το 1839 επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη, όπου έμεινε μέχρι το τέλος της ζωής του.
 

"Φεύγω τόσο άσχημα, επειδή έζησα τόσο άσχημα...."

"Φεύγω τόσο άσχημα, επειδή έζησα τόσο άσχημα..."
< Ο τρόπος που φεύγει ένας άνθρωπος είναι απόλυτα αντιπροσωπευτικός του τρόπου που έχει ζήσει!? > ! Στην ερώτηση αυτή που έγινε στον Ίβιν Γιαλόμς επίτιμο καθηγητή ψυχιατρικής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Στάνφορντ των ΗΠΑ, στο πέρασμά του από την χώρα μας!
Δόθηκε από αυτόν η εξής απάντηση! - « Οχι απαραίτητα. Πολλοί αφυπνίζονται με την ιδέα του θανάτου. Στο βιβλίο μου έχω την ιστορία του Τολστόι για τον Ιβάν Ιλιτς, έναν αλαζονικό γραφειοκράτη που έχει αναλώσει όλη του τη ζωή στην απόκτηση χρημάτων και ισχύος. Και ο οποίος έχει μια στιγμή διαύγειας, όπου συνειδητοιεί ότι "φεύγω τόσο άσχημα επειδή έζησα τόσο άσχημα "». .


Οι Τύψεις που μας κυνηγούν, είναι τα λάθη που κάναμε
Όσκαρ Ουάιλντ

Κυριακή 11 Οκτωβρίου 2009

Oχι στα ξένα πλοία για τα δρομολόγια Ελλάδας-Ιταλίας!

Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες; Αποδειξέ το! Αγαπάς την Ελλάδα; Αποδειξέ το!
Τα επιχειρηματικά ναυτιλιακά δεδομένα στις γραμμές της Αδριατικής έχουν μπεί σε πορεία σημαντικών αλλαγών. Η κυριαρχία ναυτιλιακών εταιρειών αποκλειστικά ελληνικών συμφερόντων δοκιμάζεται.
Τώρα, μέσω των Μινωικών Γραμμών, συμμετοχή στην Αδριατική θα έχει στο εξής και ο ιδιοκτήτης τους, ο ιταλικός όμιλος Γκριμάλντι, ο οποίος ρίχνει στη μάχη το βαρύ πυροβολικό του. Προόκειται για το ολοκαίνουριο και υπερσύχρονο πλοίο του Cruise Europa, με ιταλική σημαία. Το πλοίο θα φέρει την ιταλική και όχι την ελληνική σημαία, κάτι που σημαίνει πλήρωμα με έως και 40% χαμηλότερους μισθούς σε σύγκριση με τα υπό ελληνική σημαία πλοία. Το Cruise Europa θα δρομοόγηθεί στις 15 Οκτωβρίου.
Κανένας δεν πρέπει να ταξιδέψει με αυτό το πλοίο! Οι εφοπλιστές Γκριμάλντι πρέπει να πάρουν και από την Ήπειρο την απάντηση που πήραν στην Κρήτη. Κανείς Κρητικός δεν ταξιδέυει με τις Μινωικές πλέον. Το ίδιο πρέπει να γίνει και στην Αδριατική!
Εντωμεταξυ την έναρξη των δρομολογίων του νεότευκτου SUPERFAST II στη γραμμή Πάτρα - Ηγουμενίτσα - Μπάρι ανακοίνωσε στις 6 Οκτωβρίου η εταιρία SUPERFAST FERRIES. Όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση, το πλοίο Ro-Pax SUPERFAST II, ναυπηγήθηκε στα ναυπηγεία Nuovi Cantieri Apuania, Ιταλίας και παραδόθηκε την περασμένη Παρασκευή. Με την παράδοση του συγκεκριμένου πλοίου, η γραμμή Πάτρα - Ηγουμενίτσα - Μπάρι θα εξυπηρετείται πλέον από δύο νέα πλοία μεγάλης χωρητικότητας σε γκαράζ, το SUPERFAST I (το οποίο παραδόθηκε τον Οκτώβριο του 2008) και το SUPERFAST II.
Επενδύοντας σε πλοία αυτού του τύπου, η ATTICA GROUP, μητρική εταιρία της SUPERFAST FERRIES, όπως τονίζεται στην ανακοίνωση, ανταποκρίνεται άμεσα στη μεταφορική ζήτηση της Αδριατικής προσφέροντας στους πελάτες της μεγάλη χωρητικότητα στα γκαράζ καθόλη τη διάρκεια του χρόνου καθώς και τη δυνατότητα να μεταφέρουν επικίνδυνα και άλλα φορτία.





Προωθείται η επέκταση της «μαύρης» εργασίας
δημοσιεύτηκε 15/10/09
Με ανασφάλιστους και χαμηλόμισθους ναυτεργάτες δρομολογούνται τα πλοία του Ομίλου Grimaldi
Με σημαία την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης που προσβάλλει ευθέως τα συγκροτημένα εργασιακά δικαιώματα και των εργατών της θάλασσας, ο όμιλος Grimaldi, που αποτελεί και τον μεγαλομέτοχο της ακτοπλοϊκής εταιρείας Μινωικές Γραμμές, δρομολογεί πλοία στη γραμμή Πάτρα - Ιταλία, ναυλωμένα από τις Μινωικές Γραμμές, στα οποία κυριαρχεί η «μαύρη» ανασφάλιστη εργασία, υπονομεύοντας ξεκάθαρα τα εναπομείνατα εργασιακά δικαιώματα και των Ελλήνων ναυτεργατών. Σήμερα Πέμπτη, ο ιταλικός όμιλος εγκαινιάζει στο λιμάνι της Πάτρας το νεότευκτο επιβατηγό πλοίο του «CRUISE EUROPA» με σημαία Ιταλίας του οποίου η σύνθεση του πληρώματος, αποτελεί πρόκληση. Με βάση τους κανονισμούς της Ευρωπαϊκής Ενωσης, όπως ο 3577/92, του οποίου την πλήρη εφαρμογή αξιώνουν και οι ακτοπλόοι εφοπλιστές, ο όμιλος έχει ναυτολογήσει έναν μικρό αριθμό Ιταλών ναυτεργατών ως πλήρωμα ασφαλείας, για τους οποίους ισχύει η Συλλογική Σύμβαση Εργασίας Ιταλίας. Ενώ το υπόλοιπο πλήρωμα που αποτελείται από Ρουμάνους και Βούλγαρους ναυτεργάτες είναι υπό καθεστώς μαύρης ανασφάλιστης εργασίας. Παρόμοια είναι η κατάσταση και στο «ΖΕΥΣ ΠΑΛΛΑΣ» του Ομίλου, που ήδη είναι δρομολογημένο στη γραμμή.
Αυτά τα δύο πλοία επί της ουσίας αξιοποιούνται ως πολιορκητικός κριός, για να «σπάσουν» τα συγκροτημένα εργασιακά δικαιώματα των ναυτεργατών που είναι ναυτολογημένοι στα άλλα επιβατηγά πλοία της γραμμής αλλά και γενικά τα δικαιώματα των πληρωμάτων της ακτοπλοΐας. Αλλωστε, οι ακτοπλόοι εφοπλιστές έχουν εξαπολύσει σφοδρή επίθεση στους ναυτεργάτες, παραβιάζοντας πλήρως τη Συλλογική Σύμβαση σε σημείο να αμφισβητούν και το αυτονόητο δικαίωμα της καταβολής των μισθών, ενώ έχουν κουρελιάσει και την υποχρεωτική δεκάμηνη επάνδρωση τω ακτοπλοϊκών πλοίων.
Χτες το πρωί κάτω από τις πιέσεις των ταξικών ναυτεργατικών Ενώσεων ΠΕΜΕΝ και ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ έγινε έκτακτη συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΠΝΟ. Η πλειοψηφία, πιστή στην τακτική της υποταγής στους εφοπλιστές και τη σύμπλευσή της με την φιλοεφοπλιστική αντιλαϊκή πολιτική ΕΕ - ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, απέρριψε την πρόταση των ταξικών ναυτεργατικών σωματείων για απεργιακές κινητοποιήσεις με διεκδικητικό πλαίσιο αντίστοιχο των σύγχρονων αναγκών των ναυτεργατών. Αρκέστηκαν να αποφασίσουν έλεγχο στα επιβατηγά πλοία του ομίλου Grimaldi και ενημέρωση για αυτές τις εξελίξεις τους ναυτεργάτες των υπόλοιπων πλοίων της γραμμής.
 

Σάββατο 10 Οκτωβρίου 2009

Αρβανίτες : Έλληνες ή Αλβανοί;

Αρβανίτες : Έλληνες ή Αλβανοί;

Ημερομηνία δημοσίευσης: Παρασκευή, 9 Οκτωβρίου, 2009 Δημοσίευση

Οι Αρβανίτες (στην αρβανίτικη γλώσσα: arbërorë ή arbëreshë) θεωρούνται οι απόγονοι μεταναστών από το Άρβανον (περιοχή της σημερινής κεντρικής και νότιας Αλβανίας), οι οποίοι εγκαταστάθηκαν σε περιοχές της κεντρικής και νότιας Ελλάδας κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, κυρίως μεταξύ του 13ου αιώνα και του 15ου αιώνα. Οι Αρβανίτες έπαιξαν κυρίαρχο και ουσιαστικό ρόλο τόσο κατά τη διάρκεια της Eλληνικής Επανάστασης του 1821 όσο και στη διαμόρφωση του ελληνικού κράτους στη συνέχεια.
Πρωτοαναφέρονται στο βιβλίο της Άννας Κομνηνής, «Αλεξιάδα». Το βιβλίο ασχολείται με τις ταραχές στην περιοχή του Αρβάνου που προκάλεσαν οι Νορμανδοί κατά τη διάρκεια της βασιλείας του πατέρα της, Αυτοκράτορα Αλέξιου Α’ Κομνηνού (1081 –1118). Στην «Ιστορία» (1079 –1080 μ.Χ.), ο Βυζαντινός ιστορικός Μιχαήλ Ατταλιάτης ήταν ο πρώτος που ανέφερε τους Αλβανούς ως έχοντες λάβει μέρος σε εξέγερση εναντίον της Κωνσταντινούπολης το 1043 μ.Χ. και τους Αρβανίτες ως υποτελείς του Δούκα του Δυρραχίου.
Σύμφωνα με μια θεωρία η λέξη Αρβανίτης έχει κοινή προέλευση με τη λέξη «Αλβανός», με αλλαγή των συμφώνων ρ-λ.
Στους περισσότερους Αρβανίτες δεν αρέσει καθόλου να τους λένε Αλβανούς.
Στη δεκαετία του 1990 ο Αλβανός Πρόεδρος Σαλί Μπερίσα (Sali Berisha) περιέγραψε τους Αρβανίτες σαν μια αλβανική μειονότητα στην Ελλάδα, προκαλώντας την οργισμένη αντίδραση των Αρβανιτών στα ελληνικά μέσα ενημέρωσης.
Σύμφωνα με τον Αριστείδη Κόλλια, μερικοί Αρβανίτες στο βορειοδυτικό τμήμα της Ηπείρου παραδοσιακά αυτοαποκαλούνται και με την ονομασία Shqiptár, χωρίς να επικαλούνται αλβανική εθνική συνείδηση (Σκιπτάρ=οπλοφόρος (από το λατινικό scipio που σημαίνει ράβδος (εκ του σκήπτρο) και skapt=δόρυ). Οι Αλβανοί αποκαλούν έτσι τους εαυτούς τους σήμερα και την χώρα τους Σκηπερία (Republika e Shqipërisë), αν και προσπαθούν να ταυτίσουν τη λέξη σκιπτάρ=οπλοφόρος με την λέξη σκιπόνιε που σημαίνει αετός). Η λέξη αυτή χρησιμοποιείται επίσης σε μερικά χωριά της Θράκης, όπου οι Αρβανίτες μετανάστευσαν από τα βουνά της Πίνδου κατά τον 19ο αιώνα. Από την άλλη μεριά αυτή η λέξη είναι παντελώς άγνωστη στο κύριο σώμα των Αρβανιτών της νότιας Ελλάδας.
Καταγωγή των Αρβανιτών
Για την καταγωγή των Ελλήνων Αρβανιτών υπάρχουν πολλές θεωρίες οι περισσότερες από τις οποίες δεν είναι και τόσο αξιόπιστες. Η γνώση που έχουμε είναι κατά κύριον λόγον ιστορική και όχι καθαρά επιστημονική. Οι Αρβανίτες ξεκίνησαν από την περιοχή του Αρβάνου (σημερινή Αλβανία). Η περιοχή της σημερινής Αλβανίας είναι η αρχαία Ιλλυρία. Οι Αρβανίτες ήρθαν στην Ελλάδα πριν από την Οθωμανική κατάκτηση και δεν εδέχθησαν την επιρροή της οθωμανικής κυριαρχίας στους λαούς της περιοχής στο ζήτημα της θρησκείας και της κουλτούρας.
Η Αρβανίτικη γλώσσα είναι η γλώσσα που μιλιόταν στην περιοχή της Ιλλυρίας πριν την Οθωμανική κατάκτηση γι’ αυτό και διαφέρουν από τα αλβανικά σε σημαντικό βαθμό. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι σημερινοί Αλβανοί χαρακτηρίζουν την αρβανίτικη γλώσσα ως αρχαία αλβανικά. Είναι αξιοσημείωτο επίσης ότι η αρβανίτικη γλώσσα χρησιμοποιεί ελληνικό συντακτικό κι ως γνωστόν το συντακτικό, γλωσσικά δεν «δανείζεται».
Να σημειωθεί εδώ ότι οι μετανάστες εκείνοι, ποτέ δεν ονόμασαν τους εαυτούς τους Αρβανίτες. Αρβανίτες τους ονόμασαν οι γηγενείς της Ελλάδας, όπως συνήθως ονομάζουν κάποιον που πάει από άλλο μέρος, κατά το Σοφικίτες, Βατικιώτες, Υδραίοι, Ποριώτες και άλλοι, από τον τόπο προέλευσης.
Σήμερα οι απόγονοι των Ελλήνων-Αρβανιτών που εγκαταστάθηκαν στην Ελλάδα πριν 650 χρόνια, έστω κι αν κάνουν αρβανίτικους Συνδέσμους και Συλλόγους, δεν δέχονται καν ότι είναι Αρβανίτες-Αλβανοί, αλλά Έλληνες από την Αλβανία.
Από αυτούς τους Έλληνες–Αρβανίτες, που πολλοί εξακολουθούν να χρησιμοποιούν την αρβανίτικη διάλεκτο και στις μέρες μας για τη συνεννόησή τους με τους σημερινούς Αλβανούς οικονομικούς μετανάστες, προήλθε μεγάλος αριθμός αγωνιστών του 1821, όπως αναφέρουν διάφορες πηγές, μεταξύ των οποίων οι:
Ανδρέας Μιαούλης ή Ανδρέας Βώκος, ναύαρχος, αργότερα πολιτικός.
Μάρκος Μπότσαρης, Σουλιώτης αγωνιστής και μέλος της Φιλικής Εταιρείας, σκοτώθηκε το 1823 από Τουρκαλβανούς, στο Καρπενήσι. Και φυσικά, Κίτσος Τζαβέλλας, και γενικώς όλοι οι Σουλιώτες.
Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα, η μόνη γυναίκα μέλος της Φιλικής εταιρίας (το καράβι της μάλιστα το βάφτισε με το αρχαιοελληνικό όνομα «Αγαμέμνων»).
Παύλος Κουντουριώτης, ναύαρχος, αργότερα Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Θεόδωρος Πάγκαλος, στρατηγός και δικτάτορας.
Αλέξανδρος Κορυζής, Πρωθυπουργός του ‘41, και άλλοι.
Eπίσης είναι γνωστό ότι ο Αλή Πασάς των Ιωαννίνων, στο πλαίσιο της πολιτικής του που ήθελε να εξουσιάζει ένα ελληνο-αλβανικό βασίλειο, είχε στην υπηρεσία του πολύ κόσμο, οι οποίοι βέβαια μίλαγαν αρβανίτικα, και μπορούμε να υποθέσουμε ότι ήταν αρβανίτες. Αυτοί ήταν οι μετέποιτα οπλαρχηγοί της επανάστασης του 1821, όπως ο Γεώργιος Καραϊσκάκης, Οδυσσέας Ανδρούτσος, Αθανάσιος Διάκος, και πολλοί άλλοι. Με λίγα λόγια, εάν δεν υπήρχαν οι Αρβανίτες, δεν θα υπήρχε ελληνικό κράτος!
Ιλλυρική καταγωγή
Μια από τις απόψεις για την καταγωγή των Αρβανιτών, είναι ότι οι Αρβανίτες που ήρθαν εγκαταστάθηκαν στην Ελλάδα, ήταν αμιγή ιλλυρικά φύλα, δηλαδή Αλβανοί (αν και για πολλούς οι σύνδεση των σημερινών Αλβανών με τους αρχαίους Ιλλυριούς είναι αρκετά συζητήσιμη*), οι οποίοι με το πέρασμα των αιώνων εξελληνίστηκαν και αναμείχθηκαν με τον ελληνικό πληθυσμό, με αποτέλεσμα την ανάπτυξη ελληνικής εθνικής συνείδησης. Οι αντιδράσεις σε αυτή την εκδοχή προέρχονται κυρίως από τους ίδιους τους Αρβανίτες οι οποίοι στην συντριπτική πλειοψηφία δεν δέχονται την περίπτωση της αλβανικής καταγωγής ενώ κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, με το όνομα Αρβανίτες ονομάζονταν οι Αλβανοί που πολεμούσαν στο πλευρό των Τούρκων κατά των Ελλήνων, δηλαδή οι λεγόμενοι Τουρκαλβανοί, που σημαίνει ότι η ονομασία αυτή δεν χρησιμοποιούνταν για να δηλώσει τους αλβανόφωνους Έλληνες
**.Πελασγική καταγωγή
Η άποψη περί καταγωγής των Αρβανιτών από τους προέλληνες Πελασγούς, υποστηρίζεται κυρίως από την αλβανική πλευρά και από κάποιους Αρβανίτες συγγραφείς και μελετητές. Έτσι τονίζεται η πελασγική καταγωγή όχι μόνο των Αρβανιτών αλλά και των Αλβανών καθώς και η ταύτιση των αρβανίτικων με τη γλώσσα των Πελασγών, με σκοπό να προβληθεί η άποψη ότι οι το αλβανικό έθνος αποτελεί τον αρχαιότερο πληθυσμό των Βαλκανίων, πριν ακόμα την έλευση των Ελλήνων, και ότι οι Αρβανίτες είναι οι πραγματικοί ιθαγενείς του Ελλαδικού χώρου τους οποίους οι Έλληνες συνάντησαν ως Πελασγούς, κατά την κάθοδο τους. Αυτή η εκδοχή όμως στερείται ρεαλιστικότητας, αφού δεν είναι δυνατόν μετά από τρεις και πλέον χιλιετίες να διασώθηκαν πελασγικοί πληθυσμοί στην Ελλάδα.
Καταγωγή από τους Τόσκηδες
Μια δημοφιλής θεωρία είναι αυτή που ανάγει την καταγωγή των Αρβανιτών, στους Τόσκηδες της νότιας Αλβανίας, οι οποίοι αποτελούν τη μία από τις δύο μεγάλες εθνικές ομάδες των Αλβανών (η άλλη είναι οι Γκέγκηδες, που ζουν στην βόρεια Αλβανία). Ως γνωστόν, υπάρχει έντονη διαφοροποίηση ανάμεσα στους Γκέγκηδες και τους Τόσκηδες από φυλετικής και πολιτισμικής άποψης (οι Τόσκηδες θεωρούν τους Γκέγκηδες άξεστους, αμόρφωτους και κατώτερους πολιτισμικά), ενώ η τόσκικη και η γκέγκικη διάλεκτος παρουσιάζουν μεγάλες διαφορές, έτσι ώστε οι Γκέγκηδες να θεωρούνται οι πραγματικοί απόγονοι των Ιλλυριών, ενώ οι Τόσκηδες να θεωρούνται απόγονοι εξαλβανισμένων ελληνικών φύλων της Ηπείρου, δηλαδή Ελλήνων οι οποίοι ζώντας ανάμεσα σε αλβανικά φύλα υιοθέτησαν και προσάρμοσαν στις ανάγκες τους την αλβανική γλώσσα, αναμειγνύοντας και στοιχεία από την ελληνική, δημιουργώντας έτσι την αρβανίτικη διάλεκτο. Οι Αρβανίτες λοιπόν, σύμφωνα με πολλούς μελετητές, αποτελούν τους Τόσκηδες που μετανάστευσαν από την Βόρεια Ήπειρο στην Ελλάδα. Η εκδοχή αυτή εξηγείται από το γεγονός ότι οι Αρβανίτες μπορούν να συνεννοηθούν σε κάποιο βαθμό μιλώντας αρβανίτικα μόνο με τους Τόσκηδες, ενώ η συνεννόηση με τους Γκέγκηδες είναι αδύνατη, όπως επίσης και από το ότι η αρβανίτικη γλώσσα περιέχει πλήθος αρχαϊκών στοιχείων της ελληνικής.
Δωρική καταγωγή
Έχει διατυπωθεί η άποψη, η οποία όμως δε στηρίζεται πουθενά, ότι οι Αρβανίτες είναι απόγονοι των δωρικών ελληνικών φύλων. Οι υποστηρικτές της φανταστικής αυτής άποψης προσπαθούν και εφευρίσκουν ομοιότητες στην κουλτούρα μεταξύ Αρβανιτών και Δωριέων. Οι Αρβανίτες ήταν λαός σκληρός, πολεμοχαρής και λιτός, με κύρια απασχόληση την κτηνοτροφία (χαρακτηριστικό δωρικό στοιχείο) και την αγροτιά. Κοινωνία κλειστή μη δεχόμενη επιμειξίες. Οι διάφορες φατρίες είναι μια ακόμη δωρική μορφή κοινωνικής συγκρότησης. Τα ελληνικά αρβανίτικα από μελέτες που έχουν γίνει περιέχουν πλήθος ομηρικών λέξεων, η δε δομή της γλώσσας είναι λιτή και «βαριά». Είναι πολύ πιθανό να πρόκειται για μία δωρική γλώσσα αρχαϊκού τύπου.
Πάρα πολλά κοινά στοιχεία παρουσιάζουν οι Έλληνες Αρβανίτες με τους Σφακιανούς της Κρήτης και από φυλετικής απόψεως και από πλευράς κουλτούρας. Είναι γνωστό ότι οι Σφακιανοί προέρχονται από τους Δωριείς και κύριο χαρακτηριστικό τους είναι ότι ασχολούνται με την κτηνοτροφία καθώς επίσης και ότι είναι ανυπότακτοι και πολεμοχαρείς, ενώ έχουν ενδογαμική τάση. Ακόμα το κύριο μουσικό όργανο της Κρήτης είναι η λύρα, το όνομα της οποίας υποτίθεται ότι προέρχεται από την λέξη Ιλλυρία, τόπο καταγωγής των Δωριέων. Ακόμα η ύπαρξη των φατριών-οικογενειών στους Σφακιανούς είναι ένα ακόμα χαρακτηριστικό κοινό στοιχείο με τους Αρβανίτες όπως και η βεντέτα η οποία στους σημερινούς Αρβανίτες υπάρχει πολύ λιγότερο σε αντίθεση με τους Σφακιανούς όπου έχει διατηρηθεί. Ένα ακόμη χαρακτηριστικό στοιχείο μεταξύ Σφακιανών και Αρβανιτών είναι ορισμένα ενδυματολογικά στοιχεία τα οποία θα λέγαμε δωρικά. Η χαρακτηριστική μαύρη ενδυμασία των Σφακιανών έχει διατηρηθεί ατόφια μέχρι και σήμερα. Στους Έλληνες Αρβανίτες τα παλαιότερα χρόνια συναντούμε τα μαύρα σκουφιά, χαρακτηριστικό των Αρβανιτών των παλαιότερων χρόνων. Από μία ατόφια μαρτυρία του 19ου αιώνα αναφέρεται ότι τρεις Αρβανίτες είχαν πάει σε μία Μονή για να γίνουν μοναχοί. Ο ηγούμενος της Μονής μόλις τους είδε κατάλαβε αμέσως ότι ήταν Αρβανίτες απο τα χαρακτηριστικά μαύρα σκουφιά τους.
Στο «Λεξικό Εθνών – Εθνοτήτων – Λαών» του Γιόζεφ Βολφ, αναφέρονται τα παρακάτω:«Αρβανίτες ή Αλβανοί: Λαός που διαμορφώθηκε στο χώρο της σημερινής Αλβανίας τους πρώτους μ.Χ. αιώνες. Ο Κλαύδιος Πτολεμαίος (πέθανε το 160-168 μ.Χ.) αναφέρει μια φυλή στην Ιλλυρία με το όνομα Άλβανες, που ζούσε στο χώρο μεταξύ Δυρραχίου και Δίβρης. Είναι φανερό ότι πρόκειται για ένωση πατριών που συγκροτήθηκε για αυτοάμυνα. Αυτή η ένωση ενισχύεται πολύ την εποχή των μεγάλων βαρβαρικών επιδρομών του 4ου-7ου μ.Χ. αιώνα. Τότε, στην περιοχή θα εισβάλουν σλαβικά φύλα που θα καταστρέψουν τις πόλεις. Μεγάλο μέρος των κατοίκων αυτών των πόλεων καταφεύγει στα βουνά και πυκνώνει τις γραμμές των Αλβανών, οι οποίοι φυσικά αντιστέκονται και αποκρούουν τους Σλάβους. Στις αρχικές ιλλυρικές πατριές, που συγκρότησαν τους Αλβανούς ή Αρβανίτες, προστέθηκαν τώρα και στοιχεία των παραλίων, ελληνικά, ρωμαϊκά κ.λπ. Οι Αλβανοί ή Αρβανίτες ενισχύονται ακόμα περισσότερο στην περίοδο της βουλγαρικής επέκτασης. Είναι καθαρά ποιμενικές πατριές, που κρατούν το όπλο στο χέρι. Οι Βυζαντινοί θα τους χρησιμοποιήσουν ως κλεισουράρηδες, φύλακες στα ορεινά μέρη. Θα ξεχωρίσουν τρεις διαφορετικές ομάδες: Οι Γκέγκηδες, οι Τσάμηδες και οι Τόσκηδες, με μια μικρότερη υποδιαίρεση, τους Λιάπηδες. Δε συγκρότησαν έθνος, παρόλο που είχαν βρεθεί από νωρίς μπροστά σε κοινό εχθρό. Στα χρόνια της Φραγκοκρατίας, οι αρβανίτικες πατριές χρησιμοποιούνται ως στρατός στα φεουδαρχικά κρατίδια που συγκροτήθηκαν στον ελλαδικό χώρο. Τον 14ο αιώνα οι ένοπλοι αυτοί Αρβανίτες που είχαν εγκατασταθεί σʼ όλη την οροσειρά της Πίνδου εξεγείρονται, ανατρέπουν την εξουσία στην Ήπειρο και δημιουργούν τρία κρατίδια: των Μπουαίων με κέντρο το Αγγελόκαστρο, των Λιοσαίων με κέντρο την Άρτα και του Κάρολου Τόπια, που καταλάμβανε τη Β. Ήπειρο και μέρος της Αλβανίας. Αργότερα η φατρία του Μπούα Σπάτα θα αποικίσει την Αττική στη θέση που βρίσκονται σήμερα τα Σπάτα το Κορωπί και το Μαρκόπουλο, ενω η φάρα του Λιόσα θα αποικίσει την Αττική στη θέση που βρίσκεται σήμερα τα Λιόσα και το Μενίδι.
Με τη διάλυση αυτών των κρατιδίων οι πολεμικές πατριές των Αρβανιτών σκορπούν ως μισθοφόροι σε διάφορα μέρη της Ελλάδας: στην Αττική και Βοιωτία ως μισθοφόροι των Ατσαγιόλι και στην Πελοπόννησο ως μισθοφόροι των Παλαιολόγων. Οι Τούρκοι θα τους βρουν απλωμένους σʼ όλη την Ελλάδα. Οι Τούρκοι θα εξισλαμίσουν το βασικό όγκο των αρβανίτικων φατριών, που κατοικούσαν πέρα από τα όρια της σημερινής Ελλάδας και θα τους χρησιμοποιήσουν ως στήριγμα της εξουσίας τους. Οι Αρβανίτες που βρέθηκαν σκορπισμένοι, ως μισθοφόροι θα μείνουν κατά το πλείστο χριστιανοί και γιʼ αυτό θα πολεμούν τους Τούρκους.
Αυτοί οι Αρβανίτες θα συγχωνευτούν τελικά με το Νεοελληνικό έθνος. Αντίθετα, οι εξισλαμισμένοι θα συγκροτήσουν το έθνος των Αλβανών, που ζει στην Αλβανία.
Οι Αλβανοί όμως ονομάζουν τον εαυτό τους Σκιπτάρ.
Ως μισθοφόροι, οι Αρβανίτες βρίσκονται σκορπισμένοι στα πέρατα της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Οι χριστιανοί Αρβανίτες θα είναι οι βασικοί μισθοφόροι της Βενετίας και θα δράσουν σʼ όλη τη διάρκεια των τουρκοβενετικών πολέμων. Μεγάλος αριθμός Αρβανιτών μισθοφόρων θα εγκατασταθούν στο βασίλειο της Νεάπολης, όπου θα παραμείνουν Και μετά την κατάλυση. Απόγονοί τους ζουν σήμερα σκορπισμένοι στη Ν. Ιταλία.
Μεγάλος όγκος Αρβανιτών θα κατέβει στον ελλαδικό χώρο και ιδιαίτερα στην Πελοπόννησο το 1770, την εποχή των Ορλωφικών. Για μια περίοδο θα κυριαρχήσουν στην Πελοπόννησο, ενώ θα εξαναγκάσουν σε φυγή το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού της Πελοποννήσου. Έγιναν πραγματική συμφορά. Οι ίδιοι οι Τούρκοι θα τους καταδιώξουν. Σε συνεργασία με τις κλέφτικες ομάδες της Πελοποννήσου οι Τούρκοι θα τους εξοντώσουν. Μαζί με τις ένοπλες πατριές είχαν κατέβει στην Πελοπόννησο και πολλοί ποιμένες. Με το διωγμό, οι περισσότεροι θα φύγουν για να εγκατασταθούν στα νησιά (Κυκλάδες, Σάμο κ.λπ.), ενώ ένα μεγάλο μέρος θα επιστρέψει στην Αλβανία, μετά από περίπου 10 χρόνια παραμονής στην Πελοπόννησο. Αρβανίτες θα εγκατασταθούν σε όλα τα μέρη της Ελλάδας, τόσο ως μισθοφόροι των Βενετών, όσο και ως μισθοφόροι των Τούρκων.
Οι χριστιανοί Αρβανίτες, που εγκαταστάθηκαν στον ελλαδικό χώρο πριν από την Τουρκοκρατία, θα πολεμήσουν τους Τούρκους και στη συνέχεια, μέσα από κοινούς με τον ελληνικό πληθυσμό αγώνες κατά των Τούρκων, θα συγχωνευτούν με τους Έλληνες.
Οι Αρβανίτες θα αφομοιωθούν από το νεοελληνικό έθνος.
Η γλώσσα των Αρβανιτών γενικά ήταν φτωχή και οι Αρβανίτες υποχρεώθηκαν να χρησιμοποιούν πολλές ελληνικές λέξεις. Σιγά σιγά η γλώσσα τους χάνεται. Η αρβανίτικη γλώσσα δε χάθηκε εντελώς μόνο στις περιοχές, όπου οι Αρβανίτες έμειναν ως αποκλειστική-κλειστή κοινωνία(Αττική και Βοιωτία και κατά κάποιο τρόπο η Κορινθία). Όταν η κλειστή κοινωνία τους θα σπάσει (από τα μέσα του 18ου αιώνα και έπειτα) η αρβανίτικη γλώσσα θα αρχίσει να υποχωρεί. Εξακολουθεί να αντιστέκεται όμως, στα ορεινά χωριά της Βοιωτίας-Αττικής».
Η κάθοδος των Αρβανιτών
Η ιστορία της καθόδου των Αρβανιτών ή Αλβανιτών ξεκινά από τον 13ο αιώνα. Όταν δημιουργήθηκε το Δεσποτάτο της Ηπείρου στις αρχές του 13ου αιώνα, οι Αλβανοί μισθοφόροι στρατιώτες πολεμούσαν με το μέρος της Ηπείρου εναντίον των Σλάβων και των Βενετών. Για τις υπηρεσίες που προσέφεραν οι Αλβανοί κατά τη διάρκεια των στρατιωτικών επιχειρήσεων, η αλβανική αριστοκρατία μόνο πήρε σημαντικούς αυλικούς τίτλους.
Αυτοί οι Αλβανοί αριστοκράτες, τοποθετούνταν επικεφαλής πολλών περιοχών, διαβρώνοντας έτσι σταδιακά το παλιό βυζαντινό διοικητικό σύστημα. Από παραδοσιακοί πατριαρχικοί αρχηγοί μεταλλάσσονταν σε άρχοντες. Το καινούργιο καθεστώς που επέβαλλαν οι άρχοντες αυτοί στη γη, αποστερούσε την περιουσία από τους κατοίκους που συχνά έχαναν και την ελευθερία τους πωλούμενοι ως σκλάβοι.
Προσπαθώντας να ξεφύγουν από την νέα αυτή κατάσταση, οι Αρβανίτες υποχρεώθηκαν να αποκτήσουν νομαδικές συνήθειες. Βλέπανε τη μετανάστευση ως μοναδική λύση στα προβλήματα που δημιουργούσε η μονοπώληση των αλβανικών εδαφών από τους Αλβανούς άρχοντες που γίνονταν όλο και πιο βίαιοι. Πέρα όμως από τις μεταβολές αυτές που τάραξαν σε βάθος την κοινωνία τους, μία ακόμη αιτία εκπατρισμού αποτελούσε πλέον η οθωμανική εισβολή.
Οι πηγές αναφέρουν ότι η δια θαλάσσης μετανάστευση άρχισε δειλά γύρω στο 1280, ενώ οι χερσαίες μεταναστεύσεις πρέπει να τοποθετηθούν στα τέλη του 13ου αι. αφού υπάρχουν αναφορές για παρουσία Αρβανιτών στη Θεσσαλία γύρω στα 1315. Οι αρβανίτικες μεταναστεύσεις σταμάτησαν γύρω στο 1600 μ.Χ.
Τέλος η εσωτερική μετακίνηση εντός της επαρχίας Ηπειρωτών μεταναστών, που στο μεταξύ πλήθαιναν με γάμους και τις επιμειξίες σταμάτησε γύρω στο 1600 μ.Χ.
Από τότε, όλοι οι Αρβανίτες που απαντώνται εκτός Αλβανίας παρουσιάζονται ως γνήσιοι νομάδες, και τους συναντούμε από τη Θεσσαλία ως την Αττική και από την Ακαρνανία ως τα νότια της Πελοποννήσου.
Ατομικά ή συλλογικά, η αρβανίτικη αυτή μετανάστευση εμφανίζεται ως αντίδραση φυγής σε μία κοινωνική καταπίεση που είχε γίνει αφόρητη.
Οι Αρβανίτικες φατρίες ήταν και έμειναν πιστές στην Ελληνική Ορθοδοξία. Όμως οι Αλβανοί ασπάστηκαν θρησκείες όπως ο Μουσουλμανισμός και ο Ρωμαιοκαθολισμός ανάλογα με τα δικά τους συμφέροντα.
Η Θεσσαλία υπήρξε η πρώτη ελληνική επαρχία που δέχτηκε τις αρβανίτικες μεταναστεύσεις. Σύμφωνα με όσα αναφέρει ο ιστορικός Χαλκοκονδύλης, μετά τη Θεσσαλία οι Αρβανίτες πήγαν στο εσωτερικό της Μακεδονίας και έφθασαν ως την Καστοριά. Μαζί τους έφεραν και τα προτερήματά τους ως γεωργοί.
Οι Αρβανίτες εγκαταστάθηκαν στην Πελοπόννησο σε μικρούς αριθμούς μετά από πρόσκληση του δεσπότη Μανουήλ Καντακουζηνού (1348 – 1380). Κατόπιν, ο δεσπότης Θεόδωρος Α’ Παλαιολόγος (1383 – 1407) προσκάλεσε περίπου 10.000 Αρβανίτες για να εγκατασταθούν στην Πελοπόννησο. Οι Αρβανίτες υπηρετούσαν στον βυζαντινό στρατό και η Δυναστεία των Παλαιολόγων τους χρησιμοποίησε συχνά σε πολλές στρατιωτικές εκστρατείες. Σε μια περίπτωση, 6.000 Αρβανίτες από την Γλαρέντζα εστάλησαν στο πεδίο μάχης. Στα μέσα του 1454, ένας ηγέτης που ονομαζόταν Πέτρος Βουάς (μάλλον και Σπάτας) είχε περίπου 30.000 Αρβανίτες κάτω από την εντολή του.
Επίσης, οι Βενετοί μίσθωσαν πολυάριθμους Αρβανίτες για να υπηρετήσουν ως «Stradioti». Με βάση τους υπολογισμούς ενός γαλλικού αυτόπτη μάρτυρα Philippe de Commines (1447 – 1511), οι Αρβανίτες επιτήρησαν τις ενετικές περιοχές όπως το Ναύπλιο, ως πεζοί και έφιπποι. Επιπλέον, οι Αρβανίτες αυτοχαρακτηριζόντουσαν ως Έλληνες. « Ήσαν άπαντες Έλληνες, ελθόντες εκ των πόλεων ας κατέχουσα εν Ελλάδι οι Βενετοί, τινές μεν εκ του Ναυπλίου εν Πελοποννήσω, άλλοι δε εξ Αλβανίας, ενώπιον του Δυρραχίου». Άλλωστε, οι Αρβανίτες και οι Αλβανοί, ήταν γνωστοί εκείνα τα χρόνια σαν ατρόμητοι πολεμιστές, που και μόνο στο άκουσμα τους σκορπούσαν το φόβο.
Οι Αρβανίτες υπηρέτησαν επίσης στο στρατό του Ερρίκου Η’ της Αγγλίας και της Ιρλανδίας (1491 – 1547) και του Henry Ε’ της Αγγλίας.
Οι Αρβανίτες είχαν θέσεις σε πολλές ελληνικές ορθόδοξες εκκλησίες. Το 1697, οι Αρβανίτες Μιχαήλ Μπούας και Αλέξανδρος Μοσχολέων καταχώρησαν ως υπάλληλοι της ελληνικής ορθόδοξης εκκλησίας στη Νάπολη και ως Έλληνες.
Από το σύνολο των μεταναστών, όσοι έφτασαν στην Πελοπόννησο και είχαν εγκατασταθεί σε δυσπρόσιτες ορεινές ζώνες, σχημάτιζαν συμπαγείς ομάδες. Καθώς συχνά δεν είχαν ενδοιασμό να τεθούν υπό τις διαταγές ενός ελληνόφωνου άρχοντα, που ήταν απευθείας απόγονος της παλαιάς αυτοκρατορικής δυναστείας, μαζί με τους υπόλοιπους Έλληνες αποτέλεσαν βασική εστία αντίστασης στους Οθωμανούς.
Με την υιοθέτηση κοινής στάσης, οι ελληνο-αρβανίτικες ενώσεις, διαδραμάτισαν σπουδαίο ρόλο στον ελληνικό απελευθερωτικό αγώνα του 1821. Κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα, πολλοί Αρβανίτες συμμετείχαν στο Μακεδονικό Αγώνα (1903) όπως ο Βαγγέλης Κοροπούλης από την Μάνδρα.
Ανθρωπολογικές μελέτες
Στις ανθρωπολογικές έρευνες του Θεόδωρου Κ. Πίτσιου, οι Αρβανίτες αποτελούν αιγιακό πληθυσμό με διαφορετικά μορφολογικά χαρακτηριστικά σε σύγκριση με τους Αλβανούς. Συγκεκριμένα αναφέρει: «Η εξέταση αυτών των ομάδων (Αρβανιτοφώνων), μία στη Μεσσηνία, μία στην Αργολίδα και δύο στην Κορινθία, έδειξε ότι σε καμία περίπτωση δεν ξεχωρίζουν από το συνολικό πληθυσμό της Πελοποννήσου ή από τις γειτονικές ομάδες. Σε κανέναν από τους ενενήκοντα χάρτες γνωρισμάτων που σχεδιάστηκαν, δεν μοιάζουν μεταξύ τους περισσότερο από όσο με τις γειτονικές τους γεωγραφικές ομάδες. Επίσης, στα στατιστικά δενδρογράμματα ,ταυτόχρονης σύγκρισης περισσοτέρων γνωρισμάτων, δεν διαχωρίζονται οι αρβανιτόφωνες ομάδες από τις υπόλοιπες της Πελοποννήσου».
Θ. Κ. Πίτσιος. Ανθρωπολογική Μελέτη του Πληθυσμού της Πελοποννήσου. Η Καταγωγή των Πελοποννήσιων. Βιβλιοθήκη Ανθρωπολογικής Εταιρείας Ελλάδος Αρ. 2. Αθήνα, 1978.
Αυτή η επιστημονική έρευνα αποδεικνύει πως οι Αρβανίτες ήταν μόνο Έλληνες που εν μέρει εξαλβανίστηκαν γλωσσολογικά εξαιτίας της κατοίκησης μεταξύ αλβανόφωνων πληθυσμών, περίπτωση παρόμοια με τους σύγχρονους αλβανόφωνους Βορειοηπειρώτες Έλληνες που μετανάστευσαν στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια.
* Οι εκδοχές είναι αρκετές (πολύ ενδιαφέρουσα εκπομπή, όπου αναφέρονται πολλά ιστορικά στοιχεία, με τον καθηγητή Φίλια και τον Βαλκανολόγο Αχιλλέα Λαζάρου).
Κατά μία εκδοχή, η οποία στηρίζεται σε ιστορικά στοιχεία και ανασκαφές, η χώρα των Αλβανών βρισκόταν στην Υπερκαυκασία, κοντά στην Κασπία Θάλασσα, δίπλα στην Αρμενία και τη Γεωργία, μέχρι που τους διέλυσαν οι Ρωμαίοι τον 1ον μ.Χ. αιώνα. Πρωτεύουσα ήταν η Καμπάχα, ερείπιά της υπάρχουν και σήμερα. Μετά την καταστροφή από τους Ρωμαίους πολλοί Αλβανοί έφυγαν από την Υπερκαυκασία και ήρθαν στη Ιλλυρία. Κοντά στα σημερινά Τίρανα δημιούργησαν το χωριό Αλβανόν ή Άρβανον, στην περιοχή της σημερινής Κρόιας. Το χωριό αυτό για πρώτη φορά αναφέρεται από τον Πτολεμαίο το Γεωγράφο, ως «Αλβανόπολις», και τον 11ο αιώνα από τους βυζαντινούς. Έτσι ονομάστηκαν Αλβανοί ή Αρβανίτες. Και σιγά σιγά άρχισαν να αυξάνονται, ενώ παράλληλα έφταναν εκεί κι άλλοι Ανατολίτες ή Σλάβοι. Σύμφωνα με άλλη εκδοχή, οι σημερινοί Αλβανοί ήταν θρακικά φύλα από την Δαρδανία (σημερινή περιοχή των Σκοπίων) ή γερμανικά φύλα που αναμείχθηκαν με τους ντόπιους Ιλλυριούς.
** Το πιο χτυπητό παράδειγμα της διαφοράς ανάμεσα στον Έλληνα Αρβανίτη και στον Τουρκαλβανό, το συνειδητοποιεί κανείς με τους Σουλιώτες. Δίγλωσσοι κι εκείνοι, έδειξαν πόσο ψεύτικο είναι το επιχείρημα της αναγωγής σε μια άλλη εθνότητα με στοιχείο τη γλώσσα. Με ελληνικά ή με αρβανίτικα, τραγούδησαν και τραγουδήθηκαν τα κατορθώματά τους που τα ενέπνεε ένα και μόνο: Ή αγάπη για την ελευθερία, η ελληνική συνείδηση, το αδιαίρετο με τη μία έννοια Ελλάδα. Αγεφύρωτο το χάσμα ανάμεσα σε αυτούς και τους Τουρκαλβανούς κι όχι μόνο.
Και τους Λατίνους, τους Παπιστανούς, που τραγική επιβεβαίωση και το ίδιο το βόλι που σκότωσε τον πιο αγαπητό ίσως ήρωα του 1821, τον Σουλιώτη Μάρκο Μπότσαρη.
Mια ακόμα απόδειξη είναι ότι και ο Κολοκοτρώνης στα απομνημονεύματά του, όταν αναφέρει τη λέξη «Αρβανίτης», εννοεί «Τουρκαλβανός». Και θα πρέπει να γίνει ειδική μνεία για τον Κολοκοτρώνη, ο οποίος θεωρείται από τους σημερινούς Αλβανούς, λίγο πολύ ως…συμπατριώτης τους. Ακόμα κι αν η αρβανίτικη καταγωγή των Κολοκοτρωναίων μπορεί να θεωρηθεί διερευνήσιμη, εν τούτοις το γεγονός ότι το 1769 ο πατέρας του Θεόδωρου, Κωνσταντής, μαζί με τα αδέλφια του Αποστόλη, Γιώργο και Αναγνώστη, είχε συντρίψει τους Αρβανίτες-Τουρκαλβανούς που μάστιζαν την Πελοπόννησο και το 1770 είχε συμμετάσχει στην εξέγερση του Μοριά κατά τα Ορλωφικά, ενώ το 1779 συμμετείχε στην εξόντωση των Τουρκαλβανών της Πελοποννήσου, είναι στοιχεία αδιαμφισβήτητα.
Χαρακτηριστική είναι επίσης η αποστροφή του ίδιου του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη στα απομνημονεύματά του: «Όταν έμβηκα εις την Τριπολιτσά, με έδειξαν τον Πλάτανο εις το παζάρι όπου εκρέμαγαν τους Έλληνας. Αναστέναξα και είπα: «Άϊντε, πόσοι από το σόγι μου και από το έθνος μου εκρεμάσθηκαν εκεί», και διέταξα και το έκοψαν».

Πηγή : http://perdika-thesprotias.blogspot.com/

Koσμάς ο Αιτωλός - Ο φιλότουρκος σκοταδιστής

Ποιμένες και ποίμνιο - Η ηθική της αμαρτίας και των <<δούλων>>
Κοσμάς ο Αιτωλός - Ο <<άγιος>> ανθέλληνας και φιλότουρκος σκοταδιστής

Ημερομηνία δημοσίευσης: Παρασκευή 9 Οκτωβρίου, 2009 Δημοσίευση

«Και εγώ αδελφοί μου, όπου αξιώθηκα και εστάθηκα εις αυτόν τον άγιον τόπον τον αποστολικόν, δια την ευσπλαχνίαν του Χριστού μας, εξέταξα πρώτον δια λόγου σας και έμαθα πώς με την χάριν του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και Θεού, δεν είσθενε Έλληνες, δεν είσθενε ασεβείς, αιρετικοί, άθεοι, αλλ’ είσθενε ευσεβείς ορθόδοξοι χριστιανοί…».
«Τριακόσιους χρόνους μετά την Ανάστασιν του Χριστού μας έστειλεν ο Θεός τον άγιον Κωνσταντίνον και εστερέωσε βασίλειον χριστιανικόν· και το είχαν χριστιανοί το βασίλειον 1150 χρόνους. Ύστερον το εσήκωσεν ο Θεός από τούς χριστιανούς και έφερε τον Τούρκον και του το έδωσε (το Βυζάντιο) δια ιδικόν μας καλόν, και το έχει ο Τούρκος 320 χρόνους. Και διατί έφερεν ο Θεός τον Τούρκον και δεν έφερεν άλλο γένος; Δια ιδικόν μας συμφέρον· διότι τα άλλα έθνη θα μας έβλαπτον εις την πίστιν, ο δε Τούρκος άσπρα (χρήματα) άμα του δώσης κάμνεις ο,τι θέλεις. Και δια να μη κολασθώμεν, το έδωσε του Τούρκου, και τον έχει ο Θεός τον Τούρκον ωσάν σκύλον να μας φυλάει».
Αποσπάσματα από ομιλίες του Κοσμά του Αιτωλού.
Ο Κοσμάς ο Αιτωλός έδρασε στον ελληνικό χώρο υπό την καθοδήγηση των οικουμενικών πατριαρχών Σεραφείμ Β΄ (1757-1761) και Σωφρονίου Β΄ (1774-1780). Το κήρυγμά του δεν είχε καμμία σχέση με την ελληνική παράδοση, το αντίθετο μάλιστα, ονομάστηκε όμως από το ορθόδοξο κατεστημένο ως ο «μεγαλύτερος μετά την άλωση Έλληνας», «Πατέρας του Νεώτερου Ελληνισμού», «Πατροκοσμάς», «Μεγάλος Διδάχος», «Προφήτης του Γένους» κι ανακηρύχτηκε άγιος το 1961.
Η πάλαι ποτέ υπερήφανη Ελλάδα των φιλοσόφων, των ποιητών και των επιστημόνων κατάντησε να θεωρεί σήμερα τον εικονιζόμενο περιφερόμενο μοναχό ως τον «μεγαλύτερο των Ελλήνων» και διδάσκαλο του Γένους, που δίδασκε: «Άκουσε, παιδί μου, να σου ειπώ. Η τελεία αγάπη είναι να πουλήσης όλα σου τα πράγματα, να τα δώσης ελεημοσύνη και να πηγαίνης και εσύ να εύρης κανένα αυθέντη να πουληθής σκλάβος. Και όσα πάρης, να τα δώσης όλα. Να μην κρατήσης ένα άσπρο (νόμισμα). Ημπορείς να το κάμης αυτό, να γίνης τέλειος;».
Ο Κοσμάς γεννήθηκε σ’ ένα χωριό της Αιτωλίας στις αρχές του 18ου αιώνα. Οι απόψεις για τον ακριβή τόπο και χρόνο της γεννήσεώς του διίστανται. Ο πρώτος βιογράφος και σύγχρονός του ήταν ο άγιος Νικόδημος Αγιορείτης. Την πρώτη του στοιχειώδη «μόρφωση» την πήρε από έναν ιεροδιάκονο, τον Γεράσιμο Λίτσικα στη Σιγδίτσα Παρνασσίδας, ενώ στα είκοσί του χρόνια «άρχισε να διδάσκεται τα γραμματικά» από έναν άλλο ιεροδιάκονο, τον Ανανία Δερβισάνο (Κ. Σάθα, «Νεοελληνική Φιλολογία» και «Νέον Μαρτυρολόγιον», σελ. 201.) Μερικά χρόνια αργότερα πήγε στην Αθωνιάδα Σχολή του Αγίου Όρους, όπου έγινε μοναχός κι «έκλαιγε για τις αμαρτίες του δεκαεπτά χρόνους».
Σχετικά με την μόρφωση, που απέκτησε στο Άγιο Όρος, ο ίδιος ο Κοσμάς λέει το εξής ακατανόητο: «Εγώ από το σχολείο έμαθα τα 24 γράμματα, έμαθα και 5-6 Ελληνικά και έμαθα πολλών λογιών γράμματα, εβραϊκά, τουρκικά, φράγκικα» (Χειρόγραφο 29 Φιλοσοφικής Θεσσαλονίκης, σελ. 262.)
Από το κήρυγμά του διαφαίνεται, πως είχε μελετήσει την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη, τους Πατέρες, τα λειτουργικά βιβλία της Ορθόδοξης Εκκλησίας, απ’ όπου δανείστηκε τα παραδείγματα της οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας, της αγίας Παρασκευής, των αγίων Ανδρονίκου κι Αθανασίας καθώς και τα Συναξάρια των αγίων. Η «παιδεία» που έλαβε περιελάμβανε λοιπόν όλα αυτά που πρέπει να ξέρει ένας καλός χριστιανός και τίποτε άλλο. Όλα τα παραδείγματα, που ανέφερε στις διδαχές του ήταν παρμένα από την εβραϊκή –χριστιανική– παράδοση κι όχι από την ελληνική. Τα πρόσωπα που μνημόνευε ήταν οι απόστολοι, ο Αβραάμ, άλλες βιβλικές φυσιογνωμίες κ.λ.π.. Ποτέ του δεν έκανε ουδεμία αναφορά στον Πλάτωνα, στον Αριστοτέλη, στους Τραγικούς ή σε ο,τιδήποτε ελληνικό. Αντιθέτως, όποτε μιλούσε για Ελλάδα ή για Έλληνες, εκφραζόταν πάντοτε υποτιμητικά.
Τα κέρδη του Σαββάτου και τα κέρδη της Κυριακής
Αφού έφυγε από το Άγιο Όρος –πιθανότατα το 1760- μετέβη στην Κωνσταντινούπολη, όπου έλαβε οδηγίες και άδεια από τον πατριάρχη Σεραφείμ Β΄ κι άρχισε την προπαγανδιστική του δράση. Η πρώτη του περιοδεία έγινε στην ηπειρωτική Ελλάδα. Το 1774 επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη, όπου πήρε νέες οδηγίες και νέα άδεια από τον τότε πατριάρχη Σωφρόνιο Β’, για να αρχίσει νέα περιοδεία, αυτή την φορά στα νησιά του Αιγαίου. Από εκεί επέστρεψε στο Άγιο Όρος κι ύστερα από λίγο ξεκίνησε την τρίτη και τελευταία του περιοδεία στην ηπειρωτική Ελλάδα πάλι και στα Ιόνια νησιά. Η αιτία του θανάτου του (1779) παραμένει σκοτεινή, αλλά από πουθενά δεν προκύπτει, ότι οφειλόταν σε τυχόν εθνικό κήρυγμά του ή ιδεολογικούς λόγους. Επισήμως, συνελήφθη και εκτελέστηκε στις 24 Αυγούστου του 1779 στο χωριό Κολικόντασι, κοντά στην πόλη του Βερατίου στην Αλβανία, από τους Τούρκους γιατί τον υποπτεύονταν ως πράκτορα των Ρώσων.
Σύμφωνα με την παράδοση –για σεβασμό της ημέρας της Κυριακής– πρωτοστάτησε στην αλλαγή της ημερομηνίας του παζαριού από Κυριακή που γινόταν σε Σάββατο. «Το κέρδος, οπού γίνεται την Κυριακήν και κάθε άλλην δεσποτικήν εορτήν, είναι αφωρισμένον και κατηραμένον, και βάνομεν φωτιά εις τα οσπίτια μας και καιόμεθα και ψυχικά και σωματικά» (Διδαχή Α2 , 930, Ι. Μενούνου). Η αλλαγή αυτή ζήμιωσε τους Εβραίους εμπόρους, οι οποίοι φέρονται πως δωροδόκησαν τον Κουρτ πασά, που διέταξε τη θανάτωση η ίσως την απέλασή του. (Μ. Γκιόλια, «Ο Κοσμάς Αιτωλός», σελ. 247.)
Ο Νικόδημος ο Αγιορείτης αποκαλύπτει κάτι πολύ σημαντικό, διαφορετικό από αυτά, που προπαγανδίζονται για τον Κοσμά: «Ο αποστολικός ούτος διδάσκαλος, ποτέ δεν άνοιξε στόμα να ειπή λόγον εναντίον των Εβραίων ούτε εις την Θεσσαλονίκην, ούτε εις Καστορίαν, ούτε εις τα Ιωάννινα, ούτε εις κανένα άλλο μέρος, όπου ήσαν Εβραίοι, αλλά μόνον τους χριστιανούς εδίδασκε να πολιτεύωνται ωσάν χριστιανοί». Αυτό ελέγχεται ως ακριβέστατο και από την τρίτη διδαχή του Κοσμά, στην οποία αναφέρεται: «Όσοι αδικήσατε ή χριστιανούς ή Τούρκους ή Εβραίους, ή Φράγκους, να δώσετε το άδικον οπίσω, διατί είναι κατηραμένον και δεν βλέπετε προκοπήν» (Κ. Σαρδελή, ΙΓ Πάτρια.)
Σε όλες τους τις συναλλαγές οι Έλληνες θα έπρεπε να «πηγαίνουν με το σταυρό στο χέρι», έρμαια των αδικιών όλων των άλλων· εισήγαγε έτσι τον αθέμιτο ανταγωνισμό εις βάρος των Ελλήνων.
Η εβραιοχριστιανική «φιλοσοφία» των διδαχών του
Ο Κοσμάς ως κύριο τρόπο δράσης ανάμεσα στους Έλληνες είχε το προπαγανδιστικό κήρυγμα, διδαχή, όπως ονομάστηκε από τους χριστιανούς. Ο λόγος του, που δεν διέθετε μεγάλη ποικιλία, με την πάροδο του χρόνου απέκτησε τυποποιημένη μορφή. Δεν έγραφε, ούτε αποστήθιζε τις ομιλίες του, αλλά κρατούσε ένα «σκελετό» και τροποποιούσε την ομιλία ανάλογα με τις περιστάσεις. Συνήθως επαναλάμβανε 3-4 τύπους διδαχών, τους ίδιους πάντα. Ας εξετάσουμε ενδεικτικά μερικές διδαχές του:«Εν αρχή εποίησεν ο Θεός τον ουρανόν και την γην και πάντα τα εν αυτοίς, λέγει ο προφήτης Μωυσής πεφωτισμένος εκ πνεύματος αγίου εις την αγίαν και ιεράν γραφήν. Τον παλαιόν (καιρόν), χριστιανοί μου, εγίνοντο καλοί οι άνθρωποι».
Μιλάει για τον Αβραάμ και τον Ισαάκ, που εξέδιδαν τις γυναίκες τους, τον Λωτ, που συνευρέθη με τις θυγατέρες του, τη Θάμαρ, που συνευρέθη με τον πεθερό της για ένα δακτυλίδι κ.λ.π..
«Ερευνάτε τας γραφάς, ότι εν αυταίς ευρήσετε ζωήν αιώνιον».
Το «ερευνάτε τας γραφάς» το αντέγραψε από τον Ιησού. Αναφερόμενοι κι οι δύο στις γραφές εννοούσαν την Παλαιά Διαθήκη· η Καινή δεν είχε γραφεί ακόμη, τον καιρό του Ιησού. Και φυσικά δεν είπε ερευνάτε τον Όμηρο ή ερευνάτε τον Επίκουρο ή τον Δημόκριτο ή τον Ηράκλειτο κ.τ.λ., το οποίο θα έλεγε, εάν κήρυττε κάτι, που να είχε σχέση με τον Ελληνικό Πολιτισμό.
«Καλύτερα, αδελφέ μου, να θανατώσης εκατό ανθρώπους βαπτισμένους, παρά να αφήσης ένα παιδίον αβάπτιστον να αποθάνη» (Παπά-Αρσενίου Βλιαγκόφτη, ΙΓ Πάτρια).
Ο Κοσμάς εναντιωνόταν στους παραδοσιακούς χορούς και στα τραγούδια και δίδασκε: «Ψάλτες να παίρνετε στους γάμους» (Παπά-Θεόδωρου Ζήση, ΙΓ Πάτρια).
«Είναι μεγάλη ευλογία να κάμετε το παιδί σας καλόγηρο» (ως ανωτέρω).
Αρκεί να μην πάρει όπλο και πολεμήσει τους Τούρκους.
Στα κηρύγματά του περιλάμβανε αρκετή μεταφυσική τρομοκρατία: «Ω τι φόβον και τρόμον ηθέλαμεν έχει δια τον Άδην, αν ήτο ν’ ακούαμεν τες ελεεινές φωνές των εκεί κολαζομένων. Ανάμεσα εκεί εις τες φλόγες του Άδου, αναστενάζουσιν οι άθλιοι αμαρτωλοί, κλαίουσι, βρυχώνται χειρότερα από τα ζώα… Τα δάκρυα οπού χύνουσι, τους αυξάνουσι περισσότερον τες φλόγες του Άδου. Και τι ζωή θέλει είσθαι εκείνη του αμαρτωλού να κατακαίεται πάντοτε εις ένα τέτοιον πυρ, όπου σύγκρισιν με άλλο δεν έχει;» («Πατρικαί νουθεσίαι αγ. Κοσμά Αιτωλού», Άγιον Όρος, κεφ. στ.).
Πολυδιαφημισμένη από τους ελληνορθόδοξους είναι η διδαχή: «Είναι προτιμώτερο να έχει κανείς σχολείο στον τόπο του, παρά βρύσες και ποτάμια».
Κανείς τους όμως δεν διαβάζει και τη συνέχεια: «Σκοπός του σχολείου είναι να διδάξει, τι είναι Θεός, τι είναι άγγελοι, δαίμονες, κόλαση, παράδεισος».
Όλα τα σκοτεινά βυζαντινά χρόνια το πατριαρχείο, το οποίο έλεγχε πλήρως την παιδεία των Ελλήνων, επέτρεπε να διδάσκονται μόνο το Ψαλτήρι κι η Οκτώηχος. Για τέτοια σχολεία μιλούσε κι ο Κοσμάς. Ούτε καν σκεφτόταν σχολεία, που θα δίδασκαν επιστήμες, αρχαίους συγγραφείς ή οτιδήποτε άλλο σχετικό. Αυτά κυνηγιώνταν κι έκλειναν -όχι από τους Τούρκους, αλλά- από το πατριαρχείο. (Βλ. «Η ιερά εξέταση του Γρηγορίου Ε΄».)
Ο Κοσμάς ήταν σαφής: «Το σχολείο ανοίγει τες εκκλησίες, το σχολείο ανοίγει τα μοναστήρια» (Μητροπολίτη Φλωρίνης Αυγ. Καντιώτη, «Κοσμάς ο Αιτωλός», εκδόσεις Ορθοδόξου Ιεραποστολικής Αδελφότητας «Ο Σταυρός», σελ. 142 και 209).
«Ο Τούρκος δεν βλάπτει την Πίστιν»
Πολλές υπερβολές γράφτηκαν για τον Κοσμά Αιτωλό, προκειμένου να αποκρυβεί η από το πατριαρχείο κατευθυνόμενη αντεθνική του προπαγάνδα και να υποστηριχθεί –ψευδώς– πως δήθεν επιτελούσε εθνικό έργο.
Υποστηρίζεται για παράδειγμα, ότι ο Κοσμάς μύησε πολλούς στην επαναστατική ιδέα κι ανάμεσά τους τον Κατσαντώνη στα 1777 (Φ. Μιχαλόπουλος, «Κοσμάς ο Αιτωλός», σελ. 57, 58, 66). Ο αργότερα ονομαστός Κλέφτης όμως, ήταν τότε νήπιο· γεννήθηκε μεταξύ 1770 και 1773. Το πατριαρχείο ήταν κάθετα αντίθετο με τις επαναστατικές ιδέες, γι’ αυτό και αφόρισε τους επαναστάτες και την Επανάσταση του ’21. Στέλνοντας τον Κοσμά Αιτωλό στην Ελλάδα επεδίωκε με την ανθελληνική, παθητική και χριστιανική μορφή της διδασκαλίας του να σβήνει άμεσα κάθε εμφανιζόμενη ελληνική επαναστατική φλόγα.
Ο Κοσμάς δεν αρκούνταν στη σιωπή, αλλά συμβούλευε καθαρά υποταγή στον Τούρκο κατακτητή. Δεν ήθελε να έχει σχέση με την Ελλάδα, ούτε με καμμία άλλη πατρίδα, τόνιζε πως πατρίδα όλων είναι ο ουρανός και συνιστούσε στους Ρωμιούς να παραμείνουν υποταγμένοι στους Τούρκους, που ήρθαν για να διαφυλαχθεί η ορθόδοξη πίστη από την εκ δυσμών απειλή. Συνιστούσε ακόμα να προσεύχονται οι χριστιανοί, για να φωτίζει ο Θεός τον βασιλιά και τους «ζαπιτάδες», ώστε «να κυβερνούν τον κόσμο με πραότητα και δικαιοσύνη».
«Απολαύστε» αντιεπαναστατικές κι αντεθνικές διδαχές του Κοσμά προς τους επαναστατημένους Σουλιώτες:
• «Σας λυπάμαι για την περηφάνεια, οπού έχετε. Το ποδάρι μου εδώ δεν θα ξαναπατήση. Και εάν δεν αφήσετε αυτά τα πράγματα που κάνετε, την αυθαιρεσία και ληστεία, θα καταστραφήτε. Σε κείνο το κλαρί, που κρεμάτε τα σπαθιά σας, θά ‘ρθη μια μέρα που θα κρεμάσουν οι γύφτοι τα όργανά τους» (ελέχθη στο χωριό Άγιος Δονάτος Σουλίου, από το βιβλίο «Κοσμάς ο Αιτωλός» του Αυγ. Καντιώτη.)
• «Εμείς, χριστιανοί μου, δεν έχομεν εδώ πατρίδα… Δια τούτο και ο Θεός μας έβαλε τον νουν εις το επάνω μέρος, δια να στοχαζώμεθα πάντοτε την ουράνιον βασιλείαν, την αληθινήν πατρίδα μας» (Διδαχή Α , 1, Ι. Μενούνου).
• «Και βαθμοφόροι Τούρκοι μου παρέχουν τώρα την προστασίαν των. Ο καθείς από αυτούς επιζητεί την παρουσίαν του ιερωμένου εις τα χωριά, όπου έχουν τα φέουδά των, διότι ούτος παρακινεί τους Έλληνας να φέρωνται νομοταγώς και να πληρώνουν τα δικαιώματα εις τους φεουδάρχας των» (Κ. Μέρτζιου, «Το εν Βενετία», σελ. 6).
Στη διδαχή αυτή φαίνεται καθαρά ο ρόλος του κλήρου κατά την Τουρκοκρατία. Στο χειρόγραφο 12 της Μονής Λευκοπηγής αναγράφεται, ότι ο Κοσμάς παρακίνησε τους οπλοφόρους από τους ακροατές του να παραδώσουν τα όπλα «εις τους ζαπιτάδες» (Φ. Μιχαλόπουλος, «Κοσμάς ο Αιτωλός», σελ. 271).
• «Να ρίψετε τ’ άρματα και να ελπίζετε εις τον Θεόν» (Παπά-Αρσενίου Βλιαγκόφτη, ΙΓ Πάτρια).
«Προφητείες» στα όρια της γελοιότητας
Είναι αδύνατον στον άνθρωπο να πετάξει ένα νόμισμα στον αέρα και να υπολογίσει με ακρίβεια από ποια πλευρά του θα πέσει στη γη κι αυτό, γιατί οι δυνάμεις, που ασκούνται κατά την πορεία του νομίσματος από το χέρι έως την γη είναι άπειρες και διαφορετικές μεταξύ τους. Για τον ίδιο λόγο δεν μπορεί κανείς να «προφητεύσει» τους αριθμούς του λαχείου κ.λ.π.. Αν ο άνθρωπος δεν μπορεί να υπολογίσει από ποια πλευρά θα σταθεί το νόμισμα, πως μπορεί να υπολογίσει τι θα γίνει μετά από πολλά χρόνια; Κι όμως, οι χριστιανοί άγιοι το καταφέρνουν.
Πολυδιαφημισμένες είναι στην προκειμένη περίπτωση οι «προφητείες» του Κοσμά του Αιτωλού, ορισμένες όμως από τις οποίες φθάνουν στα όρια της γελοιότητας.
Απολαύστε μερικές δειγματοληπτικά:
• «Ή τρεις μέρες, ή τρεις μήνες, ή τρία χρόνια θα βαστάξει.»Προφητεία είναι αυτή;
• «Θα δείτε σαράντα άλογα να τα δένουν σε ένα παλούκι».
• «Θα βάλουν φόρο στις κότες και στα παράθυρα».
• «Θα ‘ρθει ξαφνικά ή το βόιδι στο χωράφι, ή το άλογο στ’ αλώνι».
• «Θα ‘ρθει καιρός, που θα φέρει γύρες ο διάβολος με το κολοκύθι του».
• «Ένα ψωμί θα χαθεί το μισό κι ένα ολόκληρο».
• «Να έχετε τρεις θύρες· αν σας πιάσουν τη μια, να φύγετε από την άλλη».Περισσεύει μία!
• «Θα ‘ρθει καιρός, που θα ζωστεί ο τόπος με μια κλωστή». Οι ελληνορθόδοξοι απολογητές προπαγανδίζουν, ότι έτσι είναι τώρα ο κόσμος με τα καλώδια του τηλέγραφου και των τηλεφώνων. Αυτά δεν υπάρχουν βέβαια, καθ’ ότι βρισκόμαστε στην εποχή των ασύρματων επικοινωνιών και μιλάμε με κινητά μέσω δορυφόρων.
• Υπερήφανοι για την επίσκεψή του στην περιοχή τους το 1775 οι κάτοικοι της Αρναίας Χαλκιδικής ανήγειραν παρεκκλήσι, στο οποίο εντοίχισαν πινακίδα, σύμφωνα με την οποία ο άγιος Κοσμάς έδωσε την προφητεία:
«Όλος ο ντουνιάς θα ταραχθεί, αλλά οι ποδιές του Χολομώντα δεν θα ταραχθούν».
Ας εξετάσουμε τώρα τις…«επιστημονικές» γνώσεις του Κοσμά σε θέματα, που δεν χρειαζόταν να κάνει προφητείες:
• «Ο ήλιος και το φεγγάρι και τ’ άστρα είναι κολλημένα εις τον ουρανόν και ο ουρανός γυρίζει μαζί με τον ήλιον… Όπου πηγαίνει ο ήλιος εκεί γίνεται ημέρα» (Χειρόγραφο 12 Λευκοπηγής, σελ. 31).Σκοτάδι γίνεται εκεί, που διδάσκονται τέτοιες ανοησίες.
• Όταν ο γάμος γίνεται όχι όπως θέλει ο Θεός αλλά ο Διάβολος, τότε πεθαίνει κάποιος από τους συζύγους, «και παιδιά κάμνουν και εκείνα όλα κορίτσια, στραβά, κουτσά, λωλά, αναποδιασμένα». (Έκδοση Αποστολιά, σελ. 74.)Τα κορίτσια εξομοιώνονται με τα παιδιά με αναπηρίες.
• «Και από τον καιρό οπού έκαμεν ο πανάγαθος Θεός τον κόσμον είναι επτά χιλιάδες και διακόσιοι ογδοήντα οκτώ χρόνοι» (Διδαχή Α2 , 19, Ι. Μενούνου).Δηλαδή ο Θεός κατασκεύασε τον κόσμο περί την 6η χιλιετία π.Χ.. Τα ίδια πάντως υποστηρίζει κι η επίσημη Εκκλησία σήμερα.
• «Να μην τρώγωμεν οψάρια τες Τετράδες και τες Παρασκευές, ότι είναι μεγάλη αμαρτία, και όποιος τρώγει να ηξεύρη, ότι σταυρώνει τον Χριστόν» (Διδαχή Α2 , 930, Ι. Μενούνου).
• «Πάλιν εσύ, γυναίκα, έχεις περισσότερον χρέος από τον άνδρα να ανατρέφεις τα παιδιά σου και να τα νουθετάς εις τα καλά έργα. Όταν το παιδί σου σηκώνεται το ταχύ από τον ύπνον και ευθύς σου γυρεύει ψωμί, εσύ μη του δώσεις, αλλά επάρε το και πήγαινέ το εις την εικόνα του Χριστού και ειπέ του: Εγώ παιδί μου ψωμί δεν έχω, ο Χριστός μας έχει. Έλα κάμε το σταυρόν σου να τον προσκηνύσωμεν και να τον παρακαλέσωμεν να μας δώσει. Και έτσι συνηθίζει το παιδί από μικρόν εις το καλόν» (Διδαχή Α2 , 935, Ι. Μενούνου).Χριστιανικές παιδαγωγικές μέθοδοι ψυχολογικής βίας.
* * *Μνημεία ανθελληνισμού και τουρκοφιλίας σύμφωνα με την πολιτική του πατριαρχείου, σκοταδιστική χριστιανική προπαγάνδα και καλογερικές ανοησίες ήταν τα κηρύγματα του περιφερόμενου καλόγερου, του Κοσμά Αιτωλού. Κι όμως οι αποπροσανατολισμένοι Νεοέλληνες πιστεύουν, ότι επιτέλεσε σημαντικό εθνικό έργο και τον θεωρούν μέγα Έλληνα και μέγα διδάσκαλο του Γένους. Οι σημερινοί κάτοικοι της χώρας, που γέννησε χιλιάδες επιστήμονες, ποιητές, φιλοσόφους και πρωτοπόρους του Παγκόσμιου Πολιτισμού, προτίμησαν να δώσουν στο σχολείο της φωτογραφίας το όνομα του σκοταδιστή, φιλότουρκου κι ανθέλληνα, Κοσμά του Αιτωλού.
Η εθνική μας αφασία σε όλο της το μεγαλείο…

Πηγή: http://perdika-thesprotias.blogspot.com/

Δευτέρα 5 Οκτωβρίου 2009

AΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΕΚΛΟΓΩΝ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ
Εγγεγραμμένοι 60,454
Ψήφισαν 38,036 / 62.92 %
Εγκυρα 37,141
Άκυρα 699 / 1,84%
Λευκά 196 / 0,52%

ΠΑ.ΣΟ.Κ 48.67 % 18,075
Νέα Δημοκρατία 36.67 % 13,619
Κ.Κ.Ε. 4.60 % 1,710
ΣΥ.ΡΙΖ.Α 3.47 % 1,288
ΛΑ.Ο.Σ 3.07 % 1,140
ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ 1.55 % 576
Αντικαπιταλιστική Αριστερή Συνεργασία (ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.) 0.41 % 153
ΚΚΕ (μ-λ) 0.30 % 113
Δημ. Βεργής ΕΛΛΗΝΕΣ ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ 0.27 % 102
ΜΑΡΞΙΣΤΙΚΟ-ΛΕΝΙΝΙΣΤΙΚΟ ΚΚΕ 0.23 % 84
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ 0.21 % 78
Λαικός Σύνδεσμος - Χρυσή Αυγή 0.19 % 70
Ενωση Κεντρώων 0.15 % 56
Εργατικό Επαναστικό Κόμμα 0.08 % 28
ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΟΛΙΤ. ΠΑΡΑΤΑΞΗ του ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ 0.07 % 27
Ο.Α.Κ.Κ.Ε. Οργάνωση για την Ανασυγκρότηση του ΚΚΕ 0.06 % 22



Δήμος Αχέροντα
Εκλογική περιφέρεια:
Θεσπρωτίας
Τμήματα:
7 / 7 (100,00%) 01:13
Εγγεγραμμένοι: 3.146
Ψήφισαν: 1.995 (63%)
Έγκυρα: 1.951 (98%)
Ακυρα/Λευκά: 44 (2%)
Κόμμα
%
Ψήφοι
2007


ΠΑ.ΣΟ.Κ.
51,97
1.014
47,18
Ν.Δ.
36,65
715
43,65
Κ.Κ.Ε.
4,51
88
4,63
ΛΑ.Ο.Σ.
2,26
44
1,30
ΣΥ.ΡΙΖ.Α.
2,00
39
1,89
Οικολόγοι Πράσινοι
1,03
20
0,50
Βεργής Οικολόγοι
0,36
7
Κ.Κ.Ε. Μ-Λ
0,31
6
0,20
ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.
0,26
5
Μ-Λ Κ.Κ.Ε.
0,21
4
0,25
Χρυσή Αυγή
0,21
4
Ενωση Κεντρώων
0,10
2
0,15
Δημ. Αναγέννηση
0,10
2
Καποδίστριας
0,05
1



Δήμος Ηγουμενίτσης
Εκλογική περιφέρεια:
Θεσπρωτίας
Τμήματα:
27 / 27 (100,00%) 01:54
Εγγεγραμμένοι:
13.362
Ψήφισαν:
9.391 (70%)
Έγκυρα:
9.132 (97%)
Ακυρα/Λευκά:
259 (3%)
Κόμμα
%
Ψήφοι
 
2007
ΠΑ.ΣΟ.Κ.
48,85
4.461
40,99
Ν.Δ.
33,67
3.075
45,15
ΣΥ.ΡΙΖ.Α.
5,08
464
4,21
Κ.Κ.Ε.
4,07
372
4,39
ΛΑ.Ο.Σ.
3,77
344
2,74
Οικολόγοι Πράσινοι
2,08
190
0,75
ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.
0,57
52
Κ.Κ.Ε. Μ-Λ
0,50
46
0,51
Βεργής Οικολόγοι
0,39
36
Δημ. Αναγέννηση
0,30
27
0,22
Ενωση Κεντρώων
0,19
17
0,11
Χρυσή Αυγή
0,18
16
Μ-Λ Κ.Κ.Ε.
0,15
14
0,08
Ο.Α.Κ.Κ.Ε.
0,10
9
0,20
Εργ. Επαν. Κόμμα
0,05
5
Κοιν. Πολ. Παράταξη συνεχ. Καποδίστρια
0,04
4

Δήμος Μαργαριτίου
Εκλογική περιφέρεια:
Θεσπρωτίας
Τμήματα:
12 / 12 (100,00%) 01:23
Εγγεγραμμένοι:
4.718
Ψήφισαν:
2.667 (57%)
Έγκυρα:
2.627 (99%)
Ακυρα/Λευκά:
40 (1%)
Κόμμα
%
Ψήφοι
2007
ΠΑ.ΣΟ.Κ.
48,88
1.284
43,03
Ν.Δ.
40,01
1.051
49,38
Κ.Κ.Ε.
3,54
93
2,35
ΛΑ.Ο.Σ.
2,93
77
2,05
ΣΥ.ΡΙΖ.Α.
2,55
67
1,72
Οικολόγοι Πράσινοι
0,80
21
0,33
Χρυσή Αυγή
0,30
8
Ενωση Κεντρώων
0,19
5
0,07
Βεργής Οικολόγοι
0,19
5
ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.
0,19
5
Μ-Λ Κ.Κ.Ε.
0,15
4
0,22
Δημ. Αναγέννηση
0,15
4
0,22
Κοιν. Πολ. Παράταξη συνεχ. Καποδίστρια
0,08
2
Εργ. Επαν. Κόμμα
0,04
1

Δήμος Παραμυθιάς
Εκλογική περιφέρεια:
Θεσπρωτίας
Τμήματα:
33 / 33 (100,00%) 10:46
Εγγεγραμμένοι:
12.448
Ψήφισαν:
7.611 (61%)
Έγκυρα:
7.442 (98%)
Ακυρα/Λευκά:
169 (2%)
Κόμμα
%
Ψήφοι
2007
ΠΑ.ΣΟ.Κ.
49,64
3.694
42,83
Ν.Δ.
35,88
2.670
45,86
Κ.Κ.Ε.
5,43
404
4,71
ΣΥ.ΡΙΖ.Α.
2,79
208
2,62
ΛΑ.Ο.Σ.
2,55
190
1,70
Οικολόγοι Πράσινοι
1,63
121
0,32
Μ-Λ Κ.Κ.Ε.
0,50
37
0,55
Κ.Κ.Ε. Μ-Λ
0,47
35
0,61
ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.
0,36
27
Βεργής Οικολόγοι
0,26
19
Ενωση Κεντρώων
0,12
9
0,12
Δημ. Αναγέννηση
0,12
9
0,25
Εργ. Επαν. Κόμμα
0,11
8
Χρυσή Αυγή
0,08
6
Κοιν. Πολ. Παράταξη συνεχ. Καποδίστρια
0,04
3
Ο.Α.Κ.Κ.Ε.
0,03
2
0,0


Δήμος Παραποτάμου
Εκλογική περιφέρεια:
Θεσπρωτίας
Τμήματα:
6 / 6 (100,00%) 00:51
Εγγεγραμμένοι:
2.304
Ψήφισαν:
1.526 (66%)
Έγκυρα:
1.476 (97%)
Ακυρα/Λευκά:
50 (3%)
Κόμμα
%
Ψήφοι
2007
ΠΑ.ΣΟ.Κ.
49,12
725
46,11
Ν.Δ.
38,55
569
45,37
ΣΥ.ΡΙΖ.Α.
3,79
56
2,16
Κ.Κ.Ε.
3,05
45
3,99
ΛΑ.Ο.Σ.
2,51
37
1,22
Οικολόγοι Πράσινοι
1,22
18
0,14
Χρυσή Αυγή
0,41
6
Δημ. Αναγέννηση
0,34
5
0,34
Βεργής Οικολόγοι
0,27
4
Μ-Λ Κ.Κ.Ε.
0,27
4
0,07
Κοιν. Πολ. Παράταξη συνεχ. Καποδίστρια
0,20
3
Κ.Κ.Ε. Μ-Λ
0,14
2
0,14
Ο.Α.Κ.Κ.Ε.
0,14
2
0,20




Δήμος Πέρδικας
Εκλογική περιφέρεια:
Θεσπρωτίας
Τμήματα:
5 / 5 (100,00%) 01:08
Εγγεγραμμένοι:
2.369
Ψήφισαν:
1.493 (63%)
Έγκυρα:
1.464 (98%)
Ακυρα/Λευκά:
29 (2%)
Κόμμα
%
Ψήφοι
2007
ΠΑ.ΣΟ.Κ.
44,33
649
40,30
Ν.Δ.
40,23
589
47,24
Κ.Κ.Ε.
6,63
97
6,13
ΣΥ.ΡΙΖ.Α.
3,42
50
3,03
ΛΑ.Ο.Σ.
2,32
34
1,08
Οικολόγοι Πράσινοι
1,64
24
0,54
ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.
0,41
6
Μ-Λ Κ.Κ.Ε.
0,27
4
0,27
Δημ. Αναγέννηση
0,20
3
0,40
Βεργής Οικολόγοι
0,20
3
Κ.Κ.Ε. Μ-Λ
0,14
2
0,54
Κοιν. Πολ. Παράταξη συνεχ. Καποδίστρια
0,14
2
Χρυσή Αυγή
0,07
1



Δήμος Σαγιάδας
Εκλογική περιφέρεια:
Θεσπρωτίας
Τμήματα:
7 / 7 (100,00%) 01:52
Εγγεγραμμένοι:
2.520
Ψήφισαν:
1.685 (67%)
Έγκυρα:
1.647 (98%)
Ακυρα/Λευκά:
38 (2%)
Κόμμα
%
Ψήφοι
2007
ΠΑ.ΣΟ.Κ.
50,33
829
44,43
Ν.Δ.
33,33
549
40,23
Κ.Κ.Ε.
6,44
106
7,93
ΣΥ.ΡΙΖ.Α.
4,01
66
3,16
ΛΑ.Ο.Σ.
2,49
41
1,95
Οικολόγοι Πράσινοι
1,03
17
0,57
Βεργής Οικολόγοι
0,49
8
Κ.Κ.Ε. Μ-Λ
0,49
8
0,34
ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.
0,43
7
Χρυσή Αυγή
0,36
6
Ο.Α.Κ.Κ.Ε.
0,18
3
0,06
Εργ. Επαν. Κόμμα
0,18
3
Δημ. Αναγέννηση
0,12
2
0,23
Κοιν. Πολ. Παράταξη συνεχ. Καποδίστρια
0,06
1
Μ-Λ Κ.Κ.Ε.
0,06
1
0,40




Δήμος Σουλίου
Εκλογική περιφέρεια:
Θεσπρωτίας
Τμήματα:
5 / 5 (100,00%) 13:19
Εγγεγραμμένοι:
1.216
Ψήφισαν:
786 (65%)
Έγκυρα:
765 (97%)
Ακυρα/Λευκά:
21 (3%)
Κόμμα
%
Ψήφοι
2007
Ν.Δ.
48,10
368
55,89
ΠΑ.ΣΟ.Κ.
39,87
305
34,46
Κ.Κ.Ε.
4,97
38
3,26
ΛΑ.Ο.Σ.
3,79
29
2,01
ΣΥ.ΡΙΖ.Α.
1,44
11
2,51
Οικολόγοι Πράσινοι
0,92
7
0,25
Δημ. Αναγέννηση
0,13
1
Κ.Ο.Τ.Ε.Σ.
0,13
1
Ενωση Κεντρώων
0,13
1
0,13
Χρυσή Αυγή
0,13
1
Βεργής Οικολόγοι
0,13
1
Κ.Κ.Ε. Μ-Λ
0,13
1
0,25
ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.
0,13
1



Δήμος Συβότων
Εκλογική περιφέρεια:
Θεσπρωτίας
Τμήματα:
8 / 8 (100,00%) 01:20
Εγγεγραμμένοι:
3.952
Ψήφισαν:
2.718 (69%)
Έγκυρα:
2.658 (98%)
Ακυρα/Λευκά:
60 (2%)
Κόμμα
%
Ψήφοι
2007
ΠΑ.ΣΟ.Κ.
49,59
1.318
42,29
Ν.Δ.
37,74
1.003
49,10
ΛΑ.Ο.Σ.
3,72
99
1,83
Κ.Κ.Ε.
2,78
74
2,81
ΣΥ.ΡΙΖ.Α.
2,71
72
2,40
Οικολόγοι Πράσινοι
1,96
52
0,52
Δημ. Αναγέννηση
0,30
8
0,34
Βεργής Οικολόγοι
0,26
7
ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.
0,26
7
Κοιν. Πολ. Παράταξη συνεχ. Καποδίστρια
0,15
4
Κ.Κ.Ε. Μ-Λ
0,15
4
0,15
Μ-Λ Κ.Κ.Ε.
0,11
3
0,07
Ενωση Κεντρώων
0,11
3
0,15
Χρυσή Αυγή
0,08
2
Εργ. Επαν. Κόμμα
0,08
2




Δήμος Φιλιατών
Εκλογική περιφέρεια:
Θεσπρωτίας
Τμήματα:
48 / 48 (100,00%) 01:53
Εγγεγραμμένοι:
12.402
Ψήφισαν:
6.526 (53%)
Έγκυρα:
6.375 (98%)
Ακυρα/Λευκά:
151 (2%)
Κόμμα
%
Ψήφοι
2007
ΠΑ.ΣΟ.Κ.
48,20
3.073
42,65
Ν.Δ.
39,47
2.516
46,86
Κ.Κ.Ε.
4,50
287
4,03
ΣΥ.ΡΙΖ.Α.
2,54
162
2,70
ΛΑ.Ο.Σ.
2,46
157
2,24
Οικολόγοι Πράσινοι
0,91
58
0,34
ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.
0,50
32
Χρυσή Αυγή
0,30
19
Βεργής Οικολόγοι
0,19
12
Μ-Λ Κ.Κ.Ε.
0,19
12
0,19
Ενωση Κεντρώων
0,19
12
0,13
Δημ. Αναγέννηση
0,14
9
0,21
Κ.Κ.Ε. Μ-Λ
0,13
8
0,28
Εργ. Επαν. Κόμμα
0,11
7
Κοιν. Πολ. Παράταξη συνεχ. Καποδίστρια
0,09
6
Ο.Α.Κ.Κ.Ε.
0,08
5
0,06