Γιορτές, Χριστούγεννα, στον Καταυλισμό Προσφύγων της Ηγουμενίτσας

Γιορτές(;) Χριστούγεννα(;) στον Καταυλισμό Προσφύγων της Ηγουμενίτσας!!!

«Γιουσούφ, έλα το βράδυ να σου δώσω ένα ζευγάρι παπούτσια».
Απόγευμα βροχερό, η θερμοκρασία περιφέρεται γύρω από το μηδέν και ο Γιουσούφ, ένας από τους πρόσφυγες που «φιλοξενούνται» στην Ηγουμενίτσα, περπατάει στους δρόμους σχεδόν ξυπόλυτος. Σχεδόν, γιατί δεν μπορείς να τα πεις παπούτσια αυτά τα κουρέλια που φοράει. Ψάχνει στους κάδους των σκουπιδιών, ανάμεσα στα αποφάγια μας, μπας και πετύχει κανένα κόκαλο από τη… γαλοπούλα «του». Αλλά σήμερα είναι τυχερός, ο Γιουσούφ συναντήθηκε με την Πολυξένη Ανδρεάδη, γιατρό στο Κέντρο Υγείας της πόλης…
«Γιουσούφ, κατάλαβες; Έλα το βράδυ να σου δώσω ένα ζευγάρι παπούτσια».
Ο Γιουσούφ χαμογελάει. Για μια στιγμή. Έστω!
Την ώρα που το άστρο της Βηθλεέμ φέγγει για τα Χριστούγεννα απανταχού της γης, δυστυχώς στον Καταυλισμό των Προσφύγων της Ηγουμενίτσας, μέσα στο σκοτάδι, κάποια φαντάσματα συνεχίζουν να περιφέρονται, σκιές της ζωής που ονειρεύονται καινούργιες αποδράσεις στο άγνωστο. Μια παρέα με το θάνατο, που σεργιανάει εκεί μέσα με ελευθέρας, ανενόχλητος.
400 λαθρομετανάστες της ζωής ζούνε στα χωράφια. Χωράφια κακοτράχαλα και στέρφα, σαν τις ελπίδες τους. Ζούνε; Τρόπος του λέγειν.
Αφρικανοί η μεγάλη πλειοψηφία. Έχουν εκεί από 3 μήνες μέχρι και ενάμιση χρόνο. Στο ύπαιθρο. Ναι στο ύπαιθρο! Χειμώνα – καλοκαίρι, βρέχει – χιονίσει, τυλιγμένοι με νάιλον σακούλες. Οι περισσότεροι είναι μη απελάσιμοι, προέρχονται από εμπόλεμες ζώνες του Σουδάν και της Ερυθραίας.
Από το Κέντρο Υγείας κάποιοι φιλότιμοι τους προμηθεύουν που και που με βαμβάκι, να τυλίγουν τα πόδια τους όπως όπως για να μην κρυώνουν.
Αυτές τις μέρες, οι φοιτητές που κατέλαβαν τα ΤΕΙ, νοσηλεύουν εκεί μέσα έναν Παλαιστίνιο. Το νοσοκομείο του έδωσε εξιτήριο -για να ακριβολογούμε τον πέταξε άρον άρον στα αζήτητα- μετά από 5 μέρες νοσηλείας και ενώ είναι γνωστό πως για την εξωτερική οστεοσύνθεση απαιτούνται τουλάχιστον 3 βδομάδες. Αυτά λένε οι γιατροί. Πάλι καλά να λέει, αφού δεν προβλέπεται ιατροφαρμακευτική περίθαλψη χωρίς χαρτιά! «Δεν έχεις χαρτιά; Πέθανε!»
Τους τελευταίους μήνες τα πράγματα αγρίεψαν ακόμα πιο πολύ. Η «Χρυσή Αυγή» δεν ανέχεται έγχρωμους στα «αγιασμένα χώματα της πατρίδας μας». Έφτασαν να πυροβολήσουν εν ψυχρώ μετανάστη στα γεννητικά του όργανα. Να τους φοβερήξουν τους «αράπηδες», που σηκώνουν κεφάλι στην έδρα μας. Το θέμα κουκουλώθηκε. Ο φόβος έσφιξε κι άλλο τα λουριά του στους δυστυχείς καταυλισμένους. Το διαβάζεις στα τρομαγμένα τους βλέμματα.
Στις 11 και 12 του Δεκέμβρη οι «Γιατροί του Κόσμου» από τη Θεσσαλονίκη επισκέφτηκαν τον καταυλισμό με κουβέρτες και ιματισμό, να μπαλώσουν κάποιες τρύπες. Εξέτασαν γύρω στους 180 πρόσφυγες. Γι’ αυτό το λόγο έγινε κυρίως η αποστολή τους. Οι πρόσφυγες χρειάζονται 3 ευρώ για να επισκεφτούνε κρατικό γιατρό και πού να βρεθούνε αυτά τα 3 ευρώ!
Γκουχ γκουχ, ο βήχας διατυμπανίζει τα κακά χάλια που έχουν τα πνευμόνια. Οι αρθρώσεις τους πονάνε, πονάνε πολύ. Πάντως για τις άθλιες συνθήκες που ζούνε, τους βρήκαν γενικά σε καλή σχετικά κατάσταση. «Λόγω του νεαρού της ηλικίας τους», μας πληροφόρησε ο χειρουργός Τάσος Σούπαρης, μέλος της αποστολής, «είναι εξάλλου από 17 έως 35 χρονών».
Οι «Γιατροί του Κόσμου» τους υποσχέθηκαν πως θα τους επισκέπτονται τακτικά. Κάθε τρεις μήνες. Να ‘ναι καλά…
Η γιατρός Πολυξένη, μέλος των «Γιατρών του Κόσμου» και της «Αντιρατσιστικής Πρωτοβουλίας», έχει ατέλειωτα κουράγια. Επιμένει πως πρέπει «να κάνουμε τους αόρατους ορατούς, να τους εντάξουμε κατά κάποιο τρόπο. Θα το καταφέρουμε. Υπάρχουν δίπλα μας κι αυτό είναι μια πραγματικότητα».
Παραμονές Χριστουγέννων άλλος ένας πρόσφυγας έχασε το όνειρο της επιβίωσης από τις ρόδες της ανύποπτης νταλίκας. Είχε χωθεί λαθραία από κάτω. Όμως τα βάσανά του δεν τέλειωσαν εκεί. Πώς να θάψεις έναν μουσουλμάνο χωρίς χαρτιά! Και οι μέρες περνούσαν… Εν τέλει πίεσαν όσο μπορούσαν οι άνθρωποι της «Αντιρατσιστικής Πρωτοβουλίας», έβαλε το χεράκι της η σουδανική κοινότητα στην Αθήνα, φέρανε κάποτε μουφτή από την Αλεξανδρούπολη και εξασφάλισαν μέσο για 15 φίλους του, που θέλησαν να τον συνοδέψουν στην τελευταία του κατοικία. Στο μουσουλμανικό νεκροταφείο Ιωαννίνων, που είχε να δει καινούργιο κάτοικο κι εγώ δεν ξέρω από πότε.
Άγιες μέρες Χριστουγέννων. Για μας βέβαια, όχι γι’ αυτούς! Αλλά στο κάτω κάτω τι μας νοιάζει, αυτοί είναι μουσουλμάνοι! Ούτε το άστρο των Χριστουγέννων φταίει. Πώς να φέξει αφού η βαριά συννεφιά πάνω από την Ηγουμενίτσα κρατάει εδώ και τόσους πολλούς μήνες…

http://892fm.blogspot.com/2010/12/blog-post_29.html