τον τσουκάνη ποιός τον θυμάται;;;

τον τσουκάνη (στα Γιάννενα) ποιός τον θυμάται;;;
Δεν ήταν απλώς ένα λαϊκό καφενείο, ήταν μια πολιτιστική- πολιτική κοινότητα και μυσταγωγία..ή μάλλον ήταν ένα "κοινό", μια στάση, μια ηθικότητα, μια ενότητα μέσα στην διαφορετικότητα των συμπεριφορών ενός πλήθους.. που σημάδεψε τις επιλογές του, θέλοντας ή μη……
Μια taz που μπορεί κανείς να πει πως να πήγε άκλαυτη- γκρεμίστηκε νομίζω το 1999, δίχως να κουνηθεί φύλλο- αφού πρώτα μας μεγάλωσε, μαζί με το μαντζάτο..αφήνοντας μια παράδοση που φαίνεται πως έχει ξεχαστεί, δίχως όμως να χει ξεχαστεί, πάντα μένει κάτι, ίσως μια ανάμνηση, μια σκέψη, ένα τραγούδι Η γωνία Μιχαήλ Αγγέλου και ΔΩΔΩΝΗΣ που ήταν το καφενείο συνεχίζεται να λέγεται τσοκάνης..σημείο που πάντα κάνει συγκεντρώσεις η "άλλη" αριστερά, απέναντι από το ηρωικό ερείπιο της «Όασης»…
Ένδειξη πως τα Γιάννενα που μεγαλώσαμε δεν υπάρχουν, τώρα κουμάντο κάνει η Γαριβάλδη, και οι υπόγειες διαδρομές της που ενώνουν, χωρίζουν και μάλιστα με ένα απρόσμενά βίαιο τρόπο, κόσμους που κάποτε κινούνταν στην «κάτω πόλη» και τώρα έχουν καταλάβει και την «άνω»… παρακμή ναι, μόνο που η γλύκα της πέθανε μέσα στα ερείπια του τσοκάνη, του θερινού Ορφέα, του «Σίνε Μπίτα», της «Όασης» και του Κουραμπά…..
http://argird.blogspot.com/2010/06/blog-post_10.html





πω ρε φιλε..
από πρωην παγουρι 12:24μμ, Πέμπτη 10 Ιουνίου 2010
Τι εποχες, δεν περιμενα οτι υπαρχουν κι αλλοι στον κοσμο που τα θυμουνται αυτα...
ο τσοκανης κι αν επέθανε..
από νεοτερος γιαννιωτης 3:59μμ, Πέμπτη 10 Ιουνίου 2010
ναι οντως αυτα τα Γιαννενα πεθανανε.Ο σπορος της αμφισβητησης ομως ανθιζει αλλου,σε χωρους ισως αταιριαστους,αλλα ικανους να αναπτυξουν επαξια τις αντιστασεις που σημερα χρειαζομαστε..¨παππους¨,θεατρακι,πανεπιστημιο εργατικο κεντρο,και μελλοντικα ΟΑΣΗ και παλι..
ενθυμήσεις
από αντιγραφέας 4:43μμ, Πέμπτη 10 Ιουνίου 2010
Τσοκάνης. Ιωάννινα. Χειμώνας 1996-97. Η τηλεόραση δείχνει τους εξεγερμένους Αλβανούς να μοιράζουν όπλα από τις αποθήκες του στρατού. Ένας 45άρης διοπτροφόρος όρθιος εξηγεί το ρόλο του επαναστατικού κόμματος σε τέτοιες καταστάσεις. Η αφεντιά μου ρουφά ανυπόμονα τη ζεστή σοκολάτα από μια μεγάλη άσπρη χαμηλή κούπα. Ο αρχηγός του Κόμματος Δικαίου εισέρχεται έχοντας στο χέρι τη βέργα με τα λαχεία και την τσάντα με το έμβλημα του κόμματος. Δυστυχώς δεν ήταν το επαναστατικό κόμμα, που χρειαζόμασταν...
Απο το
http://trompagr.blogspot.com/2009/01/blog-post.html
Εξω απο το Νατο
από ..... 6:27μμ, Πέμπτη 10 Ιουνίου 2010
Μεσα στο ματζατο!
Εγώ πολιτικοποιήθηκα "στα χαμένα". Τέρμα Δωδώνης.
Σπυριάρης, 1η λυκείου το 1987 (αν θυμάμαι καλά) μαζί με άλλους δυο φίλους πάμε στον απαγορευμένο καρπό που αν μας έβλεπαν οι πατεράδες θα μας έσπαγαν τα πόδια.
Μας πιάνει κουβέντα ένας φοιτητής και μας λεει για αλληλεγγύη, επανάσταση κτλ και εμείς γουστάρουμε. Στο τέλος πάμε όλοι μαζί σπίτι του και μένει με 6 φοιτήτριες....Παράδεισος!
παίρνοντας τα βουνά (επίκαιρο όντως)
από ναφτάκιας στην ομίχλη 1:47πμ, Παρασκευή 11 Ιουνίου 2010
ας ελπίσουμε πάντως ότι οι μνήμες θα πιάσουν τόπο μιας και επιστροφή δεν υπάρχει. Ταφόπλακα (από πάρτι μου) σε κάποιες απο τις πρώτες (αδέξιες όντως) @@ του κινήματος που κάποιοι ζήσαμε απο μέσα
athens indymedia