Ιστορικό χρέος να μεταφερθούν τα οστά της Κυρά-Βασιλικής στη γενετειρά της Πλαίσιο Φιλιατών

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΧΡΕΟΣ - ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟ ΧΡΕΟΣ ΝΑ ΜΕΤΑΦΕΡΘΟΥΝ ΤΑ ΟΣΤΑ ΤΗΣ ΚΥΡΑ- ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ (ΚΙΤΣΟΥ- ΚΟΝΤΑΞΗ) ΣΤΗ ΓΕΝΕΤΕΙΡΑ ΤΗΣ ΠΛΑΙΣΙΟ ΦΙΛΙΑΤΩΝ

Ρίγη συγκίνησης με καταλαμβάνουν, όταν επισκέπτομαι τον τάφο της πατριώτισσας κυρά- Βασιλικής Κίτσου- Κονταξή, στον περίβολο του Ι. Ναού Αιτωλικού Μεσολογγίου. Μόνος και έρημος ο τάφος και μόνη και έρημη και η κυρά- Βασιλική σε ξένη από το χωριό της γη. Αποκομμένη από το χωριό της και τους δικούς της ανθρώπους και χωριανούς της στη ζωή της, αποκομμένη και μετά θάνατο.
Η Βασιλική Κίτσου - Κονταξή, ως κυρά Βασιλική του Αλή Πασά, όπως την ξέρει ο κόσμος, κατά την τελευταία περίοδο της ζωής της, είχε εγκατασταθεί μαζί με τα αδέρφια της Σίμο Κίτσο και Γεώργιο Κίτσο στην Κατοχή Αιτ/νίας, όπως δε μαρτυρεί η ληξιαρχική πράξη θανάτου της (Κώδιξ Ιερού Ναού Ταξιαρχών αριθ.20 σελ. στο Αιτωλικό 11/12/1834 από τον Ιερέα Μελέτιο), πέθανε σε ηλικία 45 ετών και ετάφη " κατά την συνήθη Εκκλησιαστικήν τάξιν εν τη εκκλησία των Ταξιαρχών" στο Αιτωλικό, αφού μετάλαβε των "Αχράντων Μυστηρίων της Θείας μεταλήψεως και κατ' άδειαν του επιτρόπου Αγίου Ακαρνανίας (Μητρόπ. Πορφυρίου) και υπό του εφημερίου Μελετίου ετάφη κατά την συνήθη Εκκλησιαστικήν Τάξιν εν τη εκκλησία των Ταξιαρχών " στο Αιτωλικό Μεσολογγίου Αιτ/νίας.
Αυτά σαν εισαγωγή.
Διερωτώμαι όμως και διερωτάται και η κυρά- Βασιλική, τρίζουν τα κόκαλά της και στενάζει μέσα από τον τάφο της :
Κανένας μέχρι σήμερα συγγενής, Πλαισιβιτσιώτης, Θεσπρωτός ή Ηπειρώτης δεν διανοήθηκε να μεταφέρει τα κόκαλά μου στην ιδιαίτερη πατρίδα μου την Πλαισίβιτσα, από εκεί που με άρπαξε ο Αλή Πασάς, με πήγε στα Γιάννενα στο Χαρέμι του, και μετά τον αποκεφαλισμό του, από τους απεσταλμένους του Σουλτάνου, κρατήθηκα από το 1822 σκλάβα στην Πόλη, απόπου με το Ρωσοτουρκικό πόλεμο τον Απρίλη του 1828 εξορίστηκα στη Προύσα, ως που τον Οκτώβρη του 1829 λευτερώθηκα και στα τέλη του έτους αυτού έφτασα στη Σύρο, από εκεί βγήκα στην Αίγινα μετά στο Μεσολόγγι και από εκεί στην Κατοχή.
Οι Ηπειρώτες, που τόσα πολλά έχουν προσφέρει στο Έθνος και έχουν διακριθεί σαν Εθνικοί Ευεργέτες, για τους δικούς τους ανθρώπους και την ιστορία τους δεν πρέπει να τους ξυπνήσει ο Ηπειρωτισμός και η Ηπειρωτική συνείδηση και το Ηπειρωτικό συναίσθημα; Δεν πρέπει να μεταφέρουμε τα οστά της δικής μας κυρά-Βασιλικής στη γενέτειρα της στο Πλαίσιο Φιλιατών;
Ξύπνησαν τα πατριωτικά μου Ηπειρωτικά συναισθήματα και ενοχικά συγχρόνως συναισθήματα με κατέλαβαν, όταν ο Στρατηγός κ. Ντέγος από την Καρδίτσα, ζήτησε την συνδρομή μου, να συγκεντρώσω από διάφορες πηγές και από τους ζώντες που έχουν ακούσει, που ακριβώς έχει ταφεί η γυναίκα του Καραϊσκάκη Γκόλφω στο απέναντι από τον Μύτικα Αιτ/νίας χωριό Επισκοπή της Νήσου Καλάμου Λευκάδας, στον οποίο Κάλαμο, επειδή δεν ήταν υπό την Τουρκική κατοχή, είχαν καταφύγει 35.000 περίπου Έλληνες, μεταξύ των οποίων και οι Σουλιώτες και είχαν ανεγείρει και εκκλησία προς τιμήν του Αγίου Δονάτου πολιούχου του Σουλίου και πράγματι τον βοήθησα και εντοπίσαμε το μέρος που έχει ταφεί.
Ο Στρατηγός κ. Ντέγος με πληροφόρησε ότι ένας τρισέγγονος του Καραϊσκάκη μαζί με ένα Σύλλογο Καρδιτσιωτών, θα κάνουν ανασκαφές και με τη μέθοδο του DNA θα προσπαθήσουν να βρούν τα οστά της γυναίκας του Καραϊσκάκη για να τα μεταφέρουν στη γενέτειρά της Μαυρομμάτι Καρδίτσας.
Μήπως εμείς οι Θεσπρωτοί και οι Πλαισιβιτσιώτες πρέπει να κάνουμε το ίδιο για την δική μας κυρά-Βασιλική;
ΈΧΟΥΜΕ ΧΡΕΟΣ ΙΣΤΟΡΙΚΟ - ΕΧΟΥΜΕ ΧΡΕΟΣ ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟ.
Είμαι στη διάθεση να βοηθήσω.
Μύτικας Αιτ/νίας Ιούνιος 2011
Νίκος Θ. Νταής
Συμβολαιογράφος
Η περιβόητη Βασιλική Κίτσου Κονταξή ήταν η τελευταία παντοδύναμη χριστιανή ερωμένη του Αλή πασά.
Από την Πλησίβιτσα (που ονομάστηκε το 1962 Πλαίσιο από το ελληνικό κράτος) Φιλιατών Ηπείρου η καταγωγή της, γνωστή για την καταπληκτική ομορφιά της, έπεσε το 1816, αμέσως μετά τη σφαγή του Γαρδικιού, στα δίχτυα του γηραιού τότε Αλή πασά και έζησε μαζί του μέχρι τον θάνατό του
Ο γεροξεκούτης τότε Αλή πασάς, την ερωτεύτηκε τόσο πολύ που της έκανε όλα τα χατίρια
Δεν την υποχρέωσε να αλλαξοπιστήσει, όπως έκανε με όλες τις γυναίκες του χαρεμιού του, αλλά αντίθετα της επέτρεψε να διατηρεί παρεκκλήσι και εικόνες μέσα στο σεράι
Χάρις στην επιρροή της βοηθούσε όσο μπορούσε τους χριστιανούς
Ακολούθησε τον Αλή στο νησάκι της λίμνης και μοιράστηκε μαζί του τις τελευταίες του στιγμές.
Δύο μήνες μετά την εκτέλεση του Αλή, σις 19 Μαρτίου 1822, οδηγήθηκε στην Κωνσταντινούπολη μαζί με τον Θανάση Βάγια, που λέγεται ότι , όχι μόνο από τότε έγινε εραστής της, αλλά ήταν και ο άνθρωπος που την απήγαγε από το χωριό της για να την προσφέρει στον Αλή πασά
Αρχικά εγκαταστάθηκε στο Πατριαρχείο, μέχρι το 1828, υπό την προστασία του πατριάρχη
Κατά τον Ρωσοτουρκικό πόλεμο του 1828 εξορίστηκε στην Προύσσα, αλλά πάλι με ενέργειες του πατριάρχη απελευθερώθηκε τον επόμενο χρόνο, γύρισε στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκε στο χωριό Κατοχή Μεσολογγίου
Πέθανε στο Αιτωλικό το 1835, στα 42 της χρόνια.
http://892fm.blogspot.com/2011/07/blog-post_3103.html