Τείχος, πλωτές φυλακές, και ακτοφυλακή!

Τείχος, πλωτές φυλακές και ακτοφυλακή!
Οι ανθρωπιστικές αξίες της Ε.Ε.!

Με το τείχος στον Έβρο, με τη μετατροπή του λιμενικού σε ακτοφυλακή, και με τις πλωτές φυλακές που ανακοίνωσε ο Παπουτσής, εξελίσσεται η πολιτική της κυβέρνησης στο μεταναστευτικό. Μια πολιτική που εκτός από στυγνά εκμεταλλευτική είναι και δολοφονική. Μια πολιτική πολύ συγκεκριμένη και όχι ...ανύπαρκτη όπως ισχυρίζονται διάφοροι, με τη στήριξη και βάση των αρχών Ενωμένης Ευρώπης και ας διαμαρτύρονται κάποιοι, απευθυνόμενοι στη κυβέρνηση, ότι δε τηρούνται οι ...ανθρωπιστικές αξίες της Ε.Ε., ή διεθνείς συμβάσεις του ΟΗΕ, της UNESCO κ.λπ..
Λες και οι πολιτικές αυτές που μακελεύουν τους λαούς στην Ασία, στην Αφρική και παντού στον πλανήτη δεν προέρχονται από τους υπερατλαντικούς και ευρωπαίους ιμπεριαλιστές που στήνουν αυτούς τους οργανισμούς και τις ενώσεις, για να τους χρησιμοποιούν ως προσωπείο και για να προωθούν τα συμφέροντά τους.
Λες και οι πολιτικές στυγνής εκμετάλλευσης των μεταναστών, το πέταγμα τους σα στημένες λεμονόκουπες, δεν προέρχονται από τις ίδιες πολιτικές της επίθεσης στις εργατικές τάξεις και του λαούς όπου γης.
Λες και η FRONTEX που κυνηγά, δολοφονεί και στοιβάζει τους ανθρώπους σα τα ζώα σε στρατόπεδα συγκέντρωσης δεν προέρχεται από την Ενωμένη Ευρώπη με την ...ανθρωπιστική παράδοση.
Μια παράδοση που δεν θα υπήρχε, όπως δεν θα υπήρχαν και όλες οι λαϊκές κατακτήσεις, αν δεν υπήρχαν οι αγώνες και οι κατακτήσεις του προηγούμενου αιώνα που υποχρέωσαν τους ιμπεριαλιστές και το κεφάλαιο να δείχνουν και σε αυτό το τομέα ένα "ανθρωπιστικό" προσωπείο.
Που ενώ από τη μία μακέλευαν λαούς που αποφάσιζαν να ακολουθήσουν ένα άλλο δρόμο από αυτόν που αυτοί διάλεγαν, ή τους έστηνε χούντες, από την άλλη "περιέθαλπαν" τα θύματά τους. Οι μετανάστες είχαν δικαιώματα, οι πολιτικοί πρόσφυγες είχαν πολιτικό άσυλο όσο το εργατικό και λαϊκό κίνημα είχαν τους συσχετισμούς και τη δυνατότητα να επιβάλουν πράγματα. Τώρα που το λαϊκό κίνημα, το αριστερό και κομμουνιστικό κίνημα περνούν, ακόμη, τη φάση της ήττας τους και το σύστημα νοιώθει ισχυρό να προχωρήσει στην επίθεσή του ενάντια σε λαούς, σε δικαιώματα και κατακτήσεις αυτές οι πολιτικές θα ακολουθούνται!
Οι μετανάστες και οι πρόσφυγες είναι τα πιο ευάλωτα τμήματα των λαών και γι' αυτό δέχονται αυτήν την επίθεση. Επίθεση που ξεκινά από τις κυβερνήσεις και καταλήγει στις επιχειρήσεις σκούπα και τις διάφορες φασιστικές ομάδες που κυνηγούν μετανάστες στις γειτονιές.
Αντιδράσεις από τους έλληνες εργαζόμενους και στάσεις αλληλεγγύης υπάρχουν. Υπάρχουν στα νησιά του Αιγαίου, Σάμος, Χίος, Λέσβος και στα χερσαία σύνορα όπου σε πάρα πολλές περιπτώσεις
λειτουργούν τα ανθρώπινα ή ταξικά αντανακλαστικά, περιθάλπουν τους πρόσφυγες, τους βοηθούν και οργανώνουν κινήσεις και πρωτοβουλίες αλληλεγγύης, κινητοποιούνται.
Αντιδράσεις υπάρχουν και στα μεγάλα αστικά κέντρα, Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Ηγουμενίτσα, όπου καθόλου τυχαία οδηγούνται και αφήνονται στη τύχη τους οι πρόσφυγες.
Έτσι ενώ από τη μια υπάρχουν επιτυχίες όπου αποτρέπονται ομαδικές ή ατομικές απελάσεις από την άλλη οι πρόσφυγες, που δεν απελαύνονται και αφήνονται ελεύθεροι, μεταφέρονται στις πόλεις και εγκαταλείπονται στη τύχη τους για να ξαναγίνουν θύματα της στυγνής εκμετάλλευσης, της καταστολής και των διώξεων από το κράτος και φασιστικές ομάδες.
Οι αντιστάσεις όμως αυτές στη πλειονότητά τους πάσχουν από την έλλειψη μια ξεκάθαρης ταξικής θεώρησης του ζητήματος, πάσχουν σε πολλές περιπτώσεις από ένα γενικό και αόριστο ανθρωπισμό ο οποίος προέρχεται και από χώρους που αναφέρονται στην αριστερά και τον αντεξουσιαστικό χώρο. Πάσχουν από τις κομματικοκεντρικές και τις λογικές ψαρέματος που έχουν πολλές οργανώσεις και κόμματα της Αριστεράς. Λογικές, που πέρα από τις διαφορές στις όποιες αναλύσεις τους που μπορεί να υπάρχουν, κινούνται στη λογική της πολιτικής εκμετάλλευσης των μεταναστών, της περιχαράκωσής τους και της μη σύνδεσής τους με τις αντιστάσεις της εργατικής τάξης της οποίας είναι κομμάτι. Φτάνοντας κάποιες φορές και στο αισχρό σημείο να τους χρησιμοποιούν για την μαζικοποίηση κομματικών ή "κινηματικών" συγκεντρώσεων.
Η αριστερά και σε αυτό το ζήτημα έχει πολύ σοβαρές ευθύνες. Τις ίδιες που έχει για το ότι η αντίσταση της εργατικής τάξης, του λαού και της νεολαίας έχει αφεθεί ουσιαστικά στις διαθέσεις των εργατοπατέρων.
Οι μετανάστες θα πρέπει και αυτοί να πάρουν στα χέρια τους την αντίστασή τους. Είτε με τις ιδιαίτερες δικές τους οργανώσεις είτε με την ένταξή τους στα σωματεία και τις πρωτοβουλίες αντίστασης σε γειτονιές και χώρους δουλειάς μαζί με τους ντόπιους εργαζόμενους. Σε αυτή τη κατεύθυνση θα πρέπει να κινούνται οι αγωνιστές που συγκροτούν αυτές τις επιτροπές ή πρωτοβουλίες. Στη λογική της στήριξης της οργάνωσης της αντίστασης και του αγώνα των μεταναστών θα πρέπει να κινηθεί η αριστερά.

http://antigeitonies.blogspot.com/2011/01/blog-post_5762.html

http://892fm.blogspot.com/2011/01/blog-post_4860.html