Η ανθρωπιά νικάει το φόβο στην Ηγουμενίτσα

Η ανθρωπιά νικάει το φόβο στην Ηγουμενίτσα
Τις τελευταίες εβδομάδες η Ηγουμενίτσα βρέθηκε στο επίκεντρο της επικαιρότητας, με αιχμή το θέμα των λαθρομεταναστών, καθώς καταγράφηκαν διαδοχικά περιστατικά συμπλοκών, αλλά και επιθέσεις από «αγανακτισμένους» πολίτες. Η κα
τάσταση, όπως την περιγράφουν οι κάτοικοι της Ηγουμενίτσας και των γύρω περιοχών, είναι άσχημη όχι μόνο για τους μετανάστες που συνεχίζουν να συρρέουν σε μια προσπάθεια να βρουν διέξοδο για την κεντρική και δυτική Ευρώπη, αλλά και για τους μόνιμους κατοίκους που μόλις βραδιάσει φοβούνται να κυκλοφορήσουν και κλείνονται στα σπίτια τους.
Οι συνθήκες που ζει ένας σημαντικός αριθμός μεταναστών στην Ηγουμενίτσα είναι άθλιες. Χωρίς στέγαση, αναζητώντας την τροφή από τα σκουπίδια, χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, εκτεθειμένοι στις εκάστοτε καιρικές συνθήκες, χωρίς κανένα θεσμικό πλαίσιο να τους προστατεύει, αναγκαζόμενοι να προχωρούν σε φαινόμενα μικροπαραβατικότητας, για να εξασφαλίσουν την επιβίωση τους.
Τα τελευταία περιστατικά απέδειξαν ότι η κατάσταση από έκρυθμη που χαρακτηρίζεται σήμερα, εύκολα μπορεί να γίνει ανεξέλεγκτη, καθώς οι μετανάστες έχουν φτάσει στα όρια της αντοχής τους και οι κάτοικοι εξαντλούν τα όρια της ανοχής τους.
Τη στιγμή, όμως, που την πόλη της Ηγουμενίτσας απειλεί να σκεπάσει ολοκληρωτικά ένα πέπλο φόβου και να κυριαρχήσουν ρατσιστικά σύνδρομα, υπάρχει και η άλλη πλευρά. Αυτή των Επιτροπών Αλληλεγγύης, αλλά και των απλών πολιτών που προστρέχουν σε βοήθεια των μεταναστών κινούμενοι από ανθρωπιστικά κίνητρα, αλλά και γιατί γνωρίζουν ότι ο μόνος τρόπος για να μην οδηγηθούν στην εγκληματικότητα, είναι να τους εξασφαλίζουν τουλάχιστον ένα πιάτο φαγητό.
Στην ευρύτερη περιοχή της Ηγουμενίτσας εκτιμάται πως διαμένουν περισσότεροι από 500 μετανάστες ασιατικής και αφρικανικής καταγωγής, ωστόσο ορισμένοι ανεβάζουν τον αριθμό αυτό σε 1000.
Η ανέχεια, η φτώχεια και η εξαθλίωση οδηγούν σταδιακά όλους αυτούς τους μετανάστες σε επεισόδια, καθώς η αγωνία όλων είναι πως θα βελτιώσουν τις συνθήκες διαβίωσής τους σε χώρους που αναγκάζονται να διαμένουν διαφορετικές εθνικότητες μεταναστών.
«Πεινάνε και δεν σκεφτόμαστε πως θα τους εξασφαλίσουμε τροφή, αλλά πως θα τους στείλουμε πίσω. Δεν έχουν που να μείνουν και δεν σκεφτόμαστε τη λύση ενός κέντρου φιλοξενίας, αλλά τη δημιουργία πλωτών φυλακών» σημείωνε χαρακτηριστικά πριν λίγες ημέρες σε ρεπορτάζ του tvxs το μέλος της Επιτροπής Αλληλεγγύης στους μετανάστες Σωτήρης Λιαμπότης.
Η πολιτεία δεν σκέφτεται μακροπρόθεσμα, επισημαίνει ο ίδιος. Η Επιτροπή προσπαθεί να σταθεί δίπλα σε αυτούς τους ανθρώπους, αλλά «και να τους δώσουμε εμείς μια μέσα συσσίτιο το μόνο που θα κάνουμε είναι να εξασφαλίσουμε ότι δεν θα πεινάσουν ή δεν θα βγουν στους δρόμους τη μέρα εκείνη. Δεν θα λύσουμε το πρόβλημα», αναφέρει.
«Όλοι παραδέχονται ότι υπάρχει πρόβλημα, ο πρώην νομάρχης, ο δήμαρχος, ο αντιπεριφερειάρχης. Δεν είδαμε όμως να προτείνει κανένας από αυτούς τη λήψη μακροπρόθεσμων μέτρων για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα.»
Πρόκειται για ανθρώπους που ήρθαν στην Ελλάδα για να βρουν καλύτερες συνθήκες διαβίωσης και κατέληξαν να ζουν υπό απαράδεκτες συνθήκες. «Και η κυβέρνηση με την αντίληψη που έχει με φράχτες και περιορισμούς ωθεί τα πράγματα στα άκρα. Εμείς, όμως, δεν περιμένουμε να δούμε το φράχτη του Έβρου, έχουμε κι εμείς εδώ το δικό μας. Τα τρία με τέσσερα χιλιόμετρα περίφραξης από την πόλη έως το λιμάνι, με συρματοπλέγματα και κάμερες» σημειώνει ο κ. Λιαμπότης.
Έμπρακτη αλληλεγγύη
Η Επιτροπή Αλληλεγγύης στους μετανάστες δραστηριοποιείται το τελευταίο διάστημα όλο και πιο έντονα, προσπαθώντας παράλληλα να αποτελέσει το όργανο έκφρασης της αλληλεγγύης μεμονωμένων πολιτών, μαθητών και συλλογικοτήτων από όλη τη Θεσπρωτία.
Στα μέσα Ιανουαρίου πραγματοποιήθηκε η πρώτη για τη νέα χρονιά ανοιχτή συνέλευση της Επιτροπής, κατά τη διάρκεια της οποίας έγινε απολογισμός της δράσης και αξιολογήθηκαν οι αρνητικές εξελίξεις της αντιμεταναστευτικής πολιτικής.
Οι επόμενες κινήσεις που αποφασίστηκαν είναι οι εξής:
1) Να διεξαχθει μία ανοιχτή δημόσια συζήτηση για την αντιμετώπιση του φαινομένου τη ξενοφοβίας με την νεολαία της περιοχής, μέσα από επισκέψεις στους χώρους που κινείται.
2)Να συζητηθούν με τους συμπολίτες οι αιτίες και οι τρόποι επίλυσης του φαινομένου της μετανάστευσης.
3)Να πραγματοποιηθεί αντιρατσιστικό και πολιτιστικό διήμερο φεστιβάλ, όπου θα πραγματοποιηθούν προβολές ταινιών, έκθεση φωτογραφίας, μουσικές εκδηλώσεις και ανοιχτές συζητήσεις.
5) Να γίνει από κοινού προσπάθεια ανάδειξης του προβλήματος με τα σωματεία, τους πολιτιστικούς συλλόγους και φορείς που δραστηριοποιούνται στην πόλη.
Παράλληλα, η Επιτροπή Αλληλεγγύης στους μετανάστες καλεί την τοπική κοινωνία να προσφέρει ότι μπορεί από το υστέρημα της όπως (ρούχα ανδρικά, παπούτσια, κουβέρτες, τρόφιμα, νάιλον για την προστασία από της άσχημες καιρικές συνθήκες) αφού επικοινωνήσει με την επιτροπή στο mail: metanastesig@ gmail.com και στα τηλέφωνα 6932 367260 -6942472396.
Επίσης, υπάρχει μεγάλη ανάγκη για φάρμακα και συγκεκριμένα για τα εξής:
α) φάρμακα για ψώρα (spregal)
β) spray pulvo 47 (για περιποίηση τραυμάτων)
γ) αντιβιώσεις (μακρολίδες, πενικιλίνες, κεφαλοσπορίνες )
δ) αντιφλεγμονώδη, παυσίπονα
ε) κορτιζονούχες και μη κρέμες, κρέμες για εντριβή (τύπου voltaren)
στ) οφθαλμικά κολύρια (tobradex, garamat, tears naturale)
ζ) αντισταμινικά χαπάκια (aerius, xozal, zirtek)
η) στοματικά διαλύματα για γαργάρες (hexalen, tantum verde), τροχίσκοι (trachisan, tantum verde, strepsils )
θ) φάρμακα για μυκητισιακές στοματίτιδες, sporanox, tabl. Stabilanol.

http://www.epirusonline.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=5656%3A2011-01-27-16-49-51&catid=36%3Atop-news