Μέτρα - Σοκ προτείνει ο Αλέκος Παπαδόπουλος-Πήλιο Γούσης- Χαροψ Μαχατά-Αρχαία Τιτάνη

Όλοι φυσικά άκουσαν τις νέες δηλώσεις του πρώην υπουργού Αλέκου Παπαδόπουλου, όπου καλεί την κυβέρνηση να πατήσει στο κεφάλι τον ελληνικό λαό, με περισσότερες απολύσεις, περισσότερη ανεργία, περισσότερη φτώχεια.
Και φυσικά, όλοι γνωρίζουν, ότι ο Αλέκος Παπαδόπουλος, εκλεγόταν στη Θεσπρωτία, -τρομάρα μας!!!-. Και όχι μόνο όταν ήταν άσημος βουλευτής, που κάπου μπορεί να δικαιολογεί αυτό αυτούς που τον ψήφιζαν, με την έννοια, ότι δεν ήξεραν, αλλά και αργότερα όταν άρχισε να εκφράζει σαν υπουργός του Σημίτη, τις νεοσυντηρητικές, αντιδραστικές, θέσεις του.
Αλλά η Θεσπρωτία, έχει παράδοση αιώνων, να βγάζει τέτοια άτομα. Δεν ήταν μόνο ο Πήλιο Γούσης στο Σούλι. (Bέβαια, σύμφωνα με νεότερες εκτιμήσεις ιστορικών, ο Πήλιο Γούσης δεν ήταν προδότης. Έπεσε θύμα, του Περαιβού, ο οποίος τον κατηγόρησε σαν προδότη επειδή ο Περαιβός ήταν με τη φάρα των Τζαβελαίων, ενώ ο Γούσης με τη φάρα των Μποτσαραίων. Πεθερός του Γούση ήταν ο Κουτσονίκας. Αν είχε προδόσει, οι Σουλιώτες, και στου βοδιού το κέρατο να είχε κρυφτεί, θα τον βρίσκανε και θα τον σκοτώνανε. Αντίθετα, ο Γούσης, ήταν μαζί με τα ένοπλα σώματα των Σουλιωτών, μέχρι που σκοτώθηκε από τους Τούρκους στην Έξοδο του Μεσσολογγίου. Bέβαια οι κλασικοί ιστορικοί αντιτείνουν, ότι άλλος είναι ο Πήλιο Γούσης γαμπρός του Κουτσονίκα, και άλλος ο προδότης, ο οποίος σύμφωνα με τις μαρτυρίες σκοτώθηκε όταν επικεφαλής ομάδας τουρκαλβανών πήγε να ζητήσει από τον καλόγερο Σαμουήλ το Κούγκι, και ο Σαμουήλ ανατινάχθηκε μαζί με τον Γούση και τους τουρκαλβανούς).
Το 168 π.χ., η Θεσπρωτία υποτάσσεται στους Ρωμαίους. Στον Β΄και Γ΄ Μακεδονικό Πόλεμο (171-168), η Θεσπρωτία βρίσκεται με το μέρος των Ρωμαίων, με ηγέτη της και τυραννό της να αναδεικνύεται ο φίλος των Ρωμαίων Χάροψ Μαχατά ο νεώτερος, μιά από τις πιό μισημένες στη συνέχεια προσωπικότητες της Ελλάδας. Τη Φανοτή την κρατά μακεδονική φρουρά, και φιλομακεδονικές ομάδες δρουν και στις άλλες πόλεις. Οι υπερβάσεις, οι δολοπλοκίες, και η αρπακτικότητα του Χάροπα, οδήγησαν τελικά και τους ουδέτερους από τους Θεσπρωτούς να συνταχθούν με τον Περσέα της Μακεδονίας, και έτσι η χώρα βρέθηκε με τους ηττημένους μετά τη νίκη των Ρωμαίων. Μετά την ήττα του Περσέα οι Ρωμαίοι το 168 π.χ. εισβάλλουν στην Ήπειρο. Φαίνεται ότι αφαίρεσαν από τους Θεσπρωτούς την Κεστρίνη, πέρα από τον Καλαμά, και την έδωσαν στους Χάονες, επειδή ήταν οι μόνοι Ήπειρώτες που είχαν μείνει συμμαχοί τους. Το 167 π.χ. φτάνει στην Ήπειρο ο Αιμίλιος Παύλος, με απόφαση της Συγκλήτου να δοθούν οι πόλεις της Ηπείρου στα στρατεύματα για λεηλασία. Με δόλο φρόντισε να μην υποψιαστούν οι κάτοικοι τι τους περίμενε, και αιφνιδιαστικά χτύπησε τον πληθυσμό, με αποτέλεσμα να αιχμαλωτισθούν 150 χιλιάδες άνθρωποι (σχεδόν όλος ο πληθυσμός δηλαδή τότε της Ηπείρου, οι οποίοι οδηγήθηκαν στη σκλαβιά), και να καταστραφούν 70 πόλεις σε μια ώρα! Τύραννος της Ηπείρου ολόκληρης έγινε ο Χάροψ, που συνέχισε τις αρπαγές, τις βιαιότητες τους φόνους και τους εκβιασμούς, κατορθώνοντας να συγκεντρώσει την απέχθεια και των ίδιων των Ρωμαίων. Η χώρα δεν ανέλαβε ποτέ πιά. Οι πόλεις της εξαφανίστηκαν η έγιναν ασήμαντα χωριά. Με πρώτη την Τιτάνη, την μεγαλύτερη πόλη, όπου συνεδρίαζε το Κοινό των Θεσπρωτών.

(Τιτάνη
(Η Τιτάνη βρίσκεται στο μέσο της διαδρομής Ηγουμενίτσας - Σαγιάδας, δίπλα στο φράγμα του Καλαμά, εκεί που ενώνεται ο ποταμός Καλαμιώτικος με τον Καλαμά(Θύαμης), απέναντι από την πλαγιά του βουνού που βρίσκεται το χωριό Τρικόρυφο (Σπάταρη). Πρόκειται για το μεγαλύτερο τειχισμένο αρχαίο οικισμό από τους 45 της Θεσπρωτίας, (αυτοί που έχουν διασωθεί μέχρι σήμερα είναι το Δυμόκαστρο στη σημερινή Πέρδικα που μάλλον είναι η αρχαία Ελίνα, η αρχαία Φανοτή στον σημερινό Παραπόταμο, η αρχαια Φωτική που αποτελεί συνέχεια της αρχαίας Ελέας που ήταν η πρώτη πρωτεύουσα των Θεσπρωτών δίπλα στη σημερινή Παραμυθιά, και φυσικά η αρχαία Τιτάνη δίπλα στο Φιλιάτι). Η αρχαία Τιτάνη ήταν παλαιά πρωτεύουσα το ομοσπονδιακού κράτους «του κοινού των Θεσπρωτών» και μεγάλο πολιτικό κέντρο, μετά το 330 π.Χ.
Η περίμετρος του τείχους, 2.400 μέτρα, περικλείει οικισμό 28 εκταρίων. Τον 4ο π.Χ. αιώνα γνώρισε μεγάλη ανάπτυξη και υπήρξε το κέντρο επικρατείας του Βασιλιά Πύρρου, ο οποίος είχε πρωτεύουσα του κράτους του την αρχαία Αβρακία δηλαδή τη σημερινή Άρτα.
Πρόκειται για την Τίτανα που αναφέρει ο Πολύβιος (βρέθηκε σχετικό ψήφισμα). Η πόλη καταστράφηκε από τους Ρωμαίους το 167 π.Χ. μαζί με αρκετές άλλες Ηπειρωτικές πόλεις της εποχής.
Έξω από το τείχος αποκαλύφθηκε λεηλατημένο νεκροταφείο και 2 χλμ. μακρύτερα άλλο ένα. Στα ερείπια διακρίνονται: αγορά, δύο ναοί, δημόσια κτίρια, θέατρο, στοές, σπίτια, εξέδρες και υπολείμματα βιβλιοθήκης και λουτρών).

Ίσως έχει κάποια σχέση, αυτό που φωνάζαν οι μανάδες και οι γιαγιάδες ένα αιώνα πριν στη Θεσπρωτία, το 1920, στα μικρά παιδιά για να τα τρομάξουν, "Ω, που να σε πάρει ο Χάρος"!
Αυτά μας λέει η ιστορία. Αλλά σε αυτόν τον τόπο, την Ελλάδα, κανένας δεν διδάσκεται από την ιστορία, με συνέπεια τα λάθη να επαναλαμβάνονται, και άτομα σαν τον Παπαδόπουλο και τον Χάροντα, να καθορίζουν τη ζωή μας.