Αν και λιγότεροι από το περσινό Πάσχα
Επισκέπτες και απόδημοι λιγότεροι στην Ήπειρο
Πάσχα "φτώχειας"
Οι Ηπειρώτες γιόρτασαν το Πάσχα με σύμμαχο τον καλό καιρό και παρά την οικονομική κρίση, το φαγοπότι και το γλέντι δεν έλειψαν.
Εκτός από ένα θανατηφόρο τροχαίο στην Πέρδικα Θεσπρωτίας το Μεγ. Σάββατο, ευτυχώς στην Ήπειρο μέχρι χθες δεν θρηνήσαμε άλλα θύματα των τροχών.
Οι απόδημοι που ήρθαν στα χωριά μας ήταν λιγότεροι από πέρυσι, αλλά και οι επισκέπτες. Ωστόσο χάρηκαν τα Ηπειρωτικά ήθη και έθιμα και απόλαυσαν τις ομορφιές του τόπου.
Αξιοσημείωτο είναι ότι η μείωση στις κρατήσεις τις ημέρες του Πάσχα έφτασε το 40%, σύμφωνα με τους ιδιοκτήτες των καταλυμάτων της περιοχής μας. Μειωμένη κατά 4% ήταν φέτος και η έξοδος των εκδρομέων από τα μεγάλα αστικά κέντρα, σύμφωνα με τα στοιχεία της Τροχαίας.
Στα Γιάννινα χαρακτηριστική ήταν η εικόνα στις καφετέριες και στα μπαρ των Ιωαννίνων το τριήμερο του Πάσχα. Ενώ ήταν γεμάτα, εντούτοις οι παραγγελίες σε ποτά ήταν λίγες και τα έσοδα μικρά
ΜΙΚΡΗ H ΔΙAPKEIA
Αλλά και η περίοδος διακοπών του Πάσχα σμικρύνθηκε. Ενώ παλαιότερα ήταν γύρω στις 10 ημέρες, τώρα περιορίστηκε στις τρεις.
Η πλειοψηφία του κόσμου, επειδή τα οικονομικά δεν είναι ανθηρά, περιορίστηκε σε βραχεία έξοδο
ΠΑΣΧΑ «ΦΤΩΧΕΙΑΣ»
Για πολλούς αυτό το Πάσχα ήταν λιγότερο καταναλωτικό. Η ευχή «Καλή Ανάσταση» απέκτησε και δεύτερο νόημα, αυτό των δύσκολων ημερών που θα θέλαμε να οδηγήσουν σε καλύτερη ζωή.
Πάσχα «φτώχειας» με τους νεόπτωχους άνεργους ή μεροκαματιάρηδες της μιζέριας. Και με τους χωρίς ρίζες εδώ, και γιʼ αυτό πιο έκθετους από όλους, μετανάστες, που επιζούν, κυρίως οι πρόσφατοι, όλο και πιο δύσκολα.
Με την κρίση όλα πάντως γίνονται πολύ πιο δύσκολα για τους περισσότερους. Άνισα όμως.
Άλλη είναι η περίπτωση ενός μικρέμπορα που κατεβάζει τα ρολά ή ενός υπαλλήλου που με τα τελευταία μέτρα περιορισμού των πραγματικών αποδοχών του δεν ξέρει τι να περικόψει: το σχολείο των παιδιών, το φαγητό, τα έξοδα στέγασης (πώς να πληρώσει πια και το νοίκι και τις τόσες δόσεις για τα πάντα).
Και άλλη η περίπτωση ενός άνεργου που δεν του μένει σχεδόν τίποτε. Ίσως η οικογενειακή αλληλεγγύη
proinoslogos