Ενώ η ακρίβεια στην Ήπειρο καλπάζει…
Μάστιγα η ανεργία για χιλιάδες οικογένειες!
Συνωστισμός για δίμηνες συμβάσεις στο Δήμο Ιωαννιτών
Τι αναφέρει επιστολή συμπολίτισσας...
Πραγματικός εφιάλτης έχει καταστεί η ανεργία και για χιλιάδες Ηπειρώτες, οι οποίοι βλέπουν πως τα πράγματα στους χώρους εργασίας, μέρα με την ημέρα, χειροτερεύουν. Η ύφεση της ελληνικής οικονομίας, σε συνδυασμό με τα εξοντωτικά μέτρα που λαμβάνει η Κυβέρνηση, δημιουργούν μεγαλύτερη ανασφάλεια στα ελληνικά νοικοκυριά, αφού το μεροκάματο πλέον καθίσταται δυσεύρετο. Αν αναλογιστεί κανείς τις δυσοίωνες προβλέψεις για το 2011 που κάνουν λόγο για αύξηση της ανεργίας μέχρι και 20%, δηλαδή για 1.000.000 άνεργους (!), τότε μιλάμε για αφανισμό των ασθενέστερων κυρίως κοινωνικών στρωμάτων.
Μέσα σ’ αυτό λοιπόν το κλίμα, γίνεται… σκοτωμός για την εξεύρεση μιας θέσης εργασίας, ακόμη και μικρής διάρκειας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο συνωστισμός που παρατηρήθηκε για τις πολυπόθητες προσλήψεις στους Παιδικούς Σταθμούς του Δήμου Ιωαννιτών, αν και επρόκειτο αποκλειστικά για δίμηνες συμβάσεις!
Όμως δεν έλειψε και η δυσαρέσκεια από ορισμένους, οι οποίοι έσπευσαν να καταθέσουν τα δικαιολογητικά τους, τονίζοντας ότι κάποιες περιπτώσεις, λόγω ιδιαιτερότητας, θα έπρεπε να χρήζουν άλλης μεταχείρισης. Η επιστολή στον «Π.Λ.» μιας συμπολίτισσάς μας (δημοσιεύεται στη συνέχεια) είναι αποκαλυπτική. Κι όλα αυτά την στιγμή που το καλάθι της νοικοκυράς κοστίζει όλο και ακριβότερα. Τα στοιχεία του Ελληνικού Κέντρου Καταναλωτών έδειξαν ότι το κόστος για το οικογενειακό καλάθι του μέσου νοικοκυριού τον Ιανουάριο 2011 σκαρφάλωσε στα 2.253,48 ευρώ, εμφανίζοντας αύξηση 5,2% σε σχέση με τον αντίστοιχο μήνα του 2010, που είχε διαμορφωθεί στα 2.142,10 ευρώ.
ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ ΠΑΝΤΟΥ!
• Η εξεύρεση της πολυπόθητης θέσης εργασίας, έχει γίνει καθημερινός αγώνας δρόμου για πάρα πολλούς, κυρίως νέους. Η εποχή που οι απόφοιτοι Σχολών έθεταν… βέτο, ότι δηλαδή δεν πρόκειται να εργαστούν σε κάποια άλλη δουλειά εκτός του αντικειμένου τους, έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Πλέον δεν τους ενδιαφέρει το πόστο, το ωράριο ή ακόμη κι αν θα είναι μερικής απασχόλησης. Αρκεί να βγάζουν ένα μεροκάματο. «Τελείωσα στο Οικονομικό εδώ και δυο χρόνια. Εργάστηκα σε μία ιδιωτική εταιρία για λίγο καιρό και πάλι είμαι άνεργος. Σκέφτομαι να φύγω στο εξωτερικό», ανέφερε Γιαννιώτης στον «Π.Λ.», ο οποίος δυστυχώς δεν βλέπει εργασιακό μέλλον στην Ελλάδα.
«Έχουμε μαζέψει 150 βιογραφικά, ας διακόψουμε την αγγελία», μας είπε προχθές υπεύθυνος εταιρίας , ο οποίος είχε δημοσιεύσει μικρή αγγελία, για να βρει γραμματέα.
Αυτά είναι μόνο δείγματα του τι συμβαίνει έξω, στην αγορά εργασίας.
ΤΑ ΕΜΠΟΡΙΚΑ
• Τα εμπορικά καταστήματα πλήττονται περισσότερο από την οικονομική κρίση και είναι ένας κλάδος που αυξάνει σημαντικά και τον αριθμό των ανέργων. Δεν χρειάζεται καμία ιδιαίτερη ανάλυση. Και μόνο το γεγονός ότι 65.000 καταστήματα έβαλαν λουκέτο σε ολόκληρη την Ελλάδα, τους τελευταίους 13 μήνες, μπορεί να αποτυπώσει την ζοφερή εικόνα του κλάδου. Και δεν χρειάζεται να πάμε μακριά. Η κρίση έχει «χτυπήσει» σε μεγάλο βαθμό και τους καταστηματάρχες των Ιωαννίνων. Πολλά μαγαζιά έχουν κλείσει, άλλα βρίσκονται στα πρόθυρα, ενώ εκατοντάδες μικρομεσαίοι επιχειρηματίες, βρίσκονται… με την πλάτη στον τοίχο, καθώς έχουν να αντιμετωπίσουν αυξημένες υποχρεώσεις, μ’ έναν τζίρο, που ολοένα μειώνεται...
Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ
• Χαρακτηριστική όμως είναι και η επιστολή συμπολίτισσάς μας, που κατέθεσε τα δικαιολογητικά της για τις δίμηνες συμβάσεις του Δήμου Ιωαννιτών και που, όπως η ίδια αναφέρει, στις περιπτώσεις μονογονεϊκής οικογένειας τα κριτήρια θα έπρεπε να ήταν διαφορετικά. Να τι μας γράφει:
«Βρέθηκα χθες (σ.σ. προχθές) στην οδό Αβέρωφ 6 (στο δεύτερο όροφο) για να καταθέσω μια αίτηση για την πρόσληψή μου στους παιδικούς σταθμούς. Μεγάλη η συμμετοχή των ατόμων λόγω ανεργίας.
Οι προσλήψεις, όπως όλοι μας διαβάσαμε και ακούσαμε, δια στόματος του κ. Φίλιου και του κ. Τσουμάνη θα γίνουν με διαδικασίες ΑΣΕΠ.
Τα κορίτσια που εργάζονται στο γραφείο αυτό ήταν πολύ ευγενικά και εξυπηρετικά, μου έκανε μάλιστα εντύπωση αυτό, κάτι που θα έπρεπε να συμβαίνει σε όλες τις υπηρεσίες. Παρελάμβαναν τις αιτήσεις, συγκέντρωναν τα μόρια και τα ανακοίνωναν αμέσως στους υποψηφίους. Ρωτούσαν πόσα παιδιά έχουμε, αν είναι ανήλικα και αν είμαστε παιδιά πολυτεκνικών ή μονογονεϊκών οικογενειών και πόσο χρόνο ανεργίας (έχουμε). Περισσότερα μόρια συγκεντρώνουν όσοι έχουν μεγαλύτερο διάστημα ανεργίας. Όλα ωραία έως εδώ.
Εγώ είμαι γονέας μονογονεϊκής οικογένειας με ανήλικο τέκνο. Όλο το 2010 εργάστηκα και ασφαλίστηκα για 100 ημέρες, για να έχω ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και έτσι διακόπηκε ο χρόνος ανεργίας, με αποτέλεσμα με μην συγκεντρώνω αρκετά μόρια, αντιθέτως με άλλες συνυποψήφιές μου που έχουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη από τους συζύγους τους και έχουν και μια κάρτα ανεργίας, αν τους τύχει κάτι να εργαστούν (προς Θεού δεν είμαι ρατσίστρια), όλοι μας έχουν ανάγκη για δουλειά, άλλος λιγότερο και άλλος περισσότερο.
Μήπως θα έπρεπε όμως να μας ζητάνε πέρα από τα παραπάνω δικαιολογητικά και εισοδηματικά κριτήρια;
Μήπως γονείς μονογονεϊκών οικογενειών θα έπρεπε να αντιμετωπίζονται διαφορετικά; Λέω μήπως;»...
http://www.proinoslogos.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=3543&catid=34