ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ

ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ
Είμαστε υποχρεωμένοι να επανέλθουμε στο θέμα, μιας και από την πλευρά της Εκκλησίας δεν υπήρξε, μέχρι και σήμερα τουλάχιστον, ανταπόκριση. Ούτε καν αντίδραση.
Δεν μπορεί, ούτε στη συνείδησή μας, σαν Ορθόδοξων Χριστιανών, να δικαιολογηθεί αδιαφορία των τοπικών Φορέων και ιδιαίτερα της Εκκλησίας, σ’ ένα πρόβλημα που έχει να κάνει με τον ίδιο τον άνθρωπο.
Δεν μπορεί να μείνει ασυγκίνητη η Εκκλησία μας στο δράμα των συνανθρώπων μας αυτών, που ζουν καθημερινά.
Δεν μπορεί να μην πονάει η Εκκλησία μας αντικρίζοντας συνανθρώπους μας, άσχετα αν αυτοί είναι ετερόδοξοι ή λαθρομετανάστες, να αναζητούν τροφή στους κάδους απορριμμάτων της πόλης.
Δεν μπορεί να αγνοεί η Εκκλησία μας το δικαίωμα αυτών των συνανθρώπων να γεμίσουν το στομάχι τους με τροφή και να προφυλάξουν το σώμα τους από τα καιρικά φαινόμενα.
Προ ημερών προτείναμε στη Διοίκηση του λιμανιού, μιας και έμμεσα έχει σχέση και ευθύνη με την παρουσία στην πόλη μας τόσο μεγάλου αριθμού λαθρομεταναστών, να διαθέτει ένα κονδύλιο για την καθημερινή σίτιση αυτών των συνανθρώπων μας.
Δυστυχώς ακόμη από πλευράς της τηρείται απόλυτη σιγή.
Ας ελπίσουμε ότι αυτή οφείλεται στις γραφειοκρατικές διαδικασίες που είναι υποχρεωμένη να προβεί για την έγκριση της δαπάνης.
Την ίδια πρόταση κάνουμε και στην εκκλησία μας, στην ηγεσία της.
Στον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη μας.
Η Κοινωνία δεν μπορεί να δεχθεί στους κόλπους της μέλη της να πεινάνε (και δεν είναι μόνο οι λαθρομετανάστες, δεν είναι μόνο οι νόμιμοι μετανάστες, αλλά και γηγενείς συμπολίτες), στον 21ο αιώνα, όταν τα άλλα μέλη της έχουν την δυνατότητα της αλόγιστης κατανάλωσης.
Θα μπορούσε, λοιπόν, η εκκλησία μας, να ηγηθεί και να συντονίσει την οργανωμένη σίτιση αυτών των συνανθρώπων, σε συνεργασία με τους τοπικούς φορείς και, ελπίζουμε, τη Διοίκηση του λιμανιού.
Θα μπορούσε επίσης να ηγηθεί της προσπάθειας για συγκέντρωση τροφίμων, αλλά και άλλων αναγκαίων ειδών (ένδυσης – υπόδησης κλπ) από τα πολυκαταστήματα και τα άλλα μικρότερα που δραστηριοποιούνται στο Νομό μας και τους φούρνους καθώς και τις ιχθυοκαλλιέργειες .
Στο κάτω – κάτω, λίγες κατσαρόλες φασολάδα ή ζυμαρικά με λίγο ψωμί, θα μπορούσαν να γεμίσουν τα στομάχια αυτών των συνανθρώπων.
Αυτόν τον κόπο, για τη δαπάνη, όλοι το γνωρίζουν, πως οι παραπάνω φορείς, μπορούν και έχουν χρέος να τα αναλάβουν.
Παραπέρα αδιαφορία ή και καθυστέρηση, ανάληψης αυτού του ιερού χρέους, δεν τιμά κανέναν μας.
Κυρίως την εκκλησία μας.
Ας μη συναντήσει στον τόπο μας ο Χριστός, που θα γεννηθεί σε λίγες μέρες, ανθρώπους να πεινάνε και να αναζητούν τροφή στα σκουπίδια.
Γιατί στην περίπτωση αυτή, θα πονέσει περισσότερο και απ’ αυτή την ίδια Του τη Σταύρωση.
http://892fm.blogspot.com/2010/11/blog-post_4356.html