ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ:Απάντηση στις συκοφαντίες του ΠΑΜΕ
Διανύουμε τον 3ο μήνα διακυβέρνησης της νέας δημοτικής αρχής στα Γιάννενα και το ζήτημα των εργαζόμενων στην πρώην ΑΔΕΙ παραμένει άλυτο. Ένα ζήτημα που από την πρώτη στιγμή οι δυνάμεις που ανήκουν στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ, στην πόλη, στα σχήματα τα οποία συμμετέχουν και στο Σωματείο ΟΤΑ Νομού Ιωαννίνων, πρωτοστάτησαν στην οργάνωση του αγώνα, για πληρωμή των μισθών, μονιμοποίηση του προσωπικού και πέρασμα όλων στο δήμο, με το οριστικό κλείσιμο όλων των δημοτικών επιχειρήσεων. Έτσι, ξεκίνησε με πολλά προβλήματα, στην αρχή το κλείσιμο του δημαρχείου, η επίσχεση εργασίας, η πορεία αλληλεγγύης, οι παρεμβάσεις μας στις συνεδριάσεις του δημοτικού συμβουλίου, όπου τους φέραμε σε δύσκολη θέση, αλλά ταυτόχρονα καταρρίψαμε όλα τα επιχειρήματα που χρησιμοποιούσαν.
Από την αρχή το συγκεκριμένο ζήτημα αποτελούσε για εμάς ένα ζήτημα το οποίο δεν αποτελεί απλώς και μόνο τη διεκδίκηση του δικαιώματος στην εργασία των συγκεκριμένων εργαζομένων, αλλά την εναντίωση σε μια συνολικότερη πολιτική που εφαρμόζεται τα τελευταία χρόνια και είναι η πολιτική της ελαστικής και επισφαλούς και απλήρωτης εργασίας. Μια πολιτική που σα στόχο έχει την ομηρία των εργαζομένων και την εξυπηρέτηση πελατειακών σχέσεων στην πολιτική σκηνή της χώρας. Μια πολιτική που το αποτέλεσμά της είναι η χειροτέρευση των συνθηκών εργασίας για όλους μας προς όφελος των μεγάλων επιχειρήσεων και του κεφαλαίου. Εξ αρχής από την πλευρά μας στο ζήτημα αυτό έγινε προσπάθεια να προωθηθεί η δράσης με τον αγώνα των υπόλοιπων εργαζόμενων, πρώτα και κύρια του ΑΤΛΑΝΤΙΚ και των Σενεγαλέζων εργατών, όπου μετρήσαμε νίκες. Ενώ σε αυτό το σημείο δεν μπορούμε πάρα να χαιρετήσουμε και την νίκη των απεργών πείνας μεταναστών. Μια νίκη όλων των εργαζόμενων και του δρόμου του μαχητικού εργατικού αγώνα.
Νωρίτερα, είχε επιχειρηθεί με την καθοδήγηση της δημοτικής αρχής Γκόντα και τις φιλότιμες προσπάθειες της ΔΑΚΕ και της ΠΑΣΚΕ, η διάλυση του σωματείου των ΟΤΑ, μ’ ένα επιτελικά σχεδιασμένο απ’ όλες τις πλευρές, οργανόγραμμα εκφυλισμού, διάλυσης και διάσπασής του. Η διάλυση του σωματείου αποτελούσε βασικό σχεδιασμό για την ευκολότερη επιβολή τέτοιων συνθηκών εργασίας στο δήμο. Κάτι που έγινε εφικτό σε ένα μεγάλο βαθμό, δημιουργώντας πολλά προβλήματα και βαθιά τραύματα. Παρόλο αυτά ακόμη και σε αυτό το βαθιά πληγωμένο σωματείο υπάρχουν εργατικές δυνάμεις ικανές και δυνατές για ένα νέο ταξικό αγωνιστικό ενωτικό ξεκίνημα.
Ο νέος θάνατος εργάτη - αυτή τη φορά στο Δήμο Ιωαννιτών - καταδεικνύει τη σοβαρότητα της κατάστασης. Αλλά και την αναγκαιότητα των σωματείων και της οργάνωσης της εργατικής τάξης, όπως και τα καθήκοντα που μπαίνουν σ’ αυτή.
Σήμερα, με απλήρωτους τους εργαζόμενους στον Καρυπίδη από τον Αύγουστο (και το Δώρο Χριστουγέννων), τους εργαζόμενους του Γιαννέτα, του Τασιούλα (Μπετόν ΚΡΟΝΟΣ), της Μέριμνας Κόνιτσας, με 60% ανεργία στην οικοδομή, με το φόβο των απολύσεων, το Μνημόνιο και την ολομέτωπη επίθεση στην εργατική τάξη, ο ρόλος των σωματείων στην οργάνωση της αντίστασής μας είναι καθοριστικός. Η συσπείρωση των δυνάμεων που έχουν μια ταξική ανατρεπτική κατεύθυνση για την ενδυνάμωση των σωματείων θα μπορούσε να συνεισφέρει πολλά προς αυτή την κατεύθυνση. Δυστυχώς απέναντι σε αυτό οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ επιλέγουν την κομματική συσπείρωση και περιχαράκωση προωθώντας τον εμφύλιο σπαραγμό στο εσωτερικό της αριστεράς. Ακολουθούν μια τακτική που σαν αποτέλεσμα έχει την απομαζικοποίηση των σωματείων προκειμένου να μπορεί να τα ελέγχει. Αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής αποτελεί και στάση της στη Γενική Συνέλευση του Εργατικού Κέντρου όπου οι δυνάμεις μας κατέθεσαν Πρόγραμμα Πάλης ενάντια στο Μνημόνιο, την ακρίβεια, τις απολύσεις, τους απλήρωτους εργαζόμενους, προτείνοντας μορφές συντονισμού δράσης, το ΠΑΜΕ αποχώρησε, βάζοντας πλάτη στις επιδιώξεις ΠΑΣΚΕ & ΔΑΚΕ, καθώς και η απαράδεκτη και χυδαία επίθεση σε μέλη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στη συνέλευση του εργατικού κέντρου Πρέβεζας.
Χαιρετίζουμε σ’ όλη αυτή την κατάσταση, πρώτ’ απ’ όλα την ανακάλυψη από την ηγετική ομάδα του ΠΑΜΕ μετά από δύο μήνες κι αφού έφυγε ο Γκόντας κι ο Αυδής, της επίσχεσης εργασίας και του αγώνα των συμβασιούχων της ΑΔΕΙ για μόνιμη, σταθερή εργασία. Καταγγέλλουμε τη διαλυτική κι εκβιαστική στάση του απέναντι σε εργαζόμενους που κινδυνεύουν να χάσουν τις δουλειές τους, υπονομεύοντας τον αγώνα από τα μέσα, προσπαθώντας να οδηγήσει τους εργαζόμενους αργά ή γρήγορα στην διάσπαση, την απογοήτευση, το αδιέξοδο, την ήττα, προσδοκώντας με τον τρόπο αυτό πολιτικά οφέλη.
Ζητάμε οι εργαζόμενοι, οι αγωνιστές των ταξικών σωματείων, οι δυνάμεις της κομμουνιστικής απελευθέρωσης και οι ώριμες δυνάμεις του ΠΑΜΕ να βρουν κοινό δρόμο αγώνα και συντονισμού, πετώντας τους γραφειοκράτες, τον εργοδοτικό και κομματικό συνδικαλισμό στα αζήτητα, για να ανατραπεί το Μνημόνιο και να υπάρξει κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση κι εργατικά ατυχήματα.
ΠΟΣΑ ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ ΑΚΟΜΗ;;;
Δεν ήταν το πρώτο εργατικό ατύχημα στο Δήμο Ιωαννιτών που οδήγησε στο θάνατο του εργαζομένου και φοβόμαστε πως δεν θα είναι ούτε το τελευταίο. Πόσο μάλλον στα εργασιακά κολαστήρια του ιδιωτικού τομέα που η εργατική ζωή κοστίζει όλο και λιγότερο.
Δεν φτάνουν τα ειλικρινή ή μη συλλυπητήρια, ούτε τα ψηφίσματα στο δημοτικό συμβούλιο. Πρέπει άμεσα και ανεξάρτητου οικονομικού κόστους να παρθούνε μέτρα για να γίνει πιο ασφαλής η εργασία των εργαζόμενων, για να μην ξαναυπάρξει άλλη εργατική ‘’δολοφονία’’.
Το σωματείο του Δήμου και το εργατικό κίνημα είναι στο δικό τους χέρι με μαζικούς ανυποχώρητους αγώνες να επιβάλουν αυτούς τους όρους που θα κάνουν την εργασία πιο ασφαλή και πιο αξιοπρεπή. Δεν πρέπει και δεν μπορούμε να περιμένουμε άλλο από αυτούς που μας κυβερνάνε
Τα θερμά μας συλλυπητήρια στην οικογένεια του άτυχου εργαζόμενου…
ΔΡΑΣΥ
http://perdika-thesprotias.blogspot.com/2011/03/blog-post_8458.html
Νέα επίθεση κατά της Δημοτικής Αρχής και του Δημάρχου Φίλιππα Φίλιου εξαπολύει με χθεσινή της ανακοίνωση η Νομαρχιακή Επιτροπή Ιωαννίνων του ΚΚΕ, με αφορμή τις κινητοποιήσεις των συμβασιούχων του Δήμου. Από τα πυρά της δεν ξεφεύγουν τα κόμματα, ο πρώην Δήμαρχος Ν. Γκόντας, αλλά και το Εργατικό Κέντρο Ιωαννίνων. Η Ν.Ε. Ιωαννίνων του ΚΚΕ, χαρακτηρίζει «αναχώματα» του ΠΑΣΟΚ, το Εργατικό Κέντρο, τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΝΑΡ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ενώ κάνει και ευθεία επίθεση κατά του δημοτικού συμβούλου κ. Μ. Ελισάφ για δηλώσεις που έχει κάνει: «Εκφράζει όχι απλά τον ευατό του, αλλά τη δημοτική αρχή, το ΠΑΣΟΚ, εκφράζει την αυθαιρεσία της εργοδοσίας που νομίζει ότι έχει το δικαίωμα να πετά στο δρόμο 130 λαϊκές οικογένειες και όλοι να σιωπούν». Αναφέρεται ακόμη και στην κατάληψη του Δημαρχείου: «Κλαίνε και οδύρονται για ανοιχτό δημαρχείο. Να λείπει στο λαό, ένα δημαρχείο που απολύει εργαζόμενους, βάζει φόρους, συγχωνεύει σχολεία, εμπορευματοποιεί τη γη, εκποιεί δημόσια περιουσία σε επιχειρηματίες, χρησιμοποιεί κατασταλτικούς μηχανισμούς».
http://www.proinoslogos.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=3713&catid=13