Συνολικές προβολές σελίδας

Τετάρτη 23 Μαρτίου 2011

e-mail που λάβαμε

ΓΙΑΝΝΕΝΑ ΠΟΛΗ ΤΩΝ ΕΥΕΡΓΕΤΩΝ
ΗΠΕΙΡΟΣ των ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΩΝ και της ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ
Αγαπητοί φίλοι και φίλες
Κυρίες και Κύριοι
Νέες καταχωρίσεις έγιναν στην ιστοσελίδα μας.
Μπορείτε να πάτε στην διεύθυνση: www.giannena-e.gr και μετά στις νέες καταχωρίσεις
ή κατ’ ευθείαν στην παρακάτω διεύθυνση:

· Η εικόνα της Ελλάδας του '50 μέσα από μια βιβλιοκρισία του Δημήτρη Χατζή
του Γιώργου Μ. Βραζιτούλη, Βερολίνο (Αναδημοσίευση από την εφημερίδα Ηπειρωτικός Αγών)
· "Ένα όπλο πραγματικά έξυπνο" του Ηπειρώτη Λογοτέχνη Χριστόφορου Μηλιώνη
· "Μουσικό ταξίδι στη Μεσόγειο" με την Ελένη και Σουζάνα Βουγιουκλή
Ίδρυμα Κ. Κατσάρη Γιάννενα 26 Μαρτίου 2011
· Ψήφισμα της Γενικής Συνέλευσης της Πανηπειρωτικής Συνομοσπονδίας για την Ιμπεριαλιστική επέμβαση του ΝΑΤΟ στην Λιβύη 20 Μαρτίου 2011
· Ψήφισμα της Γενικής Συνέλευσης της Πανηπειρωτικής Συνομοσπονδίας για τη διέλευση φυσικού αερίου στην Πέρδικα Θεσπρωτίας 20-03-2011
· ΕΝ ΧΟΡΩ: Παράσταση Συγκροτήματος Δήμου Ιωαννίνων στον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας
20 Φεβρουαρίου 2011
· "Στη βρύση την κρυόβρυση, συναπάντημα στην ορεινή Ρούμελη"
Ο Πολιτιστικός Σύλλογος της συνοικίας ΛΟΥΤΣΑΣ του Δ. Ιωαννιτών διοργάνωσε εκδήλωση με τραγούδια, χορούς και δρώμενα, το Σάββατο 19 Μαρτίου 2011 Προστέθηκαν και φωτογραφίες από την εκδήλωση
· Επίσκεψη του Προέδρου του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ηπειρωτών Εξωτερικού κ. Χρυσοστόμου Δήμου στο Τορόντο 20/03/2011
με εκτίμηση
Ναπολέων Ροντογιάννης
Υπεύθυνος για την ιστοσελίδα www.giannena-e.gr








24γράμματα
ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ
Πώς και πότε γιορτάστηκε για πρώτη φορά η 25η Μαρτίου
• Γιορτάστηκε το 1838 με πρωτοβουλία του Δημάρχου, ενώ η Κυβέρνηση δεν εκπροσωπήθηκε επίσημα.
• Ο Όθων ήταν αντίθετος να συνδυαστεί η επανάσταση με την εκκλησιαστική γιορτή του Ευαγγελισμού.
• Το παλάτι δεν επιθυμούσε έξοδα γιορτές την εποχή που οι Αγωνιστές δεν είχαν να φάνε.
• Το “υπερθέαμα”: εκατοντάδες νέοι με δαδιά ή λαδοφάναρα σχημάτισαν το “εν τούτω Νίκα” στο Λυκαβηττό, ενώ οι θεατές παρακολουθούσαν αποσβολωμένοι
• Λέγεται ότι για την πρώτη γιορτή της 25ης Μαρτίου δαπανήθηκε μέρος των χρημάτων, που προοριζόταν για την ανέγερση του Πανεπιστημίου.
Μεγάλο Αφιέρωμα για την 25 Μαρτίου με 50 άρθρα στις 4 πρώτες σελίδες
γράφει ο Γιώργος Δαμιανός
Η 25η Μαρτίου, ως ημέρα της εθνικής παλιγγενεσίας, γιορτάστηκε για πρώτη φορά στην Αθήνα του 1838 και από τότε καθιερώθηκε με θρησκευτική ευλάβεια σε όλο το πανελλήνιο. Η καθιέρωση της εορτής οφείλεται στην επιμονή και το πείσμα του Δημάρχου της Αθήνας Δημ. Καλλιφρονά ( 1805 – 1879) [1, για τη βιβλιογραφία 24grammata.com]. Ο Δήμαρχος ήρθε σε ρήξη με τη βαυαρική διοίκηση και συγκεκριμένα με το Υπουργείο των Εσωτερικών το οποίο δεν επιθυμούσε έξοδα για γιορτές, όταν οι αγωνιστές δεν είχαν να φάνε. Κατά μία άλλη εκδοχή το Παλάτι, μάλλον, δεν επιθυμούσε να συνδέσει την εθνική εορτή με την Ορθοδοξία, για να μη δώσει την ευκαιρία στην Εκκλησία να καπηλευτεί την επανάσταση των Ελλήνων. Τελικά, ο Δήμαρχος θα οργανώσει μόνος του [2 για τη βιβλιογραφία 24grammata.com] τον εορτασμό και εκ του αποτελέσματος κατάφερε να δώσει πανηγυρική ατμόσφαιρα, που ευχαρίστησε τους 17.000 Αθηναίους, οι οποίοι κατοικούσαν, τότε, στην πρωτεύουσα. Συγκεκριμένα, σημαιοστόλισε την πόλη και καθάρισε τις (λιγοστές) πλατείες. Ο εορτασμός άρχισε την παραμονή το βράδυ με 21 κανονιοβολισμούς. Και την άλλη μέρα, Παρασκευή πρωί, ανήμερα του Ευαγγελισμού, η Αθήνα ξύπνησε με 21 νέους κανονιοβολισμούς. Αριθμός συμβολικός , που συνδυάζεται με το '21 της επανάστασης. Άρχισαν, έπειτα, να χτυπούν πανηγυρικά οι καμπάνες των εκκλησιών.
Το πρωί, της 25ης Μαρτίου 1838, εψάλη δοξολογία στον, τότε, Μητροπολιτικό Ναό της Αγίας Ειρήνης (στην οδό Αιόλου), στην οποία, και μόνο εκεί, παραβρέθηκε και ο Όθων ντυμένος με την παραδοσιακή φουστανέλα. Το απόγευμα οργανώθηκε από το Δήμο χορός στην πλατεία των παλαιών Ανακτόρων στον οποίο συμμετείχαν όλοι οι νέοι της πόλης ανεξάρτητα από την κοινωνική τους τάξη και τους παρακολούθησαν πολλοί από τους Αγωνιστές του 1821. Τη νύχτα ο Δήμαρχος, πάντα, φωταγώγησε με λαδοφάναρα[3 για τη βιβλιογραφία 24grammata.com] τους κεντρικούς δρόμους και την Ακρόπολη.
Τέλος, οι Αθηναίοι έμειναν αποσβολωμένοι από το υπερθέαμα, όταν αντίκρισαν στο Λυκαβηττό φαναράκια που τα κρατούσαν νεολαίοι της εποχής και σχημάτιζαν ένα τεράστιο φωτεινό σταυρό με τις λέξεις «Εν τούτω Νίκα»[4για τη βιβλιογραφία 24grammata.com]. Έτσι, το 1838 γιορτάστηκε για πρώτη φορά η 25 Μαρτίου, ως μέρα μνήμης των Ελλήνων Αγωνιστών του 1821. Και τούτη η γιορτή έγινε με γκρίνια, με διαφωνίες και με πλουσιοπάροχη μεγαλοπρέπεια (ενώ χρήματα δεν υπήρχαν), κατά την πατροπαράδοτη συνήθεια μας. Οι κακές γλώσσες λένε ότι για τη γιορτή ετούτη δαπανήθηκε μέρος των χρημάτων, που προοριζόταν για την ανέγερση του Πανεπιστημίου.
Για τη βιβλιογραφία και άλλες σχετικές σημειώσεις στο www.24grammata.com
Μεγάλο Αφιέρωμα για την 25 Μαρτίου με 50 άρθρα στις 4 πρώτες σελίδες
και άλλα 1430 άρθρα στην ελληνική, αγγλική, γαλλική, γερμανική, ιταλική και ισπανική γλώσσα. Δωρεάν e-books (νέα βιβλία)
Δείτε όλο το αρχείο από την “λέξη της εβδομάδας” αλλά και άλλα ενδιαφέροντα άρθρα στη διεύθυνση www.24grammata.com. Μπορείτε να εγγραφείτε για να ενημερώνεστε για τα εβδομαδιαία ανανέωση από τα 24γραμματα, στη διεύθυνση http://24grammata.com/?page_id=6.






Κοντά στα σύνορα…
Παραδοσιακά η αντιμετώπιση περιοχών κοντά στα σύνορα ήταν σε χαμηλότερο -αν όχι χειρότερο – επίπεδο σε σχέση με την υπόλοιπη Ελλάδα. Χωρίς να σημαίνει ότι το ίδιο δεν συμβαίνει σε άλλες χώρες, αλλά πρώτα κοιτάζουμε το “σπίτι” μας. Η έννοια “Ακρίτας”, “Ακριτικός”, “Ακριτικά”, κ.λπ. στην εποχή μας δεν περιέχει το στοιχείο του ηρωισμού, αλλά του ξεχασμένου, του κατώτερου, του αγνοημένου πολίτη…
Αφορμή για αυτό το άρθρο υπάρχουν πολλά στη Θεσπρωτία, που δεν βαίνουν καλώς. Ξεκινώντας από την ιδιαίτερη πατρίδα μου, τη Μουργκάνα. Για να μη φανώ κακός ή άδικος, για την άσκηση του εμπορίου και των μεταφορών βελτιώθηκε το λιμάνι της Ηγουμενίτσας, έγινε η Εγνατία οδός, προγραμματίστηκαν κάποιοι μεγάλοι δρόμοι- που κώλυσαν στη συνέχεια στην οικονομική κρίση και βάλτωσαν… Όμως ο κεντρικός κορμός της Θεσπρωτίας παραμένει ασθενής, αδύναμος. Η ανάπτυξη δεν ολοκληρώνεται σε αυτά τα έργα, που ήταν αναγκαία και έπρεπε να είχαν γίνει εδώ και χρόνια. Αν ήταν σε καλό επίπεδο Νομός, δεν θα έφευγε ο κόσμος για τα μεγάλα αστικά κέντρα όπως η πόλη των Ιωαννίνων, η Πάτρα, η Κέρκυρα, η Θεσσαλονίκη, η Αθήνα και αλλού. Αυτό λέει η κοινή λογική. Όταν έχεις κάτι καλό, δεν το αφήνεις για να πας σε κάτι χειρότερο. Αφού μεγάλο μέρος του Νομού στερήθηκε τις βασικές υπηρεσίες με τον “Καποδίστρια”, σήμερα με τον “Καλλικράτη” δεν φαίνεται να ανακάμπτει. Ίσως, εν μέρει, ο “Καλλικράτης” ήταν αναγκαίος για να βάλει μια τάξη στους Ο.Τ.Α. που από τη μια στερούνταν σημαντικούς πόρους, από την άλλη κατανάλωναν με όχι τόσο νόμιμους τρόπους Ευρωπαϊκά ή άλλα κονδύλια… Όμως δεν φτάνει, για να ζωντανέψει η Ακριτική περιφέρεια, είτε λέγεται Θεσπρωτία, είτε λέγεται Ιωάννινα, είτε κάποιος άλλος Νομός των Ελληνικών συνόρων. Στερούμαστε βασικές υπηρεσίες. Κάτι που δεν κάνει εφικτή ούτε την αποκέντρωση των μεγάλων αστικών κέντρων, ούτε την αξιοπρεπή παραμονή στα μέρη καταγωγής μας. Όταν επιτρέπεται η υποβάθμιση των συνόρων, για να περάσουν μεγάλα εθνικά έργα ή “επενδύσεις” που δεν προσφέρουν κάτι εκεί, πέρα από μόλυνση, καταστροφή του περιβάλλοντος, του τουρισμού, κ.λπ. δεν προσφέρουμε πραγματικά εθνική πολιτική έστω και αν την επικαλούμαστε ως Κυβέρνηση. Η οικονομική κρίση, η ανεργία, η κατάργηση σχολείων, η έλλειψη ασφάλειας, η έλλειψη πολιτιστικών υπόβαθρων, η έλλειψη βασικών υποδομών, δεν θα οδηγήσει σε κάτι άλλο από προγραμματισμένη ερήμωση. Δεν ξέρω αν το επιδιώκει η πολιτεία αυτό, η εκάστοτε Κυβέρνηση, ώστε να κάνει τις περιοχές αυτές «δρόμους» μεγάλων έργων, όπως αυτών που κατέστρεψαν την Ελευσίνα, τον Ασωπό και άλλα μέρη. Να μην έχει, δηλαδη, ουσιαστική αντίδραση στις διεθνείς συμφωνίες της. Δημιουργώντας μια νέα χώρα με μεγάλα αστικά κέντρα, ως φιλοσοφία διοίκησης και πολιτικής. Ξεχνάνε, όμως, ότι τα σύνορα είναι η εικόνα μας στις γείτονες χώρες και όχι το εμπόδιο ή η άκρη μας απέναντι σε αυτές. Ξεχνάνε ότι στο παρελθόν τα σύνορα έδειξαν μεγάλο μέρος του ηρωισμού μας, του πολιτισμού μας, της ιστορίας μας γενικότερα. Ξεχνάνε, μάλλον, ότι συμφέρει… Σε τέτοιες λογικές, φυσικά, θα μας βρουν απέναντι. Με κάθε τρόπο.
Γιάννης Βέλλης
http://thesprotiapress.wordpress.com/