Η Πανηπειρωτική Συνομοσπονδία Ελλάδος αποχαιρετά τον Ηπειρώτη ποιητή Άλκη Αλκαίο
Η Πανηπειρωτική Συνομοσπονδία Ελλάδας αποχαιρετά έναν από τους πιο άξιους Ηπειρώτες ποιητές του καιρού μας,τον Βαγγέλη Λιάρο,τον γνωστότερο ως Άλκη Αλκαίο.“Ως Βαγγέλης Λιάρος είμαι γέννημα Κοκκινιώτης και θρέμμα Παργινός, ως Άλκης Αλκαίος είμαι γέννημα - θρέμμα Παργινός” δήλωνε ο ίδιος, τιμώντας και τον τόπο που γεννήθηκε στην παραμεθόριο Ήπειρο και τον τόπο που αφιερώθηκε από μαθητής μέχρι τον τραγικό χαμό του, τον τόπο που θα τον δεχτεί μετά το ύστατο ξόδι του, στα σπλάχνα του.Από την Πάργα ξεκίνησε η πορεία του ως δημιουργού, από την ηλικία μόλις των 17 ετών, όταν μίλησε σε διάλεξη με θέμα τον Κώστα Καρυωτάκη, μια διάλεξη που έκανε αίσθηση στην εποχή της και εκδόθηκε αργότερα και σε βιβλίο.
Λίγα χρόνια αργότερα,διαβάζοντας ένα ποίημά του στον “Ριζοσπάστη”, τον ανακαλύπτει ο Θάνος Μικρούτσικος για να ξεκινήσει μια πολύχρονη συνεργασία που καρποφόρησε με σειρά δίσκων και τραγούδια που έχουμε τραγουδήσει όλοι μας, ακόμη και αν δεν γνωρίζουμε τον στιχουργό τους, ακόμα και αν δεν γνωρίζουμε ότι ο στιχουργός τους είναι ένας από εμάς, ένας παθιασμένος Ηπειρώτης. Ο ίδιος, άλλωστε, έζησε σεμνά, διακριτικά, ζώντας πίσω από το έργο του, μιλώντας και συνομιλώντας ½μόνο με τους στίχους του.Από το “Πρωινό Τσιγάρο” ως τη “Ρόζα”, από το “Εμπάργκο” ως το “Θέατρο Σκιών”, οι στίχοι του Άλκη Αλκαίου τραγούδησαν τις αγάπες μας, τα όνειρά μας, τα ανεκπλήρωτά μας, τους αγώνες και τις αγωνίες μας.
Οι νεότερες γενιές μεγάλωσαν με τους στίχους του, διαμορφώνοντας και καλλιεργώντας την συλλογική ευαισθησία και έκφραση.Στους στίχους του ανιχνεύουμε και το μπόλιασμα της καταγωγής του, το άρωμα της ηπειρώτικης παράδοσης.Στο ύστατο χαιρετισμό του σε εκδήλωση Παργινών προς τιμή του, τον περασμένο Ιανουάριο ο Άλκης Αλκαίος κατέληγε ευχόμενος και προτρέποντας σε “δύναμη και αλληλεγγύη στους δύσκολους καιρούς μας”. Ο χαμός του τους έκανε πιο δύσκολους αλλά η ύστατη προτροπή του είναι και το καλύτερο ξόδι του.Στο πρόσωπο του Άλκη Αλκαίου η Πανηπειρωτική Συνομοσπονδία Ελλάδας,οι Ηπειρώτες όπου γης, αποχαιρετούν έναν από τους αξιότερους Ηπειρώτες δημιουργούς του καιρού μας που πήγε με το έργο του λίγο πιο πέρα τον ορίζοντα του ευαισθησίας και της έκφρασής μας, κάνοντας τον κόσμο μας πιο όμορφο.
