Ελλάδα, πτωχή χώρα και με χαμένη την τιμή της

Πτωχη και με χαμενη την τιμη της
Η Ελλαδα ηταν καποτε, οχι και τοσο παλια, χωρα φτωχη. Απομονωμενη στον μυχοο της Ανατολικης Μεσογειου, στο Νοτιο ακρο της Βαλκανικης, πριν ακομη γεμισει απο τους επισκεπτες με τα σακιδια και τα σανδαλια, οι οποιοι εφεραν μαζι τους και τον πολιτισμο.
Τα συνορα με τις χωρες του Συμφωνου της Βαρσοβιας, η "γεωστρατηγικη" της θεση, την εκαναν απαραιτητη στα αμυντικα σχεδια των δυτικων νεοαποικιοκρατων. Και το πληρωσε πολυ ακριβα. Υπευθυνοι, πρωτα και κατ αρχην οι ξεπλυμενοι κωλοεγγλεζοι, τους οποιους διαδεχτηκαν οι κωλοαμερικανοι, πετωντας εδω για πρωτη φορα παγκοσμια βομβες ναπαλμ το 1948, και αρχιζοντας απο εδω, για πρωτη φορα, παγκοσμια, τον πολεμο τους "κατα του κομμουνισμου".
Ετσι η Ελλαδα, τα πρωτα μεταπολεμικα χρονια, δεν μπορεσε να ακολουθησει τον βηματισμο των λοιπων χωρων της Δυτικης Ευρωπης. Γιατι σε αντιθεση με την Δυτικη Ευρωπη, οπου τα Κομμουνιστικα Κομματα, απο το 1945 μεχρι το 1948, ειχανε μπει σε ολες τις κυβερνησεις συνεργασιας, στην Ελλαδα οι κωλοεγγλεζοι που μας θεωρουσαν μπανανια και αποικια τους, βυθισαν τη χωρα στο αιμα, και πηραν στη δουλεψη τους τους συνεργατες των ναζιστων γερμανων, τους γνωστους γερμανοτσολιαδες, μαυραγοριτες και τετοια αλλα φυντανια, με τα γνωστα τραγικα αποτελεσματα. Και εμειναν να απορουν οσοι ειχαν αντιπαλεψει το ναζιστικο θεριο, για το τι εγινε. Εξυναν το κεφαλι τους και αναρωτιουνταν, αφου νικησαμε τους γερμανους ναζιστες, εμας γιατι μας πανε στο εκτελεστικο αποσπασμα?
Τα χρονια που ακολουθησαν το αιματοκυλισμα, ηταν χρονια μνησικακιας εκ μερους των νικητων. Δεν εφτανε που οντας προδοτες, εχοντας συνεργαστει στην αρχη με τους γερμανους ναζιστες και κατοπιν με τους εγγλεζους και αμερικανους αποικιοκρατες, καταφεραν να νικησουν τον αδουλωτο ελληνικο λαο, συνεχισαν τα ξεφτιλικια τους, σαν σκουλικια και απατριδες που ηταν.
Η Ελλαδα μενει σε αυτα τα δεισεκτα ετη μεχρι το 1974 που ηρθε η Δημοκρατια κλεισμενη στον εαυτο της, ο ελληνικος λαος ολοκληρος να ειναι στο ελεος του χωροφυλακα, και ηταν αυτη η μνησικακια που οικοδομησε σε αυτα τα δυσκολα χρονια για το λαο αυτο το καταθλιπτικο κατασκευασμα του Δημοσιου, δυσμορφου και εχθρικου απεναντι στην κοινωνια που υποτιθεται οφειλε να υπηρετει.
Ο ελληνικος λαος χωριστικε απο τους κυριαρχους σε δυο μερη. Το 33%, που ειχαν προδοσει, ειχαν συνεργαστει με τους ναζιστες και μετα με τους αγγλοαμερικανους, οπου αυτοι οι αλητες νεμονταν και ληστευαν το Δημοσιο του οποιου οι πορτες για αυτους ηταν ορθανοιχτες, κλεβοντας και απομυζοντας το δημοσιο κορβανα και τον ελληνικο λαο, σαν παρασυτικα ζωηφια, σαν βδελλες που σου ρουφαν το αιμα, και το 67%, που ειχε αντισταθει, επρεπε να πηγαινει στην ασφαλεια και τη χωροφυλακη και να ζηταει καθαρο χαρτι κοινωνικων φρονιματων για να πιασει δουλεια ακομα και βοθρατζη, και φυσικα ηταν κλειστες για αυτον τον κοσμο οι πορτες του Δημοσιου.
H ελληνικη κοινωνια, οπως και οι ελληνες διανοουμενοι, παρα τη μνησικακια, παρα τη χολη που ειχε καταπιει, κρατουσε ακομη τα αντανακλαστικα της, τη ντομπροσυνη, την αλληλεγγυη, την εκφορα της Αληθειας.
Στην Ελλαδα εκεινη την εποχη, υπηρχε φτωχεια και υπηρχε αθλιοτητα. Αλλα υπηρχαν και αισθηματα, οπως της αλληλεγγυης και της ντομπροσυνης. Τα παιδια δεν ειχαν ψωμι να φανε, αλλα ολο και καποιος φιλος τους και συμμαθητης τους, που ητανε καλυτερα η οικογενοια του οικονομικα, θα τους εδινε απο το δικο του. Υπηρχε ενας πολιτισμος της φτωχειας ο οποιος επετρεπε ακομη και στον κατοικο του πιο απομακρυσμενου αιγαιοπελαγιτικου νησιου να αισθανεται αξιοπρεπης. Αυτη την αρχοντια του λαου, καποιοι προλαβαν να τη ζησουν. Καποιοι αλλοι, οπως ειπαμε, που η γονεις τους ητανε μεσα στο Δημοσιο, και αρμεγανε τον ελληνικο λαο, δεν δινανε καμια σημασια. Αυτοι οι αλητες του Δημοσιου, φαγανε σφαλιαρα το 1981! Τους ηρθε ο ουρανος σφοντιλι, και αρχισανε τις παπαριες, για πρασινοφρουρους που εχουν μπει στο Δημοσιο, και τους ελεγχουν, και εννοουσαν οτι τωρα χασανε τις μιζες τους και τις ξαπλες τους. Αυτην την εποχη θελει να ξαναφερει ο Γιωργακης Τσαντ (Παπανδρεου) σαν γνησιος κουισλιγκ που ειναι.
Συμπαραστατη ο Γιωργακης Τσαντ σε αυτην την οπισθοδρομιση εχει διαφορους ρουφιανους δημοσιοκαφρους, οι οποιοι, οι γελοιοι, θελουν να μας πλασαρουν οτι αντισταση σημερα στα σχεδια της Ευρωπαικης Ενωσης της Αμερικης και του ΔΝΤ, κανουνε μονο τα καμαρια τους που βρισκονται στη Μυκονο, τα οποια τα δασκαλεψανε να φωναξουν "ολι ρεν δε θα μας παρεις τα καγιεν". Μας λανσαρουν οι ρουφιανοι δημοσιοκαφροι τον πολιτισμο της ξεφτιλας και της αμορφωσιας, την Φυλη των Καγιεν, αμορφωτη, (γιατι η μορφωση δεν βγαινει μεσα απο πανεπιστημια και ΑΕΙ, ειναι εσωτερικη, και πηγαζει απο μεσα μας), κακογουστη, με μονο της οπλο το θρασος της συνενοχης. Προσπαθουν οι δημοσιοκαφροι να μας λανσαρουν, οτι ολοι στο ιδιο καζανι βραζουμε, απλως εμεις ειμαστε στον αφρο, και εσεις στον πατο. Ολα αυτα βεβαια, πριν τη μεγαλοιωδη διαδηλωση των 200.000 εργαζομενων στην Αθηνα, που τους εκανε να πανιασουν, να σταματησουν τη στημενη απεργια που ειχαν προκηρυξει οι αλητες κωλοδεξιοι δημοσιοκαφροι, γιατι ολοι τετοιοι ειναι, και να αρχισουν να βριζουν τους εργαζομενους που διαδηλωσαν.
Αυτα τα δεξια ψυχικα κουρελια με τις πισινες και τις βιλες και τις καγιεν, που τις απεκτησαν χωρις να ιδρωσουν, βγαζουν λογους, και μας λενε ποσο αναγκαια ειναι η λιτοτητα, ποσο αναγκαια ειναι η φτωχεια που πρεπει να επιβληθει στον ελληνικο λαο. Για τους αλλους μιλανε δηλαδη παλι, οχι για τους εαυτους τους!
Αν κατι χαρακτηριζει την ξεδιαντροπια ειναι οτι δεν εχει ορια!
http://politikokafeneio.com/Forum/viewtopic.php?p=173466#173466