Βιώσιμη λύση για την Ήπειρο το τρένο
Η Περιφέρεια Ηπείρου ζητάει με τεκμηριωμένη πρόταση προς την ΕΕ τη χρηματοδότηση του σιδηροδρόμου
Το θέμα του τρένου στην Ήπειρο άνοιξε. Τέθηκε με επίσημο τρόπο κατά την επίσκεψη του Επιτρόπου Γ. Χαν τη Δευτέρα και την Τρίτη έστω και δεν ήταν στην πρώτη γραμμή της ατζέντας.
Τα μέσα σταθερής τροχιάς, δεν είναι απλώς οικολογικά μέσα. Είναι το είδος μεταφοράς εκείνο που ταιριάζει πλέον με τη βιώσιμη ανάπτυξη, που αλλάζει την εικόνα των πόλεων, που επιτρέπει τον εθνικό ολοκληρωμένο σχεδιασμό των μεταφορών, που δίνει ώθηση και στην κοινωνία και στην οικονομία.
Δεν χρειάζεται να αιτιολογήσουμε μία τέτοια επιλογή.
Ένα ταξίδι σε μια οποιαδήποτε άλλη χώρα της Ευρώπης δείχνει το μέλλον. Μόνο που στην Ελλάδα το «ξεχάσαμε» το τρένο. Και σήμερα πιστεύουμε ότι δεν έχουμε πια τα κεφάλαια. Άλλωστε, λέμε προέχει πια η Ιόνια Οδός ή ο Ε-65 και οι άλλοι αυτοκινητόδρομοι.
Μπορεί, αυτό σημαίνει όμως ότι δεν θα υλοποιήσουμε ποτέ ένα έργο όπως ο σιδηρόδρομος στην Ήπειρο; Δεν θα πιέσουμε ποτέ να βρεθούν οι πόροι;
Η Περιφέρεια
Η Αντιπεριφερειάρχης Τατιάνα Καλογιάννη, κατέθεσε όπως σημειώσαμε και χτες, την Τρίτη στον Επίτροπο Γ. Χαν μία εισήγηση για τη χρηματοδότηση του διαθρωτικού αναπτυξιακού προγράμματος της Περιφέρειας Ηπείρου για την περίοδο 2014 – 2019.
Είναι ένα πρόγραμμα έργων που φτάνει το 1,4 δισ. ευρώ. Και ξέρουμε ίσως ότι ρεαλιστικά δεν θα βρεθούν όλοι αυτοί οι πόροι για έργα δικτύων στην Ήπειρο.
Η πίεση όμως μπορεί να εξασφαλίσει πολλά από αυτά τα κεφάλαια. Η πίεση και η σωστή προετοιμασία και η Περιφέρεια έδειξε αυτές τις μέρες και στην αντιπροσωπεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ότι μπορεί να σηκώσει το βάρος ενός μεγαλόπνοου προγράμματος για την ανάπτυξη της Ηπείρου.
Ανάμεσα στα έργα που προτείνει στην έκθεσή της η Τατιάνα Καλογιάννη, είναι και οι δύο άξονες του σιδηροδρόμου, ο άξονας Ηγουμενίτσα – Ιωάννινα – Καλαμπάκα που συνδέει στα διευρωπαϊκά δίκτυα τον Λιμένα Ηγουμενίτσας και έχει προχωρήσει ως κάποιο επίπεδο μελετών και περιβαλλοντικών όρων και ο άξονας Ιωάννινα – Κακαβιά που συνδέει την Ελλάδα με την Αλβανία και την Ιταλία, επίσης διευρωπαϊκό έργο, χωρίς όμως πρόοδο στις μελέτες. Υπολογιζόμενο κόστος βάσει στοιχείων που έχουν ήδη υπάρξει, 771 εκατ. ευρώ και για τα δύο τμήματα.
Η κ. Καλογιάννη όμως δίνει και μία άλλη διάσταση μιλώντας στα ΠΝ: «Μικρομεσαίες επιχειρήσεις που δεν συνδέονται με άλλες μικρομεσαίες επιχειρήσεις συμπληρωματικά ή παραπληρωματικά, με τρόπο που να εξασφαλίζεται μέσω αξιόπιστων δικτύων (ενεργειακών, οδικών, σιδηροδρομικών κλπ), για μένα δεν αποτελούν επιχειρηματικές νησίδες…», μας αναφέρει. Η κ. Καλογιάννη στοχεύει δηλαδή όχι απλώς στις συγκοινωνίες αλλά στη δικτύωση των Μικρομεσαίων επιχειρήσεων οι οποίες βρίσκονται και στο επίκεντρο του νέου ΕΣΠΑ και αναμένονται να πριμοδοτηθούν με μεγάλους πόρους το επόμενο διάστημα. Αν δεν μπορούν να διακινήσουν τα προϊόντα τους όμως, πώς θα αυξήσουν άραγε την παραγωγή τους;
