Η Αίγυπτος στη πορεια για την Δημοκρατια μετά την παρεμβαση του στρατου
– Κρατείται από το στρατό το γουρουνι ο Μόρσι – Χάος και βία από τους ισλαμοφασιστες με τέσσερις νεκρούς
- Ο έκπτωτος δικτατορας της Αιγύπτου Μοχάμεντ Μόρσι κρατείται «προληπτικά» στο υπουργείο Άμυνας- Ανοιχτό το ενδεχόμενο να του ασκηθεί δίωξη μετά την παρεμβαση του στρατου -
Άγριες συγκρούσεις ανάμεσα σε καθυστερημενους ισλαμοφασιστες του Μόρσι και οπαδούς της Δημοκρατικης αντιπολίτευσης - Έκλεισε ισλαμοφασιστικα κανάλια ο στρατός και συνέλαβε ισλαμοφασιστες δημοσιογράφους δουλους των αμερικανων - Εκκενώθηκε η αμερικανική πρεσβεία στο Κάιρο Μόλις ένα χρόνο μετά την εκλογή του Μοχάμεντ Μόρσι και των ισλαμοφασιστων Αδελφών Μουσουλμάνων στην εξουσία, τα όνειρα των Αιγυπτίων για δημοκρατία, πραγματοποιήθηκαν.
Ο στρατός έκανε αυτό που περίμενε όλος ο Αιγυπτιακος λαος τις τελευταίες μέρες: έριξε με παρεμβαση του τον ισλαμοφασιστα των αμερικανων Μοχάμεντ Μόρσι και ανέλαβε την εξουσία. Από την εποχή της στημενης «εξέγερσης» των αμερικανων κατά του Χόσνι Μπουμπάρακ, προσπαθούσε ο Αιγυπτιακος Λαος να φερει την Δημοκρατια. Ο στρατός κρατά τον Μοχάμεντ Μόρσι, όχι στο σπίτι του αλλά στο υπουργείο Άμυνας. Υψηλόβαθμος στρατιωτικός αξιωματούχος επιβεβαίωσε ότι ο Μόρσι κρατείται και μάλιστα «προληπτικά», κάτι που δείχνει πως ο στρατός δεν αποκλείεται να παραπέμψει σε δίκη τον πρώην δικτατορα των Αμερικανων που ειχαν βαλει στην Αιγυπτο.
Πριν συλληφθεί, ο Μόρσι, με μαγνητοσκοπημένο μήνυμά του είχε δηλώσει ότι παραμένει «ο εκλεγμένος πρόεδρος της Αιγύπτου», καλώντας παράλληλα το λαό «να υπερασπιστεί τη νομιμότητά (του)».Εκτός από τον Μόρσι, οι αιγυπτιακές δυνάμεις ασφαλείας συνέλαβαν την Τετάρτη μέλη του κατ ονομα μονο (όπως συνηθιζουν οι ισλαμοφασιστες και οι φασιστες και οι αμερικανοι) Κόμματος Ελευθερίας και Δικαιοσύνης (FJP)πολιτικου σκελους της ισλαμοφασιστικης Μουσουλμανικής Αδελφότητας, καθώς και άλλους ηγέτες του ισλαμοφασιστικου κινήματος. Ο επικεφαλής του FJP, Σαάντ Ελ-Κατατνί, συνελήφθη μαζί με έναν από τους αναπληρωτές επικεφαλής της ισλαμοφασιστικης Αδελφότητας.
Σύμφωνα με όσα μετέφωσε το Reuters, επικαλούμενο δημοσιεύματα της αιγυπτιακής εφημερίδας, Αλ-Αχράμ, έχουν εκδοθεί εντάλματα σύλληψης για 300 στελέχη της Ισλαμοφασιστικης Αδελφότητας.Οι αμερικανοι τα εχουν χαμενα με την τωρινη κατασταση της Αιγύπτου. Αλλα περιμεναν, αλλα τους βγηκαν. Συνιστουν ψυχραιμια στους εαυτους τους, ενώ σιγουρα σχεδιαζουν ηδη σεναρια εισβολης. Εχουν βαλει τα ξεφτιλισμενα διεθνη παπαγαλακια τους στον δυτικο Τυπο να μιλουν για πραξικοπημα, εννοωντας την εξεγερση την πραγματικη αυτή τη φορα, του Αιγυπτιακου Λαου, και την παρεμβαση υπερ του Λαου, του στρατου. Οι πανηγυρισμοί στους δρόμους του Καΐρου ή άλλων πόλεων του Αιγυπτιακου Λαου για την ανατροπή του Μόρσι, είναι η μια πλευρα. Η άλλη είναι τα παραστρατιωτικα σωματα των ισλαμοφασιστων που δινουν πραγματικες μάχες δηθεν με μολότοφ, αλλα στην ουσια εξοπλισμενα όπως είναι από την CIA, με πυροβολισμούς και τουλάχιστον τέσσερις νεκρούς ισλαμοφασιστες τις τελευταίες ώρες. Όλοι τους ισλαμοφασιστες του Μόρσι, που συγκρούστηκαν με δυνάμεις ασφαλείας στην πολιτεία Ματρούχ.Αξιωματούχοι της ισλαμοφασιστικης Μουσουλμανικής Αδελφότητας της Αιγύπτου δήλωσαν ότι ισλαμοφασιστες του κινήματος που είχαν συγκεντρωθεί κοντά σε ένα τζαμί σε προάστιο του Καΐρου, δέχτηκαν επίθεση τα ξημερώματα της Πέμπτης, λίγες μόλις ώρες μετά την απομάκρυνση του δικτατορα Μόρσι από την εξουσία.Ο Τζιχάντ Ελ-Χαντάντ, επίσημος εκπρόσωπος του ισλαμοφασιστικου κινήματος, που εχει πραγματοποιησει ολους τους φονους και τους βιασμους προσπαθωντας να επιβαλλει την Σαρια, δήλωσε στο Reuters ότι ήταν μεταξύ περίπου 2.000 ανθρώπων που εξακολουθούσαν να παραμένουν στο χώρο, όταν λίγο μετά τις 03:00 (τοπική ώρα) άνδρες με πολιτική περιβολή άρχισαν να πυροβολούν στους ισλαμοφασιστες, πολλοί εκ των οποίων προσεύχονταν και ειχαν παρατημενα τα οπλα τους. Είπε επίσης ότι είδε πως υπήρχαν πολλοί τραυματίες. Αργότερα ανάρτησε στο Twitter ότι η επίθεση διήρκεσε περίπου 15 λεπτά.
Έκλεισε ισλαμοφασιστικα κανάλια ο στρατός
«Μαύρο» σε τρία ισλαμοφασιστικα κανάλια έριξε ο αιγυπτιακός στρατός και προχώρησε σε συλλήψεις δημοσιογράφων. Πρόκειται για τηλεοπτικούς σταθμούς που πρόσκεινται στη Μουσουλμανική Αδελφότητα.Οι δυνάμεις ασφαλείας εισέβαλαν στα γραφεία του ξεφτιλισμενου ειδησεογραφικού σταθμού Αλ-Τζαζίρα, του σειχη του Καταρ και των Αμερικανων, που μεταδιδει από την αρχη της ιδρυσης του ψεματα των αποικιοκρατων, ενώ συνελήφθησαν τουλάχιστον 5 ισλαμοφασιστες δημοσιοκάφροι. Τέσσερις από αυτούς αφέθηκαν αργότερα ελεύθεροι. Παράλληλα εργαζόμενοι στο αλ Τζαζίρα Μομπάσερ Μισρ, ένα δίκτυο που ανήκει μια θυγατρική του τηλεοπτικού δικτύου αλ Τζαζίρα του Κατάρ, συνελήφθησαν μετά την μετάδοση από το σταθμό του μηνύματος του γουρουνιου Μόρσι.Ο τηλεοπτικός σταθμός Egypt25, ο οποίος πρόσκειται στη ισλαμοφασιστικη Μουσουλμανική Αδελφότητα, αναγκάστηκε να σταματήσει τη μετάδοσή και ανώτατα στελέχη συνελήφθησαν λίγο αργότερα, όταν ο επικεφαλής των ενόπλων δυνάμεων της Αιγύπτου, στρατηγός Αμπντέλ Φατάχ αλ-Σίσι, ανακοίνωσε την παρεμβαση του στρατου. Οι αρχές έκλεισαν επίσης δύο ακόμα τηλεοπτικούς σταθμούς, τους αλ-Χαφίζ και αλ-Νας, δήλωσαν στο Reutres πηγές ασφαλείας.
Νέος ισχυρός άντρας της Αιγύπτου είναι ο στρατηγός Αμπντέλ Φατάχ Αλ Σισί, ο οποίος σε διάγγελμα, προς τον αιγυπτιακό λαό, ανακοίνωσε ότι ο Μοχάμεντ Μόρσι δεν είναι πια Πρόεδρος της χώρας. Οι διαβουλεύσεις για τον σχηματισμό κυβέρνησης στην οποία θα μετάσχουν "όλες οι πολιτικές δυνάμεις" και θα έχει "πλήρεις εξουσίες" όπως λένε οι στρατηγοί, είναι σε εξέλιξη. Ο αλ Σίσι υποσχέθηκε ότι ο στρατός θα μείνει μακριά από την "πολιτική" και επεξεργάστηκε, μαζί με τους θρησκευτικούς ηγέτες της χώρας, χριστιανούς και μουσουλμάνους, και τον εκπρόσωπο της αντιπολίτευσης Μοχάμεντ ΕλΜπαραντέι έναν "οδικό χάρτη", ο οποίος σύμφωνα με τον ΕλΜπαραντέι "ανταποκρίνεται στις διεκδικήσεις του λαού".Την ώρα που οι αντίπαλοι του Μόρσι γιόρταζαν στην πλατεία Ταχρίρ του Καΐρου --σε μία ατμόσφαιρα που θύμιζε τους λαϊκούς πανηγυρισμούς κατά την πτώση του δικτατορα Χόσνι Μουμπάρακ τον Φεβρουάριο του 2011-- οι παρακρατικοι ισλαμοφασιστες του επιτέθηκαν σε κτίρια των υπηρεσιών ασφαλείας στη βόρεια Αίγυπτο.
Ανησυχία στις ΗΠΑ
Ο αμερικανός πρόεδρος, Μπαράκ Ομπάμα, εξέφρασε τις βαθιές του ανησυχίες σχετικά με την απομάκρυνση του Αιγύπτιου δικτατορα Μοχάμεντ Μόρσι από την κυβέρνηση και έκανε έκκληση για την άμεση επιστροφή της χώρας σε μια ελεγχομενη από αυτους κυβέρνηση.Σε γραπτή του δήλωση, στην οποία σχολιάζει τα δραματικά γεγονότα που εκτυλίσσονται στο Κάιρο, ο Ομπάμα ανέφερε ότι έχει ζητήσει από τους αρμόδιους αμερικανικούς οργανισμούς να επανεξετάσουν τις συνέπειες που θα επέλθουν στην Αίγυπτο σχετικά με τη στρατιωτική παρέμβαση και να διαπιστωθεί εάν θα υπάρξουν επιπτώσεις στην οικονομική βοήθεια που αποστέλλουν οι ΗΠΑ προς τη χώρα.«Κατά τη διάρκεια αυτής αβέβαιης περιόδου, περιμένουμε από το στρατό να προστατεύσει τα δικαιώματα των Αιγυπτίων πολιτών (των ισλαμοφασιστων πρακτορων τους εννοει), ανδρών και γυναικών», ανέφερε στη γραπτή του δήλωση ο αμερικανός πρόεδρος.Από την πλευρά του, ο αρχηγός του αμερικανικού γενικού επιτελείου των ενόπλων δυνάμεων, στρατηγός Μάρτιν Ντέμπσεϊ, προειδοποίησε την Τετάρτη τον αιγυπτιακό στρατό σχετικά με τις συνέπειες, εάν η απομάκρυνση του προέδρου Μοχάμεντ Μόρσι από την κυβέρνηση θεωρηθεί ως πραξικόπημα.Σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερς, οι παρατηρήσεις του Ντέμπσεϊ αναφέρονται στην αποφαση των ΗΠΑ ότι πρέπει να διακόπτουν την οικονομική ενίσχυση σε μια χώρα, εφόσον μια κυβέρνηση που εχουν εγκαθιδρυσει αυτοι ανατραπεί από στρατιωτικό πραξικόπημα ή διάταγμα. Οι ΗΠΑ αποστέλλουν ετησίως 1,5 δις δολάρια προς την Αίγυπτο.
Μεταβατικός πρόεδρος της Αιγύπτου ο Αντλί Μανσούρ
Ορκίζεται σήμερα ο μεταβατικός πρόεδρος της Αιγύπτου, Αντλί Μανσούρ, λίγες ώρες μετά την καθαίρεση του Μοχάμεντ Μόρσι.Ο Μανσούρ είναι πρόεδρος του Συνταγματικού Δικαστηρίου της Αιγύπτου και η ορκωμοσία του θα γίνει στις 8 το πρωί, τοπική ώρα.Ο αρχηγός του αιγυπτιακού στρατού, στρατηγός Αμπντούλ Φατάχ αλ-Σίσι, στο χθεσινό τηλεοπτικό διάγγελμά του, δήλωσε ότι ο Μανσούρ θα επιφορτιστεί με την αποστολή διαχειριστεί τις υποθέσεις της χώρας μέχρι τις εκλογές για το νέο πρόεδρο.Ο 67χρονος Μανσούρ, έχοντας υπηρετήσει ως αντιπρόεδρος του Δικαστηρίου από το 1992, διορίστηκε στην προεδρία τον περασμένο Μάιο και ανέλαβε τα καθήκοντά του την 1η Ιουλίου.Η αιγυπτιακή ιστοσελίδα Masrawi περιγράφει τον Μανσούρ ως έναν άνδρα με χαμηλό προφίλ.Γεννημένος στο Κάιρο το Δεκέμβριο του 1945, ο Μανσούρ πήρε πτυχίο Νομικής από το Πανεπιστήμιο του Καΐρου το 1967 και εντάχθηκε στο Συμβούλιο της Επικρατείας το 1970, ανερχόμενος σε θέσεις μέχρι να οριστεί αντιπρόεδρος του Συνταγματικού Δικαστηρίου το 1992.Προήδρευσε στις συνταγματικές ακροαματικές διαδικασίες το 2012, οι οποίες διέλυσαν το νόμο «πολιτικής απομόνωσης», που απαγόρευε στα μέλη του παλαιού καθεστώτος να λάβουν μέρος στις εκλογές. Είναι αυτός ο νόμος που επέτρεψε στον πρωθυπουργό της εποχής του καθεστώτος Μουμπάρακ, Αχμάν αλ Σαφίκ να κατέβει υποψήφιος στις τελευταίες προεδρικές εκλογές.
Αίγυπτος: Μια γρήγορη ανάγνωση των γεγονότων
Η αρχαία χώρα του πρώτου πολιτισμού της Μεσογείου, η χώρα του Νείλου και των Πυραμίδων, η σημαντικότερη χώρα του Αραβικού πολιτισμού, η χώρα των 100 εκατομμυρίων ανθρώπων ποτέ ΔΕΝ άφησε αδιάφορη την αποικιοκρατική Ευρώπη και αργότερα τις ΗΠΑ…Στα νεώτερα χρόνια ο λαός της Αιγύπτου με την πολιτική του ηγεσία, που εθνικοποίησε την Διώρυγα του Σουέζ, που αντιστάθηκε στην επέμβαση των Αγγλογάλλων και του Ισραήλ το 1956, όπως και στους ντόπιους φεουδάρχες συμμάχους τους, που δημιούργησε το φράγμα του Ασσουάν, που εκβιομηχάνισε την χώρα, ανεβάζοντας την τότε σε επίπεδο πρωτοφανές για χώρα της περιφέρειας, ήταν και παραμένει ένας λαός δημοκρατικός, περήφανος, αξιοπρεπής, καλλιεργημένος και πατριώτης. Τα χαρακτηριστικά αυτά της χώρας και του λαού της την καθιστούσαν ανέκαθεν απειλή για τα αποικιοκρατικά και ιμπεριαλιστικά σχέδια στην περιοχή. Από τις αρχές της δεκαετίας του 70 και ιδιαίτερα μετά τον θάνατο του Νάσερ και την μεγάλη νίκη του αιγυπτιακού στρατού στον πόλεμο του Yom Kippur με το Ισραήλ, ξεκίνησε η προσπάθεια της μετατροπής της Αιγύπτου σε σημαντικό προπύργιο των ΗΠΑ και συμμάχου του Ισραήλ. Με την άνοδο του φιλοδυτικού στρατιωτικού Σαντάτ και την πολιτική που ακολούθησε, της ρήξης της συμμαχίας με την ΕΣΣΔ, την πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων και της παράδοσης τεράστιων εκτάσεων αγροτικής γης στους γαιοκτήμονες, ενώ ταυτόχρονα παρέδιδε και τον στρατό της Αιγύπτου σε Αμερικάνους συμβούλους και στα κονδύλια του Πενταγώνου, νόμισαν ότι είχαν κατορθώσει να ελέγξουν την χώρα. Η δολοφονία του Σαντάτ ταρακούνησε τα θεμέλια του καθεστώτος, την ηγεσία του οποίου ανέλαβε πάλι στρατιωτικός, ο αξιωματικός της αεροπορίας Μουμπάρακ που απόκτησε δικτατορικές εξουσίες. Επί Μουμπάρακ βάθυναν οι δεσμοί της ηγετικής ελίτ της Αιγύπτου με τις ΗΠΑ και την Δύση γενικότερα. Η συνέχεια της εφαρμογής νεοφιλελεύθερων πολιτικών στην οικονομία με το χάρισμα ολόκληρων βιομηχανικών κλάδων σε συγγενείς και φίλους του Μουμπάρακ, η ασύδοτη εισβολή των δυτικών πολυεθνικών, η φτωχοποίηση τεραστίου ποσοστού των Αιγυπτίων και οι φεουδαρχικές συνθήκες στην ύπαιθρο, έκαναν το λαϊκό καζάνι να βράζει συνέχεια… Αυτός ο ιστορικός λαός κατόρθωσε το 2011 και έριξε τον δικτάτορα Μουμπάρακ – με 1.5 εκατομμύριο άτομα στα σώματα εσωτερικής ασφαλείας που έσπερναν σε καθημερινή βάση τον τρόμο στην αιγυπτιακή κοινωνία – αυθόρμητα, χωρίς καμία καθοδήγηση από πολιτική δύναμη, είτε από τα λεγόμενα αστικά κόμματα της αντιπολίτευσης – συμπολίτευσης αλλά ούτε και από την παράνομη οργάνωση των Αδελφών Μουσουλμάνων.Άλλοι την χαρακτήρισαν λαϊκή εξέγερση, άλλοι τη χαρακτήρισαν επανάσταση, άλλοι θεώρησαν ότι έγινε κατόπιν συνεννόησης του στρατού με τους Αμερικάνους και άλλοι “δάσκαλοι” της Αριστεράς χαρακτήρισαν αυτό που έγινε σαν μια φούσκα χωρίς καμία μελλοντική προοπτική, από την στιγμή που δεν καθοδηγήθηκε από την Αριστερά… Ποιά είναι η πραγματικότητα όμως; Που ήταν αυτές οι λεγόμενες προοδευτικές δυνάμεις τόσα χρόνια; Δικαιολογούσαν την απουσία τους λόγω των “κακών αντικειμενικών συνθηκών” όπως κάνουν σχεδόν παντού. Που ήταν οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι και η ηγεσία τους -με ελάχιστες εξαιρέσεις ορισμένων προσωπικοτήτων που βρίσκονταν στις φυλακές του Μουμπάρακ; Κατά τα άλλα, ανέκαθεν η ηγεσία των Α.Μ. αποτελούσε την συμπολίτευση στην πραγματικότητα και ποτέ την ουσιαστική αντιπολίτευση που συγκρουόταν είτε με τους δικτάτορες είτε με το σύστημα, μάλιστα σε μερικές περιπτώσεις σε αραβικές χώρες οι δραστηριότητες των Α.Μ. υποστηρίζονταν από τα φιλοδυτικά καθεστώτα και τους Αμερικάνους σαν μια σημαντική αντι-κομμουνιστική δύναμη. Είναι γεγονός ότι μια μη καθοδηγούμενη λαϊκή εξέγερση τρομάζει τους πάντες. Είτε αυτοί είναι δικτάτορες, είτε ιμπεριαλιστές και οι σύμμαχοί τους, είτε είναι οι παραδοσιακοί λεγόμενοι προοδευτικοί, που δυστυχώς απέτυχαν να προσφέρουν μια διαφορετική κοινωνία στους λαούς τους όλη την προηγούμενη περίοδο του αιώνα μας. Και αυτό αποδείχθηκε και στην Αίγυπτο και στην Τυνησία, όπου αυτές οι δυνάμεις δεν κατόρθωσαν με τις στημενες εκλογές των αμερικανων αφου η CIA ειχε σχεδιασει την περιβοητη «αραβικη ανοιξη» να αποτελέσουν εναλλακτική διέξοδο με ικανοποιητικά εκλογικά αποτελέσματα.Η ανερχόμενη πολιτική δύναμη που αναδείχθηκε από την κατευθυνομενη προπαγανδα των αμερικανων στις χώρες αυτές είναι η δύναμη του λεγόμενου πολιτικού Ισλάμ με την συσπειρωμένη μουσουλμανική νεολαία που πολλές φορές διαφοροποιούνταν από την εκάστοτε ηγεσία των ισλαμοφασιστων Αδελφων Μουσουλμανων, συσπειρώνοντας ένα σημαντικό ποσοστό των καθυστερημενων λαϊκών στρωμάτων γύρω τους. Γι αυτό άλλωστε δεν δυσκολεύτηκαν, βοηθουμενη από την προπαγανδα των αμερικανων και των δυτικων δημοσιογραφικων παπαγαλων τους, να αναδειχθούν σαν πρώτη πολιτική δύναμή. Στοχος των ισλαμοφασιστων δουλων των αμερικανων και των ευρωπαιων αποικιοκρατων, ηταν ο λαος να σκυψει το κεφαλι όπως πριν, να συμβιβαστει με την φτωχεια του, αλλα τωρα προστεθοντας του και την ιδεολογικη καθυστεριση των ισλαμοφασιστικων θεωρειων, να παει χιλιαδες χρονια πισω. Γι αυτό και δικαια κανείς να πανηγυρίζει, στην διάρκεια μονο ενός έτους στην Αίγυπτο, ο λαος ξυπνησε, καταλαβε πως τον κοροιδεψαν, ξαναεξεγερθηκε, ζητωντας δικαια όπως πριν ένα χρονο, πολλά βήματα υπέρ των φτωχότερων να γινουν στους τομείς της κοινωνίας, της οικονομίας, αλλά και στην εξωτερική πολιτική. Αυτό σήμαινε ότι οι κυβερνήσεις αυτές του πολιτικού Ισλάμ, των ισλαμοφασιστων δουλων των αποικιοκρατων δηλαδη, έκαναν λάθη, ηταν αισχρες, χειροτερες από ότι ειχαν γνωρισει μεχρι σημερα.Στις αποψινές δραματικές εξελίξεις στο Κάιρο εμφανίστηκαν μαζί ο Υπουργός Άμυνας και αρχηγός του στρατού Σίσι, ο οποίος επικοινώνησε χθες βράδυ με τον αντίστοιχο του των ΗΠΑ, ο Σεΐχης του Αλ Αζχαρ – του ανώτατου παγκοσμίως μουσουλμανικού ακαδημαϊκού ιδρύματος, ο Πατριάρχης των ορθόδοξων Κοπτών και τέλος ο γνωστός μας κ. El Baradei να ανακοινώνουν από κοινού την καθαίρεση του, για πρώτη φορά στην Αίγυπτο τα τελευταία 100 χρόνια, ενός ισλαμοφασιστικου γουρουνιου του Μόρσι, αντικαταστώντας τον με τον πρόεδρο του Ανωτάτου Δικαστηρίου – που είναι χριστιανός το θρήσκευμα – το πάγωμα του νέου συντάγματος, που εγκρίθηκε με δημοψήφισμα με πλειοψηφία 62% μόλις πριν ένα χρόνο και την προετοιμασία για εκλογή νέου προέδρου. Λίγη ώρα μετά βγήκε ο δικτατορας Μόρσι και κατήγγειλε το στρατιωτικό πραξικόπημα αρνούμενος να παραιτηθεί…Πρέπει να επισημάνουμε εδω δύο σημαντικά στοιχεία. Πρώτον, μέσα στους κόλπους της αντιπολίτευσης που καθαίρεσε τον Μόρσι είναι και οπαδοί του δικτάτορα Μουμπάρακ αλλά και πολύ σημαντικο μέρος της αστικής και μεγαλοαστικής τάξης της Αιγύπτου, ευνοημένοι ανέκαθεν από τον εκάστοτε δικτάτορα – πρόεδρο. Δεύτερον, η πλειοψηφια των οπαδών του Μόρσι είναι καθυστερημενοι φτωχομπινεδες εργάτες και αγρότες που είχαν ευνοηθεί από τα έστω και μη ολοκληρωμένα μέτρα της κυβέρνησης του υπερ τους.Δεν βλέπουμε δηλαδη να επαναλαμβανεται μια κατάσταση όπως αυτή που συνέβει στην Παλαιστινη με την μη νίκη σε δημοκρατικές εκλογές των ισλαμοφασιστων της Χαμάς; Ή των ισλαμοφασιστων του FIS στην Αλγερία. Τωρα πλεον ολος ο κοσμος ξέρει πως εξελίχθηκαν τα πράγματα εκεί… Τι ακριβως είναι, και τι πρεσβευουν τα γουρουνια οι ισλαμοφασιστες δουλοι των αποικιοκρατων!Ένα είναι το σίγουρο, ότι η επιβαλλόμενη προωθησε των ισλαμοφασιστων στην εξουσια του αιγυπτιακού λαού, με την βοήθεια και ξένων δυνάμεων και παραγόντων, δεν θα επιτύχουν ποτέ να ξαναγυρίσουν την Αίγυπτο στην τροχιά του παρελθόντος με ότι αυτό συνεπάγεται. Αυτός ο λαός απέδειξε ότι διαθέτει απόθεμα αγωνιστικότητας και επίγνωση της πραγματικότητας που δεν θα μπορέσει καμμία δύναμη να το παραπλανήσει τελικά από το να διεκδικεί αυτό που του ανήκει. Η Αίγυπτος θα ξαναποκτήσει τον ιστορικό, πατριωτικό και ηθικό ρόλο της στο αραβικό έθνος και θα συνεχίσει και την στήριξη του αγώνα των Παλαιστινίων και της Συριας.
Αίγυπτος: Τα ιερογλυφικά της επανάστασης
Όλη η Αίγυπτος είναι στο δρόμο αυτές τις μέρες - και όλη η Δύση και η καθ-ημάς Ανατολή στους καναπέδες προσπαθεί να καταλάβει τι γίνεται στην χώρα των ιερογλυφικών και των εξεγέρσεων. Μια βασική ανάγνωση είναι η εξής: «ο Στρατός έκανε πραξικόπημα για να φύγει η κυβέρνηση των Ισλαμοφασιστών. Και οι ΗΠΑ? Οι ΗΠΑ είναι παντού» Στρατός, Ισλάμ, Επανάσταση: τρεις λέξεις που έχουν χρησιμοποιηθεί όσο καμία άλλη στις αναλύσεις και τις περιγραφές για την Αίγυπτο εδώ και τρία χρόνια, αλλά και τρεις λέξεις που έχουν παρεξηγηθεί όσο καμία άλλη στις ίδιες αναλύσεις, τρείς λέξεις που δεν έχουν αναλυθεί ποτέ στην ιστορική κι ανθρωπολογική τους σημασία, τρεις λέξεις τελικά των οποίων η επιφανειακή χρήση φανερώνει την δυτική αλαζονεία κι άγνοια απέναντι στην πιο ηρωική εξέγερση που έχει δει ο σημερινός κόσμος, μετά ίσως την παλαιστινιακή Ιντιφάντα του 1987.Στο μόνο που συμφωνούν όλοι οι «αναλυτές» είναι ότι οι ΗΠΑ είναι πίσω από κάθε εξέλιξη. Αλλά κι αυτό είναι επιβεβαίωση του υψηλού βαθμού ενσωμάτωσης της δυτικής υπεροψίας, η οποία φανερώνεται είτε ως σύνταξη με τον ισχυρό και τις μηχανορραφίες του, είτε ως αδυναμία να αναγνωριστεί η κατάσταση ως απλά πολύ, μα πολύ περίπλοκη και ανοικτή σε – σχεδόν – κάθε ενδεχόμενο. Τα πράγματα είναι απλά, αγαπητα δυτικα δημοσιογραφικα παπαγαλακια: όποιος νομίζει ότι έχει καταλάβει τι συμβαίνει στην Αίγυπτο, απλά δεν έχει καταλάβει τίποτα. Του Ομπάμα, μη εξαιρετέου. Ωστόσο, τα αιγυπτιακά ιερογλυφικά χρίζουν μιας κάποιας αποκρυπτογράφησης.
Στρατός
Ο στρατός στην Αίγυπτο ειναι πολλά πράγματα μαζί. Στατιστικά μιλώντας, οι ένοπλες δυνάμεις της Αιγύπτου διαθέτουν τον μεγαλύτερο στρατό στην Αφρική, και τη Μέση Ανατολή και τον 11ος πιο μεγάλο στρατό στον κόσμο. Λαμβάνουν κάθε χρόνο 1.3 δισεκατομμύρια δολάρια ως «στρατιωτική βοήθεια» από τις ΗΠΑ και οι στρατηγοί του έχουν σε ένα μεγάλο βαθμό εκπαιδευτεί στην Δύση. Δεν αποφασίζει η κυβέρνηση για το προυπολογισμό του στρατού, αλλά μονάχα ο στρατός ο ίδιος. Οι στρατηγοί ελέγχουν βασικούς οικονομικούς τομείς της χώρας, όπως ο τουρισμός, το realestate, τα δημόσια έργα, τα εμπορικά κέντρα, τα μέσα ενημέρωσης και το πετρέλαιο. Όμως, ο αιγυπτακός στρατός ιστορικά είναι αυτός ο οποίος κατέλυσε την λαομίσητη βασιλεία με την επανάσταση – «πραξικόπημα» του 1952 κι αυτός ο οποίος ανέβασε στην εξουσία τον πιο δημοφιλή ηγέτη που γνώρισε ποτέ η Αίγυπτος και ο αραβικός κόσμος. Τον Νασερ. Αυτός ο στρατός δεν νίκησε βεβαια το Ισραήλ το 1973 και ανακατέλαβε το Σινά, οπως ψευδως διαδιδουν τα παπαγαλακια της Δυσης, ηττηθηκε ο αιγυπτιακος στρατος, απλως ο Σαντατ συνθηκολογησε με τους σιωναζι και αυτοι του εδωσαν σε ανταλλαγμα το Σινα. Αλλά μέσα στα πλαίσια μιας στρατιωτικής παρέλασης – βγήκε ο εκτελεστης του δικτατορα Σαντάτ, δουλου των αμερικανων και των σιωνιστων. Αλλα η εκτελεση του δικτατορα Σαντατ δυστυχως το 1981 δεν καταφερε να γυρισει την χωρα στο λαοπροβλητο αραβικο σοσιαλιστικο καθεστως του Νασερ.Άλλο πράγμα λοιπόν ο στρατός, άλλο πράγμα οι στρατηγοί. Ο στρατός αποτελείται από εκατοντάδες χιλιάδες αιγύπτιους άντρες, των οποίων οι οικογένειες προσπαθούν να επιβιώσουν σε μια κοινωνία που γίνεται όλο και πιο φτωχή, όχι λόγω ισλαμισμού ή στρατού, αλλά απλά λόγω καπιταλισμού. Ανά πάσα στιγμή, ο στρατός μπορεί απλά να αρνηθεί να ακολουθήσει τις εντολές που δεν κινούνται στην κατεύθυνση της λαικής θέλησης. Ο στρατός δεν είναι μια άμορφη μάζα που κινείται ανάλογα με τις εντολές του στρατάρχη, είναι ένα ζωντανό κομμάτι της κοινωνίας, που συνταράσσεται κάτω από τις επαναστατικές δονήσεις.
Πολιτική του Ισλαμοφασισμού
Το πολιτικό Ισλάμ στην Αίγυπτο είναι πολλά πράματα μαζί. Στην κεντρική πολιτική σκηνή αποτελεί μια κλασική συντηρητική δύναμη, που ευαγγελίζεται αξίες σαν την οικογένεια, τη θρησκεία και την πατρίδα – αν και είναι λίγο πιο διεθνιστικό στην αντίληψή του από την εγχώρια δεξιά, μιας και αναγνωρίζει την ούμα και όχι το έθνος. Στην κοινωνία, όμως, το πολιτικό Ισλάμ αποτελεί την πιο διαδεδομένη εκδοχή ενός αποτελεσματικού κι αποκεντρωμένου κράτους πρόνοιας, το οποίο συντηρεί και διαχειρίζεται δεκάδες νοσοκομεία, ιατρεία, γεροκομεία, φιλανθρωπικές οργανώσεις και κέντρα νεολαίας και μάθησης. Ιστορικά, το κίνημα των ισλαμοφασιστων Αδελφών Μουσουλμάνων που ειναι δουλοι των αμερικανων, και πληρωνονται απο αυτους, διώχτηκε από τον Νάσσερ αλλα και τον δικτατορα των αμερικανων Σαντάτ, γιατί φοβόντουσαν την δύναμή του – και με το δίκιο τους αφού από χέρι Ισλαμοφασιστα έπεσε ο τελευταίος - αλλά με τον δικτατορα Μουμπάρακ του εδωσαν εντολη τα αφεντικα του οι αμερικανοι και ηρθε σε συμβιβασμο με τους ισλαμοφασιστες των αμερικανων που επέτρεπε στο φασισμο του Ισλάμ να αναδειχτεί σε μεγαλύτερη οργανωμένη δύναμη της χώρας, μετά το στρατό. Ο δικτατορας Μουμπάρακ χρησιμοποίησε τους ισλαμοφασιστες Αδελφούς ως ανάχωμα απέναντι στην αριστερά και τους εργατικούς αγώνες, οι οποίοι όμως συνεχίζονταν κάτω από την μπότα του. Ο ισλαμοφασιστας Μόρσι δεν ειχε βεβαια καμια διαθεση εξαρχης να εκπληρώσει τις υποσχέσεις της επανάστασης (κοινωνική και οικονομική δικαιοσύνη, αποκατάσταση των μαρτύρων, καταδίκη των ενόχων), αλλά διατήρησε τα περισσότερα στελέχη από το παλαιό καθεστώς στις θέσεις τους, και διάσπασε το κίνημα με αποτέλεσμα πολλά στελέχη της νεολαίας κυριώς να πάνε «αριστερά» και να στηρίξουν το Αμντελ Φουτούχ στις προεδρικές εκλογές. Οι ισλαμοφασιστες Αδελφοί είναι μια αβουλη καθυστερημενη άμορφη μάζα που κινείται ανάλογα με τις εντολές του κάθε Ιμάμη, αλλά παραλληλα είναι και ένα ζωντανό κομμάτι της κοινωνίας, που συνταράσσεται κάτω από τις επαναστατικές δονήσεις.
Επανάσταση
Η επανάσταση στην Αίγυπτο είναι πολλά πράγματα μαζί. Αυτό που σίγουρα δεν είναι ωστόσο είναι ένα αυθόρμητο ξέσπασμα, που ξεκίνησε τη μέρα οταν κάποια εκατομμύρια αποφάσισαν να κατέβουν στο δρόμο από ένα κάλεσμα στο φεισμπουκ. Το 2011 ήταν το αποκορύφωμα μιας ολόκληρης δεκαετίας επιτυχημένων εργατικών και λαικών αγώνων κατά των νεοφιλελεύθερων πολιτκών του Μουμπαρακ, που επιβλήθηκαν με τις επιταγές του ΔΝΤ. Οι εργάτες των εργοστασίων υφασμάτων της Μαχάλλα και άλλων πόλεων του Δέλτα είχαν ήδη προπονηθεί όχι μονάχα στο πώς να συντηρούν απεργιακές φρουρές με τη βοήθεια ολόκληρων πληθυσμών και να κερδίζουν μάχες στις διαπραγματεύσεις με φιλελέ τεχνοκράτες, αλλά και πώς να αποκρούουν στρατιωτικά τις επιθέσεις των δυνάμεων ασφαλείας της νεοφιλελευθερης χούντας του Μουμπάρακ. Αυτές οι νίκες είχαν αυξήσει την αυτοπεποίθηση του λαού, αφού είχαν γίνει γνωστές απ’ άκρη σ’ άκρη στην χώρα, μαζί με τις τακτικές που τις έστεψαν με επιτυχία. Ακόμα και την 25ης Ιανουαρίου και παρά τη μανιώδη καταδίωξη της αστυνομίας, ήταν η στρατιωτική σκέψη των διαδηλωτών που κατάφερε να νικήσει, κρατώντας μυστική την τελευταία προσυγκέντρωση με αποτέλεσμα να αιφνιδιάσει και να καταλάβει – μετά από πολύωρες μάχες σώμα με σώμα - την Ταχρίρ. Οι επαναστάτες στην Αίγυπτο δεν είναι λοιπόν μια άμορφη μάζα που απλά κοιτάει το ταγκό μεταξύ των Αδελφών και του Στρατού με τους Αμερικανούς να παίζουν μουσική από τα μεγάφωνα, αλλά είναι το πιο ζωντανό κομμάτι της κοινωνίας, που μαθαίνει, εκπαιδεύεται και μεγαλώνει μέσα από κάθε νίκη, όπως αυτή της 25ης Ιανουαρίου 2011 και της 30ης Ιουνίου 2013. Με άλλα λόγια, αυτό που πρέπει να κάνουμε όλοι είναι υπομονή, κι αυτό που πρέπει να δείξουμε όλοι είναι εμπιστοσύνη. Εμπιστοσύνη όχι στις λέξεις μας, αλλά στις ιδέες, τις πράξεις.
http://litlepost.blogspot.com/
