"Ψυχοσάββατο", ημέρα αφιερωμένη σε όσους έφυγαν από κοντά μας...
Σε ετήσια βάση η Εκκλησία έχει καθορίσει δύο Σάββατα, τα οποία αφιερώνει στους κεκοιμημένους της.
Τις δυό αυτές μέρες είναι κατά κάποιο τρόπο η γιορτή των νεκρών μας και περιμένουν να τους θυμηθούμε, να πάμε στη Θεία Λειτουργία με τα πρόσφορα και με τα κόλλυβα, δηλ. με τα δώρα μας και να προσευχηθούμε για την ανάπαυση των ψυχών τους.
Αν λησμονούμε τους νεκρούς μας, θα λησμονήσουμε πολύ σύντομα και τους ζωντανούς και θα χάσουμε με βεβαιότητα το δρόμο της οικογενείας, της αρετής και της αγάπης, δηλ. το δρόμο του Θεού.
Αυτές οι ημέρες είναι τα μεγάλα Ψυχοσάββατα, το ένα πριν από την Κυριακή της Απόκρεω, δηλαδή εννέα μέρες πριν από την Καθαρά Δευτέρα (57 ημέρες πριν από το Πάσχα) και το άλλο πριν από την Κυριακή της Πεντηκοστής (48 ημέρες μετά το Πάσχα).
Για την ιστορία και μόνο, ας γνωρίζουμε ότι η καθιέρωση του Σαββάτου προ των Απόκρεω ως Ψυχοσάββατου, έγινε μάλλον και αυτό κατ᾿ απομίμησιν του Σαββάτου προ της Πεντηκοστής, που ήταν και το μόνο που υπήρχε αρχικά.
Βέβαια η αγάπη των ανθρώπων για τους οικείους τους που δεν ζούν πια μαζί τους, δημιούργησε την εκκλησιαστική παράδοση άλλων τεσσάρων ψυχοσαββάτων, που δεν συμπεριλαμβάνονται όμως στο Τυπικό της Εκκλησίας μας.
Αυτά είναι: το ψυχοσάββατο της Τυρινής,
το Σάββατο της α΄ εβδομάδος των νηστειών, όπου και εορτάζουμε την μνήμη του δια κολλύβων θαύματος του Αγίου Θεοδώρου του Τήρωνος,
το Σάββατο του Λαζάρου και
το Σάββατο πριν από την εορτή του Αγίου Δημητρίου.
Στο δίπτυχο, που φέρνουμε μαζί με το πρόσφορο για τη θεία Λειτουργία, αναγράφονται τα ονόματα των ζώντων και των κεκοιμημένων, τα οποία μνημονεύονται.
Ας μνημονεύουμε συνεπώς τους νεκρούς μας, γιατί ...Οι νεκροί πεθαίνουν μόνο όταν ξεχαστούν.
Στη μνήμη όλων όσων έφυγαν από κοντά μας, αλλά μένουν πάντα στη θύμησή μας!
http://glousta.blogspot.com/2012/02/blog-post_6890.html