Πανηπειρωτική: Λίγος κόσμος, έντονη η αναζήτηση
Η εικόνα του Σταδίου Ειρήνης και Φιλίας, όπου την περασμένη Κυριακή πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση για την «πίτα του Ηπειρώτη», ήταν αποκαρδιωτική. Άδειες όλες οι κερκίδες και αν κανένας παρατηρούσε κάπου συνωστισμό, ήταν στις εξέδρες των επισήμων, όπου οι εκπρόσωποί μας, ήθελαν την δική τους προνομιακή θέση, για την προβολή που θα ακολουθούσε, μιας και η εκδήλωση μεταδιδόταν απευθείας απ' την ΕΡΤ.
Τα πηγαδάκια ίσως περισσότερο ενδιαφέροντα, μιας και οι συζητήσεις αφορούσαν αν θα πρέπει οι εκδηλώσεις των αποδήμων, στην εποχή της κρίσης, να έχουν την ίδια μορφή που έχουν μέχρι τώρα ή αν οι ηπειρώτες της αποδημίας, θα πρέπει να αναζητήσουν νέους τρόπους δράσης και παρέμβασης, οι οποίοι όπως είναι λογικό θα έχουν ως φόντο, την επιβίωση στην εποχή της κρίσης. Ούτε λόγος... Η ηπειρωτική παράδοση, είναι αυτή που κρατάει τους ηπειρώτες σε διαρκή επαγρύπνηση και κινητοποίηση, αλλά αυτή από μόνη της δεν φτάνει. Το άρθρο από τη «Γνώμη της Άρτας», σε σχέση με της παρέμβαση των αποδήμων στην εποχή της κρίσης, συζητήθηκε και στο ΣΕΦ, για να μην πούμε αποτέλεσε το λόγο του διαλόγου και δεν ήταν λίγοι αυτοί, που μας επεσήμαναν ότι θα πρέπει να ανοίξει αυτή η συζήτηση, με προοπτική την συνεργασία και με τους φορείς που δραστηριοποιούνται στην Ήπειρο.
Το ζητούμενο που πρέπει να αναδειχτεί από μια τέτοια συζήτηση, είναι η ανάδειξη της αλληλεγγύης, ως κύριο χαρακτηριστικό της δράσης και των παρεμβάσεων όλων των ηπειρωτών, είτε στην Ήπειρο, είτε στην Αθήνα, όπου οι ηπειρώτες είναι πάρα πολλοί.
Την αναζήτηση αυτή την επιβάλει η ίδια η κατάσταση που ζούμε. Η συντριπτική πλειοψηφία των ηπειρωτών βιώνουν δραματικές καταστάσεις, με οικογένειες που είναι στα πρόθυρα νευρικής κρίσης, απ' την απαισιοδοξία που τους έχει καταλάβει. Τα παιδιά πολλών οικογενειών, δεν έχουν δουλειά και δεν βλέπουν το μέλλον, ούτε με την στοιχειώδη αισιοδοξία, που επιβάλλεται να έχουν οι νέοι άνθρωποι.
Θα πρέπει να μπουν μπροστά τα στελέχη της αποδημίας που έχουν την δυνατότητα να κινητοποιήσουν όλες τις δυνάμεις και να αντιληφθούν οι πάντες, ότι το πεδίο δράσης και παρεμβάσεων, το έχει ορίσει η ίδια η ζωή και όχι αυτό που θα θέλαμε σε κάθε περίπτωση και μπορεί να ήταν και πιο ελκυστικό.
Η συζήτηση πρέπει ν' αρχίσει... Και η εικόνα του Σταδίου Ειρήνης και Φιλίας, αυτό έδειξε. Ας λάβουν το μήνυμα, όσοι πρέπει να το λάβουν.
Άλλωστε αν ανοίξει η συζήτηση αυτή και με την τεχνολογία να παίζει καθοριστικό ρόλο, οι τρόποι παρέμβασης που θα αναδειχτούν θα είναι εξόχως ελκυστικοί και χρήσιμοι.
