Ο Στάλιν, οι Τατάροι της Κριμαίας και η Eurovision
Μάλιστα…Νικητής
στη Eurovision του 2016 ένα τραγούδι με…»πολιτικό περιεχόμενο»…Ένα τραγούδι για
την «εξορία των Τατάρων της Κριμαίας από τον Στάλιν το 1944″…Ποιοι ήταν οι
Τατάροι της Κριμαίας όμως, γιατί η Σοβιετική κυβέρνηση έλαβε μέτρα
μετεγκατάστασής τους, κανείς δεν ασχολήθηκε…»Γιατί έτσι» θα πει κανείς…Στάλιν
ήταν αυτός, κομμουνιστές ήταν αυτοί, απλά σφάζανε και ταλαιπωρούσαν τον κόσμο
χωρίς λόγο! Έτσι είναι αυτοί! Ένας απροκάλυπτος κεκαλυμμένος αντικομμουνισμός
με μια δόση μαζικής ποπ κουλτούρας!!
Θυμήθηκα
λοιπόν χθες ότι κάπου είχα διαβάζει για το τι ήταν οι Τατάροι της Κριμαίας και
γιατί η Σοβιετική κυβέρνηση (και πως) τους μετεγκατέστησε από κει που
βρίσκονταν…Σας το παραθέτω λοιπόν, έτσι, για να υπάρχει και ένας αντίλογος
στην αντικομμουνιστική υποκουλτούρα που πλασάρεται (αθώα;) στις μέρες
μας…
«Ένα επιπλέον στοιχείο που σπανίως
αναδεικνύεται στη σχετική ιστοριογραφία είναι η ιδιαίτερη σκληρότητα με την
οποία έπεσε η ναζιστική κατοχή πάνω στους λαούς της Κριμαίας. Στα εγκλήματα του
φασισμού συγκαταλέγονται μεταξύ άλλων και η εκτέλεση 91.678 σοβιετικών πολιτών
μεταξύ του Οκτώβρη του 1941 και του Απρίλη του 1942. Με άλλα λόγια, μέσα σε έξι
μήνες περίπου εκτελέστηκε από τις δυνάμεις κατοχής ο ένας στους δέκα κατοίκους
της περιοχής. Σε αυτό το πλαίσιο, η συνεργασία με τις δυνάμεις κατοχής, είτε
αυτή ήταν στρατιωτικού είτε οικονομικού χαρακτήρα, αποκτά την πραγματική της
διάσταση. Και όμως, σήμερα, ο αστικός αναθεωρητισμός έχει φτάσει σε τέτοιο
σημείο αποθράσυνσης ώστε να απαιτεί (!) την ‘δικαίωση’ ακόμα και εκείνων οι
οποίοι πήραν τα όπλα και πολέμησαν τον σοβιετικό λαό στο πλευρό των Ναζί,
συμμετέχοντας ενεργά στα εγκλήματα του φασισμού κατά την διάρκεια του Δευτέρου
Παγκοσμίου Πολέμου.[1] Χαρακτηριστική
ως προς αυτό είναι η περίπτωση των Τατάρων της Κριμαίας:
Γράφει ο J. O. Pohl: «Η γερμανική
στρατιωτική κατοχή της Κριμαϊκής Χερσονήσου στηρίχθηκε εν μέρει πάνω στις
τοπικές μονάδες αυτοάμυνας των Τατάρων (Selbschutze). Οι μονάδες αυτές διεξήγαν
αντι-παρτιζανικό πόλεμο ενάντια στις σοβιετικές άτακτες μονάδες που δρούσαν στα
μετόπισθεν των γερμανικών γραμμών. Όταν ο Σοβιετικός Κόκκινος Στρατός
ανακατέλαβε την χερσόνησο της Κριμαίας, το καθεστώς του Στάλιν επέβαλε μια
αδίστακτη τιμωρία στους Τατάρους της Κριμαίας για την δράση αυτών των μονάδων
αυτοάμυνας. Το σταλινικό καθεστώς εξόρισε ολόκληρο τον πληθυσμό των Τατάρων της
Κριμαίας σε ειδικούς οικισμούς στο Ουζμπεκιστάν ως απάντηση στις μονάδες
αυτοάμυνας των Τατάρων.»[2]
Ποιο το εύρος της συνεργασίας των
Τατάρων με τους Ναζί; Σύμφωνα με τον ίδιο τον J O Pohl -που καταγγέλλει το
«σταλινικό καθεστώς», χαρακτηρίζοντας την απόφαση της μετοίκησης ως «γενοκτονία»-
καθ’ όλη τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, οι κατοχικές αρχές
οργάνωσαν περίπου 20.000 Τατάρους σε μάχιμες μονάδες «αυτοάμυνας». Ταυτόχρονα,
μόλις 630 Τάταροι της Κριμαίας εντάχθηκαν σε σοβιετικές παρτιζάνικες ομάδες.[3] Κατά
τις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις του Κόκκινου Στρατού, μετά την απώθηση των
δυνάμεων του Άξονα από την περιοχή τον Απρίλη-Μάη του 1944, εντοπίστηκε και
κατασχέθηκε σημαντικός όγκος οπλισμού από αντισοβιετικές ομάδες που συνέχιζαν
να δρουν στα δάση της Κριμαίας: 39 εκτοξευτείς όλμων, 981 πολυβόλα παντός
τύπου, 7.238 τουφέκια, 3.657 όλμους, 10.296 χειροβομβίδες και 280.000 σφαίρες.
Η επιχείρηση της μετοίκησης άρχισε λίγες μέρες μετά…
Υπό ποιες συνθήκες πραγματοποιήθηκε
η διαδικασία της μετεγκατάστασης; Αξίζει σε αυτό το σημείο να παραθέσουμε
σχετικά την απόφαση της Κρατικής Επιτροπής Άμυνας της ΕΣΣΔ για τους Τατάρους
της Κριμαίας, οι οποίοι αποτέλεσαν και την συντριπτική πλειοψηφία των
μετεγκατεστημένων:
