Δήλωση του Περιφερειακού Συμβούλου Γιάννη Παπαδημητρίου για την αποχώρηση από το Περιφερειακό Συμβούλιο Ηπείρου
(& εισήγηση της παράταξης «ΑΥ.ΡΙ.Ο. για την Ήπειρο» επί της ουσίας)
Η παράταξη «ΑΥ.ΡΙ.Ο. για την Ήπειρο», όπως και όλες οι παρατάξεις της αντιπολίτευσης, αποχώρησε από τη σημερινή συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου, ύστερα από την άρνηση του Περιφερειάρχη να συζητηθεί το μέτρο της άρσης της κυριακάτικης αργίας των καταστημάτων, με το οποίο επιδεινώνονται οι συνθήκες εργασίας χιλιάδων εργαζόμενων και μικροεπιχειρηματιών στην Ήπειρο και στην υπόλοιπη Ελλάδα. Πρόκειται για το νέο, σοβαρότερο αυτή τη φορά, ολίσθημα στον αυταρχικό κατήφορο του κ. Καχριμάνη, ο οποίος ούτε λίγο ούτε πολύ ισχυρίστηκε ότι «αφού ο νόμος έχει ψηφιστεί, εμείς δεν χρειάζεται να συζητήσουμε τίποτε στο Περιφερειακό Συμβούλιο». Δηλαδή, κατά την άποψή του, το Συμβούλιο δεν μπορεί να κρίνει την κυβερνητική πολιτική και το νόμο, δεν δικαιούται να διαμορφώνει άποψη μετά από διαλογική συζήτηση, δεν έχει την αρμοδιότητα να παίρνει πολιτικές πρωτοβουλίες για την ανατροπή του. Ο ρόλος του πρέπει να είναι εντελώς διακοσμητικός και ανούσιος.
Ο Περιφερειάρχης της Ηπείρου διεκδικεί επάξια το ρόλο του πιο υπάκουου κολαούζου της δικομματικής κυβέρνησης Σαμαρά, ξεπερνώντας τους συναδέλφους του, οι οποίοι ασφαλώς και δέχθηκαν να συζητήσουν το θέμα στα Περιφερειακά τους Συμβούλια. Ενδεικτικά, ο ν. 4177/2013 ψηφίστηκε στη Βουλή στις 24 Ιουλίου, δημοσιεύτηκε σε ΦΕΚ στις 8 Αυγούστου αλλά αυτό δεν εμπόδισε το Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής να συζητήσει το θέμα στις 10 Σεπτεμβρίου.
Οι αυταρχικές μεθοδεύσεις του κ. Καχριμάνη, ο οποίος αιφνιδίασε ακόμη και τα μέλη της παράταξής του (στην αρχική ψηφοφορία ελάχιστοι σύμβουλοί του υπερψήφισαν την πρόταση και χρειάστηκε νέα, αντιδημοκρατική, καταμέτρηση προκειμένου να ευθυγραμμιστούν … ), αναδεικνύουν για μια ακόμη φορά το δημοκρατικό έλλειμμα στην Περιφέρεια της Ηπείρου και την αναγκαιότητα ανατροπής της σημερινής κατάστασης.
Γιάννενα, 30-10-2013
Γιάννης Παπαδημητρίου
Περιφερειακός Σύμβουλος
Ακολουθεί η εισήγηση της παράταξης επί της ουσίας του θέματος :
Για την κατάργηση της αργίας της Κυριακής
Ας ξεκινήσουμε με μια μικρή ιστορική αναδρομή : Η καθιέρωση της κυριακάτικης αργίας το 1909 ήταν το πρώτο μέτρο εργατικής νομοθεσίας, που ψηφίστηκε στην Ελλάδα. Θεσμοθετήθηκε μετά από το στρατιωτικό κίνημα στο Γουδί, στην προσπάθεια του Στρατιωτικού Συνδέσμου να επιδείξει ένα φιλολαϊκό πρόσωπο και στα πλαίσια ενός γενικότερου μεταρρυθμιστικού πνεύματος. Ενώ σε άλλες χώρες, π.χ. στη Γαλλία, η αντίστοιχη μείωση του χρόνου εργασίας των μισθωτών πήρε τη μορφή του «εβδομαδιαίου ρεπό», στην Ελλάδα λόγω της ασφυκτικής παρουσίας της εκκλησίας στο δημόσιο χώρο συνδέθηκε με την ικανοποίηση των θρησκευτικών αναγκών. Αυτή εξάλλου είναι και η βάση, πάνω στην οποία ο φανατικός Μητροπολίτης του Πειραιά εγκαλεί τα «άθρησκα» κόμματα της Αριστεράς ότι δεν έχουν το δικαίωμα να διεκδικούν την αργία της Κυριακής. Όμως η αλήθεια είναι ότι η θεσμοθέτηση του μέτρου στηρίχτηκε σε μια σειρά από εργατικές διεκδικήσεις σε διάφορους κλάδους στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ου αιώνα, που οδήγησαν στην ωρίμανσή του και επέβαλαν την θεσμοθέτησή του, σε συνάφεια με αντίστοιχες πανευρωπαϊκές κινητοποιήσεις και νομοθετικές αλλαγές.
Σήμερα, με τις ταξικές πολιτικές του μνημονίου οδηγούμαστε πίσω, στις αρχές του 20ου αιώνα, με μια σειρά από καταστροφικά αποτελέσματα :
• Καταστρέφεται η οικογενειακή και προσωπική ζωή των εργαζομένων και των μικροεμπόρων, μειώνεται ο ελεύθερος χρόνος για ξεκούραση και προσωπικές στιγμές και επιτείνεται ο κίνδυνος σωματικής και ψυχικής κατάρρευσης.
• Πολλές μικρομεσαίες επιχειρήσεις οδηγούνται σε κλείσιμο και σε λουκέτα μη μπορώντας να αντέξουν τον ανταγωνισμό. Είναι σαφές ότι το μέτρο χαρακτηρίζεται από απόλυτη ταξική μονομέρεια με προφανή σκοπό να ωφεληθούν οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι και οι αλυσίδες και όχι οι μικρομεσαίοι, οι εργαζόμενοι και η ελληνική κοινωνία.
• Η εφαρμογή του μέτρου θα επιτείνει τη μετατροπή των θέσεων αποκλειστικής και πλήρους απασχόλησης σε ελαστικές μορφές εργασίας.
• Το άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές δεν προσφέρει απολύτως τίποτε στον τουρισμό και τις τουριστικές περιοχές, γιατί ήδη αυτά λειτουργούν τις Κυριακές με το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο.
• Ούτε το επιχείρημα ότι οι εργαζόμενοι δεν έχουν χρόνο να ψωνίσουν ευσταθεί. Το πραγματικό πρόβλημα πολλών εργαζόμενων και συνταξιούχων είναι δεν μπορούν πιά να αγοράσουν προϊόντα και υπηρεσίες με αυτή την άγρια ταξική επίθεση στα εισοδήματά τους.
• Δεκάδες παγκόσμιες μελέτες, τις οποίες επικαλούνται η Γενική Συνομοσπονδία Επαγγελματιών Εμπόρων Βιοτεχνών Ελλάδας και η Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδας, αποδεικνύουν την ακαταλληλότητα του Κυριακάτικου ανοίγματος των καταστημάτων.
• Και βέβαια ας μη ξεχνάμε ότι απώτερος στόχος είναι να γενικευθεί αυτό το απάνθρωπο μοντέλο εργασίας σε όλους τους κλάδους εργασίας, σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.
Το «ΑΥ.ΡΙ.Ο. για την Ήπειρο» υποστηρίζει την εισήγηση ενάντια στην άρση της κυριακάτικης αργίας και ζητάει από το Περιφερειακό Συμβούλιο να διατρανώσει την αντίθεση του σε αυτό το ακραίο και αντιλαϊκό μέτρο, να απορρίψει τους κυβερνητικούς εκβιασμούς και να αποφασίσει την ανάληψη πολιτικών πρωτοβουλιών με στόχο την άμεση ακύρωση του μέτρου και την επαναφορά του προηγούμενου ωραρίου λειτουργίας των καταστημάτων.
Γιάννενα, 30-10-2013
Γιάννης Παπαδημητρίου
Περιφερειακός Σύμβουλος
