Αμφισβητείται ο χορός του Ζαλόγγου, αλλά όχι η θυσία
των γυναικών στο Σούλι
Η θυσία των γυναικών που ήθελαν να αποφύγουν τα
σκλαβοπάζαρα. Ποια στοιχεία αμφισβητούνται από τους σύγχρονους ιστορικούς
Μάρτιος 25 2015 07:51
Ο Δεκέμβριος του 1803 βρήκε τους Σουλιώτες
εξαντλημένους από τις κακουχίες. Για αρκετό καιρό αντιστέκονταν σθεναρά στον
Αλή Πασά που τους πολιορκούσε. Η κούραση και η πείνα τους είχαν καταβάλει και
αναγκάστηκαν να συνθηκολογήσουν μαζί του. Συμφώνησαν να εγκαταλείψουν τα χωριά
του Σουλίου και εκείνος να μην τους πειράξει. Τηρώντας τη συμφωνία, οι
Σουλιώτες χωρίστηκαν σε δύο ομάδες και άρχισαν να εγκαταλείπουν την πατρίδα
τους. Ο Αλή Πασάς όμως, δεν κράτησε τον λόγο του και έστειλε περίπου 3.000
Τουρκαλβανούς να τους καταδιώξουν. Η δεύτερη ομάδα, με αρχηγούς τον Κίτσο
Μπότσαρη και τον Κουτσονίκα, κατευθύνθηκε προς την κορυφή του όρους Ζάλογγο,
ενώ η πρώτη κινήθηκε προς την Πάργα. Τα γυναικόπαιδα βρήκαν καταφύγιο στη Μονή
του Ζαλόγγου. Όταν έφτασαν εκεί, οι άντρες του Αλή Πασά συνάντησαν αναπάντεχη
αντίσταση από τους άντρες. Οι Σουλιώτες αμύνθηκαν με πάθος, αλλά η μάχη ήταν
άνιση και δεν κατάφεραν να αντέξουν πολύ. Οι Σουλιώτισσες γνώριζαν καλά ότι μια
από τις τακτικές του Αλή Πασά ήταν ο εξευτελισμός των γυναικών, που τις άρπαζε
και τις πουλούσε στα σκλαβοπάζαρα τις Τουρκίας. Για να αποφύγουν τη σκλαβιά και
τον αναπόφευκτο βιασμό, αποφάσισαν να δώσουν τέλος στη ζωή τους, αλλά και στη
ζωή των παιδιών τους. Μία μία, στέκονταν στην άκρη του γκρεμού. Έριχναν πρώτα τα
παιδιά τους και στη συνέχεια έπεφταν και αυτές. Λέγεται, ότι ήταν πιασμένες από
το χέρι, δίνοντας την εντύπωση ότι χορεύουν και τραγουδούσαν (όχι φυσικά το
τραγούδι «Έχε γεια καημένε κόσμε»). Η πληροφορία για το τραγούδι είναι
επιβεβαιωμένη. Το συγκεκριμενο ολες οι απόψεις λένε ότι γράφτηκε μετά το
περιστατικό. Οι ιστορικές αναφορές Ο θάνατος των γυναικών στο Σούλι θεωρείται
μια από τις μεγαλύτερες πράξεις αυτοθυσίας της προεπαναστατικής περιόδου.
Πρόσφατα, η κοινωνιολογος που το παιζει ιστορικός Μαρία Ρεπούση, η οποια
αποτελει οργανο των ΗΠΑ στην Ελλαδα, αμφισβήτησε με τον τρόπο της το ιστορικό
γεγονός, χαρακτηρίζοντάς το «εθνικό μύθο». Σε συνέντευξή της στο ραδιόφωνο είχε
πει: «Μέσα στην ιστορία και τη διαδρομή, κάθε λαός που χειρίζεται την ιστορία
του και για συγκεκριμένους λόγους, δημιουργεί διάφορους εθνικούς μύθους, οι
οποίοι χρειάζονται για εθνικοπατριωτικούς λόγους». Η δήλωσή της προκάλεσε σάλο
αντιδράσεων και η ίδια δεν θέλησε να γίνει πιο σαφής. Πάντως, αρκετές είναι οι
αναφορές στο γεγονός από ιστορικούς, αλλά και περιηγητές της εποχής στην
περιοχή, που κατέγραψαν τις πληροφορίες. Στις αναφορές αυτές, υπάρχουν
λεπτομέρειες που διαφέρουν, όπως ο αριθμός των γυναικών και το κατά πόσο υπήρξε
χορός πριν από την πτώση, αλλά το ιστορικό γεγονός της αυτοκτονίας για να μην
πέσουν σκλάβες μαζί με τα παιδιά τους, επιβεβαιώνεται από όλους.
Σχολιο.- Πάντως, ο Δ. Σολωμός έχει γράψει : «Το έθνος
πρέπει να θεωρεί εθνικό ότι είναι αληθές» Αν είχαμε επιμείνει στην αλήθεια (
ότι παρά την θυσία τους δεν έστησαν χωρό , ότι παρά το ότι υπήρξε κρυφή
διδασκαλία δεν υπήρξε οργανωμένο κρυφό σχολείο όπως μας το υπέβαλλε ο
ζωγραφικός πίνακας, ότι η επανάσταση δεν κυρήχθηκε στις 25 Μαρτίου αλλά
νωρίτερα ) τότε δεν θα κάναμε αυτή την άχαρη κουβέντα. Καμία ιστορία δεν
γκρεμίζεται διότι πολύ απλά δεν μπορεις να γκρεμισεις την ιστορια που είναι
επιστημη, με αντιεπιστημινικα παραμυθια από την αναποδη.
Σχολιο.- Πολύ σωστό αυτό που είπε ο
Σολωμός. "Το έθνος πρέπει να θεωρεί εθνικό ότι είναι αληθές". Μόνο
που ακόμη και σήμερα, κάποιοι ιστορικοί, λίγοι μόνο, αμφισβητούν ότι υπήρχαν
κρυφά σχολεία. Οι υπόλοιποι ιστορικοί τα δέχονται. Και αυτοί που τα αμφισβητούν
λένε ότι επί τουρκοκρατίας υπήρχαν ανωτερες σχολές με την αδεια των οθωμανών.
Σωστό, αλλά μέχρι να φτάσεις στις ανώτερες σχολές, τα πρώτα γράμματα, πως τα
μάθαινες; Σωστό ότι η 25η Μαρτίου δεν υπήρξε. Η επανάσταση ξέσπασε 22 Μαρτίου.
Αυτό αλλάζει τίποτε; Και άλλωστε το να πληροφορηθείς ότι το ελληνικό κράτος
καθιέρωσε την 25 Μαρτίου, να γιορτάζεται η ανεξαρτησία, είναι εύκολο. Καθένας
δέχεται την αλήθεια, ότι το τραγούδι "στη στεριά δε ζεί το ψάρι" σε
ρυθμό καλαματιανού, δεν ήταν δυνατόν να το τραγουδάνε Σουλιώτισες της Ηπείρου.
Αλλά από κει και πέρα, να αμφισβητείς το γεγονός, και τα γραφτά του ιστορικού
του 1821 και του Σουλίου Περραιβού, αγγίζει τα όρια της μισαλόδοξης
βλακείας!!!!
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
κάπως έτσι έγινε "έθιμο" ο μπακαλιάρος την
25η Μαρτίου ελληνάκο...φαντάσου πόσα στρατά ταίστηκαν από τότε και μοσχοτάισαν
την οικογένεια του "εθνάρχη"
η κυβέρνηση της ΕΡΕ, υπό τον
Κωνσταντίνο Καραμανλή, ψήφισε νόμο που καθιέρωνε στη χώρα μας το μονοπώλιο
μπακαλιάρου, ο οποίος την εποχή εκείνη ήταν βασικό είδος διατροφής. Το
μονοπώλιο, βεβαίως, ανήκε στον αδελφό του Καραμανλή Αχιλλέα....
