Μετακινήσεις πληθυσμών. Από τον Marx στη Νέα Τάξη Πραγμάτων (ΝΤΠ)
1) Ο πολιτικός πρόσφυγας, εφόσον είναι τέτοιος, αποτελεί υπόθεση ιερή. Δεν πρέπει να συγχέεται -όπως σκόπιμα γίνεται- με τον οικονομικό μετανάστη 2) Ο οικονομικός μετανάστης εξετάζεται με βάση το διεθνές και το εθνικό δίκαιο. 3) Οι μεθοδευμένες - μαζικές μετακινήσεις πληθυσμών τις οποίες ζούμε στις μέρες μας, είναι είτε σύγχρονο σκλαβεμπόριο που απορρίπτεται, είτε σχεδιασμένη αντικατάσταση πληθυσμού που απαγορεύεται σύμφωνα με το άρθρο 49, της Συνθήκης της Γενεύης του 1949. Μιλάμε πάντα για τις μεταναστευτικές ροές, όχι για τον ίδιο τον μετανάστη που αποτελεί το πρώτο θύμα της όλης διεργασίας.
Να δώσουμε ένα περίγραμμα με τα εξής: α) Πρόσφυγας είναι κάποιος, στην πρώτη χώρα που θα φθάσει, εφόσον δεν είναι σε πόλεμο με τη δική του χώρα. Στην επόμενη χώρα, εκτός πολύ ειδικών εξαιρέσεων, είναι μετανάστης. β) Συντηρείται καθεστώς παράνομης μετανάστευσης (χωρίς «χαρτιά», χωρίς ταυτοποίηση στην πρώτη χώρα άφιξης κ.ά.), για ακόμα μικρότερο εργασιακό κόστος, γ) Κατά τον Καρλ Μαρξ: «Τα αφεντικά, προκαλώντας μετανάστευση, εξάγουν πολίτες και εισάγουν παρίες».
Κατ΄ αρχήν, θα πρέπει να διαχωρίσουμε τις μαζικές μετακινήσεις πληθυσμών, που γίνονταν κυρίως πριν τον 17ο και 18ο αιώνα και υποκινούνταν ή αξιοποιούνταν από τις αυτοκρατορίες για την εδραίωση της κυριαρχίας τους, από την οργανωμένη και εν πολλοίς ελεγχόμενη μετανάστευση η οποία επικράτησε μετά την εμφάνιση του «έθνους - κράτους».
Μετανάστευση, η οποία κυρίως, γινόταν μέσω διακρατικών σχέσεων, που γνωρίσαμε σε διάφορες περιόδους στη χώρα μας, φαινόμενο που και αυτό, κάθε άλλο παρά θεωρήθηκε προοδευτικό από την Ελληνική Αριστερά. (Τα κείμενα της προδικτατορικής Ε.Δ.Α. που απευθύνονταν στους μετανάστες έκλειναν με το: ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΤΕ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΣΑΣ!). Η Αριστερά, πριν απ΄ την περίοδο της παγκοσμιοποίησης, στήριζε φυσικά πάντα τον μετανάστη, αλλά ήταν πάντα φύση και θέση κατά της μετανάστευσης. Εδώ βρίσκεται η ειδοποιός διαφορά με το σήμερα.
Από το 1990 και την περίοδο της παγκοσμιοποίησης, η ιμπεριαλιστική Νέα Τάξη Πραγμάτων, που επιβάλλουν με κάθε μέσον (στρατιωτικό, οικονομικό, πολιτικό και πολιτιστικό) οι ηγέτιδες δυνάμεις της Δύσης, βαφτίζει τις άτακτες, υποκινούμενες μετακινήσεις πληθυσμών μετανάστευση, προκειμένου να τις αξιοποιήσει για την αποδυνάμωση των «εθνικών κρατών» στην περιφέρεια της Δύσης και για την δημιουργία σύγχρονων αυτοκρατοριών, που τις ονομάζει «περιφερειακές οικονομικές ολοκληρώσεις». Αυτή είναι η στρατηγική του σύγχρονου ολοκληρωτισμού που αντικαθιστά σήμερα τον φασισμό του μεσοπολέμου.
Ο Νικολό Μακιαβέλι, η διδασκαλία του οποίου κατέχει δεσπόζουσα θέση στις πολιτικές επιστήμες της Δύσης, σε συμβουλή του σε ηγεμόνα της εποχής του, του τονίζει, πως «για να καταλάβεις οριστικά μια χώρα, χρειάζεται να εξαφανίσεις τον τοπικό πληθυσμό, όπως κάνουν οι Οθωμανοί στην Πελοπόννησο και ακόμη καλύτερα να εγκαταστήσεις εκεί άλλους πληθυσμούς».
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη παραχάραξη, από αυτή που γίνεται για το μεταναστευτικό, στο όνομα του Μαρξισμού. Αξίζει λοιπόν, να συμβουλευτούμε από τα κείμενα του Μαρξ, απ΄ όπου διαβάζουμε:
Όταν παλιά, ξεσπούσε μια απεργία σε μια χώρα, καταπνιγόταν με την εισαγωγή ξένων εργατικών χεριών.
Τότε, η Διεθνής Ένωση Εργατών, έβαλε τέρμα σε αυτές τις μεθόδους. Ξεκίνησε με το: Προλετάριοι ενωθείτε και μη λιποτακτείτε από την ταξική πάλη στην πατρίδα σας. Μην ακολουθείτε το δρόμο της φυγής, επιδεινώνοντας τις συνθήκες, αλλά μείνετε στη χώρα σας και παλέψτε για την ανατροπή του κεφαλαιοκρατικού συστήματος, της εργατικής επανάστασης και την Ένωση των Λαών, στα πλαίσια της Παγκόσμιας Πατριωτικής Ομοσπονδίας.
Τι είχε πει ο Καρλ Μαρξ από το 1867: Οι μεταναστευτικοί νόμοι, είναι τα μανιφέστα των εργοστασιαρχών, καθώς ρυθμίζουν την ροή της διεθνούς μεταφοράς εργατικών χεριών, ανάλογα με τις ταξικές τους ανάγκες.
Κατά τον Ένγκελς, Ο ντόπιος εργάτης, δεν μπορεί να εργαστεί κάτω από τριτοκοσμικές συνθήκες εργασίας, όπως εργάζεται ο εξαθλιωμένος ξένος εργάτης, οπότε είναι καταδικασμένος στην ανεργία.
Να κάνουμε ένα άλμα μπροστά και να εξετάσουμε την περίπτωση των τσιγγάνων. Η μακραίωνη ιστορία των τσιγγάνων, σε όλο τον κόσμο, δείχνει ότι ο κοινωνικός τους αποκλεισμός, η γκετοποίηση, οι ταξικές διακρίσεις και η ξεχωριστή φυλετική τους ανάπτυξη, είναι δυστυχώς ακόμη περίπου ίδια και απαράλλαχτη. Και συντηρείται έτσι από το αστικό κράτος. Δεν ενσωματώνονται. Απόδειξη: Στην Ελλάδα έχουμε μέχρι και σήμερα διακόσια τέτοια γκέτος.
Συμπέρασμα: Η μετανάστευση, διαιρεί δυνητικά τους εργάτες σε εχθρικά στρατόπεδα, που συνήθως
μισούνται μεταξύ τους και η κάθε μεταναστευτική ομάδα, καταλαβαίνει μόνο τον εαυτό της.
Έτσι, «το έθνος των αφεντικών» αντλεί χαρά, και των εργαζομένων κατάθλιψη και συντριβή.
Οι τσιγγάνοι, εκτοπίστηκαν εργασιακά, ειδικά από τις γεωργικές εργασίες, από αιγυπτιακά χέρια, εκείνα, από συνήθως ανασφάλιστα Αλβανικά, αυτά από Πακιστανικά, αυτά από Μπαγκλαντεσιανά, κ.ο.κ. Μετά τον αγρότη, έκανε το ίδιο και ο κτηνοτρόφος, ο εργολάβος οικοδομών, ο βιοτέχνης και φυσικά σε μεγάλη κλίμακα ο βιομήχανος, χρησιμοποιώντας φθηνούς και ανασφάλιστους εργαζόμενους.
Με αυτό τον τρόπο, το εργοδοτικό κεφάλαιο αντικατέστησε μεγάλα τμήματα της ελληνικής εργατικής τάξης, τα οποία στη συνέχεια, ακόμη και πριν από την λαίλαπα των μνημονίων υποαπασχολούνταν εποχιακά ή έμειναν άνεργα, στράφηκαν στους γονείς τους για να ζήσουν και χρεώθηκαν με πιστωτικές κάρτες, ξεπουλώντας και τρώγοντας ό,τι είχαν χτιστεί. Βλέπουμε, πως οι ντόπιοι άνεργοι, χτυπιούνται σκληρά και ανελέητα και από αυτήν την πλευρά. Νοιώθουν όλο και μεγαλύτερες απειλές για την επιβίωσή τους.
Τι σχετικό είχε πει ο Μαρξ: Η μετανάστευση και ο αναπόφευκτος ανταγωνισμός, μεταξύ ντόπιων και ξένων εργατών, ρίχνει όχι μόνο τους μισθούς, αλλά και την υλική, ηθική και πολιτισμική θέση.
Γιατί ο Μαρξ μίλησε και για κατάπτωση και της πολιτισμικής θέσης; Διότι οι
συγκρούσεις προκαλούνται κι από μόνες τους, λόγω κυρίως της ανεργίας και της
εξαθλίωσης Θα λέγαμε πως αφορούν συγκρούσεις και ιδίως ανεξέλεγκη αύξηση της
παραβατικότητας και συνεχή υποβάθμιση λαϊκών περιοχών που στην ουσία ευνοούνται
απ΄ το κυρίαρχο πολιτικό καθεστώς, προκειμένου να παραλύει, να
αποπροσανατολίζεται και να διασπάται η ενότητα του λαού.
https://litlepost.blogspot.com/2021/12/7-2021.html
