Για τις εξελίξεις στην Ουκρανία

Γενικώς, επειδή κάποιοι στην Ελλάδα, αλλά και παντού στον κόσμο, έχουν καταλάβει ότι δεν υπάρχουν απλώς κάποιοι δολοφόνοι ναζίδες ουκρανοί που ελέγχουν τον κοκαϊνάκια Ζελένσκι, αλλά ολόκληρο το ΝΑΤΟ  έχει σηκώσει ναζιστικές σημαίες και πολεμάει στην Ουκρανία, και όχι απλώς να θυσιάσουν μέχρι και τον τελευταίο ουκρανό, αλλά και όλους τους λαούς της Ευρώπης, βυθίζοντας τους στην εξαθλίωση στο κρύο και στην πείνα, διαλύοντας όλη την οικονομία της Ευρώπης για τα ναζιστικά τους  σχέδια.

Αυτοί λοιπόν οι κάποιοι που τα έχουν καταλάβει αυτά, έχουν πάει άκριτα με το μέρος του Πούτιν. Και δεν βάζουν κάποια απλά  ερωτήματα. 

Γιατί  ο Πούτιν και η κυβέρνηση του αναγνωρίζουν ακόμα τον ναζιστή κοκαϊνάκια δικτάτορα Ζελένσκι σαν ηγέτη της Ουκρανίας?  Γιατί συζητάνε μαζί του, ενώ ο ίδιος συνεχίζει να βομβαρδίζει άοπλους στο Ντονμπάς? 

Γιατί δεν βομβαρδίζονται στο Κίεβο η έδρα του Ζελένσκι κα των ναζίδων του? Αφού έχει κηρυχθεί παράνομη η αριστερή και κεντροαριστερή  αντιπολίτευση στην Ουκρανία. Γιατί δεν βομβαρδίζονται τα σύνορα της ουκρανίας με την Δύση, εκεί που περνάνε όλα τα πολεμοφόδια ενίσχυσης των ουκρανοναζί από την Δύση? Πύραυλοι και κανόνια που θα πάνε στο Ντονμπάς και θα συνεχιστεί η σφαγή. Γιατί αφήνουν τα ηλιέλαια και τα σιτάρια της ουκρανίας να πάνε στη Ευρωπη? Γιατί δεχτήκανε οι Ρώσοι το λιμάνι της Οδησσού, για να πάνε τα ηλιέλαια και τα σιτάρια στην Ευρώπη, και όχι στον Τρίτο κόσμο που παραμύθιαζε η Δύση και ο αποικιοκρατικός ξεφτιλοΟΗΕ, ενώ οι ουκρανοί τα πέρναγαν με τρένο από τα σύνορα ουκρανίας-πολωνίας? Γιατί δέχονται να ανταλλάξουν ναζίδες βασανιστές δολοφόνους ουκρανοναζί του αζοφσταλ με Ρώσους αιχμαλώτους?  Γιατί δέχθηκαν χθες να απελευθερώσουν τους 10 Εγγλέζους, Αμερικάνους, Μαροκινούς μισθοφόρους δολοφόνους αιχμάλωτους μετά από απαίτηση της Σαουδικής Αραβίας?

Εμένα πάντως μου δημιουργείται η εντύπωση, ότι όλα είναι μιλημένα και κανονισμένα, και ο Πούτιν κρατάει ηθελημένα τα στρατεύματα μόνο στο Ντονμπάς, και δεν τα ενισχύει κανονικά να προελάσουν σε όλη την ουκρανία, να σταματήσει η σφαγή στο Ντονμπάς, και να τελειώσει ο πόλεμος. Αλλά μας δουλεύει ο Πούτιν κανονικά λέγοντας πως δεν γίνεται πόλεμος με τους ουκρανοναζί, αλλά Ειδική Στρατιωτική Επιχείρηση στο Ντονμπάς…. 

Τείνω να πιστέψω αυτό που έγραψε ένας αμερικάνος αρθρογράφος. Ότι αυτό που θέλει ο Πούτιν, δεν είναι η αντιπαράθεση με την Δύση και να ξεκαθαρίσουν τους λογαριασμούς τους, αλλά να ενταχθεί στη Δύση, να γίνει κομμάτι της. Αν είναι έτσι κούνια που τον κούναγε.  Τα μικροβιολογικά εργαστήρια των αμερικάνων στην ουκρανία που έφτιαχναν πανώλη χολέρα AIDS, κορωνοϊούς, και τα κατέλαβαν οι Ρώσοι και τα κατήγγειλαν στον αποικιοκρατικό ξεφτιλοΟΗΕ, τα μετέφεραν οι αμερικάνοι στις χώρες της Κεντρικής Ασίας, Καζακστάν, Κιργιστάν, Τατζικιστάν και Ουζμπεκιστάν. Χθες διάβασα πως το Καζακστάν και το Κιργιστάν έπαψαν  να αναγνωρίζουν τις οικονομικές συναλλαγές  που είχε φτιάξει η Ρωσία μετά τις κυρώσεις και τον αποκλεισμό της Δύσης από τις διεθνείς οικονομικές συναλλαγές. 

Και ενώ είχε διακοπεί  οποιαδήποτε συνεργασία Ρώσων και Αμερικάνων για το διάστημα, εδώ και 2 χρόνια, χθες απογειώθηκε από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ πύραυλος για τον αεροδιαστημικό σταθμό MIR 2 Ρώσοι αστροναύτες και 1 Αμερικάνος.

https://litlepost.blogspot.com/2022/09/22-2022.html

 

"ΣΧΕΔΟΝ ΤΟ 90% ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ -"

"ΣΧΕΔΟΝ ΤΟ 90% ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ -"

ΑΡΘΡΟ ΓΝΩΜΗΣ των αμερικανων MICHAEL GFOELLER AND DAVID H. RUNDELL, 15/9/22 

Το γνωστό μας σύστημα των παγκόσμιων πολιτικών και οικονομικών συμμαχιών μετατοπίζεται και τίποτα δεν έκανε αυτή την αλλαγή πιο ξεκάθαρη από τις ποικίλες αντιδράσεις στην εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. 

Ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι στενότεροι σύμμαχοί τους στην Ευρώπη και την Ασία έχουν επιβάλει σκληρές οικονομικές κυρώσεις στη Μόσχα, το 87% του παγκόσμιου πληθυσμού έχει αρνηθεί να μας ακολουθήσει.

Οι οικονομικές κυρώσεις έχουν ενώσει τους αντιπάλους μας σε κοινή αντίσταση. 

Λιγότερο αναμενόμενο, το ξέσπασμα του Ψυχρού Πολέμου ΙΙ, έχει επίσης οδηγήσει χώρες που κάποτε ήταν εταίροι ή αδέσμευτοι να γίνουν όλο και περισσότερο πολυ-συνδεδεμένες.

Πουθενά δεν είναι πιο εμφανής η μετατόπιση από ό,τι στις αγορές ενέργειας, όπου, σε αντίθεση με τα νομίσματα, οι κυβερνήσεις δεν μπορούν απλώς να τυπώσουν ό,τι χρειάζονται. Εδώ ο ιστός των κυρώσεων γίνεται κόσκινο.

Η Σαουδική Αραβία, επί μακρόν αφοσιωμένος αμερικανικός εταίρος, έχει δημιουργήσει μια στενή συμμαχία με τη Ρωσία στο καρτέλ OPEC Plus. Οι Σαουδάραβες έχουν απορρίψει εντελώς δημόσια το αίτημα ενός Αμερικανού προέδρου να αυξήσουν την παραγωγή πετρελαίου.

Αντ' αυτού, εισήγαγαν ρωσικό πετρέλαιο για εγχώρια χρήση για να εξάγουν περισσότερο από τη δική τους παραγωγή. Την περασμένη εβδομάδα μάλιστα μείωσαν την παραγωγή και ξεκαθάρισαν ότι μπορεί να το κάνουν ξανά.

Η Κίνα πουλάει στην Ευρώπη υγρό φυσικό αέριο (LNG) που προέρχεται από τη Σιβηρία, ενώ ταυτόχρονα εισάγει ρωσικό πετρέλαιο. Στη συνέχεια διυλίζει και εξάγει το πετρέλαιο.

Εν τω μεταξύ, το Ιράν, που διατηρεί τη ρευστότητά του χάρη στις κινεζικές αγορές πετρελαίου, έχει γίνει ο μεγαλύτερος πελάτης του ρωσικού σιταριού.

Ο υπουργός Πετρελαίου της Ινδίας έχει δηλώσει δημοσίως ότι η κυβέρνησή του δεν έχει καμία σύγκρουση με τη Μόσχα και έχει "ηθικό καθήκον" να κρατήσει χαμηλά τις τιμές της ενέργειας στο εσωτερικό της χώρας αγοράζοντας ρωσικό πετρέλαιο.

Οι συμμαχίες που δημιουργήθηκαν εν μέρει για να αντιμετωπιστεί η δυτική οικονομική και πολιτική επιρροή επεκτείνονται. Η Αίγυπτος, η Σαουδική Αραβία και η Τουρκία ανακοίνωσαν το ενδιαφέρον τους να ενταχθούν στους BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα και Νότια Αφρική)

. Ο Οργανισμός Συνεργασίας της Σαγκάης συνδέει σήμερα μεταξύ άλλων την Κίνα, τη Ρωσία, την Ινδία και το Πακιστάν. Το Ιράν σχεδιάζει να ενταχθεί αυτόν τον μήνα, ενώ το Μπαχρέιν, η Αίγυπτος, η Σαουδική Αραβία και το Κατάρ είναι πιθανό να γίνουν "εταίροι διαλόγου" ή υποψήφια μέλη.

Επιπλέον, η φιλόδοξη πρωτοβουλία Belt and Road Initiative της Κίνας συνδέει πολλά αφρικανικά έθνη με το Πεκίνο με νήματα εμπορίου και χρέους. 

Η Ρωσία απλώνει επίσης το χέρι της με τη μορφή του υπουργού Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ, ο οποίος μίλησε πρόσφατα στους 22 ομολόγους του του Αραβικού Συνδέσμου στο Κάιρο πριν περιοδεύσει σε διάφορες αφρικανικές χώρες.

Αν αυτό δεν είναι αρκετό για να βάλει τη Δύση σε σκέψεις, η Μόσχα βρίσκεται και πάλι στην επίθεση στη Λατινική Αμερική, ενισχύοντας τις στρατιωτικές της σχέσεις με τη Νικαράγουα, τη Βενεζουέλα και την Κούβα. Οι δύο ισχυρές δυνάμεις αυτής της περιοχής, η Βραζιλία και το Μεξικό, αρνήθηκαν κατηγορηματικά να υποστηρίξουν τις δυτικές κυρώσεις κατά της Ρωσίας.

Το καθεστώς του δολαρίου ως αποθεματικού νομίσματος παραμένει πυλώνας της παγκόσμιας οικονομικής τάξης, αλλά η εμπιστοσύνη στην τάξη αυτή έχει πληγεί.

Οι οικονομικές κυρώσεις έχουν μετατρέψει σε όπλο τμήματα των διεθνών τραπεζικών και ασφαλιστικών τομέων, συμπεριλαμβανομένου του συστήματος μεταφοράς κεφαλαίων SWIFT. 

Περιουσιακά στοιχεία έχουν κατασχεθεί και συμβόλαια εμπορευμάτων έχουν ακυρωθεί. 

Οι εκκλήσεις για απο-δολαριοποίηση έχουν γίνει πιο δυνατές.

Όταν η Ρωσία απαίτησε πληρωμές ενέργειας σε ρούβλια, γουάν ή ντιρχάμ των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, η Κίνα και η Ινδία συμμορφώθηκαν.

Πολλές ασιατικές οικονομίες πλήττονται τώρα τόσο από την άνοδο των τιμών του πετρελαίου όσο και από την υποτίμηση του δικού τους νομίσματος έναντι του δολαρίου. Ως αποτέλεσμα, επεκτείνουν τη χρήση διμερών ανταλλαγών νομισμάτων που τους επιτρέπουν να συναλλάσσονται μεταξύ τους στα δικά τους νομίσματα. Πριν από ογδόντα χρόνια η βρετανική λίρα έχασε την εξέχουσα θέση της μεταξύ των νομισμάτων του κόσμου. Αυτό ακριβώς προσπαθούν να κάνουν οι αντίπαλοι της Αμερικής στο δολάριο και αν οι Σαουδάραβες σταματήσουν ποτέ να τιμολογούν το πετρέλαιο σε δολάρια, μπορεί κάλλιστα να το πετύχουν.

Η παγκοσμιοποίηση μπορεί να λειτουργήσει μόνο αν οι περισσότεροι συμμετέχοντες πιστεύουν ότι προωθεί τα συμφέροντά τους. Αν οι υπόλοιποι πιστεύουν ότι η Δύση χρησιμοποιεί άδικα το σύστημα προς όφελός της, η διεθνής τάξη που βασίζεται σε κανόνες καταρρέει και θα αναδυθούν εναλλακτικές λύσεις.

Σήμερα, οι πληθωριστικές πιέσεις και οι φόβοι ύφεσης στοιχειώνουν το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου. Ενώ η πλούσια Δύση μπορεί να αντέξει το κόστος των κυρώσεων, μεγάλο μέρος των υπολοίπων δεν μπορεί. 

Η Ευρώπη ανταγωνίζεται τώρα με χώρες όπως το Μπαγκλαντές, η Σρι Λάνκα, το Πακιστάν και η Ταϊλάνδη για μεταφορές ενέργειας. 

Στη Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή, οι ελλείψεις ενέργειας και τροφίμων έχουν δημιουργήσει την προοπτική πολιτικών αναταραχών παρόμοιων με την Αραβική Άνοιξη.

Αυτές οι ανησυχίες δημιουργούν σημαντικό αντιδυτικό συναίσθημα σε μεγάλο μέρος του Παγκόσμιου Νότου. Ενώ μια πυρηνικά εξοπλισμένη Ρωσία δεν δείχνει καμία προθυμία να τερματίσει έναν πόλεμο που οι ηγέτες της δεν έχουν την πολυτέλεια να χάσουν- η Δύση χάνει γρήγορα τα υπόλοιπα και υπονομεύοντας έτσι την ίδια τη βασισμένη σε κανόνες διεθνή τάξη που προσπάθησε να δημιουργήσει

Ίσως η πιο ελπιδοφόρα λύση για εμάς σε αυτό το δίλημμα να είναι κάποιου είδους διπλωματικός συμβιβασμός.

*[Ο David H. Rundell είναι ο συγγραφέας του βιβλίου Vision or Mirage, Saudi Arabia at the Crossroads (Όραμα ή οφθαλμαπάτη, η Σαουδική Αραβία στο σταυροδρόμι) και υπήρξε αρχηγός αποστολής στην αμερικανική πρεσβεία στη Σαουδική Αραβία. 

Ο πρέσβης Michael Gfoeller είναι πρώην πολιτικός σύμβουλος της Κεντρικής Διοίκησης των ΗΠΑ.]

https://litlepost.blogspot.com/2022/09/19-2022.html

 

 

Ουκρανία, 203 ημέρες μετά…

Paul Craig Roberts: Αναρωτιέμαι όλο και περισσότερο αν αυτό που πραγματικά θέλουν ο Πούτιν και ο Λαβρόφ δεν είναι η ρωσική κυριαρχία και ένας πολυπολικός κόσμος αλλά να είναι μέρος της Δύσης, και ότι αυτή η παραλητική επιθυμία τους καθιστά ανίκανους να διεξάγουν πόλεμο. Μένει να δούμε αν ο Πούτιν και ο Λαβρόφ θα εγκαταλείψουν τη ρωσική κυριαρχία προκειμένου να γίνουν μέρος της Δύσης. Αυτός είναι ο μόνος όρος που μπορεί να ανοίξει τη δυτική ένταξη στη Ρωσία. Η Ρωσία, όπως και όλη η Ευρώπη και το Ηνωμένο Βασίλειο, πρέπει να δεχτεί την ηγεμονία της Ουάσινγκτον....

Ο πραγματικός κόσμος βασίζεται στην εξουσία και η παραληρητική αυτοσυγκράτηση της Ρωσίας στη χρήση της δύναμής της έχει αφήσει τη Ρωσία σε εξαιρετικά μειονεκτική θέση. Με τη Ρωσία να θεωρείται στη Δύση αδύναμη και αναποφάσιστη, η Ουάσιγκτον θα πιέσει μέχρι ο Πούτιν να μην έχει άλλη εναλλακτική λύση παρά την παράδοση της Ρωσίας ή τον πυρηνικό πόλεμο.

 

Έχει τελικά συνειδητοποιήσει το Κρεμλίνο ότι η Ουκρανία δεν είναι πλέον μια «Περιορισμένη Στρατιωτική Επιχείρηση»;

Πολ Κρεγκ Ρόμπερτς

Το Southfront αναφέρει:

«Η ένοπλη σύγκρουση στην ανατολική Ουκρανία έχει τελικά μετατραπεί σε κατάσταση πολέμου μεταξύ Ρωσίας και ΝΑΤΟ με απρόβλεπτα αποτελέσματα για όλα τα μέρη της σύγκρουσης. ”

Όπως έχω επισημάνει από την αρχή της σύγκρουσης, η υπόθεση του Κρεμλίνου ότι η στρατιωτική επέμβαση της Ρωσίας θα μπορούσε να περιοριστεί στην εκδίωξη των ουκρανικών δυνάμεων από την περιοχή του Ντονμπάς ήταν μια στρατηγική γκάφα, ειδικά το χαρακτηριστικό go-slow καθώς έδωσε στη Δύση άπλετο χρόνο για να διευρύνει το πόλεμος. Ένας πολύ ευρύτερος πόλεμος έχει τώρα συμβεί εάν η αναφορά του Southfront είναι σωστή ότι το ένα τρίτο των δυνάμεων που χρησιμοποιήθηκαν στην «αντεπίθεση» της Ουκρανίας στην περιοχή του Χάρκοβο προμήθευαν κράτη μέλη του ΝΑΤΟ.

Σύμφωνα με την έκθεση του Southfront, οι ρωσικές δυνάμεις εξαπλώθηκαν αραιά, γνωρίζοντας ότι ερχόταν επίθεση, αποσύρθηκαν σε ενοποιημένη θέση και υπέστη ελάχιστες απώλειες. Βαριές απώλειες υπέστη η ουκρανική/ΝΑΤΟϊκή δύναμη. Με τις ρωσικές ενισχύσεις να πλησιάζουν τώρα στο σημείο, η ουκρανική/ΝΑΤΟϊκή δύναμη πιθανότατα θα καταστραφεί όπως και η τύχη της ουκρανικής «αντεπίθεσης» στα νότια.

Φαίνεται ότι τελικά ξημέρωσε στο Κρεμλίνο ότι η Ρωσία βρίσκεται σε πόλεμο. αλλά έχει στ' αλήθεια; Το Southfront αναφέρει ότι σε 7 περιοχές της ανατολικής Ουκρανίας η Ρωσία έβγαλε νοκ-άουτ εργοστάσια παραγωγής ενέργειας αφήνοντας περιοχές από το Κίεβο στο Χάρκοβο στην Οδησσό χωρίς ρεύμα. Αυτό θα έπρεπε να είχε συμβεί λίγο πριν τη ρωσική στρατιωτική επέμβαση, αλλά για άγνωστους λόγους το Κρεμλίνο δεν ανέλαβε δράση για να παρεμποδίσει την ικανότητα της Ουκρανίας να αντισταθεί στις ρωσικές δυνάμεις. Γιατί το Κρεμλίνο έχει περιορίσει την επίθεσή του στις ουκρανικές υποδομές στην Ανατολική Ουκρανία; Οι συνεχείς περιπτώσεις συγκράτησης του Κρεμλίνου έχουν πείσει την Ουάσινγκτον ότι η Ρωσία μπορεί να ηττηθεί, επειδή η καρδιά της δεν είναι στον πόλεμο.

Φαίνεται ότι ο Πούτιν δυσκολεύτηκε να καταλάβει ότι δεν μπορεί μόνο εν μέρει να κάνει έναν πόλεμο, ειδικά έναν που τραβά και συνεχίζει μέχρι να μπορούν όλοι να εμπλακούν.

Επικρίθηκα ως "αιμοδιψής" από σχολιαστές ανίκανους για στρατηγική σκέψη όταν είπα ότι μια περιορισμένη επιχείρηση θα οδηγήσει σε έναν ευρύτερο πόλεμο και περισσότερες απώλειες και στις δύο πλευρές από μια γρήγορη κατάκτηση της Ουκρανίας πριν οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ έχουν την ευκαιρία να εμπλακούν. Αυτό που το Southfront αποκαλεί "απρόβλεπτα αποτελέσματα" του διευρυνόμενου πολέμου θα συνεχίσει να με αποδεικνύει σωστό. Όλοι όσοι παρακολούθησαν την περιορισμένη συμμετοχή της Ουάσινγκτον στο Βιετνάμ να εξελίσσεται σε έναν πλήρη μακρύ πόλεμο θα έπρεπε να γνωρίζουν καλύτερα από το να επαναλάβουν την ανοησία. Προφανώς, το μάθημα ξέφυγε από το Κρεμλίνο.

Ίσως ο Πούτιν δεν θα μπορέσει να αντέξει τον πόλεμο με τους «δυτικούς εταίρους» του ή οι χώρες του ΝΑΤΟ θα κάνουν πίσω από τον πόλεμο προκειμένου να εξασφαλίσουν τη ρωσική ενέργεια και να προλάβουν την οικονομική και πολιτική κατάρρευση. Αλλά ίσως όχι. Δεν νομίζω ότι η επίθεση Ουκρανίας/ΝΑΤΟ στην περιοχή του Χάρκοβο ήταν επιτυχής, αλλά τα μέσα ενημέρωσης το έπαιξαν ως ένα και αυτό θα ενθαρρύνει τους νεοσυντηρητικούς της Ουάσινγκτον, οι οποίοι ελέγχουν την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ από τον George W. Καθεστώς Bush, για να πιέσουμε περισσότερο. Καθώς ΗΠΑ και ΝΑΤΟ βρίσκονται ήδη βαθιά στη σύγκρουση, παρέχοντας οπλικά συστήματα, πληροφορίες και στοχεύοντας πληροφορίες, εκπαίδευση και τώρα στρατιωτικό προσωπικό, είναι πιο εύκολο για αυτούς να μπουν βαθύτερα παρά να αποσυρθούν. Ο Πούτιν μπορεί να ήθελε να αποσυρθεί καθώς παρακολουθεί έναν επικίνδυνο ευρύτερο πόλεμο να τον κατακλύζει, αλλά δεν μπορεί χωρίς να θεωρηθεί αποτυχία που οδήγησε τη Ρωσία στην ήττα. Συμπεραίνω ότι οι πιθανότητες φαίνεται να είναι υπέρ ενός μεγαλύτερου πολέμου.

Για να είμαι ξεκάθαρος, ο σκοπός μου δεν είναι να διαπολεμήσω τον Πούτιν ή να παράγω μια ρωσική νίκη. Σκοπός μου είναι να αποφύγω μια σύγκρουση που καμία πλευρά δεν μπορεί να αντέξει να χάσει. Ο μόνος τρόπος να εξασφαλιστεί αυτό το αποτέλεσμα θα ήταν μια γρήγορη ρωσική νίκη επί ολόκληρης της Ουκρανίας, όχι μια "στρατιωτική επέμβαση" σε μια γωνιά της χώρας που φουντώνει μήνα με τον μήνα.

Μια πειστική επίδειξη ρωσικής στρατιωτικής ικανότητας θα είχε αποτρέψει τη Φινλανδία και τη Σουηδία να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ καθώς θα είχε καταδείξει την αδυναμία των περιορισμένων δυνάμεων που διαθέτει το ΝΑΤΟ να υπερασπιστούν οποιονδήποτε ενάντια στο είδος της επίθεσης της Ρωσίας θα έπρεπε να είχε εξαπολύσει στην Ουκρανία. Διασκεδάζω ακόμη και την πιθανότητα ότι το ΝΑΤΟ θα είχε διαλυθεί καθώς η Ευρώπη συνειδητοποίησε ότι το πραγματικό της συμφέρον είναι να έχει ειρήνη με τη Ρωσία.

Δυστυχώς, αυτές οι ευκαιρίες πέρασαν ανέπαφες, και τώρα βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια ατελείωτη σύγκρουση εκτός εάν το Κρεμλίνο εγκαταλείψει την αποτυχημένη πολιτική του και ενεργήσει αποφασιστικά.

Με τον χειμώνα να πλησιάζει η Ευρώπη σύντομα θα κατακλυστεί από οικονομικά και πολιτικά προβλήματα που θα δημιουργηθούν με την αποκοπή της ρωσικής ενέργειας από τις κυρώσεις της Ουάσινγκτον. Αν δεν σπεύσει ο Πούτιν να σώσει την Ευρώπη, η Ευρώπη σύντομα θα βγει από τη σύγκρουση.

Καθώς τα δυτικά ΜΜΕ λειτουργούν ως Υπουργείο Προπαγάνδας, λίγοι άνθρωποι στον κόσμο καταλαβαίνουν ότι η Ρωσία έχει δεσμεύσει λίγα στρατεύματα στη σύγκρουση. Η ρωσική δύναμη ήταν πάντα λιγότερη από τις δυνάμεις της Ουκρανίας, αλλά η ανώτερη ρωσική δύναμη πυρός έκανε τη διαφορά. Εάν ο Πούτιν δεσμεύσει άλλους 100.000 στρατιώτες και στερήσει από το Κίεβο και τη Δυτική Ουκρανία την εξουσία και την επικοινωνία, θα μπορούσε ακόμα να φέρει τέλος στη σύγκρουση πριν διευρυνθεί. Αυτό που απαιτείται είναι η αποδοχή ότι ο πόλεμος έχει διευρυνθεί και απαιτεί αποφασιστική ρωσική δράση για να τελειώσει ο πόλεμος πριν ο πόλεμος διευρυνθεί κι άλλο και γίνει ανεξέλεγκτος.

Το ερώτημα είναι αν ο Πούτιν είναι ικανός να ενεργήσει αποφασιστικά. Ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Λαβρόφ έκανε ξανά τη Ρωσία να φαίνεται αναποφάσιστη και αδύναμη προσφέροντας «νικηφόρες» ειρηνευτικές συνομιλίες στην Ουκρανία ενόψει της ρωσικής αποχώρησης από το μέτωπο της στο Χάρκοβο.

Αναρωτιέμαι όλο και περισσότερο αν αυτό που πραγματικά θέλουν ο Πούτιν και ο Λαβρόφ δεν είναι η ρωσική κυριαρχία και ένας πολυπολικός κόσμος αλλά να είναι μέρος της Δύσης, και ότι αυτή η παραλητική επιθυμία τους καθιστά ανίκανους να διεξάγουν πόλεμο. Μένει να δούμε αν ο Πούτιν και ο Λαβρόφ θα εγκαταλείψουν τη ρωσική κυριαρχία προκειμένου να γίνουν μέρος της Δύσης. Αυτός είναι ο μόνος όρος που μπορεί να ανοίξει τη δυτική ένταξη στη Ρωσία. Η Ρωσία, όπως και όλη η Ευρώπη και το Ηνωμένο Βασίλειο, πρέπει να αποδεχτεί την ηγεμονία της Ουάσινγκτον.

Ακούγοντας τον Πούτιν να μιλάει και να μιλάει για το διεθνές δίκαιο, μια απόλυτη μη οντότητα στο μυαλό της Ουάσινγκτον εκτός από μια δικαιολογία για να τιμωρήσει εχθρούς, όπως οι Γερμανοί στη Νυρεμβέργη, κάνει κανείς να αναρωτιέται σε τι κόσμο ζει ο Πούτιν. Προφανώς όχι το πραγματικό.

Ο πραγματικός κόσμος βασίζεται στην εξουσία και η παραλητική αυτοσυγκράτηση της Ρωσίας στη χρήση της δύναμής της έχει αφήσει τη Ρωσία σε εξαιρετικά μειονεκτική θέση. Με τη Ρωσία να θεωρείται στη Δύση αδύναμη και αναποφάσιστη, η Ουάσιγκτον θα πιέσει μέχρι ο Πούτιν να μην έχει άλλη εναλλακτική λύση παρά την παράδοση της Ρωσίας ή τον πυρηνικό πόλεμο.

Ο πρώην Ρώσος πρόεδρος Μεντβέντεφ μιλάει με δύναμη, σε αντίθεση με τον Πούτιν που τοναντιλαμβάνονται στη Δύση ως αδύναμο, όχι ότι είναι. Ο Μεντβέντεφ δήλωσε ότι η εμπλοκή της Δύσης στην Ουκρανία με την «απεριόριστη όπλιση του καθεστώτος του Κιέβου με τον πιο επικίνδυνο τύπο όπλων», σημαίνει ότι η Ρωσία θα περάσει στο επόμενο επίπεδο όπου θα καταργηθούν οι περιορισμοί στη σύγκρουση. «Και μετά», είπε ο Μεντβέντεφ, «τα δυτικά έθνη δεν θα μπορούν να κάθονται στα καθαρά σπίτια τους, γελώντας με το πώς αποδυναμώνουν προσεκτικά τη Ρωσία δια πληρεξούσιου. Όλα θα πάρουν φωτιά γύρω τους. Ο λαός τους θα θερίσει τη θλίψη του στο ακέραιο. Η γη θα πάρει φωτιά και το τσιμέντο θα λιώσει. ”

Έτσι, ο Μεντβέντεφ φέρνει στο σπίτι την ορθότητα των προειδοποιήσεών μου.

https://litlepost.blogspot.com/2022/09/14-2022.html

 

 

 

 

Ουκρανία,  203 ημέρες μετά…

Οι ΗΠΑ , με την ιδιότητα του ηγέτη της  Δύσης, έκαναν  από νωρίς σαφές τι επιδιώκουν στην Ουκρανία :Την καταστροφή της Ρωσίας σαν ανεξάρτητο ισχυρό κράτος, όχι απλά τη στρατιωτική της ήττα. Το επανέλαβαν  πρόσφατα με το στόμα του Ουκρανού υπουργού εξωτερικών .  Αλλωστε, αυτή διαχρονικά είναι η πάγια επιδίωξή τους για τους αντιπάλους τους. Το μεγάλο τους πλεονέκτημα είναι η ιδεολογική συσπείρωση όχι μόνο της δικής τους ελίτ αλλά ολόκληρης της Δύσης σε μια   κεντρική επιδίωξη, ένα μονοπολικό κόσμο υπό την ηγεσία τους , με εργαλεία επιβολής –στις μέρες μας- το νεοφιλελευθερισμό και τη  νεοαποικιοκρατία .

Η Ρωσία και οι σύμμαχοί  της στο χώρο της πρώην ΕΣΣΔ  είχαν και εν μέρει εξακολουθούν να έχουν  αυταπάτες για τους στόχους της Δύσης. Είναι χαρακτηριστικό ανώριμων – άπειρων  πολιτικών συστημάτων να πιστεύουν ότι γι’ αυτούς η Δύση  θα κάνει εξαίρεση, δεν θα συμπεριφερθεί όπως στους υπόλοιπους.  Αυτές οι αυταπάτες μέχρι τώρα τους έχουν στοιχίσει πολύ αίμα, αποσταθεροποίηση  και οικονομικές καταστρoφές. Στη διάρκεια αυτής της σύγκρουσης εκ των πραγμάτων άρχισαν να ξεπερνιούνται . Η Ρωσία και η Λευκορωσία  φαίνεται να στρέφονται οριστικά σε Ευρασιατική κατεύθυνση . Η μεγάλη υποστήριξη που δέχεται  η Ρωσία από την Κίνα, την Ινδία και γενικότερα από αυτό που σήμερα ονομάζεται «παγκόσμιος νότος» είναι σίγουρο ότι έπαιξε το ρόλο της. 

Είναι βέβαιο ότι  η Ρωσία έχει κάνει τα τελευταία 20 χρόνια  πολύ σημαντικά βήματα για να προστατέψει την κυριαρχία της και να βελτιώσει το βιοτικό επίπεδο του πληθυσμού της .  Εκμεταλλεύτηκε το συγκριτικό της πλεονέκτημα στην αμυντική βιομηχανία, προστάτεψε την  κοινωνία της από την εισαγόμενη διάλυση, ανέπτυξε ένα σχετικά λειτουργικό διοικητικό σύστημα και δραστηριοποιείται έντονα για τη δημιουργία χρηματοοικονομικών,εμπορικών κλπ δικτύων, εναλλακτικών στα δυτικά. Παραμένει όμως σαν βασικό της πρόβλημα ότι δεν έχει αναπτύξει μια συνεκτική ιδεολογία που να ενοποιεί μια πλειοψηφία των ελίτ και των λαϊκών στρωμάτων. Ιδέες υπάρχουν , από τον Ευρασιανισμό  μέχρι την αναβίωση της κομμουνιστικής-σοβιετικής   ή της τσαρικής αυτοκρατορικής ιδεολογίας , καμία όμως δεν κυριαρχεί . Η έλλειψη ιδεολογίας έχει άμεση συνέπεια την αδυναμία συγκρότησης ενός σαφούς στρατηγικού σχεδίου  αντιμετώπισης της Δύσης και την αέναη ταλάντευση  ως προς τις συμμαχίες. Οι επιπτώσεις ήταν σημαντικές στην εμπλοκή στη Συρία και στην τρέχουσα σύγκρουση μπορεί να αποβούν πολύ σημαντικότερες.

Παρά τις όποιες ιδεολογικές  ασάφειες  , πρέπει όμως να σημειώσουμε ότι στις διακρατικές σχέσεις υπάρχουν όρια που, αν ξεπεραστούν, οποιαδήποτε ηγεσία ανεξάρτητου κράτους θα κάνει πόλεμο. Για τη Ρωσία, το status της Ουκρανίας είναι ένα τέτοιο όριο.  Όχι τόσο γιατί πρόκειται για τον ίδιο σλαβικό λαό, με τις ίδιες ιστορικές και πολιτιστικές παραδόσεις και  εν μέρει την ίδια γλώσσα και εθνοτική καταγωγή  αλλά γιατί δεν νοείται ανεξάρτητο ρωσικό κράτος με αμερικανικά στρατεύματα και πυραύλους στην Ουκρανία. Είναι ένα από τα  πράγματα που είναι απολύτως σαφές στη ρωσική ηγεσία,  οπότε σε καμιά περίπτωση  δεν θα μπορούσε να αποδεχθεί ούτε ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, ούτε άτυπη μετατροπή της σε ΝΑΤΟϊκό προτεκτοράτο. Μόνο σαν συνέπεια  εκτεταμένης στρατιωτικής ήττας   θα αποδεχόταν μια τέτοια εξέλιξη που, δεδομένης της δυτικής επεκτατικότητας, θα έθετε σε αμφισβήτηση και τη δική της ύπαρξη .

Η Ρωσία για ύστατη φορά το Δεκέμβρη του 2021 επιδίωξε μια ειρηνική διευθέτηση. Πρότεινε μια συμφωνία με το ΝΑΤΟ και μία στις ΗΠΑ με βάση την αρχή της ίσης ασφάλειας  και φαινόταν, για μια ακόμη φορά, διατεθειμένη να πάει και λίγο πιο κάτω από το ελάχιστο όριο των απαιτήσεών της. Οι δυτικοί απαξίωσαν ακόμη και να το συζητήσουν, αντιθέτως  ενέτειναν τους βομβαρδισμούς στο Ντονμπάς ώστε να την εξαναγκάσουν σε πόλεμο,  κάτω από την πίεση της λαϊκής οργής που προκαλούσε η συνεχιζόμενη σφαγή αμάχων στο Ντονμπάς .  Σε αυτό το πλαίσιο, η στρατιωτική δράση για τη ρωσική κυβέρνηση έγινε μονόδρομος , παρ’ όλο που καταλάβαινε  ότι έχει  απέναντί της ολόκληρη τη Δύση. Το αν όμως εκτίμησε  σωστά τον τρόπο της δυτικής εμπλοκής στη σύγκρουση και αν  προετοιμάσθηκε ανάλογα είναι άλλο ζήτημα που υπερβαίνει τα όρια αυτού του άρθρου.

Κάθε πολεμική επιχείρηση πρέπει πρώτα απ’ όλα να έχει σαφείς πολιτικούς στόχους, τους οποίους θέτει η πολιτική ηγεσία. Οι ρωσικοί πολιτικοί στόχοι  ήταν σαφείς . Διατυπώθηκαν από τον ίδιο τον Πρόεδρο της χώρας λίγο πριν την έναρξη της επιχείρησης : Ουδετεροποίηση και αποναζιστικοποίηση της Ουκρανίας.

 Οι στρατηγικοί στόχοι ακολουθούν και πρέπει , αν επιτευχθούν , να υλοποιούν τους πολιτικούς στόχους. Όμως ποιοί ακριβώς είναι οι στρατηγικοί στόχοι της επιχείρησης που διεξάγει η Ρωσία εδώ και 6,5 μήνες ; Ο στρατηγικός στόχος του πολέμου δεν  μπορεί να είναι  στρατιωτικό μυστικό . Πρέπει να είναι δημόσιος , σαφής , σε αρμονία με τους πολιτικούς στόχους  και γνωστός σε όλους όσους καλούνται να τον κάνουν πράξη στα πολεμικά μέτωπα  είτε να τον  προωθήσουν στην διπλωματία, στα ΜΜΕ  ή στην παγκόσμια κοινή γνώμη.

Με την έναρξη των επιχειρήσεων δεν ανακοινώθηκε κάποιος  στρατηγικός  στόχος. Μπορεί να υποθέσει κάποιος ότι προέκυπτε  από την κατεύθυνση των επιχειρήσεων: Αρχικά εισέβαλαν στην Ουκρανία  από βόρειες, ανατολικές και νότιες κατευθύνσεις φθάνοντας στα προάστια  σειράς μεγάλων πόλεων , συμπεριλαμβανομένου του Κιέβου ενώ έγιναν και ναυτικές επιχειρήσεις στην περιοχή της Οδησού. Αυτές οι κινήσεις υποδείκνυαν ως στρατηγικό στόχο την  κατάληψη της πρωτεύουσας και την ανατροπή του καθεστώτος που προέκυψε από το αμερικανοκίνητο πραξικόπημα του 2014. Όμως η κατάληψη του Κιέβου εγκαταλείφθηκε  χωρίς οι λόγοι να είναι προφανείς. Το  ίδιο έγινε και στο Χάρκοβο τη δεύτερη πόλη της χώρας, με πλειοψηφία ρωσικού/ρωσόφωνου πληθυσμού και παρελθόν εξεγέρσεων κατά των αμερικανοστήρικτων  πραξικοπηματιών.  Επίσης χωρίς μάχη και χωρίς επίσημη εξήγηση αποχώρησαν από τα προάστια μιας σειράς σημαντικών πόλεων.

Μετά από αυτή την αναδίπλωση,  ανακοινώθηκε ότι στρατηγικός στόχος της επιχείρησης θα ήταν η απελευθέρωση του Ντονιέτσκ και Λουχάνσκ και ότι τα στρατεύματα που αναδιπλώθηκαν από  το Κίεβο θα μεταφέρονταν εκεί . Αυτός ο στόχος δύσκολα μπορεί να θεωρηθεί ότι καλύπτει  τους εξαγγελθέντες πολιτικούς στόχους, αφού η επίτευξη του αντικειμενικά δεν θα οδηγούσε στην ουδετεροποίηση της Ουκρανίας . Επιπλέον  διακηρύχθηκε ότι πλέον θα θεωρούνται απελευθερωμένες περιοχές οι περιοχές στην περιφέρεια του Χάρκοβο, του Ζαπορόζιε και της Χερσώνας, και τώρα εγκαταλείφθηκαν κομμάτια τους οπότε εκ των πραγμάτων οδηγούσε τα παρακάτω κλιμάκια σε υποτίμηση της σημασίας  της στρατιωτικής προσπάθειας εκεί και σε απογοήτευση τους τοπικούς ρωσικούς πληθυσμούς που αντιλαμβάνονται σαν πρόσφυγες στη Ρωσία πλέον ότι η θέση τους σε μια ενδεχόμενη αποχώρηση του ρωσικού στρατού θα είναι επισφαλής , όπως ακριβώς έγινε στις πόλεις γύρω από το Κίεβο.

 Η συγκέντρωση της  Ουκρο-ΝΑΤΟικής αντεπίθεσης  στα δύο άκρα του μετώπου,   Χερσώνα και Χάρκοβο και η στρατηγική ήττα των ρωσικών δυνάμεων στην τελευταία δεν μπορεί να θεωρηθεί άσχετη με αυτή τη διατύπωση/αναπροσαρμογή  του στρατηγικού στόχου . Ηδη φαίνεται να προετοιμάζεται νέα ουκροΝΑΤΟική επίθεση στο  -μικρού βάθους-  κέντρο του μετώπου στον άξονα Βουλεντάρ- Βολνοβάκα -Μαριούπολη  με στόχο τη διάσπαση των απελευθερωμένων περιοχών και την περικύκλωση και καταστροφή των ρωσικών δυνάμεων στις επαρχίες Ζαπορόζιε και Χερσώνα. Οι συνέπειες βέβαια θα είναι ολέθριες και για την όλη επιχείρηση και για τους κατοίκους αυτών των περιοχών .  

Όμως και ο περιορισμένος στόχος της πλήρους απελευθέρωσης της περιοχής που απελευθερώθηκε , κάθε άλλο παρά υπηρετείται  με την αποφασιστικότητα που επιβάλλουν  οι θυσίες του τοπικού ρωσικού πληθυσμού επί 8 χρόνια . Οι δυνάμεις που βρίσκονται εκεί αποσύρθηκαν από τα άλλα μέτωπα  της Χερσώνας και μεταφέρθηκαν εκεί στο μέτωπο του Χάρκοβο, δεν υπήρξε καμία αριθμητική ενίσχυση και πάντως η ισορροπία δυνάμεων άλλαξε προς όφελος των Δυτικών και ουκρανοναζί που μετέφεραν εκεί 1.000.000 στρατιώτες ενάντια σε 100.000 Ρώσους στρατιώτες. Επαγγελματίες βέβαια, αλλά οι αριθμοί δεν αλλάζουν. Μετά την κατάληψη του Σεβερντονετσκ –Λισιχάνσκ  οι ρωσικές δυνάμεις έδειχναν να έχουν μπεί σε μια περίοδο ανάπαυσης. Περιορίστηκαν σε βολές βαρέων όπλων και αψιμαχίες σε διάφορα μικρά χωριά,  περιορισμός της αεροπορίας του πυροβολικού και των πυραύλων, δίνοντας πολύτιμο χρόνο στη Δύση να ανασυγκροτήσει τις Ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις και να μεταφέρει στο μέτωπο διακόσιεσπενήντα χιλιάδες δυτικούς στρατιωτικούς σαν «εθελοντές». Τα καταστροφικά αποτελέσματα της καλοκαιρινής ραστώνης έγιναν αισθητά τις πρώτες μέρες του Σεπτέμβρη και η παρούσα κατάσταση μόνο σταθερή δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί.

Δεν είναι ακόμη αργά για τη Ρωσία αλλά σίγουρα τώρα είναι πιο δύσκολα. Πρέπει να διατυπώσει ξεκάθαρους στρατηγικούς στόχους και να τους υποστηρίξει όχι μόνο με διάθεση δυνάμεων αλλά και με ανάλογη κινητοποίηση του πληθυσμού και με αξιοποίηση των εν δυνάμει συμμάχων της που δεν είναι ούτε λίγοι ούτε αμελητέοι . Όπως ήρθαν τα πράγματα δεν πρόκειται πλέον για κάποια περιορισμένη στρατιωτική επιχείρηση. Οι ΗΠΑ θέλουν πόλεμο, έχουν κάθε λόγο γιαυτό. Η Ρωσία  δεν μπορεί από μόνη της, όσο και να θέλει,  να τον αποφύγει.  Οι αντίπαλοι καταλαβαίνουν ότι πολλά θα κριθούν από την έκβασή του και για τους ίδιους.  Εκ των πραγμάτων το διακύβευμα είναι πλέον μεγάλο.

https://litlepost.blogspot.com/2022/09/14-2022.html

 

Mεγάλη δικαστική ήττα για τα «Eλληνικά Hoaxes»

Mεγάλη δικαστική ήττα για τα «Eλληνικά Hoaxes»

Δευτέρα, 12 Σεπτεμβρίου 2022

Επιτέλους η Ελληνική Δικαιοσύνη αποφάσισε να ορθώσει το ανάστημα της απέναντι σε όσους στο όνομα του πολιτικά ορθού και των απανταχού κλισέ επιχειρούν να λογοκρίνουν, να απαγορεύσουν την ελεύθερη διακίνηση της πληροφορίας και να ακυρώσουν με νομικά και δικανικά  τερτίπια την ελευθερία έκφρασης.

Τα έργα και οι ημέρες των «Ελληνικών Ηoaxes» είναι γνωστά. Πληθαίνουν καθημερινά οι πολίτες αλλά και οι δημοσιογράφοι που προσφεύγουν στην Δικαιοσύνη προκειμένου να καταγγείλουν αυτήν την ιδιόμορφη φίμωση του διαδικτυακού ελεύθερου λόγου. Αυτόκλητοι φύλακες  και προστάτες τάχα μου των χρηστών του Διαδικτύου από fake news, στην πραγματικότητα υπάλληλοι του κ. Ζουγκεμπεργκ , του ιδιοκτήτη του Facebook τα «Ελληνικά Hoaxes» ενεργούν σαν λογοκριτές  κρίνοντας αυθαίρετα περί του γνησίου μίας είδησης ή πληροφορίας.

Το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών έρχεται να δώσει ένα τέλος σε αυτήν την ιδιότυπη ομηρία στην οποία έχουν περιέλθει δημοσιογράφοι και ιστοσελίδες αλλά και απλοί πολίτες.

Συγκεκριμένα με την απόφαση 8408/2022 του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, που δημοσιεύθηκε στις 9 Αυγούστου 2022, απορρίφθηκε η αγωγή των «Ελληνικά hoaxes» κατά του δικηγόρου Τηλέμαχου Χορμοβίτη και καταδικάσθηκαν στην δικαστική δαπάνη του.

Τα «Ελληνικά hoaxes» με την αγωγή τους κατηγορούσαν τον δικηγόρο για εξυβριστικούς και συκοφαντικούς ισχυρισμούς σε βάρος τους και ζητούσαν αποζημίωση για την «ηθική βλάβη που υπέστησαν».

Το δικαστήριο έκρινε ότι τα «Ελληνικά hoaxes» αποτελούν πρόσωπα της δημόσιας σφαίρας και συνεπώς η δράση τους συνιστά ζήτημα γενικότερου ενδιαφέροντος και είναι δεκτική κριτικής, οι δε χαρακτηρισμοί του εναγόμενου, παρά το γεγονός ότι ήταν έντονοι, συνιστούν αξιολογικές κρίσεις και εκφορά γνώμης στο πλαίσιο της πολυφωνίας και του πλουραλισμού που χαρακτηρίζουν μια δημοκρατική κοινωνία.

Δείτε αναλυτικά το κείμενο που έγραψε ο δικηγόρος Τηλέμαχος Χορμοβίτης σχετικά με την αγωγή από τα «Ελληνικά Ηoaxes» και δημοσιεύεται στο Διαδίκτυο:

«H αγωγή που άσκησαν εναντίον μου τα “Eλληνικά Hoaxes” τον Μάιο του 2021 απορρίφθηκε ως αβάσιμη.

Όπως αναφέρει η απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών:

 «Η ενάγουσα και τα μέλη της, μολονότι δεν είναι πολιτικά πρόσωπα, ούτε ασκούν κάποια εκ των θεσμοθετημένων εξουσιών,…, αποτελούν πρόσωπα της δημόσιας σφαίρας και, επομένως, η δράση τους συνιστά ζήτημα γενικότερου ενδιαφέροντος και είναι δεκτική κριτικής. Στο πλαίσιο αυτό της κριτικής, οξείας μεν, πλην αναγκαίας και απαραίτητης στο πλαίσιο λειτουργίας της δημοκρατικής κοινωνίας, εντάσσονται και τα επίδικα κείμενα” και “τα ανωτέρω γραφόμενα αποτελούν αξιολογικές κρίσεις και εκφορά γνώμης στα πλαίσια αφενός μεν του δικαιολογημένου ενδιαφέροντος του εναγόμενου περί ενημέρωσης του κοινωνικού συνόλου για ζήτημα γενικού ενδιαφέροντος, αφετέρου δε, της πολυφωνίας και του πλουραλισμού, έννοιες που αποτελούν ακρογωνιαίο λίθο στην ομαλή λειτουργία της δημοκρατικής κοινωνίας…».

Τα τελευταία χρόνια, τα “Ελληνικά Hoaxes” -βασιζόμενα στην προνομιακή σχέση τους με έναν πανίσχυρο οργανισμό όπως το Facebook- επέβαλαν τη δικιά τους , υποκειμενική και ιδεολογικά φορτισμένη, άποψη σαν τη “μοναδική αλήθεια” και χαρακτηρίζοντας κάθε διαφορετική γνώμη ως “παραπληροφόρηση” και “fake news” την εξοβέλιζαν από το δημόσιο διάλογο. Αλλά δεν τους έφτανε αυτό. Επιπλέον θέλησαν να φιμώσουν και κάθε κριτική εναντίον τους αλλά ευτυχώς η Ελληνική Δικαιοσύνη έκρινε διαφορετικά. Και πέρα από την προσωπική δικαίωση, η σημερινή μέρα είναι μια καλή μέρα για την ελευθερία του λόγου στην χώρα μας, αφού η συγκεκριμένη απόφαση μπορεί να χρησιμοποιηθεί μελλοντικά από όσους θα έχουν την ατυχία να βρεθούν στη δικιά μου θέση επειδή απλά τόλμησαν να εκφράσουν τη γνώμη τους. Κακά τα ψέματα, στην Ελλάδα η νομολογία δεν είναι ευνοϊκή για την ελευθερία του λόγου, αλλά τέτοιες αποφάσεις δείχνουν ότι τα πράγματα σιγά σιγά αρχίζουν να αλλάζουν.

Κλείνοντας θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους όσους με βοήθησαν και όσους προσφέρθηκαν να με βοηθήσουν σε αυτήν την περιπέτεια και ιδιαίτερα έναν πραγματικό φιλελεύθερο, τον δικηγόρο και φίλο Τάσο Αβραντίνη. Συνεχίζουμε».

 

https://litlepost.blogspot.com/2022/09/12-2022.html

 

Όργιο καταστολής στη Λάρισα: Αντιστάθηκε σε αστυνομικό έλεγχο και βρέθηκε για 3 χρόνια στη φυλακή ! Ζούμε σε εποχές φασιστικής δικτατορίας στην Ελλάδα!!!

Όργιο καταστολής στη Λάρισα: Αντιστάθηκε σε αστυνομικό έλεγχο και βρέθηκε για 3 χρόνια στη φυλακή ! Ζούμε σε εποχές  φασιστικής δικτατορίας στην Ελλάδα!!!

Ακόμα και αν φαντάζει απίστευτο και δυστοπικό, ένας 35χρονος συνελήφθη, απολογήθηκε και καταδικάστηκε σε 3 χρόνια κάθειρξη με fast track διαδικασίες (εντός ενός 24ωρου) γιατί αντιστάθηκε σε έναν αστυνομικό έλεγχο.

08/09/2022, 15:51

Το δόγμα «νόμος και τάξη» που επιβάλλεται με κάθε κόστος από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, ξεπέρασε κάθε όριο, το προηγούμενο διήμερο στην Λάρισα, με τα τοπικά Μέσα μάλιστα να πανηγυρίζουν για αυτό.

Όλα ξεκίνησαν, τα ξημερώματα της Κυριακής (4/9), όταν ένας άνδρας ποδηλάτης έκανε την βόλτα του στην πλατεία Φρούριο στο κέντρο της Λάρισας. Ένα περιπολικό της Αστυνομίας βρέθηκε στο σημείο και ο οδηγός του αποφάσισε να κινηθεί πέριξ της πλατείας και να πλησιάσει τον ποδηλάτη, στον οποίο και έκανε νόημα να απομακρυνθεί από τον πεζόδρομο.

Ο 35χρονος δεν έκανε στην άκρη και οι αστυνομικοί «προσβεβλημένοι» θεώρησαν ότι εμποδίζει το έργο τους και αποφάσισαν να τον ακινητοποιήσουν και να τον ελέγξουν.

Ο άνδρας μη μπορώντας να αντιληφθεί την αιτία του ελέγχου και ενώ έδωσε τα στοιχεία του στους αστυνομικούς, ύψωσε τον τόνο της φωνής του και προσπάθησε να ζητήσει το λόγο.

Σύμφωνα με την καταγγελία άλλων παρευρισκόμενων στο σημείο, το «θιγμένο» πλήρωμα του περιπολικού απώθησε τον 35χρονο, τον ακινητοποίησε και χωρίς καμία δικαιολογία του πέρασε χειροπέδες, ώστε να τον μεταφέρει με το περιπολικό στο αστυνομικό τμήμα.

Άμεσα, άλλος κόσμος που καθόταν στην πλατεία, αντέδρασε στην αστυνομική αυθαιρεσία και ζήτησε από τους αστυνομικούς να απομακρυνθούν, με τους ίδιους να προχωράνε σε εξακρίβωση στοιχείων ακόμη 4 ατόμων.

Τότε, ήταν που συνέβη το απίστευτο, καθώς κάποιοι από τους θαμώνες της πλατείας κατέγραφαν το περιστατικό σε βίντεο με τα κινητά τους τηλέφωνα, κάτι που εξαγρίωσε ακόμα περισσότερο τους άνδρες της ΕΛ.ΑΣ. Ένας εξ αυτών, έσπρωξε μια νεαρή κοπέλα, την έριξε στο έδαφος και την τράβηξε με βία μέχρι το περιπολικό ώστε να την οδηγήσει και αυτήν στο τμήμα.

Τα αίματα άναψαν, και ορισμένοι εκ των παρευρισκόμενων αντέδρασαν και επιτέθηκαν στους αστυνομικούς με αποτέλεσμα να τους τραυματίσουν.

Όταν κατέφτασαν στο σημείο ενισχύσεις της ΕΛ.ΑΣ, πολλοί από τους παρευρισκόμενους είχαν ήδη αποχωρήσει και όπως καταγγέλλουν οι φίλες του 35χρονου, οι τραυματίες αστυνομικοί υπέδειξαν αυτόν ως υπαίτιο της επίθεσης, την στιγμή που η επίθεση λάμβανε χώρα ενόσω ο ίδιος ήταν δέσμιος με χειροπέδες!

«Είχαν τα στοιχεία του από πριν, ήταν το εξιλαστήριο θύμα και προσπάθησαν να του φορτώσουν το μισό ποινικό κώδικα για να πάρουν εκδίκηση» περιγράφουν χαρακτηριστικά οι καταγγέλλουσες.

«Τον παρουσιάζουν ως οργανωτή της επίθεσης στου αστυνομικούς, καθώς δεν κατάφεραν να ταυτοποιήσουν κανέναν. Ο φίλος μας δεν προσπάθησε ποτέ να διαφύγει της προσαγωγής του στο τμήμα» συμπληρώνουν.

Fast track δίκη και προαποφασισμένη καταδίκη

Την μανία της αστυνομικής αρχής για αντεκδίκηση στην επίθεση που είχαν δεχτεί οι συνάδελφοί τους, ακολούθησε αυτή της δικαστικής. Αφότου, ο 35χρονος κρατήθηκε στην Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Θεσσαλίας, οδηγήθηκε στον Εισαγγελέα το πρωί της Κυριακής (4/9), όπου και του «φορτώθηκε» ένα βαρύ κατηγορητήριο, με μοναδικό στοιχείο τις καταθέσεις των αστυνομικών.

Ωστόσο, οι κατηγορίες που τον βαραίνουν είναι όλες πλημμελληματικού βαθμού και πιο συγκεκριμένα είναι η βία κατά αστυνομικών υπαλλήλων, η απόδραση (κατηγορείται ότι επιχείρησε να αποδράσει από το περιπολικό μετά τη σύλληψή του από τους αστυνομικούς), η εξύβριση, η απλή πρόκληση σωματικών βλαβών και η φθορά ξένης περιουσίας.

Σύμφωνα με την συνήθη τακτική των ελληνικών δικαστηρίων, ο άνδρας θα αφηνόταν ελεύθερος, πιθανώς με ορισμένους περιοριστικούς όρους και στη συνέχεια θα οριζόταν τακτική δικάσιμος, ώστε να δικαστεί.

Κάτι τέτοιο δεν συνέβη ποτέ, καθώς όχι απλά δεν αφέθηκε ελεύθερος, αλλά δικάστηκε με fast track διαδικασίες, την επόμενη μόλις ημέρα, Δευτέρα (5/9), με τους δικαστές να εξαντλούν μάλιστα την αυστηρότητά τους.

Ο 35χρονος καταδικάστηκε σε 37 μήνες χωρίς αναστολή, κάτι που τον οδήγησε κατευθείαν στην φυλακή. Συγκεκριμένα οι ποινές είχαν ως εξής: 24 μήνες για βία κατά αστυνομικών υπαλλήλων, 6 μήνες για απόδραση, 3 μήνες για εξύβριση, 12 μήνες για απλή πρόκληση σωματικών βλαβών και 6 μήνες για φθορά ξένης περιουσίας. Οι παραπάνω ποινές συγχωνεύτηκαν σε 37 μήνες χωρίς η έφεση να έχει αναστέλλουσα αξία.

Έγκριτες νομικές πηγές χαρακτηρίζουν την απόφαση πρωτοφανή, αναλογιζόμενοι πως επρόκειτο για κατηγορίες σε βαθμό πλημμελήματος.

Αξίζει να σημειωθεί, ότι κατά την εκδίκαση της υπόθεσης, στην δικαστική αίθουσα αλλά και έξω από αυτή, συγκεντρώθηκαν κάθε είδους αστυνομικοί που σύμφωνα με τις καταγγέλλουσες «ήταν καθ’όλη τη διάρκεια προκλητικοί, ειρωνευόταν τον κόσμο, σχολίαζαν τους μάρτυρες υπεράσπισης και είχαν μια στάση επιθετική απέναντί τους».

Από μάρτυρες υπεράσπισης…κατηγορούμενες

Η δικαστική-αστυνομική παράνοια δεν σταμάτησε εκεί, καθώς οι αστυνομικοί ήταν αποφασισμένοι να πάρουν εκδίκηση (ως άλλη συμμορία) και να «διαλευκάνουν» την υπόθεση.

Δύο γυναίκες που δεν είχαν καμία εμπλοκή στο περιστατικό και προσήλθαν στο δικαστήριο ως μάρτυρες υπεράσπισης, αναγνωρίστηκαν από τους αστυνομικούς – θύματα της επίθεσης, ως άτομα που συνέδραμαν στην επιχείρηση απόδρασης του 35χρονου.

Τότε εξελίχτηκαν κωμικοτραγικές στο δικαστικό μέγαρο της Λάρισας, με τους αστυνομικούς να φωνάζουν στους δικαστές και τους συναδέλφους τους, ότι τις αναγνωρίζουν και να απαιτούν μάλιστα την σύλληψή τους.

Όπερ και εγένετο, με τις δύο νεαρές να οδηγούνται στην αστυνομική διεύθυνση, με την κατηγορία της «συνέργειας σε απόπειρα απόδρασης» και να αφήνονται ελεύθερες μετά από ένα 24ωρο, με την δίκη τους να ορίζεται για την Παρασκευή (9/9).

Στο ενδιάμεσο, σήμερα, Τετάρτη (7/9) ο 35χρονος, οδηγήθηκε στις φυλακές Λάρισας, όπου και θα εκτίσει την ποινή του.

Η στάση των τοπικών ΜΜΕ και των συνδικαλιστών της ΕΛ.ΑΣ

Σε μια υπόθεση που θυμίζει σε μεγάλο βαθμό το περιστατικό αστυνομικής αυθαιρεσίας της Νέας Σμύρνης τον Μάρτιο του 2021, ένας συνδικαλιστής της αστυνομίας από την Λάρισα, που είχε γίνει τότε γνωστός στο πανελλήνιο για μια κατάπτυστη δήλωσή του, ξαναεμφανίστηκε τώρα με αφορμή την καταδίκη του 35χρονου.

Ο πρόεδρος της Ένωσης Αστυνομικών Λάρισας  Θανάσης Νταβούρας, μιλώντας στην εκπομπή «Αταίριαστοι» του ΣΚΑΪ, σημείωσε: «Πάνω από 20 άτομα επιτέθηκαν σε περιπολικό της άμεσης δράσης στην καρδιά της Λάρισας όταν οι συνάδελφοι προσπαθούσαν να συλλάβουν ένα άτομο για να το προσαγάγουν στο Αστυνομικό Τμήμα. Χάρη στον επαγγελματισμό και στην τύχη δεν συνέβη το χειρότερο.  Κάποιοι νομίζουν ότι μπορούν να παίζουν με τους αστυνομικούς, όμως οι αστυνομικοί κατάφεραν να προχωρήσουν στην σύλληψη του ατόμου».

Μάλιστα, απείλησε εμμέσως και προειδοποίησε για επερχόμενες (κατα)δικαστικές αποφάσεις καθώς τόνισε πως : «στη Λάρισα δεν χωράνε τέτοια πράγματα, σε λίγο κάποιοι θα χάσουν τον ύπνο τους διαβαίνοντας το κατώφλι του εισαγγελέα».

Στο σημείο αυτό, αξίζει να θυμίσουμε τη δήλωση που είχε κάνει με αφορμή την επίθεση των αστυνομικών σε έναν νεαρό στην πλατεία της Νέας Σμύρνης το 2021, όταν και είχε επισημάνει πως: «Την πάτησαν οι συνάδελφοι λόγω απειρίας. Για τρεις γκλοπιές απολογούμασταν γονατιστοί σε όλο το απλυταριό».

Ο Θανάσης Νταβούρας είναι ο Α’ αντιπρόεδρος της ΠΟΑΣΥ αλλά και πρόεδρος της Ένωσης Αστυνομικών Λάρισας. Είναι δηλαδή ένας μπατσοσυνδικαλιστής, τον οποίο επέλεξαν τα άλλα φασιστικά μπατσογούρουνα να τους εκπροσωπεί. Συνεπώς, οι δημόσιες τοποθετήσεις του εκπροσωπούν το σύνολο των απόψεων των ένστολων φασιστικών αληταράδων του κλάδου που εκπροσωπεί.

Και τι επέλεξε να πει προς τους πολίτες εκείνη την κρίσιμη στιγμή για την ελληνική κοινωνία και τη σχέση της με τα άλλα μπατσογούρουνα ο σκατόμπατσος Νταβούρας: ότι η επίθεση στον νεαρό στη Νέα Σμύρνη ήταν μεμονωμένο περιστατικό, ότι οι εικόνες που βγήκαν προς τα έξω ήταν λόγω «απειρίας των συναδέλφων» του, ότι ο εν λόγω ξυλοδαρμός ήταν ένα «ατυχές περιστατικό», ότι οι εν λόγω αστυνομικοί δικάστηκαν από τα ΜΜΕ, γιατί το βίντεο που όλοι είδαμε «δεν το είδαμε από την αρχή».

Σε άλλη του αποστροφή προς κάθε ενδιαφερόμενο, ο ίδιος είχε δηλώσει πως «άμα δεν μας γουστάρετε, τραβάτε στη Βόρεια Κορέα».

Επίσης, όταν τον Απρίλιο του 2021 αστυνομικοί με πολιτικά στη διάρκεια ελέγχου σε μαθητές που βρισκόταν σε πάρκο της Λάρισα, έριξαν βίαια στο έδαφος έναν 13χρονο με αποτέλεσμα να καταλήξει στο νοσοκομείο με σπασμένο χέρι, ο ίδιος και η Ένωση αστυνομικών που εκπροσωπεί τόνιζαν πως επρόκειτο για έναν τυπικό έλεγχο του Τμήματος Δίωξης Ναρκωτικών και πως δεν είχαν αντιληφθεί το σπασμένο χέρι του παιδιού.

Αξίζει να σημειωθεί ότι παρόμοια στάση κράτησαν και τα τοπικά πληρωμένα πετσωμένα ΜΜΕ της Λάρισας, όπου σχεδόν πανηγύρισαν με την καταδίκη και την φυλάκιση του 35χρονου.

https://litlepost.blogspot.com/2022/09/8-2022.html