Επιτροπής Αλληλεγγύης για τους Μετανάστες
Δελτίο Τύπου 28/2/2010
Πραγματοποιήθηκε χθες στον χώρο των ΤΕΙ Ηγουμενίτσας, η 4η ανοιχτή Γενική Συνέλευση της Επιτροπής Αλληλεγγύης για τους Μετανάστες.
Συμμετείχαν πολίτες, εργαζόμενοι, φοιτητές των ΤΕΙ, εκπαιδευτικοί, δημοσιογράφοι, δικηγόροι, αντιπρόσωποι του Δικτύου για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα της Αθήνας, αντιπρόσωποι της αντίστοιχης κίνησης της Πάτρας, αντιπρόσωποι συναφών συλλογικοτήτων από Άρτα, Ιωάννινα, Κέρκυρα. Επίσης μέλη και ο Γραμματέας της ΝΕ του ΣΥΝ Θεσπρωτίας.
Αρχικά έγινε ενημέρωση για τις δράσεις και πρωτοβουλίες της Επιτροπής και τι δεδομένα, παρατηρούν όταν επισκέπτονται τους μετανάστες στο χώρο παραμονής τους, με στόχο την επαφή μαζί τους, παροχή ιατρικής φροντίδας και διανομή του συγκεντρωθέντος υλικού από τρόφιμα, φάρμακα και ρούχα. Ποιες συνθήκες επικρατούν στο χώρο κρατητηρίων του παλιού ΟΛΗΓ. Τι γίνεται με τους ανήλικους και τις γυναίκες κρατούμενους, τις συνθήκες κράτησης τους, τη φιλότιμη προσφορά ιματισμού και συσσιτίου από πολίτες που αναπτύσσουν μεμονωμένες δράσεις αλληλεγγύης & τον παπα-Θόδωρο. Επίσης έγινε αναφορά σε πρόσφυγες με σοβαρά προβλήματα υγείας ή σοβαρά οικογενειακά προβλήματα(νεκροί συγγενείς λόγω πολέμου) έλλειψη στοιχειωδών υποδομών υγιεινής, σίτισης, νομιάτρου, ιατροδικαστή, καθώς και άλλα συναφή ζητήματα. Τι υλικό ιματισμού και φάρμακα έχει συγκεντρωθεί μέχρι στιγμής, καθώς η δραστηριότητα των μελών της Επιτροπής ευαισθητοποίησε φίλους και συναφείς συλλογικότητες από τους γειτονικούς νομούς. Πως ανταποκρίθηκαν μέχρι στιγμής οι τοπικές αρχές και φορείς.
Την εμπειρία της κίνησης της Πάτρας μετέφερε ο Γιάννης Λάμπρου. Η δραστηριότητα μετακίνησης στην Πάτρα παρατηρείται εδώ και 14 περίπου χρόνια, ενώ η αντίστοιχη κίνηση μετράει περίπου 2,5 χρόνια δράσης. Η δαιμονοποίηση των προσφύγων από το συντηρητικό κομμάτι της κοινωνίας ήταν λογικό να φέρει αντίδραση. Δεν υπάρχουν παραδείγματα προς μίμηση, κάθε περίπτωση τέτοιας κίνησης είναι ξεχωριστή και μόνη της πρέπει να βρει τις δυνατότητες και τα όρια της. Οι μετανάστες στην Πάτρα ήταν αρχικά Κούδροι και Αφγανοί και η κίνηση κατάφερε σταδιακά να σταθεροποιήσει τις παρακάτω δράσεις : Ιατρική – φαρμακευτική βοήθεια στους πρόσφυγες Εβδομαδιαία διανομή τροφίμων και ρούχων. Σχολείο ελληνικών για μετανάστες με εθελοντές έλληνες δασκάλους με στόχο την ενδυνάμωση της καθημερινότητας του μετανάστη και την κτήση της αίσθησης της κοινότητας. Παράλληλα με υποστηρικτικές πολυεπίπεδες δράσεις όπως παραστάσεις σε δημοτικά ή νομαρχιακά συμβούλια (συχνά μαζί με μετανάστες). Πετύχαμε τη ματαίωση του γκρεμίσματος του καταυλισμού. Η κίνηση απέκτησε αποδοχή της τοπικής κοινωνίας. Η πολιτεία θα πρέπει να αντιμετωπίζει με πολιτικές ενδυνάμωσης ή ένταξης τα κοινωνικά ζητήματα και όχι με πολιτικές καταστολής. Η παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας είναι ισχυρός αντίλογος στην μικροεγληματικότητα για την οποία κατηγορούνται οι πρόσφυγες. Δεν μπορεί ο άνθρωπος να εγκλωβίζεται σε μια γκρίζα ζώνη. Σύντομα μεταφέρθηκε και η εμπειρία της Άρτας με τους μετανάστες που απασχολούνται στους πορτοκαλεώνες, τις συνθήκες διαβίωσης τους και τις αντίστοιχες παραστάσεις στις αρχές.
Την εμπειρία της Αθήνας μετέφερε ο Γιώργος Μανιώτης. Πρέπει να δούμε όλη τη διαδρομή και τη συνέχεια του μεταναστευτικού ταξιδιού. Υπάρχουν συγκεκριμένα πολιτικά ζητήματα που αναδεικνύονται μέσα από τις συμμετοχικές διαδικασίες και την καταγγελία του εργασιακού μεσαίωνα που δεν λαμβάνει υπόψη τις δικές τους ανάγκες. Η συνθήκη της Γενεύης του 1951 δεν μπορεί να καλύψει τα σημερινά μεταναστευτικά ρεύματα.
Στη συνέχεια έκανε την κεντρική εισήγηση η διακεκριμένη νομικός κ. Ιωάννα Κούρτοβικ, η οποία αναφέρθηκε στο συνολικό φάσμα της μετανάστευσης και τα νομικά, πολιτικά και κοινωνικά θέματα που ανακύπτουν. Μετανάστευση και προσφυγιά μια τραγωδία ή ελεγεία με κοινωνική εκμετάλλευση καταστολή και διακινητές παράνομους που ο μετανάστης τους βλέπει σαν σωτήρες. Ξεκίνησε αναφερόμενη στη λογική των αριθμών των παράνομων μεταναστών που η ακρίβειά τους παίζει ρόλο στην επιλογή των αντίστοιχων πολιτικών. ΝΔ 1,3 εκ. ΚΚΕ 1,5 εκ. ΛΑΟΣ 2εκ. κυβέρνηση 0,85 εκ. Για να έρθει κάποιος στην Ελλάδα νόμιμα υπάρχουν οι εξής τρόποι : α) μετάκληση : ειδική άδεια για δουλειά που δεν μπορεί να γίνει από Έλληνες. β) Οικογενειακή συνένωση : ως μέλη οικογένειας κάποιου μετανάστη. γ) άσυλο : εδώ πρέπει να τονιστεί πως η συνθήκη της Γενεύης δεν έγινε στην ουσία για να καλύψει τους κυνηγημένους, αλλά για να καλύψει εκείνους που θα ήθελαν να διαφύγουν από τα τότε σοσιαλιστικά καθεστώτα της ανατολικής Ευρώπης. Από τους αιτούντες για άσυλο τα ποσοστά είναι μόνο 0,5% στη χώρα μας, ενώ στην Ευρώπη 30-40%. Οι πρόσφυγες για λόγους ανθρωπιστικούς μπορούν να μείνουν στη χώρα που αιτούνται άσυλο μέχρι να βελτιωθεί η κατάσταση στη χώρα τους. Δικαιούνται στέγης, δομής εκμάθησης γλώσσας, επιδόματος διαβίωσης. Στην ουσία δημιουργείται μια γκρίζα ζώνη στην Ελλάδα για να μην περάσουν στην Ευρώπη και ασκούνται πιέσεις στην Τουρκία για συγκράτηση της μετανάστευσης, ώστε να μην πληρώνει η Ευρώπη τους πολέμους που δημιουργούν την ανθρωπιστική κρίση. Σήμερα αναφέρονται 15.000 έως 30.000 νεκροί πρόσφυγες, στα σύνορα της Ευρώπης. Υπάρχει ανάγκη να αναζητούμε τρόπους με τους οποίους οι κοινωνίες δεν έχουν κατασταλτικούς μηχανισμούς με γκέτο. Ο ρόλος των μεταναστών δυναμιτίζει την κοινωνική συνοχή. Πρέπει να φτιάχνουμε κοινωνίες που απελευθερώνουν τις δυναμικές της εξέλιξης. Νέες ταξικές διακρίσεις θα φέρουν νέες εφεδρείες για το προλεταριάτο. Πρέπει να αντισταθούμε στην κρατική καταστολή (συγκροτούνται πριν κάθε μεγάλη κινητοποίηση υποστηρικτικές ομάδες δικηγόρων). Πρέπει να δείχνουμε την κοινωνική μας αλληλεγγύη ( NO BORDER CAMP – Παγανή Λέσβου). Μετά από τη συμφωνία στο Δουβλίνο κάθε μετανάστης που υποβάλει αίτηση για άσυλο σε πρώτη ευρωπαϊκή χώρα εισόδου καταγράφεται και δακτυλοσκοπείται σε ευρωπαϊκή βάση δεδομένων. Δικαιούται δωρεάν περίθαλψη.
Στη συνέχεια ξεκίνησαν τοποθετήσεις των παρευρισκομένων που ανέδειξαν τον προβληματισμό τους για το ζήτημα των μεταναστών τοπικά και γενικότερα. Αρκετοί έθεσαν το πολιτικό ζήτημα για το Σχέδιο Νόμου που αφήνει μεγάλο μέρος μεταναστών και προσφύγων εκτός διαδικασίας απόκτησης δικαιωμάτων.
Τονίστηκε επίσης πως θα πρέπει να πάρουμε με το μέρος μας την κοινωνία και για να συμβεί αυτό θα πρέπει τα επιχειρήματά μας να έχουν αξιακό χαρακτήρα.
Επίσης πολλοί συμφώνησαν πως θα πρέπει η επιτροπή να αποκτήσει έδρα, ότι αρκετά μέλη αποσύρονται γιατί οι συλλογικές διαδικασίες πολλές φορές είναι επίπονες και αναποτελεσματικές και ότι όσο η οργάνωση και ο συντονισμός του συνολικού εγχειρήματος αλληλεγγύης καθυστερεί, τόσο οι υπεύθυνοι τοπικοί ή κεντρικοί φορείς αποφεύγουν να αναλάβουν τις ευθύνες τους.
Επόμενο ραντεβού :
Με αφορμή την Πανευρωπαϊκή Απεργία των Μεταναστών στη 1 Μαρτίου, αντιρατσιστικό συλλαλητήριο με συμμετοχή συλλογικοτήτων από τους γειτονικούς νομούς, στην Ηγουμενίτσα, την Τρίτη 2/3 ώρα 18:00.
Ηγουμενίτσα 28/2/2010
Ο υπεύθυνος ενημέρωσης
igoumenitsa.gr