Η Αριστερά της ευθύνης...
Στα χρόνια της πανδημίας ξεπροβάλλει δειλά ένα νέο είδος Αριστεράς, τόσο νέο που μυρίζει ναφθαλίνη.
Είναι η Αριστερά της ευθύνης, η Αριστερά που επικροτεί τον αποκλεισμό του ενός τρίτου του πληθυσμού από κάθε κοινωνική δραστηριότητα και απαιτεί συνεχώς λοκντάτουν.
Τα οποία μάλιστα εμφανίζει ως αυταπόδεικτες αναγκαιότητες και όποιος διαφωνεί είναι ψέκας ή νεοφιλελεύθερος.
Αλλά οι ανεμβολίαστοι, λέει, δεν αποκλείονται από κάτι αφού η μόνη εναλλακτική είναι το λοκντάουν! Άλλωστε κάθε μέτρο εις βάρος τους είναι για την προστασία τη δική τους και της κοινωνίας.
Για κακή τους τύχη όμως, δεν συμφωνεί μαζί τους ούτε ο Μητσοτάκης που ομολόγησε στην Washington Post ότι «κάνουμε τη ζωή δύσκολη σε όσους δεν θέλουν να εμβολιαστούν». Αυτολεξεί. Ωμά ειλικρινής, είπε τα πράγματα με το όνομά τους, χωρίς αστεία φτιασιδώματα.
Και γιατί να μην είναι ειλικρινής ο Μητσοτάκης όταν η Αριστερά της ευθύνης σπεύδει, όχι μόνο να στηρίξει τις τιμωρητικές και διαχωριστικές πολιτικές του, αλλά και να τις εξωραΐσει, ως σωτήριες και δίκαιες;
Φυσικά οι ανεμβολίαστοι, είτε με λοκντάουν είτε όχι θα συνεχίσουν να πηγαίνουν στις δουλείες τους, στα κλειστά και υπερπλήρη εργοστάσια και μαγαζιά που δεν τηρούν στοιχειώδη μέτρα προστασίας.
Εκεί τα τεστ είναι αποτελεσματικά αλλά δεν είναι στα θέατρα που, λόγω μειωμένης πληρότητας και υποχρεωτικής χρήσης μάσκας, ο κίνδυνος μετάδοσης είναι ελάχιστος, ακόμα και αν υπάρχουν φορείς με λανθασμένα αρνητικό αποτέλεσμα.
Πιθανόν μάλιστα να είναι μεγαλύτερος από τους εμβολιασμένους οι οποίοι δεν ελέγχονται ποτέ, ακόμα και αν έχουν εμβολιαστεί 7 μήνες πριν, ενώ ως γνωστόν και νοσούν και μεταδίδουν, έστω και λιγότερο.
Για αυτό άλλωστε η Πορτογαλία (90% εμβολιασμένοι) επέκτεινε τα υποχρεωτικά τεστ για είσοδο σε κλειστούς χώρους και σε αυτούς.
Εδώ αντιθέτως, μπορούν να συνωστίζονται παντού ο ένας πάνω στον άλλον, χωρίς κανέναν έλεγχο. Μακριά όμως από όσους προσβάλλουν την αισθητική και τη νοημοσύνη τους με τον «σκοταδιστικό» αρνητισμό τους.
Η Αριστερά της ευθύνης μασκαρεύει ως κοινωνική ευαισθησία τη θλιβερή προσχώρησή της στον κοινωνικό αυτοματισμό και τον κρατικό αυταρχισμό, αλλά θυμώνει όταν της υπενθυμίζουν ότι έχει μεταμορφωθεί σε καθετωτική.
Ας μην τα βάζει όμως με τον καθρέφτη, αυτός δεν δείχνει παρά το πρόσωπό της…
https://litlepost.blogspot.com/2021/11/27-2021.html
