Τα φασιστικά χαρακτηριστικά του καθεστώτος της 4ης Αυγούστου
Πέρα από τις
ηλιθιότητες και τις βλακείες που λένε κάποιοι δικαιωματικούληδες νεοφιλελε
«αριστεριστές» τα βασικά χαρακτηριστικά του του καθεστώτος της 4ης Αυγούστου
ήταν φασιστικά, θα μπορούσαμε να πούμε ότι το καθεστώς έκτακτης ανάγκης της 4ης
Αυγούστου ήταν δικτατορία με φασιστικό προσανατολισμό. Η συνύπαρξη δύο κέντρων
εξουσίας, του Θρόνου και της κυβέρνησης, βασίστηκε στον φασισμό. Άλλωστε και ο
Μουσολίνι στην Ιταλία, διατήρησε την βασιλεία, και στηρίχθηκε από αυτήν.
Η συνύπαρξη
των δύο κέντρων εξουσίας και η ύπαρξη Αρχηγού (όπως εμφανιζόταν ο Μεταξάς),
ερχόταν σε αντίθεση με την ανυπαρξία φασιστικού μαζικού κινήματος για την
διατήρηση του καθεστώτος. Λύση για αυτό βρέθηκε. Αν δεν υπήρξε κάποιο
προηγούμενο φασιστικό μαζικό κίνημα, επιβλήθηκε ο φασισμός μέσω του κράτους, το
οποίο φρόντισε να εισχωρήσει σε όλες τις μαζικές οργανώσεις και να τις κάνει
φασιστικές.
Και αν δεν
υπήρχαν, τις ίδρυσε. Όπως την φασιστική οργάνωση νεολαίας, την Εθνική Οργάνωση
Νεολαίας, όπου ήταν υποχρεωμένα να οργανωθούν όλα τα παιδιά, ανεξαρτήτως τι
ήθελαν οι γονείς τους.
Και βέβαια
βασική δύναμη στήριξής του ήταν και παρέμεινε μέχρι τέλους, ο στρατός, η ηγεσία
και η στελέχωση του οποίου ήταν σαφέστατα φιλοβασιλική, έχοντας αναδειχθεί μετά
τις μαζικές αποτάξεις των βενιζελικών στρατιωτικών, που ακολούθησαν το
αποτυχημένο κίνημα του Μαρτίου 1935. Ήταν ο στρατός που επέβαλε την παλινόρθωση
του βασιλιά και μόνο με την εξασφάλιση της συναίνεσης του στρατού μπόρεσε να
εγκαθιδρυθεί η φασιστική δικτατορία, η οποία, φυσικά, δεν ταυτιζόταν με τις στρατιωτικές
δικτατορίες, όπως θα ήταν αυτή της 21ης Απριλίου 1967. Στην περίπτωση της 4ης
Αυγούστου, δεν ήταν ο στρατός που κατέλυσε το κοινοβουλευτικό καθεστώς,
αναλαμβάνοντας την εξουσία, αλλά περιορίστηκε στη στήριξη της δικτατορίας που
επέβαλαν ο βασιλιάς και ο πρωθυπουργός.
Η
δικτατορία, όπως σε όλα τα φασιστικά καθεστώτα, εξασφάλισε τη στήριξή της
και από την αστική τάξη. Εξάλλου, για την επιβολή της είχαν εκδηλώσει
ενδιαφέρον κορυφαίοι εκπρόσωποί της, όπως ο Πρόδρομος (Μποδοσάκης) Αθανασιάδης,
ο Επαμεινώνδας Χαρίλαος κ.ά., ενώ κάποιοι συμμετείχαν και στην κυβέρνηση.
Ανάμεσά τους και ο πρόεδρος του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων Ανδρέας
Χατζηκυριάκος, που ανέλαβε το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, ο Ιωάννης Αρβανίτης
που τον διαδέχτηκε στο υπουργείο, ο τραπεζίτης Αλέξανδρος Κορυζής, υπουργός
Πρόνοιας και διάδοχος του Μεταξά στην πρωθυπουργία κ.ά. Από οικογένεια
βιομηχάνων προερχόταν και ο κυβερνητικός επίτροπος της ΕΟΝ Αλέξανδρος
Κανελλόπουλος. Η εξασφάλιση από τη δικτατορία της υποστήριξης από το μεγάλο κεφάλαιο
καθιστούσε ακόμη πιο δύσκολη την αντιπολιτευτική δράση των αστών πολιτικών, που
ένιωθαν να παραμερίζονται πλήρως. Βέβαια, οι αστοί πολιτικοί ήταν αυτοί που
έδωσαν την ψήφο τους το 1936, πειθαρχώντας στην εντολή του βασιλιά, να διαλυθεί
η Βουλή, και να εκτελεσθεί η Δημοκρατία. Η διαφορά με τον Μουσολίνι αλλά
και τον Χίτλερ, είναι ότι αυτοί διέθεταν μαζικά πλειοψηφικά κόμματα, ενώ ο
Μεταξάς είχε ένα κόμμα του 3%.
- Ο
Μουσολίνι δεν είχε πλειοψηφικό κόμμα.
- Σωστά. Το
φασιστικό κόμμα όμως είχε μαζικές ομάδες κρούσης φαλαγγιτών. Στη στημένη πορεία
προς τη Ρώμη, που έκαναν οι φασίστες σε συμφωνία με τους βιομήχανους,
συμμετείχαν 100.000 φασίστες, και ο βασιλιάς τον έχρισε αρχηγό. Ο Μεταξάς δεν
είχε καμιά τέτοια δύναμη. Του έδωσαν την εξουσία ο βασιλιάς και όλα τα τότε
πολιτικά κόμματα, με κύρια το δεξιό Λαϊκό και το κεντρώο βενιζελικό
Φιλελεύθερο. Παρόλα αυτά, ήταν φασίστας, διέλυσε την Δημοκρατία (αρχικά με την
άδεια και την παρότρυνση του βασιλιά και των πολιτικών κομμάτων, εκτός του
ΚΚΕ), επέβαλε καθεστώς βίας και τρομοκρατίας σε όσους αντιδρούσαν, και επέβαλε
φασισμό μέσω του κράτους, κάτι που έκαναν ο Μουσολίνι και ο Χίτλερ, όταν
κατέλαβαν την εξουσία. Το να λέει κάποιος ότι το καθεστώς Μεταξά δεν ήταν
ακριβώς φασιστικό, είναι άνω ποταμών. Και τα λένε αυτά οι ίδιοι που λέγανε ότι
στην Ουκρανία το 2014 έγινε "λαϊκή εξέγερση" και όχι φασιστικό
πραξικόπημα καθοδηγημένο από τις ΗΠΑ. Ακόμα και όταν τους έδειχνες μετά από ένα
χρόνο τις φασιστικές πορείες με τις δάδες, τους αγκυλωτούς σταυρούς, και τις
φωτογραφίες του Χίτλερ που ορκιζόντουσαν σηκώνοντας το χέρι ναζιστικά, πάλι το
αμφισβητούσαν, και προσπαθούσαν να σε βγάλουν τρελό.
https://litlepost.blogspot.com/2021/08/4-2021.html