Για τον Δικαιωματισμό και τη Μαρκέλα!

Πού ακούστηκε αυτό που λένε διάφορες... ταλιμπάν φεμινίστριες αλλά κι άλλες "περσόνες", βασικά του ευρύτερου "δικαιωματικού" χώρου ότι "πρέπει να προστατέψουμε τις ζωές του θύματος και της θύτριας" (!!!) στην υπόθεση της Μαρκέλας και γι' αυτό... δεν πρέπει να δημοσιοποιηθεί το όνομα της παιδεράστριας - βιάστριας;
Όταν μάλιστα η Μαρκέλλα έχει γίνει βούκινο στα κανάλια αλλά το όνομα εκείνης που της έκανε όσα της έκανε... δεν κάνει να το μάθουμε.
Καλά, ας μη σχολιάσω τις ανοησίες ότι τόσο η συγκεκριμένη παιδεράστρια όσο και η άλλη που πέταξε το βιτριόλι "έχουν διαποτιστεί από τα αντρικά πρότυπα συμπεριφοράς", δηλαδή... πάλι οι άντρες φταίνε!
Και ύστερα θυμώνουνε ορισμένες που τις αποκαλούν φεμιναζί...
Για να γυρίσουμε στο σοβαρό μέρος της υπόθεσης όμως, αυτή η... ευαισθησία να μην αποκαλυφθεί το όνομα της βιάστριας/παιδεράστριας, η οποία στο κάτω-κάτω ομολόγησε κιόλας, εμένα μου φαίνεται ΑΚΡΩΣ ΥΠΟΠΤΗ.
Και με κάνει να αναρωτιέμαι μήπως πίσω από την "ευαισθησία" κρύβεται κάποιο... ολοσκότεινο κύκλωμα τέτοιων αποτρόπαιων πράξεων.
Δεν ξεχνάω κιόλας ότι κάποια στιγμή είχε κατηγορηθεί κάποιος άλλος του ευρύτερου "δικαιωματικού" χώρου ότι είχε πάρει σπίτι του ένα ανήλικο παιδί μεταναστών και το "περιέθαλπε"... καταλαβαίνετε πώς - και όταν έγινε γνωστός ο τρόπος της "περίθαλψης", ο "χώρος" ή έστω ένα μέρος του, για να μην αδικήσω κανέναν, βγήκε κι από πάνω υποστηρίζοντας ότι... δεν έγινε και τίποτα στο κάτω-κάτω και... φυσιολογική είναι η παιδοφιλία, τι θέλετε κιόλας;!
Επίσης βέβαια δεν ξεχνάω την υπόθεση του παιδεραστή νεοδημοκράτη Γεωργιάδη (όχι του Άδωνι), ο οποίος αθωώθηκε λόγω παραγραφής και... πάλι καλά που δεν ζητάει κι αποζημίωση κιόλας!
Και βέβαια δεν ξεχνάω τις πάρα πολλές εξαφανίσεις παιδιών (που δεν ξέρω πόσα απ' αυτά βρέθηκαν τελικά και σε τι κατάσταση βρέθηκαν...), για τις οποίες δε μιλάει κανένας.
ΞΕΡΝΑΩ ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ ΑΝΑΓΚΑΣΜΕΝΟΣ ΝΑ ΤΑ ΓΡΑΦΩ.
Όμως όλα αυτά δείχνουν ότι υπάρχει κάτι πολύ σάπιο από κάτω... και να δούμε, θα βρεθεί κανένας που να καθαρίσει τη σαπίλα;
Σχολιο.- Eίναι πολύ βολικό για τα καπιταλιστικά μίντια να ταυτίζουν την προοδευτικότητα με το δικαιωματισμό και όχι με την κριτική της νεοφιλελεύθερης μετάλλαξης του καπιταλιστικού συστήματος. Οι μαύροι, οι φεμινίστριες, οι ΛΟΑΤΚΙ, οι μετανάστες, είναι πρώτα από όλα ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ που είδαν τα εισοδήματα τους να μειώνονται με την επικράτηση του νεοφιλελευθερισμού και τις δουλειές τους να χάνονται. Αυτό όμως δεν το αναφέρει κανένα συστημικό συγκρότημα τύπου. Ούτε αναφέρουν πως το ΜΕΙΖΟΝ ζήτημα είναι η ανατροπή του νεοφιλελευθερισμού από τους εργαζόμενους που ΔΕΝ πρέπει να διαχωρίζονται σε 100 μειονοτικές ομάδες. Αλλά πρέπει να συγκροτήσουν ένα πανίσχυρο εργατικό μπλοκ με αποκλειστικά ΤΑΞΙΚΑ συνθήματα που μπορούν να εμπνεύσουν λευκούς και μαύρους, ΛΟΑΤΚΙ και στρέιτ, φεμινίστριες και παραδοσιακές συζύγους.
Σχολιο.-  Επειδή ζω σε μια πόλη που βρέθηκε στο επίκεντρο της δημοσιότητας για πολυ καιρό λόγω της εξαφάνισης του Άλεξ, και είχα ασχοληθεί σε βάθος δημοσιογραφικά, ένα θα γραψω:
ΠΑΝΑΚΡΙΒΗ ΔΙΑΣΤΡΟΦΉ Η ΠΑΙΔΕΡΑΣΤΊΑ. Για λίγους που έχουν τη δύναμη να σβήνουν τα ίχνη τους.
Τότε, ο πρώτος εισαγγελέας που διάβασε την πρώτη δικογραφία που του διαβίβασε η αστυνομία, έγινε έξαλλος με τα λάθη και τις παραλείψεις που εντόπισε, την επέστρεψε πίσω και ζήτησε τα δέοντα... Άλλαξε ο εισαγγελέας στην πορεία.
Οχετός ψεύδους, παραλείψεων που έβγαζαν μάτι, εμπλοκή μυστηρίων "φιλάνθρωπων", αναίτιες παλινωδίες της αστυνομίας, και πολλά άλλα συνέθεταν το παζλ που δεν ολοκληρώθηκε ποτέ για να καλυφθούν ίχνη. Η τελική δικογραφία ήταν ένα μυθευμα που θα το ζήλευαν οι ευφάνταστος απατεώνες που ονομάστηκαν "Προφήτες" και εμπνεύστηκαν τον μύθο των θρησκειών.
Σχολιο.- Στην αρχή κυκλοφόρησε σαν φήμη, τώρα έχει πλέον επιβεβαιωθεί. Η γυναίκα που απήγαγε τη Μαρκέλα, είναι μέλος της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, είναι συριζαία, και έχει μπλεγμένη με διάφορες ΜΚΟ για να τρώει χρήματα. Γιαυτό το έχει βουλώσει το φεμινιστικό κίνημα (που ως γνωστών έχει σχέση με λεσβίες) (λεγοντας φεμινιστριες εννοω αυτες που υποστηρίζουν οτι οι γυναίκες είναι ανώτερο είδος από τους άντρες και πρεπει να πηγαίνουν μόνο με γυναίκες), γιαυτό βγαίνουνε διάφορες περσόνες σαν την Έλενα Ακρίτα και ζητούν να μη δοθεί το όνομα και η φωτογραφία της παιδόφιλης στις εφημερίδες. Αν και το πρόσωπο της το έβγαλαν χθες Σάββατο η Espresso το Μακελειό και η Star.
https://litlepost.blogspot.com/2020/06/21-2020.html

Καποιοι αριστεροί θεωρουν τους «δικαιωματικους» ότι είναι αριστεροι, και αν δεν είναι πρεπει να τους πεισουμε να γινουν.
Μην ξεχνάμε όμως και την ταύτιση μεγάλου μέρους του δικαιωματισμού με την πιο φιλελεύθερη πτέρυγα της αστικής ιδεολογίας. Αυτό είναι υγιές; Μπορεί να ανήκει αυτό στις γραμμές της αριστεράς; Ή μήπως είναι αστική ιδεολογία με προβιά αριστεράς;
Σαφώς και τα ζητήματα των δικαιωμάτων δεν μπορούν να ανάγονται σε μια μελλοντική επίλυση στον ακόμη πιο μελλοντικό σοσιαλισμό ΑΛΛΑ κρίνοντας από το τώρα και το περιεχόμενο μεγάλου μέρους του δικαιωματισμού εγώ δεν ξέρω αν μπορούν να θεωρούνται "φίλοι" αν δε θέλουμε να τους λέμε "εχθρούς".
-Όπως ακριβως θεωρουσαμε εχθρους τους ρεφορμιστες, ετσι ακριβως πρεπει να θεωρουνται εχθροι οι συγχρονοι ρεφορμιστες, οι δικαιωματικοι ρεφορμιστες.
Δεν υπάρχει Αριστερά χωρίς εργατικό κίνημα άρα το ζήτημα του ρεφορμισμού είναι εντελώς εχθρικό. Βασικά αυτό είναι η Αριστερά, το εργατικό κίνημα, η πάλη για τον κόσμο της εργασίας και ο αγώνας για την υπόθεση του σοσιαλισμού και της εργατικής τάξης.
-Και πώς πρέπει να αντιμετωπίσουμε σαν κομμουνιστές τα"αναχώματα" της αστικής τάξης; Πεδίο αναζήτησης- συζήτησης λαμπρό.
 η συμπόρευση μέ τέτοια σχήματα δεν πρόσφερε κάτι θετικό στην ταξική στόχευση και αγώνα. Αντιθέτως μέσα εκεί συμπλέουν τροτσκιστές έως αναρχικές ομάδες, από φιλελευθερους αστους έως και αντικομμουνιστές.
Κόμμα – Μέτωπο – Κίνημα
Μέτωπο χωρίς κόμμα είναι ακυβέρνητο καράβι, κόμμα χωρίς κίνημα είναι ασώματος κεφαλή. Μόνο η προσπάθεια και για τα τρία συστατικά της πολιτικής μπορεί να συγκροτήσει μια μάχιμη αριστερά.
για να δυναμώσει το Κομμουνιστικό ρεύμα και η πραγματική αριστερά. Επιβάλλεται να γίνει βαθειά, συστηματική και αμείλικτη κριτική σε όλα τα λαθεμένα ιδεολογικοπολιτικά ρεύματα που υποσκάπτουν την οικοδόμηση μιας πραγματικής αριστεράς και κομμουνιστικού ρεύματος.
Σχολιο.- Έχεις δίκιο. Εν μέρει. Για αυτό πάντα χρησιμοποιώ κατά περίπτωση τους όρους "νεοφιλελέ-μεταμοντέρνος δικαιωματισμός" ή "ευρωατλαντικός νεοφιλελέ-μεταμοντέρνος δικαιωματισμός". Το πρόβλημα δεν είναι τυπικό/ορολογίας, αλλά ουσιαστικό: αφορά το πως ιεραρχούν οι κομμουνιστές τις διεκδικήσεις που προτάσσουν σε συνάρτηση με τον στρατηγικό τους σκοπό. Ίδιον του "ευρωατλαντικού νεοφιλελέ-μεταμοντέρνου δικαιωματισμου" που περνιέται για "αριστεροσύνη" είναι η διάχυση των κοινωνικών, πολιτικών κ.λπ. υποκειμένων σε πληθώρα "ταυτοτήτων" και "συμβολικών κατασκευών" του πλήθους και των κριτηρίων διάκρισης των οποίων οὐκ ἔσται τέλος… Μάλιστα, βάσει αυτών των ιδεολογημάτων: 1. πρακτικά δεν υπάρχει άλλος ορίζοντας διεκδίκησης πέραν των δικαιωμάτων, δηλ. πέραν της σφαίρας του δικαίου του αστικού καθεστώτος, δηλ. κινούνται κατ' εξοχήν στην επιφάνεια της ολότητας της κοινωνίας και αγνοούν την ουσία, το πεδίο της επενέργειας στη φύση και των σχέσεων παραγωγής/κοινωνικών σχέσεων ως καθοριστικό και 2. δεν τίθεται επ' ουδενί λόγω θέμα ιεράρχησης δικαιωμάτων και διεκδικήσεων, στρατηγικής και τακτικών κ.ο.κ. Κατ' αυτό τον τρόπο υπονομεύεται εκ θεμελίων η ίδια η ουσία του κομμουνιστικού κινήματος, η αποστολή της εργατικής τάξης και η νομοτελής αναγκαιότητα της προοπτικής του κομμουνισμού. Το γεγονός ότι ακροδεξιά/φασίστες χρησιμοποιούν αυτή την ορολογία απαιτεί χωριστή πραγμάτευση. Π.χ. είναι σύνηθες για την αμερικανική ακροδεξιά να αποκαλούνται "κομμουνιστές" ακόμα και όσοι διεκδικούν κοινωνική πρόνοια και στοιχειώδεις παροχές υγείας για τους φτωχούς. Ωστόσο, οι κομμουνιστές που αναλίσκονται σε ετεροπροσδιορισμούς (τύπου "το είπαν και αυτοί. άρα..."), χάνουν την ουσία νομοτελώς. Δηλ. θα πρέπει να αρνηθούμε και τον όρο "κομμουνισμός" βάσει της επίκλησης του υβριστικού/συκοφαντικού φορτίου που του αποδίδουν οι φασίστες;

https://litlepost.blogspot.com/2020/06/21-2020.html

Ο δικαιωματισμος είναι ιδεολογικός αντίπαλος μιας τάσης που αποσκοπεί στην ανατροπή του καπιταλισμού.Θα το πω λίγο αξιωματικά γιατί όντως περιέχει ζητήματα που μπορούμε να συζητούμε ως τον 22ο αιώνα .Ο δικαιωματισμος δεν είναι η συνέχεια των νέων κοινωνικών κινημάτων του 70 και του 80.Ο φίλος Φώτης Τερζάκης με το άρθρο του Ο δικαιωματισμος γεροντική ασθένεια των κοινωνικών κινημάτων ,το έχει εξηγήσει παλιότερα .Ας πάρουμε τον αριστερό η τον αναρχικο κινηματισμο γιατί με τον δεξιό είναι ευκολότερο .Ο αριστερός κινηματισμος υποστηρίζει ότι υπαρχουν μη ταξικές αντιθέσεις η προκαπιταλιστικες.Ισχυει απόλυτα.Αρα,είναι λογικό να υπάρχουν κινήματα για αυτές τις αντιθέσεις .Κι εδώ συμφωνούμε .Ας δούμε που διαφωνούμε.Οπως έχουν εξελιχθεί τα κινήματα ετερότητας η δικαιωματισμου,στην πλειοψηφία τους,δεν ενδιαφέρονται καθόλου για το κοινωνικό ζήτημα.Η αλλιώς,ενδιαφέρονται ορισμένοι ακτιβιστές της Αριστεράς που παίζουν και στις δύο βάρκες προς αγραν προσωπικής η κομματικής επιρροής.Ο πυρήνας του νεοφεμινιστικου η της lgtb κοινότητας,όπως τον παρακολουθώ εδώ και πολύ καιρό,έχει γραμμένο εκεί που δεν παίρνει μελάνι το κοινωνικό ζήτημα.Χρησιμοποιει την Αριστερά ως σύμμαχο για να πάρει αυτά που θεσμικά διεκδικεί.Επομενο ζήτημα.Ολα τα κινήματα ετεροτητων,στην Ελλάδα τουλάχιστον,θεωρούν ότι η κοινωνική πλειοψηφία είναι ρατσιστική,φασιστική,πατριαρχική κλπ Είναι δυνατόν να υπάρξει ηγεμονική συμμαχία εργατικού κινήματος και κινημάτων ετερότητας πάνω σε αυτήν τη βάση; Όχι βέβαια γιατί μια ηγεμονική συμμαχία των κάτω δεν θέλει να είναι μειονότητα,θέλει να γίνει κοινωνική πλειοψηφία.Επομενο ζήτημα.Ολα τα κινήματα ετεροτητων ,πράγμα που μας λυπει βέβαια, θέλουν την με όρους πολιτικής ορθότητας συρρίκνωση της ελευθερίας έκφρασης και υπαγωγής μας σε έναν ποινικό κώδικα που θα αντιγράφει την Ιερά Εξέταση.Επομενο ζήτημα.Ολα τα κινήματα ετερότητας,στην Ελλάδα τουλάχιστον,υποτιμούν ανεπίτρεπτα τις πραγματικές κοινωνικές κατακτήσεις που έχουν κερδίσει και οι γυναίκες και οι φίλοι μας με διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό ,σαν να ζούμε στον μεσαίωνα.Ακομη και για την γυναίκα που αποπλάνησε αυτό το κορίτσι,φταίει η πατριαρχία .Στέκουν όλα αυτά σε ορθολογική εξέταση; Και βέβαια όχι .Υπάρχουν ακόμη πολλές ανισοτητες σε βάρος των γυναικών που πρέπει να αρθούν,αλλά ζούμε στην πατριαρχία; Έλεος.Η Ελλαδα και οι άλλες ανεπτυγμένες χώρες έχουν αφήσει την πατριαρχία στην κλασσική της μορφή,εδώ και δεκαετίες.Γυναικες είναι στελέχη επιχειρήσεων,ακαδημαϊκοί,πρόεδροι ανωτάτων δικαστηρίων,πρόεδρος Δημοκρατίας,κι εμείς ως μηχανάκια χρησιμοποιούμε τον όρο πατριαρχία για να μην προσβάλλουμε την ιδεολογική σύγχυση ορισμένων νεοφεμινιστριων; Τέλος,υπάρχουν δύο ζητήματα ακόμη.Το ένα είναι το εθνικό.Ολα τα κινήματα ετερότητας όπως ακριβώς θεωρούν ότι η κοινωνία είναι συλλήβδην ρατσιστική,έτσι θεωρούν και την αγάπη για την πατρίδα ρατσιστική και εθνικιστική τοποθέτηση .Τελευταίο ζήτημα,αλλά όχι ασήμαντο .Θα το θίξω μόνο.Το ζήτημα του δικτύου Σόρος .Είναι τυχαίο ότι ένας διεθνής κερδοσκόπος και εκπρόσωπος του χρηματιστικού κεφαλαίου επενδύει τεράστια ποσά και φτιάχνει ένα τεράστιο θεσμικό δίκτυο για τα κινήματα ετερότητας διεθνώς και είναι ουσιαστικά σπόνσορας αυτού που λες δικαιωματισμος; Δηλαδή αφού υπονόμευσε την στερλίνα και συνέβαλε να πέσει ο υπαρκτος σοσιαλισμος, ο Σόρος τάχθηκε στην καταπίεση των ετεροτητων και χρηματοδοτεί αυτά τα κινήματα ανιδιοτελως; Στην ηλικία μου και με οποία εμπειρία έχω,αυτό είναι πολιτικά άκυρο
ΥΓ.Υπαρχει και το τι λέει η Ακροδεξιά.Η Ακροδεξιά θέλει να συνεχιστούν όλων των ειδών οι ανισότητες .Εδώ συμφωνούμε.Εμενα με ενδιαφέρει η κριτική στα κινήματα ετερότητας και ιδίως στον δικαιωματισμο ως ιδεολογική τους έκφραση από μια αντικαπιταλιστική και σοσιαλιστική οπτική.Η λογική ότι όποιος διαφωνεί ιδεολογικά με τις πολιτικές εκφράσεις των κινημάτων ετεροτητας συμφωνεί με την Ακροδεξιά μου θυμίζει την λογική ότι όποιος  δεν είναι μαζί μας είναι εναντίον μας του Μπούς.

https://litlepost.blogspot.com/2020/06/21-2020.html