Η μαγεία του Αχέροντα - Στην πύλη του κάτω κόσμου!
Ο ποταμός Αχέροντας βρίσκεται
στην Ήπειρο και κατά τη
μυθολογία ήταν η πύλη του κάτω κόσμου που οδηγούσε στον Άδη με βαρκάρη τον
Χάροντα. Το τοπίο είναι μαγευτικό...Το ποτάμι διασχίζει του νομούς Πρεβέζης, Θεσπρωτίας και Ιωαννίνων.
Η πλούσια ιστορία της πύλης του κάτω κόσμου!
Το όνομα του Αχέροντα προέρχεται από τη λέξη "άχος" που
σημαίνει θλίψη και αναφέρεται στη θλίψη του θανάτου. Σύμφωνα με τη μυθολογία η
πεδιάδα του Αχέροντα ήταν ο τόπος όπου κατοικούσαν οι ψυχές των νεκρών. Ο
ποταμός ήταν ο δρόμος μέσω του οποίου ο Χάροντας οδηγούσε τις ψυχές στη Λίμνη
Αχερουσία, στα έγκατα της οποίας βρισκόταν το βασίλειο του Άδη.
Στη βορειοανατολική
όχθη της Αχερουσίας λίμνης, ιδρύθηκε ο
σπουδαιότερος χώρος λατρείας των θεών του Κάτω Κόσμου και επικοινωνίας με τις
ψυχές των νεκρών, το Νεκρομαντείο του Αχέροντα. Οι επισκέπτες θέλοντας να
επικοινωνήσουν με τους αγαπημένους τους που έφυγαν από τη ζωή υποβάλλονταν σε
πολυήμερη προετοιμασία που περιελάμβανε πλήρη απομόνωση και ειδική διατροφή.
Έπειτα οδηγούνταν στις υπόγειες αίθουσες του Νεκρομαντείου, όπου επικοινωνούσαν
με τα πνεύματα των αγαπημένων τους που προφήτευαν το μέλλον.
To αντίτιμο
για το ταξίδι στον Άδη ήταν ένας οβολός
Σύμφωνα με
την αρχαία παράδοση λοιπόν, ο Αχέρων κατέληγε στην παγωμένη και έρημη Αχερουσία
λίμνη, χωρίς ίχνος ζωής γύρω της. Τις Πύλες του Άδη φρουρούσε ο άγριος και
άσπλαχνος σκύλος Κέρβερος που είχε τρία κεφάλια, χαίτη από φίδια και αγκαθωτή
ουρά. Ο βαρκάρης-χάροντας παραλάμβανε τις ψυχές των νεκρών και τις μετέφερε με
τη βάρκα του στον Κάτω Κόσμο.
Το αντίτιμο για το ταξίδι στον Άδη ήταν ένας οβολός, γι”
αυτό και οι αρχαίοι Έλληνες ενταφίαζαν τους νεκρούς τους με το αντίστοιχο ποσό.
Η ψυχή που δεν μπορούσε να πληρώσει ήταν καταδικασμένη να περιπλανιέται και να
βασανίζεται αιώνια στις όχθες του ποταμού. Εκτός από τον Αχέροντα, στον Άδη
οδηγούσαν ο Κωκυτός και ο Πυριφλεγέθοντας, οι οποίοι συμβόλιζαν τα μαρτύρια που
περνούσε μια ψυχή όταν κατέβαινε στον Άλλο Κόσμο.
Οι μύθοι δε
σταματούν όμως εδώ, στη μυθολογία επίσης αναφέρεται ότι κατά την τιτανομαχία οι
Τιτάνες έπιναν νερό από τον Αχέροντα για να ξεδιψάσουν γεγονός που προκάλεσε
την οργή του Δία ο οποίος μαύρισε και πίκρανε τα νερά του. Τα νερά του ποταμού
παρέμεναν πικρά λόγω ενός "στοιχειού" που ζούσε στις πηγές του και
δηλητηρίαζε τα νερά.
Ο Άγιος
Δονάτος, πολιούχος της Μητρόπολης Παραμυθιάς Θεσπρωτίας, σκότωσε το στοιχειό
και τα νερά του Αχέροντα έγιναν γλυκά, έτσι πήρε και το όνομά του το χωριό
Γλυκή. Το φαράγγι του Αχέροντα ταυτίζεται με τις Πύλες του Άδη ενώ επίσης
αποτελεί ένα μέρος με τεράστια περιβαλλοντική σημασία συνθέτοντας ένα τοπίο
μεγάλης οικολογικής και ιστορικής αξίας. Μυθολογία και φυσικό περιβάλλον
μετατρέπουν τον Αχέροντα σε μια από τις πιο όμορφες γωνιές της πατρίδας μας που
αξίζει να επισκεφθούμε.
