Τον Καζάκη, μάλλον πρέπει να τον προσέχουμε. Ενώ όλος ο αστικός Τύπος τον έχει θαμένο και προβάλει τον Θεοδωράκη και τη Σπίθα του, ενώ του επιτίθονται ιδεολογικά διάφοροι βαραμένοι, μαζέυει κόσμο από παντού, όπου μιλάει!!!
Βασικά από δυσαρεστημένους πρώην πασοκους!!!!
Μια χρήσιμη ανταλλαγή απόψεων περι εθνους και ταξεων….
Eλαβα και παραθέτω την παρακάτω επιστολή, όπως και την απάντηση που συνέταξα:
Για να μπορέσει ο λαός πρέπει να του πούμε την αλήθεια…
Με αφορμή την εκδήλωση του ΕΠΑΜ και την ομιλία του κ. Καζάκη στις 17- 12 2011 στο Βόλο για την οικονομική κρίση και τις διεξόδους απ’ αυτή θα ήθελα να καταθέσω μερικές σκέψεις.
Καταρχάς πρέπει να επισημάνω ότι με εντυπωσίασε το πλήθος του κόσμου σε σημείο που σκέφτηκα πως « να ,κάτι κινείται» αφού σε άλλες παρόμοιες συγκεντρώσεις ο κόσμος είναι αισθητά λιγότερος, στα όρια θα έλεγα της απογοήτευσης. Παρακολούθησα όλη την ομιλία με μεγάλη προσοχή και με ακόμη μεγαλύτερη τόσο την Πολιτική όσο και την Επαγγελματική γεωγραφία του κόσμου που συμμετείχε, αφού η κοινωνία μας είναι μικρή και λίγο – πολύ όλοι γνωριζόμαστε.
Συμπέρασμα πρώτο : ήταν όλοι εκεί , πρώην και νυν αριστεροί, μεταμελημένοι πασόκοι, μέλη και υποψήφιοι με το ΛΑΟΣ , μέλη και εκλεγμένοι τοπικοί άρχοντες τόσο με το ΠΑΣΟΚ όσο και με τη Ν.Δ. , αλλά και μικρομεσαία στρώματα, έμποροι , καθηγητές μέσης εκπαίδευσης, συνταξιούχοι , ακόμη και γραφικοί!
Προσπάθησα να καταλάβω ποια είναι η συγκολητική ουσία και βρίσκονται όλοι αυτοί οι διαφορετικών πολιτικών αποχρώσεων πολίτες εκεί.
Η πρώτη απάντηση προφανής : η οικονομική και όχι μόνο κρίση «ακουμπάει » τους πάντες ενώ ο κόσμος διψάει για κάτι καινούριο , κάτι έξω από το μέχρι σήμερα γνωστό πολιτικό – κομματικό σκηνικό. Και ως εδώ καλά. Κάτι όμως με έτρωγε μέσα μου. Τι άλλο λοιπόν, τι άλλο είναι αυτό που ενώνει όλο αυτό τον κόσμο και ήρθε ως εδώ; Αφού το παίδεψα λίγο ακόμη ήρθε ο «φωτισμός». Αυτό που δεν φαίνεται αρχικά σου αποκαλύπτεται με μια δεύτερη ματιά. Ο ΛΑΟΣ είπα μέσα μου, αυτή η «μαγική» λέξη ( που σημειωτέον ακούστηκε τουλάχιστον καμιά δεκαριά φορές από την ομιλητή , με την επισήμανση ότι έχω εμπιστοσύνη στο Λαό) είναι που ενώνει τους πάντες , δεξιούς – αριστερούς- κεντρώους- εργάτες – μικρομεσαίους ακόμη και τους αστούς!!!
Και ως γνωστόν κάθε τι λαϊκό , κάθε τι που σχετίζεται με το Λαό συνήθως αγιοποιείται , είναι τίμιο κ.λ.π.Ο Λαός λοιπόν , το Λαϊκό στοιχείο και για να μην μας ξεφύγει κανείς συγκροτούμε ΠΑΛΛΑΪΚΟ ΜΕΤΩΠΟ και μάλιστα ΕΝΙΑΙΟ. Σεχταριστή είπα μέσα μου σα δεν ντρέπεσαι.
Συνειρμικά μου ήρθε και η έννοια ΕΘΝΟΣ – ΕΘΝΙΚΟ κ.λ.π. Άλλη έννοια πάλι, σκέφτηκα, που χωράει τους πάντες , μόνο που η τελευταία είναι και αρνητικά φορτισμένη , σε παραπέμπει στο εθνικιστής- φασίστας κ.λ.π. ξέρετε…
Άρα σωστά επιλέχτηκε από τον κ. Καζάκη για τίτλος του υπό συγκρότηση κινήματός του το ΕΝΙΑΙΟ ΠΑΛΛΑΪΚΟ ΜΕΤΩΠΟ και όχι για παράδειγμα ΕΘΝΙΚΟ ΠΑΛΛΑΪΚΟ ΜΕΤΩΠΟ.
Ας ανοίξω εδώ μια παρένθεση για να μην παρεξηγηθώ. Ο ίδιος αισθάνομαι λαϊκός τόσο από άποψη καταγωγής όσο και κουλτούρας και επίσης νιώθω υπερήφανος για την Ελληνικότητά μου όχι τόσο από αιματολογική άποψη ( που να ξέρω άλλωστε τι ακριβώς αίμα κυκλοφορεί στις φλέβες μου ) αλλά όσο και κυρίως από άποψη παιδείας. Οι επισημάνσεις γίνονται γιατί δεν είναι δα και τόσο δύσκολο σε τέτοιες εποχές να σου κολήσουν καμιά ετικέτα όπως Ευρωλάγνος κ.λ.π.
Ας επανέλθουμε όμως στα προηγούμενα . Είναι σαφές ότι στο Λαό υπάρχουν δυνατότητες τόσο για το καλύτερο όσο και για το χειρότερο, αυτό άλλωστε μας διδάσκει η Ιστορία. Λαοί που αξιώθηκαν τη Δημοκρατικότερη Δημοκρατία στα Νεώτερα χρόνια ( Βαϊμάρη ) λίγο αργότερα βρέθηκαν να υπηρετούν το Ναζιστικό καθεστώς του Χίτλερ, αφού και ο φασισμός ,ξέρετε ,Λαϊκό κίνημα είναι : άρα και επομένως δεν είναι απλά και μόνο θέμα Λαού , αφού σ’ αυτόν υπάρχουν τάξεις , όπως τάξεις υπάρχουν και στο έθνος.
Ερώτημα πρώτον λοιπόν : Ποια ακριβώς συμφέροντα από ταξική άποψη θέλουμε να υπηρετήσουμε σ’ αυτόν τον ανελέητο οικονομικό και όχι μόνο πόλεμο που μας έχει κυρήξει ο παγκόσμιος Καπιταλισμός.
Ερώτημα δεύτερο : Αν συμφωνήσουμε κάνοντας συγκεκριμένη ανάλυση σε μια συγκεκριμένη κατάσταση στη θέση ότι , σε περιόδους κρίσης όπου ο καπιταλισμός, επιτίθεται παγκόσμια ότι το Εθνικό είναι και προοδευτικό , με ποιες Εθνικές συμμαχίες θα αντιπαρατεθούμε σ’ «αυτόν» , με τι στόχο και ως πού θέλουμε να φτάσουμε.
Ας ανατρέξουμε και πάλι στην Ιστορία και μάλιστα στην Ελληνική . Η ιστορία λοιπόν μας διδάσκει ότι το Ε.Α.Μ. ανδρώθηκε και κυριάρχησε για ένα και μοναδικό λόγο, επειδή πάτησε πάνω σε εθνικά χαρακτηριστικά , αλλά για τον ίδιο ακριβώς λόγο απέτυχε στη συνέχεια. Δεν μπόρεσε δηλαδή να κάνει κατανοητό στον κόσμο του ότι το ΚΥΡΙΟ σε πρώτη φάση που ήταν το Εθνικό ( Εθνική ανεξαρτησία) γίνεται ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΝ στην επόμενη φάση του κινήματος , αφού η υλοποίηση και των άλλων στόχων του ( της κοινωνικής απελευθέρωσης και της Λαϊκής κυριαρχίας περνούσαν από την οικοδόμηση του Σοσιαλισμού )
Μ’ άλλα λόγια η μη δυνατότητα εξέλιξης ενός κινήματος με λαϊκό-δημοκρατικά χαρακτηριστικά σε αντίστοιχο με σοσιαλιστικά ( όπου το Εθνικό υποχωρεί και το ταξικό γίνεται κύριο ) είναι κατά την άποψή μου και ο κύριος λόγος της συντριβής αυτού του επαναστατικού κινήματος.
Αν λοιπόν το τρίπτυχο που βάζει το ΕΠΑΜ, δεν χρωστάμε- δεν πληρώνουμε – επιστροφή σε εθνικό νόμισμα έχει Εθνικά και Λαϊκο – δημοκρατικά χαρακτηριστικά δεν έχει υποχρέωση προς τον κόσμο που το παρακολουθεί να εξηγήσει :
1ο : ότι ο δρόμος για την υλοποίηση των παραπάνω δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα, έχει δυσκολίες και μάλιστα συγκεκριμένες , χρειάζονται θυσίες , ίσως και ρίσκο αφού παίζονται παιχνίδια ακόμη και κυρίως σε γεωστρατηγικό επίπεδο!!
2ο : ότι για να υπάρξει έστω και μια πιθανότητα υλοποίησης των παραπάνω στόχων , χρειάζεται να κάνουμε σαφές στον κόσμο που μας ακούει ότι ο αγώνας χρειάζεται να έχει όχι μόνο Εθνικά αλλά και κυρίως ταξικά χαρακτηριστικά.
Ο κόσμος στην εκδήλωσή σας ρώταγε με αγωνία και δικαίως «θα κάνετε κόμμα κύριε Καζάκη;» σαν αυτό από μόνο του με το πάτημα ενός κουμπιού θα έλυνε το πρόβλημα.
Αν δεν έχουμε ξεκάθαρες θέσεις για τα προηγούμενα με το φόβο ή το επιχείρημα ότι μπορεί να τρομάξουμε τον κόσμο, τότε φοβάμαι πως οδηγούμαστε σε τακτικισμούς που κι αυτοί χρειάζονται ( αρκεί να μην το παρακάνουμε) όμως φοβάμαι ακόμη περισσότερο πως όλος αυτός ο κόσμος στην πρώτη δυσκολία , πριν ακόμη προλάβει να συγκροτηθεί σε κίνημα, θα διαλυθεί στα εξ ων συνετέθει.
Γι’ αυτό και η ευθύνη όσων αναλαμβάνουν να ηγηθούν κινημάτων σε τέτοιες δύσκολες εποχές είναι μεγάλες αφού μια ακόμη αποτυχία θα οδηγήσει σε ακόμη μεγαλύτερη απογοήτευση. Η περίπτωση άλλωστε των Δεινοσάυρων στη φυσική ιστορία που είχαν μεγάλο σώμα αλλά μικρό εγκέφαλο και ακριβώς γι ‘ αυτό το λόγο δεν μπόρεσαν να μετεξελιχθούν και να επιβιώσουν ,ίσως πρέπει λίγο να μας προβληματίσει….
Με τιμή
Μπασπανέλος Βασίλης
Μηχ/γος Μηχ/κος -Εκπ/κος
Υ.Γ .
Κύριε Καζάκη καλησπέρα
Τις παραπάνω σκέψεις δημοσίευσα στον τοπικό τύπο μετά την ομιλία σας στο Βόλο. Από τότε έχω διαβάσει όλα τα κείμενα που δημοσιεύσατε στο προσωπικό σας ιστολόγιο , τόσο αυτά που σχετίζονται με το οργανωτικό ζήτημα , όσο και αυτά που αναφέρονται στις τελευταίες εξελίξεις στο χώρο του ΕΠΑΜ. Ωστόσο οι παραπάνω προβληματισμοί συνεχίζουν να με απασχολούν . Θα ήθελα λοιπόν , αν δεν σας κάνει κόπο, την γνώμη σας για τις θέσεις που εκφράζω στο κείμενο μου.
Σας ευχαριστώ
Για να μπορέσει ο λαός πρέπει να μιλήσουμε την γλώσσα του και να τον κινητοποιήσουμε με τον τρόπο που καταλαβαίνει ο ίδιος…
Καταρχάς, η δυνατότητα ενός κινήματος να απευθυνθεί στο σύνολο των λαϊκών στρωμάτων αποτελεί ανεξάντλητη πηγή δύναμης και επαναστατικής εγρήγορσης. Αν πιστεύει κανείς στ' αλήθεια στην ανάγκη της κοινωνικής εξέγερσης προκειμένου να ανατραπεί το καθεστώς που έχει επιβληθεί στην χώρα, τότε δεν μπορεί παρά να φροντίσει για την ενότητα του κοινωνικού υποκειμένου που καλείται να βγάλει σε πέρας αυτό το καθήκον. Κι αυτό φιλοδοξεί να κάνει το ΕΠΑΜ. Και νομίζω ότι το καταφέρνει, με όλα τα προβλήματα και τις αδυναμίες του, όπως άλλωστε δείχνει και οι συγκεντρώσεις όχι μόνο στον Βόλο, αλλά παντού, σ’ ολόκληρη την Ελλάδα. Ποια άλλη δύναμη σήμερα που ευαγγελίζεται ανάλογες θέσεις και επιδιώκει – στα λόγια έστω – την κοινωνική εξέγερση, ή την επανάσταση, μπορεί με σοβαρότητα να ισχυριστεί ότι έχει την κοινωνική απήχηση του ΕΠΑΜ; Καμιά. Αυτό από μόνο του κάνει το ΕΠΑΜ την πιο – εν δυνάμει έστω – καθαρόαιμη επαναστατική δύναμη αυτής της περιόδου.
Προσωπικά πιστεύω ότι ο μόνος τρόπος για να αποτύχει το ΕΠΑΜ είναι αν εμείς οι ίδιοι χάσουμε τον μπούσουλα και αυτογελοιοποιηθούμε απέναντι στον λαό. Δεν υπάρχει κανένας που να μπορεί να αναχαιτίσει την δυναμική του ΕΠΑΜ εκτός από το ίδιο το ΕΠΑΜ. Μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο; Και βέβαια μπορεί να συμβεί. Η ιστορία δεν υπογράφει συμβόλαια, ούτε παρέχει ασφαλιστικές δικλείδες, ή εγγυήσεις. Στην ιστορία των κοινωνικών αγώνων παγκόσμια δεν γνωρίζω κανένα κίνημα που απευθύνθηκε πλατιά στις τάξεις της κοινωνίας και του λαού και να κατάκτησε με κάποιον τρόπο – ιδεολογικό, ταξικό, ή άλλον – την εγγύηση ότι δεν πρόκειται να εκφυλιστεί. Όπως κι αν το δει κανείς δεν υπάρχουν λαγοπόδαρα που να σε προφυλάξουν από τους κινδύνους του εκφυλισμού. Μόνο οι παραθρησκευτικές, ή ιδεολογικοπολιτικές σέχτες, όπως αυτές που έχουν πλημμυρίσει σήμερα την αριστερά (από την ηγεσία του ΚΚΕ έως την ΑΝΤΑΡΣΥΑ) έτρεφαν ανέκαθεν την αυταπάτη ότι διαθέτουν οργανικά στο "πιστεύω" τους την απόλυτη εγγύηση της καθαρότητας και της επιτυχίας τους. Τέτοια σέχτα δεν είναι το ΕΠΑΜ και ούτε πρόκειται να γίνει. Τουλάχιστον όσο περνά από το χέρι μας.
Αυτό που παρατηρώ στην τοποθέτησή σου είναι η αντιπαράθεση του λαού με την τάξη και κατόπιν του έθνους με την τάξη. Αυτή δυστυχώς είναι μια παλιά ιδεολογικοπολιτική ασθένεια που αντλεί την καταγωγή της από τους πιο αντιδραστικούς θεωρητικούς της μοναρχίας και αργότερα της αστικής τάξης. Μόνο αυτοί οι θεωρητικοί έκαναν τα αδύνατα, δυνατά να διαχωρίσουν την τάξη από τον "λαό" και το "έθνος", έτσι ώστε οι δυο τελευταίες κατηγορίες να αποκτήσουν μεταφυσική υπόσταση. Τέτοιες μεταφυσικές έννοιες δεν μπορούν παρά να εκπροσωπούνται από μεταφυσικούς θεσμούς που όσο πιο απολυταρχικοί είναι τόσο καλύτερα, γιατί στέκονται υπεράνω της κοινωνίας των ταξικών συγκρούσεων. Οι θεωρητικοί αυτοί της μοναρχικής και της αστικής αντίδρασης πίστευαν και πιστεύουν ότι ο λαός και το έθνος δεν μπορεί να είναι αυθύπαρκτες ιστορικές συλλογικότητες μέσα στην κοινωνική δράση. Με ανησυχεί σοβαρά το γεγονός ότι αυτή η ασθένεια είναι τόσο ενδημική σε πάρα πολλούς και μέσα στην αριστερά σήμερα. Κι αυτό αποτελεί έναν σοβαρό δείκτη σχετικά με την κοινωνική απαξίωση της αριστεράς σήμερα.
Δες, π.χ., την ευκολία που ορισμένοι παπαγαλίζουν δυο κατάφωρα αντιδραστικές θέσεις: Πρώτον, την θεωρία των "δύο εθνών", του έθνους των εργαζομένων και του έθνους του κεφαλαίου, δίνοντας έτσι αριστερό πρόσημο σε μια παλιά άκρως αντιδραστική θεωρία. Αυτός που επινόησε την θεωρία των "δύο εθνών" ήταν ο αντιδραστικός φιλομοναρχικός Ντισραέλι στο έργο του η Σίβυλλα στα 1843. Αυτός μίλαγε για την αναπόφευκτη διάλυση της κοινωνικής συνοχής με την άνοδο του καπιταλισμού, όπου το έθνος διασπάται ανάμεσα σε δυο έθνη: στο έθνος της φτωχών και στο έθνος των πλουσίων. Ο μόνος που θα μπορούσε να κρατήσει την συνοχή του έθνους, αλλά και της βρετανικής κοινωνίας δεν ήταν άλλος από τον θεσμό της μοναρχίας. Αντίθετα, για όλους τους προοδευτικούς θεωρητικούς εκείνης της εποχής με κορυφαίο τον Μαρξ, το έθνος δεν ήταν μια μεταφυσική οντότητα, αλλά η ιστορική συγκρότηση ενός νέου συλλογικού κοινωνικού υποκειμένου που διεκδικεί την κυριαρχία του και την δική του ιστορική ταυτότητα, του λαού. Ο λαός αποτέλεσε την νέα ιστορική ρίζα των εθνών που γέννησαν οι αστικές επαναστάσεις.
Λένε ότι τα σύγχρονα έθνη αποτελούν επινόηση της αστικής τάξης. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ανοησία. Η ιστορία διδάσκει ότι τα σύγχρονα έθνη ήταν το ιστορικό αποτέλεσμα της μάχης της αστικής τάξης με τους εκπροσώπους του μεσαίωνα, όταν η πρώτη χρειάστηκε να κινητοποιήσει μαζί της, προκειμένου να νικήσει τους δεύτερους, το σύνολο των υπόλοιπων καταπιεσμένων κοινωνικών στρωμάτων και τάξεων. Δεν ήταν επινόηση της αστικής τάξης, αλλά η αναγκαστική συμμαχία της αστικής τάξης με τους υπόλοιπους καταπιεσμένους προκειμένου να ξεφορτωθούν όλοι μαζί τους εκπροσώπους του μεσαίωνα. Έτσι γεννήθηκε η έννοια λαός και στη βάση του το σύγχρονο έθνος. Γι' αυτό ο λαός, όπως και το σύγχρονο έθνος, αποτελεί το ιστορικό λίκνο των σύγχρονων κοινωνικών τάξεων. Έξω από τον λαό και το έθνος δεν μπορεί να νοηθεί τάξη. Προπαντός εργατική τάξη.
Ο λαός εμφανίζεται ως ανεξάρτητο υποκείμενο της ιστορίας από την στιγμή που σπάει τα δεσμά της απολυταρχίας, η οποία στηρίζεται στην παραδοχή ότι ο λαός και το έθνος δεν μπορούν να εκφράζονται από μόνοι τους παρά μόνο μέσα από την βούληση της υπέρτατης εξουσίας, κοσμικής και υπερκοσμικής. Να από που μας έρχεται η νεόκοπη θεωρεία των ελίτ, που δυστυχώς στην αριστερά εκφράζεται με τις θεωρίες περί ταξικών πρωτοποριών, ή αναγκαστικής κομματικής εκπροσώπησης. Ο λαός και το έθνος υπάρχουν, υφίστανται μόνο όσο υπάρχει και τους εκφράζει συγκεντρωτικά η απολυταρχία. Έτσι έλεγαν οι παλιοί ρασοφόροι υποστηρικτές της μοναρχίας.
Η ιστορική αλήθεια όμως είναι εντελώς διαφορετική. Όσο κυριαρχεί ιστορικά η απολυταρχία, όσο επιβάλλονται οι κοινωνικοπολιτικές ελίτ, οι άρχοντες, οι δικτάτορες και οι παρά φύση ηγέτες, ναι, τότε δεν υπάρχει λαός, δεν μπορεί να υπάρξει λαός. Υπάρχει μόνο με το νόημα που έδινε ο Χίτλερ στην έννοια Volk, δηλαδή ενός απόλυτα υποτακτικού πλήθους υπεξουσίων, ή υπηκόων, που για να εκφραστεί μπορεί να το κάνει μόνο μέσα από επιφανείς ηγέτες ή ελίτ, που λειτουργούν σαν «πατερούληδες» έξω, πέρα και πάνω από την μάζα.
Ο λαός εμφανίζεται στο προσκήνιο της ιστορίας όταν για πρώτη φορά διακυρρήσει με την πράξη του και με το αίμα του ότι το έθνος είναι αυτός ο ίδιος, ότι δεν αναγνωρίζει κανέναν πάνω από αυτόν και επομένως δεν αναγνωρίζει κανενός είδους εξουσία που δεν πηγάζει από την θέλησή του και δεν ασκείται προς όφελός του. Κι επομένως δεν χρειάζεται κανέναν υπεράνω αυτού για να εκφράζεται, ή για να υπάρχει. Αντίθετα είναι αυτός που καθορίζει την συγκρότηση του κράτους και της επικράτειας. Αυτός είναι ο "αυτοκράτωρ λαός" όπως έλεγε ο Ρήγας. Δεν είναι τυχαίο ότι το Σύνταγμα εμφανίζεται αυτήν ακριβώς την εποχή.
Το γεγονός ότι η σύγκρουση με την τυραννία καθορίζει την πρώτη ιστορική ενότητα του λαού, αυτό καθόλου δεν σημαίνει ότι ο λαός είναι ενιαίος και με ενιαία θέληση, όπως λανθασμένα εκτιμούσε ο Ρουσώ. Μέσα στα πλαίσιά του συγκρούονται, ανειρήνευτα τις περισσότερες φορές, κοινωνικά στρώματα και τάξεις από την πρώτη κιόλας στιγμή. Η ενότητα του λαού μπορεί να υπάρξει μόνο μέσα από την αναμέτρηση των διαφορετικών κοινωνικών δυνάμεων που τον απαρτίζουν με την εξουσία και τα συμφέροντα που κάθε φορά υπερασπίζει. Γι’ αυτό και κανένας θεσμός, όσο αντιπροσωπευτικός κι αν είναι, δεν μπορεί να αντικαταστήσει την λαϊκή κυριαρχία, η οποία εκφράζεται απολύτως ελεύθερα και πρωταρχικά πρώτα και κύρια μέσα από την κατοχύρωση στην πράξη του δικαιώματος του συνεταιρίζεσθαι και του συνέρχεσθαι για κάθε επιμέρους κοινωνικό στρώμα και τάξη του λαού.
Στο εσωτερικό του λαού διεξάγεται μια ασίγαστη πάλη που μόνο προσωρινά και υπό συγκεκριμένες ιστορικές συνθήκες διακόπτεται από ευρείες συμμαχίες. Μόνο και μόνο για να ανατραπούν στην αμέσως επόμενη στροφή των εξελίξεων. Οι συγκρούσεις αυτές έχουν αναγκαστικά στο επίκεντρό τους το ποια τάξη ή στρώμα θα βάλει την σφραγίδα των συμφερόντων του στην ενότητα του λαού. Ποια δηλαδή κοινωνικοταξικά συμφέροντα θα επικρατήσουν και θα εμφανιστούν με καθολική ισχύ ως συμφέρον όλου του λαού και του έθνους. Και οι συγκρούσεις αυτές, όπως όλες οι συγκρούσεις που γέννιουνται από τα κατάβαθα της κοινωνίας, εκφράζονται πρώτα και κύρια ως συγκρούσεις ιδεολογικές, ως συγκρούσεις οργανώσεων, κομμάτων και κινημάτων που επιδιώκουν να εκφράσουν την λαϊκή ενότητα.
Η ιδιαιτερότητα της εργατικής τάξης στον καπιταλισμό βρίσκεται στο γεγονός ότι δεν μπορεί να συγκροτηθεί ως τάξη σαν μια «απλή άθροιση ομώνυμων μεγεθών, το ίδιο περίπου όπως οι πατάτες μέσα σ’ ένα σακί αποτελούν ένα σακί με πατάτες», όπως έλεγε γλαφυρά ο Μαρξ. Ο Μαρξ επίσης έγραφε ότι «εφόσον εκατομμύρια οικογένειες ζουν κάτω από οικονομικές συνθήκες ύπαρξης, που ξεχωρίζουν τον τρόπο της ζωής τους, τα συμφέροντά τους και την κουλτούρα τους από εκείνες των άλλων τάξεων και τις αντιπαραθέτουν εχθρικά μ’ αυτές, συνιστούν μια τάξη. Στο βαθμό όμως που υπάρχει μόνο μια τοπική συνάφεια των συμφερόντων τους, όπως συμβαίνει ανάμεσα στους μικρούς αγρότες, και δεν δημιουργείται καμιά αίσθηση κοινότητας, κανένας εθνικός δεσμός και καμιά πολιτική οργάνωση, τότε δεν συγκροτούν τάξη.» Η εργατική τάξη είναι η μόνη που από τη φύση και τη θέση της στην αστική κοινωνία μπορεί να συγκροτηθεί αφεαυτού της σε τάξη αναδεικνύοντας την κοινότητα των συμφερόντων της, τους πανεθνικούς δεσμούς της και το δικό της πολιτικό κίνημα. Γι’ αυτό και είναι η πρώτη τάξη καταπιεσμένων στην παγκόσμια ιστορία που μπόρεσε από τα πρώτα κιόλας βήματά της να δημιουργήσει ένα αμιγώς δικό της μαζικό κίνημα και την συγκροτημένη δική της πολιτική εκπροσώπηση.
Μπορεί λοιπόν να συγκροτηθεί ή έστω να υπάρξει η εργατική τάξη ως κοινωνικό υποκείμενο έξω από το λαό και το έθνος που μέσα στα σπλάχνα του γεννήθηκε η «αίσθηση κοινότητας», οι «πανεθνικοί δεσμοί» και η «πολιτική της εκπροσώπηση»; Ούτε κατά διάνοια. Όποιος μιλά για εργατική τάξη έξω από τον λαό και το έθνος που την γέννησε, τότε μιλά για μια εικονική, μεταφυσική έννοια ικανή να υπάρχει μόνο στην φαντασία ορισμένων και στις σελίδες παρωχημένων εγχειριδίων.
Η ενότητα σήμερα του λαού που διεκδικεί να εκφράσει το ΕΠΑΜ είναι η πρωτογενής «αίσθηση κοινότητας» που χωρίς αυτήν καμμιά τάξη ή στρώμα της κοινωνίας δεν μπορεί να κατανοήσει τα δικά του ιδιαίτερα συμφέροντα. Μέσα στα πλαίσια πάντα των κοινών λαϊκών συμφερόντων που καθορίζονται, όπως πάντα, από την αντίθεση με την κυρίαρχη πολιτική και εξουσία. Ούτε η τάξη, όσο καλά οργανωμένη και συγκροτημένη κι αν είναι, ούτε βέβαια ο λαός, έχει ομοιογένεια. Η δύναμη ενός πολιτικού κινήματος, όπως το ΕΠΑΜ, είναι να συνδέεται οργανικά με τον λαό ως υφίσταται σε όλη την ποικιλοχρωμία του, αναδεικνύοντας μέσα από όλες τις διαφορετικότητες και τις αντιθέσεις, το κύριο, το καθοριστικό. Αυτό που μπορεί να ενώσει τις πιο πλατιές μάζες ενάντια στον κοινό αντίπαλο και να οδηγήσει στην νίκη. Διαφορετικά δεν θα μπορέσει να υπάρξει αυθεντικά παλλαϊκό κίνημα, αλλά μόνο κομματικές καρικατούρες «κινημάτων» με απόντα τον λαό.
Δεύτερο, είναι πολύ της μόδας σήμερα να κατηγορείται το ΕΑΜ ότι έχασε γιατί δήθεν δεν πέρασε από το εθνικό στο ταξικό. Πρόκειται για ανιστόρητη κατηγορία. Το ΕΑΜ οδηγήθηκε από την τότε ηγεσία του ΚΚΕ στην ήττα, γιατί δεν στάθηκε συνεπές έως στο τέλος στον εθνικό απελευθερωτικό χαρακτήρα του αγώνα που είχε προσδώσει εξαρχής. Ο διαχωρισμός του ταξικού από το εθνικό είναι που οδήγησε στην ήττα και στον εμφύλιο. Ο Σιάντος, π.χ., μιλώντας στην ΠΕΕΑ, την κυβέρνηση του βουνού, θεωρούσε ότι επειδή το ΚΚΕ ήταν «ταξικό» κόμμα και όχι «εθνικό», αποδεχόταν ότι το «εθνικό» ζήτημα προηγούταν εκείνη την στιγμή από το «ταξικό» και επομένως η Γκαζέρτα και η παράδοση του κινήματος στους Άγγλους και τους υποτακτικούς τους πολιτικούς της Μέσης Ανατολής, ήταν αποδεχτή λύση μέχρι να έρθει η ώρα του «ταξικού» ζητήματος. Με άλλα λόγια υιοθετούσε ανοιχτά το «εθνικό» ζήτημα ως ένα διαταξικό ζήτημα που δεν μπορούσε να λυθεί χωρίς την αστική τάξη, ή τουλάχιστον εκείνα τα τμήματά της που ήταν προσδεμένα με την αποικιοκρατική επικυριαρχία των Άγγλων. Περιορίζοντας δηλαδή το εθνικό ζήτημα απλά και μόνο στην αποχώρηση των κατακτητών και την αποκατάσταση της νομιμότητας. Όπως δηλαδή το έβαζε και το κατανοούσε η αστική τάξη. Και όχι όπως το είχε αναδείξει και το είχε κατακτήσει στις διακηρύξεις και στις πράξεις του το ίδιο το ΕΑΜ.
Εκεί βρισκόταν το πρόβλημα. Η κατάκτηση του έθνους και της εκπροσώπησής του από την εργατική τάξη και την διανόηση, που είχε ήδη συντελεστεί μέσα στην κατοχή με το κίνημα αντίστασης, αποτελούσε κορυφαία ταξική πράξη που χωρίς αυτή δεν νοείται η ανάδειξη της εργατικής τάξης και του νέου ταξικού μπλοκ δυνάμεων στην εξουσία. Αυτό ήταν το ΕΑΜ. Δυστυχώς, με την απελευθέρωση η τότε ηγεσία του ΚΚΕ εγκατέλειψε, ίσως δίχως ποτέ να καταλάβει, το ταξικό και συνάμα εθνικό επίτευγμα διασπώντας την απόλυτη συνάφεια του ταξικού με το εθνικό. Σ’ αυτό οφείλεται η ήττα, αλλά και το γεγονός ότι ολόκληρο το κίνημα και μαζί του ο λαός σύρθηκε σ’ έναν καταστροφικό εμφύλιο που επέβαλε και διεξήγαγε με τους δικούς της όρους η αντίδραση.
Το ΕΠΑΜ δεν πρόκειται να επαναλάβει το ίδιο λάθος. Δεν πρόκειται να διαχωρίσει το ταξικό από το εθνικό, υπέρ τους ενός, ή του άλλου. Στις μέρες μας είναι αδύνατο και αδιανόητο να εκπληρώσεις το ένα χωρίς το άλλο. Για μένα κοινός παρανομαστής και των δυο είναι η κινητοποίηση της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού μέσα από την συνειδητοποίηση ότι πέρα από τις επιμέρους αντιθέσεις υπάρχει κάτι που μπορεί να την ενώσει: το γεγονός ότι το υπάρχων καθεστώς – όπως κι αν το εννοεί ή να το ερμηνεύει κανείς – δεν συμβιβάζεται πλέον με την ίδια την επιβίωση της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού, αλλά και του ίδιου του έθνους όπως έχει ιστορικά συγκροτηθεί και έχει διεκδικήσει την ανεξαρτησία του. Όποιος θεωρεί ότι αυτά είναι ζητήματα δευτερεύοντα μπροστά στο όποιο «καθαρό» ταξικό καθήκον, τότε είτε δεν έχει καταλάβει απολύτως τίποτε από ότι συμβαίνει, είτε είναι αιχμάλωτος της ιδεολογίας του ιμπεριαλισμού που από γεννησιμιού της στηρίχθηκε στην άρνηση του έθνους στο όνομα του κοσμοπολιτισμού και στην άρνηση του λαού και της δημοκρατίας στο όνομα του κορπορατισμού, με φασιστική, υπερεθνική ή άλλη φανταχτερή δήθεν διεθνιστική περιβολή
Δημήτρης Καζάκης
http://litlepost.blogspot.com/
Τετάρτη 25 Ιανουαρίου 2012
Δευτέρα 23 Ιανουαρίου 2012
Το Δημαρχείο Ηγουμενίτσας επισκέφτηκε ο Πρέσβης της Βενεζουέλας
Το Δημαρχείο Ηγουμενίτσας επισκέφτηκε ο Πρέσβης της Βενεζουέλας
Την Παρασκευή 20 Ιανουαρίου πραγματοποιήθηκε επίσκεψη του πρέσβη της Βενεζουέλας κ. Rodrigo Oswaldo Chaves Samudio στο Δημαρχείο Ηγουμενίτσας.
Στη συνάντηση του πρέσβη με τον Δήμαρχο κ. Κάτσινο, έγινε αναφορά στις σχέσεις των δύο χωρών και την προοπτική τους, τις συνεργασίες που μπορούν να αναπτυχθούν σε κεντρικό επίπεδο, αλλά και σε επίπεδο Δήμου, ιδιαίτερα στον τομέα του Πολιτισμού.
Ο κ. Δήμαρχος τόνισε στον κ. πρέσβη “το ενδιαφέρον που ο Ελληνικός λαός παρακολουθεί τις προσπάθειες που καταβάλει η χώρα του στον τομέα της ανάπτυξης και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά αυτής, λόγω της γεωπολιτικής της θέσης”
Από την πλευρά του κ. πρέσβη έγινε αναφορά σε “καλές πρακτικές” που εφαρμόζονται στη χώρα του σε επίπεδο Δήμων, στους τομείς του εθελοντισμού και της ανάπτυξης της κοινωνικής συνοχής.
http://892fm.blogspot.com/2012/01/blog-post_3167.html
Την Παρασκευή 20 Ιανουαρίου πραγματοποιήθηκε επίσκεψη του πρέσβη της Βενεζουέλας κ. Rodrigo Oswaldo Chaves Samudio στο Δημαρχείο Ηγουμενίτσας.
Στη συνάντηση του πρέσβη με τον Δήμαρχο κ. Κάτσινο, έγινε αναφορά στις σχέσεις των δύο χωρών και την προοπτική τους, τις συνεργασίες που μπορούν να αναπτυχθούν σε κεντρικό επίπεδο, αλλά και σε επίπεδο Δήμου, ιδιαίτερα στον τομέα του Πολιτισμού.
Ο κ. Δήμαρχος τόνισε στον κ. πρέσβη “το ενδιαφέρον που ο Ελληνικός λαός παρακολουθεί τις προσπάθειες που καταβάλει η χώρα του στον τομέα της ανάπτυξης και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά αυτής, λόγω της γεωπολιτικής της θέσης”
Από την πλευρά του κ. πρέσβη έγινε αναφορά σε “καλές πρακτικές” που εφαρμόζονται στη χώρα του σε επίπεδο Δήμων, στους τομείς του εθελοντισμού και της ανάπτυξης της κοινωνικής συνοχής.
http://892fm.blogspot.com/2012/01/blog-post_3167.html
Κυριακή 22 Ιανουαρίου 2012
Η κρίση, η Αριστερά, και η Διαδικτυακη Λασπολογία
http://litlepost.blogspot.com/2012/01/21-2012.html
Ελευθεροτυπία (21 Γενάρη 2012)
* Το άρθρο αυτό δεν δημοσιεύθηκε στην Ελευθεροτυπία λόγω της απεργίας των εργαζομένων
________________________________________
Η κρίση, η Αριστερά, η ΕΛΕ και η Διαδικτυακή Λασπολογία
ΤΑΚΗΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ
Τη στιγμή ακριβώς που ολοκληρώνεται η οικονομική και κοινωνική καταστροφή του λαού αυτής της χώρας στα χέρια της Τρόικας που εκπροσωπεί την υπερεθνική ελίτ (δηλαδή την οικονομική, πολιτική και τεχνοκρατική/μιντιακή ελίτ που άτυπα διαχειρίζεται την νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση), και τη στιγμή που η φτώχεια και η ανεργία καθολικεύονται, τα συσσίτια γενικεύονται, οι αυτοκτονίες πολλαπλασιάζονται ενώ οι άστεγοι πεθαίνουν στους δρόμους, τι κάνει η Αριστερά μας στην οποία συγκεντρώνονται όλων τα μάτια, αφού όλα τα υπόλοιπα κόμματα, άμεσα η έμμεσα, αποτελούν τμήμα της κοινοβουλευτικής Χούντας; Και εννοώ, βέβαια, το τμήμα της Αριστεράς που ασχολείται με την σημερινή καταστροφή και το κρίσιμο θέμα της παραμονής μας στην ΕΕ (και όχι απλά στο Ευρώ, όπως παραπλανητικά κάποιοι υποστηρίζουν) σημαντικό τμήμα της οποίας (από τους Οικολόγους-Πράσινους μέχρι διάφορες «ελευθεριακές» οργανώσεις και γκρουπούσκουλα), είτε στηρίζουν άμεσα την ΕΕ —η οποία αποτελεί τον άμεσο εκφραστή της υπερεθνικής ελίτ στη χώρα μας μέσω της Τρόικας,— είτε δεν ...ασχολούνται καν με το θέμα. Και αυτό, γιατί έχουν πιο σοβαρά θέματα να ασχοληθούν (όπως την αλλαγή των φαντασιακών για να καταργηθούν οι ιεραρχίες!) είτε, εναλλακτικά, ασχολούνται με τη δημιουργία νησίδων αυτο-οργάνωσης κ.λπ., σαν να είμαστε στη δεκαετία του 1960 και 1970, τη στιγμή που όλα καταρρέουν γύρω μας και η απόπειρα ανατροπής, για να έχει νόημα ,είτε είναι συνολική, είτε είναι αποσπασματική και επομένως όχι μόνο ασήμαντη αλλά και αποπροσανατολιστική, λειτουργώντας εκτονωτικά.
Έτσι, η μεν αντισυστημική Αριστερά που αμφισβητεί το σύστημα της καπιταλιστικής οικονομίας της αγοράς και την αντιπροσωπευτική «δημοκρατία», θέτει μεν το θέμα εξόδου της χώρας από την ΕΕ και των συνακόλουθων ριζοσπαστικών θεσμικών αλλαγών για τη δημιουργία μίας αυτοδύναμης οικονομίας, αλλά περιμένει την κατάληψη της λαϊκής εξουσίας για την εφαρμογή των αλλαγών αυτών, τη στιγμή που είναι φανερό ότι δεν υπάρχουν οι απαιτούμενες επαναστατικές συνθήκες. Αντί δηλαδή να προχωρήσει στην οικοδόμηση ενός Μετώπου Κοινωνικής και Εθνικής απελευθέρωσης, στο πλαίσιο μιας μεταβατικής διαδικασίας για την συστημική αλλαγή, όπως αυτό που προτείναμε, [1] το οποίο θα μπορούσε να οδηγήσει, μέσα από ένα μαζικό κίνημα πολιτικών απεργιών, σε μια μαζική απεργία διαρκείας για την ανατροπή της Χούντας των επαγγελματιών πολιτικών και Τραπεζιτών, αναλώνεται σε σπασμωδικές απεργίες και πορείες-λιτανείες (που τις αγνοούν άνετα οι ελίτ) περιμένοντας να ωριμάσουν οι επαναστατικές συνθήκες, ενώ στο μεταξύ η χώρα ξεπουλιέται και ο λαός της (εκτός από την ελίτ και τα προνομιούχα κοινωνικά στρώματα) οδηγείται στην Κινεζοποίηση και την Βουλγαροποίηση.
Από την άλλη μεριά, η ρεφορμιστική «Αριστερά», δηλαδή αυτή που δεν αμφισβητεί, όχι το σύστημα με την παραπάνω έννοια αλλά ούτε καν την ΕΕ, απαιτώντας π.χ. την μονομερή έξοδο από αυτή μαζί με τη συνολική άρνηση πληρωμής του χρέους, την ακύρωση όλων των δανειακών συνθηκών και την απαλλοτρίωση του ληστευθέντος κοινωνικού πλούτου σαν αναγκαία προϋπόθεση για την έξοδο από την κρίση, υιοθετεί τη μια από τις παρακάτω στρατηγικές ή μίγμα τους. Έτσι, ένα τμήμα της περιμένει την αυτοδιάλυση της ΟΝΕ ή/και μια πανευρωπαϊκή αλλαγή, η οποία δήθεν θα οδηγούσε στην εγκατάλειψη του επάρατου νεοφιλελευθερισμού και της σημερινής δομής της Ευρωζώνης που οδήγησε στη κρίση της, τμήμα της οποίας υποτίθεται είναι και η Ελληνική. Ένα άλλο τμήμα της ζητά τον Λογιστικό Έλεγχο του Χρέους που θα οδηγούσε σε σημαντικό κούρεμά του, παράλληλα με έξοδο από την ΟΝΕ (αλλά όχι και την ΕΕ, την έξοδο από την οποία απλά θα «δρομολογούσε» η έξοδος από το Ευρώ) και συνακόλουθους (προσωρινούς) περιορισμούς στη κίνηση κεφαλαίων, εθνικοποιήσεις Τραπεζών κ.λπ., Αυτή είναι η λύση που ζητά η ΕΛΕ εδώ και σχεδόν δύο χρόνια, η οποία προβλήθηκε μαζικά και μεθοδικά από αυτούς που έλεγχαν το κίνημα των «Αγανακτισμένων» στην πλατεία Συντάγματος [2], καθώς και από το Debtocracy, δηλαδή το ντοκιμαντέρ που έγινε μπεστ-σέλερ, χάρη στη προβολή του από καθεστωτικά ΜΜΕ, αλλά ακόμη και από εφημερίδες της διεθνούς «φιλελεύθερης αριστεράς» όπως η Γκάρντιαν, και φυσικά και από το διεθνές (και πολυέξοδο) συνέδριο στην Αθήνα του οποίου συν-χορηγός ήταν και η ίδια η …ΕΕ! [3] Η «λύση» όμως αυτή εάν όταν προτάθηκε ήταν απλώς αποπροσανατολιστική, όπως εμπεριστατωμένα είχα δείξει, σήμερα συνιστά και απόπειρα εφησυχασμού, αν όχι και εξαπάτησης των λαϊκών στρωμάτων. Και αυτό, διότι κατά πάσα πιθανότητα εκεί ακριβώς μας οδηγούν οι ελίτ: δηλαδή στο σημαντικό «κούρεμα» και στον εξαναγκασμό (αν όχι σήμερα, στο μέσο-βραχυπρόθεσμο διάστημα) σε προσωρινή αποχώρηση από την ΟΝΕ, παρά την λυσσασμένη αντίδραση των ντόπιων ελίτ που βλέπουν την έξοδο από το Ευρώ σαν τη καταδίκη τους σε θάνατο. Και είναι απόπειρα εξαπάτησης για δυο λόγους:
• Πρώτον, διότι εάν η έξοδος από την ΟΝΕ δεν συνοδευόταν και από ταυτόχρονη έξοδο από την ΕΕ το κούρεμα θα γινόταν με τους όρους της ΕΕ (είτε αυτό γινόταν από τη σημερινή Χούντα, είτε από την ίδια την ΕΛΕ!) που συμπεριλαμβάνουν την ελαστικοποίηση της εργασίας, την «απελευθέρωση» των αγορών, τις μαζικές ιδιωτικοποιήσεις και ξεπούλημα του κοινωνικού πλούτου (δηλαδή όλες τις θεσμικές αλλαγές που επέβαλλε η ΕΕ πριν τη δημιουργία του Ευρώ) οι οποίες οδήγησαν στη σημερινή δραματική επιδείνωση της κρίσης. Δεν είναι λοιπόν τυχαίο ότι η ΕΛΕ δεν προτείνει μόνιμους κοινωνικούς ελέγχους πάνω στις αγορές, που αποτελούν όμως αναγκαία προϋπόθεση για την αποδέσμευση από τη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση!
• Δεύτερον, διότι εφόσον η ΕΛΕ βλέπει το Χρέος ως αιτία της κρίσης (όπως ακριβώς και η καθεστωτική οικονομική ανάλυση) και όχι απλά ως συνέπεια της κρίσης (όπως η αντισυστημική ανάλυση) τα μέτρα που προτείνει να συνοδεύσουν το κούρεμα του Χρέους δεν αφορούν την αλλαγή της παραγωγικής και καταναλωτικής δομής της χώρας, ώστε να μην καταλήξουμε σε λίγα χρόνια με νέο ανάλογο Χρέος, ακόμη και αν οι δανειστές «κούρευαν» κατά 100% το σημερινό Χρέος. Δεν είναι λοιπόν τυχαίο ότι η ΕΛΕ δεν κατηγορεί την ίδια την ΕΕ, σαν εκφραστή της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, αλλά απλά κατηγορεί την «κακή» δομή της, τις «κακές» πολιτικές της Γερμανίας σε βάρος των εταίρων της κ.λπ..
Με άλλα λόγια, η ΕΛΕ, αντικειμενικά, λειτούργησε και λειτουργεί, όπως είχα διαπιστώσει εδώ και σχεδόν δύο χρόνια, στην καλύτερη περίπτωση, σαν εκτονωτικό της λαϊκής οργής μέσο (δεν θα έκανε βέβαια κανένας εξέγερση για να γίνει λογιστικός έλεγχος του Χρέους!) και, στην χειρότερη, σαν μέσο ιδεολογικής νομιμοποίησης από τα «Αριστερά» των ήδη επιβαλλόμενων από την υπερεθνική και τη ντόπια ελίτ «διαρθρωτικών» αλλαγών!
Μολονότι όμως έχω αναφερθεί επανειλημμένα και εκτενώς σε αυτές τις θέσεις στο παρελθόν, και από τη στήλη αυτή αλλά και αλλού, ακόμη και με σχετικό βιβλίο, [4] (ιδιαίτερα αφού παρόμοιες θέσεις, μείον την ανάγκη λογιστικού ελέγχου του χρέους, υποστηρίζει και το μεγαλύτερο τμήμα της «Πατριωτικής Αριστεράς», π.χ. ΕΠΑΜ-Καζάκης) [5], κανένα στέλεχος της ΕΛΕ δεν αντιπαρατέθηκε, από όσο γνωρίζω, δημόσια στην κριτική μου (πέρα από κάποιους ατεκμηρίωτους αφορισμούς για δογματισμό!) [6] Αντί, δηλαδή, να ανοίξει ένας εποικοδομητικός διάλογος για να δειχτεί ορθολογικά το βάσιμο ή μη των θέσεων αυτών, η ΕΛΕ αρχικά μεν προτίμησε τη βολική σιωπή απέναντι στη κριτική μας, (μια και δεν ήταν τόσο εύκολος στόχος —γι’ αυτούς και τους υποστηρικτές της— όπως π.χ. αυτή του ΚΚΕ). Όμως, τελευταία υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις ότι μέλη της κατέβηκαν σε πολύ πιο ανέντιμα πολιτικά μέσα, με την βοήθεια ανώνυμων διαδικτυακών λασπολόγων που αγωνίζονται να μετατρέψουν την επιθυμητή από όλους διαδικτυακή ελευθερία Λόγου σε ελευθερία λασπολογίας !
Συγκεκριμένα, όπως καταγγέλθηκε δημόσια και απόλυτα εμπεριστατωμένα, [7] τον τελευταίο καιρό έχει εξαπολυθεί μια πρωτόγνωρη και μαζική εκστρατεία λασπώματος από διαδικτυακούς κουκουλοφόρους εναντίον του υπογράφοντος προσωπικά (φθάνοντας μέχρι το δυσώδες επίπεδο να δημοσιεύουν το αγγελτήριο του θανάτου μου, [8] τη δημοσίευση της φωτογραφίας μου στο πάνθεον φασιστών διανοητών [9] κ.λπ.) καθώς και του Δικτύου για την Περιεκτική Δημοκρατία. Έτσι, με εκατοντάδες, εντελώς συκοφαντικά και υβριστικά, σχόλια επιτίθενται όχι κατά του συστήματος και των φορέων του που μας έφεραν στη σημερινή καταστροφική κρίση (όπως υποτίθεται είναι ο στόχος τους) αλλά κατά των υποτιθέμενα συναγωνιστών τους στον αγώνα για την έξοδο από την κρίση! Δήθεν αφορμή γι’ αυτό το μαζικό λάσπωμα ήταν άρθρο μέλους του Δικτύου (και όχι του υπογράφοντος, όπως συκοφαντικά γράφουν) που εμπεριστατωμένα έδειξε τις καταβολές και τον ρόλο του διεθνούς συστήματος Ιντιμίντια, [10] καθώς και το περασμένο άρθρο μου στη στήλη αυτή που αναφερόταν και στην ιντερνετική ζούγκλα. [11] Και στα δύο αυτά άρθρα, όπως μπορεί να διαπιστώσει κάθε καλόπιστος αναγνώστης, δεν έγινε καμιά πρόταση ούτε για την κατάργηση της ελευθερίας του διαδικτυακού Λόγου, ούτε για την κατάργηση του ελεύθερου Λογισμικού, ούτε καν για τη κατάργηση της ανωνυμίας. Απλώς ο υπογράφων πρότεινε ένα εκούσιο δεοντολογικό κώδικα που θα έπρεπε να καθιερώσουν και να εφαρμόζουν συλλογικά οι μπλόγκερς (αντί να επαφίεται στη ...φιλοτιμία του κάθε μπλόγκερ ατομικά, όπως σήμερα!) ώστε να μην καταντούν όργανα λασπολογίας και συκοφαντίας, όπως κάποια από αυτά ήδη είναι.
Ο κώδικας αυτός συνοψίζεται εύστοχα από τους “Κανόνες δημοσίευσης σχολίων” των εργαζομένων της Ελευθεροτυπίας: «Δεν δημοσιεύονται σχόλια χυδαία και υβριστικά, καθώς και ανώνυμες καταγγελίες και χαρακτηρισμοί κατά προσώπων που δεν τεκμηριώνονται.” Η αυστηρή εφαρμογή από τους ίδιους τους μπλόγκερς αυτού του απλού δεοντολογικού κανόνα θα έκανε απαγορευτική τη δημοσίευση λασπολογικών σχολίων σαν τα παραπάνω και τον εξοστρακισμό των λασπολόγων, χωρίς καμιά «εξωτερική» επέμβαση που σήμερα γίνεται αναγκαία για την αυτοπροστασία των πολιτών, με αποτέλεσμα τον παγκόσμιο πολλαπλασιασμό των δικαστικών διώξεων για συκοφαντική δυσφήμηση και εξύβριση μέσω του διαδικτύου, ενώ οι συστημικές δυνάμεις φροντίζουν να περνούν σαν «ελευθερία του Λόγου» (όπως ακριβώς και οι ανώνυμοι λασπολόγοι) την ελευθερία για λασπολογία ώστε να μπορούν οι υπηρεσίες τους άνετα να διασύρουν μέσω του διαδικτύου κάθε αντισυστημικό αντίπαλό τους. Δεν είναι λοιπόν περίεργο ότι η Αμερικανική νομοθεσία που ισχύει για όλα τα διαδικτυακά κατασκευάσματα (blogs, facebooks κ.λπ.), που έχουν κατ αρχήν έδρα τις ΗΠΑ, απαγορεύει, για χάρη της «ελευθερίας του Λόγου», την μήνυση για συκοφαντική δυσφήμηση εναντίον των κεντρικών παρόχων που τα φιλοξενούν!
Έτσι, η δημοσίευση απόλυτα συκοφαντικών και υβριστικών σχολίων επιτυγχάνει το μαζικό λάσπωμα, με την στιγμιαία αναπαραγωγή τους από άλλα blogs κ.λπ., κάνοντας άμεση πραγματικότητα το όνειρο του Γκεμπελς ότι όσο περισσότερο επαναλαμβάνεται η λάσπη τόσο καλύτερα «κολλάει». Όμως, οι συγκεκριμένοι λασπολόγοι στη περίπτωση μας θα μπορούσαν ακόμη και τώρα να απομονωθούν εάν δεν είχαν την άμεση ή έμμεση υποστήριξη Πανεπιστημιακών, κατά παράβαση βέβαια κάθε Πανεπιστημιακής ή πολιτικής δεοντολογίας, όπως εδείχθη στην προαναφερθείσα καταγγελία. Στην αρχή μάλιστα όταν έμαθα την ανάμιξη αυτή Πανεπιστημιακών ήταν τέτοια η έκπληξή μου που νόμισα ότι κάποιοι λασπολόγοι τους χρησιμοποίησαν εν αγνοία τους γι’ αυτό και τους έστειλα κατ’ επανάληψη επιστολές [12] να πάρουν θέση για το θέμα και να ξεκαθαρίσουν τη θέση τους, αν δηλαδή συντάσσονται με τις χυδαιότητες των διαδικτυακών «φίλων» τους που θα σήμαινε βέβαια ότι συμμερίζονται και την σχετική ευθύνη. Στις επιστολές αυτές όμως δεν απάντησαν ποτέ. Και όχι μόνο αυτό, αλλά ούτε διαχώρισαν ποτέ επίσημα τη θέση τους από τους χυδαίους αυτούς κουκουλοφόρους, όπως είχαν κάθε ευκαιρία να κάνουν και να κλείσει το θέμα εκεί. Αντίθετα, όπως ισχυρίζεται, χωρίς να διαψευσθεί, ο μεγαλύτερος ίσως διαδικτυακός λασπολόγος μου, που με το ασύδοτο της ...κουκούλας του με εξυβρίζει και συκοφαντεί χυδαία σε πολλές εκατοντάδες σχόλια που έχουν πλημμυρίσει το διαδίκτυο (γεγονός που προϋποθέτει ότι κάποιοι από αυτούς τους επαγγελματίες λασπολόγους έχουν τεράστια άνεση χρόνου τη στιγμή που σήμερα οι μισοί περίπου νέοι είναι άνεργοι και αγωνίζονται για την επιβίωση τους!) —και o οποίος είναι και διαδικτυακός «φίλος» τους στο Facebook—οι ίδιοι Πανεπιστημιακοί έκαναν και χιούμορ με τις επιστολές αυτές! [13] Έχω λοιπόν κάθε δικαίωμα να θεωρώ ότι τα Πανεπιστημιακά αυτά στελέχη της ΕΛΕ (και αν δεν διαχωρίσει τη θέση της και η ίδια η ΕΛΕ) έχουν άμεση σχέση με μια συστηματική προσπάθεια διασυρμού του υπογράφοντος με ανέντιμα μέσα. Πράγμα βέβαια που θα σήμαινε ότι αντί να προσπαθήσουν να αντιπαρατεθούν δημόσια στην κριτική μου προτίμησαν τα «κτυπήματα κάτω από τη μέση». Για οποιαδήποτε επομένως συνέχιση και ένταση της ανέντιμης λασπολογίας εναντίον μου, καθώς και του δικτύου ΠΔ, η ΕΛΕ θα φέρει στη περίπτωση αυτή άμεση ευθύνη.
Συμπερασματικά, θεωρώ ότι σήμερα κρίνονται όλοι, κόμματα, οργανώσεις και πρόσωπα, με βάση τη στάση που παίρνουν για την κρίση, τα αίτιά της και τον τρόπο εξόδου από αυτή. Και είναι φυσικό να γίνονται και λάθη εκτίμησης. Όμως, άλλο τα λάθη εκτίμησης, ανάλυσης και πολιτικής που είναι θεμιτά και δικαιολογημένα, και εντελώς άλλο παρόμοια ανέντιμα μέσα τα οποία αν δεν καταδικαστούν άμεσα και αποφασιστικά από σύσσωμη την πολιτικά έντιμη Αριστερά (αντισυστημική αλλά και ρεφορμιστική), όπως —προς τιμή τους— τμήματα της Αριστεράς έχουν ήδη κάνει, [14] τότε η ιντερνετική ζούγκλα που επιβάλλει το σύστημα σαν δήθεν ελευθερία του διαδικτυακού Λόγου, (που πολύ θυμίζει την «ελευθερία» των αγορών την οποία επιβάλλει παράλληλα), θα επεκταθεί και στην Αριστερά γενικότερα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται...
Ελευθεροτυπία (21 Γενάρη 2012)
* Το άρθρο αυτό δεν δημοσιεύθηκε στην Ελευθεροτυπία λόγω της απεργίας των εργαζομένων
________________________________________
Η κρίση, η Αριστερά, η ΕΛΕ και η Διαδικτυακή Λασπολογία
ΤΑΚΗΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ
Τη στιγμή ακριβώς που ολοκληρώνεται η οικονομική και κοινωνική καταστροφή του λαού αυτής της χώρας στα χέρια της Τρόικας που εκπροσωπεί την υπερεθνική ελίτ (δηλαδή την οικονομική, πολιτική και τεχνοκρατική/μιντιακή ελίτ που άτυπα διαχειρίζεται την νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση), και τη στιγμή που η φτώχεια και η ανεργία καθολικεύονται, τα συσσίτια γενικεύονται, οι αυτοκτονίες πολλαπλασιάζονται ενώ οι άστεγοι πεθαίνουν στους δρόμους, τι κάνει η Αριστερά μας στην οποία συγκεντρώνονται όλων τα μάτια, αφού όλα τα υπόλοιπα κόμματα, άμεσα η έμμεσα, αποτελούν τμήμα της κοινοβουλευτικής Χούντας; Και εννοώ, βέβαια, το τμήμα της Αριστεράς που ασχολείται με την σημερινή καταστροφή και το κρίσιμο θέμα της παραμονής μας στην ΕΕ (και όχι απλά στο Ευρώ, όπως παραπλανητικά κάποιοι υποστηρίζουν) σημαντικό τμήμα της οποίας (από τους Οικολόγους-Πράσινους μέχρι διάφορες «ελευθεριακές» οργανώσεις και γκρουπούσκουλα), είτε στηρίζουν άμεσα την ΕΕ —η οποία αποτελεί τον άμεσο εκφραστή της υπερεθνικής ελίτ στη χώρα μας μέσω της Τρόικας,— είτε δεν ...ασχολούνται καν με το θέμα. Και αυτό, γιατί έχουν πιο σοβαρά θέματα να ασχοληθούν (όπως την αλλαγή των φαντασιακών για να καταργηθούν οι ιεραρχίες!) είτε, εναλλακτικά, ασχολούνται με τη δημιουργία νησίδων αυτο-οργάνωσης κ.λπ., σαν να είμαστε στη δεκαετία του 1960 και 1970, τη στιγμή που όλα καταρρέουν γύρω μας και η απόπειρα ανατροπής, για να έχει νόημα ,είτε είναι συνολική, είτε είναι αποσπασματική και επομένως όχι μόνο ασήμαντη αλλά και αποπροσανατολιστική, λειτουργώντας εκτονωτικά.
Έτσι, η μεν αντισυστημική Αριστερά που αμφισβητεί το σύστημα της καπιταλιστικής οικονομίας της αγοράς και την αντιπροσωπευτική «δημοκρατία», θέτει μεν το θέμα εξόδου της χώρας από την ΕΕ και των συνακόλουθων ριζοσπαστικών θεσμικών αλλαγών για τη δημιουργία μίας αυτοδύναμης οικονομίας, αλλά περιμένει την κατάληψη της λαϊκής εξουσίας για την εφαρμογή των αλλαγών αυτών, τη στιγμή που είναι φανερό ότι δεν υπάρχουν οι απαιτούμενες επαναστατικές συνθήκες. Αντί δηλαδή να προχωρήσει στην οικοδόμηση ενός Μετώπου Κοινωνικής και Εθνικής απελευθέρωσης, στο πλαίσιο μιας μεταβατικής διαδικασίας για την συστημική αλλαγή, όπως αυτό που προτείναμε, [1] το οποίο θα μπορούσε να οδηγήσει, μέσα από ένα μαζικό κίνημα πολιτικών απεργιών, σε μια μαζική απεργία διαρκείας για την ανατροπή της Χούντας των επαγγελματιών πολιτικών και Τραπεζιτών, αναλώνεται σε σπασμωδικές απεργίες και πορείες-λιτανείες (που τις αγνοούν άνετα οι ελίτ) περιμένοντας να ωριμάσουν οι επαναστατικές συνθήκες, ενώ στο μεταξύ η χώρα ξεπουλιέται και ο λαός της (εκτός από την ελίτ και τα προνομιούχα κοινωνικά στρώματα) οδηγείται στην Κινεζοποίηση και την Βουλγαροποίηση.
Από την άλλη μεριά, η ρεφορμιστική «Αριστερά», δηλαδή αυτή που δεν αμφισβητεί, όχι το σύστημα με την παραπάνω έννοια αλλά ούτε καν την ΕΕ, απαιτώντας π.χ. την μονομερή έξοδο από αυτή μαζί με τη συνολική άρνηση πληρωμής του χρέους, την ακύρωση όλων των δανειακών συνθηκών και την απαλλοτρίωση του ληστευθέντος κοινωνικού πλούτου σαν αναγκαία προϋπόθεση για την έξοδο από την κρίση, υιοθετεί τη μια από τις παρακάτω στρατηγικές ή μίγμα τους. Έτσι, ένα τμήμα της περιμένει την αυτοδιάλυση της ΟΝΕ ή/και μια πανευρωπαϊκή αλλαγή, η οποία δήθεν θα οδηγούσε στην εγκατάλειψη του επάρατου νεοφιλελευθερισμού και της σημερινής δομής της Ευρωζώνης που οδήγησε στη κρίση της, τμήμα της οποίας υποτίθεται είναι και η Ελληνική. Ένα άλλο τμήμα της ζητά τον Λογιστικό Έλεγχο του Χρέους που θα οδηγούσε σε σημαντικό κούρεμά του, παράλληλα με έξοδο από την ΟΝΕ (αλλά όχι και την ΕΕ, την έξοδο από την οποία απλά θα «δρομολογούσε» η έξοδος από το Ευρώ) και συνακόλουθους (προσωρινούς) περιορισμούς στη κίνηση κεφαλαίων, εθνικοποιήσεις Τραπεζών κ.λπ., Αυτή είναι η λύση που ζητά η ΕΛΕ εδώ και σχεδόν δύο χρόνια, η οποία προβλήθηκε μαζικά και μεθοδικά από αυτούς που έλεγχαν το κίνημα των «Αγανακτισμένων» στην πλατεία Συντάγματος [2], καθώς και από το Debtocracy, δηλαδή το ντοκιμαντέρ που έγινε μπεστ-σέλερ, χάρη στη προβολή του από καθεστωτικά ΜΜΕ, αλλά ακόμη και από εφημερίδες της διεθνούς «φιλελεύθερης αριστεράς» όπως η Γκάρντιαν, και φυσικά και από το διεθνές (και πολυέξοδο) συνέδριο στην Αθήνα του οποίου συν-χορηγός ήταν και η ίδια η …ΕΕ! [3] Η «λύση» όμως αυτή εάν όταν προτάθηκε ήταν απλώς αποπροσανατολιστική, όπως εμπεριστατωμένα είχα δείξει, σήμερα συνιστά και απόπειρα εφησυχασμού, αν όχι και εξαπάτησης των λαϊκών στρωμάτων. Και αυτό, διότι κατά πάσα πιθανότητα εκεί ακριβώς μας οδηγούν οι ελίτ: δηλαδή στο σημαντικό «κούρεμα» και στον εξαναγκασμό (αν όχι σήμερα, στο μέσο-βραχυπρόθεσμο διάστημα) σε προσωρινή αποχώρηση από την ΟΝΕ, παρά την λυσσασμένη αντίδραση των ντόπιων ελίτ που βλέπουν την έξοδο από το Ευρώ σαν τη καταδίκη τους σε θάνατο. Και είναι απόπειρα εξαπάτησης για δυο λόγους:
• Πρώτον, διότι εάν η έξοδος από την ΟΝΕ δεν συνοδευόταν και από ταυτόχρονη έξοδο από την ΕΕ το κούρεμα θα γινόταν με τους όρους της ΕΕ (είτε αυτό γινόταν από τη σημερινή Χούντα, είτε από την ίδια την ΕΛΕ!) που συμπεριλαμβάνουν την ελαστικοποίηση της εργασίας, την «απελευθέρωση» των αγορών, τις μαζικές ιδιωτικοποιήσεις και ξεπούλημα του κοινωνικού πλούτου (δηλαδή όλες τις θεσμικές αλλαγές που επέβαλλε η ΕΕ πριν τη δημιουργία του Ευρώ) οι οποίες οδήγησαν στη σημερινή δραματική επιδείνωση της κρίσης. Δεν είναι λοιπόν τυχαίο ότι η ΕΛΕ δεν προτείνει μόνιμους κοινωνικούς ελέγχους πάνω στις αγορές, που αποτελούν όμως αναγκαία προϋπόθεση για την αποδέσμευση από τη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση!
• Δεύτερον, διότι εφόσον η ΕΛΕ βλέπει το Χρέος ως αιτία της κρίσης (όπως ακριβώς και η καθεστωτική οικονομική ανάλυση) και όχι απλά ως συνέπεια της κρίσης (όπως η αντισυστημική ανάλυση) τα μέτρα που προτείνει να συνοδεύσουν το κούρεμα του Χρέους δεν αφορούν την αλλαγή της παραγωγικής και καταναλωτικής δομής της χώρας, ώστε να μην καταλήξουμε σε λίγα χρόνια με νέο ανάλογο Χρέος, ακόμη και αν οι δανειστές «κούρευαν» κατά 100% το σημερινό Χρέος. Δεν είναι λοιπόν τυχαίο ότι η ΕΛΕ δεν κατηγορεί την ίδια την ΕΕ, σαν εκφραστή της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, αλλά απλά κατηγορεί την «κακή» δομή της, τις «κακές» πολιτικές της Γερμανίας σε βάρος των εταίρων της κ.λπ..
Με άλλα λόγια, η ΕΛΕ, αντικειμενικά, λειτούργησε και λειτουργεί, όπως είχα διαπιστώσει εδώ και σχεδόν δύο χρόνια, στην καλύτερη περίπτωση, σαν εκτονωτικό της λαϊκής οργής μέσο (δεν θα έκανε βέβαια κανένας εξέγερση για να γίνει λογιστικός έλεγχος του Χρέους!) και, στην χειρότερη, σαν μέσο ιδεολογικής νομιμοποίησης από τα «Αριστερά» των ήδη επιβαλλόμενων από την υπερεθνική και τη ντόπια ελίτ «διαρθρωτικών» αλλαγών!
Μολονότι όμως έχω αναφερθεί επανειλημμένα και εκτενώς σε αυτές τις θέσεις στο παρελθόν, και από τη στήλη αυτή αλλά και αλλού, ακόμη και με σχετικό βιβλίο, [4] (ιδιαίτερα αφού παρόμοιες θέσεις, μείον την ανάγκη λογιστικού ελέγχου του χρέους, υποστηρίζει και το μεγαλύτερο τμήμα της «Πατριωτικής Αριστεράς», π.χ. ΕΠΑΜ-Καζάκης) [5], κανένα στέλεχος της ΕΛΕ δεν αντιπαρατέθηκε, από όσο γνωρίζω, δημόσια στην κριτική μου (πέρα από κάποιους ατεκμηρίωτους αφορισμούς για δογματισμό!) [6] Αντί, δηλαδή, να ανοίξει ένας εποικοδομητικός διάλογος για να δειχτεί ορθολογικά το βάσιμο ή μη των θέσεων αυτών, η ΕΛΕ αρχικά μεν προτίμησε τη βολική σιωπή απέναντι στη κριτική μας, (μια και δεν ήταν τόσο εύκολος στόχος —γι’ αυτούς και τους υποστηρικτές της— όπως π.χ. αυτή του ΚΚΕ). Όμως, τελευταία υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις ότι μέλη της κατέβηκαν σε πολύ πιο ανέντιμα πολιτικά μέσα, με την βοήθεια ανώνυμων διαδικτυακών λασπολόγων που αγωνίζονται να μετατρέψουν την επιθυμητή από όλους διαδικτυακή ελευθερία Λόγου σε ελευθερία λασπολογίας !
Συγκεκριμένα, όπως καταγγέλθηκε δημόσια και απόλυτα εμπεριστατωμένα, [7] τον τελευταίο καιρό έχει εξαπολυθεί μια πρωτόγνωρη και μαζική εκστρατεία λασπώματος από διαδικτυακούς κουκουλοφόρους εναντίον του υπογράφοντος προσωπικά (φθάνοντας μέχρι το δυσώδες επίπεδο να δημοσιεύουν το αγγελτήριο του θανάτου μου, [8] τη δημοσίευση της φωτογραφίας μου στο πάνθεον φασιστών διανοητών [9] κ.λπ.) καθώς και του Δικτύου για την Περιεκτική Δημοκρατία. Έτσι, με εκατοντάδες, εντελώς συκοφαντικά και υβριστικά, σχόλια επιτίθενται όχι κατά του συστήματος και των φορέων του που μας έφεραν στη σημερινή καταστροφική κρίση (όπως υποτίθεται είναι ο στόχος τους) αλλά κατά των υποτιθέμενα συναγωνιστών τους στον αγώνα για την έξοδο από την κρίση! Δήθεν αφορμή γι’ αυτό το μαζικό λάσπωμα ήταν άρθρο μέλους του Δικτύου (και όχι του υπογράφοντος, όπως συκοφαντικά γράφουν) που εμπεριστατωμένα έδειξε τις καταβολές και τον ρόλο του διεθνούς συστήματος Ιντιμίντια, [10] καθώς και το περασμένο άρθρο μου στη στήλη αυτή που αναφερόταν και στην ιντερνετική ζούγκλα. [11] Και στα δύο αυτά άρθρα, όπως μπορεί να διαπιστώσει κάθε καλόπιστος αναγνώστης, δεν έγινε καμιά πρόταση ούτε για την κατάργηση της ελευθερίας του διαδικτυακού Λόγου, ούτε για την κατάργηση του ελεύθερου Λογισμικού, ούτε καν για τη κατάργηση της ανωνυμίας. Απλώς ο υπογράφων πρότεινε ένα εκούσιο δεοντολογικό κώδικα που θα έπρεπε να καθιερώσουν και να εφαρμόζουν συλλογικά οι μπλόγκερς (αντί να επαφίεται στη ...φιλοτιμία του κάθε μπλόγκερ ατομικά, όπως σήμερα!) ώστε να μην καταντούν όργανα λασπολογίας και συκοφαντίας, όπως κάποια από αυτά ήδη είναι.
Ο κώδικας αυτός συνοψίζεται εύστοχα από τους “Κανόνες δημοσίευσης σχολίων” των εργαζομένων της Ελευθεροτυπίας: «Δεν δημοσιεύονται σχόλια χυδαία και υβριστικά, καθώς και ανώνυμες καταγγελίες και χαρακτηρισμοί κατά προσώπων που δεν τεκμηριώνονται.” Η αυστηρή εφαρμογή από τους ίδιους τους μπλόγκερς αυτού του απλού δεοντολογικού κανόνα θα έκανε απαγορευτική τη δημοσίευση λασπολογικών σχολίων σαν τα παραπάνω και τον εξοστρακισμό των λασπολόγων, χωρίς καμιά «εξωτερική» επέμβαση που σήμερα γίνεται αναγκαία για την αυτοπροστασία των πολιτών, με αποτέλεσμα τον παγκόσμιο πολλαπλασιασμό των δικαστικών διώξεων για συκοφαντική δυσφήμηση και εξύβριση μέσω του διαδικτύου, ενώ οι συστημικές δυνάμεις φροντίζουν να περνούν σαν «ελευθερία του Λόγου» (όπως ακριβώς και οι ανώνυμοι λασπολόγοι) την ελευθερία για λασπολογία ώστε να μπορούν οι υπηρεσίες τους άνετα να διασύρουν μέσω του διαδικτύου κάθε αντισυστημικό αντίπαλό τους. Δεν είναι λοιπόν περίεργο ότι η Αμερικανική νομοθεσία που ισχύει για όλα τα διαδικτυακά κατασκευάσματα (blogs, facebooks κ.λπ.), που έχουν κατ αρχήν έδρα τις ΗΠΑ, απαγορεύει, για χάρη της «ελευθερίας του Λόγου», την μήνυση για συκοφαντική δυσφήμηση εναντίον των κεντρικών παρόχων που τα φιλοξενούν!
Έτσι, η δημοσίευση απόλυτα συκοφαντικών και υβριστικών σχολίων επιτυγχάνει το μαζικό λάσπωμα, με την στιγμιαία αναπαραγωγή τους από άλλα blogs κ.λπ., κάνοντας άμεση πραγματικότητα το όνειρο του Γκεμπελς ότι όσο περισσότερο επαναλαμβάνεται η λάσπη τόσο καλύτερα «κολλάει». Όμως, οι συγκεκριμένοι λασπολόγοι στη περίπτωση μας θα μπορούσαν ακόμη και τώρα να απομονωθούν εάν δεν είχαν την άμεση ή έμμεση υποστήριξη Πανεπιστημιακών, κατά παράβαση βέβαια κάθε Πανεπιστημιακής ή πολιτικής δεοντολογίας, όπως εδείχθη στην προαναφερθείσα καταγγελία. Στην αρχή μάλιστα όταν έμαθα την ανάμιξη αυτή Πανεπιστημιακών ήταν τέτοια η έκπληξή μου που νόμισα ότι κάποιοι λασπολόγοι τους χρησιμοποίησαν εν αγνοία τους γι’ αυτό και τους έστειλα κατ’ επανάληψη επιστολές [12] να πάρουν θέση για το θέμα και να ξεκαθαρίσουν τη θέση τους, αν δηλαδή συντάσσονται με τις χυδαιότητες των διαδικτυακών «φίλων» τους που θα σήμαινε βέβαια ότι συμμερίζονται και την σχετική ευθύνη. Στις επιστολές αυτές όμως δεν απάντησαν ποτέ. Και όχι μόνο αυτό, αλλά ούτε διαχώρισαν ποτέ επίσημα τη θέση τους από τους χυδαίους αυτούς κουκουλοφόρους, όπως είχαν κάθε ευκαιρία να κάνουν και να κλείσει το θέμα εκεί. Αντίθετα, όπως ισχυρίζεται, χωρίς να διαψευσθεί, ο μεγαλύτερος ίσως διαδικτυακός λασπολόγος μου, που με το ασύδοτο της ...κουκούλας του με εξυβρίζει και συκοφαντεί χυδαία σε πολλές εκατοντάδες σχόλια που έχουν πλημμυρίσει το διαδίκτυο (γεγονός που προϋποθέτει ότι κάποιοι από αυτούς τους επαγγελματίες λασπολόγους έχουν τεράστια άνεση χρόνου τη στιγμή που σήμερα οι μισοί περίπου νέοι είναι άνεργοι και αγωνίζονται για την επιβίωση τους!) —και o οποίος είναι και διαδικτυακός «φίλος» τους στο Facebook—οι ίδιοι Πανεπιστημιακοί έκαναν και χιούμορ με τις επιστολές αυτές! [13] Έχω λοιπόν κάθε δικαίωμα να θεωρώ ότι τα Πανεπιστημιακά αυτά στελέχη της ΕΛΕ (και αν δεν διαχωρίσει τη θέση της και η ίδια η ΕΛΕ) έχουν άμεση σχέση με μια συστηματική προσπάθεια διασυρμού του υπογράφοντος με ανέντιμα μέσα. Πράγμα βέβαια που θα σήμαινε ότι αντί να προσπαθήσουν να αντιπαρατεθούν δημόσια στην κριτική μου προτίμησαν τα «κτυπήματα κάτω από τη μέση». Για οποιαδήποτε επομένως συνέχιση και ένταση της ανέντιμης λασπολογίας εναντίον μου, καθώς και του δικτύου ΠΔ, η ΕΛΕ θα φέρει στη περίπτωση αυτή άμεση ευθύνη.
Συμπερασματικά, θεωρώ ότι σήμερα κρίνονται όλοι, κόμματα, οργανώσεις και πρόσωπα, με βάση τη στάση που παίρνουν για την κρίση, τα αίτιά της και τον τρόπο εξόδου από αυτή. Και είναι φυσικό να γίνονται και λάθη εκτίμησης. Όμως, άλλο τα λάθη εκτίμησης, ανάλυσης και πολιτικής που είναι θεμιτά και δικαιολογημένα, και εντελώς άλλο παρόμοια ανέντιμα μέσα τα οποία αν δεν καταδικαστούν άμεσα και αποφασιστικά από σύσσωμη την πολιτικά έντιμη Αριστερά (αντισυστημική αλλά και ρεφορμιστική), όπως —προς τιμή τους— τμήματα της Αριστεράς έχουν ήδη κάνει, [14] τότε η ιντερνετική ζούγκλα που επιβάλλει το σύστημα σαν δήθεν ελευθερία του διαδικτυακού Λόγου, (που πολύ θυμίζει την «ελευθερία» των αγορών την οποία επιβάλλει παράλληλα), θα επεκταθεί και στην Αριστερά γενικότερα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται...
Σάββατο 21 Ιανουαρίου 2012
Τα "άκουσε" η Μπακογιάννη από μικρή ομάδα συγκεντρωμένων στην πλατεία Ηγουμενίτσας
Τα "άκουσε" η Μπακογιάννη από μικρή ομάδα συγκεντρωμένων στην Πλατεία της Ηγουμενίτσας! (ΒΙΝΤΕΟ)
Τα «άκουσε» η Μπακογιάννη κατά την εξοδό της από το Δημαρχείο Ηγουμενίτσας από ομάδα 10 ατόμων που είχαν και πανό. Φωνάχτηκαν τα συνθήματα «το PCI είναι εδώ, ενωμένο ΔΝΤ» «αλήτες» «τομάρια πολιτικοί» «ντροπή σας». Αλλα δεν άκουσε γιατί μπήκε στο αμάξι και έφυγε.
http://892fm.blogspot.com/2012/01/blog-post_21.html
Τα «άκουσε» η Μπακογιάννη κατά την εξοδό της από το Δημαρχείο Ηγουμενίτσας από ομάδα 10 ατόμων που είχαν και πανό. Φωνάχτηκαν τα συνθήματα «το PCI είναι εδώ, ενωμένο ΔΝΤ» «αλήτες» «τομάρια πολιτικοί» «ντροπή σας». Αλλα δεν άκουσε γιατί μπήκε στο αμάξι και έφυγε.
http://892fm.blogspot.com/2012/01/blog-post_21.html
Απίστευτη καταγγελία των εργαζομένων στο νοσοκομείο Άρτας...
"Μην έρχεστε στο νοσοκομείο μας, κινδυνεύετε να πεθάνετε"!
Απίστευτη καταγγελία των εργαζομένων στο νοσοκομείο Άρτας...
"Μπαίνει σε κίνδυνο η ζωή των ασθενών στο νοσοκομείο της Άρτας", λένε οι ίδιοι οι εργαζόμενοι. Και αυτό, όπως καταγγέλλουν, λόγω της απόφασης της διοίκησης να μειώσει κι άλλο το ελάχιστο προσωπικό του νοσηλευτικού ιδρύματος. Όπως Σύλλογος Εργαζομένων στο Γενικό Νοσοκομείο και τα Κέντρα Υγείας του Νομού Άρτας. Ο Σύλλογος Εργαζομένων στο Γενικό Νοσοκομείο και τα Κέντρα Υγείας του Νομού Άρτας, τονίζει ότι "ήδη το νοσοκομείο μας λειτουργεί με ελάχιστο προσωπικό, κυρίως στις αργίες και τις νύχτες, θέτοντας σε άμεσο κίνδυνο την υγεία και τη ζωή των ασθενών και του προσωπικού. Αυτή η ενέργεια αποσκοπεί προφανώς στον περιορισμό της δαπάνης που απαιτείται για την λειτουργία του νοσοκομείου τις Κυριακές – αργίες – νύχτες, σε βάρος των παρεχομένων υπηρεσιών υγείας....».
http://www.katoci.com/2012/01/blog-post_2763.html?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed%3A+blogspot%2FaohVa+%28K%CE%AC%CF%84%CE%BF%CF%88%CE%B7%29
Απίστευτη καταγγελία των εργαζομένων στο νοσοκομείο Άρτας...
"Μπαίνει σε κίνδυνο η ζωή των ασθενών στο νοσοκομείο της Άρτας", λένε οι ίδιοι οι εργαζόμενοι. Και αυτό, όπως καταγγέλλουν, λόγω της απόφασης της διοίκησης να μειώσει κι άλλο το ελάχιστο προσωπικό του νοσηλευτικού ιδρύματος. Όπως Σύλλογος Εργαζομένων στο Γενικό Νοσοκομείο και τα Κέντρα Υγείας του Νομού Άρτας. Ο Σύλλογος Εργαζομένων στο Γενικό Νοσοκομείο και τα Κέντρα Υγείας του Νομού Άρτας, τονίζει ότι "ήδη το νοσοκομείο μας λειτουργεί με ελάχιστο προσωπικό, κυρίως στις αργίες και τις νύχτες, θέτοντας σε άμεσο κίνδυνο την υγεία και τη ζωή των ασθενών και του προσωπικού. Αυτή η ενέργεια αποσκοπεί προφανώς στον περιορισμό της δαπάνης που απαιτείται για την λειτουργία του νοσοκομείου τις Κυριακές – αργίες – νύχτες, σε βάρος των παρεχομένων υπηρεσιών υγείας....».
http://www.katoci.com/2012/01/blog-post_2763.html?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed%3A+blogspot%2FaohVa+%28K%CE%AC%CF%84%CE%BF%CF%88%CE%B7%29
Οι Ιταλοί κυνηγοί και το πλιάτσικο της φύσης της Παραμυθιάς!
Οι Ιταλοί κυνηγοί και το πλιάτσικο της φύσης της Παραμυθιάς!
Είναι κοινό μυστικό στην περιοχή μας ότι την κυνηγετική περίοδο μετακομίζουν από την Ιταλία ὧν οὐκ ἔστιν ἀριθμός κυνηγών οι οποίοι διαμένουν στα ξενοδοχεία της περιοχής και οι οποίοι επιδίδονται με λυσσαλέο τρόπο στην καταστροφή της χλωρίδας και της πανίδας του τόπου.
Εξοπλισμένοι με τα τελευταία μέσα της τεχνολογίας όσον αναφορά το κυνήγι και όχι μόνο, ήτοι αυτόματα όπλα με περισσότερο αριθμό φυσιγγίων στη θαλάμη του όπλου, ασύρματους για επικοινωνία, ειδικούς πομπούς στο λαιμό και στα αυτιά των σκύλων για καθοδήγηση, λαπ-τοπ για να παρακολουθούν τον καιρό και την πορεία των ανέμων και ένα σωρό άλλα μέσα που δεν βάζει ο νους του ανθρώπου.
Κατ΄ αυτόν τον τρόπο το κυνήγι δεν είναι πλέον άθλημα και ενασχόληση με τη φύση.
Πρόκειται για μια καλοστημένη βιομηχανία παραγωγής άγριου κρέατος.
Και επειδή απαγορεύεται να μεταφέρουν τα θηράματα στη χώρα τους ως έχουν, τα μετατρέπουν σε κιμά, διότι αυτό επιτρέπεται (για προσέξτε νόμος, επιτρέπει τον κιμά και δεν επιτρέπει το κρέας).
Πληροφορίες λένε πως δεν πρόκειται για κυνηγούς, αλλά για υπαλλήλους μεγάλων εστιατορίων της Ιταλίας, που εκμεταλλευόμενοι την αδιαφορία των τοπικών αρχών εξοντώνουν ότι πετάει και κινείται.
Έτσι λοιπόν μαζί με τον υπόλοιπο εξοπλισμό μεταφέρουν μαζί τους και τις μηχανές πολτοποίησης του κρέατος, θαλάμους βαθιάς κατάψυξης για την συντήρηση και μεταφορά, εκμεταλλευόμενοι το κενό του νόμου, το οποίο κενό ίσως να είναι και ηθελημένο θα μπορούσε να υποθέσει κάποιος.
Πέραν αυτού, δημιουργούν πλείστα όσα προβλήματα στους κατοίκους της περιοχής και ιδίως στους ιδιοκτήτες των ποιμνιοστασίων του κάμπου διότι κυνηγούν σχεδόν μέσα στις στάνες που εκεί καταφεύγουν κυρίως τα πουλιά.
Δεν ξέρουμε αν διαθέτουν τις ανάλογες άδειες.
Αν και είναι βασικό ερώτημα, το αφήνουμε να το ελέγξουν οι αρμόδιοι, που μάλλον δεν θα το κάνουν.
Περιήλθε στην αντίληψη μας, με βάση μαρτυρία, ότι οι εν λόγω εισαγόμενοι κυνηγοί, στην παρατήρηση συμπολίτη μας για τον τρόπο με τον οποίο κυνηγούν, αντέδρασαν απειλητικά, μάλιστα ένας του επέδειξε το όπλο με άγριες διαθέσεις και με τα λίγα ελληνικά που ήξερε του έδωσε να καταλάβει πως δεν αστειεύονται.
Είναι βέβαιο πως η καταστροφή είναι ανεπανόρθωτη στα άγρια ζώα και στα πουλιά της περιοχής.
Έχοντας υπ’ όψη όλα αυτά απορούμε πραγματικά για την τέλεια αδιαφορία των όποιων ιθυνόντων.
Στην χώρα τους δεν υπάρχουν θηράματα να κυνηγήσουν ή δεν τους το επιτρέπουν στο βαθμό που το επιτρέπουν εδώ και μάλιστα με τον τρόπο που αυτοί επιδίδονται.
Σίγουρα αυτό που κάνουν δεν είναι ηθικό, ερωτούμε λοιπόν αν είναι δίκαιο και νόμιμο;
Η πολιτεία προβαίνει στους ανάλογους ελέγχους;
Οι κυνηγετικοί σύλλογοι της περιοχής και δη ο δικός μας εδώ του δήμου μας τί έκανε ή τί κάνουν γι’ αυτό το έγκλημα που συντελείται, διότι δεν συμβαίνει στη περιοχή του δήμου μας αλλά και σε όλη την περιφέρεια.
Είναι μέσα στις αρμοδιότητες τους οι έλεγχοι των (συναδέλφων τους).
Η Ομοσπονδία θηροφυλακής τί λέει για όλα αυτά και μην μας πείτε ότι θέλετε επώνυμη καταγγελία.
Τέλος, ερωτώνται οι περιβαλλοντικοί, οι φυσιολατρικοί και οι φιλοζωικοί σύλλογοι της περιοχής τί έκαναν ή τί πρόκειται να κάνουν;
Θα αποφασίσουν κάποτε να ασχοληθούν με το αντικείμενο για το οποίο εθελοντικά βεβαίως ιδρύθηκαν ή θα παραμείνουν για καιρό ακόμη ασυγκίνητοι μπροστά στη μεθοδευμένη καταστροφή;
Καλές οι εκδρομές, και οι εξ απαλών ονύχων ενασχολήσεις, πιστεύουμε όμως πως θα ήταν καλύτερες οι δραστικές διαμαρτυρίες αν όχι και οι κινητοποιήσεις.
Η δικαιολογία που προβάλουν κάποιοι ότι δήθεν δουλεύουν τα ξενοδοχεία της περιοχής και τα καταστήματα εστίασης είναι εκ του περισσού.
Με την καταστροφή αυτή δεν μπορεί να συμφωνεί κανείς, όπως δεν θα συμφωνήσουμε με μια άλλη καταστροφή που συντελείται την εποχή της συγκομιδής του τσαγιού που κάποιοι άνοιξαν τα μάτια σε κάποιους χωρίς να πάρουν το παραμικρό μέτρο προστασίας αυτού του ευεργετικού φυτού.
Στο θέμα θα επανέλθουμε καιρού ερχομένου.
http://892fm.blogspot.com/2012/01/blog-post_3790.html
Είναι κοινό μυστικό στην περιοχή μας ότι την κυνηγετική περίοδο μετακομίζουν από την Ιταλία ὧν οὐκ ἔστιν ἀριθμός κυνηγών οι οποίοι διαμένουν στα ξενοδοχεία της περιοχής και οι οποίοι επιδίδονται με λυσσαλέο τρόπο στην καταστροφή της χλωρίδας και της πανίδας του τόπου.
Εξοπλισμένοι με τα τελευταία μέσα της τεχνολογίας όσον αναφορά το κυνήγι και όχι μόνο, ήτοι αυτόματα όπλα με περισσότερο αριθμό φυσιγγίων στη θαλάμη του όπλου, ασύρματους για επικοινωνία, ειδικούς πομπούς στο λαιμό και στα αυτιά των σκύλων για καθοδήγηση, λαπ-τοπ για να παρακολουθούν τον καιρό και την πορεία των ανέμων και ένα σωρό άλλα μέσα που δεν βάζει ο νους του ανθρώπου.
Κατ΄ αυτόν τον τρόπο το κυνήγι δεν είναι πλέον άθλημα και ενασχόληση με τη φύση.
Πρόκειται για μια καλοστημένη βιομηχανία παραγωγής άγριου κρέατος.
Και επειδή απαγορεύεται να μεταφέρουν τα θηράματα στη χώρα τους ως έχουν, τα μετατρέπουν σε κιμά, διότι αυτό επιτρέπεται (για προσέξτε νόμος, επιτρέπει τον κιμά και δεν επιτρέπει το κρέας).
Πληροφορίες λένε πως δεν πρόκειται για κυνηγούς, αλλά για υπαλλήλους μεγάλων εστιατορίων της Ιταλίας, που εκμεταλλευόμενοι την αδιαφορία των τοπικών αρχών εξοντώνουν ότι πετάει και κινείται.
Έτσι λοιπόν μαζί με τον υπόλοιπο εξοπλισμό μεταφέρουν μαζί τους και τις μηχανές πολτοποίησης του κρέατος, θαλάμους βαθιάς κατάψυξης για την συντήρηση και μεταφορά, εκμεταλλευόμενοι το κενό του νόμου, το οποίο κενό ίσως να είναι και ηθελημένο θα μπορούσε να υποθέσει κάποιος.
Πέραν αυτού, δημιουργούν πλείστα όσα προβλήματα στους κατοίκους της περιοχής και ιδίως στους ιδιοκτήτες των ποιμνιοστασίων του κάμπου διότι κυνηγούν σχεδόν μέσα στις στάνες που εκεί καταφεύγουν κυρίως τα πουλιά.
Δεν ξέρουμε αν διαθέτουν τις ανάλογες άδειες.
Αν και είναι βασικό ερώτημα, το αφήνουμε να το ελέγξουν οι αρμόδιοι, που μάλλον δεν θα το κάνουν.
Περιήλθε στην αντίληψη μας, με βάση μαρτυρία, ότι οι εν λόγω εισαγόμενοι κυνηγοί, στην παρατήρηση συμπολίτη μας για τον τρόπο με τον οποίο κυνηγούν, αντέδρασαν απειλητικά, μάλιστα ένας του επέδειξε το όπλο με άγριες διαθέσεις και με τα λίγα ελληνικά που ήξερε του έδωσε να καταλάβει πως δεν αστειεύονται.
Είναι βέβαιο πως η καταστροφή είναι ανεπανόρθωτη στα άγρια ζώα και στα πουλιά της περιοχής.
Έχοντας υπ’ όψη όλα αυτά απορούμε πραγματικά για την τέλεια αδιαφορία των όποιων ιθυνόντων.
Στην χώρα τους δεν υπάρχουν θηράματα να κυνηγήσουν ή δεν τους το επιτρέπουν στο βαθμό που το επιτρέπουν εδώ και μάλιστα με τον τρόπο που αυτοί επιδίδονται.
Σίγουρα αυτό που κάνουν δεν είναι ηθικό, ερωτούμε λοιπόν αν είναι δίκαιο και νόμιμο;
Η πολιτεία προβαίνει στους ανάλογους ελέγχους;
Οι κυνηγετικοί σύλλογοι της περιοχής και δη ο δικός μας εδώ του δήμου μας τί έκανε ή τί κάνουν γι’ αυτό το έγκλημα που συντελείται, διότι δεν συμβαίνει στη περιοχή του δήμου μας αλλά και σε όλη την περιφέρεια.
Είναι μέσα στις αρμοδιότητες τους οι έλεγχοι των (συναδέλφων τους).
Η Ομοσπονδία θηροφυλακής τί λέει για όλα αυτά και μην μας πείτε ότι θέλετε επώνυμη καταγγελία.
Τέλος, ερωτώνται οι περιβαλλοντικοί, οι φυσιολατρικοί και οι φιλοζωικοί σύλλογοι της περιοχής τί έκαναν ή τί πρόκειται να κάνουν;
Θα αποφασίσουν κάποτε να ασχοληθούν με το αντικείμενο για το οποίο εθελοντικά βεβαίως ιδρύθηκαν ή θα παραμείνουν για καιρό ακόμη ασυγκίνητοι μπροστά στη μεθοδευμένη καταστροφή;
Καλές οι εκδρομές, και οι εξ απαλών ονύχων ενασχολήσεις, πιστεύουμε όμως πως θα ήταν καλύτερες οι δραστικές διαμαρτυρίες αν όχι και οι κινητοποιήσεις.
Η δικαιολογία που προβάλουν κάποιοι ότι δήθεν δουλεύουν τα ξενοδοχεία της περιοχής και τα καταστήματα εστίασης είναι εκ του περισσού.
Με την καταστροφή αυτή δεν μπορεί να συμφωνεί κανείς, όπως δεν θα συμφωνήσουμε με μια άλλη καταστροφή που συντελείται την εποχή της συγκομιδής του τσαγιού που κάποιοι άνοιξαν τα μάτια σε κάποιους χωρίς να πάρουν το παραμικρό μέτρο προστασίας αυτού του ευεργετικού φυτού.
Στο θέμα θα επανέλθουμε καιρού ερχομένου.
http://892fm.blogspot.com/2012/01/blog-post_3790.html
Πέμπτη 19 Ιανουαρίου 2012
Εκρηκτικό το πρόβλημα της μεταφοράς των μαθητών
Εκρηκτικό το πρόβλημα της μεταφοράς των μαθητών
Να μην επιτρέψουμε το χαράτσι που μεθοδεύεται σε βάρος των γονιών
Εκρηκτικό είναι το πρόβλημα της μεταφοράς των μαθητών, παρά τις διαβεβαιώσεις της υπουργού Παιδείας Α. Διαμαντοπούλου και των συνεργατών της. Η προσωρινή παράταση του παλιού καθεστώτος, με την παράταση στις συμβάσεις με τις Περιφέρειες, ως τον Φλεβάρη του 2012 καθόλου δεν έλυσε το πρόβλημα, το οποίο εντέλει προκαλείται από τη στάση πληρωμών που έχει κηρύξει το κράτος απέναντι στις κοινωνικές ανάγκες, από τα άδεια ταμεία του ήδη χρεοκοπημένου Καλλικράτη.
Το πρόβλημα βέβαια δεν είναι μόνο το χάος του Καλλικράτη με τις αρμοδιότητες δήμων και περιφερειών. Ήταν γνωστό από την πρώτη στιγμή που ψηφίστηκε ότι η μεταφορά περνά στους δήμους, όπως ήταν γνωστό ότι οι δήμοι είναι πρακτικά χρεοκοπημένοι. Να σημειωθεί επίσης ότι το πρόβλημα εμφανίζεται ιδιαίτερα έντονο σε δήμους δυσπρόσιτους με μικρό πληθυσμό, όπως επίσης και ότι είναι η αντιεκπαιδευτική πρακτική των συγχωνεύσεων που κάνει τη μεταφορά μαθητών απαραίτητη για τη λειτουργία της εκπαίδευσης.
Το γεγονός είναι ότι μεθοδεύεται έτσι ένα νέο χαράτσι για την κοινωνική πλειοψηφία, που εκβιάζεται να πληρώσει προκειμένου να στείλει τα παιδιά της στο σχολείο. Το τερατούργημα του Καλλικράτη έχει φτιάξει ένα τοπικό κράτος το οποίο όποια κοινωνική υπηρεσία δεν μπορεί να πουλήσει (λ.χ. την καθαριότητα), την εγκαταλείπει. Δεν είναι κινδυνολογία η προειδοποίηση πως στις συνθήκες της κρίσης οδηγούμαστε σε ακόμα μεγαλύτερο αποκλεισμό μαθητών από την εκπαίδευση.
Γίνεται δηλαδή ακόμα χειρότερη μια χρονιά με τεράστια προβλήματα που δημιούργησαν στα σχολεία οι επιλογές ΠΑΣΟΚ-ΕΕ-ΔΝΤ (οικονομική ασφυξία, έλλειψη βιβλίων και εκπαιδευτικών κ.ά.), οι οποίες συνεχίζονται από την τρικομματική κυβέρνηση του Μαύρου Μετώπου των ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ.
Καλούμε τους το οργανωμένο εκπαιδευτικό κίνημα και τους συλλόγους γονέων να μπουν μπροστά, να σταθούν δίπλα στους μαθητές και τους γονείς τους, παλεύοντας για δωρεάν, ασφαλή και έγκαιρη μετακίνηση των μαθητών. Η πρόσβαση στο σχολείο είναι αδιαπραγμάτευτο δικαίωμα και δεν θα αφήσουμε στο Μαύρο Μέτωπο του Παπαδήμου να μας γυρίσει στο 19ο αιώνα στο όνομα της «σωτηρίας της χώρας». Η σύγκρουση με τη χρεοκοπημένη πολιτική των Μνημονίων, των δανειακών συμβάσεων και τον Καλλικράτη είναι όρος ζωής και για το σχολείο.
Η δημοτική κίνηση ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ πολιτών Πρέβεζας
Η περιφερειακή κίνηση ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ στην Ήπειρο
http://drasy-norasy.blogspot.com/2012/01/blog-post_17.html
Να μην επιτρέψουμε το χαράτσι που μεθοδεύεται σε βάρος των γονιών
Εκρηκτικό είναι το πρόβλημα της μεταφοράς των μαθητών, παρά τις διαβεβαιώσεις της υπουργού Παιδείας Α. Διαμαντοπούλου και των συνεργατών της. Η προσωρινή παράταση του παλιού καθεστώτος, με την παράταση στις συμβάσεις με τις Περιφέρειες, ως τον Φλεβάρη του 2012 καθόλου δεν έλυσε το πρόβλημα, το οποίο εντέλει προκαλείται από τη στάση πληρωμών που έχει κηρύξει το κράτος απέναντι στις κοινωνικές ανάγκες, από τα άδεια ταμεία του ήδη χρεοκοπημένου Καλλικράτη.
Το πρόβλημα βέβαια δεν είναι μόνο το χάος του Καλλικράτη με τις αρμοδιότητες δήμων και περιφερειών. Ήταν γνωστό από την πρώτη στιγμή που ψηφίστηκε ότι η μεταφορά περνά στους δήμους, όπως ήταν γνωστό ότι οι δήμοι είναι πρακτικά χρεοκοπημένοι. Να σημειωθεί επίσης ότι το πρόβλημα εμφανίζεται ιδιαίτερα έντονο σε δήμους δυσπρόσιτους με μικρό πληθυσμό, όπως επίσης και ότι είναι η αντιεκπαιδευτική πρακτική των συγχωνεύσεων που κάνει τη μεταφορά μαθητών απαραίτητη για τη λειτουργία της εκπαίδευσης.
Το γεγονός είναι ότι μεθοδεύεται έτσι ένα νέο χαράτσι για την κοινωνική πλειοψηφία, που εκβιάζεται να πληρώσει προκειμένου να στείλει τα παιδιά της στο σχολείο. Το τερατούργημα του Καλλικράτη έχει φτιάξει ένα τοπικό κράτος το οποίο όποια κοινωνική υπηρεσία δεν μπορεί να πουλήσει (λ.χ. την καθαριότητα), την εγκαταλείπει. Δεν είναι κινδυνολογία η προειδοποίηση πως στις συνθήκες της κρίσης οδηγούμαστε σε ακόμα μεγαλύτερο αποκλεισμό μαθητών από την εκπαίδευση.
Γίνεται δηλαδή ακόμα χειρότερη μια χρονιά με τεράστια προβλήματα που δημιούργησαν στα σχολεία οι επιλογές ΠΑΣΟΚ-ΕΕ-ΔΝΤ (οικονομική ασφυξία, έλλειψη βιβλίων και εκπαιδευτικών κ.ά.), οι οποίες συνεχίζονται από την τρικομματική κυβέρνηση του Μαύρου Μετώπου των ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ.
Καλούμε τους το οργανωμένο εκπαιδευτικό κίνημα και τους συλλόγους γονέων να μπουν μπροστά, να σταθούν δίπλα στους μαθητές και τους γονείς τους, παλεύοντας για δωρεάν, ασφαλή και έγκαιρη μετακίνηση των μαθητών. Η πρόσβαση στο σχολείο είναι αδιαπραγμάτευτο δικαίωμα και δεν θα αφήσουμε στο Μαύρο Μέτωπο του Παπαδήμου να μας γυρίσει στο 19ο αιώνα στο όνομα της «σωτηρίας της χώρας». Η σύγκρουση με τη χρεοκοπημένη πολιτική των Μνημονίων, των δανειακών συμβάσεων και τον Καλλικράτη είναι όρος ζωής και για το σχολείο.
Η δημοτική κίνηση ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ πολιτών Πρέβεζας
Η περιφερειακή κίνηση ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ στην Ήπειρο
http://drasy-norasy.blogspot.com/2012/01/blog-post_17.html
Διαμαρτυρία της ΠΣΕ για το φράγμα Αγίου Νικολάου στον Άραχθο
e-mail που λάβαμε
ΠΑΝΗΠΕΙΡΩΤΙΚΗ ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΚΛΕΙΣΘΕΝΟΥΣ 15 105 52 ΑΘΗΝΑ
ΤΗΛ.:210-3243822 – Fax: 210 3243281
www.panepirotiki.com - email: info@panepirotiki.com
Αθήνα 18-01-12
Προς
Τον Υπουργό Περιβάλλοντος Ενέργειας & κλιματικής Αλλαγής
Κύριο Γεώργιο Παπακωνσταντίνου
Κοιν.: Βουλευτές Ιωαννίνων, Κ. Τασούλα, Σ. Καλογιάννη, Μ. Παντούλα, Α.
Οικονόμου, Ε. Αργύρη.
Βουλευτές Άρτας, Δ. Τσιρώνη, Π. Στασινό, Κ. Παπασιώζο
Βουλευτές Πρέβεζας, Ε. Παπαχρήστου, Δ. Τσουμάνη
Βουλευτή Θεσπρωτίας, Χ. Κατσούρα
Με έκπληξη, οργή και αγανάκτηση, διαπιστώνουμε ότι, η κυβέρνηση με μεθοδεύσεις που προκαλούν το λαϊκό αίσθημα και όλη την Ηπειρωτική αποδημία, επαναφέρει κατά τρόπο πραξικοπηματικό, το θέμα κατασκευής υδροηλεκτρικού φράγματος στη θέση Αγίου Νικολάου του ποταμού Αράχθου, του οποίου η ολοκλήρωση θα αφανίσει στην κυριολεξία το ιστορικό γεφύρι της Πλάκας, αλλά και όλη την κοιλάδα του ποταμού, παρακάμπτοντας έτσι και την υπ’ αριθ. 3858/2007 απόφαση του Συμβουλίου Επικρατείας, αλλά και τον από 2003 περιφερειακό σχεδιασμό της Ηπείρου και αγνοώντας την καθολική αντίδραση κατοίκων και φορέων της περιοχής.
Η Πανηπειρωτική Συνομοσπονδία Ελλάδος ως συνισταμένη 450 και πλέον πρωτοβάθμιων και δευτεροβάθμιων σωματείων και 650.000 και πλέον μελών, διαμαρτύρεται εντονότατα και σας θέτει προ των ευθυνών σας.
Η ενέργειά σας αυτή, έχει προκαλέσει γενικό ξεσηκωμό, αναστάτωση και αναβρασμό όλης της Ηπειρωτικής αποδημίας.
Σας δηλώνουμε πως με κανέναν τρόπο δεν θα αφήσουμε να υλοποιηθεί η διάταξη του άρθρου 56 του Νομοσχεδίου, η οποία εξυπηρετεί τις ανάγκες μεγάλων συμφερόντων, αδιαφορώντας πλήρως για τις καταστροφικές συνέπειες του περιβάλλοντος της ιδιαίτερης πατρίδας μας.
Για να μη βρεθείτε μπροστά σε δυσάρεστες εκπλήξεις και για να αποκαταστήσετε το κλίμα ειρήνης παρακαλούμε να αποσύρετε την διάταξη του άρθρου 56.
Για το Διοικητικό Συμβούλιο
Ο Πρόεδρος Ο Γεν. Γραμματέας
Γεώργιος Δ. Οικονόμου Ιπποκράτης Μιχ. Κατσένης
Π Ρ Ο Σ Κ Λ Η Σ Η
Η Πανηπειρωτική Συνομοσπονδία Ελλάδος και η Ομοσπονδία Αδελφοτήτων Τζουμερκιωτών σας προσκαλούν σε συνάντηση – συνέντευξη Τύπου που διοργανώνουν την Τετάρτη 25-1-2012 και ώρα 12 το μεσημέρι στα γραφεία της Πανηπειρωτικής, Κλεισθένους 15, 7ος όροφος με θέμα:
«Ο ΆΡΑΧΘΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΓΕΦΥΡΙ ΤΗΣ ΠΛΑΚΑΣ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΕ ΑΜΕΣΟ ΚΙΝΔΥΝΟ»
γιατί το Περιβαντολλογικό Νομοσχέδιο που κατατέθηκε πρόσφατα στη Βουλή των Ελλήνων, προβλέπει διαδικασίες κατασκευής μεγάλου υδροηλεκτρικού φράγματος.
ΠΑΝΗΠΕΙΡΩΤΙΚΗ ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΚΛΕΙΣΘΕΝΟΥΣ 15 105 52 ΑΘΗΝΑ
ΤΗΛ.:210-3243822 – Fax: 210 3243281
www.panepirotiki.com - email: info@panepirotiki.com
Αθήνα 18-01-12
Προς
Τον Υπουργό Περιβάλλοντος Ενέργειας & κλιματικής Αλλαγής
Κύριο Γεώργιο Παπακωνσταντίνου
Κοιν.: Βουλευτές Ιωαννίνων, Κ. Τασούλα, Σ. Καλογιάννη, Μ. Παντούλα, Α.
Οικονόμου, Ε. Αργύρη.
Βουλευτές Άρτας, Δ. Τσιρώνη, Π. Στασινό, Κ. Παπασιώζο
Βουλευτές Πρέβεζας, Ε. Παπαχρήστου, Δ. Τσουμάνη
Βουλευτή Θεσπρωτίας, Χ. Κατσούρα
Με έκπληξη, οργή και αγανάκτηση, διαπιστώνουμε ότι, η κυβέρνηση με μεθοδεύσεις που προκαλούν το λαϊκό αίσθημα και όλη την Ηπειρωτική αποδημία, επαναφέρει κατά τρόπο πραξικοπηματικό, το θέμα κατασκευής υδροηλεκτρικού φράγματος στη θέση Αγίου Νικολάου του ποταμού Αράχθου, του οποίου η ολοκλήρωση θα αφανίσει στην κυριολεξία το ιστορικό γεφύρι της Πλάκας, αλλά και όλη την κοιλάδα του ποταμού, παρακάμπτοντας έτσι και την υπ’ αριθ. 3858/2007 απόφαση του Συμβουλίου Επικρατείας, αλλά και τον από 2003 περιφερειακό σχεδιασμό της Ηπείρου και αγνοώντας την καθολική αντίδραση κατοίκων και φορέων της περιοχής.
Η Πανηπειρωτική Συνομοσπονδία Ελλάδος ως συνισταμένη 450 και πλέον πρωτοβάθμιων και δευτεροβάθμιων σωματείων και 650.000 και πλέον μελών, διαμαρτύρεται εντονότατα και σας θέτει προ των ευθυνών σας.
Η ενέργειά σας αυτή, έχει προκαλέσει γενικό ξεσηκωμό, αναστάτωση και αναβρασμό όλης της Ηπειρωτικής αποδημίας.
Σας δηλώνουμε πως με κανέναν τρόπο δεν θα αφήσουμε να υλοποιηθεί η διάταξη του άρθρου 56 του Νομοσχεδίου, η οποία εξυπηρετεί τις ανάγκες μεγάλων συμφερόντων, αδιαφορώντας πλήρως για τις καταστροφικές συνέπειες του περιβάλλοντος της ιδιαίτερης πατρίδας μας.
Για να μη βρεθείτε μπροστά σε δυσάρεστες εκπλήξεις και για να αποκαταστήσετε το κλίμα ειρήνης παρακαλούμε να αποσύρετε την διάταξη του άρθρου 56.
Για το Διοικητικό Συμβούλιο
Ο Πρόεδρος Ο Γεν. Γραμματέας
Γεώργιος Δ. Οικονόμου Ιπποκράτης Μιχ. Κατσένης
Π Ρ Ο Σ Κ Λ Η Σ Η
Η Πανηπειρωτική Συνομοσπονδία Ελλάδος και η Ομοσπονδία Αδελφοτήτων Τζουμερκιωτών σας προσκαλούν σε συνάντηση – συνέντευξη Τύπου που διοργανώνουν την Τετάρτη 25-1-2012 και ώρα 12 το μεσημέρι στα γραφεία της Πανηπειρωτικής, Κλεισθένους 15, 7ος όροφος με θέμα:
«Ο ΆΡΑΧΘΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΓΕΦΥΡΙ ΤΗΣ ΠΛΑΚΑΣ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΕ ΑΜΕΣΟ ΚΙΝΔΥΝΟ»
γιατί το Περιβαντολλογικό Νομοσχέδιο που κατατέθηκε πρόσφατα στη Βουλή των Ελλήνων, προβλέπει διαδικασίες κατασκευής μεγάλου υδροηλεκτρικού φράγματος.
Τρίτη 17 Ιανουαρίου 2012
Συγκέντρωση του ΠΑΜΕ στα γραφεία της ΔΕΗ στην Ηγουμενίτσα την Πέμπτη!
Συγκέντρωση του ΠΑΜΕ στα γραφεία της ΔΕΗ στην Ηγουμενίτσα την Πέμπτη, με αίτημα να σταματήσει κάθε προσπάθεια διακοπής ρεύματος!
Εργαζόμενοι, άνεργοι, συνταξιούχοι, αυτοαπασχολούμενοι.
Όπως είναι γνωστό η ΔΕΗ ανακοίνωσε την διακοπή ρεύματος σε όσους δεν πλήρωσαν το χαράτσι.
Το ΠΑΜΕ απέναντι σε αυτή την άθλια και απαράδεκτη ενέργεια της ΔΕΗ αλλά και της κυβέρνησης απαντά με κινητοποίηση.
Την Πέμπτη 19/01/2012 στις 8 το πρωί,το Ε.Κ.Θ, τα συνδικάτα και σωματεία που συσπειρώνονται στο Π.Α.ΜΕ θα βρίσκονται στα γραφεία της ΔΕΗ στην Ηγουμενίτσα.
Δίνουμε μαχητική, δυναμική απάντηση καταθέτοντας τους λογαριασμούς της ΔΕΗ αρνούμενοι να πληρώσουμε το χαράτσι.
Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ καλούν τους εργαζόμενους, τους άνεργους, τους συνταξιούχους, τη νεολαία, τους αυτοαπασχολούμενους να δώσουμε μαχητική και αποφασιστική απάντηση, να σταματήσουμε κάθε προσπάθεια διακοπής ρεύματος.
Καλούμε τις εργατικές γειτονιές να ξεσηκωθούν, να μην αφήσουν κανένα συνεργείο της ΔΕΗ, η εργολάβου να ρίξει στο σκοτάδι τα εργατικά σπίτια, τα μικρομάγαζα. Να δημιουργηθούν παντού επιτροπές επαγρύπνησης.
Να δυναμώσει η αλληλεγγύη.
Έχουμε τη δύναμη και μπορούμε να τους σταματήσουμε.
Γραμματεία Π.Α.ΜΕ Ν. Θεσπρωτίας
http://892fm.blogspot.com/2012/01/blog-post_8449.html
Εργαζόμενοι, άνεργοι, συνταξιούχοι, αυτοαπασχολούμενοι.
Όπως είναι γνωστό η ΔΕΗ ανακοίνωσε την διακοπή ρεύματος σε όσους δεν πλήρωσαν το χαράτσι.
Το ΠΑΜΕ απέναντι σε αυτή την άθλια και απαράδεκτη ενέργεια της ΔΕΗ αλλά και της κυβέρνησης απαντά με κινητοποίηση.
Την Πέμπτη 19/01/2012 στις 8 το πρωί,το Ε.Κ.Θ, τα συνδικάτα και σωματεία που συσπειρώνονται στο Π.Α.ΜΕ θα βρίσκονται στα γραφεία της ΔΕΗ στην Ηγουμενίτσα.
Δίνουμε μαχητική, δυναμική απάντηση καταθέτοντας τους λογαριασμούς της ΔΕΗ αρνούμενοι να πληρώσουμε το χαράτσι.
Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ καλούν τους εργαζόμενους, τους άνεργους, τους συνταξιούχους, τη νεολαία, τους αυτοαπασχολούμενους να δώσουμε μαχητική και αποφασιστική απάντηση, να σταματήσουμε κάθε προσπάθεια διακοπής ρεύματος.
Καλούμε τις εργατικές γειτονιές να ξεσηκωθούν, να μην αφήσουν κανένα συνεργείο της ΔΕΗ, η εργολάβου να ρίξει στο σκοτάδι τα εργατικά σπίτια, τα μικρομάγαζα. Να δημιουργηθούν παντού επιτροπές επαγρύπνησης.
Να δυναμώσει η αλληλεγγύη.
Έχουμε τη δύναμη και μπορούμε να τους σταματήσουμε.
Γραμματεία Π.Α.ΜΕ Ν. Θεσπρωτίας
http://892fm.blogspot.com/2012/01/blog-post_8449.html
Το ψήφισμα του 1ου συνέδριου του Κινήματος Ανεξάρτητων Πολιτών και Σπίθας Ιωαννίνων
e-mail που λάβαμε
Το ψηφισμα του 1ου συνεδριου του Κινηματος Ανεξαρτητων Πολιτων και Σπιθας Ιωαννινων.
Εθνικό έγκλημα η τυχόν επικύρωση των δανειακών συμβάσεων
Βαρύ εθνικό έγκλημα θα αποτελέσει η τυχόν επικύρωση από τη Βουλή των δανειακών συμβάσεων.
Οι συμβάσεις αυτές περιέχουν εξωφρενικούς, καθαρά αποικιακούς όρους, αντίθετους με το ελληνικό σύνταγμα, με το ευρωπαϊκό και το διεθνές δίκαιο. Δεν λύνουν το πρόβλημα χρέους της Ελλάδας, στερεώνουν τη θηλιά γύρω από το λαιμό του ελληνικού λαού.
Ολοκληρώνουν το μετασχηματισμό της πατρίδας μας σε οικονομικό προτεκτοράτο, αφαιρώντας από το κράτος μας τα όπλα που έχει για να διαπραγματευθεί το χρέος.
Μόνο τυπικά αφήνουν την Ελλάδα ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος, αφού της αφαιρούν τα υλικά μέσα για την άσκηση της ανεξαρτησίας και της κυριαρχίας της.
Την κάνουν δουλοπάροικο στην Ευρώπη, άθλια "αποικία της παγκοσμιοποίησης".
Οι συμφωνίες αυτές δεν αποσκοπούν ούτε στη σωτηρία της Ελλάδας, ούτε στην παραμονή της στην ευρωζώνη. Αυτό που εξασφαλίζουν είναι τα συμφέροντα των μεγάλων τραπεζών. Μας δένουν χειροπόδαρα προτού μας καταστρέψουν.
Καλούμε τους Έλληνες βουλευτές να μη συμπράξουν σε αυτό το έγκλημα κατά της πατρίδας τους. Κανένας δεν τους έχει δώσει εντολή να κυρώσουν τέτοια κείμενα που οδηγούν σε ουσιαστική κατάρρευση του κράτους και του πολιτεύματος.
Ας μην έχουν καμιά αμφιβολία, η Iστορία και ο ελληνικός λαός θα τους θεωρήσει και προσωπικά υπεύθυνους για τις συμφορές που θα προκαλέσουν με μια τέτοια ψήφο.
Καλούμε όλους τους Έλληνες πολίτες να εξαντλήσουν κάθε μορφή ειρηνικής διαμαρτυρίας για να εμποδίσουν την επικύρωση των δανειακών συμβάσεων, όπως άλλωστε επιτάσσει το άρθρο 120 του Συντάγματός μας.
Καλούμε όλες τις δυνάμεις και τα άτομα που αντιτίθενται στην επικύρωση και συνειδητοποιούν τη σημασία της αποτροπής της να παραμερίσουν άλλες τυχόν διαφορές τους και να συντονίσουν άμεσα τον αγώνα για τη μη επικύρωση αυτών των συμβάσεων.
Καλούμε την κυβέρνηση να σταματήσει να μπλοκάρει τη δημοκρατική λειτουργία του πολιτεύματος προκηρύσσοντας άμεσα εκλογές. Απαιτούμε από οποιαδήποτε κυβέρνηση προκύψει να διαπραγματευθεί εξ' αρχής τις δανειακές υποχρεώσεις της χώρας υπερασπιζόμενη την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της Ελλάδας.
Ό,τι και αν συμβεί δηλώνουμε ότι ο ελληνικός λαός δε θα αναγνωρίσει ποτέ την ισχύ αυτών των κειμένων. Θα τα θεωρήσει παράνομα, προϊόντα εκβιασμού, αν όχι προδοσίας του ελληνικού λαού και του κράτους.
http://www.ioannina24.gr/%CE%B9%CF%89%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B9%CE%BD%CE%B1/%CF%84%CE%BF-%CF%88%CE%B7%CF%86%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-1%CE%BF%CF%85-%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%B5%CE%B4%CF%81%CE%B9%CE%BF%CF%85-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%82-%CE%B1%CE%BD%CE%B5%CE%BE%CE%B1%CF%81%CF%84%CE%B7%CF%84%CF%89%CE%BD-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%83%CF%80%CE%B9%CE%B8%CE%B1%CF%82-%CE%B9%CF%89%CE%B1%CE%BD%CE%BD%CE%B9%CE%BD%CF%89%CE%BD.html#ixzz1jjMALEL3
Το ψηφισμα του 1ου συνεδριου του Κινηματος Ανεξαρτητων Πολιτων και Σπιθας Ιωαννινων.
Εθνικό έγκλημα η τυχόν επικύρωση των δανειακών συμβάσεων
Βαρύ εθνικό έγκλημα θα αποτελέσει η τυχόν επικύρωση από τη Βουλή των δανειακών συμβάσεων.
Οι συμβάσεις αυτές περιέχουν εξωφρενικούς, καθαρά αποικιακούς όρους, αντίθετους με το ελληνικό σύνταγμα, με το ευρωπαϊκό και το διεθνές δίκαιο. Δεν λύνουν το πρόβλημα χρέους της Ελλάδας, στερεώνουν τη θηλιά γύρω από το λαιμό του ελληνικού λαού.
Ολοκληρώνουν το μετασχηματισμό της πατρίδας μας σε οικονομικό προτεκτοράτο, αφαιρώντας από το κράτος μας τα όπλα που έχει για να διαπραγματευθεί το χρέος.
Μόνο τυπικά αφήνουν την Ελλάδα ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος, αφού της αφαιρούν τα υλικά μέσα για την άσκηση της ανεξαρτησίας και της κυριαρχίας της.
Την κάνουν δουλοπάροικο στην Ευρώπη, άθλια "αποικία της παγκοσμιοποίησης".
Οι συμφωνίες αυτές δεν αποσκοπούν ούτε στη σωτηρία της Ελλάδας, ούτε στην παραμονή της στην ευρωζώνη. Αυτό που εξασφαλίζουν είναι τα συμφέροντα των μεγάλων τραπεζών. Μας δένουν χειροπόδαρα προτού μας καταστρέψουν.
Καλούμε τους Έλληνες βουλευτές να μη συμπράξουν σε αυτό το έγκλημα κατά της πατρίδας τους. Κανένας δεν τους έχει δώσει εντολή να κυρώσουν τέτοια κείμενα που οδηγούν σε ουσιαστική κατάρρευση του κράτους και του πολιτεύματος.
Ας μην έχουν καμιά αμφιβολία, η Iστορία και ο ελληνικός λαός θα τους θεωρήσει και προσωπικά υπεύθυνους για τις συμφορές που θα προκαλέσουν με μια τέτοια ψήφο.
Καλούμε όλους τους Έλληνες πολίτες να εξαντλήσουν κάθε μορφή ειρηνικής διαμαρτυρίας για να εμποδίσουν την επικύρωση των δανειακών συμβάσεων, όπως άλλωστε επιτάσσει το άρθρο 120 του Συντάγματός μας.
Καλούμε όλες τις δυνάμεις και τα άτομα που αντιτίθενται στην επικύρωση και συνειδητοποιούν τη σημασία της αποτροπής της να παραμερίσουν άλλες τυχόν διαφορές τους και να συντονίσουν άμεσα τον αγώνα για τη μη επικύρωση αυτών των συμβάσεων.
Καλούμε την κυβέρνηση να σταματήσει να μπλοκάρει τη δημοκρατική λειτουργία του πολιτεύματος προκηρύσσοντας άμεσα εκλογές. Απαιτούμε από οποιαδήποτε κυβέρνηση προκύψει να διαπραγματευθεί εξ' αρχής τις δανειακές υποχρεώσεις της χώρας υπερασπιζόμενη την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της Ελλάδας.
Ό,τι και αν συμβεί δηλώνουμε ότι ο ελληνικός λαός δε θα αναγνωρίσει ποτέ την ισχύ αυτών των κειμένων. Θα τα θεωρήσει παράνομα, προϊόντα εκβιασμού, αν όχι προδοσίας του ελληνικού λαού και του κράτους.
http://www.ioannina24.gr/%CE%B9%CF%89%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B9%CE%BD%CE%B1/%CF%84%CE%BF-%CF%88%CE%B7%CF%86%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-1%CE%BF%CF%85-%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%B5%CE%B4%CF%81%CE%B9%CE%BF%CF%85-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%82-%CE%B1%CE%BD%CE%B5%CE%BE%CE%B1%CF%81%CF%84%CE%B7%CF%84%CF%89%CE%BD-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%83%CF%80%CE%B9%CE%B8%CE%B1%CF%82-%CE%B9%CF%89%CE%B1%CE%BD%CE%BD%CE%B9%CE%BD%CF%89%CE%BD.html#ixzz1jjMALEL3
Ο Άραχθος δεν θα γίνει "μποναμάς" στους εργολάβους
e-mail που λάβαμε
http://www.avrioepirus.gr/
Σας κοινοποιούμε δήλωση σχετικά με το περιβαλλοντικό νομοσχέδιο και την ανακίνηση του φράγματος του Αγίου Νικολάου, που συνοδεύεται από λεπτομερή παρουσίαση των επίμαχων διατάξεων
Ο ΑΡΑΧΘΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΕΙ «ΜΠΟΝΑΜΑΣ» ΣΤΟΥΣ ΕΡΓΟΛΑΒΟΥΣ
Δήλωση Γιάννη Παπαδημητρίου για το περιβαλλοντικό Νπμοσχέδιο και την ανακίνηση του Φράγματος του Αγίου Νικολάου
«Ήταν τελικά βάσιμες οι δημοσιογραφικές πληροφορίες, που έκαναν λόγο για πρωτοχρονιάτικο μποναμά στον επιχειρηματικό όμιλο Εμφιετζόγλου. Το περιβαλλοντικό νομοσχέδιο, που κατατέθηκε πριν από 3 μέρες και προωθείται με διαδικασίες εξπρές για ψήφιση από την Βουλή, μεταξύ πολλών άλλων επικίνδυνων διατάξεων, αποτελεί φωτογραφία των επιδιώξεων του λόμπυ των κατασκευαστών φραγμάτων και των συμφερόντων του συγκεκριμένου ομίλου. Με τις διατάξεις του επιχειρείται α) γενικά η εξομοίωση των μεγάλων φραγμάτων, που προκαλούν μεγάλες και ανεπανόρθωτες συνέπειες, με τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας και β) ειδικά η σκανδαλώδης «διευκόλυνση» του ομίλου, που ενδιαφέρεται για την κατασκευή του φράγματος του Αγίου Νικολάου, και η παράκαμψη της απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας, που είχε ακυρώσει οριστικά την κατασκευή του. Η συγκεκριμένη νομοθετική πρωτοβουλία της κυβέρνησης Παπαδήμου αποτελεί ωμή πρόκληση προς το λαό των Τζουμέρκων και ολόκληρης της Ηπείρου. Προειδοποιούμε όσους περιφρονούν έναν από τους εμβληματικούς αγώνες της περιοχής μας ότι θα βρεθούν μπροστά σε δυσάρεστες εκπλήξεις. Οι κάτοικοι των Τζουμέρκων και όλης της Ηπείρου, που θα υπερασπίσουν για μια ακόμα φορά την φυσική και πολιτιστική τους κληρονομιά απέναντι στους μποναμάδες και τη λεηλασία. Η Περιφερειακή Παράταξη «ΑΥ.ΡΙ.Ο. για την Ήπειρο» καλεί τους βουλευτές της Περιφέρειας αλλά και όλης της χώρας να πιέσουν για την απόσυρση και να καταψηφίσουν τις διατάξεις, που παραδίδουν το περιβάλλον της Ηπείρου βορά στα επιχειρηματικά συμφέροντα.».
Γιάννενα, 16-1-2012
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
Περιφερειακός Σύμβουλος
ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΑΝΑΛΥΤΙΚΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ (ΚΕΙΜΕΝΟ ΔΙΑΤΑΞΗΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ) ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΤΟΥ Ν/Σ
Άρθρο 52
Ρύθμιση Θεμάτων ενέργειας
..
4.Η παράγραφος 4 του άρθρου 27 του ν. 3468/2006 αντικαθίσταται ως ακολούθως :
«4. Οι διατάξεις του παρόντος νόμου έχουν πλήρη εφαρμογή και στην περίπτωση της υδραυλικής ενέργειας που παράγεται από υδροηλεκτρικούς σταθμούς συνολικής εγκατεστημένης ισχύος μεγαλύτερης των 15 MW, εκτός των διατάξεων που αφορούν στην προτεραιότητα ως προς την κατανομή φορτίου και στην εξασφάλιση εγγυημένης τιμής πώλησης της κιλοβατώρας. Ως προς τα λοιπά, η υδραυλική ενέργεια που παράγεται από υδροηλεκτρικούς σταθμούς συνολικής εγκατεστημένης ισχύος μεγαλύτερης των 15 MW διέπεται από τον ισχύοντα Κώδικα Διαχείρισης του Συστήματος και Συναλλαγών Ηλεκτρικής Ενέργειας».
ΣΧΟΛΙΟ
Παρότι τα Μεγάλα Φράγματα, με τις μεγάλες και μη αναστρέψιμες αρνητικές επιπτώσεις, δεν κατονομάζονται ρητά ως Ανανεώσιμη Πηγή Ενέργειας, ο προφανής σκοπός της διάταξης είναι να υπαχθούν στο ρυθμιστικό πεδίο του ν. 3468/2011 (παραγωγή από ΑΠΕ) και να έχουν την προνομιακή αντιμετώπιση των ΑΠΕ σε περίπτωση σύγκρουσης με άλλα προστατευτικά νομοθετικά καθεστώτα (λ.χ. της δασικής νομοθεσίας σε περίπτωση κατασκευής ιδιωτικού έργου σε δάση και δασικές εκτάσεις, της χωροταξικής νομοθεσίας, της νομοθεσίας για τις προστατευόμενες περιοχές κλπ.).
Η ίδια προσπάθεια ένταξης των Μεγάλων Φραγμάτων σε καθεστώς οιονεί ΑΠΕ έγινε από το ενδιαφερόμενο φραγματοκατασκευαστικό λόμπυ και προ διετίας, κατά την διαδικασία επεξεργασίας του ν. 3851/2010, η σχετική όμως διάταξη του νομοσχεδίου αποσύρθηκε τελικά έπειτα από συντονισμένες αντιδράσεις, κυρίως από φορείς της Ηπείρου..
Η ακριβής διατύπωση της διάταξης που προτάθηκε τότε, σε προφανή αντιστοιχία με τη σημερινή, ήταν η εξής :
«… 2. Η παράγραφος 4 του άρθρου 27 του ν.3468/2006, όπως ισχύει, τροποποιείται ως εξής: 4. Η υδραυλική ενέργεια που παράγεται από υδροηλεκτρικούς σταθμούς με συνολική εγκατεστημένη ισχύ μεγαλύτερη των δεκαπέντε (15) MW και μέχρι (100) MW, περιλαμβάνεται στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος νόμου, με την επιφύλαξη των διατάξεων των άρθρων 9 παρ. 1 περ. α και 13 παρ.1 και διέπεται από τον ισχύοντα Κώδικα Διαχείρισης του Συστήματος και Συναλλαγών Ηλεκτρικής Ενέργειας».
Επαναλαμβάνω ότι η διάταξη αυτή αποσύρθηκε κατά την ψήφιση του ν. 3851/2010.
Άρθρο 56
Τροποποίηση – Συμπλήρωση διατάξεων του ν. 2742/1999
1. Μετά το τέταρτο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 8 του ν. 2742/1999 (Α΄ 207), όπως αυτό προσετέθη με την παρ. 1 του άρθρου 9 του ν. 3851/2010 (Α΄ 85), προστίθεται νέο εδάφιο ως εξής: «Στις κατευθύνσεις χωρικής οργάνωσης και στα προγραμματικά πλαίσια των εγκεκριμένων Περιφερειακών Πλαισίων Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης (ΠΠΧΣΑΑ) για τη βιώσιμη αξιοποίηση του ενεργειακού δυναμικού των περιφερειών, με προτεραιότητα στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, που προβλέπονται από το τέταρτο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 8 του παρόντος νόμου, όπως αυτό προσετέθη με την παρ. 1 του άρθρου 9 του Ν. 3851/2010 (Α΄85) και έως την κατά τις διατάξεις του Ν. 3199/2003 (Α΄280) έγκριση των υπό εκπόνηση Σχεδίων Διαχείρισης των λεκανών απορροής ποταμών, περιλαμβάνονται σαν ήδη προγραμματισμένα έργα, τα υδροηλεκτρικά έργα που προβλέπονται σε μελέτες για τη διαχείριση των υδάτινων πόρων υδατικών διαμερισμάτων, ο είχαν εκπονηθεί πριν από την έγκριση των ΠΠΧΣΑΑ και παραληφθεί από το ΥΒΕΤ-ΥΠΑΝ, ακόμη και αν δεν είχε περαιωθεί η διαδικασία εγκρίσεώς τους κατά τις διατάξεις του Ν. 1739/1987 (ΦΕΚ Α΄201)».
2. Τα τρία τελευταία εδάφια της παρ. 3 του άρθρου 9 του Ν.2742/1999, όπως προστέθηκαν με το άρθρο 17 του Ν.3851/2010 (Α 85), τροποποιούνται ως εξής: «Διοικητικές άδειες που αφορούν στην περιβαλλοντική αδειοδότηση, στην άδεια παραγωγής, στην εγκατάσταση και στη λειτουργία έργων ΑΠΕ, και ακυρώθηκαν, λόγω αντίθεσής τους με τις χωροταξικές κατευθύνσεις και τις χρήσεις γης σύμφωνα με τη χωροταξική ή πολεοδομική νομοθεσία που ίσχυε κατά το χρόνο έκδοσής τους, επανεξετάζονται αποκλειστικά ως προς τους λόγους αυτούς και επανεκδίδονται υποχρεωτικά εφόσον με τις διατάξεις του παρόντος και τις τροποποιήσεις που εισάγει, η εγκατάσταση και λειτουργία τους είναι πλέον συμβατές με τις εν λόγω κατευθύνσεις και τις χρήσεις γης. Οι ενδιάμεσες εγκρίσεις ή συναινέσεις που αποτελούσαν νόμιμη βάση για την αρχική έκδοσή τους παραμένουν σε ισχύ. Η επανέκδοση των αδειών γίνεται εντός αποκλειστικής προθεσμίας είκοσι (20) ημερών μετά από την αίτηση του ενδιαφερομένου
ΣΧΟΛΙΟ
Οι διατάξεις αυτές φωτογραφίζουν σκανδαλωδώς όχι απλώς το φράγμα του Αγίου Νικολάου στον Άραχθο, για το οποίο ενδιαφέρεται η εταιρία «Μηχανική ΑΕ» του Ομίλου Εμφιετζόγλου, αλλά και το λόγο ακύρωσης του συγκεκριμένου έργου από το ΣτΕ με την 3858/2007 απόφασή του. Γίνεται έτσι σαφές το ακριβές νόημα του όρου «ξεμπλοκάρισμα από τον αδειοδοτικό λαβύρινθο», που χρησιμοποιούν τα στελέχη της εταιρίας (βλ. το δημοσίευμα της εφημερίδας Deal News της 5-1-2012 με τίτλο «Μποναμάς τα υδροηλεκτρικά στον Εμφιετζόγλου» στον σύνδεσμο που παραθέτω στο τέλος). Ο όρος «ξεμπλοκάρισμα» πρέπει να μεταφραστεί ως παράκαμψη όχι της διοικητικής γραφειοκρατίας αλλά της δικαστικής νομιμότητας, του περιβαλλοντικού κεκτημένου και της νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Υπενθυμίζω ότι το ΣτΕ δεν ακύρωσε μόνο την έγκριση περιβαλλοντικών όρων αλλά και την άδεια παραγωγής ενέργειας λόγω της αντίθεσης του έργου με τις κατευθύνσεις του Χωροταξικού Σχεδίου της Περιφέρειας Ηπείρου, το οποίο αναφέρει ρητά και συγκεκριμένα ότι «στους ποταμούς Άραχθο και Καλαρρύτικο δεν συνιστάται η κατασκευή υδροηλεκτρικών έργων» (με βάση την ορμητική τους ροή, τις δυνατότητες ανάπτυξης τουριστικής βιομηχανίας κλπ. – το ίδιο αντίθετες με την κατασκευή φραγμάτων είναι η Ειδική Περιβαλλοντική Μελέτη που έχει συνταχθεί το 1996 για τη χαράδρα του Αράχθου, η πιλοτική μελέτη του ΟΟΣΑ για τα Τζουμέρκα του 2001 κλπ.).
Η προσπάθεια της Μηχανικής Α.Ε. κατά τη συζήτηση στο Συμβούλιο της Επικρατείας ήταν να θεωρηθεί το έργο «προγραμματισμένο» κατά το χρόνο θεσμοθέτησης του Περιφερειακού Χωροταξικού Σχεδίου Ηπείρου (2003) με βάση όχι κάποιο νομικό καθεστώς αλλά μια παλιά πιλοτική μελέτη του Υπουργείου Βιομηχανίας αμφίβολης εγκυρότητας, πριν καν αναπτυχθεί η διεθνής αμφισβήτηση των μεγάλων φραγμάτων (και ενώ υποτίθεται ότι οι μελέτες του Χωροταξικού και οι επικαιροποιήσεις του συνεκτίμησαν όλα τα νέα δεδομένα, τη χωροταξική φυσιογνωμία κλπ.). Ο ισχυρισμός αυτός δεν έγινε δεκτός από το Δικαστήριο.
Όπως ομολογείται με σαφήνεια στην Αιτιολογική Έκθεση του υπό κρίση ν/σ, σκοπός της πρώτης από τις παραπάνω διατάξεις είναι η ανάσυρση της παραπάνω πιλοτικής μελέτης από το χρονοντούλαπο και συγκεκριμένα, σύμφωνα με την ορολογία της, να εξασφαλίζεται η συμβατότητα της παραπάνω μελέτης – πιλότου με τις κατευθύνσεις των Περιφερειακών Χωροταξικών, αφού πλέον τα περιλαμβανόμενα σ’ αυτή έργα θεωρούνται ως ήδη προγραμματισμένα κατά τον χρόνο έγκρισης των ΠΧΣΑΑ. Είναι τέτοια η ομοιότητα των διατυπώσεων, ώστε διερωτάται κανείς, εάν η συγκεκριμένη διάταξη συντάχθηκε από τις Υπηρεσίες του Υπουργείου ή ήρθε έτοιμη απέξω.
Με τη δεύτερη διάταξη, αντί η ενδιαφερόμενη εταιρία να ξεκινήσει όλη την αδειοδοτική διαδικασία από την αρχή, όπως συμβαίνει σε κάθε περίπτωση ακύρωσης διοικητικών πράξεων για τους κοινούς θνητούς, επανεξετάζεται μόνο ο λόγος ακύρωσης, οι ενδιάμεσες εγκρίσεις παραμένουν σε ισχύ και η άδεια επανεκδίδεται υποχρεωτικά μέσα σε 20 μέρες (!). Δεν πρόκειται μόνο για φαστ-τρακ και «διευκόλυνση» της εταιρίας σε θέματα ταχύτητας αλλά και για προσπάθεια διασφάλισης από άλλες ενδεχόμενες «κακοτοπιές», όπως λ.χ. τυχόν εμπλοκή του έργου λόγω ασυμβατότητας με το μεταγενέστερο προστατευτικό καθεστώς του Εθνικού Πάρκου Τζουμέρκων, που θεσμοθετήθηκε στο μεταξύ και ισχύει σήμερα, και πιθανής άρνησης διαφόρων αρμοδίων Υπηρεσιών να συμπράξουν. Η Βουλή αναλαμβάνει το έργο της Διοίκησης.
http://www.avrioepirus.gr/
Σας κοινοποιούμε δήλωση σχετικά με το περιβαλλοντικό νομοσχέδιο και την ανακίνηση του φράγματος του Αγίου Νικολάου, που συνοδεύεται από λεπτομερή παρουσίαση των επίμαχων διατάξεων
Ο ΑΡΑΧΘΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΕΙ «ΜΠΟΝΑΜΑΣ» ΣΤΟΥΣ ΕΡΓΟΛΑΒΟΥΣ
Δήλωση Γιάννη Παπαδημητρίου για το περιβαλλοντικό Νπμοσχέδιο και την ανακίνηση του Φράγματος του Αγίου Νικολάου
«Ήταν τελικά βάσιμες οι δημοσιογραφικές πληροφορίες, που έκαναν λόγο για πρωτοχρονιάτικο μποναμά στον επιχειρηματικό όμιλο Εμφιετζόγλου. Το περιβαλλοντικό νομοσχέδιο, που κατατέθηκε πριν από 3 μέρες και προωθείται με διαδικασίες εξπρές για ψήφιση από την Βουλή, μεταξύ πολλών άλλων επικίνδυνων διατάξεων, αποτελεί φωτογραφία των επιδιώξεων του λόμπυ των κατασκευαστών φραγμάτων και των συμφερόντων του συγκεκριμένου ομίλου. Με τις διατάξεις του επιχειρείται α) γενικά η εξομοίωση των μεγάλων φραγμάτων, που προκαλούν μεγάλες και ανεπανόρθωτες συνέπειες, με τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας και β) ειδικά η σκανδαλώδης «διευκόλυνση» του ομίλου, που ενδιαφέρεται για την κατασκευή του φράγματος του Αγίου Νικολάου, και η παράκαμψη της απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας, που είχε ακυρώσει οριστικά την κατασκευή του. Η συγκεκριμένη νομοθετική πρωτοβουλία της κυβέρνησης Παπαδήμου αποτελεί ωμή πρόκληση προς το λαό των Τζουμέρκων και ολόκληρης της Ηπείρου. Προειδοποιούμε όσους περιφρονούν έναν από τους εμβληματικούς αγώνες της περιοχής μας ότι θα βρεθούν μπροστά σε δυσάρεστες εκπλήξεις. Οι κάτοικοι των Τζουμέρκων και όλης της Ηπείρου, που θα υπερασπίσουν για μια ακόμα φορά την φυσική και πολιτιστική τους κληρονομιά απέναντι στους μποναμάδες και τη λεηλασία. Η Περιφερειακή Παράταξη «ΑΥ.ΡΙ.Ο. για την Ήπειρο» καλεί τους βουλευτές της Περιφέρειας αλλά και όλης της χώρας να πιέσουν για την απόσυρση και να καταψηφίσουν τις διατάξεις, που παραδίδουν το περιβάλλον της Ηπείρου βορά στα επιχειρηματικά συμφέροντα.».
Γιάννενα, 16-1-2012
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
Περιφερειακός Σύμβουλος
ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΑΝΑΛΥΤΙΚΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ (ΚΕΙΜΕΝΟ ΔΙΑΤΑΞΗΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ) ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΤΟΥ Ν/Σ
Άρθρο 52
Ρύθμιση Θεμάτων ενέργειας
..
4.Η παράγραφος 4 του άρθρου 27 του ν. 3468/2006 αντικαθίσταται ως ακολούθως :
«4. Οι διατάξεις του παρόντος νόμου έχουν πλήρη εφαρμογή και στην περίπτωση της υδραυλικής ενέργειας που παράγεται από υδροηλεκτρικούς σταθμούς συνολικής εγκατεστημένης ισχύος μεγαλύτερης των 15 MW, εκτός των διατάξεων που αφορούν στην προτεραιότητα ως προς την κατανομή φορτίου και στην εξασφάλιση εγγυημένης τιμής πώλησης της κιλοβατώρας. Ως προς τα λοιπά, η υδραυλική ενέργεια που παράγεται από υδροηλεκτρικούς σταθμούς συνολικής εγκατεστημένης ισχύος μεγαλύτερης των 15 MW διέπεται από τον ισχύοντα Κώδικα Διαχείρισης του Συστήματος και Συναλλαγών Ηλεκτρικής Ενέργειας».
ΣΧΟΛΙΟ
Παρότι τα Μεγάλα Φράγματα, με τις μεγάλες και μη αναστρέψιμες αρνητικές επιπτώσεις, δεν κατονομάζονται ρητά ως Ανανεώσιμη Πηγή Ενέργειας, ο προφανής σκοπός της διάταξης είναι να υπαχθούν στο ρυθμιστικό πεδίο του ν. 3468/2011 (παραγωγή από ΑΠΕ) και να έχουν την προνομιακή αντιμετώπιση των ΑΠΕ σε περίπτωση σύγκρουσης με άλλα προστατευτικά νομοθετικά καθεστώτα (λ.χ. της δασικής νομοθεσίας σε περίπτωση κατασκευής ιδιωτικού έργου σε δάση και δασικές εκτάσεις, της χωροταξικής νομοθεσίας, της νομοθεσίας για τις προστατευόμενες περιοχές κλπ.).
Η ίδια προσπάθεια ένταξης των Μεγάλων Φραγμάτων σε καθεστώς οιονεί ΑΠΕ έγινε από το ενδιαφερόμενο φραγματοκατασκευαστικό λόμπυ και προ διετίας, κατά την διαδικασία επεξεργασίας του ν. 3851/2010, η σχετική όμως διάταξη του νομοσχεδίου αποσύρθηκε τελικά έπειτα από συντονισμένες αντιδράσεις, κυρίως από φορείς της Ηπείρου..
Η ακριβής διατύπωση της διάταξης που προτάθηκε τότε, σε προφανή αντιστοιχία με τη σημερινή, ήταν η εξής :
«… 2. Η παράγραφος 4 του άρθρου 27 του ν.3468/2006, όπως ισχύει, τροποποιείται ως εξής: 4. Η υδραυλική ενέργεια που παράγεται από υδροηλεκτρικούς σταθμούς με συνολική εγκατεστημένη ισχύ μεγαλύτερη των δεκαπέντε (15) MW και μέχρι (100) MW, περιλαμβάνεται στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος νόμου, με την επιφύλαξη των διατάξεων των άρθρων 9 παρ. 1 περ. α και 13 παρ.1 και διέπεται από τον ισχύοντα Κώδικα Διαχείρισης του Συστήματος και Συναλλαγών Ηλεκτρικής Ενέργειας».
Επαναλαμβάνω ότι η διάταξη αυτή αποσύρθηκε κατά την ψήφιση του ν. 3851/2010.
Άρθρο 56
Τροποποίηση – Συμπλήρωση διατάξεων του ν. 2742/1999
1. Μετά το τέταρτο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 8 του ν. 2742/1999 (Α΄ 207), όπως αυτό προσετέθη με την παρ. 1 του άρθρου 9 του ν. 3851/2010 (Α΄ 85), προστίθεται νέο εδάφιο ως εξής: «Στις κατευθύνσεις χωρικής οργάνωσης και στα προγραμματικά πλαίσια των εγκεκριμένων Περιφερειακών Πλαισίων Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης (ΠΠΧΣΑΑ) για τη βιώσιμη αξιοποίηση του ενεργειακού δυναμικού των περιφερειών, με προτεραιότητα στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, που προβλέπονται από το τέταρτο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 8 του παρόντος νόμου, όπως αυτό προσετέθη με την παρ. 1 του άρθρου 9 του Ν. 3851/2010 (Α΄85) και έως την κατά τις διατάξεις του Ν. 3199/2003 (Α΄280) έγκριση των υπό εκπόνηση Σχεδίων Διαχείρισης των λεκανών απορροής ποταμών, περιλαμβάνονται σαν ήδη προγραμματισμένα έργα, τα υδροηλεκτρικά έργα που προβλέπονται σε μελέτες για τη διαχείριση των υδάτινων πόρων υδατικών διαμερισμάτων, ο είχαν εκπονηθεί πριν από την έγκριση των ΠΠΧΣΑΑ και παραληφθεί από το ΥΒΕΤ-ΥΠΑΝ, ακόμη και αν δεν είχε περαιωθεί η διαδικασία εγκρίσεώς τους κατά τις διατάξεις του Ν. 1739/1987 (ΦΕΚ Α΄201)».
2. Τα τρία τελευταία εδάφια της παρ. 3 του άρθρου 9 του Ν.2742/1999, όπως προστέθηκαν με το άρθρο 17 του Ν.3851/2010 (Α 85), τροποποιούνται ως εξής: «Διοικητικές άδειες που αφορούν στην περιβαλλοντική αδειοδότηση, στην άδεια παραγωγής, στην εγκατάσταση και στη λειτουργία έργων ΑΠΕ, και ακυρώθηκαν, λόγω αντίθεσής τους με τις χωροταξικές κατευθύνσεις και τις χρήσεις γης σύμφωνα με τη χωροταξική ή πολεοδομική νομοθεσία που ίσχυε κατά το χρόνο έκδοσής τους, επανεξετάζονται αποκλειστικά ως προς τους λόγους αυτούς και επανεκδίδονται υποχρεωτικά εφόσον με τις διατάξεις του παρόντος και τις τροποποιήσεις που εισάγει, η εγκατάσταση και λειτουργία τους είναι πλέον συμβατές με τις εν λόγω κατευθύνσεις και τις χρήσεις γης. Οι ενδιάμεσες εγκρίσεις ή συναινέσεις που αποτελούσαν νόμιμη βάση για την αρχική έκδοσή τους παραμένουν σε ισχύ. Η επανέκδοση των αδειών γίνεται εντός αποκλειστικής προθεσμίας είκοσι (20) ημερών μετά από την αίτηση του ενδιαφερομένου
ΣΧΟΛΙΟ
Οι διατάξεις αυτές φωτογραφίζουν σκανδαλωδώς όχι απλώς το φράγμα του Αγίου Νικολάου στον Άραχθο, για το οποίο ενδιαφέρεται η εταιρία «Μηχανική ΑΕ» του Ομίλου Εμφιετζόγλου, αλλά και το λόγο ακύρωσης του συγκεκριμένου έργου από το ΣτΕ με την 3858/2007 απόφασή του. Γίνεται έτσι σαφές το ακριβές νόημα του όρου «ξεμπλοκάρισμα από τον αδειοδοτικό λαβύρινθο», που χρησιμοποιούν τα στελέχη της εταιρίας (βλ. το δημοσίευμα της εφημερίδας Deal News της 5-1-2012 με τίτλο «Μποναμάς τα υδροηλεκτρικά στον Εμφιετζόγλου» στον σύνδεσμο που παραθέτω στο τέλος). Ο όρος «ξεμπλοκάρισμα» πρέπει να μεταφραστεί ως παράκαμψη όχι της διοικητικής γραφειοκρατίας αλλά της δικαστικής νομιμότητας, του περιβαλλοντικού κεκτημένου και της νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Υπενθυμίζω ότι το ΣτΕ δεν ακύρωσε μόνο την έγκριση περιβαλλοντικών όρων αλλά και την άδεια παραγωγής ενέργειας λόγω της αντίθεσης του έργου με τις κατευθύνσεις του Χωροταξικού Σχεδίου της Περιφέρειας Ηπείρου, το οποίο αναφέρει ρητά και συγκεκριμένα ότι «στους ποταμούς Άραχθο και Καλαρρύτικο δεν συνιστάται η κατασκευή υδροηλεκτρικών έργων» (με βάση την ορμητική τους ροή, τις δυνατότητες ανάπτυξης τουριστικής βιομηχανίας κλπ. – το ίδιο αντίθετες με την κατασκευή φραγμάτων είναι η Ειδική Περιβαλλοντική Μελέτη που έχει συνταχθεί το 1996 για τη χαράδρα του Αράχθου, η πιλοτική μελέτη του ΟΟΣΑ για τα Τζουμέρκα του 2001 κλπ.).
Η προσπάθεια της Μηχανικής Α.Ε. κατά τη συζήτηση στο Συμβούλιο της Επικρατείας ήταν να θεωρηθεί το έργο «προγραμματισμένο» κατά το χρόνο θεσμοθέτησης του Περιφερειακού Χωροταξικού Σχεδίου Ηπείρου (2003) με βάση όχι κάποιο νομικό καθεστώς αλλά μια παλιά πιλοτική μελέτη του Υπουργείου Βιομηχανίας αμφίβολης εγκυρότητας, πριν καν αναπτυχθεί η διεθνής αμφισβήτηση των μεγάλων φραγμάτων (και ενώ υποτίθεται ότι οι μελέτες του Χωροταξικού και οι επικαιροποιήσεις του συνεκτίμησαν όλα τα νέα δεδομένα, τη χωροταξική φυσιογνωμία κλπ.). Ο ισχυρισμός αυτός δεν έγινε δεκτός από το Δικαστήριο.
Όπως ομολογείται με σαφήνεια στην Αιτιολογική Έκθεση του υπό κρίση ν/σ, σκοπός της πρώτης από τις παραπάνω διατάξεις είναι η ανάσυρση της παραπάνω πιλοτικής μελέτης από το χρονοντούλαπο και συγκεκριμένα, σύμφωνα με την ορολογία της, να εξασφαλίζεται η συμβατότητα της παραπάνω μελέτης – πιλότου με τις κατευθύνσεις των Περιφερειακών Χωροταξικών, αφού πλέον τα περιλαμβανόμενα σ’ αυτή έργα θεωρούνται ως ήδη προγραμματισμένα κατά τον χρόνο έγκρισης των ΠΧΣΑΑ. Είναι τέτοια η ομοιότητα των διατυπώσεων, ώστε διερωτάται κανείς, εάν η συγκεκριμένη διάταξη συντάχθηκε από τις Υπηρεσίες του Υπουργείου ή ήρθε έτοιμη απέξω.
Με τη δεύτερη διάταξη, αντί η ενδιαφερόμενη εταιρία να ξεκινήσει όλη την αδειοδοτική διαδικασία από την αρχή, όπως συμβαίνει σε κάθε περίπτωση ακύρωσης διοικητικών πράξεων για τους κοινούς θνητούς, επανεξετάζεται μόνο ο λόγος ακύρωσης, οι ενδιάμεσες εγκρίσεις παραμένουν σε ισχύ και η άδεια επανεκδίδεται υποχρεωτικά μέσα σε 20 μέρες (!). Δεν πρόκειται μόνο για φαστ-τρακ και «διευκόλυνση» της εταιρίας σε θέματα ταχύτητας αλλά και για προσπάθεια διασφάλισης από άλλες ενδεχόμενες «κακοτοπιές», όπως λ.χ. τυχόν εμπλοκή του έργου λόγω ασυμβατότητας με το μεταγενέστερο προστατευτικό καθεστώς του Εθνικού Πάρκου Τζουμέρκων, που θεσμοθετήθηκε στο μεταξύ και ισχύει σήμερα, και πιθανής άρνησης διαφόρων αρμοδίων Υπηρεσιών να συμπράξουν. Η Βουλή αναλαμβάνει το έργο της Διοίκησης.
Δευτέρα 16 Ιανουαρίου 2012
Άρτα. Στο ΤΕΙ... ξαναπυρπόλησαν την κάλπη!
Αρτα: Στο ΤΕΙ… πυρπόλησαν την κάλπη!
Ούτε την δεύτερη μέρα επέτρεψαν οι φοιτητές του ΤΕΙ να πραγματοποιηθούν οι εκλογές για την ανάδειξη των 6 αιρετών εσωτερικών μελών για το νέο Συμβούλιο του ΤΕΙ Ηπείρου.
Συγκεκριμένα λίγο μετά την έναρξη της διαδικασίας για δεύτερη φορά σπουδαστές εισήλθαν στο χώρο διεξαγωγής των εκλογών στο Διοικητήριο του ΤΕΙ στην Άρτα, αφαίρεσαν την κάλπη με το περιεχόμενό της και κατόπιν την κατέβασαν στον προαύλιο χώρο όπου και την πυρπόλησαν.
Σύμφωνα με της τριμελή Επιτροπή ευθύνης για την διεξαγωγή των εκλογών την οποία απαρτίζουν οι: Νίκος Μαλισσόβας, Γιώργος Μάνος και Γιώργος Παπαδόπουλος, οι εκλογές θα διεξαχθούν σε νέα ημερομηνία και νέο χώρο που θα αποφασιστεί και θα ανακοινωθεί από την εν λόγω Επιτροπή.
Σημειώνεται ωστόσο ότι μέχρι τη στιγμή της πυρπόλησης της κάλπης είχαν ψηφίσει συνολικά 13 άτομα. Βέβαια τα ψηφοδέλτιά αυτά έγιναν στάχτη…
http://thesprotia-news.blogspot.com/2012/01/blog-post_3817.html
Ούτε την δεύτερη μέρα επέτρεψαν οι φοιτητές του ΤΕΙ να πραγματοποιηθούν οι εκλογές για την ανάδειξη των 6 αιρετών εσωτερικών μελών για το νέο Συμβούλιο του ΤΕΙ Ηπείρου.
Συγκεκριμένα λίγο μετά την έναρξη της διαδικασίας για δεύτερη φορά σπουδαστές εισήλθαν στο χώρο διεξαγωγής των εκλογών στο Διοικητήριο του ΤΕΙ στην Άρτα, αφαίρεσαν την κάλπη με το περιεχόμενό της και κατόπιν την κατέβασαν στον προαύλιο χώρο όπου και την πυρπόλησαν.
Σύμφωνα με της τριμελή Επιτροπή ευθύνης για την διεξαγωγή των εκλογών την οποία απαρτίζουν οι: Νίκος Μαλισσόβας, Γιώργος Μάνος και Γιώργος Παπαδόπουλος, οι εκλογές θα διεξαχθούν σε νέα ημερομηνία και νέο χώρο που θα αποφασιστεί και θα ανακοινωθεί από την εν λόγω Επιτροπή.
Σημειώνεται ωστόσο ότι μέχρι τη στιγμή της πυρπόλησης της κάλπης είχαν ψηφίσει συνολικά 13 άτομα. Βέβαια τα ψηφοδέλτιά αυτά έγιναν στάχτη…
http://thesprotia-news.blogspot.com/2012/01/blog-post_3817.html
Οι σημερινοί Αλβανοί είναι Ασιάτες και δεν έχουν σχέση με τους Ιλλυριούς!
Oι σημερινοί Αλβανοί είναι Ασιάτες και δεν έχουν σχέση με τους Ιλλυριούς!
Αναγνώστης, σχολιάζοντας την ανάρτησή μας με τίτλο: "Ο Μάρκος Μπότσαρης είναι Αλβανός, λένε στην Αλβανία", μας έστειλε κείμενο, επισημαίνοντας ότι οι σημερινοί Αλβανοί κατάγονται από τους Άβαρους και όχι από τους Ιλλυριούς, είναι δηλαδή ασιατικής καταγωγής. Και παραθέτει αναφορές ιστορικών! Γράφει συγκεκριμένα: "Είναι στα χρόνια της εκστρατείας του Μεγάλου Αλεξάνδρου, όπου για πρώτη φορά καταγράφεται ιστορικά ένα -εχθρικό- έθνος με την ονομασία Αλβανοί, και με τη χώρα τους
να βρίσκεται στη δυτική όχθη της Κασπίας. (Αρριανός). Τις ίδιες αναφορές συναντάμε στον Πλούταρχο, τον Στράβωνα, τον Κλαύδιο Πτολεμαίο, τον Διόδωρο το Σικελιώτη, τον Διονύσιο τον περιηγητή, καθώς και τον Στέφανο Βυζάντιο. Λίγο αργότερα, με την παρακμή της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και την ανάδειξη του Βυζαντίου, το ίδιο έθνος εμφανίζεται μακριά από την κοιτίδα του στην περιοχή του Καυκάσου, φτάνοντας μέχρι την καρδιά του Βυζαντίου. Πρόκειται για ένα σύμπλεγμα φυλών που προέρχεται από την ασιατική Αλβανία ,το σημερινό Dagestan. Το όνομα αυτών: Άβαροι. Η πρώτη κάθοδος τους γίνεται σταδιακά με κατάληξη νότια του Δούναβη, ενώ στη συνέχεια εγκαθίστανται μόνιμα στην Παννονία και την Παιονία. Μέχρι τον 5ο και 6ο αι. μ. Χ οι Άβαροι αναμιγνύονται με τους Σκορδίσκους και εγκαθίστανται στην περιοχή Σάλωνα της Δαλματίας, σημερινό Solin. Τότε ξεκίνησε και η ανάμιξη των Αβάρων με τα βόρεια Ιλλυρικά φύλλα, που λίγο παλαιότερα είχαν σπρώξει νοτιότερα γότθοι επιδρομείς. Ωστόσο η ονομασία Αλβανοί και Αλβανία παγιώθηκε πολύ αργότερα με αναφορές από την Άννα Κομνηνή καθώς και άλλους βυζαντινούς ιστορικούς. Και ενώ φαίνεται να μην υπάρχει καμία σχέση μεταξύ της παλαιάς Καυκάσιας Αλβανίας με τη σημερινή, στην πραγματικότητα η ιστορία μας δείχνει πως μερικές φορές οι φαινομενικές πλάνες συστήνουν εν τέλει η ιστορική αλήθεια. Η περιοχή της αρχαίας Ιλλυρίας και της σημερινής Αλβανίας, έχει άμεση σχέση με τους Άβαρους. Δεν γνωρίζουμε το μέγεθος της επιρροής που άσκησαν αυτοί στην περιοχή, ωστόσο μπορούμε να συμπεράνουμε ότι ήταν μεγάλο λόγω του πληθυσμιακού όγκου μετανάστευσης από την Αλβανία του Καυκάσου. Το σημερινό Νταγκεστάν βρίσκεται δυτικά της Αρμενίας και αποτελεί ανεξάρτητη δημοκρατία της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Επίσης η ονομασία Νταγκεστάν σημαίνει ‘υψηλά ευρισκόμενη χώρα’, ή όπως θα λέγαμε και στα ελληνικά ‘Αλπική χώρα’. Σήμερα ο πληθυσμός του Νταγκεστάν σύμφωνα με την επίσημη απογραφή του 2002 αποτελείται απο 30% Αβάρους (Avars), ακολουθούν οι Dargins με 16% οι Kumiks οι Lezgins με 13% καθώς και άλλες μικρότερες εθνότητες. Το Νταγκεστάν απο την εποχή της Ρωμαϊκης αυτοκρατορίας μέχρι και τα πρωϊμα χρόνια του Βυζαντίου αποκαλούνταν Αλβανία οι δε κάτοικοι της Αλβανοί, γεγονός που είναι γνωστό από τις αναφορές των μεγάλων Ελλήνων και Λατίνων ιστορικών και γεωγράφων της κλασικής και ελληνιστικής περιόδου.
Στις αρχές του 20αι. ο πρωθυπουργός της Σερβίας Πάσιτς δήλωνε περί του Αλβανικού ζητήματος, σε συνέντευξη που έδωσε στην Γαλλική εφημερίδα “Χρόνος”:
“Οι Αλβανοί ουδέποτε είχαν ιστορικό βίο και ουδέποτε υπήρξε Αλβανία με την γεωγραφική έννοια. Ανεξαρτήτως από το ζήτημα της καταγωγής και της γλώσσης των Αλβανών, είναι βέβαιο ότι είτε Ιλλυριοί ήταν αυτοί είτε μετανάστες εξ Ασίας, πολιτικό βίο δεν είχαν ποτέ".
Βεβαίως τα λεγόμενα του Σέρβου πολιτικού και μάλιστα πρωθυπουργού, ο καθένας θα περίμενε να κρύβουν πολιτικές σκοπιμότητες. Ωστόσο σε αυτό που πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή είναι η αναφορά του Πάσιτς στην Ασιατική καταγωγή των Αλβανών. Στο Βιβλίο “Χρονογραφία της Ηπείρου και των όμορων Ελληνικών και Ιλλυρικών”, Ο Παναγιώτης Αραβαντινος επικεντρώνοντας στους Βούλγαρους, γράφει: Βούλγαροι: Εθνος σκυθικόν κατοικούν παρά τον Βόλναν ποταμόν της Σαρματίας, τον παρά Ελλησι Βορυσθένην. Κατά το έτος 485 το βάρβαρον αυτό έθνος άγρίως και ληστρικώς έπεσκέφθη την Θράκην και κατά της ιδίας αυτής επαρχίας επανέλαβε τάς λεηλασίας και έπιδρομάς του, κατά τα έτη 479 και 501. Μετά ταϋτα συνενωθέντες μετά των Αβάρων καί Σλαβίνων συγκατώκουν εις Παιονίαν και Δακίαν. Εν έτει δε 538 έπι της βασιλείας του Ιουστιανού επιδραμόντες μετά των Αβάρων την Μοισίαν…
ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ
Ιστορικές αναφορές και αποδείξεις για την καταγωγή των Αλβανών είναι τα παρακάτω: Ο Πλούταρχος (βίοι παράλληλοι) γράφει:
“Καταλιπών δέ φρουρόν Αρμενίας Αφράνιον αυτός εβάδιζε δια τών περιοικούντων τον Καύκασον εθνών άναγκαίως έπϊ Μιθριδάτην. Μέγιστα δε αυτών εστίν έθνη, Αλβανοί και Ίβηρες”. Στράβωνος Γεωγραφία.
"Εν αυτή δέ τη Αρμενία πολλά μέν όρη, πολλά δέ οροπέδια, έν οις ουδ αμπελος φύεται ραδίως. Πολλοί δε αύλωνες οί μέν μέαως, οι δέ και σφόδρα εύδαίμονες.. Καθάπερ τό Άραξηνόν πεδίον, δι ού ο Άράξης ποταμός ρέων εις τά άκρα της Αλβανίας και την Κασπίαν εκπίπτει θάλασσαν". Άλλες αναφορές για την Αλβανία της Κασπίας γίνονται από τον Αρριανό στο έργο του ‘Αλεξάνδρου Ανάβασις ‘, όπου οι Αλβανοί βρίσκονται αντιμέτωποι ως εχθρικό τμήμα ενταγμένο στις περσικές δυνάμεις του Δαρείου κατά την εκστρατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου. “Ώς δέ ομού ήδη τά στρατότεδα έγίγνετο, ώφθη Δαρείος και οί άμφ΄ αυτόν, οί τε μηλοφόροι Πέρσαι και Ινδοί και Αλβανοί και Κάρες οι ανάσπαστοι και οί Μάρδοι τοξόται κατ΄ αυτόν Άλέξανδρον τεταγμένοι και την ίλην την βασιλικην.” Από τον Κλαύδιο Πτολεμαίο διαβάζουμε : Αλβανοί, Σκύθαι Από τον Στέφανο Βυζάντιο, φιλόσοφο και γεωγράφο (4ου αιώνα μ.Χ.). διαβάζουμε:
Αλβανία χώρα προς τοις ανατολικοίς Ίβηρσιν. Εκεί δε και το έθνος οι Αλβανοί, ποιμενικοί και μετρίως πολεμικοί μεταξύ Ιβήρων και Κασπίας. Υπόκειται δε τη Σαρματία προς μεν τω Πόντω η Κολχική προς δε τή Κασπία η Αλβανία. Υποστηρίζεται ότι οι πρώτοι κάτοικοι της Παννονίας υπήρξαν οι Ιλλυριοί (πελασγικός λαός και συγγενής των Ελλήνων). Η Παννονία σήμερα περιέχεται στα εδάφη των κρατών της Σερβίας, Βοσνίας, Μαυροβουνίου, Κοσσυφοπεδίου και βορείου Αλβανίας. Ωστόσο από το βιβλίο “Ιστορία του Βασιλείου της Βαυαρίας και του εν αυτή Άρχοντος Οίκου” (επιτομή της Ιστορίας του Μιλβιλέρου, αρχές 19ου αιώνα), διαβάζουμε: Ή των Λογγοβάρδων μετανάστασις παρέσχεν εις την Βοϊαρίαν νέους γείτονας διότι εις τά εν Παννονία οικητήρια των Λογγοβάρδων εισεχώρησαν οί Άβαροι, άγριον Ούννικον έθνος. Προεχώρουν οί Άβαροι επί μάλλον καί μάλλον εξ ανατολών ώστε περί τα μέσα της ογδόης έκατονταετηρίδος ειχον ηδη έκταθη μέχρι τοϋ Ένσου ποταμου έν Αυστρία. Τούτοις παρηκολούθησαν οί Σλάβοι, έθνος Σαρματικόν κατοικήσαντες την σημερινήν Καρινθίαν, Καρνίαν και Στυρίαν, και τελουντες υπό τον Χάνην των Άβάρων…
Από την Μενάνδρου Ιστορία ‘ Έρουλοι και Άβαροι’, μαθαίνουμε: "Ότι έδέξατο Ιουστινιανός παρά Αβάρων πρέσβεις, έφ ώ σφάς περιαθρήσαι γήν οποί το φύλον θήσονται τας οικήσεις. Και ο μεν βασιλεύς Ιουστίνου του στρατηγού σημήναντός οι, έν βουλή έποιήσατο ές την Έρούλων χώραν κατοικίσαι το έθνος, ένθα προ του ώκουν οι Ερούλοι. δευτέρα δε προσαγορεύεται Παιονία…". Ο Κωνσταντίνος Πορφυρογέννητος για την εποχή του Ηράκλειου γράφει: …”Και επειδή η νυν Σερβλία καί παγανία καί η ονομαζομένη Ζαχλούμων χώρα καί Τερβουνία καί η των Καναλιτών υπό την εξουσίαν του βασιλέως Ρωμαίων υπήρχον, εγένοντο δε αι τοιούιαι χώραι έρημαι παρά τών Αβάρων από των εκείσε γαρ Ρωμάνους τους νύν Δελματίαν καί τό Δυρράχιον οίκούντας απήλασαν”… Εδώ περιγράφεται η ερήμωση της Ιλλυρίας μέχρι και του Δυρραχίου και ο εποικισμός υπο των Αβάρων. Ο Λαονικος Χαλκοκονδύλης (1430-1490), γράφει: Ουδόλως φρονώ ότι οί Αλβανοί ύπάρχουσιν Ίλλυρικόν γένος ώς τίνες λέγουσιν … Απο την Γαλλική εγκυκλοπαίδεια, γραμμένη από επιτροπή Σοφών υπό την εποπτεία του Ιππότη D’ Arteau, μεταφρασμένη κατ΄ επιτομή από τη Γαλλική, το έτος 1862, διαβάζουμε: ΑΛΒΑΝΙΑ: Υπό των νεωτέρων γεωγράφων καλείται μία των επαρχιών της Ευρωπαϊκής Τουρκίας εκτεινομένη παρά το Αδριατικόν και το Ιόνιον πέλαγος και περιλαμβάνουσα δύο διακεκριμένας Επαρχίας των αρχαίων γεωγράφων την Ιλλυρίαν και Ήπειρο Η χώοα αυτή κατά τόν μεταίωνα εκαλείτο Αρβανέσση νύν δε καλείται Αρναούτ μέν υπο των Οθωμανών, Σκίπερη δέ υπό τών εγχωρίων ήτοι των Αλβανών οίτινες και εαυτούς όνομάζουσι σκιπετάρους. Οί κάτοικοι της εκτεταμένης ταύτης επαρχίας διαφέρουσιν από αλλήλων κατά τε την εθνικότητα την γλώσσαν και την θρησκείαν διότι το μέν μεσημβρινόν μέρος της Αλβανίας ήτοι την κυρίως Ήπειρον οικούσιν οί Ηπειρώται, όντες ομόγλωσσοι και Ομόθρησκοι με τους λοιπούς Έλληνας, το δε αρκτικόν ήτοι την Ιλλυρίαν, ήτις και δύναται νά ονομασθεί κυρίως Αλβανία κατοικούσιν οί Αλβανοί ανάμικτοι οντες μετά Σέρβων καϊ Οθωμανών καί Έλλήνων. Εκτός της αλβανικής γλώσσης η οποία διαιρείται εις πολλάς διαλέκτους και ιδιώματα, λαλείται έτι εν τη Αλβανία καί η Ελληνική, η τουρκική κ. λπ."
http://www.katoci.com/2012/01/o_16.html?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed%3A+blogspot%2FaohVa+%28K%CE%AC%CF%84%CE%BF%CF%88%CE%B7%29
Αναγνώστης, σχολιάζοντας την ανάρτησή μας με τίτλο: "Ο Μάρκος Μπότσαρης είναι Αλβανός, λένε στην Αλβανία", μας έστειλε κείμενο, επισημαίνοντας ότι οι σημερινοί Αλβανοί κατάγονται από τους Άβαρους και όχι από τους Ιλλυριούς, είναι δηλαδή ασιατικής καταγωγής. Και παραθέτει αναφορές ιστορικών! Γράφει συγκεκριμένα: "Είναι στα χρόνια της εκστρατείας του Μεγάλου Αλεξάνδρου, όπου για πρώτη φορά καταγράφεται ιστορικά ένα -εχθρικό- έθνος με την ονομασία Αλβανοί, και με τη χώρα τους
να βρίσκεται στη δυτική όχθη της Κασπίας. (Αρριανός). Τις ίδιες αναφορές συναντάμε στον Πλούταρχο, τον Στράβωνα, τον Κλαύδιο Πτολεμαίο, τον Διόδωρο το Σικελιώτη, τον Διονύσιο τον περιηγητή, καθώς και τον Στέφανο Βυζάντιο. Λίγο αργότερα, με την παρακμή της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και την ανάδειξη του Βυζαντίου, το ίδιο έθνος εμφανίζεται μακριά από την κοιτίδα του στην περιοχή του Καυκάσου, φτάνοντας μέχρι την καρδιά του Βυζαντίου. Πρόκειται για ένα σύμπλεγμα φυλών που προέρχεται από την ασιατική Αλβανία ,το σημερινό Dagestan. Το όνομα αυτών: Άβαροι. Η πρώτη κάθοδος τους γίνεται σταδιακά με κατάληξη νότια του Δούναβη, ενώ στη συνέχεια εγκαθίστανται μόνιμα στην Παννονία και την Παιονία. Μέχρι τον 5ο και 6ο αι. μ. Χ οι Άβαροι αναμιγνύονται με τους Σκορδίσκους και εγκαθίστανται στην περιοχή Σάλωνα της Δαλματίας, σημερινό Solin. Τότε ξεκίνησε και η ανάμιξη των Αβάρων με τα βόρεια Ιλλυρικά φύλλα, που λίγο παλαιότερα είχαν σπρώξει νοτιότερα γότθοι επιδρομείς. Ωστόσο η ονομασία Αλβανοί και Αλβανία παγιώθηκε πολύ αργότερα με αναφορές από την Άννα Κομνηνή καθώς και άλλους βυζαντινούς ιστορικούς. Και ενώ φαίνεται να μην υπάρχει καμία σχέση μεταξύ της παλαιάς Καυκάσιας Αλβανίας με τη σημερινή, στην πραγματικότητα η ιστορία μας δείχνει πως μερικές φορές οι φαινομενικές πλάνες συστήνουν εν τέλει η ιστορική αλήθεια. Η περιοχή της αρχαίας Ιλλυρίας και της σημερινής Αλβανίας, έχει άμεση σχέση με τους Άβαρους. Δεν γνωρίζουμε το μέγεθος της επιρροής που άσκησαν αυτοί στην περιοχή, ωστόσο μπορούμε να συμπεράνουμε ότι ήταν μεγάλο λόγω του πληθυσμιακού όγκου μετανάστευσης από την Αλβανία του Καυκάσου. Το σημερινό Νταγκεστάν βρίσκεται δυτικά της Αρμενίας και αποτελεί ανεξάρτητη δημοκρατία της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Επίσης η ονομασία Νταγκεστάν σημαίνει ‘υψηλά ευρισκόμενη χώρα’, ή όπως θα λέγαμε και στα ελληνικά ‘Αλπική χώρα’. Σήμερα ο πληθυσμός του Νταγκεστάν σύμφωνα με την επίσημη απογραφή του 2002 αποτελείται απο 30% Αβάρους (Avars), ακολουθούν οι Dargins με 16% οι Kumiks οι Lezgins με 13% καθώς και άλλες μικρότερες εθνότητες. Το Νταγκεστάν απο την εποχή της Ρωμαϊκης αυτοκρατορίας μέχρι και τα πρωϊμα χρόνια του Βυζαντίου αποκαλούνταν Αλβανία οι δε κάτοικοι της Αλβανοί, γεγονός που είναι γνωστό από τις αναφορές των μεγάλων Ελλήνων και Λατίνων ιστορικών και γεωγράφων της κλασικής και ελληνιστικής περιόδου.
Στις αρχές του 20αι. ο πρωθυπουργός της Σερβίας Πάσιτς δήλωνε περί του Αλβανικού ζητήματος, σε συνέντευξη που έδωσε στην Γαλλική εφημερίδα “Χρόνος”:
“Οι Αλβανοί ουδέποτε είχαν ιστορικό βίο και ουδέποτε υπήρξε Αλβανία με την γεωγραφική έννοια. Ανεξαρτήτως από το ζήτημα της καταγωγής και της γλώσσης των Αλβανών, είναι βέβαιο ότι είτε Ιλλυριοί ήταν αυτοί είτε μετανάστες εξ Ασίας, πολιτικό βίο δεν είχαν ποτέ".
Βεβαίως τα λεγόμενα του Σέρβου πολιτικού και μάλιστα πρωθυπουργού, ο καθένας θα περίμενε να κρύβουν πολιτικές σκοπιμότητες. Ωστόσο σε αυτό που πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή είναι η αναφορά του Πάσιτς στην Ασιατική καταγωγή των Αλβανών. Στο Βιβλίο “Χρονογραφία της Ηπείρου και των όμορων Ελληνικών και Ιλλυρικών”, Ο Παναγιώτης Αραβαντινος επικεντρώνοντας στους Βούλγαρους, γράφει: Βούλγαροι: Εθνος σκυθικόν κατοικούν παρά τον Βόλναν ποταμόν της Σαρματίας, τον παρά Ελλησι Βορυσθένην. Κατά το έτος 485 το βάρβαρον αυτό έθνος άγρίως και ληστρικώς έπεσκέφθη την Θράκην και κατά της ιδίας αυτής επαρχίας επανέλαβε τάς λεηλασίας και έπιδρομάς του, κατά τα έτη 479 και 501. Μετά ταϋτα συνενωθέντες μετά των Αβάρων καί Σλαβίνων συγκατώκουν εις Παιονίαν και Δακίαν. Εν έτει δε 538 έπι της βασιλείας του Ιουστιανού επιδραμόντες μετά των Αβάρων την Μοισίαν…
ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ
Ιστορικές αναφορές και αποδείξεις για την καταγωγή των Αλβανών είναι τα παρακάτω: Ο Πλούταρχος (βίοι παράλληλοι) γράφει:
“Καταλιπών δέ φρουρόν Αρμενίας Αφράνιον αυτός εβάδιζε δια τών περιοικούντων τον Καύκασον εθνών άναγκαίως έπϊ Μιθριδάτην. Μέγιστα δε αυτών εστίν έθνη, Αλβανοί και Ίβηρες”. Στράβωνος Γεωγραφία.
"Εν αυτή δέ τη Αρμενία πολλά μέν όρη, πολλά δέ οροπέδια, έν οις ουδ αμπελος φύεται ραδίως. Πολλοί δε αύλωνες οί μέν μέαως, οι δέ και σφόδρα εύδαίμονες.. Καθάπερ τό Άραξηνόν πεδίον, δι ού ο Άράξης ποταμός ρέων εις τά άκρα της Αλβανίας και την Κασπίαν εκπίπτει θάλασσαν". Άλλες αναφορές για την Αλβανία της Κασπίας γίνονται από τον Αρριανό στο έργο του ‘Αλεξάνδρου Ανάβασις ‘, όπου οι Αλβανοί βρίσκονται αντιμέτωποι ως εχθρικό τμήμα ενταγμένο στις περσικές δυνάμεις του Δαρείου κατά την εκστρατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου. “Ώς δέ ομού ήδη τά στρατότεδα έγίγνετο, ώφθη Δαρείος και οί άμφ΄ αυτόν, οί τε μηλοφόροι Πέρσαι και Ινδοί και Αλβανοί και Κάρες οι ανάσπαστοι και οί Μάρδοι τοξόται κατ΄ αυτόν Άλέξανδρον τεταγμένοι και την ίλην την βασιλικην.” Από τον Κλαύδιο Πτολεμαίο διαβάζουμε : Αλβανοί, Σκύθαι Από τον Στέφανο Βυζάντιο, φιλόσοφο και γεωγράφο (4ου αιώνα μ.Χ.). διαβάζουμε:
Αλβανία χώρα προς τοις ανατολικοίς Ίβηρσιν. Εκεί δε και το έθνος οι Αλβανοί, ποιμενικοί και μετρίως πολεμικοί μεταξύ Ιβήρων και Κασπίας. Υπόκειται δε τη Σαρματία προς μεν τω Πόντω η Κολχική προς δε τή Κασπία η Αλβανία. Υποστηρίζεται ότι οι πρώτοι κάτοικοι της Παννονίας υπήρξαν οι Ιλλυριοί (πελασγικός λαός και συγγενής των Ελλήνων). Η Παννονία σήμερα περιέχεται στα εδάφη των κρατών της Σερβίας, Βοσνίας, Μαυροβουνίου, Κοσσυφοπεδίου και βορείου Αλβανίας. Ωστόσο από το βιβλίο “Ιστορία του Βασιλείου της Βαυαρίας και του εν αυτή Άρχοντος Οίκου” (επιτομή της Ιστορίας του Μιλβιλέρου, αρχές 19ου αιώνα), διαβάζουμε: Ή των Λογγοβάρδων μετανάστασις παρέσχεν εις την Βοϊαρίαν νέους γείτονας διότι εις τά εν Παννονία οικητήρια των Λογγοβάρδων εισεχώρησαν οί Άβαροι, άγριον Ούννικον έθνος. Προεχώρουν οί Άβαροι επί μάλλον καί μάλλον εξ ανατολών ώστε περί τα μέσα της ογδόης έκατονταετηρίδος ειχον ηδη έκταθη μέχρι τοϋ Ένσου ποταμου έν Αυστρία. Τούτοις παρηκολούθησαν οί Σλάβοι, έθνος Σαρματικόν κατοικήσαντες την σημερινήν Καρινθίαν, Καρνίαν και Στυρίαν, και τελουντες υπό τον Χάνην των Άβάρων…
Από την Μενάνδρου Ιστορία ‘ Έρουλοι και Άβαροι’, μαθαίνουμε: "Ότι έδέξατο Ιουστινιανός παρά Αβάρων πρέσβεις, έφ ώ σφάς περιαθρήσαι γήν οποί το φύλον θήσονται τας οικήσεις. Και ο μεν βασιλεύς Ιουστίνου του στρατηγού σημήναντός οι, έν βουλή έποιήσατο ές την Έρούλων χώραν κατοικίσαι το έθνος, ένθα προ του ώκουν οι Ερούλοι. δευτέρα δε προσαγορεύεται Παιονία…". Ο Κωνσταντίνος Πορφυρογέννητος για την εποχή του Ηράκλειου γράφει: …”Και επειδή η νυν Σερβλία καί παγανία καί η ονομαζομένη Ζαχλούμων χώρα καί Τερβουνία καί η των Καναλιτών υπό την εξουσίαν του βασιλέως Ρωμαίων υπήρχον, εγένοντο δε αι τοιούιαι χώραι έρημαι παρά τών Αβάρων από των εκείσε γαρ Ρωμάνους τους νύν Δελματίαν καί τό Δυρράχιον οίκούντας απήλασαν”… Εδώ περιγράφεται η ερήμωση της Ιλλυρίας μέχρι και του Δυρραχίου και ο εποικισμός υπο των Αβάρων. Ο Λαονικος Χαλκοκονδύλης (1430-1490), γράφει: Ουδόλως φρονώ ότι οί Αλβανοί ύπάρχουσιν Ίλλυρικόν γένος ώς τίνες λέγουσιν … Απο την Γαλλική εγκυκλοπαίδεια, γραμμένη από επιτροπή Σοφών υπό την εποπτεία του Ιππότη D’ Arteau, μεταφρασμένη κατ΄ επιτομή από τη Γαλλική, το έτος 1862, διαβάζουμε: ΑΛΒΑΝΙΑ: Υπό των νεωτέρων γεωγράφων καλείται μία των επαρχιών της Ευρωπαϊκής Τουρκίας εκτεινομένη παρά το Αδριατικόν και το Ιόνιον πέλαγος και περιλαμβάνουσα δύο διακεκριμένας Επαρχίας των αρχαίων γεωγράφων την Ιλλυρίαν και Ήπειρο Η χώοα αυτή κατά τόν μεταίωνα εκαλείτο Αρβανέσση νύν δε καλείται Αρναούτ μέν υπο των Οθωμανών, Σκίπερη δέ υπό τών εγχωρίων ήτοι των Αλβανών οίτινες και εαυτούς όνομάζουσι σκιπετάρους. Οί κάτοικοι της εκτεταμένης ταύτης επαρχίας διαφέρουσιν από αλλήλων κατά τε την εθνικότητα την γλώσσαν και την θρησκείαν διότι το μέν μεσημβρινόν μέρος της Αλβανίας ήτοι την κυρίως Ήπειρον οικούσιν οί Ηπειρώται, όντες ομόγλωσσοι και Ομόθρησκοι με τους λοιπούς Έλληνας, το δε αρκτικόν ήτοι την Ιλλυρίαν, ήτις και δύναται νά ονομασθεί κυρίως Αλβανία κατοικούσιν οί Αλβανοί ανάμικτοι οντες μετά Σέρβων καϊ Οθωμανών καί Έλλήνων. Εκτός της αλβανικής γλώσσης η οποία διαιρείται εις πολλάς διαλέκτους και ιδιώματα, λαλείται έτι εν τη Αλβανία καί η Ελληνική, η τουρκική κ. λπ."
http://www.katoci.com/2012/01/o_16.html?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed%3A+blogspot%2FaohVa+%28K%CE%AC%CF%84%CE%BF%CF%88%CE%B7%29
Σάββατο 14 Ιανουαρίου 2012
Ματαιώθηκαν προχθές οι εκλογές στο ΤΕΙ Ηπείρου
Ματαιώθηκαν χθες οι εκλογές στο ΤΕΙ ηπείρου
Παρασκευή 13 Ιανουαρίου 2012
Ματαιώθηκαν χθες οι εκλογές για το εσωτερικό συμβούλιο στο ΤΕΙ Ηπείρου. Περίπου 20 φοιτητές μπήκαν στην αίθουσα όπου είχε στηθεί η κάλπη, στο διοικητήριο του ΤΕΙ στην Άρτα και την πήραν, σκίζοντας και τα ψηφοδέλτια (περί τα 70) που είχαν πέσει μέσα ήδη, χθες το μεσημέρι.
Οι φοιτητές προέρχονταν κυρίως από παρατάξεις της Αριστεράς και αντιτίθενται στο νέο νόμο πλαίσιο. Δεν έλειψαν οι έντονες αντεγκλήσεις μεταξύ φοιτητών και καθηγητών, καθώς και τα σπρωξίματα και οι προπηλακισμοί εκατέρωθεν.
Το σχεδόν… εντυπωσιακό, είναι ότι για να αποτρέψουν τις εκλογές συγκεντρώθηκαν και 50 περίπου μέλη της ΔΑΠ, παρότι το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας έχει ψηφίσει το νόμο-πλαίσιο και ο αναπληρωτής υπουργός Παιδείας Κώστας Αρβανιτόπουλος είναι αυτός που πέτυχε το πλήγμα προχθές, στο μέτωπο των πρυτάνεων, οι οποίοι υποχώρησαν από τις θέσεις τους. Ωστόσο, οι φοιτητές της ΔΑΠ δεν επενέβησαν στη διαδικασία. Έχουν όμως και πάλι ραντεβού σήμερα, στον ίδιο χώρο, καθώς η σημερινή ημερομηνία έχει οριστεί για τις επαναληπτικές εκλογές του ιδρύματος, εάν δεν γίνονταν για οποιοδήποτε λόγο χθες.
Κακό ξεκίνημα…
Κάπως έτσι ξεκίνησε, με καθόλου καλούς οιωνούς, η υπόθεση των εκλογών για τα εσωτερικά συμβούλια. Το ΤΕΙ Ηπείρου ήταν από τα πρώτα και λίγα ιδρύματα που όρισαν εκλογές εντός του τελεσιγράφου που έθεσε η υπουργός Παιδείας Άννα Διαμαντοπούλου μέχρι τις 15 Ιανουαρίου. Η υπουργός απείλησε τα ιδρύματα ότι εάν δεν αντικαταστήσουν με τις εκλογές τις σημερινές τους διοικήσεις, δεν θα λάβουν χρηματοδότηση. Στο κάλεσμα ανταποκρίθηκαν κυρίως διοικήσεις ΤΕΙ και μόλις 4 πανεπιστημίων. Προχθές όμως, στη συνάντηση που είχαν οι πρυτάνεις με τον αναπληρωτή υπουργό κ. Αρβανιτόπουλο, ουσιαστικά «ανέκρουσαν πρύμνα» καθώς υποχώρησαν από το αίτημά τους για να απεμπλακεί το θέμα της χρηματοδότησης από τις εκλογές. Ούτως ή άλλως, το καθηγητικό μέτωπο ειδικά στα Γιάννενα «διερράγη» όταν έθεσαν υποψηφιότητα για το εσωτερικό συμβούλιο ακόμα και ο αντιπρύτανης Βενετσάνος Μαυρέας ή καθηγητές που έχουν αντιταχθεί στο νόμο όπως ο πρόεδρος του τμήματος Βιολογικών Εφαρμογών και Τεχνολογιών, Γιώργος Θυφρονίτης.
Από ό,τι συμβεί σήμερα στις επαναληπτικές εκλογές του ΤΕΙ στους Κωστακιούς, θα εξαρτηθούν πολλά και για τις εκλογές στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, όταν αυτές γίνουν. Σίγουρα, τα πρώτα μηνύματα πάντως δεν είναι «ειρηνικά». Η ημερομηνία των εκλογών αναμένεται, όταν το πρυτανικό συμβούλιο αποστείλει στην οργανωτική επιτροπή τους εκλογικούς καταλόγους του ιδρύματος. Οι εκλογές θα οριστούν για 20 μέρες μετά την παραλαβή των καταλόγων. Στο μεταξύ, το πανεπιστήμιο θα χρηματοδοτείται από τα δωδεκατημόρια του προύπολογισμού του 2011, σύμφωνα με όσα είπε στους πρυτάνεις ο κ. Αρβανιτόπουλος.
από τον ηπειρωτικό αγώνα, εδώ:
http://www.agon.gr/news/117/ARTICLE/15002/2012-01-13.html
Παρασκευή 13 Ιανουαρίου 2012
Ματαιώθηκαν χθες οι εκλογές για το εσωτερικό συμβούλιο στο ΤΕΙ Ηπείρου. Περίπου 20 φοιτητές μπήκαν στην αίθουσα όπου είχε στηθεί η κάλπη, στο διοικητήριο του ΤΕΙ στην Άρτα και την πήραν, σκίζοντας και τα ψηφοδέλτια (περί τα 70) που είχαν πέσει μέσα ήδη, χθες το μεσημέρι.
Οι φοιτητές προέρχονταν κυρίως από παρατάξεις της Αριστεράς και αντιτίθενται στο νέο νόμο πλαίσιο. Δεν έλειψαν οι έντονες αντεγκλήσεις μεταξύ φοιτητών και καθηγητών, καθώς και τα σπρωξίματα και οι προπηλακισμοί εκατέρωθεν.
Το σχεδόν… εντυπωσιακό, είναι ότι για να αποτρέψουν τις εκλογές συγκεντρώθηκαν και 50 περίπου μέλη της ΔΑΠ, παρότι το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας έχει ψηφίσει το νόμο-πλαίσιο και ο αναπληρωτής υπουργός Παιδείας Κώστας Αρβανιτόπουλος είναι αυτός που πέτυχε το πλήγμα προχθές, στο μέτωπο των πρυτάνεων, οι οποίοι υποχώρησαν από τις θέσεις τους. Ωστόσο, οι φοιτητές της ΔΑΠ δεν επενέβησαν στη διαδικασία. Έχουν όμως και πάλι ραντεβού σήμερα, στον ίδιο χώρο, καθώς η σημερινή ημερομηνία έχει οριστεί για τις επαναληπτικές εκλογές του ιδρύματος, εάν δεν γίνονταν για οποιοδήποτε λόγο χθες.
Κακό ξεκίνημα…
Κάπως έτσι ξεκίνησε, με καθόλου καλούς οιωνούς, η υπόθεση των εκλογών για τα εσωτερικά συμβούλια. Το ΤΕΙ Ηπείρου ήταν από τα πρώτα και λίγα ιδρύματα που όρισαν εκλογές εντός του τελεσιγράφου που έθεσε η υπουργός Παιδείας Άννα Διαμαντοπούλου μέχρι τις 15 Ιανουαρίου. Η υπουργός απείλησε τα ιδρύματα ότι εάν δεν αντικαταστήσουν με τις εκλογές τις σημερινές τους διοικήσεις, δεν θα λάβουν χρηματοδότηση. Στο κάλεσμα ανταποκρίθηκαν κυρίως διοικήσεις ΤΕΙ και μόλις 4 πανεπιστημίων. Προχθές όμως, στη συνάντηση που είχαν οι πρυτάνεις με τον αναπληρωτή υπουργό κ. Αρβανιτόπουλο, ουσιαστικά «ανέκρουσαν πρύμνα» καθώς υποχώρησαν από το αίτημά τους για να απεμπλακεί το θέμα της χρηματοδότησης από τις εκλογές. Ούτως ή άλλως, το καθηγητικό μέτωπο ειδικά στα Γιάννενα «διερράγη» όταν έθεσαν υποψηφιότητα για το εσωτερικό συμβούλιο ακόμα και ο αντιπρύτανης Βενετσάνος Μαυρέας ή καθηγητές που έχουν αντιταχθεί στο νόμο όπως ο πρόεδρος του τμήματος Βιολογικών Εφαρμογών και Τεχνολογιών, Γιώργος Θυφρονίτης.
Από ό,τι συμβεί σήμερα στις επαναληπτικές εκλογές του ΤΕΙ στους Κωστακιούς, θα εξαρτηθούν πολλά και για τις εκλογές στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, όταν αυτές γίνουν. Σίγουρα, τα πρώτα μηνύματα πάντως δεν είναι «ειρηνικά». Η ημερομηνία των εκλογών αναμένεται, όταν το πρυτανικό συμβούλιο αποστείλει στην οργανωτική επιτροπή τους εκλογικούς καταλόγους του ιδρύματος. Οι εκλογές θα οριστούν για 20 μέρες μετά την παραλαβή των καταλόγων. Στο μεταξύ, το πανεπιστήμιο θα χρηματοδοτείται από τα δωδεκατημόρια του προύπολογισμού του 2011, σύμφωνα με όσα είπε στους πρυτάνεις ο κ. Αρβανιτόπουλος.
από τον ηπειρωτικό αγώνα, εδώ:
http://www.agon.gr/news/117/ARTICLE/15002/2012-01-13.html
Αρχαιολογική Υπηρεσία Άρτας. Συνέχεια των εργασιών στο Μικρό Θέατρο
Άρτα: Συνέχεια εργασιών στο Μικρό Θέατρο
Η ΛΓ' Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων Πρέβεζας - Άρτας, στο πλαίσιο του ενταγμένου στο ΕΣΠΑ έργου που υλοποιεί στην πόλη της Άρτας με τίτλο «Ανάδειξη – ενοποίηση των αρχαιολογικών χώρων της αρχαίας Αμβρακίας: δυτική νεκρόπολη – μικρό θέατρο – ναός Απόλλωνα», προϋπολογισμού 2.000.000 ευρώ, πρόκειται να προχωρήσει προσεχώς, από τις 16 Ιανουάριου, σε εργασίες στο Μικρό Θέατρο, επί της οδού Αγίου Κωνσταντίνου, στο κέντρο της πόλης της Άρτας».
Το Μικρό Θέατρο, που ήρθε στο φως το 1976, έχει κατασκευασθεί επάνω σε λείψανα λουτρικών εγκαταστάσεων του 4ου αιώνα π.Χ. και θεμέλια οικιών της κλασικής και αρχαϊκής πόλης. Πρόκειται για το μικρότερο από τα έως τώρα γνωστά αρχαία ελληνικά θέατρα, έργο πιθανόν της εποχής του Πύρρου, όταν η πόλη γνώρισε μεγάλη οικιστική, καλλιτεχνική και οικονομική άνθηση. Κατασκευάστηκε στα τέλη του 4ου με αρχές του 3ου αι. π.Χ. στο ΒΔ τμήμα της αρχαίας πόλης.
Από την αρχαιολογική έρευνα της δεκαετίας του 1970 είχαν αποκαλυφθεί η ορχήστρα, το κοίλο, τμήμα των παρόδων και το προσκήνιο του θεάτρου, την πρόσοψη του οποίου κοσμούσαν έξι ιωνικοί ημικίονες. Μπροστά και κατά μήκος του προσκηνίου βρίσκεται αποχετευτικός αγωγός που έφερε μεγάλες καλυπτήριες πλάκες. Με την πρόσφατη έρευνα που διενεργήθηκε στο πλαίσιο του έργου « Ανάδειξη – ενοποίηση των αρχαιολογικών χώρων της αρχαίας Αμβρακίας: δυτική νεκρόπολη – μικρό θέατρο – ναός Απόλλωνα» αποκαλύφθηκαν χώροι στα νότια του προσκηνίου, οι οποίοι αντιστοιχούν στους χώρους της σκηνής και των παρασκηνίων. Στα δυτικά του θεάτρου βρέθηκε τμήμα αρχαίας πλακόστρωτης οδού και πέντε ακόμη χώροι, τμήματα του πολεοδομικού ιστού της αρχαίας πόλης.
Για την επέκταση της ανασκαφής, η Αρχαιολογική Υπηρεσία θα κάνει χρήση των οικοπέδων που είχε απαλλοτριώσει προ ετών, προκειμένου να διασωθεί ένα μικρό αλλά σημαντικό κομμάτι της αρχαίας Αμβρακίας, της πόλης που βρίσκεται κυριολεκτικά κάτω από τη σύγχρονη πόλη της Άρτας. Θα γίνει ρύθμιση της κυκλοφορίας και θα διακοπεί εντελώς η κά-θοδος των οχημάτων από την οδό Βασιλέως Πύρρου προς την οδό Αγίου Κωνσταντίνου καθώς και η στάθμευσή τους στο σημείο, ενώ για τους πεζούς προβλέπεται πρόσβαση περιμετρικά της ανασκαφής.
Στην παρούσα φάση του έργου, ο χώρος θα περιφραχτεί με προσωρινά στοιχεία, ώστε να πληροί τους κανονισμούς υγιεινής και ασφάλειας για τα εργοτάξια. Παράλληλα, θα ξεκινήσουν εργασίες καλλωπισμού των κτηρίων περιμετρικά του Μικρού Θεάτρου. Σκοπός είναι η βελτίωση του περιβάλλοντος του μνημείου, ώστε να δημιουργηθεί ένα ήπιο φόντο που δε θα ανταγωνίζεται τον ίδιο το χώρο. Μόλις ολοκληρωθούν οι ερευνητικές εργασίες, θα ολοκληρωθούν και οι εργασίες ανάδειξης του συνόλου του αρχαιολογικού χώρου. Προβλέπεται να κατασκευαστεί πεζογέφυρα επάνω από το χώρο, που θα επιτρέπει τη διέλευση των πεζών από την οδό Βασιλέως Πύρρου προς το κέντρο της πόλης. Η πεζογέφυρα θα αποτελεί τμήμα μίας προτεινόμενης διαδρομής, στα πλαίσια της ενοποίησης των αρχαιολογικών χώρων, που θα σηματοδοτείται από πλακίδια στο έδαφος και από πινακίδες με πληροφορίες.
Σκοπός των επεμβάσεων δεν είναι μόνο η ανάδειξη των αρχαιολογικών χώρων, αλλά και η ένταξή τους στο αστικό περιβάλλον. Στόχος είναι, αφενός, να διαμορφωθούν ασφαλείς και ενδιαφέρουσες διαδρομές για τους επισκέπτες και αφετέρου, οι αρχαιολογικοί χώροι να ενσωματωθούν στην καθημερινότητα των κατοίκων. Όσοι μένουμε στην πόλη, να αντι-λαμβανόμαστε τους χώρους αυτούς σαν κομμάτι της ιστορίας μας και να ενδιαφερόμαστε για αυτούς, και όχι να τους αντιμετωπίζουμε σαν κενά οικόπεδα ανάμεσα στο -πυκνά- δομημένο περιβάλλον. Δεν είναι χώροι σε κατάσταση αναμονής, είναι χώροι ενεργοί, αποδείξεις της αέναης προσπάθειας του ανθρώπου για την αναζήτηση του ιδανικού περιβάλλοντος κατοίκησης.
Η ίδια η πόλη αποτελεί ιστορικό χρονολόγιο που παρατηρεί κανείς συνειδητά ή ασυνείδητα καθώς τη διασχίζει. Εμφανή τμήματα από την ιστορία της Άρτας, από την αρχαία Αμβρακία, βρίσκονται διασκορπισμένα σε διάφορα σημεία της σύγχρονης πόλης.
Η Αμβρακία ιδρύεται το 625π.Χ. από Κορίνθιους αποίκους στις δυτικές υπώρειες του λόφου της Περάνθης, δίπλα στην όχθη του πλωτού ποταμού Αράχθου. Κτισμένη σε θέση με ιδιαίτερα στρατηγικά και εμπορικά πλεονεκτήματα, στον κύριο χερσαίο και θαλάσσιο –μέσω του Αμβρακικού κόλπου- δρόμο από τη νότια Ελλάδα προς την ενδοχώρα της Ηπείρου, σύντομα εξελίσσεται στη σημαντικότερη πόλη-κράτος της περιοχής.
Προστατευμένη από ισχυρή οχύρωση, οργανώνεται με βάση ένα αυστηρά γεωμετρικό ρυμοτομικό σχέδιο. Το διοικητικό και θρησκευτικό κέντρο της πόλης, κοσμημένο με δημόσια κτήρια και ναούς, εντοπίζεται στο βορειοδυτικό τμήμα της, εκεί όπου βρίσκεται ο Ναός του Απόλλωνα (οδός Βασιλέως Πύρρου) και το Μικρό Θέατρο. Εκτός από το μικρό θέατρο, κοντά στο οποίο βρισκόταν ιερό της Αφροδίτης και του Αινεία σύμφωνα με μαρτυρία του Διονυσίου Αλικαρνασσέως, στην Αμβρακία υπήρχε και μεγάλο θέατρο, που έχει εντοπιστεί στην οδό Τσακάλωφ. Στην υπόλοιπη έκταση της πόλης αναπτύσσονται οι ιδιωτικές οικίες σε ορθογώνιες νησίδες, ενώ τα νεκροταφεία εκτείνονται έξω από τα τείχη της.
"Στο Αρχαιολογικό Μουσείο της πόλης μέσω του χώρου, των κειμένων και κυρίως μέσω της έκθεσης κάποιων εκ των σημαντικότερων ευρημάτων των ανασκαφικών εργασιών, γίνεται μία λεπτομερής παρουσίαση όλων των παραπάνω (περιοχή «Τρίγωνο», δίπλα στο διοικητήριο των ΤΕΙ, ωράριο λειτουργίας Τρίτη με Κυριακή: 8.30-15.00 / πληροφορίες: 26810-71700).
Ζητούμε τη συνεργασία και την κατανόηση των κατοίκων της Άρτας για το διάστημα που θα εξελίσσονται οι ανασκαφικές εργασίες και επιφυλασσόμαστε για την ταχύτερη δυνατή ολοκλήρωσή τους καθώς και για το τελικό αποτέλεσμα της ανά-δειξης των ιστορικών μνημείων της πόλης μας», σημειώνεται σε ανακοίνωση της εφορίας.
http://thesprotia-news.blogspot.com/2012/01/blog-post_4745.html
Η ΛΓ' Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων Πρέβεζας - Άρτας, στο πλαίσιο του ενταγμένου στο ΕΣΠΑ έργου που υλοποιεί στην πόλη της Άρτας με τίτλο «Ανάδειξη – ενοποίηση των αρχαιολογικών χώρων της αρχαίας Αμβρακίας: δυτική νεκρόπολη – μικρό θέατρο – ναός Απόλλωνα», προϋπολογισμού 2.000.000 ευρώ, πρόκειται να προχωρήσει προσεχώς, από τις 16 Ιανουάριου, σε εργασίες στο Μικρό Θέατρο, επί της οδού Αγίου Κωνσταντίνου, στο κέντρο της πόλης της Άρτας».
Το Μικρό Θέατρο, που ήρθε στο φως το 1976, έχει κατασκευασθεί επάνω σε λείψανα λουτρικών εγκαταστάσεων του 4ου αιώνα π.Χ. και θεμέλια οικιών της κλασικής και αρχαϊκής πόλης. Πρόκειται για το μικρότερο από τα έως τώρα γνωστά αρχαία ελληνικά θέατρα, έργο πιθανόν της εποχής του Πύρρου, όταν η πόλη γνώρισε μεγάλη οικιστική, καλλιτεχνική και οικονομική άνθηση. Κατασκευάστηκε στα τέλη του 4ου με αρχές του 3ου αι. π.Χ. στο ΒΔ τμήμα της αρχαίας πόλης.
Από την αρχαιολογική έρευνα της δεκαετίας του 1970 είχαν αποκαλυφθεί η ορχήστρα, το κοίλο, τμήμα των παρόδων και το προσκήνιο του θεάτρου, την πρόσοψη του οποίου κοσμούσαν έξι ιωνικοί ημικίονες. Μπροστά και κατά μήκος του προσκηνίου βρίσκεται αποχετευτικός αγωγός που έφερε μεγάλες καλυπτήριες πλάκες. Με την πρόσφατη έρευνα που διενεργήθηκε στο πλαίσιο του έργου « Ανάδειξη – ενοποίηση των αρχαιολογικών χώρων της αρχαίας Αμβρακίας: δυτική νεκρόπολη – μικρό θέατρο – ναός Απόλλωνα» αποκαλύφθηκαν χώροι στα νότια του προσκηνίου, οι οποίοι αντιστοιχούν στους χώρους της σκηνής και των παρασκηνίων. Στα δυτικά του θεάτρου βρέθηκε τμήμα αρχαίας πλακόστρωτης οδού και πέντε ακόμη χώροι, τμήματα του πολεοδομικού ιστού της αρχαίας πόλης.
Για την επέκταση της ανασκαφής, η Αρχαιολογική Υπηρεσία θα κάνει χρήση των οικοπέδων που είχε απαλλοτριώσει προ ετών, προκειμένου να διασωθεί ένα μικρό αλλά σημαντικό κομμάτι της αρχαίας Αμβρακίας, της πόλης που βρίσκεται κυριολεκτικά κάτω από τη σύγχρονη πόλη της Άρτας. Θα γίνει ρύθμιση της κυκλοφορίας και θα διακοπεί εντελώς η κά-θοδος των οχημάτων από την οδό Βασιλέως Πύρρου προς την οδό Αγίου Κωνσταντίνου καθώς και η στάθμευσή τους στο σημείο, ενώ για τους πεζούς προβλέπεται πρόσβαση περιμετρικά της ανασκαφής.
Στην παρούσα φάση του έργου, ο χώρος θα περιφραχτεί με προσωρινά στοιχεία, ώστε να πληροί τους κανονισμούς υγιεινής και ασφάλειας για τα εργοτάξια. Παράλληλα, θα ξεκινήσουν εργασίες καλλωπισμού των κτηρίων περιμετρικά του Μικρού Θεάτρου. Σκοπός είναι η βελτίωση του περιβάλλοντος του μνημείου, ώστε να δημιουργηθεί ένα ήπιο φόντο που δε θα ανταγωνίζεται τον ίδιο το χώρο. Μόλις ολοκληρωθούν οι ερευνητικές εργασίες, θα ολοκληρωθούν και οι εργασίες ανάδειξης του συνόλου του αρχαιολογικού χώρου. Προβλέπεται να κατασκευαστεί πεζογέφυρα επάνω από το χώρο, που θα επιτρέπει τη διέλευση των πεζών από την οδό Βασιλέως Πύρρου προς το κέντρο της πόλης. Η πεζογέφυρα θα αποτελεί τμήμα μίας προτεινόμενης διαδρομής, στα πλαίσια της ενοποίησης των αρχαιολογικών χώρων, που θα σηματοδοτείται από πλακίδια στο έδαφος και από πινακίδες με πληροφορίες.
Σκοπός των επεμβάσεων δεν είναι μόνο η ανάδειξη των αρχαιολογικών χώρων, αλλά και η ένταξή τους στο αστικό περιβάλλον. Στόχος είναι, αφενός, να διαμορφωθούν ασφαλείς και ενδιαφέρουσες διαδρομές για τους επισκέπτες και αφετέρου, οι αρχαιολογικοί χώροι να ενσωματωθούν στην καθημερινότητα των κατοίκων. Όσοι μένουμε στην πόλη, να αντι-λαμβανόμαστε τους χώρους αυτούς σαν κομμάτι της ιστορίας μας και να ενδιαφερόμαστε για αυτούς, και όχι να τους αντιμετωπίζουμε σαν κενά οικόπεδα ανάμεσα στο -πυκνά- δομημένο περιβάλλον. Δεν είναι χώροι σε κατάσταση αναμονής, είναι χώροι ενεργοί, αποδείξεις της αέναης προσπάθειας του ανθρώπου για την αναζήτηση του ιδανικού περιβάλλοντος κατοίκησης.
Η ίδια η πόλη αποτελεί ιστορικό χρονολόγιο που παρατηρεί κανείς συνειδητά ή ασυνείδητα καθώς τη διασχίζει. Εμφανή τμήματα από την ιστορία της Άρτας, από την αρχαία Αμβρακία, βρίσκονται διασκορπισμένα σε διάφορα σημεία της σύγχρονης πόλης.
Η Αμβρακία ιδρύεται το 625π.Χ. από Κορίνθιους αποίκους στις δυτικές υπώρειες του λόφου της Περάνθης, δίπλα στην όχθη του πλωτού ποταμού Αράχθου. Κτισμένη σε θέση με ιδιαίτερα στρατηγικά και εμπορικά πλεονεκτήματα, στον κύριο χερσαίο και θαλάσσιο –μέσω του Αμβρακικού κόλπου- δρόμο από τη νότια Ελλάδα προς την ενδοχώρα της Ηπείρου, σύντομα εξελίσσεται στη σημαντικότερη πόλη-κράτος της περιοχής.
Προστατευμένη από ισχυρή οχύρωση, οργανώνεται με βάση ένα αυστηρά γεωμετρικό ρυμοτομικό σχέδιο. Το διοικητικό και θρησκευτικό κέντρο της πόλης, κοσμημένο με δημόσια κτήρια και ναούς, εντοπίζεται στο βορειοδυτικό τμήμα της, εκεί όπου βρίσκεται ο Ναός του Απόλλωνα (οδός Βασιλέως Πύρρου) και το Μικρό Θέατρο. Εκτός από το μικρό θέατρο, κοντά στο οποίο βρισκόταν ιερό της Αφροδίτης και του Αινεία σύμφωνα με μαρτυρία του Διονυσίου Αλικαρνασσέως, στην Αμβρακία υπήρχε και μεγάλο θέατρο, που έχει εντοπιστεί στην οδό Τσακάλωφ. Στην υπόλοιπη έκταση της πόλης αναπτύσσονται οι ιδιωτικές οικίες σε ορθογώνιες νησίδες, ενώ τα νεκροταφεία εκτείνονται έξω από τα τείχη της.
"Στο Αρχαιολογικό Μουσείο της πόλης μέσω του χώρου, των κειμένων και κυρίως μέσω της έκθεσης κάποιων εκ των σημαντικότερων ευρημάτων των ανασκαφικών εργασιών, γίνεται μία λεπτομερής παρουσίαση όλων των παραπάνω (περιοχή «Τρίγωνο», δίπλα στο διοικητήριο των ΤΕΙ, ωράριο λειτουργίας Τρίτη με Κυριακή: 8.30-15.00 / πληροφορίες: 26810-71700).
Ζητούμε τη συνεργασία και την κατανόηση των κατοίκων της Άρτας για το διάστημα που θα εξελίσσονται οι ανασκαφικές εργασίες και επιφυλασσόμαστε για την ταχύτερη δυνατή ολοκλήρωσή τους καθώς και για το τελικό αποτέλεσμα της ανά-δειξης των ιστορικών μνημείων της πόλης μας», σημειώνεται σε ανακοίνωση της εφορίας.
http://thesprotia-news.blogspot.com/2012/01/blog-post_4745.html
Κοπή της "Πίτας του Ηπειρώτη" στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας την Κυριακή 5/2/2012
e-mail που λάβαμε
Οι Ηπειρώτες «ποτίζουν» το δέντρο της παράδοσης.
Μουσικοχορευτικό υπερθέαμα στη γιορτή, κοπής της «Πίτας του Ηπειρώτη»,στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, την Κυριακή 05-02-2012.
«Η παράδοση δεν είναι μια κούφια λέξη στο στόμα δασκάλου. Είναι το καταστάλαγμα σοφίας αιώνων. Για να μη χαθούμε ακουμπάμε στην παράδοση. Είναι δέντρο με βαθιές ρίζες και καθιερωμένες αξίες.»
ΚΩΣΤΑΣ ΜΠΑΛΑΦΑΣ
Αυτή την παράδοση, αυτές τις αξίες κι αυτές τις ρίζες καλούμαστε να τιμήσουμε στις 5 Φεβρουαρίου στην πανηγυρική εκδήλωση κοπής της «Πίτας του Ηπειρώτη» που διοργανώνει η Πανηπειρωτική Συνομοσπονδία Ελλάδας στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας στο Νέο Φάληρο Αττικής.
Σύσσωμοι οι απόδημοι Ηπειρώτες καλούνται ν΄αγκαλιάσουν την εκδήλωση, όπως άλλωστε κάνουν όλα τα χρόνια, αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά πως στα δύσκολα φαίνονται.
Για να δουν και να χειροκροτήσουν τα παιδιά τους, τους συγγενείς, τους χωριανούς, τους συμπατριώτες που συμμετέχουν στα δεκάδες χορευτικά που λαμβάνουν μέρος στην εκδήλωση, στριφογυρίζοντας τα βήματά τους σε ήχους, ρυθμούς και τραγούδια από κάθε γωνιά της Ηπείρου.
Να παραβρεθούν στο μεγάλο πατριωτικό αντάμωμα που διοργανώνεται κάθε χρόνο από τη δραστήρια Πανηπειρωτική Συνομοσπονδία Ελλάδας με στόχο τη σφυρηλάτηση της ενότητας των απανταχού Ηπειρωτών, τη σύσφιγξη των σχέσεων, τη συνεργασία και την αναβίωση των πατροπαράδοτων εθίμων, των χορών, των τραγουδιών, του προαιώνιου πολιτισμού τους, ανεκτίμητη παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές.
Οι απόδημοι Ηπειρώτες καλούνται να δώσουν βροντερό «παρών», ενισχύοντας με την παρουσία τους το έργο της «μητέρας» Πανηπειρωτικής που δίνει καθημερινές μάχες για το κοινό καλό, την πρόοδο και ευημερία όλων των συμπατριωτών.
Επιδιώκοντας με παραστάσεις, παρεμβάσεις, υπομνήματα, κινητοποιήσεις, διαμαρτυρίες και εκδηλώσεις τη λύση κάθε προβλήματος που απασχολεί τους απανταχού απόδημους Ηπειρώτες.
Την Πανηπειρωτική που συμπαραστέκεται σε όλες τις αδελφότητες, τους συλλόγους και τα σωματεία που υπάγονται σ΄ αυτήν, ενισχύει τις δραστηριότητές τους, -προωθεί την ενότητα και τη συμμετοχή στα κοινά.
Ενισχύει τις προσπάθειες της Νομαρχιακής και Δημοτικής Αυτοδιοίκησης και παρεμβαίνει σε υπηρεσίες για θέματα που χρήζουν άμεση αντιμετώπιση από την πολιτεία.
Η Πανηπειρωτική έχει αποδείξει πως βρίσκεται πάνω από όλα και από όλους: κόμματα, παρατάξεις, συμφέροντα και πως ενεργεί αποκλειστικά και μόνο για το καλό των συμπατριωτών.
Το έχει αποδείξει με το σχηματισμό διαπαραταξιακών προεδρείων, με τη συμπαράστασή της προς όλα τα σωματεία.
Ακόμα και προς αυτά που δεν εκπληρώνουν τις συμβατικές τους υποχρεώσεις δυσχεραίνοντας τοιουτοτρόπως το έργο της.
Το έχει αποδείξει με την πραγματοποίηση εκδηλώσεων σε πόλεις της χώρας μας όπου υπάρχουν ηπειρώτικοι σύλλογοι, αγκαλιάζοντας τους απανταχού της γης συμπατριώτες μας, αν και οι διοικήσεις τους την αγνοούν, σε ορισμένες περιπτώσεις, επιδιώκοντας αποκλειστικά προσωπικό όφελος, προβολή και δόξα χωρίς στην ουσία να προσφέρουν τίποτα στο κοινό όραμα των απόδημων Ηπειρωτών.
Αντιθέτως καρπώνονται χορηγίες από μυστικά κρατικά κονδύλια, υπουργεία, Περιφέρειες, νομαρχιακές και δημοτικές αυτοδιοικήσεις, ιδιώτες χορηγούς. Και όλα αυτά χωρίς να δίνουν λογαριασμό σε κανέναν.
Οι καιροί σίγουρα ου μενετοί. Αλλά οι Ηπειρώτες στα δύσκολα φαίνονται. Φάνηκαν στα δύσκολα χρόνια της σκλαβιάς, στο ηρωικό έπος του ΄40, όταν έκτιζαν και στόλιζαν με περίφημα κτίρια την πρωτεύουσα και άλλες πόλεις, όταν στήριζαν την Παιδεία.
Ας αφήσουμε λοιπόν τις όποιες προσωπικές πικρίες και τις μεμψιμοιρίες, ας σταθούμε στο πλευρό της και ας ενισχύσουμε το έργο της.
Κι αυτό θα γίνει αν πρωτίστως αγκαλιάσουμε και πυκνώσουμε τα πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια σωματεία αποδήμων που έχουν αποδεκατιστεί από μέλη, φέρουμε κοντά σ΄ αυτά τα παιδιά μας νουθετώντας τα στα ήθη, έθιμα και την παράδοση του τόπου μας και παραχωρώντας τους τις θέσεις μας στις διοικήσεις των συλλόγων μας, μπολιάζοντάς τα με νέο αίμα, νέες ιδέες, νέες δυνάμεις. Χρίζοντάς τους παράλληλα διαδόχους στις διοικήσεις και το έργο της Πανηπειρωτικής.
Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε πως τα μέλη των εκάστοτε διοικήσεων της Συνομοσπονδίας μας είναι δικοί μας άνθρωποι, αφού είναι εκπρόσωποι αδελφοτήτων και συλλόγων μας. Και όταν αβασάνιστα κατευθύνομε τα βέλη μας προς αυτούς τα στρέφουμε και εναντίον μας, αφού τους έχουμε επιλέξει και εκλέξει.
Κι επειδή απ΄ έξω απ΄ το χορό πολλά τραγούδια ξέρουμε, ας προσέλθουμε στο χορευτικό πανόραμα που διοργανώνει η Πανηπειρωτική με πολύ αγάπη για τον τόπο, τους ανθρώπους του και την παράδοση.
Εκεί από τις 10 το πρωί θα έχετε την ευκαιρία ν΄απολαύσετε ήχους και ρυθμούς από τις κομπανίες των «Λαλητάδων», Ηλ. Πλαστήρα, Ν. Φιλιππίδη, Κ. Βέρδη και Λ. Γκιόκα.
Και φυσικά να χειροκροτήσετε μικρούς και μεγάλους, λεβεντόκορμους γιούς και λυγερόκορμες κόρες σε παραδοσιακούς χορούς.
Όσο για τη σπουδαιότητα της παρουσίας σας στην εκδήλωση σας μεταφέρω λίγα ακόμη λόγια του κορυφαίου Ηπειρώτη φωτογράφου της Αντίστασης και της υπαίθρου Κώστα Μπαλάφα που σταχυολόγησα από συνέντευξή του που παραχώρησε στον πρόεδρο της Ιστορικής και Λαογραφικής Εταιρίας Τζουμέρκων Κώστα Μαργώνη στις 8 Σεπτεμβρίου 2006 και δημοσιεύτηκε στο τεύχος Οκτωβρίου, Νοεμβρίου, Δεκεμβρίου 2011 της εφημερίδας «Το Βουργαρέλι».
«Παράδοση και τραγούδι τα καλύτερά μας όπλα», «χωρίς όπλα μπορεί να πολεμήσαμε, αλλά χωρίς τραγούδια ποτέ», «να μην αφήσουμε τη γενιά μας, τις επόμενες γενιές να ορφανέψουν από την παράδοση».Αυτά και καλή διασκέδαση, γιατί μπορεί να μας έκλεψαν τα όνειρά μας, ας μην τους αφήσουμε να μας κλέψουν και τις ζωές μας.
Οι Ηπειρώτες «ποτίζουν» το δέντρο της παράδοσης.
Μουσικοχορευτικό υπερθέαμα στη γιορτή, κοπής της «Πίτας του Ηπειρώτη»,στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, την Κυριακή 05-02-2012.
«Η παράδοση δεν είναι μια κούφια λέξη στο στόμα δασκάλου. Είναι το καταστάλαγμα σοφίας αιώνων. Για να μη χαθούμε ακουμπάμε στην παράδοση. Είναι δέντρο με βαθιές ρίζες και καθιερωμένες αξίες.»
ΚΩΣΤΑΣ ΜΠΑΛΑΦΑΣ
Αυτή την παράδοση, αυτές τις αξίες κι αυτές τις ρίζες καλούμαστε να τιμήσουμε στις 5 Φεβρουαρίου στην πανηγυρική εκδήλωση κοπής της «Πίτας του Ηπειρώτη» που διοργανώνει η Πανηπειρωτική Συνομοσπονδία Ελλάδας στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας στο Νέο Φάληρο Αττικής.
Σύσσωμοι οι απόδημοι Ηπειρώτες καλούνται ν΄αγκαλιάσουν την εκδήλωση, όπως άλλωστε κάνουν όλα τα χρόνια, αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά πως στα δύσκολα φαίνονται.
Για να δουν και να χειροκροτήσουν τα παιδιά τους, τους συγγενείς, τους χωριανούς, τους συμπατριώτες που συμμετέχουν στα δεκάδες χορευτικά που λαμβάνουν μέρος στην εκδήλωση, στριφογυρίζοντας τα βήματά τους σε ήχους, ρυθμούς και τραγούδια από κάθε γωνιά της Ηπείρου.
Να παραβρεθούν στο μεγάλο πατριωτικό αντάμωμα που διοργανώνεται κάθε χρόνο από τη δραστήρια Πανηπειρωτική Συνομοσπονδία Ελλάδας με στόχο τη σφυρηλάτηση της ενότητας των απανταχού Ηπειρωτών, τη σύσφιγξη των σχέσεων, τη συνεργασία και την αναβίωση των πατροπαράδοτων εθίμων, των χορών, των τραγουδιών, του προαιώνιου πολιτισμού τους, ανεκτίμητη παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές.
Οι απόδημοι Ηπειρώτες καλούνται να δώσουν βροντερό «παρών», ενισχύοντας με την παρουσία τους το έργο της «μητέρας» Πανηπειρωτικής που δίνει καθημερινές μάχες για το κοινό καλό, την πρόοδο και ευημερία όλων των συμπατριωτών.
Επιδιώκοντας με παραστάσεις, παρεμβάσεις, υπομνήματα, κινητοποιήσεις, διαμαρτυρίες και εκδηλώσεις τη λύση κάθε προβλήματος που απασχολεί τους απανταχού απόδημους Ηπειρώτες.
Την Πανηπειρωτική που συμπαραστέκεται σε όλες τις αδελφότητες, τους συλλόγους και τα σωματεία που υπάγονται σ΄ αυτήν, ενισχύει τις δραστηριότητές τους, -προωθεί την ενότητα και τη συμμετοχή στα κοινά.
Ενισχύει τις προσπάθειες της Νομαρχιακής και Δημοτικής Αυτοδιοίκησης και παρεμβαίνει σε υπηρεσίες για θέματα που χρήζουν άμεση αντιμετώπιση από την πολιτεία.
Η Πανηπειρωτική έχει αποδείξει πως βρίσκεται πάνω από όλα και από όλους: κόμματα, παρατάξεις, συμφέροντα και πως ενεργεί αποκλειστικά και μόνο για το καλό των συμπατριωτών.
Το έχει αποδείξει με το σχηματισμό διαπαραταξιακών προεδρείων, με τη συμπαράστασή της προς όλα τα σωματεία.
Ακόμα και προς αυτά που δεν εκπληρώνουν τις συμβατικές τους υποχρεώσεις δυσχεραίνοντας τοιουτοτρόπως το έργο της.
Το έχει αποδείξει με την πραγματοποίηση εκδηλώσεων σε πόλεις της χώρας μας όπου υπάρχουν ηπειρώτικοι σύλλογοι, αγκαλιάζοντας τους απανταχού της γης συμπατριώτες μας, αν και οι διοικήσεις τους την αγνοούν, σε ορισμένες περιπτώσεις, επιδιώκοντας αποκλειστικά προσωπικό όφελος, προβολή και δόξα χωρίς στην ουσία να προσφέρουν τίποτα στο κοινό όραμα των απόδημων Ηπειρωτών.
Αντιθέτως καρπώνονται χορηγίες από μυστικά κρατικά κονδύλια, υπουργεία, Περιφέρειες, νομαρχιακές και δημοτικές αυτοδιοικήσεις, ιδιώτες χορηγούς. Και όλα αυτά χωρίς να δίνουν λογαριασμό σε κανέναν.
Οι καιροί σίγουρα ου μενετοί. Αλλά οι Ηπειρώτες στα δύσκολα φαίνονται. Φάνηκαν στα δύσκολα χρόνια της σκλαβιάς, στο ηρωικό έπος του ΄40, όταν έκτιζαν και στόλιζαν με περίφημα κτίρια την πρωτεύουσα και άλλες πόλεις, όταν στήριζαν την Παιδεία.
Ας αφήσουμε λοιπόν τις όποιες προσωπικές πικρίες και τις μεμψιμοιρίες, ας σταθούμε στο πλευρό της και ας ενισχύσουμε το έργο της.
Κι αυτό θα γίνει αν πρωτίστως αγκαλιάσουμε και πυκνώσουμε τα πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια σωματεία αποδήμων που έχουν αποδεκατιστεί από μέλη, φέρουμε κοντά σ΄ αυτά τα παιδιά μας νουθετώντας τα στα ήθη, έθιμα και την παράδοση του τόπου μας και παραχωρώντας τους τις θέσεις μας στις διοικήσεις των συλλόγων μας, μπολιάζοντάς τα με νέο αίμα, νέες ιδέες, νέες δυνάμεις. Χρίζοντάς τους παράλληλα διαδόχους στις διοικήσεις και το έργο της Πανηπειρωτικής.
Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε πως τα μέλη των εκάστοτε διοικήσεων της Συνομοσπονδίας μας είναι δικοί μας άνθρωποι, αφού είναι εκπρόσωποι αδελφοτήτων και συλλόγων μας. Και όταν αβασάνιστα κατευθύνομε τα βέλη μας προς αυτούς τα στρέφουμε και εναντίον μας, αφού τους έχουμε επιλέξει και εκλέξει.
Κι επειδή απ΄ έξω απ΄ το χορό πολλά τραγούδια ξέρουμε, ας προσέλθουμε στο χορευτικό πανόραμα που διοργανώνει η Πανηπειρωτική με πολύ αγάπη για τον τόπο, τους ανθρώπους του και την παράδοση.
Εκεί από τις 10 το πρωί θα έχετε την ευκαιρία ν΄απολαύσετε ήχους και ρυθμούς από τις κομπανίες των «Λαλητάδων», Ηλ. Πλαστήρα, Ν. Φιλιππίδη, Κ. Βέρδη και Λ. Γκιόκα.
Και φυσικά να χειροκροτήσετε μικρούς και μεγάλους, λεβεντόκορμους γιούς και λυγερόκορμες κόρες σε παραδοσιακούς χορούς.
Όσο για τη σπουδαιότητα της παρουσίας σας στην εκδήλωση σας μεταφέρω λίγα ακόμη λόγια του κορυφαίου Ηπειρώτη φωτογράφου της Αντίστασης και της υπαίθρου Κώστα Μπαλάφα που σταχυολόγησα από συνέντευξή του που παραχώρησε στον πρόεδρο της Ιστορικής και Λαογραφικής Εταιρίας Τζουμέρκων Κώστα Μαργώνη στις 8 Σεπτεμβρίου 2006 και δημοσιεύτηκε στο τεύχος Οκτωβρίου, Νοεμβρίου, Δεκεμβρίου 2011 της εφημερίδας «Το Βουργαρέλι».
«Παράδοση και τραγούδι τα καλύτερά μας όπλα», «χωρίς όπλα μπορεί να πολεμήσαμε, αλλά χωρίς τραγούδια ποτέ», «να μην αφήσουμε τη γενιά μας, τις επόμενες γενιές να ορφανέψουν από την παράδοση».Αυτά και καλή διασκέδαση, γιατί μπορεί να μας έκλεψαν τα όνειρά μας, ας μην τους αφήσουμε να μας κλέψουν και τις ζωές μας.
Παρασκευή 13 Ιανουαρίου 2012
Μαζικοί θάνατοι ψαριών στο Ιόνιο
Μαζικοί Θάνατοι ψαριών στο Ιόνιο
Έντονη ανησυχία έχουν προκαλέσει οι μαζικοί θάνατοι ψαριών που καταγράφονται το τελευταίο διάστημα σχεδόν σε όλο το Ιόνιο πέλαγος. Το φαινόμενο, που έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις ειδικά στη Λευκάδα, αποδίδεται, σύμφωνα με τις αρμόδιες υπηρεσίες της περιφερειακής ενότητας του νησιού, στην ιογενή εγκεφαλοπάθεια και αμφιβληστροειδοπάθεια, έναν ιό που πλήττει τα μάτια και το κεντρικό νευρικό σύστημα των ψαριών. Αν και η αιτία έχει εξακριβωθεί, καμία από τις αρμόδιες Αρχές δεν μπορεί να απαντήσει για τους λόγους εμφάνισης του ιού, με αποτέλεσμα η Συνομοσπονδία Αλιέων Ελλάδας αλλά και το τμήμα αλιείας της Κέρκυρας να εξετάζουν αιτίες που σχετίζονται με τη θαλάσσια ρύπανση.
Τα είδη ψαριών που έχουν βρεθεί νεκρά ανήκουν σε εκείνα που ζουν σε μεγάλο βάθος -όπως οι σφυρίδες και οι ροφοί- και τα οποία ξαφνικά ανεβαίνουν στην επιφάνεια είτε νεκρά είτε σε ημιθανή κατάσταση. Το φαινόμενο, που έχει ανησυχήσει τους ψαράδες του Ιονίου, οι οποίοι βλέπουν τις ήδη μειωμένες ψαριές να ελαττώνονται, σε συνδυασμό με το ότι δεν υπάρχει απάντηση για την αιτία εμφάνισης του ιού, έχει οδηγήσει, σε συνεργασία με ιδιωτικό ερευνητικό ινστιτούτο, προκειμένου η συνομοσπονδία να λάβει μια επιπλέον απάντηση για τα αίτια που οδηγούν στους μαζικούς θανάτους των ψαριών.
http://www.e-igoumenitsa.gr/news/hellas-news/7337-2012-01-13-07-11-27.html
thesprotos-panta. Πιθανότατα, είναι η ίδια ιστορία, με τον εκβρασμό φαλαινών στην Κέρκυρα πριν κάνα μήνα. Από ότι ειπώθηκε τότε, οφείλετε στα σόναρ των ιταλικών υποβρυχίων και πολεμικών πλοίων. Αλλά δεν αποκλείεται να οφείλεται και στα πυρηνικά κατάλοιπα που έχει ρίξει παράνομα η ιταλική μαφία στα νερά του Ιονίου.
Έντονη ανησυχία έχουν προκαλέσει οι μαζικοί θάνατοι ψαριών που καταγράφονται το τελευταίο διάστημα σχεδόν σε όλο το Ιόνιο πέλαγος. Το φαινόμενο, που έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις ειδικά στη Λευκάδα, αποδίδεται, σύμφωνα με τις αρμόδιες υπηρεσίες της περιφερειακής ενότητας του νησιού, στην ιογενή εγκεφαλοπάθεια και αμφιβληστροειδοπάθεια, έναν ιό που πλήττει τα μάτια και το κεντρικό νευρικό σύστημα των ψαριών. Αν και η αιτία έχει εξακριβωθεί, καμία από τις αρμόδιες Αρχές δεν μπορεί να απαντήσει για τους λόγους εμφάνισης του ιού, με αποτέλεσμα η Συνομοσπονδία Αλιέων Ελλάδας αλλά και το τμήμα αλιείας της Κέρκυρας να εξετάζουν αιτίες που σχετίζονται με τη θαλάσσια ρύπανση.
Τα είδη ψαριών που έχουν βρεθεί νεκρά ανήκουν σε εκείνα που ζουν σε μεγάλο βάθος -όπως οι σφυρίδες και οι ροφοί- και τα οποία ξαφνικά ανεβαίνουν στην επιφάνεια είτε νεκρά είτε σε ημιθανή κατάσταση. Το φαινόμενο, που έχει ανησυχήσει τους ψαράδες του Ιονίου, οι οποίοι βλέπουν τις ήδη μειωμένες ψαριές να ελαττώνονται, σε συνδυασμό με το ότι δεν υπάρχει απάντηση για την αιτία εμφάνισης του ιού, έχει οδηγήσει, σε συνεργασία με ιδιωτικό ερευνητικό ινστιτούτο, προκειμένου η συνομοσπονδία να λάβει μια επιπλέον απάντηση για τα αίτια που οδηγούν στους μαζικούς θανάτους των ψαριών.
http://www.e-igoumenitsa.gr/news/hellas-news/7337-2012-01-13-07-11-27.html
thesprotos-panta. Πιθανότατα, είναι η ίδια ιστορία, με τον εκβρασμό φαλαινών στην Κέρκυρα πριν κάνα μήνα. Από ότι ειπώθηκε τότε, οφείλετε στα σόναρ των ιταλικών υποβρυχίων και πολεμικών πλοίων. Αλλά δεν αποκλείεται να οφείλεται και στα πυρηνικά κατάλοιπα που έχει ρίξει παράνομα η ιταλική μαφία στα νερά του Ιονίου.
Απάντηση της Περιφέρειας στον Γρ. Τζιοβάρα για την μελέτη του οδικού άξονα Ηγουμενίτσα-Σαγιάδα-Μαυρομάτι
Απάντηση της Περιφέρειας στον Γρ. Τζιοβάρα για τη μελέτη του οδικού άξονα «Ηγουμενίτσα – Σαγιάδα – Μαυρομάτι»
Αναφορικά με το θέμα, που δημοσιεύτηκε την Τετάρτη 11 Ιανουαρίου 2012 με τίτλο: «Η Εγνατία οδός θα φθάσει τελικά μέχρι το Μαυρομάτι Θεσπρωτίας;», στην εφημερίδα «Πρωινός Λόγος Ιωαννίνων» - που περιλαμβάνει δηλώσεις του Περιφερειακού Συμβούλου κ. Γρ. Τζοβάρα - και το οποίο αναπαρήχθη από άλλα Μέσα Ενημέρωσης της Ηπείρου, γίνονται γνωστά τα εξής:
Η Περιφερειακή Αρχή με την ανάληψη των καθηκόντων της, είχε ξεκινήσει επαφές με τη διοίκηση της ΕΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟΣ Α.Ε. για την εκπόνηση της μελέτης που αφορά την οδική σύνδεση της Εγνατίας Οδού με το Μαυρομάτι Θεσπρωτίας.
Αποτέλεσμα αυτής της συνεργασίας ήταν η ΕΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟΣ Α.Ε. να κάνει δεκτή την πρόταση για την εκπόνηση της μελέτης και έτσι προχώρησε στη σύνταξη σχεδίου προγραμματικής σύμβασης, το οποίο έχει κατατεθεί στην Περιφέρεια Ηπείρου.
Ωστόσο υπάρχει μια σημαντική οικονομική εκκρεμότητα που πρέπει να αντιμετωπιστεί:
Αφορά την αξίωση της Εταιρίας, να αναλάβει την ευθύνη η Περιφέρεια για τη διάθεση των 50 εκατομμύριων ευρώ που απαιτούνται- κατ΄ εκτίμηση – για την κατασκευή του οδικού άξονα.
Η Διοίκηση της Περιφέρειας έχει ενημερώσει την «ΕΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟΣ Α.Ε.», ότι σήμερα υπάρχει διαθέσιμο μόνο το ποσό των 3.000.000 για την εκπόνηση της μελέτης μέσω του Προγράμματος Δημοσίων Έργων, (που σε περίπτωση περαιτέρω καθυστέρησης είναι εξαιρετικό αμφίβολο αν θα εξακολουθήσει να υπάρχει), και ότι δεν μπορεί να δεσμευτεί για το ποσό των 50 εκατομμυρίων ευρώ που απαιτείται για το έργο, χρήματα που πρέπει να ζητήσει η ίδια από το Υπουργείο Υποδομών – Μεταφορών, στο οποίο υπάγεται.
Οι συζητήσεις βρίσκονται σε εξέλιξη και θεωρούμε ότι σύντομα θα βρεθεί λύση, ώστε να προχωρήσει η εκπόνηση της μελέτης.Είναι απαραίτητο να διευκρινισθεί επίσης ότι το έργο δεν έχει περιληφθεί στον Επιχειρησιακό Σχεδιασμό της Περιφέρειας, καθώς ανήκει στην κατηγορία των έργων «Ενίσχυσης προσπελασιμότητας» του Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών.Αυτά έχουν αναφερθεί στο Περιφερειακό Συμβούλιο.
Ο κ. Γρ. Τζοβάρας, μπορεί να μην τα έχει κατανοήσει, ωστόσο αυτό δεν του δίνει το δικαίωμα να μιλά για «ανακολουθίες κλπ» του Περιφερειάρχη και της Περιφερειακής Αρχής που συστηματικά και αθόρυβα εργάζεται για την προώθηση του έργου, το οποίο δεν προσφέρεται για ασκήσεις μικροπολιτικής.
http://892fm.blogspot.com/2012/01/blog-post_7826.html
Αναφορικά με το θέμα, που δημοσιεύτηκε την Τετάρτη 11 Ιανουαρίου 2012 με τίτλο: «Η Εγνατία οδός θα φθάσει τελικά μέχρι το Μαυρομάτι Θεσπρωτίας;», στην εφημερίδα «Πρωινός Λόγος Ιωαννίνων» - που περιλαμβάνει δηλώσεις του Περιφερειακού Συμβούλου κ. Γρ. Τζοβάρα - και το οποίο αναπαρήχθη από άλλα Μέσα Ενημέρωσης της Ηπείρου, γίνονται γνωστά τα εξής:
Η Περιφερειακή Αρχή με την ανάληψη των καθηκόντων της, είχε ξεκινήσει επαφές με τη διοίκηση της ΕΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟΣ Α.Ε. για την εκπόνηση της μελέτης που αφορά την οδική σύνδεση της Εγνατίας Οδού με το Μαυρομάτι Θεσπρωτίας.
Αποτέλεσμα αυτής της συνεργασίας ήταν η ΕΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟΣ Α.Ε. να κάνει δεκτή την πρόταση για την εκπόνηση της μελέτης και έτσι προχώρησε στη σύνταξη σχεδίου προγραμματικής σύμβασης, το οποίο έχει κατατεθεί στην Περιφέρεια Ηπείρου.
Ωστόσο υπάρχει μια σημαντική οικονομική εκκρεμότητα που πρέπει να αντιμετωπιστεί:
Αφορά την αξίωση της Εταιρίας, να αναλάβει την ευθύνη η Περιφέρεια για τη διάθεση των 50 εκατομμύριων ευρώ που απαιτούνται- κατ΄ εκτίμηση – για την κατασκευή του οδικού άξονα.
Η Διοίκηση της Περιφέρειας έχει ενημερώσει την «ΕΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟΣ Α.Ε.», ότι σήμερα υπάρχει διαθέσιμο μόνο το ποσό των 3.000.000 για την εκπόνηση της μελέτης μέσω του Προγράμματος Δημοσίων Έργων, (που σε περίπτωση περαιτέρω καθυστέρησης είναι εξαιρετικό αμφίβολο αν θα εξακολουθήσει να υπάρχει), και ότι δεν μπορεί να δεσμευτεί για το ποσό των 50 εκατομμυρίων ευρώ που απαιτείται για το έργο, χρήματα που πρέπει να ζητήσει η ίδια από το Υπουργείο Υποδομών – Μεταφορών, στο οποίο υπάγεται.
Οι συζητήσεις βρίσκονται σε εξέλιξη και θεωρούμε ότι σύντομα θα βρεθεί λύση, ώστε να προχωρήσει η εκπόνηση της μελέτης.Είναι απαραίτητο να διευκρινισθεί επίσης ότι το έργο δεν έχει περιληφθεί στον Επιχειρησιακό Σχεδιασμό της Περιφέρειας, καθώς ανήκει στην κατηγορία των έργων «Ενίσχυσης προσπελασιμότητας» του Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών.Αυτά έχουν αναφερθεί στο Περιφερειακό Συμβούλιο.
Ο κ. Γρ. Τζοβάρας, μπορεί να μην τα έχει κατανοήσει, ωστόσο αυτό δεν του δίνει το δικαίωμα να μιλά για «ανακολουθίες κλπ» του Περιφερειάρχη και της Περιφερειακής Αρχής που συστηματικά και αθόρυβα εργάζεται για την προώθηση του έργου, το οποίο δεν προσφέρεται για ασκήσεις μικροπολιτικής.
http://892fm.blogspot.com/2012/01/blog-post_7826.html
Πέμπτη 12 Ιανουαρίου 2012
΄Εξοδος από το ευρώ. Αυθαίρετη και αστεία κινδυνολογία!
EΞΟΔΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΡΩ: Αυθαίρετη και αστεία κινδυνολογία
του Λ. Βατικιώτη
Με μια άγαρμπη επιχείρηση καλλιέργειας φόβου έκανε ποδαρικό ο νέος χρόνος. «Είτε θα μείνουμε στο ευρώ μειώνοντας το επίπεδο διαβίωσης όλοι μας, είτε θα αποχωρήσουμε από το ευρώ γυρνώντας δεκαετίες πίσω» είπε ο Β. Ράπανος, πρόεδρος της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών και...
της Εθνικής Τράπεζας, κατά την κοπή της πίτας στο Χρηματιστήριο Αθηνών. Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Γ. Προβόπουλος, διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας στην Καθημερινή που παρομοίασε την επιστροφή στην δραχμή με έναν όρο από την αθλητική δημοσιογραφία: «αληθινή κόλαση»! Αυτό το ενδεχόμενο «θα ισοδυναμούσε στην πρώτη κρίσιμη φάση με επάνοδο στη δεκαετία του 50», ήταν τα λόγια του.
Κατ’ αρχάς, τόσο ο Β. Ράπανος όσο και ο Γ. Προβόπουλος μόνο για να απολογηθούν έπρεπε να διαθέτουν σήμερα δικαίωμα δημόσιου λόγου. Γιατί και οι δύο, από την δεκαετία του ’80 κιόλας, έχουν εργαστεί σε νευραλγικές και πολύ υψηλής ευθύνης θέσεις του τραπεζικού τομέα και του κράτους με αποτέλεσμα να φέρουν ευθύνη για το καθεστώς άτυπης χρεοκοπίας στο οποίο ζούμε τα τελευταία δύο χρόνια. Οι πολιτικές τις οποίες οι ίδιοι σχεδίασαν, υπηρέτησαν και προπαγάνδισαν επί δεκαετίες έφεραν την χρεοκοπία. Έχοντας δε εργαστεί τα περισσότερα χρόνια της ζωής τους σε τράπεζες όφειλαν επιπλέον να απολογηθούν και για το χάλι στο οποίο βρίσκεται ο τραπεζικός τομέας, με αποτέλεσμα να είναι ο μεγάλος ασθενής, στη διάθεση του οποίου έχουν τεθεί μέχρι σήμερα 155 δισ. ευρώ ή το 70% του ελληνικού ΑΕΠ! Κι αυτά την ίδια στιγμή που μειώνονται οι μισθοί και οι συντάξεις και το σύστημα υγείας βρίσκεται στα πρόθυρα της διάλυσης.
Σε ένα σημείο μόνο έχουν δίκιο οι ισχυρισμοί τους: Ότι «αληθινή κόλαση» θα ακολουθήσει την έξοδο από το ευρώ αν αυτή ανακοινωθεί από την Μέρκελ και το παραπάνω δίδυμο εξακολουθεί να βρίσκεται στη διοίκηση της τράπεζας που είναι ήδη ή κάποιας άλλης. Γιατί, δεν φθάσαμε στα πρόθυρα της εξόδου από την ευρωζώνη επειδή ήμασταν «κακοί μαθητές». Αντίθετα, οδηγηθήκαμε λόγω των ανταγωνισμών που απελευθερώθηκαν στο πλαίσιο της νομισματικής ενοποίησης. Η παραπέρα όξυνσή τους επομένως είναι θέμα χρόνου και θα συμβεί ανεξάρτητα από το αν οι εργαζόμενοι της Ελλάδας θα δεχθούν τα βάρβαρα μέτρα που αποφάσισε το υπουργικό συμβούλιο της Πέμπτης και τα οποία δεν σχετίζονται φυσικά με την επίλυση του δημοσιονομικού προβλήματος. Πρέπει να είναι κρετίνος κάποιος σήμερα για να συνεχίζει να πιστεύει ότι αυτά τα μέτρα σχετίζονται με το δημόσιο χρέος και τα δημοσιονομικά ελλείμματα ή υπηρετούν την ανάγκη παραμονής της Ελλάδας στο ευρώ. Κατ’ επιταγή του κεφαλαίου λαμβάνονται! Και όσο για τις απειλές περί δημοσιονομικής κατάρρευσης ή εξόδου από το ευρώ είναι ωμοί εκβιασμοί για να αποτραπούν οι αντιδράσεις που εκμεταλλεύονται το γεγονός ότι ακόμη και σήμερα η πλειοψηφία του κόσμου είναι υπέρ του ευρώ.
Η ανάγκη επομένως εξόδου από την ευρωζώνη είναι επιτακτική και άμεση ως πρώτο βήμα για την απόκρουση του αντεργατικού πραξικοπήματος το οποίο είναι σε εξέλιξη τα δύο τελευταία χρόνια με αποτέλεσμα η ζωή εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων να έχει ήδη μετατραπεί σε «αληθινή κόλαση». Δεν περιμένει την έξοδο από το ευρώ.
Από κει και πέρα: Η εκτύπωση των νέων χαρτονομισμάτων και κερμάτων που θα αντικαταστήσουν το ευρώ είναι υπόθεση ενός μήνα. Μέχρι τότε οι ανάγκες των καθημερινών συναλλαγών θα καλύπτονται από τα ευρώ που κυκλοφορούν ήδη. Επίσης, από υποσχετικές οι οποίες θα τυπωθούν γι αυτό το σκοπό με καθορισμένη ημερομηνία λήξης που θα είναι η ημερομηνία που εκτιμάται ότι θα έχει ολοκληρωθεί η εκτύπωση. Οι ανάγκες σε καύσιμα μπορούν να καλυφθούν με διακρατικές συμφωνίες με την Ρωσία του Πούτιν ή το Ιράν του Αχμαντινετζάντ, καταγγέλλοντας παράλληλα το σχεδιαζόμενο, δολοφονικό και πολιτικά υποκινούμενο εμπάργκο της ΕΕ εναντίον του Ιράν. Οι βραχυπρόθεσμες ανάγκες σε τρόφιμα μπορούν να καλυφθούν από διακρατικές συμφωνίες ενώ σε λίγους μήνες η στροφή στην εγχώρια παραγωγή τροφίμων θα καλύψει τις βιοποριστικές ανάγκες όπως συνέβαινε μέχρι και τις αρχές της δεκαετίας του ’80. (Εδώ δεν πείνασε η παγωμένη Ισλανδία που προχώρησε σε παύση πληρωμών γιατί να πεινάσει η Ελλάδα;). Όσοι δε εμφανίζουν την Ελλάδα ως Ψωροκώσταινα ας κρατήσουν πως ακόμη και σήμερα το κατά κεφαλήν ετήσιο ΑΕΠ είναι περίπου 22.000 ευρώ! Η νέα, υποτιμημένη ισοτιμία μπορεί κάλλιστα να μη σημάνει απώλειες στον εργατικό μισθό αν συνοδευτεί από αντίστοιχες μισθολογικές αυξήσεις και πάγωμα τιμών σε βασικά είδη. Ο υπαρκτός κίνδυνος μαζικής αγοράς από το εξωτερικό των υποτιμημένων ελληνικών περιουσιακών στοιχείων εξαλείφεται αν επιβληθούν φραγμοί στην εισαγωγή κεφαλαίων. Αντίστοιχοι φραγμοί στην εξαγωγή κεφαλαίων θα αποτρέψουν την μαζική μετανάστευση των καταθέσεων. Σε κάθε περίπτωση όμως τους δύο τελευταίους κινδύνους δεν έχουν δικαίωμα να τους σείουν απειλητικά αυτοί που εμφανίζουν ως αναγκαίο σήμερα το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας για να αποπληρωθεί το δημόσιο χρέος κι όσοι διευκόλυναν την φυγή των καταθέσεων στην Ελβετία και άλλους φορολογικούς παραδείσους τα τελευταία χρόνια. Η κάλυψη των δημοσιονομικών ελλειμμάτων μπορεί να γίνει με την εκτύπωση επιπλέον (πληθωριστικού) χρήματος, την αύξηση της φορολογίας των ΑΕ και εσωτερικό δανεισμό.
Πολιτική βούληση απαιτείται. Τίποτε άλλο!
εφημερίδα ΠΡΙΝ 7/1/2012
Nα πώς μπορούμε να ανατρέψουμε την επίθεση
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΕΣΥΛΛΑΣ
εφημερίδα ΠΡΙΝ 7/1/2012
ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ
Η πάλη για ανυπακοή, ρήξη και αντικαπιταλιστική αποδέσμευση της Ελλάδας και κάθε χώρας αποτελεί άμεσα όρο για την επιβίωση του λαού
Οι αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής της Ε.Ε. για το «Δημοσιονομικό Σύμφωνο» (2ο πολύ χειρότερο Μάαστριχτ), όχι μόνο δεν αντιμετωπίζουν την κρίση και τους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, αντίθετα, τους οξύνουν, τους ανεβάζουν σε ανώτερο επίπεδο (προοίμιο το βρετανικό βέτο). Συγκροτούν μια αντιδραστική «τομή βάθους» στη μέχρι τώρα καπιταλιστική - ιμπεριαλιστική ολοκλήρωση της Ε.Ε. Τομή, που στην πράξη φέρνει σ΄ όλη την Ευρώπη: «Κινεζοποίηση» - «Βουλγαροποίηση» μισθών και εργασιακών σχέσεων, «Γερμανοποίηση» των συντάξεων (σύνταξη στα 67 ή και αργότερα, με βάση το «προσδόκιμο θανάτου»), «Δανοποίηση» του Φ.Π.Α. (25% σε όλα τα αγαθά και υπηρεσίες), «Ιρλανδοποίηση» της φοροασυλίας του κεφαλαίου (συντελεστής φορολογίας κεφαλαίου στο 12,5% αντί 16% στην Ελλάδα - πραγματικός συντελεστής - και 32% μ.ό. στην Ε.Ε.), ραγδαία υποτίμηση – ιδιωτικοποίηση - τεχνοκρατικοποίηση της πολιτικής και κυβερνητικής εκπροσώπησης αλά «Ελληνικά» και «Ιταλικά» (Παπαδήμος, Μόντι)!
Όλα αυτά συγκροτούν την αστική απάντηση του δυτικο-ευρωπαϊκού και ελληνικού κεφαλαίου στη βαθιά και δομική, ιστορικών διαστάσεων, διεθνή καπιταλιστική κρίση. Κρίση που όχι μόνο δεν ξεπερνιέται (παρά τα πολλά τρις δολάρια και ευρώ στις τράπεζες) αλλά εξαπλώνεται και κλιμακώνεται. Κρίση, που στην ΕΕ συνολικά έχει πάρει εκρηκτικές διαστάσεις και στις περιφερειακές χώρες - μέλη της, όπως είναι η Ελλάδα, οξύτατες μορφές, λόγω του ιμπεριαλιστικού χαρακτήρα της ΕΕ, της ανισομετρίας και των ανταγωνισμών (εντός και εκτός ΕΕ) και της ληστρικής φύσης του ευρώ, πραγματικού Καιάδα για τα λαϊκά δικαιώματα. Ήδη στη Γερμανία 7,5 εκ. εργαζόμενοι αμείβονται με λιγότερα από 400 ευρώ/μήνα, ενώ στην Ελλάδα 60.000 Έλληνες (0,5% του πληθυσμού) κατέχουν 300 δισ. ευρώ κινητή περιουσία και 740 δισ. ευρώ ακίνητη περιουσία σε 4.000 υπεράκτιες (οφ σορ) εταιρείες, ενώ οι καταθέσεις Ελλήνων στις ξένες τράπεζες φτάνουν τα 600 δισ. ευρώ. Δείγμα των ταξικών ανισοτήτων που έφερε το ευρώ.
Η μετατροπή της νομισματικής και σε δημοσιονομική ενοποίηση της ΕΕ, διαλύει και τις τελευταίες φιλο-ΕΕ αυταπάτες περί «μεταρρύθμισης» ή «επανίδρυσης» της ΕΕ! Συνδέει βαθύτερα το «έξω από το ευρώ» με το «έξω από την Ε.Ε.». Η πάλη για ανυπακοή, ρήξη και αντικαπιταλιστική αποδέσμευση της Ελλάδας και κάθε χώρας αποτελεί άμεσα όρο για την επιβίωση του λαού. Αποτελεί διεθνιστική συμβολή στη διάλυση της ΕΕ, αλλά και δρόμο προσέγγισης της επανάστασης. Για μια άλλη, αντικαπιταλιστική διεθνοποίηση και συνεργασία των λαών, με προοπτική την εθελοντική συνένωση και συγχώνευση όλων των εθνών στην κομμουνιστική κοινωνία. Η συνολική θέση κατά της ΕΕ, επομένως, αποτελεί «Λυδία λίθο» για κάθε αριστερή δύναμη! Ιδιαίτερα τώρα, που διευρύνεται στην Ελλάδα και σε όλη την Ευρώπη, η λαϊκή οργή και αγανάκτηση κατά της ΕΕ. Γι’ αυτό πρέπει να αποκρούσουμε πειστικά την τρομοκρατία, του Παπαδήμου και των ΜΜΕ, ότι τάχα, έξω από το ευρώ και την ΕΕ θα ζούμε με προβιές και θα πυρωνόμαστε γύρω απ’ τις φωτιές (ότι θα γίνουμε Αλβανία κ.α.). Γι’ αυτό πρέπει να πουν τη γνώμη τους οι εργαζόμενοι και οι λαοί για ζητήματα της ΕΕ με δημοψηφίσματα και κυρίως με τους αγώνες τους. Γιατί όπου ρωτήθηκαν είπαν «όχι» στα δημοψηφίσματα. (Οι Νορβηγοί είπαν δύο φορές «όχι» στην ένταξη στην ΕΕ, οι Δανοί δύο «όχι», το 1992 στο Μάαστριχτ και το 2000 στο Ευρώ, οι Ιρλανδοί 2 «όχι», στη Νίκαια και στη Λισαβόνα, οι Γάλλοι και οι Ολλανδοί όχι στο Ευρωσύνταγμα το 2005 και το πέταξαν στα ευρω-σκουπίδια, οι Κύπριοι «όχι» στο Σχέδιο Ανάν κ.α.)
Στο νέο σκηνικό της ταξικής πάλης που διαμορφώνεται, στη νέα κανιβαλική αντεργατική - αντιλαϊκή επίθεση που επέρχεται και στις πολιτικές εξελίξεις που επιταχύνονται, καλούμαστε να συμβάλουμε σε τρία μεγάλα ζητούμενα των εργαζομένων, της συγκυρίας, της εποχής μας!
Πρώτο: Άμεσα και κυρίως, σε ένα μεγάλο, ενωτικό και νικηφόρο, πανεργατικό - παλλαϊκό αγωνιστικό μέτωπο ρήξης και ανατροπής της επίθεσης, της συγκυβέρνησης του μαύρου μνημονιακού μετώπου, κάθε κυβέρνησης που θα διαχειριστεί την επίθεση.
Θεμέλια του αγωνιστικού μετώπου ρήξης και ανατροπής είναι πρώτο η ταξική αγωνιστική ανασυγκρότηση του εργατικού και λαϊκού κινήματος (ενάντια στον υποταγμένο συνδικαλισμό ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ κ.ά.) και δεύτερο η έμπρακτη προώθηση της ενότητας της εργατικής τάξης (ενάντια στην πολυδιάσπαση και τον κατακερματισμό, την αποπολιτικοποίηση και τον αποσυντονισμό), το συντεχνιασμό και τον κοινωνικό αυτοματισμό).
Καρδιά και βηματοδότης του αγωνιστικού μετώπου είναι η κοινή δράση της Αριστεράς μέσα στο μαζικό λαϊκό κίνημα (ενάντια στον αδιέξοδο και καταστροφικό ενδοαριστερό εμφύλιο, που εμποδίζει σοβαρά την ανατροπή της επίθεσης και που γι΄αυτό ακριβώς τον αναζωπυρώνουν τα αστικά κέντρα και επιτελεία). Γι΄αυτό, εμείς, ως ΑΝΤΑΡΣΥΑ, απευθυνόμαστε στη βάση και τις κορυφές όλων των κοινωνικών και πολιτικών ρευμάτων του αγώνα και σε όλες τις δυνάμεις της Αριστεράς για κοινή δράση, στο μαζικό κίνημα και στα μέτωπα της περιόδου (με όρους ισοτιμίας και σεβασμό στις απόψεις, με βάση τα κεκτημένα του κινήματος), που θα κινείται στην παρακάτω πολιτική κατεύθυνση :
Όχι στη νέα δανειακή σύμβαση, στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και στο νέο, αγριότερο Μνημόνιο διαρκείας. Αγώνας για να φύγει η μαύρη μνημονιακή συγκυβέρνηση, η Τρόϊκα, η εποπτεία και κάθε διαχειριστής της επίθεσης. Στάση πληρωμών στους δανειστές - τοκογλύφους και διαγραφή του χρέους σε αυτούς. Προστασία της περιουσίας των ασφαλιστικών ταμείων. Έξοδος από το ευρώ και την ΟΝΕ, ρήξη και αποδέσμευση από την Ε.Ε., το ΔΝΤ και το ΝΑΤΟ. Εθνικοποίηση τραπεζών και στρατηγικών επιχειρήσεων, χωρίς αποζημίωση και με εργατικό έλεγχο.
Ριζική αναδιανομή του πλούτου υπέρ του εργατικού εισοδήματος σε βάρος των κερδών. Φορολόγηση του κεφαλαίου και της εκκλησίας. Ριζική μείωση των στρατιωτικών δαπανών και εξοπλισμών. Όχι στη ΝΑΤΟποίηση του Αιγαίου, εφαρμογή του διεθνούς δικαίου.
Στήριξη, ενίσχυση και συντονισμός των απεργιακών επιτροπών και των επιτροπών αγώνα, που αναδεικνύονται μέσα από το απεργιακό κίνημα. Συμβολή στην ταξική αγωνιστική ανασυγκρότηση του εργατικού και λαϊκού κινήματος.
Δεύτερο: Να συμβάλουμε στο πολιτικό μέτωπο της άλλης Αριστεράς, που απαιτούν οι ανάγκες της ταξικής πάλης και η εποχή μας. Δηλαδή, στο Μέτωπο της αντικαπιταλιστικής - επαναστατικής - σύγχρονα κομμουνιστικής Αριστεράς, που η ΑΝΤΑΡΣΥΑ αποτελεί σημαντικό πρώτο βήμα του, κατάκτηση, προώθηση, πρόπλασμά του.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα συμβάλει στο Μέτωπο αυτό πολύπλευρα: Με το βάθεμα του πολιτικού - προγραμματικού κεκτημένου της, με την αυτοτελή πολιτική δράση και πολιτική εξόρμησή της, με τη διεύρυνσή της (με οργανώσεις και αγωνιστές), με την ανώτερη δημοκρατική οργάνωση και λειτουργία της, με τις μετωπικές πολιτικές πρωτοβουλίες της, με περιεχόμενο αντικυβερνητικό, αντιΕΕ, αντικαπιταλιστικό - αντιϊμπεριαλιστικό (όπως π.χ. η Πρωτοβουλία κατά Ευρώ - ΕΕ).
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, όπως αποφάσισε η Πρώτη Συνδιάσκεψή της (29-30/10/11), θα απευθυνθεί με μετωπική λογική και θα αναλάβει πολιτικές πρωτοβουλίες, με στόχο να οικοδομηθεί μια μετωπική αντικαπιταλιστική Αριστερά της ανατροπής, με βάση το αναγκαίο αντικαπιταλιστικό πολιτικό πρόγραμμα που απαιτεί η εποχή μας. Η μετωπική αυτή κατεύθυνση είναι σε ρήξη με τις διάφορες λογικές μετώπων που σήμερα προτείνονται (πατριωτικό, αντι-νεοφιλελεύθερο, αντι-μνημονιακό κ.ά.).
Τρίτο: Να συμβάλουμε στο θεωρητικό μέτωπο, στο διάλογο μπροστά στους εργαζόμενους, στην επίπονη θεωρητική προσπάθεια για την κατάκτηση και την επαναθεμελίωση του σύγχρονου επαναστατικού κομμουνιστικού προγράμματος της εποχής μας.
Ανάγκη, που υπογραμμίζεται αφενός αρνητικά. Από τη βαρβαρότητα και βιαιότητα της σημερινής επίθεσης, ακριβώς λόγω της απουσίας συγκροτημένου, συνολικού, ανατρεπτικού «αντίπαλου δέους». Επίθεση που δεν ανατρέπεται ούτε με τη «γραμμή» του αριστερού συνασπισμού εξουσίας και της κυβέρνησης της Αριστεράς που θα προκύψει από εκλογές, ούτε με τη λογική της λαϊκής εξουσίας στο έδαφος του καπιταλισμού (χωρίς επανάσταση). Ούτε πολύ περισσότερο με τις «προτάσεις» της Γαλλο-Γερμανικής Αριστεράς για «Ευρωπαϊκό Ταμείο Κοινωνικής Ανάπτυξης – Αλληλεγγύης – Οικολογίας».
Η ανάγκη όμως αυτή προβάλλει κυρίως θετικά. Σήμερα κυοφορούνται νέες υλικές προϋποθέσεις, δημιουργούνται μεγαλύτερες δυνατότητες για ένα σχετικά μαζικό εργατικό ρεύμα σύγχρονης επαναστατικής στρατηγικής και κομμουνιστικής προοπτικής. Που θα διεκδικεί «όλο τον πλούτο» που παράγει, αξίζει και δικαιούται ο κόσμος της εργασίας, το πανανθρώπινο «βασίλειο της Ελευθερίας», τη σύγχρονη κομμουνιστική κοινωνία. Αντίληψη, που θεμελίωσαν οι κλασικοί του Μαρξισμού. Αντίληψη, που οι Μπολσεβίκοι και ο Λένιν, με την οκτωβριανή επανάσταση, την έκαναν υπόθεση του ίδιου του εργατικού κινήματος. Αντίληψη, που δεν είχε, ούτε μπορεί να έχει σχέση με τα μεταλλαγμένα καθεστώτα του ανύπαρκτου σοσιαλισμού, όπου κυριάρχησαν τελικά η εκμετάλλευση και η καταπίεση και γι΄ αυτό κατέρρευσαν. Αντίληψη, που βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση και με τη στρατηγική του λεγόμενου «δημοκρατικού σοσιαλισμού», που στην πράξη ήταν άρνηση του επαναστατικού δρόμου της Αριστεράς και της κομμουνιστικής προοπτικής.
Η εποχή μας είναι εποχή εκρηκτικών αντιθέσεων, πρωτόγνωρων δυσκολιών αλλά και μεγάλων, νέων δυνατοτήτων, για να απελευθερωθεί και να ευτυχήσει ο εργαζόμενος άνθρωπος, να ζήσει σε αρμονία με τη φύση, με «το ανόργανο σώμα του».
Μπορούμε να ανατρέψουμε την επίθεση, μπορούμε να νικήσουμε!
Η αισιοδοξία μας πηγάζει και την αντλούμε, από το δίκιο των εργαζομένων, από τη βαθιά πίστη στις ιδέες μας, από τις επαναστατικές υλικές δυνατότητες της εποχής μας. Παλεύουμε με όλες μας τις δυνάμεις για να ανατρέψουμε την επίθεση, όχι για να εισπράξουμε εκλογικά και εκ των υστέρων από το πέρασμά της και τα συντρίμμια της. Θέλουμε κόμμα και μέτωπο για το κίνημα και όχι κίνημα για το μέτωπο και για το κόμμα. Υποτάσσουμε τα μέσα (κόμμα, μέτωπο, κίνημα) στο σκοπό που είναι η πλήρης απελευθέρωση των εργαζομένων και όχι το σκοπό στα μέσα, ακυρώνοντας έτσι το σκοπό!
Σαν να μη πέρασε μια μέρα…
Αναρτήθηκε από το eamgr.wordpress.com 11 Ιανουαρίου, 2012
ΤΕΜΠΟΝΕΡΑ ΖΕΙΣ ΜΕ ΠΕΤΡΟΥΛΑ ΛΑΜΠΡΑΚΗ ΜΑΣ ΟΔΗΓΕΙΣ,
ΨΩΜΙ- ΠΑΙΔΕΙΑ- ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Η ΧΟΥΝΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΤΟ’73
Αυτά τα συνθήματα κυριάρχησαν στη συγκέντρωση και τη πορεία για τον Νίκο Τεμπονέρα, το απόγευμα της Δευτέρας 9/1, που διοργάνωσε για τρίτη χρονιά η ΟΛΜΕ και ΔΟΕ στη Πάτρα.
Φορείς, συλλογικότητες, σωματεία, φοιτητικοί σύλλογοι και πλήθος εργαζομένων και νεολαίας, συγκεντρώθηκαν για να τιμήσουν τον αγωνιστή δάσκαλο Νίκο Τεμπονέρα, καθώς συμπληρώθηκαν 21 χρόνια από τη δολοφονία του.
Η εκδήλωση ξεκίνησε με χαιρετισμό του γραμματέα του ΕΑΜ Μιχάλη Βασιλάκη και ακολούθησαν οι ομιλίες του Πετράκη Σταύρου Γεν.Γραμμ. του ΔΣ της (ΔΟΕ) και του Κοτσιφάκη Θέμη, Γεν.Γραμμ. του ΔΣ της ΟΛΜΕ.
Και έκλεισε με χαιρετισμό εκ μέρους φοιτητικών Συλλόγων του Πανεπιστημίου.Στη συνέχεια επακολούθησε πορεία μέχρι το παράρτημα του πανεπιστήμιου.
Δημοσιεύουμε την ομιλία του Μ. Βασιλάκη
Φίλοι, συναγωνιστές, σύντροφοι, νέοι και νέες
21 χρόνια από το Γενάρη του ‘91 και κάθε χρόνο σε τούτο εδώ το μέρος, αποτιμούμε τα πεπραγμένα του πολιτικού συνασπισμού εξουσίας εκείνης της εποχής, γραμμένα γύρω από το κρατήρα στο κρανίο του Νίκου Τεμπονέρα από τους σιδερολοστούς του κράτους και του παρακράτους.
Για 21 χρόνια μετά συνεχώς και σταθερά αυτός ο πολιτικός συνασπισμός εξουσίας εξελίσσεται, ανανεώνεται, διευρύνεται σε έκταση και σε βάθος για να διαμορφωθεί και τυπικά πια σε ΜΑΥΡΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ το Φλεβάρη του 2010 με την εσπευσμένη και προωρη εκλογή προέδρου δημοκρατίας επιβάλλοντας στη συνέχεια στο λαό και στη χώρα χωρίς πολιτικά προβλήματα τη γραμμή των μνημονίων με κοινοβουλευτική νομιμοποίηση τον Απρίλιο του 2010.
Στη πορεία του αυτή, αυτός ο πολιτικός συνασπισμός εξουσίας από την νεοφιλελεύθερη σοσιαλδημοκρατία (ηγεμονική δύναμη του συνασπισμού εξουσίας) μέχρι και το νεοφασιστικό πόλο, δημιουργεί και την κοινωνική του βάση με την αντίστοιχη κοινωνική ηγεμονία, θεμελιωμένη στη διαφθορά, την κλοπή χρήματος, στο παρασιτισμό της προμήθειας, που απογυμνώνει την παραγωγική διάρθρωση της χώρας, αποδυναμώνει κοινωνικά και πολιτικά την εργατική τάξη την κοινωνία της εργασίας. Το «άρπαξε να φας και κλέψε να χεις» δεν εκπέμπεται απλά σαν υπολανθάνουσα ιδεολογία του εξουσιαστικού συστήματος, αλλά υλοποιείται προκλητικά σε κάθε επίπεδο των θεσμών και λειτουργιών του νεοελληνικού κράτους.
Το ΕΥΡΩ υψώθηκε από την παρασιτική ιθύνουσα τάξη στη θέση του απόλυτου φετίχ του νεοελληνικού κοινωνικού σχηματισμού, για να χρησιμοποιηθεί σαν δίαυλος καταλήστευσης του λαού και του τόπου, από τις συμμοριακές ομάδες των λαθρεμπόρων στα πεδία της οικονομίας, της πολιτικής, της κουλτούρας, του πνεύματος.
Αναπόδραστα έτσι φτάνουμε στην Ελλάδα του 2012 με τις συμμοριακές ομάδες και στα ανώτερα επίπεδα τους να συναλλάσσονται ανοικτά και χωρίς αιδώ, να παζαρεύουν για μερικά εκατομμύρια ευρώ τις τύχες ενός λαού και μιας χώρας, να αλληλοκαταγγέλονται και να αλληλοαποκαλύπτονται!!!
Η Ελλάδα του 2012 πολύ λίγο προσιδιάζει ακόμη και σε μια ταξική καπιταλιστική κοινωνία έστω και σε βαθιά κρίση!
Ούτε καν σε μια χώρα υπό πολιτική επιτήρηση, διαφέρει ακόμα και από καθεστώς αποικίας!
Περισσότερο προσιδιάζει και εξελίσσεται ραγδαία σε στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας και σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στα οποία το φετιχοποιημένο ευρώ έχει αντικαταστήσει την αγκαθωτή και ηλεκτροφόρα περίφραξη καθώς και τα θανατηφόρα αέρια των κρεματορίων του, για την εργατική τάξη.
Στο κουκούλι του εξωσυνταγματικού υβριδίου του ιδιόμορφου πολιτικού ολοκληρωτισμού που ακούει στο όνομα κυβέρνηση Παπαδήμου επωάζεται όχι απλά μια νέα μορφή κυβέρνησης και διαχείρισης αλλά η νέα ταξική εξουσία των στρατοπεδαρχών, η ακραία αντιδραστική ανατροπή και του σημερινού ακόμη συνταγματικού χάρτη στις βασικές του διατάξεις. Ο διαγωνισμός για μια θέση στο κάδρο των στρατοπεδαρχών έχει ήδη ξεκινήσει ανάμεσα στους Καρατζαφύρερ, τους παραπλανημένους από τον Εφραίμ και τα πολιτικά υποπροϊόντα του Παπανδρεισμού με την μάχη αποκαθήλωσης του.
Αναμφίβολα η κατάσταση που βρίσκεται χώρα και λαός είναι περίπλοκη.
Η παραγωγική συγκρότηση, η κοινωνικοταξική της διάρθρωση, το πολιτικό σύστημα, το πλαίσιο των διεθνών οικονομικών και πολιτικών της σχέσεων, η γεωπολιτική της θέση, στο κεντρικό θέατρο των ανταγωνισμών για παγκόσμια ηγεμονία ΕΥΡΩΠΗ και Μεσογειακή λεκάνη συγκροτούν ένα δίκτυο εκρηκτικών αντιθέσεων που μόνο η βαθειά γνώση και η πολιτική κατανόηση τους μπορεί να οδηγήσει και στη χάραξη μιας διεξόδου χωρίς την εξαθλίωση του λαού και τη διάλυση της χώρας.
Δημοκρατική, προοδευτική διέξοδος υπάρχει ακόμη και σήμερα…
Απέναντι στην εξουσία των στρατοπεδαρχών ας ορθώθει ο προοδευτικός, δημοκρατικός, αντινεοφιλελεύθερος συνασπισμός των δυνάμεων της εργασίας.
Σε αυτό τον αγώνα ας διεκδικήσουμε θέση και ευθύνη με την ίδια αποφασιστικότητα και θέληση που ο Νίκος Τεμπονέρας αντιμετώπισε τους σιδερολοστούς το Γεναριάτικο βράδυ του ΄91.
Σε αυτόν τον αγώνα ας διεκδικήσουμε θέση και ευθύνη με όλο το είναι του μικρού ανώνυμου αγωνιστή όπως τον βλέπει ο ποιητής στο ελεγείο πάνω στον τόπο της θυσίας του:
«…Έπαιξες τους δείχτες του ρολογιού που κατεβαίνουν από τα μεσάνυχτα.
Έπαιξες τη φωνή της ελπίδας εκεί που δεν υπήρχε φωνή.
Η πλατεία ήταν έρημη. Η πατρίδα είχε φύγει.
Ήταν καιρός! Δε βάσταξε η καρδιά του περισσότερο!
Άναψες κάτω από το σακάκι σου το πρώτο κλεφτοφάναρο.
Καρδιά των καρδιών! Σκέφτηκες τον ήλιο και προχώρησες.
Ανέβηκες στο πεζοδρόμιο και έπαιξες τον Άνθρωπο!»
ΝΙΚΟ ΤΕΜΠΟΝΕΡΑ ΖΕΙΣ
Το ανατρεπτικό πεδίο της κοινωνικής αλληλεγγύης
ΠΡΙΝ 7/1/2012
Δημήτρης Αργυρός
Αλήθεια πόσο συμπληρωματικό ήταν το «ΕΑΜ μας έσωσε από την πείνα» στην κύρια αποστολή του ΕΑΜ, δηλαδή στο να μας ελευθερώσει από την σκλαβιά;
Το ερώτημα δεν είναι μόνο ιστορικό, είναι πρωτίστως πολιτικό και αφορά την σχέση του πολιτικού με το κοινωνικό, την σχέση επαναστατικής στρατηγικής με την τακτική. Αφορά τις μορφές που θα πάρει ο άμεσος κομμουνιστικός αγώνας στην κατεύθυνση του εκβιασμού και της ανατροπής του συστήματος.
Το γνωστό τραγούδι λέει: «Το ΕΑΜ μας έσωσε από την πείνα θα μας σώσει και από την σκλαβιά..». Το γεγονός πως βάζει πρώτα την σωτηρία από πείνα και μετά από την σκλαβιά δεν νομίζω πως είναι και τόσο τυχαίο. Όπως λέει και ο σοφός λαός: Το νηστικό αρκούδι δεν χορεύει, πόσο μάλλον δεν πολεμάει για να πάψει να είναι σκλάβος.
Και επειδή το ΕΑΜ δεν ήταν μια μ.κ.ο της εποχής, αλλά ήταν ένα ένοπλο εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα η παρέμβαση του στο κοινωνικό και πολιτικό πεδίο συνιστούσε μια πολιτικοποίηση του κοινωνικού και ταυτόχρονα μια κοινωνικοποίηση του πολιτικού.
Με στόχο την εθνική και την κοινωνική χειραφέτηση, άλλο που υπόταξε την επαναστατική διαδικασία στην εθνική ενότητα με τα γνωστά αποτελέσματα. Οικοδομώντας σε μικρογραφία και αντιφατικά θεσμούς λαϊκής αυτοδιοίκησης, λαϊκά συμβούλια, λαϊκά δικαστήρια και τη κυβέρνηση του βουνού.
Ας πάμε στο σήμερα: Κατά την ταπεινή μου άποψη είναι αναγκαιότητα να μην αφήνουμε την κοινωνική και ταξική αλληλεγγύη, την αλληλοβοήθεια ακόμη και την φιλανθρωπία στις μ.κ.ο, την εκκλησία, τους Δήμους και στους φιλάνθρωπους, με ή χωρίς εισαγωγικά.
Θα πρέπει την ταξική και κοινωνική αλληλεγγύη να την πάρει στα χέρια του το επαναστατικό εργατικό κίνημα. Στην κατεύθυνση της οικοδόμησης λαϊκών και εργατικών αντιεξουσιών που θα παράγει- με αντιφατικό και μερικό τρόπο βέβαια, πως θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά- την διαφορετική πρόταση εξουσίας και ζωής.
Οικοδομώντας δηλαδή ένα πραγματικό κίνημα που θα αίρει την υπάρχουσα τάξη πραγμάτων , δημιουργώντας μια νέα τάξη πραγμάτων, πρόκειται για το κίνημα που ο Μαρξ ονόμασε κομμουνισμό.
Το που θα βρούμε να θρέψουμε το λαό είναι μια μεγάλη κουβέντα και έχει να κάνει με τις μεθόδους που θα χρησιμοποιηθούν. Και σε κάθε περίπτωση θα είναι μέθοδοι επαναστατικοί που θα φτάνουν στο όρια της υπέρβασης της αστικής νομιμότητας, χρησιμοποιώντας όπου χρειάζεται μορφές λαϊκής αντιβίας. Μαυραγορίτες υπάρχουν και σήμερα κατά μια έννοια, είναι τα μονοπώλια, τα πολυκαταστήματα και τα σούπερ μάρκετ.
Και σε κάθε περίπτωση ο στόχος αυτού του αγωνιστικού μετώπου αντίστασης, ρήξης και ανατροπής δεν είναι να σώσει το λαό από την πείνα αλλά να κάνει το λαό άμεσο συμμέτοχο στο αγώνα για την οικονομική-πολιτική και κοινωνική σωτήρια του.
Ταυτόχρονα είναι αναγκαίο να οικοδομηθούν τόποι που η οικονομία του δώρου και η χαριστικότητα θα διαμορφώνουν όρους κοινοκτημοσύνης. Ενώ δεν πρέπει να αποφεύγονται εργατικές και αγροτικές κολεκτίβες, αυτοδιαχειριζόμενες παραγωγικές μονάδες που θα δουλεύουν σε δίκτυα μιας οικονομίας των αναγκών.
Πρόκειται για μια πολύμορφη και αδιάκοπη επαναστατική διαδικασία που συγκροτεί μια αντικοινωνία που στοχεύει να διαχωριστεί από την καπιταλιστική ψευδοκοινωνία, σπάζοντας τον κόσμο της γενικευμένης αλλοτρίωσης, δυναμώνοντας την ταξική αλληλεγγύη και την τάση χειραφέτησης.
Όχι δεν πιστεύουμε πως μπορεί να αδειάσουμε ειρηνικά τον καπιταλισμό. Αυτό θα μας οδηγούσε από ένα διαφορετικό δρόμο στο ρεφορμισμό, μένοντας στα μισά του δρόμου, όπως συνέβη στην Αργεντινή.
Αυτό το πολύμορφο επαναστατικό κίνημα στην πορεία οικοδόμησης δυαδικής εξουσίας, δικτύων κοινωνικής και ταξικής αλληλεγγύης, τόπων κοινοκτημοσύνης και εργατικής- κοινωνικής αυτοδιαχείρισης θα συγκρούετε καθημερινά με το κεφάλαιο και το κράτος του με στόχο την κατάλυση του και την οικοδόμηση της κοινωνίας των ελεύθερων συνεταιρισμένων παραγώγων εδώ, περιφερειακά και παγκόσμια.
Ναι δεν φοβόμαστε να λερωθούμε με την εξουσία, αλλά ούτε να περιμένουμε να καταλάβουμε την κρατική εξουσία για να σώσουμε τον κόσμο από την πείνα. Πόσο μάλλον να εκβιάσουμε το κράτος και το κεφάλαιο για να κάνει παραχωρήσεις, όταν δεν έχει συγκροτηθεί μια επαναστατική αντιπρόταση. Δίχως να έχει μπει σε δράση η πολεμική μηχανή του άμεσου επαναστατικού αγώνα. Στο ερώτημα πως θα γίνει αυτό η απάντηση είναι ξεκάθαρη στο κείμενο: Με την συγκρότηση πολιτικών και κοινωνικών δομών του άμεσου επαναστατικού αγώνα στην κατεύθυνση της γενικευμένης κοινωνικής αυτοδιαχείρισης Αν και αργήσαμε, ακόμη δεν τελείωσε τίποτε.
Μέσα στην κρίση μας δίνεται η μοναδική ευκαιρία να δοκιμάσουμε τα εργαλεία μας, αποδομώντας ακόμη πιο αποτελεσματικά την κεφαλαιακή σχέση, συγκροτώντας πολιτικά, κοινωνικά, φιλοσοφικά και οντολογικά μια κομμουνιστική συνθήκη που σαφώς θα ολοκληρωθεί πολύ αργότερα και παγκόσμια. Αν δεν το πράξουμε τώρα πότε θα το πράξουμε, όταν το κεφάλαιο καταστρέψει τα πάντα και επαναδομήσει την σχέση και την εξουσία του.
Πριν - ίσματα εποχής
Δέκα χρόνια ευρώ – με πνεύμα από Αστερίξ...
του Διονύση Ελευθεράτου
Ακόμη και τα μικρά παιδιά που μπέρδευαν τα λόγια στα κάλαντα λιγότερη αμηχανία είχαν από τους τηλε- παρουσιαστές οι οποίοι, στην εκπνοή του 2011 και στη χαραυγή του 2012 υπενθύμιζαν τα δέκατα γενέθλια του ευρώ! Κάτι περί «γιορτής» εκστόμισε ένας εξ αυτών και αμέσως στο πρόσωπό του σχηματίστηκε μια γκριμάτσα- λες και ζητούσε συγγνώμη... Προφανώς ο άνθρωπος συνειδητοποίησε ότι ήταν σαν να συμμετέχει στις περιπέτειες του Αστερίξ: Σαν να μακαρίζει την τύχη των λεγεωνάριων την ώρα που εκείνοι, παραζαλισμένοι από το ξύλο, απεγνωσμένοι και οργισμένοι, ψέλλιζαν το κλασσικό «καταταγείτε, μας έλεγαν». (Τουλάχιστον εκείνοι δεν κατατάσσονταν υποχρεωτικώς).
Ας θυμηθούμε λοιπόν τι έλεγαν οι απανταχού ... Κακοφωνίξ προτού γεννηθεί αυτό το ΟΝΕιρεμένο τέκνο του «ευρωπαϊκού ιδεώδους». Τις κοινωνίες του ευρωπαϊκού Βορρά οι αντίστοιχες οικονομικές και πολιτικές ελίτ τις διαβεβαίωναν πως το ευρώ θα έριχνε τις τιμές των αγροτικών προϊόντων. Στον ευρωπαϊκό Νότο το παραμύθι ήταν χονδροειδέστερο, αλλά και δελεαστικότερο: «Θα επιτευχθεί σύγκλιση μισθών με τους Βόρειους». Ως γνωστόν, ... «επαληθεύθηκαν» αμφότερα τα μυθεύματα. Εμείς εδώ, με το δικό μας «καλημέρα» στο κοινό νόμισμα (δυο χρόνια αργότερα από άλλους) κληθήκαμε να πούμε «αντίο» στις οποιεσδήποτε ελπίδες – άγνωστο πόσοι αφελείς τις έτρεφαν. Παρεξήγηση ήταν, μωρέ ... Δεν είχαμε αντιληφθεί ότι το «Σ» της «σύγκλισης» -αποδοχών- προσέκρουε πάνω στο διπλό «Σ» του Συμφώνου Σταθερότητας, του οποίου η γέννηση προηγήθηκε εκείνης του ευρώ. Βλέπετε, το μαγικό φίλτρο των Πανοραμίξ του μονεταρισμού και της λιτότητας εμπεριείχε διάφορα υλικά, σημασία δε είχε και η σειρά με την οποία ρίχνονταν στη χύτρα. Τι άλλο μας έλεγαν προτού «καταταγούμε» στο ευρώ; Να κλείσουμε τα αφτιά μας, για να μην ακούμε τις Κασσάνδρες που διατείνονταν ότι μαζί με το κοινό νόμισμα θα κατέφθανε ανελέητη ακρίβεια. Τελικά κι εκείνοι που έκλεισαν τα αφτιά τους αναγκάστηκαν να γουρλώσουν τα μάτια τους: Οι ανατιμήσεις - «στρογγυλοποιήσεις» των τιμών αποδείχθηκαν πιο τροφαντές κι από την κοιλιά του Οβελίξ. Όμως – όλα κι όλα- η λέξη «ακρίβεια» παρέμενε απαγορευμένη στο λεξιλόγιο των «ευρωπαϊστών» μας. Περίπου σαν τους Γαλάτες που καμώνονταν ότι δεν ήξεραν τίποτε για την Αλεσία και την ομώνυμη μάχη του 52 π.Χ...
Τι άλλο ακούγαμε τότε; Διάφορους καθεστωτικούς «εκσυγχρονιστικούς» παιάνες του τύπου «κατάκτηση», «άθλος η ένταξή μας στην ΟΝΕ», κλπ. Ανοησίες ολκής. Εκτός νυμφώνος έμειναν μόνο οι χώρες που επέλεξαν να μείνουν – ξέρετε, κάτι Δανίες και Σουηδίες, γνωστές θλιβερές, απομονωμένες «Αλβανίες του Βορρά». Επρόκειτο για έναν εικονικό αγώνα, στον οποίο εξ ορισμού θα «νικούσαν» όσοι λάμβαναν μέρος («για μένα αθλητισμός σημαίνει σιγουριά», έλεγε ο Μοναρχίξ στην περιπέτεια «ο Αστερίξ Ολυμπιονίκης»).
Με την πάροδο των ετών το εκκρεμές της καθεστωτικής αρλουμπολογίας χρειάστηκε να μετακινηθεί από την κοσμοπολίτικη αλαζονεία στον υστερικό ραγιαδισμό. Ένας από τους λόγους για τους οποίους «έπρεπε» να αποδεχθούμε με στωικότητα την καρατόμηση μισθών, συντάξεων, ονείρων και αξιοπρέπειας ήταν – λεει- μια ολέθρια ιδιότητά μας: είμαστε υπήκοοι χώρας που μπήκε με «μαγειρεμένα» στοιχεία στην ευρωζώνη. Ε, όσο κι αν δεν θα μπορούσε να μας πει ο Πάγκαλος «μαζί τα μαγειρέψαμε», μια επιπλέον ποινή μας αναλογεί – πεπρωμένο φυγείν αδύνατον... Μόνο που οι πάντες με ανάλογες αλχημείες υποδέχθηκαν το ευρώ, της Γερμανίας συμπεριλαμβανομένης, όπως προκύπτει πλέον και από τα στοιχεία της AMECO, της γενικής διεύθυνσης οικονομικών υποθέσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
«Καταταγείτε, μας έλεγαν»... Κι οι προ δεκαετίας παραμυθάδες παριστάνουν σήμερα τους «δασκάλους» και τους «σωτήρες»- αντί να κρύβονται!
πηγή: Εφημερίδα ΠΡΙΝ 7/1/2012
http://litlepost.blogspot.com/
του Λ. Βατικιώτη
Με μια άγαρμπη επιχείρηση καλλιέργειας φόβου έκανε ποδαρικό ο νέος χρόνος. «Είτε θα μείνουμε στο ευρώ μειώνοντας το επίπεδο διαβίωσης όλοι μας, είτε θα αποχωρήσουμε από το ευρώ γυρνώντας δεκαετίες πίσω» είπε ο Β. Ράπανος, πρόεδρος της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών και...
της Εθνικής Τράπεζας, κατά την κοπή της πίτας στο Χρηματιστήριο Αθηνών. Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Γ. Προβόπουλος, διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας στην Καθημερινή που παρομοίασε την επιστροφή στην δραχμή με έναν όρο από την αθλητική δημοσιογραφία: «αληθινή κόλαση»! Αυτό το ενδεχόμενο «θα ισοδυναμούσε στην πρώτη κρίσιμη φάση με επάνοδο στη δεκαετία του 50», ήταν τα λόγια του.
Κατ’ αρχάς, τόσο ο Β. Ράπανος όσο και ο Γ. Προβόπουλος μόνο για να απολογηθούν έπρεπε να διαθέτουν σήμερα δικαίωμα δημόσιου λόγου. Γιατί και οι δύο, από την δεκαετία του ’80 κιόλας, έχουν εργαστεί σε νευραλγικές και πολύ υψηλής ευθύνης θέσεις του τραπεζικού τομέα και του κράτους με αποτέλεσμα να φέρουν ευθύνη για το καθεστώς άτυπης χρεοκοπίας στο οποίο ζούμε τα τελευταία δύο χρόνια. Οι πολιτικές τις οποίες οι ίδιοι σχεδίασαν, υπηρέτησαν και προπαγάνδισαν επί δεκαετίες έφεραν την χρεοκοπία. Έχοντας δε εργαστεί τα περισσότερα χρόνια της ζωής τους σε τράπεζες όφειλαν επιπλέον να απολογηθούν και για το χάλι στο οποίο βρίσκεται ο τραπεζικός τομέας, με αποτέλεσμα να είναι ο μεγάλος ασθενής, στη διάθεση του οποίου έχουν τεθεί μέχρι σήμερα 155 δισ. ευρώ ή το 70% του ελληνικού ΑΕΠ! Κι αυτά την ίδια στιγμή που μειώνονται οι μισθοί και οι συντάξεις και το σύστημα υγείας βρίσκεται στα πρόθυρα της διάλυσης.
Σε ένα σημείο μόνο έχουν δίκιο οι ισχυρισμοί τους: Ότι «αληθινή κόλαση» θα ακολουθήσει την έξοδο από το ευρώ αν αυτή ανακοινωθεί από την Μέρκελ και το παραπάνω δίδυμο εξακολουθεί να βρίσκεται στη διοίκηση της τράπεζας που είναι ήδη ή κάποιας άλλης. Γιατί, δεν φθάσαμε στα πρόθυρα της εξόδου από την ευρωζώνη επειδή ήμασταν «κακοί μαθητές». Αντίθετα, οδηγηθήκαμε λόγω των ανταγωνισμών που απελευθερώθηκαν στο πλαίσιο της νομισματικής ενοποίησης. Η παραπέρα όξυνσή τους επομένως είναι θέμα χρόνου και θα συμβεί ανεξάρτητα από το αν οι εργαζόμενοι της Ελλάδας θα δεχθούν τα βάρβαρα μέτρα που αποφάσισε το υπουργικό συμβούλιο της Πέμπτης και τα οποία δεν σχετίζονται φυσικά με την επίλυση του δημοσιονομικού προβλήματος. Πρέπει να είναι κρετίνος κάποιος σήμερα για να συνεχίζει να πιστεύει ότι αυτά τα μέτρα σχετίζονται με το δημόσιο χρέος και τα δημοσιονομικά ελλείμματα ή υπηρετούν την ανάγκη παραμονής της Ελλάδας στο ευρώ. Κατ’ επιταγή του κεφαλαίου λαμβάνονται! Και όσο για τις απειλές περί δημοσιονομικής κατάρρευσης ή εξόδου από το ευρώ είναι ωμοί εκβιασμοί για να αποτραπούν οι αντιδράσεις που εκμεταλλεύονται το γεγονός ότι ακόμη και σήμερα η πλειοψηφία του κόσμου είναι υπέρ του ευρώ.
Η ανάγκη επομένως εξόδου από την ευρωζώνη είναι επιτακτική και άμεση ως πρώτο βήμα για την απόκρουση του αντεργατικού πραξικοπήματος το οποίο είναι σε εξέλιξη τα δύο τελευταία χρόνια με αποτέλεσμα η ζωή εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων να έχει ήδη μετατραπεί σε «αληθινή κόλαση». Δεν περιμένει την έξοδο από το ευρώ.
Από κει και πέρα: Η εκτύπωση των νέων χαρτονομισμάτων και κερμάτων που θα αντικαταστήσουν το ευρώ είναι υπόθεση ενός μήνα. Μέχρι τότε οι ανάγκες των καθημερινών συναλλαγών θα καλύπτονται από τα ευρώ που κυκλοφορούν ήδη. Επίσης, από υποσχετικές οι οποίες θα τυπωθούν γι αυτό το σκοπό με καθορισμένη ημερομηνία λήξης που θα είναι η ημερομηνία που εκτιμάται ότι θα έχει ολοκληρωθεί η εκτύπωση. Οι ανάγκες σε καύσιμα μπορούν να καλυφθούν με διακρατικές συμφωνίες με την Ρωσία του Πούτιν ή το Ιράν του Αχμαντινετζάντ, καταγγέλλοντας παράλληλα το σχεδιαζόμενο, δολοφονικό και πολιτικά υποκινούμενο εμπάργκο της ΕΕ εναντίον του Ιράν. Οι βραχυπρόθεσμες ανάγκες σε τρόφιμα μπορούν να καλυφθούν από διακρατικές συμφωνίες ενώ σε λίγους μήνες η στροφή στην εγχώρια παραγωγή τροφίμων θα καλύψει τις βιοποριστικές ανάγκες όπως συνέβαινε μέχρι και τις αρχές της δεκαετίας του ’80. (Εδώ δεν πείνασε η παγωμένη Ισλανδία που προχώρησε σε παύση πληρωμών γιατί να πεινάσει η Ελλάδα;). Όσοι δε εμφανίζουν την Ελλάδα ως Ψωροκώσταινα ας κρατήσουν πως ακόμη και σήμερα το κατά κεφαλήν ετήσιο ΑΕΠ είναι περίπου 22.000 ευρώ! Η νέα, υποτιμημένη ισοτιμία μπορεί κάλλιστα να μη σημάνει απώλειες στον εργατικό μισθό αν συνοδευτεί από αντίστοιχες μισθολογικές αυξήσεις και πάγωμα τιμών σε βασικά είδη. Ο υπαρκτός κίνδυνος μαζικής αγοράς από το εξωτερικό των υποτιμημένων ελληνικών περιουσιακών στοιχείων εξαλείφεται αν επιβληθούν φραγμοί στην εισαγωγή κεφαλαίων. Αντίστοιχοι φραγμοί στην εξαγωγή κεφαλαίων θα αποτρέψουν την μαζική μετανάστευση των καταθέσεων. Σε κάθε περίπτωση όμως τους δύο τελευταίους κινδύνους δεν έχουν δικαίωμα να τους σείουν απειλητικά αυτοί που εμφανίζουν ως αναγκαίο σήμερα το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας για να αποπληρωθεί το δημόσιο χρέος κι όσοι διευκόλυναν την φυγή των καταθέσεων στην Ελβετία και άλλους φορολογικούς παραδείσους τα τελευταία χρόνια. Η κάλυψη των δημοσιονομικών ελλειμμάτων μπορεί να γίνει με την εκτύπωση επιπλέον (πληθωριστικού) χρήματος, την αύξηση της φορολογίας των ΑΕ και εσωτερικό δανεισμό.
Πολιτική βούληση απαιτείται. Τίποτε άλλο!
εφημερίδα ΠΡΙΝ 7/1/2012
Nα πώς μπορούμε να ανατρέψουμε την επίθεση
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΕΣΥΛΛΑΣ
εφημερίδα ΠΡΙΝ 7/1/2012
ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ
Η πάλη για ανυπακοή, ρήξη και αντικαπιταλιστική αποδέσμευση της Ελλάδας και κάθε χώρας αποτελεί άμεσα όρο για την επιβίωση του λαού
Οι αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής της Ε.Ε. για το «Δημοσιονομικό Σύμφωνο» (2ο πολύ χειρότερο Μάαστριχτ), όχι μόνο δεν αντιμετωπίζουν την κρίση και τους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, αντίθετα, τους οξύνουν, τους ανεβάζουν σε ανώτερο επίπεδο (προοίμιο το βρετανικό βέτο). Συγκροτούν μια αντιδραστική «τομή βάθους» στη μέχρι τώρα καπιταλιστική - ιμπεριαλιστική ολοκλήρωση της Ε.Ε. Τομή, που στην πράξη φέρνει σ΄ όλη την Ευρώπη: «Κινεζοποίηση» - «Βουλγαροποίηση» μισθών και εργασιακών σχέσεων, «Γερμανοποίηση» των συντάξεων (σύνταξη στα 67 ή και αργότερα, με βάση το «προσδόκιμο θανάτου»), «Δανοποίηση» του Φ.Π.Α. (25% σε όλα τα αγαθά και υπηρεσίες), «Ιρλανδοποίηση» της φοροασυλίας του κεφαλαίου (συντελεστής φορολογίας κεφαλαίου στο 12,5% αντί 16% στην Ελλάδα - πραγματικός συντελεστής - και 32% μ.ό. στην Ε.Ε.), ραγδαία υποτίμηση – ιδιωτικοποίηση - τεχνοκρατικοποίηση της πολιτικής και κυβερνητικής εκπροσώπησης αλά «Ελληνικά» και «Ιταλικά» (Παπαδήμος, Μόντι)!
Όλα αυτά συγκροτούν την αστική απάντηση του δυτικο-ευρωπαϊκού και ελληνικού κεφαλαίου στη βαθιά και δομική, ιστορικών διαστάσεων, διεθνή καπιταλιστική κρίση. Κρίση που όχι μόνο δεν ξεπερνιέται (παρά τα πολλά τρις δολάρια και ευρώ στις τράπεζες) αλλά εξαπλώνεται και κλιμακώνεται. Κρίση, που στην ΕΕ συνολικά έχει πάρει εκρηκτικές διαστάσεις και στις περιφερειακές χώρες - μέλη της, όπως είναι η Ελλάδα, οξύτατες μορφές, λόγω του ιμπεριαλιστικού χαρακτήρα της ΕΕ, της ανισομετρίας και των ανταγωνισμών (εντός και εκτός ΕΕ) και της ληστρικής φύσης του ευρώ, πραγματικού Καιάδα για τα λαϊκά δικαιώματα. Ήδη στη Γερμανία 7,5 εκ. εργαζόμενοι αμείβονται με λιγότερα από 400 ευρώ/μήνα, ενώ στην Ελλάδα 60.000 Έλληνες (0,5% του πληθυσμού) κατέχουν 300 δισ. ευρώ κινητή περιουσία και 740 δισ. ευρώ ακίνητη περιουσία σε 4.000 υπεράκτιες (οφ σορ) εταιρείες, ενώ οι καταθέσεις Ελλήνων στις ξένες τράπεζες φτάνουν τα 600 δισ. ευρώ. Δείγμα των ταξικών ανισοτήτων που έφερε το ευρώ.
Η μετατροπή της νομισματικής και σε δημοσιονομική ενοποίηση της ΕΕ, διαλύει και τις τελευταίες φιλο-ΕΕ αυταπάτες περί «μεταρρύθμισης» ή «επανίδρυσης» της ΕΕ! Συνδέει βαθύτερα το «έξω από το ευρώ» με το «έξω από την Ε.Ε.». Η πάλη για ανυπακοή, ρήξη και αντικαπιταλιστική αποδέσμευση της Ελλάδας και κάθε χώρας αποτελεί άμεσα όρο για την επιβίωση του λαού. Αποτελεί διεθνιστική συμβολή στη διάλυση της ΕΕ, αλλά και δρόμο προσέγγισης της επανάστασης. Για μια άλλη, αντικαπιταλιστική διεθνοποίηση και συνεργασία των λαών, με προοπτική την εθελοντική συνένωση και συγχώνευση όλων των εθνών στην κομμουνιστική κοινωνία. Η συνολική θέση κατά της ΕΕ, επομένως, αποτελεί «Λυδία λίθο» για κάθε αριστερή δύναμη! Ιδιαίτερα τώρα, που διευρύνεται στην Ελλάδα και σε όλη την Ευρώπη, η λαϊκή οργή και αγανάκτηση κατά της ΕΕ. Γι’ αυτό πρέπει να αποκρούσουμε πειστικά την τρομοκρατία, του Παπαδήμου και των ΜΜΕ, ότι τάχα, έξω από το ευρώ και την ΕΕ θα ζούμε με προβιές και θα πυρωνόμαστε γύρω απ’ τις φωτιές (ότι θα γίνουμε Αλβανία κ.α.). Γι’ αυτό πρέπει να πουν τη γνώμη τους οι εργαζόμενοι και οι λαοί για ζητήματα της ΕΕ με δημοψηφίσματα και κυρίως με τους αγώνες τους. Γιατί όπου ρωτήθηκαν είπαν «όχι» στα δημοψηφίσματα. (Οι Νορβηγοί είπαν δύο φορές «όχι» στην ένταξη στην ΕΕ, οι Δανοί δύο «όχι», το 1992 στο Μάαστριχτ και το 2000 στο Ευρώ, οι Ιρλανδοί 2 «όχι», στη Νίκαια και στη Λισαβόνα, οι Γάλλοι και οι Ολλανδοί όχι στο Ευρωσύνταγμα το 2005 και το πέταξαν στα ευρω-σκουπίδια, οι Κύπριοι «όχι» στο Σχέδιο Ανάν κ.α.)
Στο νέο σκηνικό της ταξικής πάλης που διαμορφώνεται, στη νέα κανιβαλική αντεργατική - αντιλαϊκή επίθεση που επέρχεται και στις πολιτικές εξελίξεις που επιταχύνονται, καλούμαστε να συμβάλουμε σε τρία μεγάλα ζητούμενα των εργαζομένων, της συγκυρίας, της εποχής μας!
Πρώτο: Άμεσα και κυρίως, σε ένα μεγάλο, ενωτικό και νικηφόρο, πανεργατικό - παλλαϊκό αγωνιστικό μέτωπο ρήξης και ανατροπής της επίθεσης, της συγκυβέρνησης του μαύρου μνημονιακού μετώπου, κάθε κυβέρνησης που θα διαχειριστεί την επίθεση.
Θεμέλια του αγωνιστικού μετώπου ρήξης και ανατροπής είναι πρώτο η ταξική αγωνιστική ανασυγκρότηση του εργατικού και λαϊκού κινήματος (ενάντια στον υποταγμένο συνδικαλισμό ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ κ.ά.) και δεύτερο η έμπρακτη προώθηση της ενότητας της εργατικής τάξης (ενάντια στην πολυδιάσπαση και τον κατακερματισμό, την αποπολιτικοποίηση και τον αποσυντονισμό), το συντεχνιασμό και τον κοινωνικό αυτοματισμό).
Καρδιά και βηματοδότης του αγωνιστικού μετώπου είναι η κοινή δράση της Αριστεράς μέσα στο μαζικό λαϊκό κίνημα (ενάντια στον αδιέξοδο και καταστροφικό ενδοαριστερό εμφύλιο, που εμποδίζει σοβαρά την ανατροπή της επίθεσης και που γι΄αυτό ακριβώς τον αναζωπυρώνουν τα αστικά κέντρα και επιτελεία). Γι΄αυτό, εμείς, ως ΑΝΤΑΡΣΥΑ, απευθυνόμαστε στη βάση και τις κορυφές όλων των κοινωνικών και πολιτικών ρευμάτων του αγώνα και σε όλες τις δυνάμεις της Αριστεράς για κοινή δράση, στο μαζικό κίνημα και στα μέτωπα της περιόδου (με όρους ισοτιμίας και σεβασμό στις απόψεις, με βάση τα κεκτημένα του κινήματος), που θα κινείται στην παρακάτω πολιτική κατεύθυνση :
Όχι στη νέα δανειακή σύμβαση, στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και στο νέο, αγριότερο Μνημόνιο διαρκείας. Αγώνας για να φύγει η μαύρη μνημονιακή συγκυβέρνηση, η Τρόϊκα, η εποπτεία και κάθε διαχειριστής της επίθεσης. Στάση πληρωμών στους δανειστές - τοκογλύφους και διαγραφή του χρέους σε αυτούς. Προστασία της περιουσίας των ασφαλιστικών ταμείων. Έξοδος από το ευρώ και την ΟΝΕ, ρήξη και αποδέσμευση από την Ε.Ε., το ΔΝΤ και το ΝΑΤΟ. Εθνικοποίηση τραπεζών και στρατηγικών επιχειρήσεων, χωρίς αποζημίωση και με εργατικό έλεγχο.
Ριζική αναδιανομή του πλούτου υπέρ του εργατικού εισοδήματος σε βάρος των κερδών. Φορολόγηση του κεφαλαίου και της εκκλησίας. Ριζική μείωση των στρατιωτικών δαπανών και εξοπλισμών. Όχι στη ΝΑΤΟποίηση του Αιγαίου, εφαρμογή του διεθνούς δικαίου.
Στήριξη, ενίσχυση και συντονισμός των απεργιακών επιτροπών και των επιτροπών αγώνα, που αναδεικνύονται μέσα από το απεργιακό κίνημα. Συμβολή στην ταξική αγωνιστική ανασυγκρότηση του εργατικού και λαϊκού κινήματος.
Δεύτερο: Να συμβάλουμε στο πολιτικό μέτωπο της άλλης Αριστεράς, που απαιτούν οι ανάγκες της ταξικής πάλης και η εποχή μας. Δηλαδή, στο Μέτωπο της αντικαπιταλιστικής - επαναστατικής - σύγχρονα κομμουνιστικής Αριστεράς, που η ΑΝΤΑΡΣΥΑ αποτελεί σημαντικό πρώτο βήμα του, κατάκτηση, προώθηση, πρόπλασμά του.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα συμβάλει στο Μέτωπο αυτό πολύπλευρα: Με το βάθεμα του πολιτικού - προγραμματικού κεκτημένου της, με την αυτοτελή πολιτική δράση και πολιτική εξόρμησή της, με τη διεύρυνσή της (με οργανώσεις και αγωνιστές), με την ανώτερη δημοκρατική οργάνωση και λειτουργία της, με τις μετωπικές πολιτικές πρωτοβουλίες της, με περιεχόμενο αντικυβερνητικό, αντιΕΕ, αντικαπιταλιστικό - αντιϊμπεριαλιστικό (όπως π.χ. η Πρωτοβουλία κατά Ευρώ - ΕΕ).
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, όπως αποφάσισε η Πρώτη Συνδιάσκεψή της (29-30/10/11), θα απευθυνθεί με μετωπική λογική και θα αναλάβει πολιτικές πρωτοβουλίες, με στόχο να οικοδομηθεί μια μετωπική αντικαπιταλιστική Αριστερά της ανατροπής, με βάση το αναγκαίο αντικαπιταλιστικό πολιτικό πρόγραμμα που απαιτεί η εποχή μας. Η μετωπική αυτή κατεύθυνση είναι σε ρήξη με τις διάφορες λογικές μετώπων που σήμερα προτείνονται (πατριωτικό, αντι-νεοφιλελεύθερο, αντι-μνημονιακό κ.ά.).
Τρίτο: Να συμβάλουμε στο θεωρητικό μέτωπο, στο διάλογο μπροστά στους εργαζόμενους, στην επίπονη θεωρητική προσπάθεια για την κατάκτηση και την επαναθεμελίωση του σύγχρονου επαναστατικού κομμουνιστικού προγράμματος της εποχής μας.
Ανάγκη, που υπογραμμίζεται αφενός αρνητικά. Από τη βαρβαρότητα και βιαιότητα της σημερινής επίθεσης, ακριβώς λόγω της απουσίας συγκροτημένου, συνολικού, ανατρεπτικού «αντίπαλου δέους». Επίθεση που δεν ανατρέπεται ούτε με τη «γραμμή» του αριστερού συνασπισμού εξουσίας και της κυβέρνησης της Αριστεράς που θα προκύψει από εκλογές, ούτε με τη λογική της λαϊκής εξουσίας στο έδαφος του καπιταλισμού (χωρίς επανάσταση). Ούτε πολύ περισσότερο με τις «προτάσεις» της Γαλλο-Γερμανικής Αριστεράς για «Ευρωπαϊκό Ταμείο Κοινωνικής Ανάπτυξης – Αλληλεγγύης – Οικολογίας».
Η ανάγκη όμως αυτή προβάλλει κυρίως θετικά. Σήμερα κυοφορούνται νέες υλικές προϋποθέσεις, δημιουργούνται μεγαλύτερες δυνατότητες για ένα σχετικά μαζικό εργατικό ρεύμα σύγχρονης επαναστατικής στρατηγικής και κομμουνιστικής προοπτικής. Που θα διεκδικεί «όλο τον πλούτο» που παράγει, αξίζει και δικαιούται ο κόσμος της εργασίας, το πανανθρώπινο «βασίλειο της Ελευθερίας», τη σύγχρονη κομμουνιστική κοινωνία. Αντίληψη, που θεμελίωσαν οι κλασικοί του Μαρξισμού. Αντίληψη, που οι Μπολσεβίκοι και ο Λένιν, με την οκτωβριανή επανάσταση, την έκαναν υπόθεση του ίδιου του εργατικού κινήματος. Αντίληψη, που δεν είχε, ούτε μπορεί να έχει σχέση με τα μεταλλαγμένα καθεστώτα του ανύπαρκτου σοσιαλισμού, όπου κυριάρχησαν τελικά η εκμετάλλευση και η καταπίεση και γι΄ αυτό κατέρρευσαν. Αντίληψη, που βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση και με τη στρατηγική του λεγόμενου «δημοκρατικού σοσιαλισμού», που στην πράξη ήταν άρνηση του επαναστατικού δρόμου της Αριστεράς και της κομμουνιστικής προοπτικής.
Η εποχή μας είναι εποχή εκρηκτικών αντιθέσεων, πρωτόγνωρων δυσκολιών αλλά και μεγάλων, νέων δυνατοτήτων, για να απελευθερωθεί και να ευτυχήσει ο εργαζόμενος άνθρωπος, να ζήσει σε αρμονία με τη φύση, με «το ανόργανο σώμα του».
Μπορούμε να ανατρέψουμε την επίθεση, μπορούμε να νικήσουμε!
Η αισιοδοξία μας πηγάζει και την αντλούμε, από το δίκιο των εργαζομένων, από τη βαθιά πίστη στις ιδέες μας, από τις επαναστατικές υλικές δυνατότητες της εποχής μας. Παλεύουμε με όλες μας τις δυνάμεις για να ανατρέψουμε την επίθεση, όχι για να εισπράξουμε εκλογικά και εκ των υστέρων από το πέρασμά της και τα συντρίμμια της. Θέλουμε κόμμα και μέτωπο για το κίνημα και όχι κίνημα για το μέτωπο και για το κόμμα. Υποτάσσουμε τα μέσα (κόμμα, μέτωπο, κίνημα) στο σκοπό που είναι η πλήρης απελευθέρωση των εργαζομένων και όχι το σκοπό στα μέσα, ακυρώνοντας έτσι το σκοπό!
Σαν να μη πέρασε μια μέρα…
Αναρτήθηκε από το eamgr.wordpress.com 11 Ιανουαρίου, 2012
ΤΕΜΠΟΝΕΡΑ ΖΕΙΣ ΜΕ ΠΕΤΡΟΥΛΑ ΛΑΜΠΡΑΚΗ ΜΑΣ ΟΔΗΓΕΙΣ,
ΨΩΜΙ- ΠΑΙΔΕΙΑ- ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Η ΧΟΥΝΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΤΟ’73
Αυτά τα συνθήματα κυριάρχησαν στη συγκέντρωση και τη πορεία για τον Νίκο Τεμπονέρα, το απόγευμα της Δευτέρας 9/1, που διοργάνωσε για τρίτη χρονιά η ΟΛΜΕ και ΔΟΕ στη Πάτρα.
Φορείς, συλλογικότητες, σωματεία, φοιτητικοί σύλλογοι και πλήθος εργαζομένων και νεολαίας, συγκεντρώθηκαν για να τιμήσουν τον αγωνιστή δάσκαλο Νίκο Τεμπονέρα, καθώς συμπληρώθηκαν 21 χρόνια από τη δολοφονία του.
Η εκδήλωση ξεκίνησε με χαιρετισμό του γραμματέα του ΕΑΜ Μιχάλη Βασιλάκη και ακολούθησαν οι ομιλίες του Πετράκη Σταύρου Γεν.Γραμμ. του ΔΣ της (ΔΟΕ) και του Κοτσιφάκη Θέμη, Γεν.Γραμμ. του ΔΣ της ΟΛΜΕ.
Και έκλεισε με χαιρετισμό εκ μέρους φοιτητικών Συλλόγων του Πανεπιστημίου.Στη συνέχεια επακολούθησε πορεία μέχρι το παράρτημα του πανεπιστήμιου.
Δημοσιεύουμε την ομιλία του Μ. Βασιλάκη
Φίλοι, συναγωνιστές, σύντροφοι, νέοι και νέες
21 χρόνια από το Γενάρη του ‘91 και κάθε χρόνο σε τούτο εδώ το μέρος, αποτιμούμε τα πεπραγμένα του πολιτικού συνασπισμού εξουσίας εκείνης της εποχής, γραμμένα γύρω από το κρατήρα στο κρανίο του Νίκου Τεμπονέρα από τους σιδερολοστούς του κράτους και του παρακράτους.
Για 21 χρόνια μετά συνεχώς και σταθερά αυτός ο πολιτικός συνασπισμός εξουσίας εξελίσσεται, ανανεώνεται, διευρύνεται σε έκταση και σε βάθος για να διαμορφωθεί και τυπικά πια σε ΜΑΥΡΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ το Φλεβάρη του 2010 με την εσπευσμένη και προωρη εκλογή προέδρου δημοκρατίας επιβάλλοντας στη συνέχεια στο λαό και στη χώρα χωρίς πολιτικά προβλήματα τη γραμμή των μνημονίων με κοινοβουλευτική νομιμοποίηση τον Απρίλιο του 2010.
Στη πορεία του αυτή, αυτός ο πολιτικός συνασπισμός εξουσίας από την νεοφιλελεύθερη σοσιαλδημοκρατία (ηγεμονική δύναμη του συνασπισμού εξουσίας) μέχρι και το νεοφασιστικό πόλο, δημιουργεί και την κοινωνική του βάση με την αντίστοιχη κοινωνική ηγεμονία, θεμελιωμένη στη διαφθορά, την κλοπή χρήματος, στο παρασιτισμό της προμήθειας, που απογυμνώνει την παραγωγική διάρθρωση της χώρας, αποδυναμώνει κοινωνικά και πολιτικά την εργατική τάξη την κοινωνία της εργασίας. Το «άρπαξε να φας και κλέψε να χεις» δεν εκπέμπεται απλά σαν υπολανθάνουσα ιδεολογία του εξουσιαστικού συστήματος, αλλά υλοποιείται προκλητικά σε κάθε επίπεδο των θεσμών και λειτουργιών του νεοελληνικού κράτους.
Το ΕΥΡΩ υψώθηκε από την παρασιτική ιθύνουσα τάξη στη θέση του απόλυτου φετίχ του νεοελληνικού κοινωνικού σχηματισμού, για να χρησιμοποιηθεί σαν δίαυλος καταλήστευσης του λαού και του τόπου, από τις συμμοριακές ομάδες των λαθρεμπόρων στα πεδία της οικονομίας, της πολιτικής, της κουλτούρας, του πνεύματος.
Αναπόδραστα έτσι φτάνουμε στην Ελλάδα του 2012 με τις συμμοριακές ομάδες και στα ανώτερα επίπεδα τους να συναλλάσσονται ανοικτά και χωρίς αιδώ, να παζαρεύουν για μερικά εκατομμύρια ευρώ τις τύχες ενός λαού και μιας χώρας, να αλληλοκαταγγέλονται και να αλληλοαποκαλύπτονται!!!
Η Ελλάδα του 2012 πολύ λίγο προσιδιάζει ακόμη και σε μια ταξική καπιταλιστική κοινωνία έστω και σε βαθιά κρίση!
Ούτε καν σε μια χώρα υπό πολιτική επιτήρηση, διαφέρει ακόμα και από καθεστώς αποικίας!
Περισσότερο προσιδιάζει και εξελίσσεται ραγδαία σε στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας και σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στα οποία το φετιχοποιημένο ευρώ έχει αντικαταστήσει την αγκαθωτή και ηλεκτροφόρα περίφραξη καθώς και τα θανατηφόρα αέρια των κρεματορίων του, για την εργατική τάξη.
Στο κουκούλι του εξωσυνταγματικού υβριδίου του ιδιόμορφου πολιτικού ολοκληρωτισμού που ακούει στο όνομα κυβέρνηση Παπαδήμου επωάζεται όχι απλά μια νέα μορφή κυβέρνησης και διαχείρισης αλλά η νέα ταξική εξουσία των στρατοπεδαρχών, η ακραία αντιδραστική ανατροπή και του σημερινού ακόμη συνταγματικού χάρτη στις βασικές του διατάξεις. Ο διαγωνισμός για μια θέση στο κάδρο των στρατοπεδαρχών έχει ήδη ξεκινήσει ανάμεσα στους Καρατζαφύρερ, τους παραπλανημένους από τον Εφραίμ και τα πολιτικά υποπροϊόντα του Παπανδρεισμού με την μάχη αποκαθήλωσης του.
Αναμφίβολα η κατάσταση που βρίσκεται χώρα και λαός είναι περίπλοκη.
Η παραγωγική συγκρότηση, η κοινωνικοταξική της διάρθρωση, το πολιτικό σύστημα, το πλαίσιο των διεθνών οικονομικών και πολιτικών της σχέσεων, η γεωπολιτική της θέση, στο κεντρικό θέατρο των ανταγωνισμών για παγκόσμια ηγεμονία ΕΥΡΩΠΗ και Μεσογειακή λεκάνη συγκροτούν ένα δίκτυο εκρηκτικών αντιθέσεων που μόνο η βαθειά γνώση και η πολιτική κατανόηση τους μπορεί να οδηγήσει και στη χάραξη μιας διεξόδου χωρίς την εξαθλίωση του λαού και τη διάλυση της χώρας.
Δημοκρατική, προοδευτική διέξοδος υπάρχει ακόμη και σήμερα…
Απέναντι στην εξουσία των στρατοπεδαρχών ας ορθώθει ο προοδευτικός, δημοκρατικός, αντινεοφιλελεύθερος συνασπισμός των δυνάμεων της εργασίας.
Σε αυτό τον αγώνα ας διεκδικήσουμε θέση και ευθύνη με την ίδια αποφασιστικότητα και θέληση που ο Νίκος Τεμπονέρας αντιμετώπισε τους σιδερολοστούς το Γεναριάτικο βράδυ του ΄91.
Σε αυτόν τον αγώνα ας διεκδικήσουμε θέση και ευθύνη με όλο το είναι του μικρού ανώνυμου αγωνιστή όπως τον βλέπει ο ποιητής στο ελεγείο πάνω στον τόπο της θυσίας του:
«…Έπαιξες τους δείχτες του ρολογιού που κατεβαίνουν από τα μεσάνυχτα.
Έπαιξες τη φωνή της ελπίδας εκεί που δεν υπήρχε φωνή.
Η πλατεία ήταν έρημη. Η πατρίδα είχε φύγει.
Ήταν καιρός! Δε βάσταξε η καρδιά του περισσότερο!
Άναψες κάτω από το σακάκι σου το πρώτο κλεφτοφάναρο.
Καρδιά των καρδιών! Σκέφτηκες τον ήλιο και προχώρησες.
Ανέβηκες στο πεζοδρόμιο και έπαιξες τον Άνθρωπο!»
ΝΙΚΟ ΤΕΜΠΟΝΕΡΑ ΖΕΙΣ
Το ανατρεπτικό πεδίο της κοινωνικής αλληλεγγύης
ΠΡΙΝ 7/1/2012
Δημήτρης Αργυρός
Αλήθεια πόσο συμπληρωματικό ήταν το «ΕΑΜ μας έσωσε από την πείνα» στην κύρια αποστολή του ΕΑΜ, δηλαδή στο να μας ελευθερώσει από την σκλαβιά;
Το ερώτημα δεν είναι μόνο ιστορικό, είναι πρωτίστως πολιτικό και αφορά την σχέση του πολιτικού με το κοινωνικό, την σχέση επαναστατικής στρατηγικής με την τακτική. Αφορά τις μορφές που θα πάρει ο άμεσος κομμουνιστικός αγώνας στην κατεύθυνση του εκβιασμού και της ανατροπής του συστήματος.
Το γνωστό τραγούδι λέει: «Το ΕΑΜ μας έσωσε από την πείνα θα μας σώσει και από την σκλαβιά..». Το γεγονός πως βάζει πρώτα την σωτηρία από πείνα και μετά από την σκλαβιά δεν νομίζω πως είναι και τόσο τυχαίο. Όπως λέει και ο σοφός λαός: Το νηστικό αρκούδι δεν χορεύει, πόσο μάλλον δεν πολεμάει για να πάψει να είναι σκλάβος.
Και επειδή το ΕΑΜ δεν ήταν μια μ.κ.ο της εποχής, αλλά ήταν ένα ένοπλο εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα η παρέμβαση του στο κοινωνικό και πολιτικό πεδίο συνιστούσε μια πολιτικοποίηση του κοινωνικού και ταυτόχρονα μια κοινωνικοποίηση του πολιτικού.
Με στόχο την εθνική και την κοινωνική χειραφέτηση, άλλο που υπόταξε την επαναστατική διαδικασία στην εθνική ενότητα με τα γνωστά αποτελέσματα. Οικοδομώντας σε μικρογραφία και αντιφατικά θεσμούς λαϊκής αυτοδιοίκησης, λαϊκά συμβούλια, λαϊκά δικαστήρια και τη κυβέρνηση του βουνού.
Ας πάμε στο σήμερα: Κατά την ταπεινή μου άποψη είναι αναγκαιότητα να μην αφήνουμε την κοινωνική και ταξική αλληλεγγύη, την αλληλοβοήθεια ακόμη και την φιλανθρωπία στις μ.κ.ο, την εκκλησία, τους Δήμους και στους φιλάνθρωπους, με ή χωρίς εισαγωγικά.
Θα πρέπει την ταξική και κοινωνική αλληλεγγύη να την πάρει στα χέρια του το επαναστατικό εργατικό κίνημα. Στην κατεύθυνση της οικοδόμησης λαϊκών και εργατικών αντιεξουσιών που θα παράγει- με αντιφατικό και μερικό τρόπο βέβαια, πως θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά- την διαφορετική πρόταση εξουσίας και ζωής.
Οικοδομώντας δηλαδή ένα πραγματικό κίνημα που θα αίρει την υπάρχουσα τάξη πραγμάτων , δημιουργώντας μια νέα τάξη πραγμάτων, πρόκειται για το κίνημα που ο Μαρξ ονόμασε κομμουνισμό.
Το που θα βρούμε να θρέψουμε το λαό είναι μια μεγάλη κουβέντα και έχει να κάνει με τις μεθόδους που θα χρησιμοποιηθούν. Και σε κάθε περίπτωση θα είναι μέθοδοι επαναστατικοί που θα φτάνουν στο όρια της υπέρβασης της αστικής νομιμότητας, χρησιμοποιώντας όπου χρειάζεται μορφές λαϊκής αντιβίας. Μαυραγορίτες υπάρχουν και σήμερα κατά μια έννοια, είναι τα μονοπώλια, τα πολυκαταστήματα και τα σούπερ μάρκετ.
Και σε κάθε περίπτωση ο στόχος αυτού του αγωνιστικού μετώπου αντίστασης, ρήξης και ανατροπής δεν είναι να σώσει το λαό από την πείνα αλλά να κάνει το λαό άμεσο συμμέτοχο στο αγώνα για την οικονομική-πολιτική και κοινωνική σωτήρια του.
Ταυτόχρονα είναι αναγκαίο να οικοδομηθούν τόποι που η οικονομία του δώρου και η χαριστικότητα θα διαμορφώνουν όρους κοινοκτημοσύνης. Ενώ δεν πρέπει να αποφεύγονται εργατικές και αγροτικές κολεκτίβες, αυτοδιαχειριζόμενες παραγωγικές μονάδες που θα δουλεύουν σε δίκτυα μιας οικονομίας των αναγκών.
Πρόκειται για μια πολύμορφη και αδιάκοπη επαναστατική διαδικασία που συγκροτεί μια αντικοινωνία που στοχεύει να διαχωριστεί από την καπιταλιστική ψευδοκοινωνία, σπάζοντας τον κόσμο της γενικευμένης αλλοτρίωσης, δυναμώνοντας την ταξική αλληλεγγύη και την τάση χειραφέτησης.
Όχι δεν πιστεύουμε πως μπορεί να αδειάσουμε ειρηνικά τον καπιταλισμό. Αυτό θα μας οδηγούσε από ένα διαφορετικό δρόμο στο ρεφορμισμό, μένοντας στα μισά του δρόμου, όπως συνέβη στην Αργεντινή.
Αυτό το πολύμορφο επαναστατικό κίνημα στην πορεία οικοδόμησης δυαδικής εξουσίας, δικτύων κοινωνικής και ταξικής αλληλεγγύης, τόπων κοινοκτημοσύνης και εργατικής- κοινωνικής αυτοδιαχείρισης θα συγκρούετε καθημερινά με το κεφάλαιο και το κράτος του με στόχο την κατάλυση του και την οικοδόμηση της κοινωνίας των ελεύθερων συνεταιρισμένων παραγώγων εδώ, περιφερειακά και παγκόσμια.
Ναι δεν φοβόμαστε να λερωθούμε με την εξουσία, αλλά ούτε να περιμένουμε να καταλάβουμε την κρατική εξουσία για να σώσουμε τον κόσμο από την πείνα. Πόσο μάλλον να εκβιάσουμε το κράτος και το κεφάλαιο για να κάνει παραχωρήσεις, όταν δεν έχει συγκροτηθεί μια επαναστατική αντιπρόταση. Δίχως να έχει μπει σε δράση η πολεμική μηχανή του άμεσου επαναστατικού αγώνα. Στο ερώτημα πως θα γίνει αυτό η απάντηση είναι ξεκάθαρη στο κείμενο: Με την συγκρότηση πολιτικών και κοινωνικών δομών του άμεσου επαναστατικού αγώνα στην κατεύθυνση της γενικευμένης κοινωνικής αυτοδιαχείρισης Αν και αργήσαμε, ακόμη δεν τελείωσε τίποτε.
Μέσα στην κρίση μας δίνεται η μοναδική ευκαιρία να δοκιμάσουμε τα εργαλεία μας, αποδομώντας ακόμη πιο αποτελεσματικά την κεφαλαιακή σχέση, συγκροτώντας πολιτικά, κοινωνικά, φιλοσοφικά και οντολογικά μια κομμουνιστική συνθήκη που σαφώς θα ολοκληρωθεί πολύ αργότερα και παγκόσμια. Αν δεν το πράξουμε τώρα πότε θα το πράξουμε, όταν το κεφάλαιο καταστρέψει τα πάντα και επαναδομήσει την σχέση και την εξουσία του.
Πριν - ίσματα εποχής
Δέκα χρόνια ευρώ – με πνεύμα από Αστερίξ...
του Διονύση Ελευθεράτου
Ακόμη και τα μικρά παιδιά που μπέρδευαν τα λόγια στα κάλαντα λιγότερη αμηχανία είχαν από τους τηλε- παρουσιαστές οι οποίοι, στην εκπνοή του 2011 και στη χαραυγή του 2012 υπενθύμιζαν τα δέκατα γενέθλια του ευρώ! Κάτι περί «γιορτής» εκστόμισε ένας εξ αυτών και αμέσως στο πρόσωπό του σχηματίστηκε μια γκριμάτσα- λες και ζητούσε συγγνώμη... Προφανώς ο άνθρωπος συνειδητοποίησε ότι ήταν σαν να συμμετέχει στις περιπέτειες του Αστερίξ: Σαν να μακαρίζει την τύχη των λεγεωνάριων την ώρα που εκείνοι, παραζαλισμένοι από το ξύλο, απεγνωσμένοι και οργισμένοι, ψέλλιζαν το κλασσικό «καταταγείτε, μας έλεγαν». (Τουλάχιστον εκείνοι δεν κατατάσσονταν υποχρεωτικώς).
Ας θυμηθούμε λοιπόν τι έλεγαν οι απανταχού ... Κακοφωνίξ προτού γεννηθεί αυτό το ΟΝΕιρεμένο τέκνο του «ευρωπαϊκού ιδεώδους». Τις κοινωνίες του ευρωπαϊκού Βορρά οι αντίστοιχες οικονομικές και πολιτικές ελίτ τις διαβεβαίωναν πως το ευρώ θα έριχνε τις τιμές των αγροτικών προϊόντων. Στον ευρωπαϊκό Νότο το παραμύθι ήταν χονδροειδέστερο, αλλά και δελεαστικότερο: «Θα επιτευχθεί σύγκλιση μισθών με τους Βόρειους». Ως γνωστόν, ... «επαληθεύθηκαν» αμφότερα τα μυθεύματα. Εμείς εδώ, με το δικό μας «καλημέρα» στο κοινό νόμισμα (δυο χρόνια αργότερα από άλλους) κληθήκαμε να πούμε «αντίο» στις οποιεσδήποτε ελπίδες – άγνωστο πόσοι αφελείς τις έτρεφαν. Παρεξήγηση ήταν, μωρέ ... Δεν είχαμε αντιληφθεί ότι το «Σ» της «σύγκλισης» -αποδοχών- προσέκρουε πάνω στο διπλό «Σ» του Συμφώνου Σταθερότητας, του οποίου η γέννηση προηγήθηκε εκείνης του ευρώ. Βλέπετε, το μαγικό φίλτρο των Πανοραμίξ του μονεταρισμού και της λιτότητας εμπεριείχε διάφορα υλικά, σημασία δε είχε και η σειρά με την οποία ρίχνονταν στη χύτρα. Τι άλλο μας έλεγαν προτού «καταταγούμε» στο ευρώ; Να κλείσουμε τα αφτιά μας, για να μην ακούμε τις Κασσάνδρες που διατείνονταν ότι μαζί με το κοινό νόμισμα θα κατέφθανε ανελέητη ακρίβεια. Τελικά κι εκείνοι που έκλεισαν τα αφτιά τους αναγκάστηκαν να γουρλώσουν τα μάτια τους: Οι ανατιμήσεις - «στρογγυλοποιήσεις» των τιμών αποδείχθηκαν πιο τροφαντές κι από την κοιλιά του Οβελίξ. Όμως – όλα κι όλα- η λέξη «ακρίβεια» παρέμενε απαγορευμένη στο λεξιλόγιο των «ευρωπαϊστών» μας. Περίπου σαν τους Γαλάτες που καμώνονταν ότι δεν ήξεραν τίποτε για την Αλεσία και την ομώνυμη μάχη του 52 π.Χ...
Τι άλλο ακούγαμε τότε; Διάφορους καθεστωτικούς «εκσυγχρονιστικούς» παιάνες του τύπου «κατάκτηση», «άθλος η ένταξή μας στην ΟΝΕ», κλπ. Ανοησίες ολκής. Εκτός νυμφώνος έμειναν μόνο οι χώρες που επέλεξαν να μείνουν – ξέρετε, κάτι Δανίες και Σουηδίες, γνωστές θλιβερές, απομονωμένες «Αλβανίες του Βορρά». Επρόκειτο για έναν εικονικό αγώνα, στον οποίο εξ ορισμού θα «νικούσαν» όσοι λάμβαναν μέρος («για μένα αθλητισμός σημαίνει σιγουριά», έλεγε ο Μοναρχίξ στην περιπέτεια «ο Αστερίξ Ολυμπιονίκης»).
Με την πάροδο των ετών το εκκρεμές της καθεστωτικής αρλουμπολογίας χρειάστηκε να μετακινηθεί από την κοσμοπολίτικη αλαζονεία στον υστερικό ραγιαδισμό. Ένας από τους λόγους για τους οποίους «έπρεπε» να αποδεχθούμε με στωικότητα την καρατόμηση μισθών, συντάξεων, ονείρων και αξιοπρέπειας ήταν – λεει- μια ολέθρια ιδιότητά μας: είμαστε υπήκοοι χώρας που μπήκε με «μαγειρεμένα» στοιχεία στην ευρωζώνη. Ε, όσο κι αν δεν θα μπορούσε να μας πει ο Πάγκαλος «μαζί τα μαγειρέψαμε», μια επιπλέον ποινή μας αναλογεί – πεπρωμένο φυγείν αδύνατον... Μόνο που οι πάντες με ανάλογες αλχημείες υποδέχθηκαν το ευρώ, της Γερμανίας συμπεριλαμβανομένης, όπως προκύπτει πλέον και από τα στοιχεία της AMECO, της γενικής διεύθυνσης οικονομικών υποθέσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
«Καταταγείτε, μας έλεγαν»... Κι οι προ δεκαετίας παραμυθάδες παριστάνουν σήμερα τους «δασκάλους» και τους «σωτήρες»- αντί να κρύβονται!
πηγή: Εφημερίδα ΠΡΙΝ 7/1/2012
http://litlepost.blogspot.com/
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
